Chapter (135-2)_ ရှုယောင်းအတွက် လူယုံတော် မွေးပေးသည့် ရှုချိန်

13K 1.9K 28
                                    

Chapter (135-2)_  ရှုယောင်းအတွက် လူယုံတော် မွေးပေးသည့် ရှုချိန်


 ကောင်လေးက ပထမတော့ အံ့သြသွားပြီး အနည်းငယ်ကြောက်လန့်သွားပြီး ကျောက်တုံးငယ်လေးကို လက်ထဲမှာ တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

 "မင်း ဘာလုပ်ဖို့ကြိုးစားနေတာလဲ"

ရှုနင်ရဲ့မျက်လုံးတွေက ဘာမှမထူးခြားဘူး။

"လူဆိုးကို ရိုက်မလို့!"

"ငါက လူဆိုးလား?"

ရှုယောင်းက စကားမပြောပဲ  သူ့ နုူတ်ခမ်းကိုပွတ်ပြီး ရှုနင်က သူ့ အနားကို လာသည်ကို ကြည့်နေသည်။ ရှုနင်က လက်တချက်မြှောက်လိုက်သည်နှင့် အစေခံတစ်ယောက်ပြေးလာပြီး ကိုယ်ကို ကိုင်းညွတ်ကာ အရိုသေပေးလိုက်သည်။

  "မကြာသေးခင်က အိမ်ထဲကို လူသစ်တွေ ဝင်လာသေးတာလား။ "

"လူသုံးယောက်ဝင်လာပါတယ်။ တစ်ယောက်က အငယ်ဆုံးသခင်လေးကို အဖော်ပြုရတယ်။  တစ်ယောက်က စားဖိုမှူးဖြစ်ပြီး  နောက်တစ်ယောက်ကသခင်ငယ်လေးရဲ့နေ့စဉ်လိုအပ်ချက်တွေကိုဂရုစိုက်ဖို့ပါ"

"သူတို့ကို ဘယ်သူခေါ်တာလဲ"

"အဲဒါက ........."

" ရပြီ။ မင်း အလုပ်ကို ပြန်သွားတော့"

အဲ့ဒီလူက ရှုချိန်ပဲ။ ရှုချိန်က လူ သစ် ၃ ယောက်ခေါ်လာပြီး ရှုယောင်းဘေးမှာ ထားလိုက်တာ ဘာသဘောလဲ။ သူက ငါနဲ့ ရှုယောင်းကို မပတ်သတ်စေချင်လို့ ဒီလို အစောင့်ထပ်တိုးလိုက်တာလား။

 ရှုယောင်းနဲ့ငါ့ကို မဆက်ဆံဖို့ တားလိုက်တဲ့ သဘောလား။

 အိမ်အကူများအားလုံးကို ဂရုတစိုက်ရွေးချယ်ထားပြီး လုံးဝလုံခြုံစိတ်ချရပြီး နောက်ထပ်သုံး ဦး ကို ရုတ်တရက်ထည့်ရန်မလိုအပ်ပါ။ အမ်.... သူက ငါ့အတွက်ဒီလိုအရာတွေကို ဘယ်တုန်းကမှ မပြင်ဆင်ပေးဖူးဘူး၊ တစ်ယောက်ယောက်က သူ့အတွက် တစ်ခုခု စီစဉ်ပေးနေတယ်ဆိုတာ သေချာတယ်။

ထိုလူသစ်သုံး ဦး သည် ရှုချိန်က အထူးလေ့ကျင့်ပေးထားသော ရှုယောင်း၏ယုံကြည်စိတ်ချရသူများ ဖြစ်နိုင်သည်။

ရှုဟိန်ငယ်စဉ်အခါကလည်း ရှုကောင်းက အခုလို  ရှုဟိန်အတွက် ယုံကြည်စိတ်ချစွာသုံးနိုင်ရန်လူယုံများစွာကို ဂရုတစိုက်လေ့ကျင့်ပေးခဲ့သည်။ ရှုနင်က ရှုအိမ်တော်အပြင်တွင် ကြီးပြင်းခဲ့လို့ ခုလို ဂရုစိုက်မှုမျိုးကို မရခဲ့ပေ။ ဒါပေမယ့် အခု သူ့ကိုယ်ပိုင်လုပ်နိုင်စွမ်းရှိလို့ ရှုချိန်က သူ့အတွက် ဘာမှ စီစဉ်ပေးစရာမလိုတော့ပေ။

  ငါအတွေးလွန်နေတာထင်ပါတယ်၊

ရှုနင်က သူ့ကိုယ်သူပြောခဲ့တယ်။

"ထွက်သွား!"

ရှုယောင်းက ခါးထောက်ရပ်ရင်းဒေါသတကြီးအော်ဟစ်လိုက်ပြီး သူ့လက်ထဲမှာ ကျောက်တုံးကိုကိုင်ထားတုန်းပဲ။

ရှုနင်က မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး  အစေခံကိုပြောလိုက်သည်။

"ညကအေးလာပြီ။ သူ့ကိုပြန်ခေါ်လာခဲ့ပါ။ "

ဘယ်သူက သွားရမှာလဲ အရူးကောင်....
 မင်းအတောင်ပံတွေတောင်အပြည့်အဝမကြီးထွားရသေးဘူး၊ မင်းက ငါ့ကို ရဲရဲရင့်ရင့် ရင်ဆိုင်ရဲတယ်ပေါ့...

 မဟုတ်သေးဘူး၊ မင်းရဲ့အတောင်ပံတွေက တစ်ဘဝလုံး ကြီးထွားခွင့်ရမှာမဟုတ်ဘူး။ မင်းက မိသားစုပိုင်ဆိုင်မှုကို စိတ်မ ၀ င်စားပဲ အေးအေးဆေးဆေး နေသင့်တယ်။ မင်းကသာ ကိုယ်ပိုင်စီးပွားရေးကို စလုပ်မယ်ဆိုရင် ရှုမိသားစုမှာ မင်းကအတွက် အရင်းနှီးရန်ပုံငွေ အများကြီးရှိပြီးသားပဲ။ ဒါပေမယ့် အကိုကြီးရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုဖြစ်တဲ့ ရှုမိသားစု စီးပွားရေးကို မျက်စောင်းထိုးလာတယ်ဆိုရင် ငါ မင်းကို ဒီအတိုင်း အလွတ်ပေးမှာ မဟုတ်ဘူး။

ခုနအဖြစ်မှာ အဖေရဲ့လူတွေက ငါ့ကို ဒီလို ဆက်ဆံစေဖို့ ရှုယောင်းကို မြှောက်ပေးမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒီဖြစ်ရပ်နောက်မှာ တခြားတစ်ယောက်လည်းရှိကောင်းရှိလိမ့်မယ်။

ရှုနင်က အိမ်တော်ထိန်းကို ခေါ်ကာ သေချာစုံစမ်းလိုက်စဉ် ရှုချိန်က ချက်ချင် းထိုအကြောင်းကို သိသွားခဲ့သည်။ ရှုယောင်းရဲ့ဘေးက သူထားခဲ့တဲ့ လူယုံသုံးယောက်က ရှုနင်ရဲ့လုပ်ရပ်ကို သူ့ဆီကို ဖုန်းဆက်တိုင်ခဲ့တာဖြစ်သည်။

 ရှုချိန်က မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ပြီး သူ့စားပွဲကို ငေးကြည့်ရင်း ရှုနင်က ဘာကြောင့် ရှုယောင်းရဲ့ဘေးမှာ လူယုံထားတဲ့အဖြစ်ကို ဒီလောက်တောင်ဂရုစိုက်နေရတာလဲ။

"အဖေ၊  ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲ"

