Chapter (83-2)_အကိုကြီး...မင်းကို သင်ပေးမယ် (U+Z)
"နောက်တစ်ခါ မင်း ထပ်လုပ်ဦးမလား"
ရှုဟိန်ရဲ့အသံက အက်ရှကာ လှိုက်ဖိုမောစွာဖြင့် မေးခဲ့သည်။
ရှုနင်ရဲ့ စိတ်တွေက ရှုပ်ထွေးပြီး အိုင်ကျူတွေက ဟိုးအောက်ကို စုန်းစုန်းမြှုပ် သွားခဲ့ပြီ။ သူက ချက်ချင်းပဲ ပါးစပ်ကိုဖွင့်လိုက်ပြီး အကိုကြီးကို သူ ထပ် မလုပ်ဝံ့တော့ဘူးလို့ တုန့်ပြန်ချင်တယ်။
ငါ့ကိုမနမ်းနဲ့တော့ ~ ငါသေတော့မယ် ~ မခံနိုင်တော့ဘူး... ကျေးဇူးပြုပြီး ငါ့ကိုခွင့်လွှတ်ပါတော့ ~
ဒီစကားကိုပြောဖို့ နင်နင်က ပါးစပ်ကို ဖွင့်လိုက်စဉ် ရှုဟိန်က ရလိုက်သည့်
ဒီအခွင့်အလမ်းက လုံးဝ လက်လွှတ်မခံပဲ ထပ်ပြီး ငုံ့ကာ နမ်းလိုက်သည်။ ပွင့်ဟလာတဲ့ သူ့ညီလေးရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို သူ့လျှာကို အောင်အောင်မြင်မြင် ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်သွားနိုင်ခဲ့သည်။
တခဏတွင်း နင်နင်က သူ ပိုင်ဆိုင်ကြောင်း ပြသဖို့ နက်ရှိုင်းတဲ့ အနမ်းကို စတင်နေတော့သည်။
ရှုနင် သည် "အွန်း" ဆိုတဲ့ ညည်းသံလေးကို လည်ချောင်းထဲကနေပဲ အသံပြုနိုင်တော့သည်။ ဒီအသံလေးက ရှုဟိန်ကို ပိုပြီး စိတ်လှုပ်ရှားလာ စေသည်။ သူ၏လက်နှစ်ဖက်စလုံးက နင်နင်ရဲ့ တကိုယ်လုံးကို အထက်အောက် စုန်ဆန်ပြီး ရွှေ့လျားကာ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်လို့နေသည်။ နူးညံ့သော အရေပြားတလျှောက် တစ်လက်မ မကျန်အောင် သူ ပိုင်ဆိုင်ကြောင်း ပို မှတ်သားမိစေရန် ထိတွေ့နေမိသည်။
ခါးသွယ်သွယ်လေး၊ ကျောရိုးဆစ်တလျှောက်ကနေ အောက်ကိုဆင်းပြီး အိစက်နေတဲ့ ပေါက်ဆီလေးနှစ်လုံးဆီကိုလည်း လက်ဝါးကြီးက ဖိအုပ်ကာ ဆုပ်နယ်လို့နေသည်။ ဒီလို ဆုပ်နယ်ပွတ်သပ်နေရင်း သူ့က မသိစိတ်ဖြင့် အားပိုပါလာခဲ့သည်။ ကံကောင်းတာက ရှုဟိန်ရဲ့ အနက်ရှိုင်းဆုံးသော အသိစိတ်ထဲမှာ
သူ့ညီငယ်လေး နာကျင်သွားမှာစိုးလို့ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း လုပ်လို့မရဘူးဆိုတာပဲ။ သူ့ညီလေး သူ့ကို မုန်းတီးသွားရင် ရှုဟိန် ဘယ်လိုမှ ခံနိုင်ရည်ရှိမည် မဟုတ်ပေ။
