Chapter (59) – အစ္ကိုႀကီး သေဘာက်သေရြ႕ ကၽြန္ေတာ္ အစ္ကိုႀကီးအေပၚ အၿမဲေကာင္းမွာပါ (Z+U)
ဥကၠ႒႐ံုးခန္းေဘး ကပ္လ်က္အခန္းေလးက အတြင္းေရးမွဴး၊ လက္ေထာက္ေတြအတြက္ အခန္းက်ဥ္းေလးသာျဖစ္သည္။ ႐ႈခ်ိန္က သူ႔သားကို အနီးကပ္ထားၿပီး သူ႔သားႀကီး၏စြမ္းရည္ေတြထက္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။
႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္၏ကိုယ္ေလးကို ေပါင္ေပၚတင္ကာ ေပြ႕ထားေသာေၾကာင့္ ႐ႈနင္၏မ်က္ႏွာမွာ စိမ္းလိုက္၊ ျပာလိုက္ ျဖစ္ေနသည္။ သူ ကေလးမဟုတ္လို႔ ကိုယ့္ဘာသာထိုင္ခ်င္ေပမယ့္ နတ္ဘုရားအစ္ကိုႀကီးကို မေျပာဝံ့ေပ။ ႐ံုးခန္းေလးဆိုေပမယ့္ မွန္အကန္႔ေလးတစ္ခုသာ ျခားထားေသာေၾကာင့္ အျပင္ဘက္ကျဖတ္သန္းသြားသူတိုင္း ဒီျမင္ကြင္းကို အလြယ္တကူ ေတြ႕သြားႏိုင္သည္။
တကယ္လို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္က သူတို႔ညီအစ္ကို အျငင္းပြားေနတာေတြ႕ၿပီး အစ္ကိုႀကီး၏ဂုဏ္သတင္း ထိခိုက္ႏိုင္သည္။ အစ္ကိုႀကီးက အိမ္မွာ ခုလို ပူးကပ္စြာေနသလို အိမ္အျပင္မွာလည္း ေနမယ္လို႔ ႐ႈနင္ လံုးဝမထင္ထားမိေပ။
႐ႈဟိန္က သူ႔မ်က္ႏွာ မသာမယာျဖစ္ေနသည္ကို တမင္သက္သက္ လ်စ္လွ်ဴ႐ႈေနေသာေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ေနသည္။
ဒါေပမယ့္ ႐ႈဟိန္က ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စမတ္က်လိုက္သလဲ..။
ငါ့ညီေလးက ဘာေၾကာင့္ မေပ်ာ္တာလဲ..။ အေဖ့ေဘးကေန သူ႔ကိုဆြဲေခၚလာလို႔ စိတ္ဆိုးေနတာလား..။
ခ်င္ယြိက်ိဳးက စားစရာေတြယူလာေပမယ့္ သူ႔ညီေလးကို ထိုမိန္းမျပင္ဆင္လာတာကို မစားေစခ်င္ေပ။ ခဏေနရင္ သူ႔ညီေလးႀကိဳက္တဲ့စားစရာေတြနဲ႔ ဆြဲေဆာင္ဖို႔ ရည္ရြယ္ထားေသာေၾကာင့္ ႐ႈဟိန္က စားပြဲေပၚက စာရြက္စာတမ္းေတြကို အာ႐ံုစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။
ဆိုဖာက သိပ္မက်ယ္ေသာေၾကာင့္ ႐ႈနင္ခမ်ာ အစ္ကိုႀကီး၏ေျခေထာက္ၾကားက ဆိုဖာေပၚကပ္ကပ္သပ္သပ္ ထိုင္ေနရင္း ေဒါကန္ေနေပမယ့္ စားပြဲေပၚကစာရြက္စာတမ္းေတြကို ေတြ႕လိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးေတြက်ံဳ႕သြားခဲ့သည္။
ဘုရားေရ.. ဒီစီးပြားေရး႒ာနမွဴးက ခ်င္ယြိက်ိဳးရဲ့ လူယံုေတာ္ပဲ..။ အရင္ဘဝက ႐ႈနင္က ႐ႈဟိန္ကိုဖယ္ရွားဖုိ႔ လုပ္ကိုင္ရေသာေၾကာင့္ company ထဲက ခ်င္ယြိက်ိဳးေမြးထားသည့္ လူယံုအားလံုးကို ေသခ်ာသိခဲ့သည္။
႐ႈနင္က ႐ႈဟိန္ကို တစ္ခ်က္ေခ်ာင္းၾကည့္ကာ ခ်င္ယြိက်ိဳး၏လူယံုေတာ္မ်ား၏ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာဖိုင္ကို အထပ္ႀကီး၏ေအာက္ကို ပို႔လိုက္သည္။ ဒီ၃ေယာက္က အေတာ္ဆံုး၊ အရည္အခ်င္းအရွိဆံုးျဖစ္သည့္ ခ်င္ယြိက်ိဳးေသခ်ာေရြးခ်ယ္ထည့္ထားေသာ spy မ်ားျဖစ္သည္။
"မဖြနဲ႔.."
႐ႈဟိန္က ႐ုတ္တရက္ ႐ႈနင္၏ေခါင္းေလးကိုပုတ္ကာ ေမးလိုက္သည္။
"မင္းၾကည့္ၿပီးၿပီလား.."
"ဟင့္အင္း.."
႐ႈနင္က ဝန္ထမ္းေတြရဲ့ CV form ေတြထဲက တကယ္ company ကိုသစၥာရွိရွိလုပ္ေပးမယ့္ လူေတာ္ေတြကို ထိပ္ဆံုးမွာတင္ေပးလိုက္သည္။ ေတာ္ေသးတယ္.. အစ္ကိုႀကီးက ဘာမွသံသယမဝင္ဘဲ သူက ဒီအတိုင္း ကစားေနတယ္ပဲထင္လို႔..။
႐ႈနင္က စပ္စုသည့္၊ ျဖဴစင္သည့္ မ်က္ဝန္းေလးျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။
"အစ္ကိုႀကီး.. ကၽြန္ေတာ္ ဖြမိသြားေသးလား.."
"အင္း.."
"ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ခဲ့လို႔လား.. ၾကည့္ေလ.. ကၽြန္ေတာ္ အစီစဥ္တက် ျပန္ထားလိုက္ၿပီးၿပီ.."
႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္ကို တစ္ခ်က္တင္းတင္းဖက္ကာ ပါးျပင္ေလးကိုနမ္းၿပီး ႏူးညံ့စြာေမးလိုက္သည္။
"ဒီမွာ.. ဒါေတြကို ဘယ္လိုထင္လဲ.."
႐ႈဟိန္က သူ႔ဖုန္းထဲက file ကိုဖြင့္ကာ နာမည္စာရင္းတစ္ခု ႐ႈနင္ကိုျပလိုက္ေတာ့ ႐ႈနင္ခမ်ာ ငလ်င္လႈပ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ ဒါက လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားရမယ့္ဖိုင္ မဟုတ္ဘူးလား..။ အစ္ကိုႀကီးက သူႏွင့္ထပ္တူ ယံုၾကည္လို႔ ဒါေတြကို ျပေနတာလား..။
စာရင္းထဲမွာ အေစာကသူဖယ္လိုက္သည့္ လူ၃ေယာက္နာမည္ေဘးမွာ 'ခ်င္ယြိက်ိဳး၏လူ' ဆိုသည့္မွတ္ခ်က္က တစ္ခါတည္းပါထားၿပီးျဖစ္သည္။ ၿပီးေတာ့ ႐ႈနင္ ထိပ္ဆံုးကိုတင္လိုက္ေသာ ဝန္ထမ္းစာရင္းက ႐ႈဟိန္၏စာရင္းထိပ္က အေတာ္ဆံုးဝန္ထမ္းစာရင္းထဲမွာ ပါရွိၿပီးျဖစ္သည္။
႐ႈနင္၏ကိုယ္က ေခၽြးေတြစိမ့္ထြက္လာသည္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့.. သူက မေကာင္းတဲ့အႀကံနဲ႔လုပ္မိရင္ အစ္ကိုႀကီးရဲ့အလိမ္ေဖာ္စက္မွာ 'ကားခနဲ' မိသြားႏိုင္သည္။
႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္ကိုယ္ေပၚမွီကာ တီးတိုးေျပာလိုက္သည္။ ႐ႈနင္မွာ လႈပ္ပင္မလႈပ္ရဲေပ။
"နင္နင္.. မင္းေလးက အစ္ကိုႀကီးအတြက္ ကံေကာင္းတဲ့ၾကယ္ကေလးပဲ.."
ခင္ဗ်ားရဲ့စကားေတြနဲ႔ မဆြဲေဆာင္ပါနဲ႔... ကၽြန္ေတာ့္မွာ ႏွလံုးေရာဂါရေတာ့မယ္ဗ်..
႐ႈဟိန္က ငံု႔ကိုင္းကာနမ္းလာစဥ္ ႐ႈနင္က မ်က္ႏွာနီနီႏွင့္ ေရွာင္ဖို႔လုပ္ေပမယ့္ ႐ႈဟိန္၏ႏႈတ္ခမ္းက သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေလးေပၚ ထပ္လ်က္ေရာက္လာၿပီးျဖစ္သည္။
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ႏူးညံ့ၿပီး အရသာရွိလိုက္သလဲ..
႐ႈဟိန္က ႏႈတ္ခမ္းေကာ့သြားေအာင္ ၿပံဳးၿပီး ေက်နပ္စြာေျပာလိုက္သည္။
"လိမၼာတဲ့ကေလးပဲ..."
ဟီး.. ဟီး.. ဟီး.. အစ္ကိုႀကီးက ငါ့ကိုၾကည့္ၿပီး ၿပံဳးျပတယ္... သူ အရမ္း.. အရမ္းကို ခန္႔ညားတာပဲ..
႐ႈနင္၏မ်က္ႏွာက ရဲခနဲျဖစ္သြားၿပီး ေခါင္းက အခိုးေငြ႕ေတြထြက္လာေတာ့မလို ထူပူသြားသည္။ သူက ဟိုမိုေလ.. ဘာေၾကာင့္ သူ႔ကို ခုလို ပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္ၿပီး သူ႔ရင္ထဲကဆႏၵကို မီးပြားေလးနဲ႔ ထိုးေနရတာလဲ..။
႐ႈနင္၏ကိုယ္က အားမရွိသလို ေပ်ာ့ေျပာင္းသြားၿပီး ရွက္ရြံ႕ေနေသာမ်က္ႏွာေလးကို ဝွက္ရန္ အစ္ကိုႀကီး၏လည္ပင္းမွာ အပ္လိုက္သည္။
သူမသိလိုက္တဲ့အခ်က္က ႐ႈဟိန္က သူရွက္ေနသည့္ပံုစံေလးကို အျမတ္တႏိုးၾကည့္ေနတယ္ ဆိုတာပဲ..။
သူ႔ညီေလးရဲ့ကိုယ္နံ႔က အရမ္းေမႊးတာပဲ..။ စာ႐ိုက္သံေတြသာ ဖံုးလႊမ္းေနတဲ့ ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ ႐ံုးပတ္ဝန္းက်င္ႀကီးတစ္ခုလံုးမွာ ညီေလးက သူ႔ဘဝအတြက္ အိုေအစစ္ေလးနဲ႔တူေနသည္။ ညီငယ္ေလးက ဒီေလထုကို ေပါ့ပါးလန္းဆန္းေစသည္။ ႐ႈဟိန္က ျမတ္ႏိုးစြာျဖင့္ ႐ႈနင္၏မ်က္ႏွာေလးကို ထပ္နမ္းလိုက္ၿပီးေတာ့ သူ႔စိတ္ေတြလည္း အရမ္းကို တက္ၾကြေပ်ာ္ရႊင္သြားေတာ့သည္။
ဥကၠ႒႐ံုးခန္းထဲမွာ ႐ႈခ်ိန္က ခ်င္ယြိက်ိဳးယူလာေသာ ေန႔လည္စာကိုမစားဘဲ ေဘးခန္းဘက္ကိုဝင္လာခဲ့သည္။ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီထိုးေပမယ့္ ႐ံုးပိုင္းဝန္ထမ္းေတြက အလုပ္မ်ားေနဆဲျဖစ္သည္။ ႐ႈဟိန္က ႐ႈခ်ိန္ဝင္လာေတာ့ ၾကည့္လက္စစာရြက္စာတမ္းကို ခ်လိုက္သည္။
"လာ.. ေန႔လည္စာ သြားစားရေအာင္.."
႐ႈနင္က အစ္ကိုႀကီး၏လည္ပင္းကို ရီေဝေဝစိုက္ၾကည့္ကာ တစ္ကိုက္ေလာက္ကိုက္ပစ္ခ်င္လာသည္။
"မင္းေျခေထာက္ေတြ က်ဥ္ေနေရာေပါ့.. နင္နင့္ကို အေဖခ်ီလာမယ္.."
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး.. ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာ ခ်ီလိုက္မယ္.."