ရှုဟိန်ကသူ့ကိုတည့်တည့်ကြည့်ကာမေးလိုက်သည်။
 
"မင်း သိမယ်ထင်တယ်။ "

ရှုချိန်က ရှုဟိန်ကိုဘာပြောရမှန်းမသိပေမယ့ ်သူ့ဆီကို ဒီသတင်းရောက်ဖို့ခက်ခဲမယ် မထင်ဘူး။

  "ရှုနင်က ရှုယောင်းကို ဘာကြောင့် သဘောမကျတာလဲ... "

"အဖေ သိမယ် ထင်ပါတယ်"

"ငါလည်း သိတယ်ထင်ခဲ့တာပဲ...အဖေက သူတို့ဘေးမှာ တသက်လုံး မနေနိုင်ဘူး။ သူတို့ ညီအစ်ကို တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်သင့်မြတ်ပြီး ဂရုစိုက်ကြရင် ဘယ်လောက်ကောင်းမလဲလို့ တွေးမိတယ်"

"အဖေ၊ နင်နင်က ရှုယောင်းကို သဘောကျရင် သူက ပြောစရာမလိုပဲ ဂရုစိုက်ပေးလိမ့်မယ်။ တကယ်လို့ သူက သဘောမကျရင်တော့ လုပ်မှာမဟုတ်ဘူး။ ဒါက သူတို့ကြားက ကံတရားနဲ့ နင်နင်ရဲ့ခံစားချက်ပေါ် မူတည်တယ်။ အဖေ လုပ်လို့မရနိုင်တဲ့အရာပေါ်မှာ ဘာကြောင့် စိတ်ပင်ပန်းခံနေရမှာလဲ  "

ရှုနင်အကြေင်း သို့ရောက်သောအခါ ရှုဟိန်က နင်နင် အကြောင်းအရာအားလုံးကိုသိကာ ဖြောင့်ဖြလိုက်သည်။

" ရှုယောင်း မှာ သူ့ကိုယ်ပိုင်ဘဝရှိတယ်၊ သူ့အမေရဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာ ဒီကလေးကိုအများကြီး ပျက်စီးစေခဲ့တယ်၊ အဲဒါက အဖေအတွက်ဆိုရင် ပိုမှန်တယ်။ ရှုယောင်းကို ဒီလို ထူးထူးခြားခြားဆက်ဆံနေလေလေ ရှုနင်က ပိုပြီး ခံစားချက်ဆိုးဝါးလေပဲ။ ပြီးတော့  ယောက်ျားတွေဆိုတာ သန်မာပါတယ်။ ရှုယောင်လည်း  သူ့ကိုယ်ပိုင်စိတ်ကူးအိပ်မက်ရှိမှာပဲလေ။ ပြီးတော့ အဘိုးက သူ့အတွက်ကျန်ခဲ့တဲ့ ရှယ်ယာတွေက သူ့ဘ ၀ တစ်လျှောက်လုံးအတွက်လုံလောက်နေပြီ။ သူက ရှုနင်လို  သူ့ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများကို စတင်လိုရှု် ရှုယောင်းအတွက် ရှုမိသားစု၏ရန်ပုံငွေနှင့်အရင်းအမြစ် အများကြီး ရှိတယ်မဟုတ်လား။ ဒီလိုတွေ လိုက်လုပ်နေတာ အဖေ မပင်ပန်းဘူးလား ? "

ရှုဟိန်ကဒီစကားကိုအများကြီးပြောခဲ့ပေမယ့် ရှုနင်က စိတ်မသက်မသာဖြစ်လိမ့်မယ်ဆိုတဲ့ အချက်တချက်ပဲ ရှုချိန်နားထဲကိုဝင်သွားခဲ့သည်။

 သူ့သားအလတ်လေး စိတ်မသက်မသာဖြစ်ခဲ့သလား။

ရှုနင်သည်မကြာသေးမီက သူနှင့်ညဘက်အတူအိပ်ချင်သည့်အထိ အတော်လေး စိတ်မသက်သာဖြစ်ခဲ့တာပေါ့...

ရှုချိန်က သူ့လုပ်ရပ်က မဟုတ်သေးဘူးလို့ တွေးလိုက်မိသည်။ သူသည်သူ၏စာရွက်စာတမ်းများကို ချ၍ ဖုန်းခေါ်ရန် ဝရံတာသို့ထွက်လာခဲ့သည်။

ရှုနင်က သူ့အဖေဆီက ဖုန်းဝင်လာတော့ မအံ့သြပေ။   သူ ေမျှော်လင့်နေသည့်အရာက အဖေနှင့်ပြောသည့်  သူတို့၏စကားဝိုင်း၏အကြောင်းအရာများဖြစ်သည်။ သူ့အဖေက ဘာမှမပြောပါဘူး၊ သူက ရှုနင် အိမ်မှာတစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေတာကို စိတ်ပူနေတာလား၊ သူတစ်ယောက်တည်း အိပ်နေသလား၊ မပျော်ဘူးလားဆိုတာကိုသာ စိတ်ပူနေခဲ့သည်။

ရှုချိန် သည် ရှုနင်နဲ့ရှုဟိန် တို့ကိုသံသယ ၀ င်တာ တစ်ခါမှမရှိပေ။ ရှုနင်က   တစ်ယောက်တည်း မအိပ်ချင်ဘူးဆိုတာ ရှုချိန် သိသည်။  နောက်ဆုံးတော့ သူက အဖေ့ရဲ့မေတ္တာမပါဘဲ သူ့အဖွားဘက်မှာကြီးပြင်းခဲ့တဲ့ကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်လို့ သူက အခုအသက်ရွယ်အထိ စိတ်မလုံခြုံဘူးလို့ ခံစားရတာပဲ။ ရှုချိန်က ဒီအတိုင်းပဲ သူတို့က စကားစမြည်ပြောပြီး မိနစ်လေးဆယ်နီးပါး စကားပြောခဲ့တယ်။ ခေါ်ဆိုမှုပြီးဆုံးပြီးနောက် ရှုချိန်က သူ၏မျက်ခုံးများကိုနှိပ်နယ်ပြီးပြန်လာသောအခါ ရှုဟိန် သည်အလုပ်အားလုံးကိုဖြေရှင်းပြီးသား ဖြစ်နေသည်။

သူ့ကလေးတွေက အရမ်းထူးချွန်ကြတယ်၊ သူတို့ကို အခုအတိုင်းပဲ ဖွံ့ဖြိုးအောင်လုပ်တာ အကောင်းဆုံးဘဲ။ ရှုယောင်း နှင့်ပတ်သက်လျှင် ရှုချိန်က ဘာမှ ဂရုမစိုက်တော့ဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

 နောက်နေ့ညနေတွင် ရှုချိန်နှင့် ရှုဟိန် တို့ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ သူတို့မိသားစုသည် ထမင်းစားစားပွဲတွင် ပျော်ရွှင်ဟန်ချက်ညီညီဖြင့် စားသောက်နေကြသည်။

ညဉ့်အခါရောက်သောအခါ ရှုနင်နှင့်ရှုဟိန် တို့သည် Pa pa pa pa ကို အားကြိုးမာန်တက်လုပ်နေချိန်တွင် ရှုချိန်က အိမ်ဟောင်း၌ တိတ်တဆိတ်ရပ်နေသည်။

 ရှုနင် ဘာမှ မလုပ်ရသေးခင် ရှုယောင်းရဲ့ဘေးနားမှာ ထားခဲ့သည့် လူနှစ်ယောက်က ချက်ချင်း အလုပ်ဖြုတ်ခံလိုက်ရသည်။ ရှုချိန်က နောက်ကျောဘက်တွင် လက်နှစ်ဖက်ကို ပစ်ကာ ရှုယောင်းကို အနီးကပ် ပြုစုရသည့် အစေခံကို မှာကြားနေသည်။