ရှုဟိန်က နင်နင်ရဲ့ လျှာတွေကို ရစ်ပတ်စုပ်ယူလိုက်ပြီး အနမ်းကို ပိုနက်ရှိုင်းကာ ဖြစ်နိုင်ရင် နင်နင်တကိုယ်လုံးကို စုပ်ယူပြီး သူ့ဗိုက်ထဲမှာသိမ်းထား ချင်သလိုပင်။ သူ့လက်အစုံကလည်း ပိုးသားလို နူးညံ့တဲ့ ကိုယ်လေးကို အထက်အောက် စုန်ဆန် ဆုပ်နယ်ရင်း ရင်ထဲက အပူလှိုင်းကပိုကြီးမားလာခဲ့သည်။ နင်နင်ရဲ့အရသာက အရမ်းချိုပြီး အထိအတွေ့က အရမ်းကို ကောင်းလွန်းလှတယ်။ နင်နင်ရဲ့ တကိုယ်လုံးက သူ အသေးစိတ်ပြုစုထားခဲ့တာ ဖြစ်ပြီး နင်နင်ရဲ့ကိုယ်ကို တစ်လက်မ မကျန် သူ နမ်းရှိုက် ချင်တယ်။ စုပ်ယူ စားသုံးချင်တယ်။
သူကိုယ်တိုင် ပြုစုပျိုးထောင်ခဲ့တဲ့ ရတနာလေး... သူ့နှလုံးသည်းပွတ်လေး... သူ အသည်းနင့်အောင် ချစ်ရတဲ့ ကလေးလေး
နွံထဲက ကြာပွင့်သလို ယုတ်မာကောက်ကျစ်တဲ့ ချင်ယွိကျိုးလို မိန်းမဆီက သန့်စင်မွန်မြတ်တဲ့ ကြာပန်းနဲ့ တူတဲ့ ကလေးလေး....
သနားစရာကောင်းလောက်အောင် မအေရင်းက သူ့ကို နည်းနည်းမှ မချစ်ပဲ သူမရဲ့စည်းစိမ်ချမ်းသာအတွက် လှေကားလို အသုံးချဖို့ လုပ်ခံနေရတယ်။ နင်နင်..သူ့ကလေးလေးကို ဘယ်သူ့ရဲ့ အသုံးချတာကိုမှ လက်မခံနိုင်ပေ။ အဲ့ဒီလူက နင်နင်ရဲ့ အမေရင်းဖြစ်ရင်တောင်မှ သူ ခွင့်မလွှတ်ဘူး။
အွန်း....
နင်နင်က သူ့အကိုကြီး ဆက်မနမ်းလို့ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်နေတုန်း ခုနကထက် ပိုနက်ရှိုင်းပြင်းပြတဲ့ အနမ်းကြောင့် မူးမေ့မတတ်ဖြစ်ပြီး အကိုကြီးရဲ့ရင်ခွင်ထဲ အပျော်တွေကြောင့် အရည်ပျော်ကျ မတတ်ဖြစ်နေသည်။
ရှုဟိန်...နတ်ဘုရားအကိုကြီး... ယောကျာ်းအားလုံးထက် ပိုချောမောပြီး အားလုံးထက် ပိုထက်မြက်တဲ့ သူ...
အရင်ဘဝမှာကော..အခုဘဝမှာကော သူ့ကို ဂရုစိုက်ပြီး ချစ်ပေးတဲ တစ်ယောက်တည်းသော အမျိုးသား....
ပြိုင်ဖက်ကင်း ချောလှလွန်းတဲ့ မျက်နှာနဲ့ မြင်တာနဲ့ သွားရည်ကျချင်စရာကောင်းလှတဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာနဲ့ အရာအားလုံးပြည့်စုံတဲ့ သူ့အကိုကြီး...သူ ချစ်ရတဲ့ တစ်ဦးတည်းသော အမျိုးသား....