႐ႈဟိန္က သူ႔သားႀကီးေပါင္ေပၚထိုင္ေနေသာ သားငယ္ဆီ လက္ဆန္႔တန္းကာ ေျပာလိုက္ေပမယ့္ ႐ႈဟိန္က ခ်က္ခ်င္းျငင္းလိုက္သည္။
ဒီစကားကိုၾကားေတာ့ ႐ႈနင္ အျမန္ထရပ္လိုက္သည္။
"ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာ လမ္းေလွ်ာက္သြားမယ္.."
ေသစမ္း.. ငါက ေအာက္ပိုင္းမသန္တဲ့သူလား..။ သူတို႔က ဘာေၾကာင့္ ငါ့ကိုေပြ႕ခ်ီသြားၾကတာလဲ..။
"ေကာင္းၿပီ.. သားက အခု ငယ္ေသးတဲ့အခ်ိန္ စိတ္ႀကိဳက္ခၽြဲႏြဲ႕ခြင့္ရတုန္း ခၽြဲထား.. ေနာင္.. သားအသက္ႀကီးသြားရင္ လုပ္ခ်င္လည္း လုပ္လို႔မရေတာ့ဘူး.."
႐ႈခ်ိန္က ၿပံဳးၿပီးေျပာလိုက္သည္။
"အေဖ.. သူမ်ားေတြျမင္ရင္.. သား လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ဘူးလို႔ ထင္ကုန္မွာေပါ့.."
႐ႈနင္၏ လြတ္လပ္စြာသြားလာခ်င္သည့္စိတ္ကို သိေသာေၾကာင့္ ႐ႈဟိန္က လႊတ္ေပးလိုက္သည္။
"အစ္ကိုႀကီးေပါင္ေတြ က်ဥ္ေနေရာေပါ့.."
႐ႈဟိန္က ေျခေထာက္ေတြက်ဥ္ေနေပမယ့္ ဘာမွမျဖစ္သလို တည္ၿငိမ္စြာထိုင္ေနသည္။ ႐ႈနင္က သူ႔လက္ေလးေတြနဲ႔ အစ္ကိုႀကီး၏ေျခေထာက္ကို ႏွိပ္ေပးေနသည္ကိုၾကည့္ၿပီး ႐ႈခ်ိန္က ပီတိျဖစ္ေနသည္။
သူတုိ႔သားအဖ၃ဦးက သီးသန္႔ဓာတ္ေလွကားမွ ေျမေအာက္ကားပါကင္ဆီ ဆင္းလာခဲ့သည္။ ႐ႈဟိန္က ကားတံခါးဖြင့္ကာ ႐ႈနင္ကိုဝင္ေစၿပီး သူကိုယ္တိုင္ ကားေမာင္းကာ ႀကိဳတင္မွာထားေသာ နာမည္ႀကီးစားေသာက္ဆိုင္၏ အေပၚထပ္႐ႈခင္းေကာင္းေသာ ျပတင္းေဘးမွာ ထိုင္လိုက္ၾကသည္။
႐ႈနင္က ထိုေနရာကို ခပ္ေအးေအးပဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႐ႈဟိန္က ေမးလိုက္သည္။
"ဒီေနရာကို မႀကိဳက္လို႔လား.."
"ဟင့္အင္း.. ၾကမ္းျပင္မွာ ငါးေတြသြားေနတဲ့ ႐ႈခင္းျဖစ္ရင္ ပိုေကာင္းမွာပဲ.."
ဒါက S ၿမိဳ႕ေတာ္က ၾကယ္ ၅ပြင့္အဆင့္ရွိသည့္ 'Royal Sea' ဆိုသည့္ စားေသာက္ဆိုင္ျဖစ္သည္။ ေနာင္အနာဂတ္မွာ ဒီဆိုင္က သူ႔ဆိုင္ၾကမ္းျပင္မွာ ႀကီးမားေသာငါးကန္ကို ထည့္သြင္းၿပီး ၾကမ္းခင္းေအာက္က သြားလာေနသည့္ ငါးေတြရဲ့ လွပဆန္းသစ္ေသာျမင္ကြင္းေၾကာင့္ အရမ္းကိုနာမည္ႀကီးလာမွာျဖစ္သည္။ လူေတြက ဒီဟာကိုၾကည့္ခ်င္လို႔ အေဝးကေနေတာင္ တကူးတက လာေရာက္စားေသာက္ၾကမွာျဖစ္သည္။
"ဒါက အႀကံေကာင္းပဲ.. သားက ငါးကိုသေဘာက်ရင္ အိပ္ခန္းထဲမွာ ငါးကန္ထည့္ထားပါလား.."
႐ႈဟိန္က ေလေအးေတြမႈတ္ထုတ္ကာ အိပ္ခန္းထဲကငါးကန္ကို လႊင့္ပစ္ေတာ့မလိုထင္ရသည္။ ႐ႈနင္က သူတို႔မိသားစုတြင္ Hotel မပိုင္ထားေသာေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖင့္ ဟိုဟိုသည္သည္ၾကည့္ေနစဥ္ ႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္၏နားရြက္ကို အသာေလးဆြဲလိုက္သည္။
"အစ္ကုိႀကီး.. ဘာလုပ္တာလဲ.."
"ဟင္းမွာဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ.."
ၾကမ္းျပင္မွာငါးကန္ပါတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္လား..။ သူအခုတည္ေဆာက္ေနတဲ့ အ႐ုပ္စက္႐ံုၿပီးရင္ စားေသာက္ဆိုင္အတြက္ သုေတသနလုပ္ဖို႔ ႐ႈဟိန္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
႐ႈဟိန္က သူ႔ရဲ့အ႐ုပ္စက္႐ံုက ထုတ္သည့္ပစၥည္းေတြကို ညီေလးကိုယ္မွာဝတ္ဆင္ေပးရင္ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းမလဲဆိုတာ ေတြးေနသည္။ အၿမီးပါတဲ့ညအိပ္ဝတ္စံုေတြ... ဒါက နင္နင့္ကို ခ်စ္စရာအေကာင္ေလးနဲ႔ တူေစသည္။
ယခုလက္ရွိအခ်ိန္မွာ လူေတြက လိင္ကစားစရာအ႐ုပ္ေစ်းကြက္ကို သိပ္အာ႐ံုမစိုက္ၾကေသးေပ။ လူႀကီးေတြကစားသည့္ sex toy ကို ႏိုင္ငံျခားကသာ မွာယူရသည္။ ေနာင္မွာ ဒီေစ်းကြက္ အရမ္းတြင္က်ယ္လာမည္ကို သိေသာေၾကာင့္ ႐ႈဟိန္က အ႐ုပ္စက္႐ံုအေနျဖင့္ စတင္တည္ေထာင္ထားတာျဖစ္သည္။ ပထမအခ်က္က သူစိတ္ဝင္စားသည့္အရာကို သုေတသနလုပ္ဖို႔ ႏိုင္ငံျခားကပညာရွင္ကို အလြယ္တကူငွားႏိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဒုတိယအခ်က္မွာ သူက ဒီတ႐ုတ္ျပည္ေစ်းကြက္မွာ ဦးေဆာင္သူျဖစ္ခ်င္ေသာေၾကာင့္ ဒါေတြကို လုပ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
ဘာမွမသိေသာ ႐ႈနင္က ဟင္းပြဲမွာဖို႔ menu ကိုၾကည့္ၿပီး ေပ်ာ္ေနသည္။ ေနာင္အနာဂတ္မွာ Royal Sea စားေသာက္ဆုိင္က ပိုေအာင္ျမင္ၿပီး အျမတ္ေတြပိုရလာမွာျဖစ္ေပမယ့္ လုပ္ငန္းႀကီးေတြပိုင္ထားသည့္ ႐ႈမိသားစုကေတာ့ စိတ္ဝင္စားမည္မဟုတ္ေပ။ ႐ႈနင္က အနာဂတ္မွာျဖစ္လာမွာ သိေပမယ့္ သူ႔အနာဂတ္ကို မသက္ေရာက္ရင္ သူ ဝင္႐ႈပ္ဖို႔ေတာ့ မရည္ရြယ္ေပ။
သူက တစ္ခါေသထားၿပီးျဖစ္လို႔ ဘဝမွာ အလွအပကိုခံစားၿပီး ေအးေအးေဆးေဆးေနဖို႔သာ ရည္ရြယ္ထားသည္။
႐ႈခ်ိန္က သားႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ကာ အေတြးပြားေနသည္။ Board meeting အရ ႐ႈဟိန္က ေနာင္အခါ ဥကၠ႒ျဖစ္ဖို႔ အရည္အခ်င္းရွိၿပီး နင္နင္.. သူက မန္ေနဂ်ာတစ္ေယာက္ မျဖစ္ခ်င္ဘူးလား..။ ဒါမွမဟုတ္ နင္နင့္ကို Director တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးၿပီး သူ႔အရည္္အခ်င္းကို သက္ေသျပခိုင္းၿပီး သူကိုယ္တိုင္မလုပ္ႏိုင္မွ ဌာနမွဴးမန္ေနဂ်ာလုပ္ခိုင္းရင္ ပိုေကာင္းမည္ထင္သည္။ မိသားစုပိုင္လုပ္ငန္းကို ညီအစ္ကိုႏွစ္ဦးအုပ္ခ်ဳပ္တာက အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္။
နင္နင္က ဝါသနာအမ်ားႀကီးမရွိတာ ႏွေျမာစရာပဲ..။ ပန္းခ်ီဆြဲတာဝါသနာပါရင္ သူ႔ညီဝမ္းကြဲလို နာမည္ႀကီးအႏုပညာရွင္ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဒါမွမဟုတ္ နင္နင္က အေပ်ာ္အပါးမက္တဲ့ သူေဌးသားေလးျဖစ္သြားႏိုင္သည္။
စားပြဲထိုးက ေသာက္စရာေတြထည့္ေပးၿပီး မၾကာခင္ ဟင္း ၈ ပြဲေရာက္လာသည္။ ခ်င္ယြိက်ိဳးသာဆိုရင္ ထည္ဝါေသာအေနာက္တိုင္းစားေသာက္ဆုိင္ကို ေသခ်ာေပါက္ေခၚသြားမည္ျဖစ္သည္။ စားေသာက္ၿပီး ႐ံုးခန္းေရာက္ေတာ့ ႐ႈနင္က ျခင္ကိုက္ခံခဲ့ရသျဖင့္ ယားယံကာ လက္ကိုဆန္႔ကာ ကုတ္ေနသည္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ.."
႐ႈခ်ိန္က သတိထားမိကာ ေမးလိုက္သည္။
"ဘာမွမဟုတ္ဘူး.."
"အေဖၾကည့္ဦးမယ္.."
႐ႈခ်ိန္က အလုပ္စားပြဲမွထကာ ႐ႈနင္ေဘးကဆိုဖာမွာ ဝင္ထိုင္ကာ ေျခေထာက္ေလးေတြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျခင္ကိုက္ရာအနီဖုေတြကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
"မကုတ္နဲ႔.."
ဒါေပမယ့္ ယားလို႔ ႐ႈနင္က မကုတ္ဘဲမေနႏိုင္ေပ။ ႐ႈခ်ိန္က အစည္းအေဝးတက္စရာရွိလို႔ ႐ႈဟိန္ကိုလွမ္းေခၚကာ သားငယ္ေလးကို ဂ႐ုစိုက္ခုိင္းလိုက္သည္။ ႐ႈဟိန္က ႐ႈခ်ိန္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ ဆရာဝန္ေခၚခ်ကာ ေရာက္လာသည္။
တကယ္ႀကီးလား..။ ဒါက ျခင္ကိုက္႐ံုေလးပဲေလ.. အ႐ိုးက်ိဳးတာမွ မဟုတ္ပဲ..။
ဆရာဝန္က ႐ႈဟိန္စိုက္ၾကည့္တာခံရေတာ့ ေဇာေခၽြးေတြျပန္လာသည္။ သူက ႐ႈဟိန္အေခၚလႊတ္လိုက္ေတာ့ စိုးရိမ္ၿပီးေျပးလာေပမယ့္ သူ႔ညီေလးျခင္ကိုက္ခံရတာ ကုဖို႔ဆုိတာသိေတာ့ စိတ္ေလသြားခဲ့သည္။ company ေဘးက စတိုးဆိုင္မွာ အေရျပားယားယံတာလိမ္းတဲ့ေဆးကို လက္ေထာက္ကိုဝယ္ခိုင္းလွ်င္ ရလ်က္ႏွင့္ သူ႔ကို ဘာေၾကာင့္ ခုလိုႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ.. (╭(╯^╰)╮)
"ဒီမွာ ေသြးထြက္ေနတယ္.."