  "အနာဂတ်မှာဒုတိယ သခင်လေးရဲ့ အမိန့်ပေးတာကို မင်း င့ါဆီကို အစီရင်ခံစရာမလိုဘူး။ အကိုကြီးဆိုတာ အဖေတစ်ယောက်လိုပါပဲ၊ သူ က တတိယသခင်လေးနဲ့ပတ်သတ်ပြီး ဂရုစိုက်တာ  သူ့အတွက်ပုံမှန်ဘဲ။   မင်း နားလည်လား။ "

ရှုယောင်းကိုဂရုစိုက်ရန်တာဝန်ရှိသော ၀ န်ထမ်းများက ချက်ချင်းပင်ခေါင်းညိတ်ကာ ပြောလိုက်သည်။
 "ဟုတ်ကဲ့"

ဒီအစေခံတွေကို သူတို့ ဘာဖြစ်နေသလဲဆိုတာ သေချာ နားမလည်လိုက်သေးခင်မှာ ရှုချိန်က သူတို့ရဲ့တာဝန်ခံကို အသစ်တစ်ယောက်လဲလိုက်သည်။
 
ရှုနင်က ရေချိုးကန်၌ ရေစိမ်နေစဉ် ရှုဟိန်ကို မျက်လုံးမှေးစင်းကာ ကြည့်လိုက်သည်။ သူတို့က စိတ်အားထက်သန်စွာ  Pa Pa Pa ပြီးနောက်မှာ သူက အဖိုးတန်ပျင်းတဲ့ကြောင်လေးတစ်ကောင်လို ဖြစ်လာတယ်။ ရှုနင်ရဲ့ အပြုံးကပျောက်ကွယ်သွားပေမဲ့သူ့ရဲ့စွဲမက်ဖွယ်ရာဆွဲဆောင်မှုက အခုချိန်မှာပိုပြီးစွဲမက်စရာကောင်းလာတယ်။ ရှုဟိန်က နင်နင်ကိုယ်ပေါ်ကို ရေနှင့် ဖြန်းလိုက်ပြီး ရှုနင် ကိုကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်။

 "မင်းပျော်နေလား"

"အမ်း "

"ကြွက် ဘယ်နှစ်ကောင်ဖမ်းမိလဲ"

"ငါးယောက်"

ရှုနင်သည်သူ၏လက်များကိုဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး ရှုဟိန် ၏လည်ပင်းကိုဆွဲကာ သူ၏ပါးစပ်ထောင့်ကို နမ်းစေလိုက်သည်။ ရှင်းရှင်းပြောရရင်သူက အချစ်ကို ထပ်တောင်းနေတာပဲ ~

ရှုဟိန်က နင်နင်ကို ကောက်ပွေ့ပြီး ရေချိုးခန်း နံရံမှာကပ်ထားတယ်။

"မြူဆွယ်ဖျားယောင်းတတ်တဲ့ နတ်ဆိုးလေး..မင်း မနက်ဖြန် အိပ်ယာက မထချင်တော့ဘူးထင်တယ်..ဟမ်"

"ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် နေလို့မကောင်းဘူး။ "

ကောင်းပြီ၊ သူက ရှုချိန် နဲ့ ပြောဆိုရာတွင် သုံးမယ့်စကားလုံးတွေကို ဒီနေရာမှာ တကယ်သုံးခဲ့တယ်၊ သူ့ညီလေးက အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ။ ရှုဟိန်က ရှုနင် ကိုဒီလောက်နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းကြည့်လိုက်တာနဲ့ သူကတော်တော်အရသာရှိတယ်၊
"သူမ ဒုက္ခပေးတာလို့ မင်းထင်ရင် ငါ လုပ်ပေးနိုင်တယ် ...... "

ရှုနင်က ရှုဟိန်ရဲ့ နူတ်ခမ်းကိုလက်ညှိုးတစ်ချောင်းနဲ့ အသာတို့ထိကာ သူ့မျက်လုံးတွေကိုကျဉ်းမြောင်း လိုက်သည်။

"သူမက တော်တော်ပျင်းနေပုံရတယ်။ သူမကို လုပ်စရာပေးထားလိုက်တာကောင်းမယ်"

"ကောင်းပါပြီ..အရှင့်သား..."

ရှုဟိန်က ထိုသို့ပြောပြီးရှုနင်ကိုယ်ထဲကို သူ့ထူထဲသည့် အသားချောင်းနှင့် တိုးဝင်လိုက်သည်။

ရှုနင်က လွန်ခဲ့တဲ့တစ်စက္ကန့်တုန်းကပြုံးနေတုန်းဘဲ၊ ခုတော့ သူ့မျက်ခုံးလေးတွေကို နည်းနည်းမျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်တယ်။ ထိုအရာသည်အလွန်ထူထဲနေပြီး သူ့ကို်ထဲကိုတွန်းဝင်လာသည့် အခါသူ၏ခြေထောက်များမြေပြင်ကနေ မြောက်တက်သွားလုနီးနီးဖြစ်ခဲ့သည်။

ရှုဟိန်သည်ဤကိစ္စများအတွက်အလွန်ကြောက်ရွံ့ခြင်း မရှိပေ။ ရှုနင်က လက်ခံဖို့ နည်းနည်းခက်တယ်လို့ခံစားခဲ့ရပေမယ့် သူက အလုပ်လွန်ပြီး သေမှာကြောက်တာကြောင့် ရှုဟိန် ရဲ့နားရွက်ကို ကိုက်လိုက်တယ်။

မင်းက ရက်စက်နိုင်တယ်ပေါ့၊ ဒါပေမယ့် ငါက ပိုတောင် ရက်စက်နိုင်တယ် ကြည့်လိုက်....ယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ငါတို့က ဘဝမှာ ထာဝရအတူနေရမယ်။

ရေချိုးခန်းမှ ထွက်လာသောအခါ ရှုဟိန်က ရှုနင်ကို ပွေ့ချီကာ သယ်လာသည်။ ရှုနင်က အရမ်း sexy ကျလွန်းတာကြောင့် ရှုဟိန်က ရှုနင် ကိုသုံးကြိမ် တိတိ လုပ်ရန်လှုံ့ဆော်ခဲ့ပြီးနေုာက် ဖြစ်လာမယ့် ရလဒ်ကိုခန့်မှန်းရန်လွ ယ်ကူလှသည်။ ရှုဟိန်က သူ့ကိုအိပ်ယာပေါ်လှဲချလိုက်ပြီး သူ့ကိုသနားလို့ ထပ်မလုပ်တော့ပဲ အနည်းငယ်နမ်းလိုက်သော်လည်း ရှုနင် က ဘာမှတုံ့ပြန်မှု မရှိတော့ပဲ အသေကောင်ကဲ့သို့အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။

ရှုဟိန်ကသူ့ဖုန်းကိုထုတ်လိုက်ပြီးနံပါတ်တစ်ခုကိုခေါ်လိုက်သည်။

 "သူမဆီမှာ ထူးခြားတဲ့ အပြုအမူရှိလား"  

"ဟုတ်ကဲ့၊ သူမဟာ ပင်လယ်နားကကျောက်ဆောင်ပေါ်မှာနေ့တိုင်းထိုင်ပြီး အဝေးကိုပဲ ငေးကြည့်နေတယ်။ "

"တကယ်လား?"