ရှုနင်သည် အကိုကြီးရဲ့ သန်မာတဲ့ လက်မောင်းတွေကြား သိုင်းဖက်ခံရပြီး တကိုယ်လုံးကို အကိုကြီးရဲ့လက်တွေက တစ်လက်မ မကျန် ပွတ်သပ်နေသည်ကို သိလိုက်ရလို့ တကိုယ်လုံး ထူပူလို့နေသည်။ ရေနွေးစပ်တာ ဒီနေ့ပိုများသွားလို့လား မသိဘူး။ အရမ်းပူနေသလိုပဲ...
အကိုကြီးရဲ့ အနမ်းက အရမ်းကျွမ်းကျင်တာပဲ... အကိုကြီးရဲ့ လျှာက သန်မာပြီး သူ့သွားဖုံးတွေ၊ ပါးစပ်ထဲ နေရာအနံ့သွားပြီး အရသာခံ စူးစမ်းနေတယ်။ အကိုကြီးက သူ့တကိုယ်လုံးကို မြိုချတော့မလား....
ရှုနင်က ရှည်ကြာတဲ့ အနမ်းတွေကြားမျှောပါသွားရင်း သူ့ကိုယ်ပိုင်နေရာလေးတစ်ဝိုက်ကို အကိုကြီးလက်တွေ ဖိပွတ်နေသည်ကို သတိမထားနိုင်အောင် ဖြစ်နေသည်။ အခုက အကိုကြီးရဲ့လက်တွေကြောင့်ကော၊ အနမ်းတွေကြောင့်ကော သူ့ ခေါင်းတစ်ခုလုံး မူးဝေနေပြီး သေချာမစဉ်းစားနိုင်တော့ပေ။
နင်နင် နောက်ဆုံးသိလိုက်တာက အကိုကြီးရဲ့ မျက်လုံးတွေက အရမ်းတောက်ပလွန်းနေတယ်။ ဒီမျက်လုံးတွေထဲမှာ သူ့ကို ဝါးမြိုချမတတ် လောဘတကြီး အရိပ်တွေကို သူ မြင်နေရတယ်။ နောက်ဆုံး အောက်ဆီဂျင်ပြတ်ပြီးနမ်းနေရင်း ရှုနင်က သတိမေ့သွားတော့သည်။
ရှုနင် မနက်နိုးလာသည့်အခါ သူ တုတ်တုတ်မှ မလှုပ်ပေ။ ညက အဖြစ်ကို ပြန်သတိရပြီး သူ့မျက်နှာက ပူနွေးလာသည်။ နောက်ထပ်တစ်ခါ နမ်းနေရင်း အောက်ဆီဂျင်ပြတ်လို့ သူ မေ့သွားပြန်ပြီ။ ရှက်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ...
ညကဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်ကို ပြန်တွေးရင်း အကိုကြီး စိတ်ဆိုးနေမလားလို့ ရှုနင် စိတ်ပူနေသည်။ မနေ့ညက ရေချိုးကန်ထဲမှာ စနောက်ရင်း အကိုကြီးရဲ့ ပဲနီစေ့လေးကို သူ ညစ်ဆော့ခဲ့မိသည် မဟုတ်လား။ ဒါကြောင့် အကိုကြီးက သူ့ကို အပြစ်ပေးဖို့ နမ်းရင်း သူ မေ့သွားခဲ့တယ်။