႐ႈဟိန္က လူသတ္ခ်င္ေသာခံစားခ်က္ျဖင့္ ဆရာဝန္ကိုစိုက္ၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
ဆရာဝန္ဆုိတာ ေငြလက္ခံၿပီးေနာက္ ဒီဒဏ္ရာကိုေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ေသခ်ာကုေပးရမွာမဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔လည္း ေပါ့ေပါ့တန္တန္ သေဘာမထားရဲေတာ့ဘဲ ေသခ်ာေလးဂ႐ုစိုက္ကာ ၾကည့္ေပးလိုက္ရသည္။
ဆရာဝန္က ဒီအထပ္ကို ႏွစ္ႀကိမ္သာေရာက္ဖူးသည္။ ႐ႈဟိန္က အင္မတန္က်န္းမာႀကီး ဖ်ားနာခဲသည္။ တစ္ႀကိမ္က လက္ကိုမေတာ္တဆထိခိုက္မိလို႔ ေဆးထည့္ကာ ပတ္တီးစည္းေပး႐ံုျဖစ္သည္။
ယခုဆရာဝန္က ႐ႈနင္ကို ဂ႐ုတစိုက္စစ္ေဆးေပးကာ မွာလိုက္သည္။
"ဒီလိမ္းေဆးကို ၃ရက္တစ္ႀကိမ္လိမ္းရင္ အဆင္ေျပသြားပါၿပီ ဒုတိယသခင္ေလး.."
ဆရာဝန္က ထရပ္ကာေျပာလိုက္ေတာ့ လက္ေထာက္က ခုေလးတင္ဆင္းဝယ္ခဲ့သည့္ လိမ္းေဆးကို ကမ္းေပးလိုက္သည္။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ.."
ဆရာဝန္ထြက္သြားေတာ့ ႐ႈနင္က မ်က္ႏွာမည္းေမွာင္စြာ သက္ျပင္း႐ႈိက္လိုက္သည္။ ႐ႈဟိန္က ေဘးမွာဝင္ထိုင္ကာ ေမးလိုက္သည္။
"ဘယ္ေနရာ ေနလို႔မေကာင္းတာလဲ.."
"ဒါက ျခင္ကိုက္ဖုေလးေတြပါ.."
"ငါသိတယ္.."
႐ႈဟိန္က ျခင္ကိုက္ဖုဆိုတာ သိတာေပါ့..
"ဒါဆို.."
ဘာေၾကာင့္ ခုလိုဆရာဝန္ေခၚသည္အထိ ေရးႀကီးခြင္က်ယ္လုပ္ရသလဲဆုိတာ ေမးခ်င္တာ ပါးစပ္ကိုယားေနသည္။
႐ႈဟိန္က ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ စားပြဲေပၚက ႐ႈနင္ကစားလက္စ game ကို ယူၾကည့္လိုက္သည္။
"မင္း ကစားမလား.. စာလုပ္မလား.. စာလုပ္မယ္ဆုိရင္ အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ အဂၤလိပ္စကားေျပာ ေလ့က်င့္ရေအာင္.."
႐ႈနင္ : "........."
႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္၏ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကို အသာညႇစ္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"အရမ္းႀကီး စဥ္းစားမေနနဲ႔.. ဂိမ္းပဲေဆာ့ေတာ့.. ၿပီးရင္ အစ္ကိုႀကီးတုိ႔ အျပင္မွာ ေရခဲမုန္႔သြားစားၾကမယ္ ဟုတ္ၿပီလား.."
အစ္ကိုႀကီး၏ ႏူးညံ့ေသာစကားေၾကာင့္ ႐ႈနင္ ငိုခ်င္သလိုျဖစ္သြားသည္။ သူက နာခံစြာျဖင့္ ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ ႐ႈဟိန္လုပ္လိုက္ေသာလုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ႐ံုးတစ္ခုလံုး ႐ႈနင္၏တည္ရွိမႈကို မေလးမစားမလုပ္ရဲၾကေတာ့ေပ။ ေနာင္အနာဂတ္မွာ သူ႔ကို ဘယ္သူမွ မေလးမစားမလုပ္ရဲေအာင္ တမင္လုပ္လိုက္တာျဖစ္သည္။
တကယ္ေတာ့ ႐ႈနင္က သိုသိုဝွက္ဝွက္ေနရတာကို ႀကိဳက္သည္။ အရင္ဘဝက ခ်င္ယြိက်ိဳးက ႐ႈဟိန္ကိုတိုက္ခိုက္ဖို႔ သူ႔ကို တမင္လူသိမ်ားေအာင္ လုပ္ခဲ့သည္။ ခ်င္ယြိက်ိဳး ကေလးေမြးၿပီး ႐ံုးကိုျပန္လာသည့္အခါ သူမက ဒုတိယအိမ္ေတာ္ကလူေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းကာ ႐ႈဟိန္ကို စတင္တိုက္ခိုက္ေတာ့မည္။ ဒါေပမယ့္ ႐ႈဟိန္၏ဖုန္းထဲက လူစာရင္းေတြကိုျမင္ၿပီးေတာ့ ႐ႈဟိန္က သူတို႔အဆက္အသြယ္မ်ားကို ႀကိဳတင္သိထားၿပီးသားဆုိတာ ႐ႈနင္သိလိုက္သည္။ ႐ႈဟိန္က အားလံုးသိထားေပမယ့္ ဒီလိုတစ္ကြက္ေရႊ႕လိုက္တာက ႐ႈနင္ကို အာဏာေပးအပ္ခ်င္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
႐ႈနင္က ဂိမ္းစက္ကိုကိုင္ထားေပမယ့္ သူ႔ေခါင္းထဲ ႐ႈဟိန္အေၾကာင္းနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနသည္။ အစ္ကိုႀကီးက ဘာေၾကာင့္ သူ႔ကို ထူးထူးျခားျခားဆက္ဆံေနတာလဲ။ ငါက ေရႊေပါင္လံုးအစ္ကိုႀကီးဆီက မ်က္ႏွာသာေပးမႈနည္းနည္းကို လိုခ်င္႐ံုပါ။ ေနာင္အနာဂတ္မွာ ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိေနႏိုင္ဖို႔ အင္အားႀကီးသူကို ေနာက္ခံျပဳထား႐ံုပါ။ အစ္ကိုႀကီးကို ေနာက္ခံရရင္ ေနာင္ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ခြင့္ရွိႏိုင္တယ္မလား..။
႐ႈဟိန္က အလုပ္လုပ္ေနေပမယ့္ သူ႔ညီေလးက သူ႔ကို ေႏြးေထြးစြာလိုက္ၾကည့္ေနသည္ကို သိေနသည္။ ဒီကေလးက သူ႔အေပၚ ပိုၿပီး ေလးနက္စြာခင္တြယ္လာသည္ကို သိရေတာ့ ေက်နပ္ေနသည္။
႐ႈခ်ိန္ျပန္လာေတာ့ ဆိုဖာေပၚမွာ ႐ႈနင္က ေစာင္ၿခံဳကာ အိပ္ေမာက်ကာ ေဘးမွာ ႐ႈဟိန္ကထိုင္ကာ နင္နင္၏ေခါင္းေလးေပၚ လက္တင္ထားရင္း သူလည္းမ်က္လံုးမွိတ္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ ႐ႈဟိန္က ေန႔ခင္းအိပ္တယ္ဆိုတာ ရွားပါးလွသည္။
ဒုတိယသားေလး အိမ္ကိုေရာက္လာေတာ့ သူ႔သားႀကီးက ပိုပြင့္လင္းလာၿပီး ပိုေႏြးေထြးလာခဲ့သည္။ သူ႔ပိုင္နက္ထဲ နင္နင့္ကို ဝင္ခြင့္ျပဳေပးခဲ့ၿပီး တင္းက်ပ္မႈမရွိေပ။ ႐ႈခ်ိန္က လက္ဆန္႔ကာ အတြင္းေရးမွဴးကို အခန္းထဲမဝင္ေအာင္ တားလိုက္ၿပီး တံခါးကိုျပန္ပိတ္ေပးကာ သားႏွစ္ေယာက္ကို အေႏွာင့္ယွက္မရွိ အိပ္ေစရန္ ထားရစ္ခဲ့သည္။ ႐ႈခ်ိန္ထြက္သြားေတာ့ ႐ႈဟိန္၏မ်က္လံုးက ဖ်တ္ခနဲပြင့္လာခဲ့သည္။ ႐ႈခ်ိန္ကိုထြက္သြားေစခ်င္ေသာေၾကာင့္ သူတမင္လုပ္ခဲ့တာကို ဖခင္ျဖစ္သူသိလွ်င္ ေသခ်ာေပါက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာပင္။ (→_→)
ေကာင္ေလးက ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေမာက်ေနသည္ကို ၾကည့္ၿပီး ႐ႈဟိန္က သူ႔ေဘးမွာကပ္လ်က္လွဲခ်ကာ ညီေလးကို ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္စြာ ေငးၾကည့္ေနသည္။
ညေန ၅ နာရီထိုးေတာ့ ႐ႈခ်ိန္က သားႏွစ္ေယာက္ကိုေခၚကာ ဥယ်ာဥ္ထဲ လမ္းခဏေလွ်ာက္ကာ ညစာသြားစားၿပီးေနာက္ အနီးက shopping mall တစ္ခုဆီသြားကာ စားစရာေတြသြားဝယ္ၾကသည္။
႐ႈနင္က ႀကံဳေနရေသာအျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ အိပ္မက္လိုထင္ေနသည္။ အေဖက သူ႔လက္တစ္ဖက္ကိုတြဲထားၿပီး က်န္တစ္ဖက္ကို အစ္ကိုႀကီးက လက္တြဲထားသည္။ သူတို႔၃ေယာက္က လက္ခ်င္းတြဲကာ လမ္းေလွ်ာက္ေနၾကတာလား။ အရင္ဘဝက သူဘယ္တုန္းကမွ မရဖူးေသာအရာျဖစ္သည္။ အေဖနဲ႔အစ္ကိုႀကီးရဲ့ လက္ေတြက ႀကီးမားၿပီး ေႏြးေထြးလွသည္။ သူျပန္လည္ေမြးဖြားလာခ်ိန္က ကလဲ့စားေခ်ဖို႔စဥ္းစားခဲ့ၿပီး ႏွလံုးသားက ေအးစက္ေနေပမယ့္ ခုလိုဆိုေတာ့ ဘဝႀကီးက ထင္သေလာက္မဆိုးပါလားဟု ေတြးမိလိုက္သည္။ ဒီအရာေတြကို သူေသခ်ာတန္ဖိုးထားကာ အရသာခံရမည္။
ဒါက ငါ့စိတ္နဲ႔ သေဘာထား အျပဳအမူေတြကို ေျပာင္းလဲလိုက္လို႔ ရခဲ့တဲ့ အသီးအပြင့္ေတြမဟုတ္လား.. (o(∩_∩)o)
႐ႈနင္က သေဘာက်သည့္ နက္ခ္တိုင္ညႇပ္ထားသည့္ ကလစ္ေလးကိုေတြ႕လို႔ ေကာက္ကိုင္လိုက္သည္ႏွင့္ သူ႔ေဘးမွာ အေဖနဲ႔အစ္ကိုက ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာၾကသည္။
ဘာလဲ.. သူတို႔က အလုအယက္ ငါ့ကို အလိုလိုက္ၾကမလို႔လား..
႐ႈနင္က ဒါကို ဘယ္သူ႔အတြက္လို႔မေျပာဘဲ သူ႔ပိုက္ဆံအိတ္ကိုထုတ္ကာ ေငြရွင္းလိုက္သည္။ ေနာက္တစ္ဆိုင္မွာ ႐ႈဟိန္ႏွင့္လိုက္သည့္ ပစၥည္းကိုေတြ႕ေတာ့ ဝယ္လိုက္ျပန္သည္။ သူက တမင္ညစ္ၿပီး အေဖနဲ႔အစ္ကိုကို ဘာမွမေျပာျပေပ။
သားအဖ၃ဦးက ည ၉ နာရီမွာ ဘိုးဘြားပိုင္အိမ္ေတာ္ႀကီးဆီကို ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ ခ်င္ယြိက်ိဳးက တမင္သက္သက္ ဧည့္ခန္းမွာထိုင္ေစာင့္ေနသည္။ အိမ္ေဖာ္မ်ားက ေအးစက္စက္မ်က္ႏွာႏွင့္ သခင္မေဘးမွာ မလႊဲသာဘဲ ရပ္ေစာင့္ေနရသည္။ ကားသံကိုၾကားရေတာ့ ေအးစက္ေသာမ်က္ႏွာထားက ခ်က္ခ်င္းၿပံဳးရႊင္ေႏြးေထြးေသာပံုစံ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္။
႐ႈနင္က လမ္းေလွ်ာက္ခ်င္ေပမယ့္ မၾကာခင္ သူ႔ကိုခြဲကာ ၿမိဳ႕ေတာ္ကိုသြားေတာ့မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အေဖတစ္ေယာက္အေနႏွင့္ ေပြ႕ခ်ီခ်င္တယ္ေျပာလို႔ ႐ႈနင္က ဖခင္သေဘာအတိုင္း ခ်ီခြင့္ျပဳလိုက္ရသည္။ ႐ႈဟိန္က တင္းက်ပ္ေသာအမူအရာျဖင့္ ေဘးကလိုက္ပါလာခဲ့သည္။
ခ်င္ယြိက်ိဳးက ႐ႈခ်ိန္၏လည္ပင္းကိုဖက္ကာ ဖခင္ေပြ႕ခ်ီထားခံရေသာ ႐ႈနင္ကိုၾကည့္ကာ ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။ ေနာင္မွာ ႐ႈေယာင္က ဒီထက္ပိုခ်စ္စရာေကာင္းၿပီး ဖခင္၏ခ်စ္ခင္အလိုလိုက္မႈကို ဒီထက္ခံရမွာေသခ်ာသည္။ ႐ႈေယာင္က သူမ၏ကံေကာင္းေစေသာ ၾကယ္ကေလးျဖစ္သည္။
"ရွင္ျပန္လာၿပီလား.. ပင္ပန္းေနၿပီလား.. အိမ္ေဖာ္ေတြကို ခ်ိဳးေရျပင္ခိုင္းလိုက္မယ္ေလ.. ေျခေထာက္ကို ေရေႏြးအရင္စိမ္ထားလိုက္ေလ ေနာ္.."