တဖက်လူက ချွေးပြန်လာသည်။ သူ ဖြေတာ တစ်ခုခုမှားသွားသလား။ သခင်လေးဟိန့်က အကြောင်းရင်းမရှိပဲ မေးခွန်းမမေးတတ်ပေ။
 " သခင်လေးရဲ့လက်အောက်ငယ်သားက သူ့တာဝန်ကိုလစ်လျှူရှုလိုက်မိပါတယ်"

 "သူမ မလွတ်မြောက်သေးသရွေ့ မင်းရဲ့တာဝန်ကို လျစ်လျူရှုလို့ မရဘူး။ သူမအတွက် လုပ်စရာတစ်ချို့ကိုရှာလိုက်။ "

"ဟုတ်ကဲ့...နားလည်ပါပြီ"

ဒုတိယ နေ့မှစ၍ ချင်ယွိကျိုး၏အခန်း၌အရုပ်များစွာ ပေါ်လာသည်။ ထိုအစေခံများသည်သူမအား အရုပ်များကိုမျက်စိ တပ်ခိုင်းသည်။

ချင်ယွိကျိုးက အံ့သြသွားပြီး ဒါကဘာအဓိပ္ပါယ်လဲ။ သူမ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နှင့် သမုဒ္ဒရာကိုမျက်နှာမူကာ ငေးရတာ၊  ပန်းများနှင့်မြက်ခင်းများကိုငေးကြည့်ရတာကို နှစ်သက်သည်။ နေ့စဉ်စားသောက်ခြင်းသည် သူမ၏ဘ ၀ တွင်အဆိုးရွားဆုံးဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်ဟု သူ မထင်ခဲ့ပေမဲ့ ရှုချိန် က သူမရဲ့ ရပိုင်ခွင့်တွေကို သိမ်းယူလိမ့်မယ်လို့ သူမ ဘယ်တုန်းကမှမမျှော်လင့်ခဲ့ဘူး။

အိုးမိုင်ဂေါ့ဒ်....ဒါက ရယ်စရာဟာသတစ်ခုတော့မဟုတ်ဘူး၊ ငါ ရှု မိသားစုရဲ့သခင်မပါ။ ရှုသခင်မကို ခုလို ဆက်ဆံလို့မရဘူး...

 ချင်ယွိကျိုးက အရုပ်များကိုဖျက်ဆီးခဲ့သောကြောင့် သူမသည်သုံးရက်အစာငတ်မွတ်ခဲ့ရသည်။ သူမသည်ညဘက်တွင်သည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ  တံခါးကိုအဆက်မပြတ်ခေါက်ကာ အသနားခံလိုက်ရသည်။

စတုတ္ထနေ့နံနက်တွင်အခန်း၏တစ်ဝက်သည် အရုပ်များဖြင့်ပြည့်နှက်နေခဲ့သည်။ တုန်လှုပ်နေပေမယ့် သူမသည် သူမ ဆက်လက်အသက်ရှင်ဖို့ အလုပ်လုပ်ခဲ့ရသည်၊ သို့သော်ကံမကောင်းစွာဖြင့် သူမ သည် ဒီလောက်လွယ်သည့်အလုပ်ကို ကောင်းကောင်းမလုပ်နိုင်လို့ ကောင်းမွန်သည့်အစားစာများမှ ဆန်ပြုတ်နှင့်  ဟင်းသီးဟင်းရွက် ဆားစိမ်များကိုသာ စားခဲ့ရသည်။

 ဒါက   အရင်တုန်းက ရှုနင် အကြိုက်ဆုံး အစားစာတွေပဲ၊  သူ့ကို  ချင်ယွိကျိုးက ဒါတွေ မစားဖို့ တားချင်ခဲ့ပေမယ့် ရှုကောင်းက ဘာမှမပြောခဲ့လို့ ချင်ယွိကျိုးက ရှုနင်ကို မတားနိုင်ခဲ့ပေ။

ဆင်းရဲသားအစားစာတွေက သူမရဲ့ အဆင့်တန်းကို ကျဆင်းစေသည်ဟု သူမ ခံယူခဲ့သည်။ ဒါကြောင့် ရှုနင်ကို စေတနာရှိတာထက် သူမရဲ့ဂုဏ်ကြောင့် အဆင့်မြင့်တာကိုသာ စားစေချင်ခဲ့သည်။

ယခု သူမ လုပ်နိုင်သော တစ်ခုတည်းသောအရာက ရှုနင်လုပ်သလို ယာဂုနဲ့ အသီးရွက်ဆားစိမ်ကို အတူ ရောမွှေပြီး စားရန်ဖြစ်သည်။ တိတ်ဆိတ်သောည၌ သူမ မျက်ရည်များ  ခမ်းခြောက်ပြီဟု ထင်နေသော ချင်ယွိကျိုးက အခုတော့ မျက်ရည်နဲ့ မျက်နှာသစ်နေရသည်။

  အလွန်ဆုံးကြာလှ ဆယ်နှစ်ပေါ့.... ရှုယောင်းကြီးလာရင် ငါ့ကို လာခေါ်လိမ့်မယ်။

 ဒါပေမယ့် ချင်ယွီကျိုးက ဆယ်စုနှစ်များစွာကြာသည်အထိ ရှုနင်ကို တခါမှ ထပ်မံမတွေ့ရတော့ပဲ   ကျွန်းပေါ်တွင်သေဆုံးခဲ့ရသည်။

ဒါပေမယ့်အဲဒါကနောက်ပိုင်းမှာ ဖြစ်ခဲ့တာပါ။  အစပိုင်းတွင် ရှုနင်က  သူမကိုတစ်သက်လုံး ဒီမှာ ပိတ်ထားဖို့မရည်ရွယ်ထားပေမယ့် သူမက သူ့အရင်ဘဝတုန်းကလိုပဲ မကောင်းသည့် အကြံများဖြင့် ဆက်လက် လုပ်ဆောင်နေဆဲဖြစ်သည်ကို တွေ့ခဲ့သည်။ တကယ်လို့သူက ရှုယောင်းလုပ်သမျှကို မျက်စိဒေါက်ထောက်ကြည့်နေတာ မဟုတ်ခဲ့ရင် ချင်ယွိကျိုးက ကျွန်းပေါ်ကနေ တဆင့် သူမရဲ့လူတွေကို သုံးပြီး သူတို့မျက်စိအောက်မှာ ပြန်လည် သောင်းကျန်းလာသည်ကို သိမည်မဟုတ်ပေ။

ရှုနင်က ရှုဟိန်ရဲ့လူတွေရဲ့အကူညီနဲ့ လူအတော်များများကိုရှင်းပစ်ကာ ထောင်ထဲထည့်ပစ်လိုက်ရသည်။ ဒီနောက်ပိုင်းမှာ ချင်ယွိကျိုးကို လုံးဝ လွတ်ခွင့်မပေးတော့ပဲ ကျွန်းပေါ်မှာပဲ ထားခဲ့ရတာဖြစ်သည်။

ရှုနင်က သူ၏သူငယ်ချင်းများနှင့်တွေ့ဆုံရန်မြို့တော်များဆီသို့ အပြေးအလွှားရောက်သောအခါ တျန်းကျားဟွေ့နဲ့ပတ်သတ်သည့် သတင်းတစ်ပုဒ်ကိုလက်ခံရရှိခဲ့သည်။


**-**









Chapter (135-2)_  ရႈေယာင္းအတြက္ လူယုံေတာ္ ေမြးေပးသည့္ ရႈခ်ိန္


 ေကာင္ေလးက ပထမေတာ့ အံ့ၾသသြားၿပီး အနည္းငယ္ေၾကာက္လန႔္သြားၿပီး ေက်ာက္တုံးငယ္ေလးကို လက္ထဲမွာ တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။

 "မင္း ဘာလုပ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာလဲ"

ရႈနင္ရဲ႕မ်က္လုံးေတြက ဘာမွမထူးျခားဘူး။

"လူဆိုးကို ႐ိုက္မလို႔!"

