အရူးတစ်ယောက်နှင့် ချစ်ကျွမ်းဝင်ခြင်း [ဘာသာပြန်] {Complete}

Chapter - 118

{Zawgyi}

•ဆုံးရႈံးခဲ့သည္ကို ျပန္ယူျခင္း•

လီယြိ သူ႔ကို ရင္ခြင္ထဲ ဖက္ထားကာ မ်က္ရည္ေတြ ႏွာရည္ေတြကို ပုခုံးမွာ ပြတ္သုတ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ငိုေနတာက က်န္းသခင္ေလးကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္လာေစေတာ့တယ္။

က်န္းေဆြ႕ယင္း သူ႔မ်က္လုံးအိမ္ေတြထဲက မ်က္ရည္စေတြကို တိတ္တိတ္ေလးခိုးသုတ္ကာ သူ႔စိတ္ခံစားခ်က္ေတြ ျပန္ထိန္းညႇိၿပီး လီယြိဆံပင္ကို အားနဲ႔ ဆြဲလိုက္တယ္ "ေတာ္ေလာက္ၿပီ၊ ပစၥည္းေတြ ျမန္ျမန္သိမ္းၿပီးတာနဲ႔ ေပက်င္းကို ျပန္မယ္၊ မင္း တကယ္ငိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ မင္းမ်က္ရည္ေတြကို အသုံးခ်လို႔ရမယ့္ ေနရာေတြရွိတယ္... အခုေတာ့ သိမ္းထားလိုက္"

လီယြိ ႏွာေခါင္းကို ရႈံ႕ကာ ေခါင္းေမာ့ၿပီး သူ႔ကို ရွက္ရွက္နဲ႔ ၾကည့္လာတယ္။ သူရဲ႕နီရဲရဲမ်က္လုံးေလးေတြက ျဖဴေဖြးေဖြးအသားအေရနဲ႔ ေပါင္းလိုက္ေတာ့ အေတာ္ေလး သနားစရာေကာင္းလွတယ္။

သနားစရာေကာင္းေပမယ့္လည္း သူ႔ကိုအခုျမင္ေနရတာ က်န္းေဆြ႕ယင္း ေပ်ာ္မေနေသးဘူး။ ဘာလို႔လဲ... ဒီေကာင္ေလးကို ႐ိုက္ပဲ႐ိုက္ပစ္ခ်င္တယ္။ သူ႔စိတ္ကို ထိန္းကာ တိုက္တြန္းလိုက္တယ္ "ထုတ္ပိုးလိုက္ေတာ့ ျမန္ျမန္ေလး၊ ၿပီးရင္ ခုတေလာ မင္းရဲ႕အေကာင့္စာအုပ္ကို ငါ့ဆီေပးထား၊ မင္းဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲဆိုတာနဲ႔ ဘယ္အတိုင္းအတာထိ ေရာက္ေနၿပီလဲဆိုတာ ငါ့ကိုေျပာျပ၊ ငါ အဲ့တာ ၾကည့္လုပ္လိုက္မယ္..."

လီယြိ ေခါင္းၿငိတ္ကာ မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားတယ္။ သန႔္ရွင္းၿပီးေနာက္ က်န္းေဆြ႕ယင္း ထြက္ေျပးမွာစိုးလို႔ သူ႔မ်က္ႏွာေတာင္ မသုတ္ဘဲ ထြက္လာတယ္။

က်န္းေဆြ႕ယင္းက ဟိုတယ္ရဲ႕မီးေဘးႀကဳံရင္ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မယ့္ေျမပုံကို စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ သူက အဆိုးဝါးဆုံးျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိတာကို ေတြးထားလိုက္တယ္။ သူသာ လီယြိကို တကယ္ထိန္းမထားႏိုင္ရင္ သူ႔ကိုလက္လႊတ္လိုက္ရၿပီး ေရွာက္ခြၽင္ေျပာသလို တစ္ဘ၀လုံး ျပန္လာႏိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ သူ ထြက္ေျပးခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ ႀကိဳတင္အစီအစဥ္ခ်ထားရမယ္။ အခု ကိစၥက ဘယ္ေလာက္ထိျပင္းထန္လဲဆိုတာ သူသိဖို႔လိုတယ္။