အရူးတစ်ယောက်နှင့် ချစ်ကျွမ်းဝင်ခြင်း [ဘာသာပြန်] {Complete}

Chapter - 28

{Zawgyi}

•ေရွာင္လီဇီ မင္းဟာ မာေနတယ္•

ေပဟိုင္းမွာေနရတဲ့ ေနာက္ရက္ေတြမွာ က်န္းေဆြ႕ယင္း လီယြိကို ထပ္မေတြ႕ရေတာ့ဘူး။

သူ႔မ်က္ႏွာအေယာင္က်သြားၿပီးေနာက္ သူ႔လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္ေတြကို ျပန္စလုပ္ကာ ေပက်င္းကို ပိတ္ရက္မကုန္ခင္ႏွစ္ရက္မွာ ျပန္လာလိုက္တယ္။

စုပုံေနတဲ့အလုပ္ေတြၾကားမွာ နစ္ျမဳပ္ေနၿပီး သူ႔ကိုခဏေတာ့ အလုပ္မ်ားသြားေစတယ္။ အလုပ္ေတြက သူ႔ရဲ႕အာ႐ုံကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႔ ရႈပ္ေထြးေအာင္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့တာေၾကာင့္ သူ႔မွာ လီယြိအေၾကာင္းေတြဖို႔ေရာ သူ႔အေပၚမုန္းေနတာေတြကိုေရာ ေတြးႏိုင္ဖို႔အတြက္ေတာင္ ေန႔ညမအားမလပ္တဲ့အထိ ရႈပ္ေနခဲ့တယ္။

ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီ့ေန႔ကစလို႔ က်န္းေဆြ႕ယင္းဘ၀မွာ ပိုက္ဆံရေနတာရယ္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေတြရွိတာရယ္အျပင္ ေနာက္ထပ္ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုထပ္တိုးလာတယ္၊ အဲ့တာကေတာ့ လီယြိကို ညစ္ညမ္းစကားလုံးေတြနဲ႔ အႏိုင္က်င့္တာ...

လီယြိကို သူမိၿပီဆိုတာနဲ႔ ထိုေကာင္ေလးသုံးရက္ေလာက္ အိပ္ရာကို မထိခ်င္ေအာင္လုပ္ေတာ့တယ္။ သူရဲ႕ထိုပန္းတိုင္ကို မေရာက္မခ်င္း လုံး၀လက္မေလ်ာ့ဘူး။

ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ အဲ့ကတည္းက ဒီလိုအခြင့္အေရးကို ရွာႏိုင္ဖို႔ အေတာ္ေလးခက္ခဲလာတယ္။

လီယြိကလည္း သူ႔ေရွ႕မွာမေပၚလာမိေအာင္ေနတယ္။ သူဘယ္အလုပ္လုပ္ရမယ္ဆိုတာကို ဘယ္ေလာက္ပဲေျပာေနပါေစ အလုပ္ကိုမလာသေလာက္ရွိၿပီး သူ႔ကိုေပၚတင္ ေရွာင္ဖယ္ေနတာသာျဖစ္တယ္။

ေန႔ရက္ေတြက ပိုမိုေအးလာၿပီး ထိုခရီးကျပန္လာတာ တစ္လေက်ာ္ေလာက္ေတာင္ ရွိေနၿပီ။ တစ္ရက္ က်န္းေဆြ႕ယင္း ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ သူ႔ကိုေမ့ပစ္သင့္တာေတာင္မွ လီယြိကိုေတြ႕ခ်င္လာတယ္။

အဲ့တာေၾကာင့္ လီယြိေက်ာင္းကို သြားကာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းဝင္းႀကီးထဲမွာ လွည့္ပတ္ေမာင္းေနရင္း လမ္းေပ်ာက္ေတာ့တယ္။

ကားနဲ႔ဘယ္ေနရာေတြေတာင္ ေမာင္းလိုက္မိမွန္းမသိေတာ့ဘူး။ ၾကည့္ရတာ ေတာအုပ္အတြင္းပိုင္းထိ ေရာက္လာတဲ့ပုံေပၚတယ္။ လမ္းေပၚမွာရွိတဲ့လူေတြက ႐ုတ္တရက္ႀကီးအရမ္းက်ဲသြားေပမယ့္ ရံဖန္ရံခါ လမ္းေဘးနားမွာထိုင္ၿပီး တစ္တီတူးေနၾကတဲ့ စုံတြဲေလးေတြကိုေတာ့ ေတြ႕မိေသးတယ္။