"ငါက လူဆိုးလား?"

ရႈေယာင္းက စကားမေျပာပဲ  သူ႔ ႏုူတ္ခမ္းကိုပြတ္ၿပီး ရႈနင္က သူ႔ အနားကို လာသည္ကို ၾကည့္ေနသည္။ ရႈနင္က လက္တခ်က္ေျမႇာက္လိုက္သည္ႏွင့္ အေစခံတစ္ေယာက္ေျပးလာၿပီး ကိုယ္ကို ကိုင္းၫြတ္ကာ အ႐ိုေသေပးလိုက္သည္။

  "မၾကာေသးခင္က အိမ္ထဲကို လူသစ္ေတြ ဝင္လာေသးတာလား။ "

"လူသုံးေယာက္ဝင္လာပါတယ္။ တစ္ေယာက္က အငယ္ဆုံးသခင္ေလးကို အေဖာ္ျပဳရတယ္။  တစ္ေယာက္က စားဖိုမႉးျဖစ္ၿပီး  ေနာက္တစ္ေယာက္ကသခင္ငယ္ေလးရဲ႕ေန႔စဥ္လိုအပ္ခ်က္ေတြကိုဂ႐ုစိုက္ဖို႔ပါ"

"သူတို႔ကို ဘယ္သူေခၚတာလဲ"

"အဲဒါက ........."

" ရၿပီ။ မင္း အလုပ္ကို ျပန္သြားေတာ့"

အဲ့ဒီလူက ရႈခ်ိန္ပဲ။ ရႈခ်ိန္က လူ သစ္ ၃ ေယာက္ေခၚလာၿပီး ရႈေယာင္းေဘးမွာ ထားလိုက္တာ ဘာသေဘာလဲ။ သူက ငါနဲ႔ ရႈေယာင္းကို မပတ္သတ္ေစခ်င္လို႔ ဒီလို အေစာင့္ထပ္တိုးလိုက္တာလား။

 ရႈေယာင္းနဲ႔ငါ့ကို မဆက္ဆံဖို႔ တားလိုက္တဲ့ သေဘာလား။

 အိမ္အကူမ်ားအားလုံးကို ဂ႐ုတစိုက္ေ႐ြးခ်ယ္ထားၿပီး လုံးဝလုံၿခဳံစိတ္ခ်ရၿပီး ေနာက္ထပ္သုံး ဦး ကို ႐ုတ္တရက္ထည့္ရန္မလိုအပ္ပါ။ အမ္.... သူက ငါ့အတြက္ဒီလိုအရာေတြကို ဘယ္တုန္းကမွ မျပင္ဆင္ေပးဖူးဘူး၊ တစ္ေယာက္ေယာက္က သူ႔အတြက္ တစ္ခုခု စီစဥ္ေပးေနတယ္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။

ထိုလူသစ္သုံး ဦး သည္ ရႈခ်ိန္က အထူးေလ့က်င့္ေပးထားေသာ ရႈေယာင္း၏ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရသူမ်ား ျဖစ္ႏိုင္သည္။

ရႈဟိန္ငယ္စဥ္အခါကလည္း ရႈေကာင္းက အခုလို  ရႈဟိန္အတြက္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်စြာသုံးႏိုင္ရန္လူယုံမ်ားစြာကို ဂ႐ုတစိုက္ေလ့က်င့္ေပးခဲ့သည္။ ရႈနင္က ရႈအိမ္ေတာ္အျပင္တြင္ ႀကီးျပင္းခဲ့လို႔ ခုလို ဂ႐ုစိုက္မႈမ်ိဳးကို မရခဲ့ေပ။ ဒါေပမယ့္ အခု သူ႔ကိုယ္ပိုင္လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိလို႔ ရႈခ်ိန္က သူ႔အတြက္ ဘာမွ စီစဥ္ေပးစရာမလိုေတာ့ေပ။

  ငါအေတြးလြန္ေနတာထင္ပါတယ္၊

ရႈနင္က သူ႔ကိုယ္သူေျပာခဲ့တယ္။

"ထြက္သြား!"

ရႈေယာင္းက ခါးေထာက္ရပ္ရင္းေဒါသတႀကီးေအာ္ဟစ္လိုက္ၿပီး သူ႔လက္ထဲမွာ ေက်ာက္တုံးကိုကိုင္ထားတုန္းပဲ။

ရႈနင္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး  အေစခံကိုေျပာလိုက္သည္။

"ညကေအးလာၿပီ။ သူ႔ကိုျပန္ေခၚလာခဲ့ပါ။ "

ဘယ္သူက သြားရမွာလဲ အ႐ူးေကာင္....
 မင္းအေတာင္ပံေတြေတာင္အျပည့္အဝမႀကီးထြားရေသးဘူး၊ မင္းက ငါ့ကို ရဲရဲရင့္ရင့္ ရင္ဆိုင္ရဲတယ္ေပါ့...

 မဟုတ္ေသးဘူး၊ မင္းရဲ႕အေတာင္ပံေတြက တစ္ဘဝလုံး ႀကီးထြားခြင့္ရမွာမဟုတ္ဘူး။ မင္းက မိသားစုပိုင္ဆိုင္မႈကို စိတ္မ ၀ င္စားပဲ ေအးေအးေဆးေဆး ေနသင့္တယ္။ မင္းကသာ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးကို စလုပ္မယ္ဆိုရင္ ရႈမိသားစုမွာ မင္းကအတြက္ အရင္းႏွီးရန္ပုံေငြ အမ်ားႀကီးရွိၿပီးသားပဲ။ ဒါေပမယ့္ အကိုႀကီးရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈျဖစ္တဲ့ ရႈမိသားစု စီးပြားေရးကို မ်က္ေစာင္းထိုးလာတယ္ဆိုရင္ ငါ မင္းကို ဒီအတိုင္း အလြတ္ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။

ခုနအျဖစ္မွာ အေဖရဲ႕လူေတြက ငါ့ကို ဒီလို ဆက္ဆံေစဖို႔ ရႈေယာင္းကို ေျမႇာက္ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီျဖစ္ရပ္ေနာက္မွာ တျခားတစ္ေယာက္လည္းရွိေကာင္းရွိလိမ့္မယ္။

ရႈနင္က အိမ္ေတာ္ထိန္းကို ေခၚကာ ေသခ်ာစုံစမ္းလိုက္စဥ္ ရႈခ်ိန္က ခ်က္ခ်င္ းထိုအေၾကာင္းကို သိသြားခဲ့သည္။ ရႈေယာင္းရဲ႕ေဘးက သူထားခဲ့တဲ့ လူယုံသုံးေယာက္က ရႈနင္ရဲ႕လုပ္ရပ္ကို သူ႔ဆီကို ဖုန္းဆက္တိုင္ခဲ့တာျဖစ္သည္။

 ရႈခ်ိန္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ၿပီး သူ႔စားပြဲကို ေငးၾကည့္ရင္း ရႈနင္က ဘာေၾကာင့္ ရႈေယာင္းရဲ႕ေဘးမွာ လူယုံထားတဲ့အျဖစ္ကို ဒီေလာက္ေတာင္ဂ႐ုစိုက္ေနရတာလဲ။

"အေဖ၊  ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ"

ရႈဟိန္ကသူ႔ကိုတည့္တည့္ၾကည့္ကာေမးလိုက္သည္။
 
"မင္း သိမယ္ထင္တယ္။ "

ရႈခ်ိန္က ရႈဟိန္ကိုဘာေျပာရမွန္းမသိေပမယ့ ္သူ႔ဆီကို ဒီသတင္းေရာက္ဖို႔ခက္ခဲမယ္ မထင္ဘူး။

