သရဲအိမ္ထဲမွ ဖူးစာရွင္

Chapter (15) တိုက္ခန္းပိုင္ရွင္

Chapter (15) တိုက္ခန္းပိုင္ရွင္

Chen Ge က Wang Qi ဆိုတဲ့လူပံုစံကို ပံုေဖာ္ရမယ္ဆိုရင္ ၿငီးေငြ႕စရာေကာင္းၿပီး ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္ဟုသာ ေျပာႏိုင္သည္။ Chen Ge က ဒုတိယထပ္ကိုေရာက္လာေတာ့ ပထမထပ္ထက္ပင္ ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ျပတ္လို႔ေနသည္။ နံရံေထာင့္တြင္ မလဲွက်င္း၊ မသိမ္းဆည္းေသာေၾကာင့္ ပင့္ကူအိမ္ေတြ ထူထပ္လို႔ေနသည္။ ဒီေနရာတစ္ခုလံုး ေမွာင္မိုက္ၿပီး စိုစြတ္လ်က္ရွိသည္။
နံရံတြင္ ဓားႏွင့္ျခစ္ထားသလို အစင္းရာမ်ား ထင္လ်က္ရွိသည္။ ေျခေထာက္ေထာ့ေနေသာလူက ေကာ္ရစ္တာအဆံုးကအခန္းကို ဦးေဆာင္ေခၚလာခဲ့သည္။ ထိုလူက တံခါးေသာ့ဖြင့္ရန္ ေသာ့အမ်ားႀကီးတြဲထားသည့္ ေသာ့တြဲႀကီးကိုထုတ္ကာ ေျပာလိုက္သည္။

"တစ္ညကို ေဒၚလာ 50.. ဒီအထပ္က မင္းႀကိဳက္တဲ့အခန္းမွာ ေနလို႔ရတယ္.."

"တစ္ညကို ေဒၚလာ 50 ဟုတ္လား.. ေစ်းႀကီးလိုက္တာ.."

"ငါ့တိုက္ခန္းက ဒီေနရာက ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ဝိုက္မွာ တည္းခိုလို႔ရတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ အေဆာက္အဦးပဲ.. မင္း တစ္ညကို 50 နဲ႔ တည္းလို႔ရတာ ကံေကာင္းတယ္မွတ္.."

"ဘာေၾကာင့္ ပထမထပ္နဲ႔ တတိယထပ္က အခန္းေတြမွာ တည္းလို႔မရတာလဲ.."

"မင္းက အေတာ္စကားမ်ားတာပဲ.. ဘာေၾကာင့္ တည္းလို႔မရသလဲဆိုေတာ့ ကန္႔သတ္ခ်က္ရွိေနလို႔ေပါ့.. ေရာ့.. ဒီေသာ့ကပါတဲ့ နံပါတ္ရွိတဲ့အခန္းကို ကိုယ့္ဘာသာလိုက္ရွာလိုက္.."

ဒီလူက ေျပာရင္း Chen Ge ရဲ့ေနာက္ကို သံသယျဖင့္လွည့္ၾကည့္ၿပီး Chen Ge လက္ထဲက Dollar 50 ကိုလွမ္းယူၿပီး ေသာ့တြဲထဲက ႀကံဳရာေသာ့တစ္ေခ်ာင္းဆြဲယူၿပီး ေပးကာ အခန္းထဲ အျမန္ဝင္သြားေတာ့သည္။

အခန္းတံခါးပိတ္သြားခ်ိန္မွာ ထိုလူဝင္သြားသည့္အခန္းထဲမွ အသက္ႀကီးႀကီးလူတစ္ေယာက္ရဲ့ လည္ေခ်ာင္းထဲက တစ္ခုခုနင္ေနတဲ့အသံလို အသံထြက္လာတာ ၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္ Chen Ge က တံခါးကို လက္ႏွင့္ပုတ္ကာ အျမန္ေျပာလိုက္သည္။

"ခဏေစာင့္ပါဦး.."

"ဘာလုပ္မလို႔လဲ.."

