Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Chapter (1) သရဲအိမ္၏က်ဆုံးခန္း
"ဒီလိုေၾကာက္စရာမေကာင္းတဲ့သရဲအိမ္ကို ငါ ပထမဆုံးလာဖူးတာပဲ"
"ဒီသရဲအိမ္ထဲက အျပင္အဆင္ေတြအားလုံးက အတုေတြမ်ားလြန္းတယ္။ ငါ နည္းနည္းေလးမွ ေၾကာက္တယ္လို႔ မခံစားခဲ့ရဘူး။ ဒီ သရဲအိမ္ထဲက ဟာေတြအားလုံးက ငါ့အတြက္ ဟာသလိုပဲခံစားရတယ္"
" ငါတို႔လို႐ုပ္ဝါဒီသမားေတြအတြက္ အစကတည္းက ဘာကိုမွ မေၾကာက္တတ္ပါဘူးကြ။ သရဲဆိုတာ ဘာမွ ေၾကာက္စရာ မေကာင္းပါဘူးကြာ။ "
"ငါေတာ့ မေျပာခ်င္ပဲ ေျပာရေတာ့မွာပဲ။ တကယ္ဆိုရင္ ငါတို႔ အေဆာင္မွာပဲ ေနသင့္တယ္ကြ။ ငါ့အြန္လိုင္းဂိမ္းက ေနာက္ထပ္ အဆင့္တစ္ခုတင္ရဖို႔ အရမ္းနီးစပ္ေနၿပီ"
ဂ်ဴးက်န္းၿမိဳ႕အေနာက္ပိုင္းရွိ သရဲအိမ္ေရွ႕တြင္ ေက်ာင္းသားအုပ္စုသည္ သူတို႔စက္ဘီးမ်ားျဖင့္ မထြက္ခြာမီ သရဲအိမ္က သူတို႔အတြက္ ထိတ္လန႔္ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းကို မေပးႏိုင္တဲ့အတြက္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ေရ႐ြတ္ေျပာဆိုေနၾကသည္။ သရဲအိမ္လက္ကမ္းေၾကာ္ျငာမ်ားကို ကိုင္ေဆာင္ကာ လိုက္ေဝေနသည့္ Chen Ge သည္ ဒီျမင္ကြင္းကိုေတြ႕ေတာ့ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေခါင္းယမ္းလိုက္သည္။
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေျခာက္လွန႔္ျခင္းဆိုတာ ကြၽမ္းက်င္မႈ အႏုပညာတစ္ခုျဖစ္ေပမယ့္ အခုေနာက္ပိုင္း သရဲကားေတြ အမ်ားႀကီး ႐ိုက္ကူးထုတ္လုပ္လာတဲ့အတြက္ ေခတ္သစ္လူ႔အဖြဲ႕စည္းက လူေတြအတြက္ သူတို႔ကို ေၾကာက္လန႔္ေအာင္ ေျခာက္လန႔္ဖို႔ဆိုတာ ေတာ္႐ုံနဲ႔ မရေတာ့ဘူး။ အခုဆိုရင္ သရဲအိမ္ကို လာလည္တဲ့အေတြ႕ႀကဳံက သူတို႔ၿခံဝင္းထဲ လမ္းေလွ်ာက္ေနရတာနဲ႔ ဘာမွ မထူးျခားသလို ျဖစ္ေနၿပီ။
"သူေဌး"
သူ႔ေတြးေနတုန္း အေနာက္ဘက္ကေန ၾကည္လင္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးအသံတစ္ခုထြက္ေပၚလာသည္။ Chen Ge ေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူရဲအိမ္ထဲကေန သူနာျပဳအဝတ္စားဝတ္ထားသည့္ ပိန္ပိန္ပါးပါး မိန္းကေလး ဖုတ္ေကာင္တစ္ေကာင္ ေဒါသအရွိန္ျဖင့္ထြက္လာကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေရွာင္ဝမ္ "
ဖုတ္ေကာင္မေလး၏အမည္မွာ ႐ႊီဝမ္ ျဖစ္သည္။ သူမက သရဲအိမ္က ဌားရမ္းထားတဲ့ အခ်ိန္ပိုင္း သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။