  "ရႈနင္က ရႈေယာင္းကို ဘာေၾကာင့္ သေဘာမက်တာလဲ... "

"အေဖ သိမယ္ ထင္ပါတယ္"

"ငါလည္း သိတယ္ထင္ခဲ့တာပဲ...အေဖက သူတို႔ေဘးမွာ တသက္လုံး မေနႏိုင္ဘူး။ သူတို႔ ညီအစ္ကို တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္သင့္ျမတ္ၿပီး ဂ႐ုစိုက္ၾကရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲလို႔ ေတြးမိတယ္"

"အေဖ၊ နင္နင္က ရႈေယာင္းကို သေဘာက်ရင္ သူက ေျပာစရာမလိုပဲ ဂ႐ုစိုက္ေပးလိမ့္မယ္။ တကယ္လို႔ သူက သေဘာမက်ရင္ေတာ့ လုပ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါက သူတို႔ၾကားက ကံတရားနဲ႔ နင္နင္ရဲ႕ခံစားခ်က္ေပၚ မူတည္တယ္။ အေဖ လုပ္လို႔မရႏိုင္တဲ့အရာေပၚမွာ ဘာေၾကာင့္ စိတ္ပင္ပန္းခံေနရမွာလဲ  "

ရႈနင္အေၾကင္း သို႔ေရာက္ေသာအခါ ရႈဟိန္က နင္နင္ အေၾကာင္းအရာအားလုံးကိုသိကာ ေျဖာင့္ျဖလိုက္သည္။

" ရႈေယာင္း မွာ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ဘဝရွိတယ္၊ သူ႔အေမရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ဒီကေလးကိုအမ်ားႀကီး ပ်က္စီးေစခဲ့တယ္၊ အဲဒါက အေဖအတြက္ဆိုရင္ ပိုမွန္တယ္။ ရႈေယာင္းကို ဒီလို ထူးထူးျခားျခားဆက္ဆံေနေလေလ ရႈနင္က ပိုၿပီး ခံစားခ်က္ဆိုးဝါးေလပဲ။ ၿပီးေတာ့  ေယာက္်ားေတြဆိုတာ သန္မာပါတယ္။ ရႈေယာင္လည္း  သူ႔ကိုယ္ပိုင္စိတ္ကူးအိပ္မက္ရွိမွာပဲေလ။ ၿပီးေတာ့ အဘိုးက သူ႔အတြက္က်န္ခဲ့တဲ့ ရွယ္ယာေတြက သူ႔ဘ ၀ တစ္ေလွ်ာက္လုံးအတြက္လုံေလာက္ေနၿပီ။ သူက ရႈနင္လို  သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို စတင္လိုရႈ္ ရႈေယာင္းအတြက္ ရႈမိသားစု၏ရန္ပုံေငြႏွင့္အရင္းအျမစ္ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္မဟုတ္လား။ ဒီလိုေတြ လိုက္လုပ္ေနတာ အေဖ မပင္ပန္းဘူးလား ? "

ရႈဟိန္ကဒီစကားကိုအမ်ားႀကီးေျပာခဲ့ေပမယ့္ ရႈနင္က စိတ္မသက္မသာျဖစ္လိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္တခ်က္ပဲ ရႈခ်ိန္နားထဲကိုဝင္သြားခဲ့သည္။

 သူ႔သားအလတ္ေလး စိတ္မသက္မသာျဖစ္ခဲ့သလား။

ရႈနင္သည္မၾကာေသးမီက သူႏွင့္ညဘက္အတူအိပ္ခ်င္သည့္အထိ အေတာ္ေလး စိတ္မသက္သာျဖစ္ခဲ့တာေပါ့...

ရႈခ်ိန္က သူ႔လုပ္ရပ္က မဟုတ္ေသးဘူးလို႔ ေတြးလိုက္မိသည္။ သူသည္သူ၏စာ႐ြက္စာတမ္းမ်ားကို ခ်၍ ဖုန္းေခၚရန္ ဝရံတာသို႔ထြက္လာခဲ့သည္။

ရႈနင္က သူ႔အေဖဆီက ဖုန္းဝင္လာေတာ့ မအံ့ၾသေပ။   သူ ေေမွ်ာ္လင့္ေနသည့္အရာက အေဖႏွင့္ေျပာသည့္  သူတို႔၏စကားဝိုင္း၏အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖစ္သည္။ သူ႔အေဖက ဘာမွမေျပာပါဘူး၊ သူက ရႈနင္ အိမ္မွာတစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေနတာကို စိတ္ပူေနတာလား၊ သူတစ္ေယာက္တည္း အိပ္ေနသလား၊ မေပ်ာ္ဘူးလားဆိုတာကိုသာ စိတ္ပူေနခဲ့သည္။

ရႈခ်ိန္ သည္ ရႈနင္နဲ႔ရႈဟိန္ တို႔ကိုသံသယ ၀ င္တာ တစ္ခါမွမရွိေပ။ ရႈနင္က   တစ္ေယာက္တည္း မအိပ္ခ်င္ဘူးဆိုတာ ရႈခ်ိန္ သိသည္။  ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူက အေဖ့ရဲ႕ေမတၱာမပါဘဲ သူ႔အဖြားဘက္မွာႀကီးျပင္းခဲ့တဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္လို႔ သူက အခုအသက္႐ြယ္အထိ စိတ္မလုံၿခဳံဘူးလို႔ ခံစားရတာပဲ။ ရႈခ်ိန္က ဒီအတိုင္းပဲ သူတို႔က စကားစျမည္ေျပာၿပီး မိနစ္ေလးဆယ္နီးပါး စကားေျပာခဲ့တယ္။ ေခၚဆိုမႈၿပီးဆုံးၿပီးေနာက္ ရႈခ်ိန္က သူ၏မ်က္ခုံးမ်ားကိုႏွိပ္နယ္ၿပီးျပန္လာေသာအခါ ရႈဟိန္ သည္အလုပ္အားလုံးကိုေျဖရွင္းၿပီးသား ျဖစ္ေနသည္။

သူ႔ကေလးေတြက အရမ္းထူးခြၽန္ၾကတယ္၊ သူတို႔ကို အခုအတိုင္းပဲ ဖြံ႕ၿဖိဳးေအာင္လုပ္တာ အေကာင္းဆုံးဘဲ။ ရႈေယာင္း ႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ ရႈခ်ိန္က ဘာမွ ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ဘူးလို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။

 ေနာက္ေန႔ညေနတြင္ ရႈခ်ိန္ႏွင့္ ရႈဟိန္ တို႔ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔မိသားစုသည္ ထမင္းစားစားပြဲတြင္ ေပ်ာ္႐ႊင္ဟန္ခ်က္ညီညီျဖင့္ စားေသာက္ေနၾကသည္။

ညဥ့္အခါေရာက္ေသာအခါ ရႈနင္ႏွင့္ရႈဟိန္ တို႔သည္ Pa pa pa pa ကို အားႀကိဳးမာန္တက္လုပ္ေနခ်ိန္တြင္ ရႈခ်ိန္က အိမ္ေဟာင္း၌ တိတ္တဆိတ္ရပ္ေနသည္။

 ရႈနင္ ဘာမွ မလုပ္ရေသးခင္ ရႈေယာင္းရဲ႕ေဘးနားမွာ ထားခဲ့သည့္ လူႏွစ္ေယာက္က ခ်က္ခ်င္း အလုပ္ျဖဳတ္ခံလိုက္ရသည္။ ရႈခ်ိန္က ေနာက္ေက်ာဘက္တြင္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ပစ္ကာ ရႈေယာင္းကို အနီးကပ္ ျပဳစုရသည့္ အေစခံကို မွာၾကားေနသည္။