အစ်ကိုကြီးက ငါ့ကို စိတ်ဆိုးနေပြီလား။ တကယ်ဆိုရင် သူ့ကို မရိုမသေဆက်ဆံတဲ့သူကို သူက ဒေါသထွက်မှာပဲ မဟုတ်လား။
ဒါပေမယ့် မနေ့က ရှုဟိန်က ဘာကြောင့် ငါ့ကို နမ်းခဲ့တာလဲ။ သူ ငါ့ကို နမ်းတာက ညီလေးကို နမ်းတာနဲ့ မတူဘူး။ အရမ်းကို ပူပြင်းပြီး အရမ်းကို နက်ရှိုင်းတယ်။
သူက မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို နမ်းဖို့ ငါ့ကို လေ့ကျင့်စရာလို သုံးနေတာလား။
အိုး မိုင် ဂေါ့ ...ဒီလိုသာဆိုရင် ငါ ရှုဟိန်ကို စိတ်ဆိုးလို့ သေမှာပဲ။ အဲ့ဒီလို လုပ်လို့မဖြစ်ဘူး။ အကိုကြီးကို ငါ သေသေချာချာမေးရမယ်။ ငါ့ကို အစားထိုးစရာလို နမ်းနေတာကို ခွင့်မပြုနိုင်ဘူး။ ငါ သူ့ကိုမေးမြန်းဖို့ နည်းလမ်းရှာရမယ်။
တကယ်လို့ အကိုကြီးက သူ့ကို လေ့ကျင့်စရာလို့ သဘောထားရင် သူ ဒေါသထွက်သင့်တယ်။ အကိုကြီးကို ဂရုမစိုက်ပဲ အေးစက်စက် လျစ်လျူရှုရမယ်။
ရှုဟိန် M နိုင်ငံကို ပြန်သွားရင် သူဖုန်းခေါ်တာကို မကိုင်ပဲ ပစ်ထားရမယ်။ သူ့ကို စာလည်း မပို့ပဲနေမယ်။ သူ့ကို ပစ်ထားမှ သူ့အပြစ်ကို သူသိပြီး နောင်ကို အစားထိုးအဖြစ် မလုပ်ရဲမှာ....
ရှုနင်ရဲ့ဆင်ခြင်တုံတရားသည် ညီအစ်ကိုချင်း နက်ရှိုင်းပူပြင်းတဲ့ အနမ်းပေးတာ မလုပ်သင့်ဘူးလို့ အမြဲ မပြတ်သတိပေးနေပေမယ့် သူ့ရင်ထဲက ခံစားချက်တွေက ဒီဟာကို ငြင်းဆန်နေသည်။ တကယ်တမ်းပြောရရင် သူ့အကိုကြီးရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ နေရရင် သူ စိတ်လုံခြုံသည်။ အကိုကြီးရဲ့အနမ်းကို ရရင် သူပျော်သည်။ ဒီခံစားချက်ကို သူ့အသိစိတ်က ခွင့်မပြုပေ။
ရှုနင်က ဘယ်လိုလုပ်မည်ဟု တွေးကာ အကိုကြီးကို မေးဖို့ သူ့ရဲ့သေးသွယ်တဲ့လက်လေးကို ဆန့်တန်းလိုက်ပြီး ဘေးကို လက်ဖြင့် လှမ်းထိလိုက်စဉ် အေးစက်စက် အိပ်ယာကိုသာ ထိလိုက်မိသည်။
ဟင်...သူ မရှိတော့ဘူး။ သူ..ပြန်သွားပြီလား။ ငါ့ကို နူတ်မဆက်ပဲ သူ ပြန်သွားပြီလား..