ခ်င္ယြိက်ိဳးက တကယ့္ဇနီးေကာင္းလို ခ်ိဳသာႏူးညံ့စြာျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။
႐ႈခ်ိန္က ေျခေထာက္ကို ေရေႏြးစိမ္မယ္ဆုိရင္..
႐ႈဟိန္က နင္နင့္ကို လက္ေျပာင္းယူဖို႔ လက္ကမ္းလိုက္ေတာ့ ႐ႈခ်ိန္က ျငင္းလိုက္သည္။
"နင္နင္က ပင္ပန္းေနၿပီ.. အေပၚထပ္ထိ ငါေပြ႕ခ်ီသြားမယ္.. ယြိက်ိဳး.. မင္း အိပ္ခန္းထဲျပန္ႏွင့္လိုက္.. ကိုယ္ ခဏေနရင္ လိုက္လာခဲ့မယ္.."
ခ်င္ယြိက်ိဳးက ဘာဆက္ေျပာႏိုင္ေတာ့မွာလဲ..။
"လိမ္လိမ္မာမာနဲ႔ ႏို႔ေသာက္ေနာ္ နင္နင္.."
အရင္တစ္ခါက ႏြားႏို႔ထဲ ေဆးခတ္ထားသူက သူမမဟုတ္သလို ခ်င္ယြိက်ိဳးက ေျပာလိုက္သည္။
႐ႈခ်ိန္က ႐ႈနင္ကိုသယ္ကာ အေပၚထပ္ကိုတက္သြားေတာ့ ႐ႈဟိန္က သူမကို တစ္ခ်က္ေတာင္ေစာင္းမၾကည့္ဘဲ အေပၚကိုလိုက္သြားသည္။
ခ်င္ယြိက်ိဳးက အေဖ့ကိုယ္ေပၚကေန သူမကို တစ္ခ်က္ေတာင္ႏႈတ္ဆက္စကားမဆိုေသာ ႐ႈနင္ကိုၾကည့္ကာ အံႀကိတ္လိုက္သည္။
ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းေနပါေစ.. မေအကို ႏႈတ္ဆက္သင့္တာေပါ့.. ေက်းဇူးကန္းတဲ့ ေသာက္ကေလးရဲ့.. ငါ့ကိုမကူညီဘဲ ဒီအတိုင္းလိုက္သြားရလား..
အား.. ႐ႈေယာင္သာေမြးလာခဲ့ရင္..
ခ်င္ယြိက်ိဳးက ေတာက္ပစြာၿပံဳးလိုက္ၿပီး သူမဝမ္းဗိုက္ကို လက္ႏွင့္ပြတ္လိုက္သည္။
ဒုတိယထပ္က ႐ႈနင္အခန္း၏ စားပြဲေပၚတြင္ ကိုယ္ရံေတာ္မ်ားက ကေန႔ ႐ႈနင္ဝယ္ခဲ့ေသာ ပစၥည္းမ်ားကို တင္လိုက္သည္။ ႐ႈခ်ိန္ႏွင့္ ႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္၏ေဘး တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ တိတ္ဆိတ္စြာထိုင္ၾကည့္ေနၾကသည္။
႐ႈနင္က သေဘာေပါက္စြာျဖင့္ ပစၥည္းတစ္ခုကို ေကာက္ယူကာ ေျပာလိုက္သည္။
"အေဖ.. ဒါက အေဖ့အတြက္.."
႐ႈခ်ိန္၏ရင္ထဲ ပန္းေတြပြင့္သြားၿပီး သူ႔သားငယ္ေလးက မသြားခင္ ဝယ္ေပးေသာ လက္ေဆာင္ကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာကိုင္ၾကည့္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ဆက္ကာ ျပန္သြားလိုက္သည္။ ေဘးက ႐ႈဟိန္က ၿပိဳင္ဖက္ကင္း ေအးစက္စက္ႏွင့္ ၾကည့္ေနေပမယ့္ ႐ႈနင္က သူ႔ကိုစိတ္မပ်က္ေစေပ။ သူက ဗူးေလးတစ္ဗူးကို ယူေပးလိုက္သည္။
"ဒါက အစ္ကိုႀကီးအတြက္.. အစ္ကိုႀကီး ႀကိဳက္ မႀကိဳက္ေတာ့ မသိဘူး.."
႐ႈဟိန္က ဟန္မေဆာင္တတ္ေသာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နက္ခ္တိုင္လ္ကလစ္ေလး ထြက္လာသည္။ နင္နင္က သူႏွင့္လိုက္ဖက္ေသာပံုစံကို ေရြးဝယ္တတ္တာပဲ..။
႐ႈဟိန္က အရမ္းသေဘာက်ၿပီး ႐ႈနင္ကို သူ႔လက္ေမာင္းၾကားထဲ ဆြဲသြင္းဖက္ကာ နဖူးကိုနမ္းရင္း ေျပာလိုက္သည္။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.."
အစ္ကိုႀကီးအသံက အက္တက္တက္ျဖစ္ေနပါလား..။ သူ စိတ္လႈပ္ရွားေနတာလား..။ အစ္ကိုႀကီးကို စိတ္လႈပ္ရွားေအာင္လုပ္ရတာ ဒီေလာက္လြယ္သလား..။
"အစ္ကိုႀကီးႀကိဳက္တယ္ဆိုေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့.."
႐ႈနင္က ေပ်ာ္ရႊင္စြာေျပာလိုက္သည္။
"ေနာင္လည္း ခုလို ေပးဦးမွာလား.."
"ဟုတ္ကဲ့.. အၿမဲေပးသြားမယ္.."
႐ႈနင္က လ်င္ျမန္စြာေခါင္းညိတ္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"ေကာင္းၿပီ.. မင္းေျပာခဲ့တာကို အစ္ကိုႀကီး ေသခ်ာမွတ္ထားလိုက္ၿပီ.. တကယ္လို႔ မင္း စကားမတည္ရင္ မင္းကို.."
"မင္းကို ဘာလဲ.."
႐ႈနင္၏ႏွလံုးသားေလး ခုန္ေပါက္လာခဲ့သည္။ ႐ႈဟိန္၏မ်က္ဝန္းေတြက နက္ေမွာင္လာတာၾကည့္ၿပီး သူတကယ္ ေၾကာက္လာမိသည္။
"ငါ မင္းတင္ပါးကို ႐ိုက္မယ္.."
"ဟီး.. ဟီး.. ဟီး.."
ေတာ္ေသးတာေပါ့..။ ဒါက မဆိုးေသးဘူးမလား.. (╮(╯▽╰)╭)
"မင္း မေၾကာက္ဘူးလား.."
"ဟင့္အင္း.."
႐ႈနင္က ေျပာၿပီး ကိုယ္ေလးကို ေနာက္သို႔႐ို႕လိုက္ေပမယ့္ ႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္၏ခါးေလးကိုဖက္ကာ သူ႔ေပါင္ေပၚေမွာက္တင္ၿပီး တင္ပါးေလးကို 'ဘုတ္' ဆိုၿပီး ခပ္ဖြဖြ႐ိုက္လိုက္သည္။
"ေၾကာက္ၿပီလား.."
"မေၾကာက္ဘူး.."
'ဘုတ္'
အစ္ကိုႀကီး႐ိုက္တာက မနာသည့္အျပင္ ယားက်ိက်ိေလးပင္ ျဖစ္ေနေသးသည္။
႐ႈဟိန္က အႀကိမ္ႀကိမ္႐ိုက္ကာ ေမးေနေပမယ့္ ႐ႈနင္က 'မေၾကာက္ဘူး' ဟုသာ ေျဖခဲ့သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား အႀကိမ္အေတာ္မ်ားမ်ား ကစားၿပီးေတာ့ ႐ႈနင္လည္း ရယ္ရလြန္းလို႔ မ်က္ႏွာက ရဲကာ ေခၽြးေတြထြက္လာေတာ့သည္။
႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္ကို ေရခ်ိဳးေပးရန္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေရပူသြားစပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ႐ႈနင္ကုိ ေရခ်ိဳးခန္းထဲေပြ႕ေခၚကာ အဝတ္ခၽြတ္ေပးၿပီး ေရကန္ထဲထည့္ေပးလိုက္သည္။ ႐ႈနင္က ေရခ်ိဳးကန္ထဲ မ်က္လံုးေမွးစင္းကာ အစ္ကိုႀကီးေနာက္ေက်ာတိုက္ေပးတာကို ဇိမ္ယူရင္း ေမးလိုက္သည္။
"အစ္ကိုႀကီး.. တကယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ အသက္ႀကီးသြားရင္ေရာ ခုလို ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံေပးဦးမွာလားဟင္.."
"အဓိပၸါယ္မရွိတာ မေျပာနဲ႔.."
"ကၽြန္ေတာ္ေမးတာကို ေျဖဦးေလ.."
႐ႈနင္က သတိၱရွိစြာ ထပ္ေမးလိုက္သည္။
"ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံေပးမွာေပါ့.."
"ေကာင္းလိုက္တာ.."
႐ႈဟိန္၏အေျဖေၾကာင့္ ႐ႈနင္၏ လွပေသာမ်က္ဝန္းေလးေတြက ေသာက္႐ွဴးၾကယ္လို ေတာက္ပသြားခဲ့သည္။
အစ္ကိုႀကီးက အရမ္းေကာင္းတာပဲ။ ငါ သူ႔ကို ပိုသေဘာက်လာၿပီ..။
ဒါေပမယ့္ ႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္၏နားနား ငံု႔ကိုင္းကာ ဆက္ဆီက်သည့္ ၾသရွရွသံျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။
"မင္းကေရာ.."
"အ.."
႐ႈနင္က အူယားကာ လည္ပင္းကိုက်ံဳ႕လိုက္ၿပီး ထိတ္လန္႔သြားခဲ့သည္။ သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးက ထံုသလိုေတာင္ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ အစ္ကိုႀကီး၏ ထြက္သက္ေႏြးေႏြးႏွင့္ ေလေတြက နားထဲတိုးေဝွ႔လာၿပီး homo တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ႐ႈနင္ကုိ ေၾကာင္အသြားေစသည္။
အစ္ကိုႀကီး၏မ်က္ဝန္းထဲမွာ စိတ္အားထက္သန္မႈႏွင့္ သူ႔အေပၚထားသည့္ ႏူးညံ့ေသာသေဘာတို႔ ထင္ဟပ္လို႔ေနသည္။ အစ္ကိုႀကီး၏ မ်က္ေတာင္ရွည္စင္းစင္းေတြေပၚ တင္ေနေသာ ေရစက္ေလးေတြက အစ္ကိုႀကီးကို ပိုႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕လာေစသည္။ သူတို႔ၾကားကေလထုေလးက အရမ္းကို ရင္းႏွီးေႏြးေထြးတာပဲ။
"အစ္ကိုႀကီးက သေဘာက်သေရြ႕ ကၽြန္ေတာ္ အစ္ကိုႀကီးအေပၚ အၿမဲေကာင္းမွာပါ.."
"မင္းေျပာတာေနာ္.."
"အြန္း.. ကၽြန္ေတာ္ ကတိေပးတယ္.."