"အေစာပိုင္းကဒီလူဆိုးေလးေတြက ကြၽန္မကို အခြင့္ေရးယူဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ "
ေကာင္မေလးက လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားၿပီး အံႀကိတ္ရင္း တိုးတိုးေျပာလိုက္သည္။ ေကာင္မေလးက ဒီစကားကို တိုင္ၾကား႐ုံသက္သက္သာ ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
"ဒါက တကယ့္ကို ဆိုးဝါးတာပဲ။ ေကာင္ဆိုးေလးေတြက ဖုတ္ေကာင္ကိုေတာင္ ေအးေအးေဆးေဆး မေနခိုင္းဘူးကိုး။ "
သူေဌးအေနျဖင့္ Chen Ge သည္ ေရွာင္ဝမ္ ဘက္ မွ ေနေပးခဲ့သည္။
"ေနာက္မွ ငါ စီစီတီဗီကင္မရာကေန အဲ့ဒီေကာင္ေတြကို ရွာေပးဖို႔ ပန္းၿခံမန္ေနဂ်ာကို ငါေျပာလိုက္ပါ့မယ္ "
"အဲလို လုပ္ဖို႔မလိုပါဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို သိလိုက္လို႔ ကြၽန္မက ေကာင္ေလးေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာတည့္တည့္ကို လက္သီးပ်ံေကြၽးလိုက္တယ္။ "
႐ႊီဝမ္က သူမရဲ႕အဝတ္အစားအစြန္းမွာစြန္းေန တဲ့ ေသြးေတြကို ျပၿပီး ဂုဏ္ယူစြာ ေျပာလိုက္သည္။
" ၾကည့္.... ဒီဟာေတြက ေသြးအတုမဟုတ္ဘူး"
"ေကာင္းတယ္၊ ေကာင္းတယ္၊ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က သူ႔ကိုယ္သူ ဘယ္လိုကာကြယ္ရမယ္ဆိုတာ သင္ယူသင့္တယ္။ "
Chen Geက သူ႔နဖူးက စိမ့္ထြက္လာတဲံ ေခြၽးေအးေတြကို တိတ္တိတ္ေလး သုတ္လိုက္သည္။ သူက ေနဝင္သြားတာကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
" ဒီေန႔ေတာ့ နားခ်ိန္ေရာက္ၿပီ။ ငါတို႔ သရဲအိမ္ကို ဧည့္သည္ေတြ ထပ္မလာေလာက္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ေစာေစာစီးစီး အလုပ္ဆင္းလို႔ရတယ္လို႔ အျခားလူေတြကို မင္းေျပာေပးလိုက္ပါဦး။ "
သို႔ေသာ္ ဖုတ္ေကာင္မိတ္ကပ္ျခယ္သထားသည့္ မိန္းကေလးက ထြက္သြားမည့္ပုံမျပေသာေၾကာင့္ Chen Ge ေမးလိုက္သည္။
"အျခားေျပာစရာရွိေသးလား..."
"သူေဌး"
႐ႊီဝမ္က သူမအိတ္ကပ္ထဲမွက စာႏွစ္ေစာင္ကိုတြန႔္ဆုတ္စြာ ထုတ္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"ဒါေတြဟာ ေထာင္မင္ နဲ႔ ေရွာင္ေဝ တို႔ရဲ႕ႏုတ္ထြက္စာပါ။ သူေဌးက သူတို႔အတြက္ အလုပ္ရွင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္လို႔ အလုပ္ထြက္စာကို ကိုယ္တိုင္မေပးရဲလို႔ ကြၽန္မကို လူႀကဳံပါးလိုက္တာပါ။ "
"သူတို႔က အလုပ္ထြက္သြားၾကတာလား..."