ရှုနင်၏ရှုပ်ထွေးသောအတွေးများအားလုံး ခဏတစ်ဖြုတ်ပျံသန်းသွားပြီ၊ သူ ထွက်သွားပြီလား။ မဟုတ်ဘူး။ သူက ငါ့ကို ဘာမှမပြောခဲ့ဘူး။ ဒီအတိုင်း နူတ်မဆက်ပဲ ထွက်သွားမှာကို ငါ ခွင့်မပြုဘူး။
ရှုနင်က အိပ်ရာပေါ်မှထကာ သူ၏ဖိနပ်များကိုတောင် မစီးနိုင်ပဲ အောက်ထပ်ကို ပြေးဆင်းလာခဲ့သည်။
ရှုဟိန်သည်ဖုန်းခေါ်မှုကို ဖြေကြားရန် အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာခဲ့သည်။ ဘေးမှာ အိပ်နေတဲ့ နင်နင်ကို နိုးမသွားစေချင်ပေ။ ဒါကြောင့် သူ အောက်ထပ်ကို ဆင်းကာ ကော်ဖီသောက်ရင်း ဖုန်းဖြေဆိုလျက် စီးပွားရေး လုပ်ငန်းအချို့ကို ညွှန်ကြားနေသည်။ သူက အရာအားလုံးကိုဖြေရှင်းပြီးသောအခါ ကလေးလေးနှင့် အတူအိပ်ရန် အပေါ်ထပ်ကို ပြန်တက် ချင်ခဲ့သည်။ သို့သော် သူ့ကိုအလွန်စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေ သည့်မြင်ကွင်းတစ်ခုက ဆီးကြိုနေခဲ့သည်။
ရှုနင်က အပေါ်ထပ်ကနေ အောက်ထပ်ကို လှေကားထစ်တွေ ကနေ ပြေးဆင်းလာခဲ့တယ်။ ဒါက အရမ်း အန္တရာယ်များတယ်၊ လှေကားတွေကို ဖော့တွေနဲ့လုပ်ထားတာ မဟုတ်ဘူး။ မတော်လို့ လှေကားပေါ်က ချော်ကျရင် ထိခိုက်သွားနိုင်တယ် ဆိုတာ ဒီကလေး မသိဘူးလား။
ရှုဟိန်က လျင်မြန်စွာထွက်ပြေးလာခဲ့တယ်။ လှေကားထစ် လေးထစ်လောက်ပဲ ကျန်တဲ့အချိန်မှာ ရှုနင်က လှေကားခြေရင်းမှာ ရောက်နေတဲ့ ရှုဟိန်ကို လှမ်းမြင်လိုက်တယ်။ ရှုနင်က သူ တစ်ခေါက်တည်း ခုန်သွားနိုင်သည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
လှေကား 4 ထစ်အမြင့်ကနေ ခုန်ပျံဆင်းလာသည့် နင်နင်ကို ကြည့်ပြီး ရှုဟိန်ရဲ့ နှလုံးသားဟာ တုန်လှုပ်ချောက်ချားစေပြီး သူ၏မျက်နှာ အသားအရေက ဆိုးဝါးလာသည်။
ရှုနင် သည် သူ၏လက်များကိုဖွင့ ်၍ သူ၏အစ်ကိုကြီး လက်သို့ ထိုးဆင်းခဲ့သည်။ ရှုဟိန်က သူ့ကိုမြန်မြန်ဆန်ဆန် ကိုင်ထားလိုက်တယ်။ နွေးထွေး မှု အပြည့်ဖြင့် သူ့ညီလေးကို ရင်ခွင်ထဲမှာ ပွေ့ဖက်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် သူ ... ဒီ အဆင်ခြင်မဲ့စွာနဲ့ ခုန်ချလာတဲ့ ကောင်လေးကို ခွင့်လွှတ်နိုင်ခြင်းမရှိသေးဘူး။
ရှုဟိန်က ချက်ချင်းပဲ သူ့ကိုအခန်းထဲ အမြန်ပြန်ခေါ်လာပြီး အိပ်ရာထဲ ပစ်ချလိုက်သည်။ ရှုနင်သည် အိပ်ရာပေါ်သို့ ပက်လက်လေး ပစ်ကျသွားစဉ် သူ အရမ်း အံ့အားသင့်သွားသည်။ ဘာတွေဖြစ်နေလဲဆိုတာ သူ မသိခဲ့သော်လည်း ရှုနင်က သူ ဘာမှ မပြောရသေးခင် စိတ်တိုပြီး ပြောခဲ့တယ်။
" မင်း ဒီလိုပုံစံမျိုးဝတ်ပြီးအောက်ထပ်ကို ဆင်းလာတာလား။ မင်း လှေကားထစ်တွေကနေ ခုန်ချရဲတယ် ဟုတ်လား။ မင်း ပျံသန်းဖို့ ကြိုးစားနေတာလား "
ဘာဖြစ်သွားတာလဲ?
