သရဲအိမ္ထဲမွ ဖူးစာရွင္

Chapter (181) - မင်းက မကောင်းဆိုးဝါးကို နှိုးလိုက်ပြီ....

Chapter (181) - မင်းက မကောင်းဆိုးဝါးကို နှိုးလိုက်ပြီ....

ဆရာဝန်လူအိုကြီး ပြောတာကို နိဂုံးချုပ်ရရင် တံခါးနောက်ကွယ်က ကမ္ဘာကြီးဟာ မန်နန် ရဲ့ အဓိက ပုဂ္ဂိုလ်က ဖန်တီးထားတဲ့ အိပ်မက်ဆိုးတစ်ခုသာ ဖြစ်တယ်။ ကောင်လေးနိုးလာတဲ့အခါ၊ လက်တွေ့ကမ္ဘာနဲ့ အိပ်မက်ကို ဆက်သွယ်ထားတဲ့ တံခါးက ပိတ်သွားပြီး အိပ်မက်ထဲမှာ ထာဝရ ပိတ်မိနေလိမ့်မယ်။

သရဲခြောက်တဲ့အိမ်မှာ ပေါ်လာတဲ့ 'တံခါး' ကြောင့်သာမဟုတ်ရင် ချန်ကောက အဘိုးအို ပြောတာကို ယုံမှာမဟုတ်ဘူး။ မတူညီသောနေရာနှစ်ခုတွင် ချိတ်ဆက်ထားသည့် 'တံခါး' ၏ ပုံစံသည် မန်နန်၏ အိပ်မက်ဆိုးကို ရှင်းပြနိုင်သည့်အရာမဟုတ်ပါ။ ချန်ကောသည် ထိုအချက်ကို ထုတ်ဖော်ပြောကြားခြင်းမရှိပေ။ သူက ဆရာဝန်လူအိုကြီး ကိုကြည့်ပြီး နောက်မေးခွန်းတစ်ခုမေးလိုက်တယ်။

"ဒါက ကောင်လေးရဲ့ အိပ်မက်ဆိုးပဲလို့ ခင်ဗျား ပြောခဲ့တယ်၊ ဒီမှာ အရာအားလုံးက ကောင်လေးရဲ့ မသိစိတ်ရဲ့ ရောင်ပြန်ဟပ်နေတဲ့ အရာတစ်ခုပဲ။ ပြီးတော့ ဒီအိပ်မက်ဆိုးမှာ ခင်ဗျားဘယ်အခန်းကဏ္ဍက ပါဝင်နေသလဲ ဆိုတာ ကျွန်တော့်ကို ပြောပြနိုင်မလား။ ဒါမှမဟုတ် သူ့အိပ်မက်ဆိုးထဲမှာ ခင်ဗျားက ဘာကို ကိုယ်စားပြုလဲ"

အဘိုးအို၏ မျက်နှာပေါ်တွင် အမူအရာ အေးခဲသွားသော်လည်း မေးခွန်းကို သူ မရှောင်လွှဲခဲ့ပေ။

"မင်းလိုပဲ ငါက အိပ်မက်ဆိုးက အပြင်က လာတာ။ ငါတို့က အပြင်လူတွေမို့လို့ အိပ်မက်ဆိုးထဲမှာတောင် ငါတို့ကိုယ်တိုင် ကစားနေကြရတယ်"

"ကိုယ်တိုင်ကစားနေတာလား?"

ချန်ကောသည် ပြင်ပကမ္ဘာမှ ဝင်လာပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်တွင် မြင်သာထင်သာရှိသော ပြောင်းလဲခြင်းမျိုးမရှိပေ။ အဘိုးအိုသည် သူ့အတွက် သက်ဝင်လှုပ်ရှားသည့် အရိပ်အယောင်မရှိပေ။ ချန်ကော၏ အာရုံစူးစိုက်မှုကို ဆွဲဆောင်ထးသည့် သွေးတွေရဲနေသည့် အနီရောင်ကုတ်အင်္ကျီမှ အကြည့်ကို မရွေ့နိုင်ပေ။ ချန်ကော၏ စိတ်ထဲတွင် အတွေးတစ်ခု ပေါ်လာသည်။ အဘိုးအိုက ဒီကုတ်အင်္ကျီကို ဝတ်ထားပြီးသားဖြစ်နိုင်ပါ့မလား။ အဖြူရောင်အင်္ကျီကို အနီနဲ့ဆိုးဖို့ သူ ဘာလုပ်ခဲ့လဲ။