႐ႈနင္က ျမန္ဆန္စြာ ကတိေပးလိုက္သည္။
႐ႈဟိန္က ၿပံဳးလိုက္ၿပီး ခပ္တံုးတံုးညီေလးကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးစြာျဖင့္ ဖက္လိုက္သည္။ ဒီေကာင္ေလးက အရမ္းေသးတာပဲ..။ သူ ဒီထက္ႀကီးထြားလာဖို႔ လိုေသးတယ္ဟု ေတြးကာ ႐ႈနင္၏မ်က္ခြံေတြေပၚ အနမ္းေပးလိုက္သည္။ ႏူးညံ့ေသာအစ္ကိုႀကီး၏ အနမ္းက ႐ႈနင္ကို ယားက်ိက်ိျဖစ္လာေစသည္။
ထိုစဥ္ ႐ႈဟိန္က သူ႔ေအာက္ပိုင္းကညီေလးလည္း ေပ်ာ္ရႊင္တက္ၾကြစြာ မာလာသည္ကို သတိထားမိေတာ့ ႐ႈနင္ကို ေရွ႕ကိုလွည့္ေစၿပီး ေနာက္ေက်ာေလးကိုပဲ သည္းသည္းမည္းမည္း ဆပ္ျပာတိုက္ကာ ေဆးေၾကာေပးေနသည္။
ခဏေနလို႔ သူ႔ေအာက္ပိုင္းအလယ္႐ိုးက ျပန္ေပ်ာ့သြားေတာ့မွ နင္နင့္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လွည့္ေစၿပီး ေရွ႕က ကေလးေလး၏ ေအာက္ပိုင္းကို ပြတ္သပ္ေဆးေၾကာေပးလိုက္သည္။
႐ႈနင္က ဒါကိုသတိမထားလိုက္မိေပ။ အစ္ကိုႀကီး၏ ၾကင္နာေသာအျပဳအစုေၾကာင့္ စိတ္လက္ေပ်ာ္ရႊင္လို႔ေနသည္။
႐ႈဟိန္က အျမန္ေဆးေၾကာေပးကာ ညီေလးကို တဘတ္ႏွင့္ထုပ္ကာ အိပ္ခန္းထဲေပြ႕ခ်ီလာခဲ့သည္။ ညီေလးက ပင္ပန္းလို႔ ေခါင္းငိုက္စိုက္ျဖင့္ ငိုက္ျမည္းေနပံုက ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းလွသည္။ ႐ႈဟိန္က ဘယ္လိုမွေတာင့္မခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေခါင္းကိုငံု႔ကာ ညီေလး၏ႏႈတ္ခမ္းဆီကို တိုးကပ္လိုက္ေတာ့သည္။
======================
Chapter (59) – အစ်ကိုကြီး သဘောကျသရွေ့ ကျွန်တော် အစ်ကိုကြီးအပေါ် အမြဲကောင်းမှာပါ (Z+U)
ဥက္ကဋ္ဌရုံးခန်းဘေး ကပ်လျက်အခန်းလေးက အတွင်းရေးမှူး၊ လက်ထောက်တွေအတွက် အခန်းကျဉ်းလေးသာဖြစ်သည်။ ရှုချိန်က သူ့သားကို အနီးကပ်ထားပြီး သူ့သားကြီး၏စွမ်းရည်တွေထက်အောင် လေ့ကျင့်ပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။
ရှုဟိန်က ရှုနင်၏ကိုယ်လေးကို ပေါင်ပေါ်တင်ကာ ပွေ့ထားသောကြောင့် ရှုနင်၏မျက်နှာမှာ စိမ်းလိုက်၊ ပြာလိုက် ဖြစ်နေသည်။ သူ ကလေးမဟုတ်လို့ ကိုယ့်ဘာသာထိုင်ချင်ပေမယ့် နတ်ဘုရားအစ်ကိုကြီးကို မပြောဝံ့ပေ။ ရုံးခန်းလေးဆိုပေမယ့် မှန်အကန့်လေးတစ်ခုသာ ခြားထားသောကြောင့် အပြင်ဘက်ကဖြတ်သန်းသွားသူတိုင်း ဒီမြင်ကွင်းကို အလွယ်တကူ တွေ့သွားနိုင်သည်။
တကယ်လို့ တစ်ယောက်ယောက်က သူတို့ညီအစ်ကို အငြင်းပွားနေတာတွေ့ပြီး အစ်ကိုကြီး၏ဂုဏ်သတင်း ထိခိုက်နိုင်သည်။ အစ်ကိုကြီးက အိမ်မှာ ခုလို ပူးကပ်စွာနေသလို အိမ်အပြင်မှာလည်း နေမယ်လို့ ရှုနင် လုံးဝမထင်ထားမိပေ။
ရှုဟိန်က သူ့မျက်နှာ မသာမယာဖြစ်နေသည်ကို တမင်သက်သက် လျစ်လျှူရှုနေသောကြောင့် ဒေါသထွက်နေသည်။
ဒါပေမယ့် ရှုဟိန်က ဘယ်လောက်တောင် စမတ်ကျလိုက်သလဲ..။
ငါ့ညီလေးက ဘာကြောင့် မပျော်တာလဲ..။ အဖေ့ဘေးကနေ သူ့ကိုဆွဲခေါ်လာလို့ စိတ်ဆိုးနေတာလား..။
ချင်ယွိကျိုးက စားစရာတွေယူလာပေမယ့် သူ့ညီလေးကို ထိုမိန်းမပြင်ဆင်လာတာကို မစားစေချင်ပေ။ ခဏနေရင် သူ့ညီလေးကြိုက်တဲ့စားစရာတွေနဲ့ ဆွဲဆောင်ဖို့ ရည်ရွယ်ထားသောကြောင့် ရှုဟိန်က စားပွဲပေါ်က စာရွက်စာတမ်းတွေကို အာရုံစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
ဆိုဖာက သိပ်မကျယ်သောကြောင့် ရှုနင်ခမျာ အစ်ကိုကြီး၏ခြေထောက်ကြားက ဆိုဖာပေါ်ကပ်ကပ်သပ်သပ် ထိုင်နေရင်း ဒေါကန်နေပေမယ့် စားပွဲပေါ်ကစာရွက်စာတမ်းတွေကို တွေ့လိုက်တော့ မျက်လုံးတွေကျုံ့သွားခဲ့သည်။
ဘုရားရေ.. ဒီစီးပွားရေးဋ္ဌာနမှူးက ချင်ယွိကျိုးရဲ့ လူယုံတော်ပဲ..။ အရင်ဘဝက ရှုနင်က ရှုဟိန်ကိုဖယ်ရှားဖို့ လုပ်ကိုင်ရသောကြောင့် company ထဲက ချင်ယွိကျိုးမွေးထားသည့် လူယုံအားလုံးကို သေချာသိခဲ့သည်။
ရှုနင်က ရှုဟိန်ကို တစ်ချက်ချောင်းကြည့်ကာ ချင်ယွိကျိုး၏လူယုံတော်များ၏ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာဖိုင်ကို အထပ်ကြီး၏အောက်ကို ပို့လိုက်သည်။ ဒီ၃ယောက်က အတော်ဆုံး၊ အရည်အချင်းအရှိဆုံးဖြစ်သည့် ချင်ယွိကျိုးသေချာရွေးချယ်ထည့်ထားသော spy များဖြစ်သည်။
"မဖွနဲ့.."
ရှုဟိန်က ရုတ်တရက် ရှုနင်၏ခေါင်းလေးကိုပုတ်ကာ မေးလိုက်သည်။
"မင်းကြည့်ပြီးပြီလား.."
"ဟင့်အင်း.."
ရှုနင်က ဝန်ထမ်းတွေရဲ့ CV form တွေထဲက တကယ် company ကိုသစ္စာရှိရှိလုပ်ပေးမယ့် လူတော်တွေကို ထိပ်ဆုံးမှာတင်ပေးလိုက်သည်။ တော်သေးတယ်.. အစ်ကိုကြီးက ဘာမှသံသယမဝင်ဘဲ သူက ဒီအတိုင်း ကစားနေတယ်ပဲထင်လို့..။
ရှုနင်က စပ်စုသည့်၊ ဖြူစင်သည့် မျက်ဝန်းလေးဖြင့် မေးလိုက်သည်။
"အစ်ကိုကြီး.. ကျွန်တော် ဖွမိသွားသေးလား.."
"အင်း.."
"ကျွန်တော် လုပ်ခဲ့လို့လား.. ကြည့်လေ.. ကျွန်တော် အစီစဉ်တကျ ပြန်ထားလိုက်ပြီးပြီ.."
ရှုဟိန်က ရှုနင်ကို တစ်ချက်တင်းတင်းဖက်ကာ ပါးပြင်လေးကိုနမ်းပြီး နူးညံ့စွာမေးလိုက်သည်။
"ဒီမှာ.. ဒါတွေကို ဘယ်လိုထင်လဲ.."
ရှုဟိန်က သူ့ဖုန်းထဲက file ကိုဖွင့်ကာ နာမည်စာရင်းတစ်ခု ရှုနင်ကိုပြလိုက်တော့ ရှုနင်ခမျာ ငလျင်လှုပ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ ဒါက လျှို့ဝှက်ထားရမယ့်ဖိုင် မဟုတ်ဘူးလား..။ အစ်ကိုကြီးက သူနှင့်ထပ်တူ ယုံကြည်လို့ ဒါတွေကို ပြနေတာလား..။
စာရင်းထဲမှာ အစောကသူဖယ်လိုက်သည့် လူ၃ယောက်နာမည်ဘေးမှာ 'ချင်ယွိကျိုး၏လူ' ဆိုသည့်မှတ်ချက်က တစ်ခါတည်းပါထားပြီးဖြစ်သည်။ ပြီးတော့ ရှုနင် ထိပ်ဆုံးကိုတင်လိုက်သော ဝန်ထမ်းစာရင်းက ရှုဟိန်၏စာရင်းထိပ်က အတော်ဆုံးဝန်ထမ်းစာရင်းထဲမှာ ပါရှိပြီးဖြစ်သည်။
ရှုနင်၏ကိုယ်က ချွေးတွေစိမ့်ထွက်လာသည်။ တော်သေးတာပေါ့.. သူက မကောင်းတဲ့အကြံနဲ့လုပ်မိရင် အစ်ကိုကြီးရဲ့အလိမ်ဖော်စက်မှာ 'ကားခနဲ' မိသွားနိုင်သည်။
ရှုဟိန်က ရှုနင်ကိုယ်ပေါ်မှီကာ တီးတိုးပြောလိုက်သည်။ ရှုနင်မှာ လှုပ်ပင်မလှုပ်ရဲပေ။
"နင်နင်.. မင်းလေးက အစ်ကိုကြီးအတွက် ကံကောင်းတဲ့ကြယ်ကလေးပဲ.."
ခင်ဗျားရဲ့စကားတွေနဲ့ မဆွဲဆောင်ပါနဲ့... ကျွန်တော့်မှာ နှလုံးရောဂါရတော့မယ်ဗျ..
ရှုဟိန်က ငုံ့ကိုင်းကာနမ်းလာစဉ် ရှုနင်က မျက်နှာနီနီနှင့် ရှောင်ဖို့လုပ်ပေမယ့် ရှုဟိန်၏နှုတ်ခမ်းက သူ့နှုတ်ခမ်းလေးပေါ် ထပ်လျက်ရောက်လာပြီးဖြစ်သည်။
ဘယ်လောက်တောင်နူးညံ့ပြီး အရသာရှိလိုက်သလဲ..
ရှုဟိန်က နှုတ်ခမ်းကော့သွားအောင် ပြုံးပြီး ကျေနပ်စွာပြောလိုက်သည်။
"လိမ္မာတဲ့ကလေးပဲ..."
ဟီး.. ဟီး.. ဟီး.. အစ်ကိုကြီးက ငါ့ကိုကြည့်ပြီး ပြုံးပြတယ်... သူ အရမ်း.. အရမ်းကို ခန့်ညားတာပဲ..
ရှုနင်၏မျက်နှာက ရဲခနဲဖြစ်သွားပြီး ခေါင်းက အခိုးငွေ့တွေထွက်လာတော့မလို ထူပူသွားသည်။ သူက ဟိုမိုလေ.. ဘာကြောင့် သူ့ကို ခုလို ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ပြီး သူ့ရင်ထဲကဆန္ဒကို မီးပွားလေးနဲ့ ထိုးနေရတာလဲ..။
ရှုနင်၏ကိုယ်က အားမရှိသလို ပျော့ပြောင်းသွားပြီး ရှက်ရွံ့နေသောမျက်နှာလေးကို ဝှက်ရန် အစ်ကိုကြီး၏လည်ပင်းမှာ အပ်လိုက်သည်။
သူမသိလိုက်တဲ့အချက်က ရှုဟိန်က သူရှက်နေသည့်ပုံစံလေးကို အမြတ်တနိုးကြည့်နေတယ် ဆိုတာပဲ..။
သူ့ညီလေးရဲ့ကိုယ်နံ့က အရမ်းမွှေးတာပဲ..။ စာရိုက်သံတွေသာ ဖုံးလွှမ်းနေတဲ့ ငြီးငွေ့ဖွယ် ရုံးပတ်ဝန်းကျင်ကြီးတစ်ခုလုံးမှာ ညီလေးက သူ့ဘဝအတွက် အိုအေစစ်လေးနဲ့တူနေသည်။ ညီငယ်လေးက ဒီလေထုကို ပေါ့ပါးလန်းဆန်းစေသည်။ ရှုဟိန်က မြတ်နိုးစွာဖြင့် ရှုနင်၏မျက်နှာလေးကို ထပ်နမ်းလိုက်ပြီးတော့ သူ့စိတ်တွေလည်း အရမ်းကို တက်ကြွပျော်ရွှင်သွားတော့သည်။
ဥက္ကဋ္ဌရုံးခန်းထဲမှာ ရှုချိန်က ချင်ယွိကျိုးယူလာသော နေ့လည်စာကိုမစားဘဲ ဘေးခန်းဘက်ကိုဝင်လာခဲ့သည်။ နေ့လည် ၁၂ နာရီထိုးပေမယ့် ရုံးပိုင်းဝန်ထမ်းတွေက အလုပ်များနေဆဲဖြစ်သည်။ ရှုဟိန်က ရှုချိန်ဝင်လာတော့ ကြည့်လက်စစာရွက်စာတမ်းကို ချလိုက်သည်။
"လာ.. နေ့လည်စာ သွားစားရအောင်.."