တံခါးျပန္ပြင့္လာေတာ့ Chen Ge က အေပါက္ဝမွာရပ္ေနတဲ့ ေျခေထာက္မသန္တဲ့လူကိုေက်ာ္ၿပီး အခန္းထဲကို လွမ္းၿပီးအကဲခတ္လိုက္သည္။ အခန္းထဲက သိပ္မက်ပ္ဘဲ တံခါးႏွင့္ဆန္႔က်င္ဘက္ကို မ်က္ႏွာမူထားသည့္ ဘီးတပ္ကုလားထိုင္ေပၚက အဘိုးအိုတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ခုနက ၾကားလိုက္ရသည့္အသံက ဒီအဘိုးအိုဆီက အသံျဖစ္ရမည္။

"ကၽြန္ေတာ္ ေရငတ္လို႔.. ဒီမွာ ေရေရာင္းတဲ့စက္ေတြမ်ား မရွိဘူးလား.."

"မရွိဘူး.."

"ေဟ့လူ.. ခင္ဗ်ားတို႔ ဧည့္သည္ကို ဒီလုိပံုစံ ဆက္ဆံတာလား.."

Chen Ge ေျပာလို႔မဆံုးခင္ အခန္းတံခါးက ပိတ္သြားခဲ့သည္။

ေမွာင္မည္းေနေသာ ေကာ္ရစ္တာမွာ Chen Ge တစ္ေယာက္တည္း က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ ခါတိုင္းပံုမွန္အေဆာက္အဦးမ်ားမွာ Reception က ဝင္ေပါက္နားမွာရွိေပမယ့္ ဒီအေဆာက္အဦးက ဒုတိယထပ္ေနာက္ဆံုးမွာရွိေနတာ ထူးဆန္းသည္။ ၿပီးေတာ့ ပထမထပ္ႏွင့္ တတိယထပ္က တည္းခိုလို႔မရဘူးဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္က ဒုတိယထပ္ကအခန္းေတြပဲ တည္းခိုရန္အသင့္ျဖစ္ေနလို႔လား။ က်န္ႏွစ္ထပ္ထက္ ဒီေနရာက ပိုေကာင္းေနလို႔လားလို႔ Chen Ge ေတြးေနမိသည္။

ဒီအဘိုးႀကီးက ဘယ္သူလဲ။ ဒီတိုက္ခန္းပိုင္ရွင္နဲ႔ အဘိုးႀကီးက ဘာေၾကာင့္အတူတူေနတာလဲ။

Chen Ge က ေသာ့ေပၚကနံပါတ္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ တိုက္ခန္းပိုင္ရွင္နဲ႔ ကပ္လ်က္အခန္း '108' ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္။

"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္.. ငါ့ပစၥည္းေတြကို အခန္းထဲ အရင္ေနရာခ်ထားရမယ္.."

Chen Ge က အခန္းေသာ့ဖြင့္ၿပီး ဝင္သြားလိုက္ေတာ့ လူမေနတာၾကာၿပီး လွဲက်င္းသန္႔ရွင္းျခင္းမရွိသျဖင့္ ဖုန္နံ႔က ႏွာေခါင္းထဲ လံုးခနဲဝင္လာခဲ့သည္။ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ဖုန္ေတြထူေနၿပီး အိပ္ယာက ထူးဆန္းစြာ မိႈတက္ေနလို႔ Chen Ge က လက္နဲ႔စမ္းၾကည့္ၿပီး ဒီမွာ ညအိပ္လို႔ရႏိုင္ပါ့မလားဆိုတာ သံသယဝင္သြားသည္။ တကယ္တမ္းေျပာရရင္ ဒီညေတာ့ သူ အိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။

Chen Ge က သူ႔ပစၥည္းကို ေနရာမခ်ရေသးခင္ ေဘးခန္းကေန က်ယ္ေလာင္တဲ့အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။ ၾကားရတဲ့အသံအရ ပန္းကန္ျပားက်ကြဲသံနဲ႔ တူေနလို႔ Chen Ge က တံခါးကိုပိတ္လိုက္ၿပီး နံရံမွာ နားရြက္ကိုကပ္ကာ နားစြင့္လိုက္သည္။ ထိုတစ္ဖက္ခန္းထဲမွ ေျခေထာက္ေထာ့ေနသူရဲ့ ဆဲဆိုသံက က်ယ္ေလာင္စြာထြက္ေပၚလာသည္။ သူက ႏိုင္ငံျခားဘာသာစကားနဲ႔ ဆဲဆိုေနၿပီး ေလသံၾကားရတာ ဒီေဒသသားျဖစ္ပံုမရေပ။ အသက္ႀကီးတဲ့လူက ဗလံုးဗေထြးျပန္ေျပာလိုက္သံကို ၾကားလိုက္သည္။ ေျခေထာက္ေထာ့ေနတဲ့သူက အၾကာႀကီး ဆူပူေအာ္ေငါက္ေနၿပီး ႐ုတ္တရက္ TV သံကိုခ်ဲ႕လိုက္တာ ၾကားလိုက္ရသည္။ Chen Ge က ဘာေတြျဖစ္ေနလဲဆိုတာ ဆက္နားစြင့္ေပမယ့္ TV သံပဲ ၾကားလိုက္ရေတာ့သည္။ တစ္ဖက္ခန္းက ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ။