  "အနာဂတ္မွာဒုတိယ သခင္ေလးရဲ႕ အမိန႔္ေပးတာကို မင္း င့ါဆီကို အစီရင္ခံစရာမလိုဘူး။ အကိုႀကီးဆိုတာ အေဖတစ္ေယာက္လိုပါပဲ၊ သူ က တတိယသခင္ေလးနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ဂ႐ုစိုက္တာ  သူ႔အတြက္ပုံမွန္ဘဲ။   မင္း နားလည္လား။ "

ရႈေယာင္းကိုဂ႐ုစိုက္ရန္တာဝန္ရွိေသာ ၀ န္ထမ္းမ်ားက ခ်က္ခ်င္းပင္ေခါင္းညိတ္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
 "ဟုတ္ကဲ့"

ဒီအေစခံေတြကို သူတို႔ ဘာျဖစ္ေနသလဲဆိုတာ ေသခ်ာ နားမလည္လိုက္ေသးခင္မွာ ရႈခ်ိန္က သူတို႔ရဲ႕တာဝန္ခံကို အသစ္တစ္ေယာက္လဲလိုက္သည္။
 
ရႈနင္က ေရခ်ိဳးကန္၌ ေရစိမ္ေနစဥ္ ရႈဟိန္ကို မ်က္လုံးေမွးစင္းကာ ၾကည့္လိုက္သည္။ သူတို႔က စိတ္အားထက္သန္စြာ  Pa Pa Pa ၿပီးေနာက္မွာ သူက အဖိုးတန္ပ်င္းတဲ့ေၾကာင္ေလးတစ္ေကာင္လို ျဖစ္လာတယ္။ ရႈနင္ရဲ႕ အၿပဳံးကေပ်ာက္ကြယ္သြားေပမဲ့သူ႔ရဲ႕စြဲမက္ဖြယ္ရာဆြဲေဆာင္မႈက အခုခ်ိန္မွာပိုၿပီးစြဲမက္စရာေကာင္းလာတယ္။ ရႈဟိန္က နင္နင္ကိုယ္ေပၚကို ေရႏွင့္ ျဖန္းလိုက္ၿပီး ရႈနင္ ကိုၾကည့္ကာ ေမးလိုက္သည္။

 "မင္းေပ်ာ္ေနလား"

"အမ္း "

"ႂကြက္ ဘယ္ႏွစ္ေကာင္ဖမ္းမိလဲ"

"ငါးေယာက္"

ရႈနင္သည္သူ၏လက္မ်ားကိုဆန႔္ထုတ္လိုက္ၿပီး ရႈဟိန္ ၏လည္ပင္းကိုဆြဲကာ သူ၏ပါးစပ္ေထာင့္ကို နမ္းေစလိုက္သည္။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္သူက အခ်စ္ကို ထပ္ေတာင္းေနတာပဲ ~

ရႈဟိန္က နင္နင္ကို ေကာက္ေပြ႕ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္း နံရံမွာကပ္ထားတယ္။

"ျမဴဆြယ္ဖ်ားေယာင္းတတ္တဲ့ နတ္ဆိုးေလး..မင္း မနက္ျဖန္ အိပ္ယာက မထခ်င္ေတာ့ဘူးထင္တယ္..ဟမ္"

"ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ ေနလို႔မေကာင္းဘူး။ "

ေကာင္းၿပီ၊ သူက ရႈခ်ိန္ နဲ႔ ေျပာဆိုရာတြင္ သုံးမယ့္စကားလုံးေတြကို ဒီေနရာမွာ တကယ္သုံးခဲ့တယ္၊ သူ႔ညီေလးက အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ။ ရႈဟိန္က ရႈနင္ ကိုဒီေလာက္နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ သူကေတာ္ေတာ္အရသာရွိတယ္၊
"သူမ ဒုကၡေပးတာလို႔ မင္းထင္ရင္ ငါ လုပ္ေပးႏိုင္တယ္ ...... "

ရႈနင္က ရႈဟိန္ရဲ႕ ႏူတ္ခမ္းကိုလက္ညႇိဳးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ အသာတို႔ထိကာ သူ႔မ်က္လုံးေတြကိုက်ဥ္းေျမာင္း လိုက္သည္။

"သူမက ေတာ္ေတာ္ပ်င္းေနပုံရတယ္။ သူမကို လုပ္စရာေပးထားလိုက္တာေကာင္းမယ္"

"ေကာင္းပါၿပီ..အရွင့္သား..."

ရႈဟိန္က ထိုသို႔ေျပာၿပီးရႈနင္ကိုယ္ထဲကို သူ႔ထူထဲသည့္ အသားေခ်ာင္းႏွင့္ တိုးဝင္လိုက္သည္။

ရႈနင္က လြန္ခဲ့တဲ့တစ္စကၠန႔္တုန္းကၿပဳံးေနတုန္းဘဲ၊ ခုေတာ့ သူ႔မ်က္ခုံးေလးေတြကို နည္းနည္းမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္တယ္။ ထိုအရာသည္အလြန္ထူထဲေနၿပီး သူ႔ကို္ထဲကိုတြန္းဝင္လာသည့္ အခါသူ၏ေျခေထာက္မ်ားေျမျပင္ကေန ေျမာက္တက္သြားလုနီးနီးျဖစ္ခဲ့သည္။

ရႈဟိန္သည္ဤကိစၥမ်ားအတြက္အလြန္ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း မရွိေပ။ ရႈနင္က လက္ခံဖို႔ နည္းနည္းခက္တယ္လို႔ခံစားခဲ့ရေပမယ့္ သူက အလုပ္လြန္ၿပီး ေသမွာေၾကာက္တာေၾကာင့္ ရႈဟိန္ ရဲ႕နား႐ြက္ကို ကိုက္လိုက္တယ္။

မင္းက ရက္စက္ႏိုင္တယ္ေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ ငါက ပိုေတာင္ ရက္စက္ႏိုင္တယ္ ၾကည့္လိုက္....ယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ငါတို႔က ဘဝမွာ ထာဝရအတူေနရမယ္။

ေရခ်ိဳးခန္းမွ ထြက္လာေသာအခါ ရႈဟိန္က ရႈနင္ကို ေပြ႕ခ်ီကာ သယ္လာသည္။ ရႈနင္က အရမ္း sexy က်လြန္းတာေၾကာင့္ ရႈဟိန္က ရႈနင္ ကိုသုံးႀကိမ္ တိတိ လုပ္ရန္လႈံ႕ေဆာ္ခဲ့ၿပီးေနုာက္ ျဖစ္လာမယ့္ ရလဒ္ကိုခန႔္မွန္းရန္လြ ယ္ကူလွသည္။ ရႈဟိန္က သူ႔ကိုအိပ္ယာေပၚလွဲခ်လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုသနားလို႔ ထပ္မလုပ္ေတာ့ပဲ အနည္းငယ္နမ္းလိုက္ေသာ္လည္း ရႈနင္ က ဘာမွတုံ႔ျပန္မႈ မရွိေတာ့ပဲ အေသေကာင္ကဲ့သို႔အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။

ရႈဟိန္ကသူ႔ဖုန္းကိုထုတ္လိုက္ၿပီးနံပါတ္တစ္ခုကိုေခၚလိုက္သည္။

 "သူမဆီမွာ ထူးျခားတဲ့ အျပဳအမူရွိလား"  

"ဟုတ္ကဲ့၊ သူမဟာ ပင္လယ္နားကေက်ာက္ေဆာင္ေပၚမွာေန႔တိုင္းထိုင္ၿပီး အေဝးကိုပဲ ေငးၾကည့္ေနတယ္။ "

"တကယ္လား?"