ရှုနင်က အစ်ကိုကြီး၏လည်ပင်းကို ရီဝေဝေစိုက်ကြည့်ကာ တစ်ကိုက်လောက်ကိုက်ပစ်ချင်လာသည်။
"မင်းခြေထောက်တွေ ကျဉ်နေရောပေါ့.. နင်နင့်ကို အဖေချီလာမယ်.."
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး.. ကျွန်တော့်ဘာသာ ချီလိုက်မယ်.."
ရှုဟိန်က သူ့သားကြီးပေါင်ပေါ်ထိုင်နေသော သားငယ်ဆီ လက်ဆန့်တန်းကာ ပြောလိုက်ပေမယ့် ရှုဟိန်က ချက်ချင်းငြင်းလိုက်သည်။
ဒီစကားကိုကြားတော့ ရှုနင် အမြန်ထရပ်လိုက်သည်။
"ကျွန်တော့်ဘာသာ လမ်းလျှောက်သွားမယ်.."
သေစမ်း.. ငါက အောက်ပိုင်းမသန်တဲ့သူလား..။ သူတို့က ဘာကြောင့် ငါ့ကိုပွေ့ချီသွားကြတာလဲ..။
"ကောင်းပြီ.. သားက အခု ငယ်သေးတဲ့အချိန် စိတ်ကြိုက်ချွဲနွဲ့ခွင့်ရတုန်း ချွဲထား.. နောင်.. သားအသက်ကြီးသွားရင် လုပ်ချင်လည်း လုပ်လို့မရတော့ဘူး.."
ရှုချိန်က ပြုံးပြီးပြောလိုက်သည်။
"အဖေ.. သူများတွေမြင်ရင်.. သား လမ်းမလျှောက်နိုင်ဘူးလို့ ထင်ကုန်မှာပေါ့.."
ရှုနင်၏ လွတ်လပ်စွာသွားလာချင်သည့်စိတ်ကို သိသောကြောင့် ရှုဟိန်က လွှတ်ပေးလိုက်သည်။
"အစ်ကိုကြီးပေါင်တွေ ကျဉ်နေရောပေါ့.."
ရှုဟိန်က ခြေထောက်တွေကျဉ်နေပေမယ့် ဘာမှမဖြစ်သလို တည်ငြိမ်စွာထိုင်နေသည်။ ရှုနင်က သူ့လက်လေးတွေနဲ့ အစ်ကိုကြီး၏ခြေထောက်ကို နှိပ်ပေးနေသည်ကိုကြည့်ပြီး ရှုချိန်က ပီတိဖြစ်နေသည်။
သူတို့သားအဖ၃ဦးက သီးသန့်ဓာတ်လှေကားမှ မြေအောက်ကားပါကင်ဆီ ဆင်းလာခဲ့သည်။ ရှုဟိန်က ကားတံခါးဖွင့်ကာ ရှုနင်ကိုဝင်စေပြီး သူကိုယ်တိုင် ကားမောင်းကာ ကြိုတင်မှာထားသော နာမည်ကြီးစားသောက်ဆိုင်၏ အပေါ်ထပ်ရှုခင်းကောင်းသော ပြတင်းဘေးမှာ ထိုင်လိုက်ကြသည်။
ရှုနင်က ထိုနေရာကို ခပ်အေးအေးပဲကြည့်လိုက်တော့ ရှုဟိန်က မေးလိုက်သည်။
"ဒီနေရာကို မကြိုက်လို့လား.."
"ဟင့်အင်း.. ကြမ်းပြင်မှာ ငါးတွေသွားနေတဲ့ ရှုခင်းဖြစ်ရင် ပိုကောင်းမှာပဲ.."
ဒါက S မြို့တော်က ကြယ် ၅ပွင့်အဆင့်ရှိသည့် 'Royal Sea' ဆိုသည့် စားသောက်ဆိုင်ဖြစ်သည်။ နောင်အနာဂတ်မှာ ဒီဆိုင်က သူ့ဆိုင်ကြမ်းပြင်မှာ ကြီးမားသောငါးကန်ကို ထည့်သွင်းပြီး ကြမ်းခင်းအောက်က သွားလာနေသည့် ငါးတွေရဲ့ လှပဆန်းသစ်သောမြင်ကွင်းကြောင့် အရမ်းကိုနာမည်ကြီးလာမှာဖြစ်သည်။ လူတွေက ဒီဟာကိုကြည့်ချင်လို့ အဝေးကနေတောင် တကူးတက လာရောက်စားသောက်ကြမှာဖြစ်သည်။
"ဒါက အကြံကောင်းပဲ.. သားက ငါးကိုသဘောကျရင် အိပ်ခန်းထဲမှာ ငါးကန်ထည့်ထားပါလား.."
ရှုဟိန်က လေအေးတွေမှုတ်ထုတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲကငါးကန်ကို လွှင့်ပစ်တော့မလိုထင်ရသည်။ ရှုနင်က သူတို့မိသားစုတွင် Hotel မပိုင်ထားသောကြောင့် ပျော်ရွှင်စွာဖြင့် ဟိုဟိုသည်သည်ကြည့်နေစဉ် ရှုဟိန်က ရှုနင်၏နားရွက်ကို အသာလေးဆွဲလိုက်သည်။
"အစ်ကိုကြီး.. ဘာလုပ်တာလဲ.."
"ဟင်းမှာဖို့ အချိန်ရောက်ပြီ.."
ကြမ်းပြင်မှာငါးကန်ပါတဲ့ စားသောက်ဆိုင်လား..။ သူအခုတည်ဆောက်နေတဲ့ အရုပ်စက်ရုံပြီးရင် စားသောက်ဆိုင်အတွက် သုတေသနလုပ်ဖို့ ရှုဟိန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
ရှုဟိန်က သူ့ရဲ့အရုပ်စက်ရုံက ထုတ်သည့်ပစ္စည်းတွေကို ညီလေးကိုယ်မှာဝတ်ဆင်ပေးရင် ဘယ်လောက်ချစ်စရာကောင်းမလဲဆိုတာ တွေးနေသည်။ အမြီးပါတဲ့ညအိပ်ဝတ်စုံတွေ... ဒါက နင်နင့်ကို ချစ်စရာအကောင်လေးနဲ့ တူစေသည်။
ယခုလက်ရှိအချိန်မှာ လူတွေက လိင်ကစားစရာအရုပ်ဈေးကွက်ကို သိပ်အာရုံမစိုက်ကြသေးပေ။ လူကြီးတွေကစားသည့် sex toy ကို နိုင်ငံခြားကသာ မှာယူရသည်။ နောင်မှာ ဒီဈေးကွက် အရမ်းတွင်ကျယ်လာမည်ကို သိသောကြောင့် ရှုဟိန်က အရုပ်စက်ရုံအနေဖြင့် စတင်တည်ထောင်ထားတာဖြစ်သည်။ ပထမအချက်က သူစိတ်ဝင်စားသည့်အရာကို သုတေသနလုပ်ဖို့ နိုင်ငံခြားကပညာရှင်ကို အလွယ်တကူငှားနိုင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဒုတိယအချက်မှာ သူက ဒီတရုတ်ပြည်ဈေးကွက်မှာ ဦးဆောင်သူဖြစ်ချင်သောကြောင့် ဒါတွေကို လုပ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။
ဘာမှမသိသော ရှုနင်က ဟင်းပွဲမှာဖို့ menu ကိုကြည့်ပြီး ပျော်နေသည်။ နောင်အနာဂတ်မှာ Royal Sea စားသောက်ဆိုင်က ပိုအောင်မြင်ပြီး အမြတ်တွေပိုရလာမှာဖြစ်ပေမယ့် လုပ်ငန်းကြီးတွေပိုင်ထားသည့် ရှုမိသားစုကတော့ စိတ်ဝင်စားမည်မဟုတ်ပေ။ ရှုနင်က အနာဂတ်မှာဖြစ်လာမှာ သိပေမယ့် သူ့အနာဂတ်ကို မသက်ရောက်ရင် သူ ဝင်ရှုပ်ဖို့တော့ မရည်ရွယ်ပေ။
သူက တစ်ခါသေထားပြီးဖြစ်လို့ ဘဝမှာ အလှအပကိုခံစားပြီး အေးအေးဆေးဆေးနေဖို့သာ ရည်ရွယ်ထားသည်။
ရှုချိန်က သားနှစ်ယောက်ကိုကြည့်ကာ အတွေးပွားနေသည်။ Board meeting အရ ရှုဟိန်က နောင်အခါ ဥက္ကဋ္ဌဖြစ်ဖို့ အရည်အချင်းရှိပြီး နင်နင်.. သူက မန်နေဂျာတစ်ယောက် မဖြစ်ချင်ဘူးလား..။ ဒါမှမဟုတ် နင်နင့်ကို Director တစ်ယောက်ဖြစ်အောင်လုပ်ပေးပြီး သူ့အရည်အချင်းကို သက်သေပြခိုင်းပြီး သူကိုယ်တိုင်မလုပ်နိုင်မှ ဌာနမှူးမန်နေဂျာလုပ်ခိုင်းရင် ပိုကောင်းမည်ထင်သည်။ မိသားစုပိုင်လုပ်ငန်းကို ညီအစ်ကိုနှစ်ဦးအုပ်ချုပ်တာက အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။
နင်နင်က ဝါသနာအများကြီးမရှိတာ နှမြောစရာပဲ..။ ပန်းချီဆွဲတာဝါသနာပါရင် သူ့ညီဝမ်းကွဲလို နာမည်ကြီးအနုပညာရှင် ဖြစ်နိုင်သည်။ ဒါမှမဟုတ် နင်နင်က အပျော်အပါးမက်တဲ့ သူဌေးသားလေးဖြစ်သွားနိုင်သည်။
စားပွဲထိုးက သောက်စရာတွေထည့်ပေးပြီး မကြာခင် ဟင်း ၈ ပွဲရောက်လာသည်။ ချင်ယွိကျိုးသာဆိုရင် ထည်ဝါသောအနောက်တိုင်းစားသောက်ဆိုင်ကို သေချာပေါက်ခေါ်သွားမည်ဖြစ်သည်။ စားသောက်ပြီး ရုံးခန်းရောက်တော့ ရှုနင်က ခြင်ကိုက်ခံခဲ့ရသဖြင့် ယားယံကာ လက်ကိုဆန့်ကာ ကုတ်နေသည်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ.."
ရှုချိန်က သတိထားမိကာ မေးလိုက်သည်။
"ဘာမှမဟုတ်ဘူး.."
"အဖေကြည့်ဦးမယ်.."
ရှုချိန်က အလုပ်စားပွဲမှထကာ ရှုနင်ဘေးကဆိုဖာမှာ ဝင်ထိုင်ကာ ခြေထောက်လေးတွေကို ကြည့်လိုက်တော့ ခြင်ကိုက်ရာအနီဖုတွေကို တွေ့လိုက်ရသည်။
"မကုတ်နဲ့.."
ဒါပေမယ့် ယားလို့ ရှုနင်က မကုတ်ဘဲမနေနိုင်ပေ။ ရှုချိန်က အစည်းအဝေးတက်စရာရှိလို့ ရှုဟိန်ကိုလှမ်းခေါ်ကာ သားငယ်လေးကို ဂရုစိုက်ခိုင်းလိုက်သည်။ ရှုဟိန်က ရှုချိန်ထွက်သွားသည်နှင့် ဆရာဝန်ခေါ်ချကာ ရောက်လာသည်။
တကယ်ကြီးလား..။ ဒါက ခြင်ကိုက်ရုံလေးပဲလေ.. အရိုးကျိုးတာမှ မဟုတ်ပဲ..။
ဆရာဝန်က ရှုဟိန်စိုက်ကြည့်တာခံရတော့ ဇောချွေးတွေပြန်လာသည်။ သူက ရှုဟိန်အခေါ်လွှတ်လိုက်တော့ စိုးရိမ်ပြီးပြေးလာပေမယ့် သူ့ညီလေးခြင်ကိုက်ခံရတာ ကုဖို့ဆိုတာသိတော့ စိတ်လေသွားခဲ့သည်။ company ဘေးက စတိုးဆိုင်မှာ အရေပြားယားယံတာလိမ်းတဲ့ဆေးကို လက်ထောက်ကိုဝယ်ခိုင်းလျှင် ရလျက်နှင့် သူ့ကို ဘာကြောင့် ခုလိုကြီး စိုက်ကြည့်နေတာလဲ.. (╭(╯^╰)╮)
"ဒီမှာ သွေးထွက်နေတယ်.."
ရှုဟိန်က လူသတ်ချင်သောခံစားချက်ဖြင့် ဆရာဝန်ကိုစိုက်ကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
ဆရာဝန်ဆိုတာ ငွေလက်ခံပြီးနောက် ဒီဒဏ်ရာကိုပျောက်ကင်းအောင် သေချာကုပေးရမှာမဟုတ်လား။ ဒါကြောင့် သူတို့လည်း ပေါ့ပေါ့တန်တန် သဘောမထားရဲတော့ဘဲ သေချာလေးဂရုစိုက်ကာ ကြည့်ပေးလိုက်ရသည်။
ဆရာဝန်က ဒီအထပ်ကို နှစ်ကြိမ်သာရောက်ဖူးသည်။ ရှုဟိန်က အင်မတန်ကျန်းမာကြီး ဖျားနာခဲသည်။ တစ်ကြိမ်က လက်ကိုမတော်တဆထိခိုက်မိလို့ ဆေးထည့်ကာ ပတ်တီးစည်းပေးရုံဖြစ်သည်။
ယခုဆရာဝန်က ရှုနင်ကို ဂရုတစိုက်စစ်ဆေးပေးကာ မှာလိုက်သည်။
"ဒီလိမ်းဆေးကို ၃ရက်တစ်ကြိမ်လိမ်းရင် အဆင်ပြေသွားပါပြီ ဒုတိယသခင်လေး.."
