အရူးတစ်ယောက်နှင့် ချစ်ကျွမ်းဝင်ခြင်း [ဘာသာပြန်] {Complete}

Chapter - 20

[Kay : သၾကားလုံးေလး ငုံၿပီး ဖတ္ရန္]

{Zawgyi}

လီယြိသာ ခံစားလို႔ေကာင္းရင္ သူလက္ခံမယ္ဆိုတာ က်န္းေဆြ႕ယင္းသိတယ္။ တကယ္လို႔ ဒါကိုမႏွစ္ၿမိဳ႕ဘူးဆိုရင္ သူလည္းဆက္ၿပီးလုပ္ေနလို႔မျဖစ္ဘူး။

ပထမအခ်က္က ဒါကိုေနာက္တစ္ခါထပ္လုပ္တာက အႏၲရာယ္မ်ားမွာကို စိုးရိမ္တယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က အခုအာ႐ုံတက္ခ်ိန္ေရာက္ခါနီးေနၿပီ။ က်န္းေဆြ႕လင္သာႏိုးလာၿပီး သူတို႔ေတြကို ဒီလိုလူျမင္မေကာင္းတဲ့ပုံကိုေတြ႕သြားရင္ ရွင္းျပဖို႔ နည္းနည္းခက္သြားႏိုင္တယ္။

အဲ့တာေၾကာင့္ လူဆိုးႀကီးက်န္းေဆြ႕ယင္းက ရွက္႐ြံ႕ၿပီး ေဒါသပုန္ထေနတဲ့လီယြိကို လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာေစာ္ကားမႈျပဳၿပီး စိတ္ေက်နပ္သြားတဲ့ေနာက္မွာ ခပ္ျမန္ျမန္ထြက္ေျပးခဲ့ေတာ့တယ္။

သူအိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ အလုပ္ကိုသြားဖို႔ စိတ္ကူးမရွိတာေၾကာင့္ အိပ္ရာေပၚတက္အိပ္လိုက္ေတာ့တယ္။ သူ႔စိတ္ကူးေတြထဲမွာေတာ့ သူႏိုးလာတဲ့အခါ ေနာက္ထပ္လႈပ္ရွားရမွာကို ေတြးေနတယ္။

က်န္းေဆြ႕ယင္းဆိုတဲ့သူက ကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ။ မလုပ္ခင္ ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာကို စိတ္မပူဘဲ ေနာက္ေတာ့မွ သူမွားမွန္းသိတဲ့လူမ်ိဳးျဖစ္တယ္။ သူျပႆနာျဖစ္လာရင္ ခ်က္ခ်င္းပူေဆြးေသာကေရာက္လိုက္မယ္။ လီယြိကသူ႔ကို ႐ိုက္ႏွက္လာမွာျဖစ္ျဖစ္ က်ိန္းေမာင္းေျပာဆိုလာမွာျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္လိုေနေန သူစိတ္ေလ်ာ့ၿပီး စားလိုက္ေသာက္လိုက္နဲ႔ေနအုံးမယ္။ [T/N : ေျပာခ်င္တာက ေနာင္ခါလာေနာင္ေဈးလိုမ်ိဳးေပါ့]

က်န္းသခင္ေလးက ငယ္ငယ္ေလးကေန အ႐ြယ္ေရာက္လာသည္အထိ ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမႏိုင္ေအာင္ကို ထႂကြလာခဲ့တာျဖစ္တယ္။ သူမွာအဓိပၸါယ္မရွိတဲ့ လက္စြဲေဆာင္ပုဒ္တစ္ခုလည္းရွိေသးတယ္ 'ဘယ္လိုေနေန ငါ့ကိုသတ္မွာမဟုတ္ဘူး'တဲ့။

က်န္းေဆြ႕ယင္း ေန႔ခင္းႏွစ္နာရီေလာက္ထိ အိပ္ပစ္လိုက္တယ္။ သူႏိုးလာေတာ့မွ ဖုန္းကိုစက္ဖြင့္လိုက္တယ္။ miss callေတြ၊ စာပို႔ထားတာေတြ အတန္းလိုက္ႀကီးက်လာတယ္။ အမ်ားစုက ေရွာင္လင္ဇီနဲ႔ ေရွာင္လ်န္တို႔ဆီက ျဖစ္တယ္။