အရူးတစ်ယောက်နှင့် ချစ်ကျွမ်းဝင်ခြင်း [ဘာသာပြန်] {Complete}

Chapter - 66

{Zawgyi}

•အလိမ္ေပၚၿပီးေနာက္ အေျခအေနပိုမိုရႈပ္ေထြးလာ•

ကားေမာင္းေနစဥ္အတြင္းမွာ က်န္းေဆြ႕ယင္းလက္ေတြ တုန္ရီေနတယ္။

သုံးစားမရတဲ့ဦးေႏွာက္နဲ႔ အ႐ူးပိုင္ရွင္းယြီက ကိစၥတစ္ခုခုျဖစ္ၿပီဆိုရင္ သူ႔အေမရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္႐ုံေလာက္သာလုပ္တတ္ၿပီး လိမ္ညာဖို႔ေလာက္အထိ ဉာဏ္မေျပးဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳး ငိုခ်င္းခ်ေနအုံးမယ္ဆိုရင္လည္း သူ႔ကို လိမ္ညာရမွာ ပိုၿပီးေတာင္ ‌ေၾကာက္ခဲ့သင့္တယ္။

သို႔ေပမယ့္ သူေျပာျပခဲ့တာေတြကို ျပန္ေတြးမိရင္ က်န္းေဆြ႕ယင္း ေနာက္ေက်ာတစ္ေလွ်ာက္ ေအးစိမ့္သြားတယ္။

က်န္းေဆြ႕လင္ သူတို႔အိမ္ကို ပထမဆုံးအႀကိမ္ေရာက္လာတုန္းက ဂုတ္ေထာက္ဆံပင္ေကေလးနဲ႔ သူ႔အေမေနာက္မွာ ရွက္ဝဲဝဲေလးေနေနပုံက ကေလးမေလးတစ္ေယာက္အတိုင္းပဲ။ ကေလးဘ၀ကေန အ႐ြယ္ေရာက္တဲ့အထိ သူ႔အေပၚ က်န္းေဆြ႕ယင္းရဲ႕အျမင္က အားနည္းတယ္၊ ႀကိတ္မွိတ္ခံတယ္ ၿပီးေတာ့ သူဘာပဲေျပာေျပာ ဘာပဲလုပ္လုပ္ သူ႔ကိုလည္းလုံး၀အတိုက္အခံမလုပ္ရဲဘူး။

က်န္းေဆြ႕လင္က သူ႔ေနာက္ကြယ္မွာ ဒီလိုကိစၥေတြ လုပ္ဖို႔သတၱိရွိေနတယ္ဆိုေတာ့ ဒီေကာင့္မ်က္လုံးေတြ ကန္းသြားၿပီလားဆိုတာ သိခ်င္မိတယ္။

က်န္းေဆြ႕ယင္း အံကိုႀကိတ္ကာ အိမ္တစ္ေလွ်ာက္ ေမာင္းလာခဲ့တယ္။ ပိုင္ရွင္းယြီသူ႔ကိုေျပာျပခဲ့တာနဲ႔ပက္သက္ၿပီး က်န္းေဆြ႕လင္ ဘယ္လိုရွင္းျပမလဲဆိုတာ ၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္။

သူအိမ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေန႔ခင္းသုံးနာရီေက်ာ္ပဲရွိေသးတယ္။

က်န္းေဆြ႕လင္ကလည္း ေက်ာင္းကေန ျပန္ေရာက္လာကာစျဖစ္လို႔ အဝတ္အစားေတြေတာင္ မလဲရေသးဘူး။

ပုံမွန္ဆို က်န္းေဆြ႕ယင္းက ညစာစားဖို႔ေလာက္သာ အိမ္ျပန္လာတတ္ၿပီး အၾကာႀကီးလည္း မေနဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်န္းေဆြ႕လင္ သူ႔ကို တအံ့တဩၾကည့္ေနမိတယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာက သုန္မႈန္ေနတာကို ျမင္ေတာ့ အနည္းငယ္မသက္မသာခံစားလာရတယ္။

ေက်ာင္ယန္ေတာင္မွ က်န္းေဆြ႕ယင္းမ်က္ႏွာထားက မဟုတ္တာကို ျမင္ေတြ႕ေနရတယ္။ သူမက သူ႔ကိုစိတ္လႈပ္ရွားစြာၾကည့္ၿပီး သူမသားကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ က်န္းတုံယြမ္က အိမ္ျပန္မေရာက္လာေသးတာေၾကာင့္ သူမမွာ အားကိုးစရာတစ္ေယာက္မွမရွိဘူး။ က်န္းေဆြ႕ယင္းနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရခ်ိန္မွာ ပိုေတာင္ေၾကာက္မိေသးတယ္။