ဆရာဝန်က ထရပ်ကာပြောလိုက်တော့ လက်ထောက်က ခုလေးတင်ဆင်းဝယ်ခဲ့သည့် လိမ်းဆေးကို ကမ်းပေးလိုက်သည်။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာ.."
ဆရာဝန်ထွက်သွားတော့ ရှုနင်က မျက်နှာမည်းမှောင်စွာ သက်ပြင်းရှိုက်လိုက်သည်။ ရှုဟိန်က ဘေးမှာဝင်ထိုင်ကာ မေးလိုက်သည်။
"ဘယ်နေရာ နေလို့မကောင်းတာလဲ.."
"ဒါက ခြင်ကိုက်ဖုလေးတွေပါ.."
"ငါသိတယ်.."
ရှုဟိန်က ခြင်ကိုက်ဖုဆိုတာ သိတာပေါ့..
"ဒါဆို.."
ဘာကြောင့် ခုလိုဆရာဝန်ခေါ်သည်အထိ ရေးကြီးခွင်ကျယ်လုပ်ရသလဲဆိုတာ မေးချင်တာ ပါးစပ်ကိုယားနေသည်။
ရှုဟိန်က ဘာမှမပြောတော့ဘဲ စားပွဲပေါ်က ရှုနင်ကစားလက်စ game ကို ယူကြည့်လိုက်သည်။
"မင်း ကစားမလား.. စာလုပ်မလား.. စာလုပ်မယ်ဆိုရင် အစ်ကိုကြီးနဲ့ အင်္ဂလိပ်စကားပြော လေ့ကျင့်ရအောင်.."
ရှုနင် : "........."
ရှုဟိန်က ရှုနင်၏ပါးဖောင်းဖောင်းလေးကို အသာညှစ်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"အရမ်းကြီး စဉ်းစားမနေနဲ့.. ဂိမ်းပဲဆော့တော့.. ပြီးရင် အစ်ကိုကြီးတို့ အပြင်မှာ ရေခဲမုန့်သွားစားကြမယ် ဟုတ်ပြီလား.."
အစ်ကိုကြီး၏ နူးညံ့သောစကားကြောင့် ရှုနင် ငိုချင်သလိုဖြစ်သွားသည်။ သူက နာခံစွာဖြင့် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ ရှုဟိန်လုပ်လိုက်သောလုပ်ရပ်ကြောင့် ရုံးတစ်ခုလုံး ရှုနင်၏တည်ရှိမှုကို မလေးမစားမလုပ်ရဲကြတော့ပေ။ နောင်အနာဂတ်မှာ သူ့ကို ဘယ်သူမှ မလေးမစားမလုပ်ရဲအောင် တမင်လုပ်လိုက်တာဖြစ်သည်။
တကယ်တော့ ရှုနင်က သိုသိုဝှက်ဝှက်နေရတာကို ကြိုက်သည်။ အရင်ဘဝက ချင်ယွိကျိုးက ရှုဟိန်ကိုတိုက်ခိုက်ဖို့ သူ့ကို တမင်လူသိများအောင် လုပ်ခဲ့သည်။ ချင်ယွိကျိုး ကလေးမွေးပြီး ရုံးကိုပြန်လာသည့်အခါ သူမက ဒုတိယအိမ်တော်ကလူတွေနဲ့ ပူးပေါင်းကာ ရှုဟိန်ကို စတင်တိုက်ခိုက်တော့မည်။ ဒါပေမယ့် ရှုဟိန်၏ဖုန်းထဲက လူစာရင်းတွေကိုမြင်ပြီးတော့ ရှုဟိန်က သူတို့အဆက်အသွယ်များကို ကြိုတင်သိထားပြီးသားဆိုတာ ရှုနင်သိလိုက်သည်။ ရှုဟိန်က အားလုံးသိထားပေမယ့် ဒီလိုတစ်ကွက်ရွှေ့လိုက်တာက ရှုနင်ကို အာဏာပေးအပ်ချင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။
ရှုနင်က ဂိမ်းစက်ကိုကိုင်ထားပေမယ့် သူ့ခေါင်းထဲ ရှုဟိန်အကြောင်းနဲ့ ပြည့်နှက်နေသည်။ အစ်ကိုကြီးက ဘာကြောင့် သူ့ကို ထူးထူးခြားခြားဆက်ဆံနေတာလဲ။ ငါက ရွှေပေါင်လုံးအစ်ကိုကြီးဆီက မျက်နှာသာပေးမှုနည်းနည်းကို လိုချင်ရုံပါ။ နောင်အနာဂတ်မှာ ဂုဏ်သိက္ခာရှိရှိနေနိုင်ဖို့ အင်အားကြီးသူကို နောက်ခံပြုထားရုံပါ။ အစ်ကိုကြီးကို နောက်ခံရရင် နောင် ကိုယ်လုပ်ချင်တာ လုပ်ခွင့်ရှိနိုင်တယ်မလား..။
ရှုဟိန်က အလုပ်လုပ်နေပေမယ့် သူ့ညီလေးက သူ့ကို နွေးထွေးစွာလိုက်ကြည့်နေသည်ကို သိနေသည်။ ဒီကလေးက သူ့အပေါ် ပိုပြီး လေးနက်စွာခင်တွယ်လာသည်ကို သိရတော့ ကျေနပ်နေသည်။
ရှုချိန်ပြန်လာတော့ ဆိုဖာပေါ်မှာ ရှုနင်က စောင်ခြုံကာ အိပ်မောကျကာ ဘေးမှာ ရှုဟိန်ကထိုင်ကာ နင်နင်၏ခေါင်းလေးပေါ် လက်တင်ထားရင်း သူလည်းမျက်လုံးမှိတ်ကာ အိပ်ပျော်နေသည်။ ရှုဟိန်က နေ့ခင်းအိပ်တယ်ဆိုတာ ရှားပါးလှသည်။
ဒုတိယသားလေး အိမ်ကိုရောက်လာတော့ သူ့သားကြီးက ပိုပွင့်လင်းလာပြီး ပိုနွေးထွေးလာခဲ့သည်။ သူ့ပိုင်နက်ထဲ နင်နင့်ကို ဝင်ခွင့်ပြုပေးခဲ့ပြီး တင်းကျပ်မှုမရှိပေ။ ရှုချိန်က လက်ဆန့်ကာ အတွင်းရေးမှူးကို အခန်းထဲမဝင်အောင် တားလိုက်ပြီး တံခါးကိုပြန်ပိတ်ပေးကာ သားနှစ်ယောက်ကို အနှောင့်ယှက်မရှိ အိပ်စေရန် ထားရစ်ခဲ့သည်။ ရှုချိန်ထွက်သွားတော့ ရှုဟိန်၏မျက်လုံးက ဖျတ်ခနဲပွင့်လာခဲ့သည်။ ရှုချိန်ကိုထွက်သွားစေချင်သောကြောင့် သူတမင်လုပ်ခဲ့တာကို ဖခင်ဖြစ်သူသိလျှင် သေချာပေါက် စိတ်မကောင်းဖြစ်မှာပင်။ (→_→)
ကောင်လေးက နှစ်ခြိုက်စွာအိပ်မောကျနေသည်ကို ကြည့်ပြီး ရှုဟိန်က သူ့ဘေးမှာကပ်လျက်လှဲချကာ ညီလေးကို ကျေနပ်နှစ်သိမ့်စွာ ငေးကြည့်နေသည်။
ညနေ ၅ နာရီထိုးတော့ ရှုချိန်က သားနှစ်ယောက်ကိုခေါ်ကာ ဥယျာဉ်ထဲ လမ်းခဏလျှောက်ကာ ညစာသွားစားပြီးနောက် အနီးက shopping mall တစ်ခုဆီသွားကာ စားစရာတွေသွားဝယ်ကြသည်။
ရှုနင်က ကြုံနေရသောအဖြစ်အပျက်ကြောင့် အိပ်မက်လိုထင်နေသည်။ အဖေက သူ့လက်တစ်ဖက်ကိုတွဲထားပြီး ကျန်တစ်ဖက်ကို အစ်ကိုကြီးက လက်တွဲထားသည်။ သူတို့၃ယောက်က လက်ချင်းတွဲကာ လမ်းလျှောက်နေကြတာလား။ အရင်ဘဝက သူဘယ်တုန်းကမှ မရဖူးသောအရာဖြစ်သည်။ အဖေနဲ့အစ်ကိုကြီးရဲ့ လက်တွေက ကြီးမားပြီး နွေးထွေးလှသည်။ သူပြန်လည်မွေးဖွားလာချိန်က ကလဲ့စားချေဖို့စဉ်းစားခဲ့ပြီး နှလုံးသားက အေးစက်နေပေမယ့် ခုလိုဆိုတော့ ဘဝကြီးက ထင်သလောက်မဆိုးပါလားဟု တွေးမိလိုက်သည်။ ဒီအရာတွေကို သူသေချာတန်ဖိုးထားကာ အရသာခံရမည်။
ဒါက ငါ့စိတ်နဲ့ သဘောထား အပြုအမူတွေကို ပြောင်းလဲလိုက်လို့ ရခဲ့တဲ့ အသီးအပွင့်တွေမဟုတ်လား.. (o(∩_∩)o)
ရှုနင်က သဘောကျသည့် နက်ခ်တိုင်ညှပ်ထားသည့် ကလစ်လေးကိုတွေ့လို့ ကောက်ကိုင်လိုက်သည်နှင့် သူ့ဘေးမှာ အဖေနဲ့အစ်ကိုက ချက်ချင်းရောက်လာကြသည်။
ဘာလဲ.. သူတို့က အလုအယက် ငါ့ကို အလိုလိုက်ကြမလို့လား..
ရှုနင်က ဒါကို ဘယ်သူ့အတွက်လို့မပြောဘဲ သူ့ပိုက်ဆံအိတ်ကိုထုတ်ကာ ငွေရှင်းလိုက်သည်။ နောက်တစ်ဆိုင်မှာ ရှုဟိန်နှင့်လိုက်သည့် ပစ္စည်းကိုတွေ့တော့ ဝယ်လိုက်ပြန်သည်။ သူက တမင်ညစ်ပြီး အဖေနဲ့အစ်ကိုကို ဘာမှမပြောပြပေ။
သားအဖ၃ဦးက ည ၉ နာရီမှာ ဘိုးဘွားပိုင်အိမ်တော်ကြီးဆီကို ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ ချင်ယွိကျိုးက တမင်သက်သက် ဧည့်ခန်းမှာထိုင်စောင့်နေသည်။ အိမ်ဖော်များက အေးစက်စက်မျက်နှာနှင့် သခင်မဘေးမှာ မလွှဲသာဘဲ ရပ်စောင့်နေရသည်။ ကားသံကိုကြားရတော့ အေးစက်သောမျက်နှာထားက ချက်ချင်းပြုံးရွှင်နွေးထွေးသောပုံစံ ပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်။
ရှုနင်က လမ်းလျှောက်ချင်ပေမယ့် မကြာခင် သူ့ကိုခွဲကာ မြို့တော်ကိုသွားတော့မည်ဖြစ်သောကြောင့် အဖေတစ်ယောက်အနေနှင့် ပွေ့ချီချင်တယ်ပြောလို့ ရှုနင်က ဖခင်သဘောအတိုင်း ချီခွင့်ပြုလိုက်ရသည်။ ရှုဟိန်က တင်းကျပ်သောအမူအရာဖြင့် ဘေးကလိုက်ပါလာခဲ့သည်။
ချင်ယွိကျိုးက ရှုချိန်၏လည်ပင်းကိုဖက်ကာ ဖခင်ပွေ့ချီထားခံရသော ရှုနင်ကိုကြည့်ကာ ပျော်သွားခဲ့သည်။ နောင်မှာ ရှုယောင်က ဒီထက်ပိုချစ်စရာကောင်းပြီး ဖခင်၏ချစ်ခင်အလိုလိုက်မှုကို ဒီထက်ခံရမှာသေချာသည်။ ရှုယောင်က သူမ၏ကံကောင်းစေသော ကြယ်ကလေးဖြစ်သည်။
"ရှင်ပြန်လာပြီလား.. ပင်ပန်းနေပြီလား.. အိမ်ဖော်တွေကို ချိုးရေပြင်ခိုင်းလိုက်မယ်လေ.. ခြေထောက်ကို ရေနွေးအရင်စိမ်ထားလိုက်လေ နော်.."
ချင်ယွိကျိုးက တကယ့်ဇနီးကောင်းလို ချိုသာနူးညံ့စွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
ရှုချိန်က ခြေထောက်ကို ရေနွေးစိမ်မယ်ဆိုရင်..