ရှုနင်က ခေါင်းကို ငုံ့ပြီး သူ့ကိုယ်မှာ ဘာဖြစ်နေသလဲ ဆိုတာ တိတ်တိတ်လေး ကြည့်လိုက်တယ်။ သူ့မျက်ဝန်းတွေက နားမလည်နိုင်မှုတွေ ပြည့်နေတယ်။
လက်ရှိတွင်သူ၏အထက်ပိုင်းတွင် သူ၏အစ်ကိုကြီး၏အဖြူရောင်ရှပ်အင်္ကျီကို ဝတ်ထားပြီး သူ၏အောက်ပိုင်းခန္ဓာကိုယ်သည် ...ရှေ့ပိုင်းမှာ ဆင်နှာမောင်းလေးပါသည့် ဖင်ကြားညှပ် ကြိုးတစ်ချောင်း အတွင်းခံလေးပဲ ဝတ်ထားတယ်....
→ _ →
ငါ အမြဲတမ်း ဒီလိုပဲ ဝတ်ခဲ့ရတာပဲ မဟုတ်ဘူးလား။
နေ့ခင်းမှာ အစေခံတွေ အိမ်ထဲမှာရှိတာ ဘယ်တုန်းက မြင်ဖူးလို့လဲ။ သူတို့က ခြံထဲမှာ အလုပ်များရင်များ၊ မဟုတ်ရင် ကုန်စုံဆိုင်ကို ဈေးသွားဝယ်နေတာပဲ မဟုတ်လား။ ကိုယ်ရံတော်တွေက ခြံပတ်လည်မှာပဲ စောင့်နေတာလေ။
နေ့ခင်းဆိုရင် ရှုဟိန်နဲ့ရှုနင်တို့အိမ်မှာရှိတုန်း အရမ်းတိတ်ဆိတ်နေတယ်။ ရှုဟိန်၏လက်နှစ်ဖက်မှာ ရှုနင်ရဲ့ဦးခေါင်းဘေး တစ်ဖက်တချက်မှာ ထောက်ထားပြီး သူ၏မျက်လုံးများမှာ အန္တရာယ်ရှိစွာ ကျဉ်းမြောင်းနေခဲ့သည်။
ရှုနင် က တံတွေးကို တိတ်တိတ်လေး မျိုချလိုက်သည်။ အိပ်ယာထက်မှာ ပက်လက်ဖြစ်နေသည့် သူ၏ကိုယ်ဟန်အနေအထားကြောင့် အဖြူရောင်ရှပ်အင်္ကျီပွပွကြီးက ဖရိုဖရဲပေါ်ကာ သူ၏နူးညံ့သောဝမ်းဗိုက်သားလေးကို ထုတ်ဖော်ပြသနေသဖြင့် သူ၏တံတွေးကို မျိုချမိလိုက်သည်။ သူ ဝတ်ဆင်ခဲ့သည့် Thong သည် အလွန်သေးငယ်သောကြောင့် ဘာမျှမဖုံးအုပ်နိုင် လောက်အောင် ဖြစ်ကာ တစ်ချက်ကြည့်လျှင် သူ၏ ဖြူဖပ်ဖြူရော်နှင့်ကောင်းမွန်သော အချိုးအစားနှင့် ပါးလွှာသောခြေထောက်များသည် ထူးခြားသော လှပမှုကိုပြသခဲ့သည်။ သူတို့သည် မည်မျှ ဆွဲဆောင်မှု ရှိသည်ကို မိမိကိုယ်ကိုပင် သတိပြုမိကြသည်။
နင်နင်က ဘယ်လိုပဲကြည့်ကြည့် ကောင်းကင်ထက်ကနေ မြေကြီးပေါ်သို့ဆင်းသက်လာသော ကောင်းကင် တမန်တော်လေးလို ဖြူစင်လှပလွန်း လှသည်။