Chen Ge က ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက ပစၥည္းေတြကိုထုတ္ၿပီး အိတ္ေဆာင္ဓားကို အိပ္ကပ္ထဲထည့္ထားလိုက္သည္။ အြန္လိုင္းေပၚမွာ ေျပာထားတဲ့စကားအရ ဒီ Pin An တိုက္ခန္းက နံရံေဆးေတြေနာက္မွာ ေသြးစက္ေတြေတြ႕ရတယ္ဆိုတာနဲ႔ အနံ႔ဆိုးေတြကိုပဲေျပာထားၿပီး လူသတ္မႈအေၾကာင္းေတာ့ ေျပာထားျခင္းမရွိေပ။ ဒါ့အျပင္ Pin An တိုက္ခန္းက ေနာက္ကြယ္မွာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ရွိပံုရသည္။ ဒါေၾကာင့္ ဖုန္းအနက္က မစ္ရွင္ရဲ့တည္ေနရာအျဖစ္ ဒီေနရာကို ေရြးလိုက္တာျဖစ္မည္။

Chen Ge က ဘက္စံုသံုးတူကို ထုတ္ၿပီး အခန္းေထာင့္တိုင္းကို အသာလိုက္ေခါက္ၾကည့္ေပမယ့္ ဘာမွ သံသယျဖစ္ဖြယ္မေတြ႕ရဘဲ ပံုမွန္တည္းခိုခန္းတစ္ခုျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

တိုက္ခန္းပိုင္ရွင္က သူ႔ကို ဒုတိယထပ္မွာပဲ ေနလို႔ရတယ္လို႔ ေျပာခဲ့လို႔ ပထမထပ္နဲ႔ တတိယထပ္မွာ ဘာေတြျဖစ္ေနသလဲဆိုတာ အတြင္းက်က်သိရဖို႔ သူ႔ဘာသာ ေလွ်ာက္ၾကည့္႐ံုေပါ့။ သူ႔မစ္ရွင္က ည 11 နာရီမွ စမွာဆိုေတာ့ သူ႔အတြက္ အခ်ိန္ ၃နာရီရွိေသးသည္။ ဒီအခ်ိန္ကို အခန္းထဲထိုင္ၿပီး အခ်ိန္မျဖဳန္းခ်င္ေပ။ ဒီလိုေတြးၿပီး Chen Ge က တံခါးရွိရာကိုေလွ်ာက္သြားၿပီး လက္ကိုင္ဘုကိုလွည့္ကာ တံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ ႐ုတ္တရက္ တံခါးအျပင္ဘက္မွာ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ေထာ့ေနသည့္ တိုက္ခန္းပိုင္ရွင္ မတ္တပ္ရပ္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ Chen Ge ၏လည္ကုတ္ေမႊးမ်ား ေထာင္ထသြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ ဒီလူ သူ႔တံခါးအျပင္ဘက္မွာ မတ္တပ္ရပ္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီဆိုတာ ဘုရားမွသိႏိုင္လိမ့္မည္။

Chen Ge က တံခါးကို တစ္ဝက္ပဲဖြင့္လိုက္ၿပီး ေၾကာင္ၿပီးၾကည့္ေနမိသည္။ Chen Ge ခုလို ႐ုတ္တရက္ တံခါးဖြင့္လိုက္မည္ဟု ထိုလူကလည္း ထင္မထားမိေပ။

တံခါးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာရပ္ၿပီး လူႏွစ္ေယာက္က ေၾကာင္ၾကည့္ေနၾကသည္။

"အိမ္ပိုင္ရွင္.. ဘာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းအျပင္မွာ ရပ္ေနတာလဲ.."