ရှုဟိန်က နင်နင့်ကို လက်ပြောင်းယူဖို့ လက်ကမ်းလိုက်တော့ ရှုချိန်က ငြင်းလိုက်သည်။
"နင်နင်က ပင်ပန်းနေပြီ.. အပေါ်ထပ်ထိ ငါပွေ့ချီသွားမယ်.. ယွိကျိုး.. မင်း အိပ်ခန်းထဲပြန်နှင့်လိုက်.. ကိုယ် ခဏနေရင် လိုက်လာခဲ့မယ်.."
ချင်ယွိကျိုးက ဘာဆက်ပြောနိုင်တော့မှာလဲ..။
"လိမ်လိမ်မာမာနဲ့ နို့သောက်နော် နင်နင်.."
အရင်တစ်ခါက နွားနို့ထဲ ဆေးခတ်ထားသူက သူမမဟုတ်သလို ချင်ယွိကျိုးက ပြောလိုက်သည်။
ရှုချိန်က ရှုနင်ကိုသယ်ကာ အပေါ်ထပ်ကိုတက်သွားတော့ ရှုဟိန်က သူမကို တစ်ချက်တောင်စောင်းမကြည့်ဘဲ အပေါ်ကိုလိုက်သွားသည်။
ချင်ယွိကျိုးက အဖေ့ကိုယ်ပေါ်ကနေ သူမကို တစ်ချက်တောင်နှုတ်ဆက်စကားမဆိုသော ရှုနင်ကိုကြည့်ကာ အံကြိတ်လိုက်သည်။
ဘယ်လောက်ပင်ပန်းနေပါစေ.. မအေကို နှုတ်ဆက်သင့်တာပေါ့.. ကျေးဇူးကန်းတဲ့ သောက်ကလေးရဲ့.. ငါ့ကိုမကူညီဘဲ ဒီအတိုင်းလိုက်သွားရလား..
အား.. ရှုယောင်သာမွေးလာခဲ့ရင်..
ချင်ယွိကျိုးက တောက်ပစွာပြုံးလိုက်ပြီး သူမဝမ်းဗိုက်ကို လက်နှင့်ပွတ်လိုက်သည်။
ဒုတိယထပ်က ရှုနင်အခန်း၏ စားပွဲပေါ်တွင် ကိုယ်ရံတော်များက ကနေ့ ရှုနင်ဝယ်ခဲ့သော ပစ္စည်းများကို တင်လိုက်သည်။ ရှုချိန်နှင့် ရှုဟိန်က ရှုနင်၏ဘေး တစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ တိတ်ဆိတ်စွာထိုင်ကြည့်နေကြသည်။
ရှုနင်က သဘောပေါက်စွာဖြင့် ပစ္စည်းတစ်ခုကို ကောက်ယူကာ ပြောလိုက်သည်။
"အဖေ.. ဒါက အဖေ့အတွက်.."
ရှုချိန်၏ရင်ထဲ ပန်းတွေပွင့်သွားပြီး သူ့သားငယ်လေးက မသွားခင် ဝယ်ပေးသော လက်ဆောင်ကို ပျော်ရွှင်စွာကိုင်ကြည့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ နှုတ်ဆက်ကာ ပြန်သွားလိုက်သည်။ ဘေးက ရှုဟိန်က ပြိုင်ဖက်ကင်း အေးစက်စက်နှင့် ကြည့်နေပေမယ့် ရှုနင်က သူ့ကိုစိတ်မပျက်စေပေ။ သူက ဗူးလေးတစ်ဗူးကို ယူပေးလိုက်သည်။
"ဒါက အစ်ကိုကြီးအတွက်.. အစ်ကိုကြီး ကြိုက် မကြိုက်တော့ မသိဘူး.."
ရှုဟိန်က ဟန်မဆောင်တတ်သောကြောင့် ချက်ချင်းဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ နက်ခ်တိုင်လ်ကလစ်လေး ထွက်လာသည်။ နင်နင်က သူနှင့်လိုက်ဖက်သောပုံစံကို ရွေးဝယ်တတ်တာပဲ..။
ရှုဟိန်က အရမ်းသဘောကျပြီး ရှုနင်ကို သူ့လက်မောင်းကြားထဲ ဆွဲသွင်းဖက်ကာ နဖူးကိုနမ်းရင်း ပြောလိုက်သည်။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်.."
အစ်ကိုကြီးအသံက အက်တက်တက်ဖြစ်နေပါလား..။ သူ စိတ်လှုပ်ရှားနေတာလား..။ အစ်ကိုကြီးကို စိတ်လှုပ်ရှားအောင်လုပ်ရတာ ဒီလောက်လွယ်သလား..။
"အစ်ကိုကြီးကြိုက်တယ်ဆိုတော့ တော်သေးတာပေါ့.."
ရှုနင်က ပျော်ရွှင်စွာပြောလိုက်သည်။
"နောင်လည်း ခုလို ပေးဦးမှာလား.."
"ဟုတ်ကဲ့.. အမြဲပေးသွားမယ်.."
ရှုနင်က လျင်မြန်စွာခေါင်းညိတ်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"ကောင်းပြီ.. မင်းပြောခဲ့တာကို အစ်ကိုကြီး သေချာမှတ်ထားလိုက်ပြီ.. တကယ်လို့ မင်း စကားမတည်ရင် မင်းကို.."
"မင်းကို ဘာလဲ.."
ရှုနင်၏နှလုံးသားလေး ခုန်ပေါက်လာခဲ့သည်။ ရှုဟိန်၏မျက်ဝန်းတွေက နက်မှောင်လာတာကြည့်ပြီး သူတကယ် ကြောက်လာမိသည်။
"ငါ မင်းတင်ပါးကို ရိုက်မယ်.."
"ဟီး.. ဟီး.. ဟီး.."
တော်သေးတာပေါ့..။ ဒါက မဆိုးသေးဘူးမလား.. (╮(╯▽╰)╭)
"မင်း မကြောက်ဘူးလား.."
"ဟင့်အင်း.."
ရှုနင်က ပြောပြီး ကိုယ်လေးကို နောက်သို့ရို့လိုက်ပေမယ့် ရှုဟိန်က ရှုနင်၏ခါးလေးကိုဖက်ကာ သူ့ပေါင်ပေါ်မှောက်တင်ပြီး တင်ပါးလေးကို 'ဘုတ်' ဆိုပြီး ခပ်ဖွဖွရိုက်လိုက်သည်။
"ကြောက်ပြီလား.."
"မကြောက်ဘူး.."
'ဘုတ်'
အစ်ကိုကြီးရိုက်တာက မနာသည့်အပြင် ယားကျိကျိလေးပင် ဖြစ်နေသေးသည်။
ရှုဟိန်က အကြိမ်ကြိမ်ရိုက်ကာ မေးနေပေမယ့် ရှုနင်က 'မကြောက်ဘူး' ဟုသာ ဖြေခဲ့သည်။ နှစ်ယောက်သား အကြိမ်အတော်များများ ကစားပြီးတော့ ရှုနင်လည်း ရယ်ရလွန်းလို့ မျက်နှာက ရဲကာ ချွေးတွေထွက်လာတော့သည်။
ရှုဟိန်က ရှုနင်ကို ရေချိုးပေးရန် ရေချိုးခန်းထဲ ရေပူသွားစပ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ရှုနင်ကို ရေချိုးခန်းထဲပွေ့ခေါ်ကာ အဝတ်ချွတ်ပေးပြီး ရေကန်ထဲထည့်ပေးလိုက်သည်။ ရှုနင်က ရေချိုးကန်ထဲ မျက်လုံးမှေးစင်းကာ အစ်ကိုကြီးနောက်ကျောတိုက်ပေးတာကို ဇိမ်ယူရင်း မေးလိုက်သည်။
"အစ်ကိုကြီး.. တကယ်လို့ ကျွန်တော် အသက်ကြီးသွားရင်ရော ခုလို ကောင်းကောင်းဆက်ဆံပေးဦးမှာလားဟင်.."
"အဓိပ္ပါယ်မရှိတာ မပြောနဲ့.."
"ကျွန်တော်မေးတာကို ဖြေဦးလေ.."
ရှုနင်က သတ္တိရှိစွာ ထပ်မေးလိုက်သည်။
"ကောင်းကောင်းဆက်ဆံပေးမှာပေါ့.."
"ကောင်းလိုက်တာ.."
ရှုဟိန်၏အဖြေကြောင့် ရှုနင်၏ လှပသောမျက်ဝန်းလေးတွေက သောက်ရှူးကြယ်လို တောက်ပသွားခဲ့သည်။
အစ်ကိုကြီးက အရမ်းကောင်းတာပဲ။ ငါ သူ့ကို ပိုသဘောကျလာပြီ..။
ဒါပေမယ့် ရှုဟိန်က ရှုနင်၏နားနား ငုံ့ကိုင်းကာ ဆက်ဆီကျသည့် သြရှရှသံဖြင့် မေးလိုက်သည်။
"မင်းကရော.."
"အ.."
ရှုနင်က အူယားကာ လည်ပင်းကိုကျုံ့လိုက်ပြီး ထိတ်လန့်သွားခဲ့သည်။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးက ထုံသလိုတောင်ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ အစ်ကိုကြီး၏ ထွက်သက်နွေးနွေးနှင့် လေတွေက နားထဲတိုးဝှေ့လာပြီး homo တစ်ယောက်ဖြစ်သော ရှုနင်ကို ကြောင်အသွားစေသည်။
အစ်ကိုကြီး၏မျက်ဝန်းထဲမှာ စိတ်အားထက်သန်မှုနှင့် သူ့အပေါ်ထားသည့် နူးညံ့သောသဘောတို့ ထင်ဟပ်လို့နေသည်။ အစ်ကိုကြီး၏ မျက်တောင်ရှည်စင်းစင်းတွေပေါ် တင်နေသော ရေစက်လေးတွေက အစ်ကိုကြီးကို ပိုနူးညံ့သိမ်မွေ့လာစေသည်။ သူတို့ကြားကလေထုလေးက အရမ်းကို ရင်းနှီးနွေးထွေးတာပဲ။
"အစ်ကိုကြီးက သဘောကျသရွေ့ ကျွန်တော် အစ်ကိုကြီးအပေါ် အမြဲကောင်းမှာပါ.."
"မင်းပြောတာနော်.."
"အွန်း.. ကျွန်တော် ကတိပေးတယ်.."
ရှုနင်က မြန်ဆန်စွာ ကတိပေးလိုက်သည်။
ရှုဟိန်က ပြုံးလိုက်ပြီး ခပ်တုံးတုံးညီလေးကို ချစ်ခင်မြတ်နိုးစွာဖြင့် ဖက်လိုက်သည်။ ဒီကောင်လေးက အရမ်းသေးတာပဲ..။ သူ ဒီထက်ကြီးထွားလာဖို့ လိုသေးတယ်ဟု တွေးကာ ရှုနင်၏မျက်ခွံတွေပေါ် အနမ်းပေးလိုက်သည်။ နူးညံ့သောအစ်ကိုကြီး၏ အနမ်းက ရှုနင်ကို ယားကျိကျိဖြစ်လာစေသည်။
ထိုစဉ် ရှုဟိန်က သူ့အောက်ပိုင်းကညီလေးလည်း ပျော်ရွှင်တက်ကြွစွာ မာလာသည်ကို သတိထားမိတော့ ရှုနင်ကို ရှေ့ကိုလှည့်စေပြီး နောက်ကျောလေးကိုပဲ သည်းသည်းမည်းမည်း ဆပ်ပြာတိုက်ကာ ဆေးကြောပေးနေသည်။
ခဏနေလို့ သူ့အောက်ပိုင်းအလယ်ရိုးက ပြန်ပျော့သွားတော့မှ နင်နင့်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်စေပြီး ရှေ့က ကလေးလေး၏ အောက်ပိုင်းကို ပွတ်သပ်ဆေးကြောပေးလိုက်သည်။
ရှုနင်က ဒါကိုသတိမထားလိုက်မိပေ။ အစ်ကိုကြီး၏ ကြင်နာသောအပြုအစုကြောင့် စိတ်လက်ပျော်ရွှင်လို့နေသည်။
ရှုဟိန်က အမြန်ဆေးကြောပေးကာ ညီလေးကို တဘတ်နှင့်ထုပ်ကာ အိပ်ခန်းထဲပွေ့ချီလာခဲ့သည်။ ညီလေးက ပင်ပန်းလို့ ခေါင်းငိုက်စိုက်ဖြင့် ငိုက်မြည်းနေပုံက ချစ်စရာကောင်းလွန်းလှသည်။ ရှုဟိန်က ဘယ်လိုမှတောင့်မခံနိုင်တော့ဘဲ ခေါင်းကိုငုံ့ကာ ညီလေး၏နှုတ်ခမ်းဆီကို တိုးကပ်လိုက်တော့သည်။
======================
YOU ARE READING
ရေခဲတုံးအကိုကြီးကို ဆွဲဆောင်သော ဝံပုလွေညီငယ်လေး
RomanceMyanmar Translator _ May King Start date _ August 12, 2020 End date _ October 25, 2021 (completed)
