အရူးတစ်ယောက်နှင့် ချစ်ကျွမ်းဝင်ခြင်း [ဘာသာပြန်] {Complete}

Chapter - 70

{Zawgyi}

•ဝဲပ်ံေနတဲ့တေစၦဟာ အေရးမစိုက္ႏိုင္ဘူး!•

က်န္းေဆြ႕ယင္း ေပဟိုင္းရဲ႕ဒါ႐ိုက္တာကို ဖုန္းေခၚကာ ကုန္းေျမကိစၥကို ေမးေပမယ့္ တစ္ဖက္လူက မရွင္းမလင္းနဲ႔ သူထိုကိစၥကို ထပ္ၿပီးအာ႐ုံမစိုက္ခဲ့မိဘူးလို႔သာ ေျပာလာတယ္။

သူ ဒီတိုင္းေတာ့ လက္မေလွ်ာ့ႏိုင္ဘူး။ အခုခ်ိန္မွာ တစ္ဖက္လူေတြရဲ႕ မလိုအပ္တဲ့လူသားခံစားခ်က္ေတြကို ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ တစ္ေနကုန္ ဖုန္းေတြေခၚေနၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ မ်ားစြာေသာအဆက္အသြယ္ေတြကတဆင့္ တာဝန္ရွိတဲ့ေခါင္းေဆာင္ကို ရွာေတြ႕သြားကာ ထိုကိစၥကို တိုက္႐ိုက္ပိတ္ခ်လိုက္တယ္။

ဒီလိုမွေပါ့ အကယ္၍မ်ား ဒီမေကာင္းတဲ့ေကာင္ႏွစ္ေကာင္ကို ဂုဏ္ေမာက္ခိုင္းလိုက္မယ္ဆိုရင္ သူက က်န္းေဆြ႕ယင္းမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒီကုန္းေျမကို ဆုံးရႈံးရတာက ဇီ၀ထုတ္ကုန္ကုမၸဏီနဲ႔ထိုကုမၸဏီႏွစ္ခုအတြက္ ႀကီးမားတဲ့ဆုံးရႈံးမႈတစ္ခုျဖစ္တယ္။ အခုခ်ိန္မွာ လီယြိကဆက္ၿပီး ရန္ပုံေငြေတြ ျဖည့္ေပးကာ သူတို႔ရဲ႕ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈကို အခ်ိန္မွီအဖတ္ဆယ္ႏိုင္မလားဆိုတာကေတာ့ ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္သြားၿပီ။

ဒီလိုလုပ္ၿပီးေနာက္ ဇီ၀ထုတ္ကုန္ကုမၸဏီနဲ႔ တာဝန္က်တဲ့လူရဲ႕အခ်က္အလက္ေတြအားလုံးကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔အတြက္ သူတစ္စုံတစ္ေယာက္လႊတ္ေပးလိုက္တယ္။ သူ႔အျမင္အရဆိုရင္ ထိုလူႏွစ္ေယာက္က အက်ိဳးအျမတ္ေသးေသးေလးေတြကို ေလာဘတက္ၾကၿပီး စိတ္ေျပာင္းလဲလြယ္ၾကတယ္။ သူတို႔မွာ စီးပြားေရးအျမင္မရွိသလို သူတို႔(က်န္းေဆြ႕ယင္းတို႔)နဲ႔ အလုပ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္လည္းမရွိဘူး။ လီယြိက သူတို႔ရဲ႕ေငြလုံးရန္ပုံေငြေတြကို ျပန္စဥ္းစားလိမ့္မယ္။ ဇီ၀ထုတ္ကုန္ရဲ႕ ဝင္ေငြထြက္ေငြက ကနဦးပိုင္းသာရွိေသးတယ္။ အခုခ်ိန္မွာ သူတို႔ရဲ႕ေငြလုံးျပတ္သြားမွာကို သေဘာတူမွာမဟုတ္ဘူး။ က်န္းေဆြ႕ယင္းသာ အဲ့ကေန ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္တစ္ခုေလာက္ရွာႏိုင္တာျဖစ္ျဖစ္ အက်ပ္ကိုင္ကာ ေသြးေဆာင္တာမ်ိဳးလုပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ထိုလူႏွစ္ေယာက္က ေသခ်ာေပါက္ လီယြိကိုပါ ဆန႔္က်င္ႏိုင္ေလာက္တယ္။