Severus i Hermiona cz.2⚡

3.8K 119 8
                                    

Hermiona usiadła, okryła szczelnie kołdrą i spojrzała na niego ze łzami w oczach.

- Wyjeżdżasz? - powtórzyła.

- Tak - przytaknął, także siadając.

- Mogę jechać z tobą? - zapytała.

- Hermiono... - zaczął.

- Mogę? - powtórzyła pytanie. - Czy tylko zależało ci, żeby zrobić głupi kawał durnej Gryfonce? O to chodziło? Spanie ze mną było bonusem?!

- Granger, uspokój się - warknął Snape.

- Spokojnie, nie będziesz musiał już mnie znosić - powiedziała, próbując wyplątać się z kołdry i wstać.

- Wkurzasz mnie - warknął, przyciągnął ją do siebie i pocałował namiętnie. - Nie mam zamiaru cię zostawić, głupia!

- Mogę jechać? - zapytała z nadzieją.

- Nie możesz - powiedział, a widząc łzy płynące po jej policzkach, starł je i pocałował ją czule. - Nie możesz, musisz!

- Severusie! - krzyknęła oburzona i uderzyła go w pierś. - Nigdy więcej mnie tak nie strasz! Myślałam, że mnie nie chcesz!

- Idiotka - warknął i przytulił ja do siebie. - Wyjedziemy na rok, ale jest pewien problem.

- Jaki? - zapytała ze strachem.

- Musimy wyjechać jutro - powiedział i spojrzał na nią poważnie. - Radzę ci przemyśleć, czy chcesz ze mną wyjechać!

- Dlaczego? - zdziwiła się.

- Nie chcę nikogo widzieć przez jakiś czas - odpowiedział. - Chcę odpocząć, ustaliłem z Dumbledore'm, że wrócę za rok do pracy.

- Chcę z tobą jechać - powiedziała. - Nie mam nikogo na świecie z wyjątkiem Ginny i Harry'ego!

- Masz mnie - warknął.

- Severusie, wyjadę z tobą, ale pod jednym warunkiem - powiedziała, przygryzając dolną wargę.

- Jakim? - zdenerwował się.

- Ożeń się ze mną - wyszeptała, rumieniąc się.

Snape spojrzał na nią zdumiony. Hermiona nie wiedziała jak zareaguje, czy ją wyśmieje? Każe jej zostać?

- Granger, idiotko, czy ty naprawdę myślałaś, że chcę cię wziąć ze sobą jako kochankę? - warknął.

- A jako kogo?

- Jako moją żonę! - powiedział i pocałował ją namiętnie.

Po godzinie wstali i Hermiona pobiegła do pokoju spakować wszystkie swoje rzeczy.

Pomniejszyła swój bagaż i wróciła do Severusa.

- Muszę jeszcze napisać do Ginny - powiedziała i usiadła przy jego biurku, wyciągnęła kartkę i pióro.

Ginny!

Nie martw się o mnie, wyjeżdżam z Severusem! Chcemy pobyć sami, odpocząć!

Będę za tobą bardzo tęsknić! Wrócimy za rok.

Kocham cię! Jesteś dla mnie jak siostra. Mam nadzieję, że mi wybaczysz mój wyjazd!

Twoja najlepsza przyjaciółka

Hermiona

P.S. Nie mów nic Harry'emu i Ronowi, wytłumaczę im wszystko, gdy wrócę!

Miniaturki | Harry Potter Where stories live. Discover now