တဖက္လူက ေခြၽးျပန္လာသည္။ သူ ေျဖတာ တစ္ခုခုမွားသြားသလား။ သခင္ေလးဟိန႔္က အေၾကာင္းရင္းမရွိပဲ ေမးခြန္းမေမးတတ္ေပ။
 " သခင္ေလးရဲ႕လက္ေအာက္ငယ္သားက သူ႔တာဝန္ကိုလစ္လွ်ဴရႈလိုက္မိပါတယ္"

 "သူမ မလြတ္ေျမာက္ေသးသေ႐ြ႕ မင္းရဲ႕တာဝန္ကို လ်စ္လ်ဴရႈလို႔ မရဘူး။ သူမအတြက္ လုပ္စရာတစ္ခ်ိဳ႕ကိုရွာလိုက္။ "

"ဟုတ္ကဲ့...နားလည္ပါၿပီ"

ဒုတိယ ေန႔မွစ၍ ခ်င္ယြိက်ိဳး၏အခန္း၌အ႐ုပ္မ်ားစြာ ေပၚလာသည္။ ထိုအေစခံမ်ားသည္သူမအား အ႐ုပ္မ်ားကိုမ်က္စိ တပ္ခိုင္းသည္။

ခ်င္ယြိက်ိဳးက အံ့ၾသသြားၿပီး ဒါကဘာအဓိပၸါယ္လဲ။ သူမ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ႏွင့္ သမုဒၵရာကိုမ်က္ႏွာမူကာ ေငးရတာ၊  ပန္းမ်ားႏွင့္ျမက္ခင္းမ်ားကိုေငးၾကည့္ရတာကို ႏွစ္သက္သည္။ ေန႔စဥ္စားေသာက္ျခင္းသည္ သူမ၏ဘ ၀ တြင္အဆိုး႐ြားဆုံးျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္ဟု သူ မထင္ခဲ့ေပမဲ့ ရႈခ်ိန္ က သူမရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ေတြကို သိမ္းယူလိမ့္မယ္လို႔ သူမ ဘယ္တုန္းကမွမေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဘူး။

အိုးမိုင္ေဂါ့ဒ္....ဒါက ရယ္စရာဟာသတစ္ခုေတာ့မဟုတ္ဘူး၊ ငါ ရႈ မိသားစုရဲ႕သခင္မပါ။ ရႈသခင္မကို ခုလို ဆက္ဆံလို႔မရဘူး...

 ခ်င္ယြိက်ိဳးက အ႐ုပ္မ်ားကိုဖ်က္ဆီးခဲ့ေသာေၾကာင့္ သူမသည္သုံးရက္အစာငတ္မြတ္ခဲ့ရသည္။ သူမသည္ညဘက္တြင္သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ  တံခါးကိုအဆက္မျပတ္ေခါက္ကာ အသနားခံလိုက္ရသည္။

စတုတၳေန႔နံနက္တြင္အခန္း၏တစ္ဝက္သည္ အ႐ုပ္မ်ားျဖင့္ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့သည္။ တုန္လႈပ္ေနေပမယ့္ သူမသည္ သူမ ဆက္လက္အသက္ရွင္ဖို႔ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရသည္၊ သို႔ေသာ္ကံမေကာင္းစြာျဖင့္ သူမ သည္ ဒီေလာက္လြယ္သည့္အလုပ္ကို ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ႏိုင္လို႔ ေကာင္းမြန္သည့္အစားစာမ်ားမွ ဆန္ျပဳတ္ႏွင့္  ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္ ဆားစိမ္မ်ားကိုသာ စားခဲ့ရသည္။

 ဒါက   အရင္တုန္းက ရႈနင္ အႀကိဳက္ဆုံး အစားစာေတြပဲ၊  သူ႔ကို  ခ်င္ယြိက်ိဳးက ဒါေတြ မစားဖို႔ တားခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ ရႈေကာင္းက ဘာမွမေျပာခဲ့လို႔ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ရႈနင္ကို မတားႏိုင္ခဲ့ေပ။

ဆင္းရဲသားအစားစာေတြက သူမရဲ႕ အဆင့္တန္းကို က်ဆင္းေစသည္ဟု သူမ ခံယူခဲ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ ရႈနင္ကို ေစတနာရွိတာထက္ သူမရဲ႕ဂုဏ္ေၾကာင့္ အဆင့္ျမင့္တာကိုသာ စားေစခ်င္ခဲ့သည္။

ယခု သူမ လုပ္ႏိုင္ေသာ တစ္ခုတည္းေသာအရာက ရႈနင္လုပ္သလို ယာဂုနဲ႔ အသီး႐ြက္ဆားစိမ္ကို အတူ ေရာေမႊၿပီး စားရန္ျဖစ္သည္။ တိတ္ဆိတ္ေသာည၌ သူမ မ်က္ရည္မ်ား  ခမ္းေျခာက္ၿပီဟု ထင္ေနေသာ ခ်င္ယြိက်ိဳးက အခုေတာ့ မ်က္ရည္နဲ႔ မ်က္ႏွာသစ္ေနရသည္။

  အလြန္ဆုံးၾကာလွ ဆယ္ႏွစ္ေပါ့.... ရႈေယာင္းႀကီးလာရင္ ငါ့ကို လာေခၚလိမ့္မယ္။

 ဒါေပမယ့္ ခ်င္ယြီက်ိဳးက ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာၾကာသည္အထိ ရႈနင္ကို တခါမွ ထပ္မံမေတြ႕ရေတာ့ပဲ   ကြၽန္းေပၚတြင္ေသဆုံးခဲ့ရသည္။

ဒါေပမယ့္အဲဒါကေနာက္ပိုင္းမွာ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။  အစပိုင္းတြင္ ရႈနင္က  သူမကိုတစ္သက္လုံး ဒီမွာ ပိတ္ထားဖို႔မရည္႐ြယ္ထားေပမယ့္ သူမက သူ႔အရင္ဘဝတုန္းကလိုပဲ မေကာင္းသည့္ အႀကံမ်ားျဖင့္ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ေနဆဲျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ခဲ့သည္။ တကယ္လို႔သူက ရႈေယာင္းလုပ္သမွ်ကို မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ေနတာ မဟုတ္ခဲ့ရင္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ကြၽန္းေပၚကေန တဆင့္ သူမရဲ႕လူေတြကို သုံးၿပီး သူတို႔မ်က္စိေအာက္မွာ ျပန္လည္ ေသာင္းက်န္းလာသည္ကို သိမည္မဟုတ္ေပ။

ရႈနင္က ရႈဟိန္ရဲ႕လူေတြရဲ႕အကူညီနဲ႔ လူအေတာ္မ်ားမ်ားကိုရွင္းပစ္ကာ ေထာင္ထဲထည့္ပစ္လိုက္ရသည္။ ဒီေနာက္ပိုင္းမွာ ခ်င္ယြိက်ိဳးကို လုံးဝ လြတ္ခြင့္မေပးေတာ့ပဲ ကြၽန္းေပၚမွာပဲ ထားခဲ့ရတာျဖစ္သည္။

ရႈနင္က သူ၏သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ေတြ႕ဆုံရန္ၿမိဳ႕ေတာ္မ်ားဆီသို႔ အေျပးအလႊားေရာက္ေသာအခါ တ်န္းက်ားေဟြ႕နဲ႔ပတ္သတ္သည့္ သတင္းတစ္ပုဒ္ကိုလက္ခံရရွိခဲ့သည္။


**-**












ရေခဲတုံးအကိုကြီးကို ဆွဲဆောင်သော ဝံပုလွေညီငယ်လေးWhere stories live. Discover now