Chen Ge က စတင္ေမးလိုက္သည္။ ဒီလူနဲ႔ေနတာ ၾကာလာေလ ဒီလူက တကယ္မလြယ္ဘူးဆိုတာ ပိုသိလာေလျဖစ္သည္။

"မင္း ခုနက ေရငတ္တယ္လို႔ ေျပာတယ္မလား.. ဒါေၾကာင့္ ငါ ေရလာေပးတာ.."

ထိုလူက ေရေႏြးထည့္ထားသည့္ပုလင္းကို ကမ္းေပးရင္း ေျပာလိုက္သည္။ သူ႔အမူအယာက ပံုမွန္ႏွင့္ လံုးဝမတူေပ။

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.."

Chen Ge က စိတ္႐ႈပ္ေနတာကို မေဖာ္ျပဘဲ ပုလင္းကိုလွမ္းယူၿပီး ေက်းဇူးတင္စကားေျပာလိုက္သည္။

"တျခား ဘာရွိေသးလဲခင္ဗ်.."

"ေစာေစာနားပါ.. ေကာ္ရစ္တာက မီးမဖြင့္ထားလို႔ ညမွာ ေမွာင္မည္းေနတယ္.. ဒါေၾကာင့္ မင္း ေနဝင္ၿပီဆိုတာနဲ႔ အခန္းထဲကေန ဘယ္မွမထြက္တာ ပိုေကာင္းလိမ့္မယ္.."

Chen Ge က တံခါးပိတ္ၿပီး သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ တိုက္ခန္းပိုင္ရွင္က ေဒါသထြက္လြယ္ၿပီး လူမႈေရးအားနည္းတယ္။ ဒီလူက ေျခေထာက္မသန္စြမ္း႐ံုနဲ႔ သူက စိတ္မက်န္းမာဘူးလို႔ေတာ့ ေျပာလို႔မရဘူး။ ဒီေျခေထာက္မသန္တဲ့လူေလာက္ကေတာ့ သူ တစ္ခ်က္တည္းနဲ႔ ေျမေပၚ လွဲသိပ္လုိက္ႏိုင္သည္။

Chen Ge က သဲလြန္စရွာတဲ့ေနရာမွာ ေတာ္တဲ့လူမဟုတ္ေပမယ့္ သူၾကည့္ခဲ့ဖူးတဲ့ လူသတ္ကားေတြအရ ဒီမွာရွိတဲ့အခ်က္အလက္ေတြကို စုစည္းၿပီး ေကာက္ခ်က္ခ်ၾကည့္လို႔ရသည္။

ဒီလူက ငယ္စဥ္ကတည္းက ေျခေထာက္မသန္စြမ္းဘဲ ေထာ့နဲ႔နဲ႔ျဖစ္ေနတာဆိုရင္ ငယ္စဥ္ကေလးဘဝကတည္းက ႏွိမ္ခ်ေလွာင္ေျပာင္ခံရလို႔ သူ႔ရဲ့ျဖဴစင္တဲ့စိတ္က ၿပိဳပ်က္သြားႏိုင္သည္။ ဒါဆို သူက လူေတြကိုမုန္းတီးေနတဲ့ စိတၱဇသမားတစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္လာႏိုင္သည္။

Fuck..

ဒါဆို သူက လူသတ္သမားအေနနဲ႔ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ပဲ။ Chen Ge က ေရပုလင္းကို ေဘးကိုတြန္းပို႔လိုက္သည္။

ဒီလူသာ လူသတ္သမားျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ သူက လူသတ္သမားနဲ႔ တစ္ညလံုးေနရဖို႔ ေသခ်ာေနေလၿပီ။ Chen Ge ရဲ့အေရျပားေပၚမွာ ၾကက္သီးေတြ ေထာင္ထသြားခဲ့သည္။

ဒီလူက တိုက္ခန္းပိုင္ရွင္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ သူ႔လက္ထဲမွာ အခန္းတိုင္းရဲ့ေသာ့ေတြ အကုန္ရွိထားၿပီး ညအခါ သူ႔အခန္းထဲကို ေသာ့ဖြင့္ၿပီး အလြယ္တကူ ဝင္လာႏိုင္သည့္ အဓိပၸါယ္ျဖစ္သည္။

====================