Chen Ge က စာေတြကို လက္ခံလိုက္ၿပီး သိသာေနသည့္ အခ်က္ကို ေမးလိုက္ပီးေတာ့ ႐ႊီဝမ္ကို ေျပာလိုက္သည္။
"လူတိုင္းမွာ ကိုယ္ပိုင္ အိပ္မက္တစ္ခုစီရွိၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေနရာက ထြက္သြားတာပါပဲေလ။ ေရွာင္ဝမ္ မင္း လုပ္စရာမရွိရင္ သြားလို႔ရၿပီ။ "
"ေကာင္းပါၿပီ။ ကြၽန္မ မိတ္ကပ္သြားဖ်က္လိုက္ဦးမယ္။ "
ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ဖုတ္ေကာင္မေလး ထြက္သြားၿပီးေနာက္ Chen Ge သည္ စီးကရက္ကိုတိတ္တဆိတ္ မီးညႇိလိုသည္။ လြန္ခဲ့ေသာတစ္ႏွစ္ခြဲခန႔္က သူ႔မိဘမ်ားလွ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္စြာ ေပ်ာက္ဆုံးသြားသည့္အခါ သူ႔ကိုခ်န္ထားေပးခဲ့ေသာ တစ္ခုတည္းေသာအရာက ဒီသရဲအိမ္ျဖစ္သည္။ မိဘႏွစ္ပါးရဲ႕ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြကို ဆက္လက္ထိန္းထားႏိုင္ဖို႔ Chen Chen သည္ သူ႔အလုပ္မွ ထြက္လိုက္ၿပီး သရဲအိမ္ကို စီမံခန႔္ခြဲမႈကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။
အခ်ိန္ေတြကုန္သြားသည္ႏွင့္အမွ် အရာအားလုံးေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။ သရဲအိမ္လုပ္ငန္းဆိုတာ အၿပိဳင္ဆိုင္မ်ားသလို လုပ္ပိုင္ခြင့္လည္း အကန႔္အသတ္ရွိသည့္ လုပ္ငန္းမ်ိဳးျဖစ္သည္။
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ျမင္ကြင္းဆိုတာ ပထမဦးဆုံး ႀကဳံရလွ်င္သာ ေၾကာက္စရာေကာင္းမွာျဖစ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ႐ိုးသြားကာ ေျခာက္လွန႔္ႏိုင္ျခင္းမရွိေတာ့ေပ။ ဒါေၾကာင့္ လူေတြကို ဆြဲေဆာင္ဖို႔ အဆက္မျပတ္ ေၾကာက္စရာ အကြက္အသစ္အဆန္းေတြကို ဖန္တီးေပးေနဖို႔လိုအပ္သည္။ ဒီလိုလုပ္ဖို႔ဆိုတာ လိုအပ္သည့္ အရင္းအျမစ္ႏွင့္ ေငြေၾကးအေျမာက္အျမားလည္း လိုအပ္လ်က္ရွိသည္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္သတၱပတ္အနည္းငယ္ကစၿပီး သရဲအိမ္လုပ္ငန္းက အႏူတ္ျပေနခဲ့သည္။ န႔စဥ္လက္မွတ္ေရာင္းရေငြက လွ်ပ္စစ္ႏွင့္ေရ ဖိုးေပးဖို႔ပင္ မလုံေလာက္ေတာ့ေပ။
" ဒါကို ငါ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ဆက္ထိန္းထားႏိုင္မွာလဲ..."
သူ အေလးအနက္ စေတြးေနရၿပီျဖစ္သည္။ စီးကရက္ကိုၿငိမ္းသတ္ ၿပီးေနာက္ Chen Ge သည္ သရဲအိမ္သို႔ျပန္ရန္အဆင္သင့္ျဖစ္ခ်ိန္တြင္ New Century Park ဝန္ထမ္းယူနီေဖာင္းဝတ္ထားေသာ လူလတ္ပိုင္းအမ်ိဳးသားတစ္ဦးက သူ႔ဆီကို ဦးတည္ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ သူ႔ကိုေတြ႕ေတာ့ Chen Ge က ေၾကာင္နားကို ကပ္သည့္ ႂကြက္ကေလးလို သူ႔နားကို တြန႔္ဆုတ္စြာ တိုးကပ္လာခဲ့သည္။
"မင္းငါ့ကို မျမင္သလို ဟန္ေဆာင္ႏိုင္လို႔ရမယ္ထင္ေနလား"
လူလတ္ပိုင္းအမ်ိဳးသားႀကီးသည္ Chen Ge ၏ပခုံးကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"ဒီေန႔ ငါတို႔က ဒီကိစၥကိုေသခ်ာေျပာဖို႔လိုေနတယ္။ မင္းငါ့ကို ႏွစ္လစာ ဌားရမ္းခ အေႂကြးတင္ေနၿပီ။ ငါ့အထက္လူႀကီးကလည္း ငါ့ကို လည္ပင္းညစ္ၿပီး အတင္းေတာင္းခိုင္းေနၿပီကြ။ ဒါေၾကာင့္ မင္း ဒီလခကို အခုခ်က္ခ်င္းေပးေတာ့... "
"ဦး ေလး ႐ႊီ ကြၽန္ေတာ္က ေနရာခကို မေပးခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ့္မွ ဦးေလးကို ေပးစရာ ရွိကို မရွိလို႔ပါ။ ဦးေလးကို ေနာက္လမွ ေပါင္းေပးလို႔ရမလား?"