ရှုနင်က အကိုကြီးက သူ့အတွက် စိတ်ပူသွားခဲ့သည်ကို ခံစားမိခဲ့လို့ စိတ်မကောင်းဖြစ်လာသည်။ ရှုနင်က အိပ်ယာထက်ကနေ ထထိုင်မည်အပြုတွင်
သူ့အစ်ကို၏ ကြီးမားသောလက်က သူ့ဝမ်းဗိုက်၏ ပျော့ပျောင်းသောအသားကို အသာယာဖိထားလိုက်စဉ် ရှုနင်က သူက ထောင်ချောက်ထဲကျနေသော ကြွက်တစ်ကောင်လို ခံစားမိပြီး ခွန်အားတစ်ခုလုံး ချက်ချင်းပျောက်သွားပြီး ပျော့ပျောင်းသွားသည်။ အကိုကြီးရဲ့လက်က အရမ်းကိုနွေးပြီး သူတို့ကြားက လေထုက အရမ်းကို ရင်းနှီးလို့နေသည်။
ရှုဟိန်က ရှုနင်ရဲ့ဗိုက်လေးကို အသာယာစမ်းကြည့်ပြီး မနေ့ညက သူ့ညီလေး အများကြီ စားခဲ့လို့ အစာမကြေမှာစိုးကာ စမ်းသပ်နေသည်။ ရှုနင်ကတော့ အကိုကြီး၏လက်က သူဝမ်းဗိုက်တဝိုက်ကို လှည့်ပတ် ပွတ်သပ်နေလို့ ခံစားချက်တွေ မြင့်တက်လာခဲ့သည်။
ရှုဟိန်ကတော့ ရှုနင် အာခေါင်တွေခြောက်ကာ ခံစားချက်တွေမြင့်လာသည်ကို လျစ်လျူရှုထားဆဲ ဖြစ်သည်။
"အစ်ကိုကြီး...ယားတယ်.. "
ရှုနင်က ရှုဟိန် သူ့ကို ထိနေသည်ကို ခံနိုင်ရည် ကုန်ဆုံးလာတော့ ခုလို လှည့်ကွက်လေး သုံးကာ အကိုကြီးလက်ကို တွန်းလိုက်ပေမယ့် ထိုသံမဏိလို သန်မာသည့်လက်တွေက တုတ်တုတ်မှ မလှုပ်ပေ။ အဲဒီအစား ရှုဟိန်က သူ့လက်တွေကို လက်ကောက်ဝတ်ကနေ ပူးပြီး ချုပ်ကိုင်ကာ ခေါင်းထက်ကို ပင့်မြှောက်လိုက်သည်။
ဒီမှာ ဘာဖြစ်နေတာလဲ.... (⊙ o ⊙)
ရှုနင် အသက်ရှူရပ်မတတ်ဖြစ်သွားသည်။ ဒီအနေအထား၊ ဒီခံစားမှုက အလွန်ပြင်းထန်သည်။ သူ့အစ်ကိုကြီးက သူ့ကို လုပ်ပေးတော့မလို ခံစားနေရလို့ သူ့နှလုံးသားလေး ပေါက်ထွက်မတတ် ခုန်ပြီး တကိုယ်လုံး သွေးလှည့်ပတ်မှု မြန်လာခဲ့သည်။ သူ့ ထိန်းချုပ်မှုတွေ လွတ်ထွက်ကုန်တော့မှာပဲ...