"ဒီစကားကို ၿပီးခဲ့တဲ့လကပဲ မင္းေျပာခဲ့တာ မဟုတ္လား"
"ကြၽန္ေတာ္ ကတိေပးပါတယ္၊ ဒီဟာက ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ပါ"
Chen Ge သည္ သူ၏ရင္ဘတ္ကိုပုတ္ကာ ႐ိုးသားစြာကတိေပးလိုက္သည္။
" လူေတြက သရဲအိမ္ကို စိတ္မဝင္စားၾကေတာ့ဘူး။ သူတို႔အႀကိဳက္က အျခားဟာေတြဘက္ကို ေရာက္သြားၿပီ။ မင္း ေခါင္းမာမာနဲ႔ဒါကို ဖက္တြယ္မထားပါနဲ႔ေတာ့။ ငါ့စကားကို နားေထာင္ပါ Chen Ge "
Uncle Xu က Chen Ge လက္ထဲက ကိုင္ထားတဲ့ စာကို ေတြ႕ေတာ့ သူ႔ပုခုံးေပၚတင္ထားတဲ့ လက္ကို ဖယ္လိုက္ၿပီး ေစတနာျဖင့္ အႀကံေပးလိုက္သည္။
"မင္းက ငယ္ေသးတယ္၊ အျခားအသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းမႈတစ္ခုနဲ႔ ဘဝကို အသစ္ေန ျပန္စႏိုင္တယ္ေလ။ မင္းဘာေၾကာင့္ ဒီလိုအလုပ္ကို ေပကတ္လုပ္ေနရတာလဲ "
"ဦး ေလး Xu ဦးေလးက ကြၽန္ေတာ့္အက်ိဳးကိုလိုလားလို႔ ေျပာေနတယ္ဆိုတာ နားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ဒီ သရဲအိမ္က ကြၽန္ေတာ့္အတြက္က ထူးျခားတဲ့ အဓိပၸာယ္ရွိတယ္။ ဒီဟာက ကြၽန္ေတာ့္မိဘေတြထားရစ္တဲ့ေနာက္ဆုံးအမွတ္တရေတြျဖစ္လို႔ ဒီဟာေတြကို ေပ်ာက္ကြယ္မသြားေစခ်င္တာပါ။"
Chen Ge က ဒီစကားေတြကို အျခားလူၾကားမွာစိုးသလို အသံကိုႏွိမ့္ၿပီး တီးတိုးေျပာလိုက္သည္။ သတ္လတ္ပိုင္း အပန္းေျဖမန္ေနဂ်ာလူႀကီးက Chen Ge ရဲ႕မိဘေတြေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့ အျဖစ္ပ်က္ကို သိထားသျဖင့္ Chen Geရဲ႕ စကားကို ၾကားေတာ့ စာနာသြားမိသည္။ သူက ႐ုတ္တရက္ ဘာမွျပန္မေျပာပဲ ခဏစဥ္းစားၿပီးမွ သက္ျပင္းခ်ရင္း ေျပာလိုက္သည္။
" မင္း ခံစားခ်က္ကို ဦးေလး နားလည္ပါတယ္။ ငါ မင္းအတြက္ အထက္လူႀကီးေတြကို ေနာက္ထပ္ ရက္နည္းနည္းထပ္ေ႐ႊ႕ေပးဖို႔ ေျပာေပးပါ့မယ္။"
" ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဦးေလး႐ႊီ။ "
" ငါ့ကို ေက်းဇူးမတင္ပါနဲ႔။ မင္းလည္း အတတ္ႏိုင္ဆုံး လက္မွတ္မ်ားမ်ား ေရာင္းထြက္ေအာင္ ႀကိဳးစားဦး။ မဟုတ္ရင္ အဆုံးသတ္ရလဒ္က အတူတူပဲျဖစ္လိမ့္မယ္ "
မန္ေနဂ်ာႀကီးထြက္သြားေတာ့ Chen Ge သည္ သရဲအိမ္ဘက္ကို ထြက္လာၿပီး ခါတိုင္းလုပ္ေနၾက စက္မ်ားျပဳျပင္စရာမ်ား၊ ရွင္းလင္းစရာမ်ားကို စတင္လုပ္ကိုင္ေတာ့သည္။
==================
YOU ARE READING
သရဲအိမ္ထဲမွ ဖူးစာရွင္
HorrorGenre Action ,Adventure ,Comedy, Drama, Horror ,Mature ,Mystery, Psychological , Supernatural ,Tragedy