ရှုဟိန်က သူ၏ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးဖြင့် သူ့ညီလေးပေါ် ဖိထားပြိး နင်နင်ရဲ့လက်တွေကိုလည်း မလှုပ်နိုင်အောင် အပေါ်ကို ဖိချုပ်ထားကာ မေးလိုက်သည်။
" မနေ့ကဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကို မင်း မှတ်မိနေသေးတယ် မဟုတ်လား"
သူ မပြောခင်မှာကောင်းနေတုန်းပဲ။ ဒါပေမယ့် သူ မေးလိုက်တာနဲ့ချက်ချင်းပဲ ရှုနင်ကရုန်းကန်လာတယ်၊ အစ်ကိုကြီးဟာ အနိုင်ကျင့်တာများလွန်းနေပြီ။
သို့သော် ရှုဟိန်သည် အစွမ်းထက်လွန်းသဖြင့် အင်အားကြီးမားစွာ အသုံးမပြုခဲ့ဘဲ ရှုနင်သည် သူ့ကို ဖိချုပ်ထားသည်ကို လုံးဝ လွတ်အောင် မရုန်းနိုင်တော့သဖြင့် မလိုအပ်သော လုပ်ရပ်အားလုံးကို ရပ်တန့်ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး ပြင်းပြင်းထန်ထန်ကြည့်နေသော ရှုဟိန်ကို ပြောလိုက်သည်။
'အစ်ကိုကြီး! မနေ့က အကိုကြီးမှားတယ်ဆိုတာ အသိသာကြီးပဲ။ ဘာကြောင့် ကျွန်တော်မှားတယ်လို့ လာပြောနေရတာလဲ "
အိုး! သူလေးက ကြီးပြင်းလာပြီး အခုလူတွေကို ဘယ်လိုနည်းနဲ့ စိုက်ကြည့်ရမယ်ဆိုတာ သိနေပြီ။ နင်နင်လေးက အတော့်ကို ချစ်စရာပိုကောင်းလာတာပဲ..
"အဲ့ဒါ မင်း ကိုယ့်ကို အရင်လာစတာ မဟုတ်ဘူးလား "
ရှုဟိန်ရဲ့ ဒေါသတွေ အနည်းငယ်ကျဆင်းလာသည်။
"ဒါဟာ အကိုကြီး အရင်စတာပါ"
"မင်း အရင်လာစတာလေ"
ရှုနင်က အရှက်တကွဲအကျိုးနည်းဖြစ်ရလို့ ဒေါသမျက်ဝန်းများဖြင့် အကိုကြီးကို ကြည့်ကာ စိတ်တိုလာသည်။
"ဒါဟာ တကယ်ကို မင်း အရင်စခဲ့တာ"
"ကျွန်တော်လား...?" ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်မှာလဲ။
"ဒါဟာ မင်းပဲ"
"...... " ရှုနင်၏ပါးစပ်လှုပ်လိုက်ပြီး သူကအလျင်အမြန်ပြန်ပြောလိုက်သည်။
"အကိုကြီးက အဲဒါကိုစလုပ်ခဲ့သူပါ၊ ကျွန်တော် စတယ်လို့ အကိုကြီး မှားပြီး မှတ်ထားမိတာ"
"မင်းက အရင်ဆုံးဒေါသထွက်ခဲ့တယ်။ "
ဟုတ်တယ်၊ ဘယ်လိုပဲပြောပြော ငါ့အမှားဖြစ်လိမ့်မယ်။ ရှုနင် စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်သွားတယ်၊ သူ အခု စိတ်ပျက်နေပြီ၊ သူ့မျက်လုံးတွေလည်းပြူးနေပြီ။
"မင်းက ဘယ်လို ကောင်းကောင်းနမ်းရမယ်ဆိုတာ မသိဘူးပဲ။ နမ်းနေတုန်း နှာခေါင်းနဲ့အသက်ရှုရတယ်။ အကိုကြီး...မင်းကို သင်ပေးမယ် "
(အိုလမို... အကိုကြီးက နမ်းနည်း သင်ပေးမယ်တဲ့....
ဟဲ..ဟဲ..စာဖတ်သူလေးတွေကော မသင်ချင်ကြဘူးလား။ ရှုဟိန်ကို လွှတ်ပေးလိုက်မယ်လေ >o<)
*******-****
YOU ARE READING
ရေခဲတုံးအကိုကြီးကို ဆွဲဆောင်သော ဝံပုလွေညီငယ်လေး
RomanceMyanmar Translator _ May King Start date _ August 12, 2020 End date _ October 25, 2021 (completed)
