ရှုဟိန် - 4
နင်နင်လေးက ငါ့ရဲ့ ဂရုတစိုက် ပျိုးထောင်မှုအောက်ကနေ တဖြည်းဖြည်း အရွယ်ရောက်လာခဲ့ပြီ။ ငါ အရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့ ချစ်ခဲ့ရတဲ့ ကလေးလေးကို အဖေ၊ အဖိုးတို့လည်း တုန်နေအောင် ချစ်ကြတယ်။ အိမ်ကို ပြန်သွားတဲ့အခါ အဖေက နင်နင်ကို မလွှတ်တမ်းဖက်ထားတော့တာပဲ။ နင်နင်ကလည်း အိမ်ကိုရောက်တာနဲ့ အဖေ့ကို သိပ်ကပ်တာပဲ။
ငါ အဖေ့ကိုတောင် မနာလိုဖြစ်ချင်လာပြီ။
နင်နင်က အဖေနဲ့ ညအိပ်မယ်တဲ့... ငါ့ ကလေးလေးကို ခွဲပြီး ငါ ဘယ်လိုလုပ် အိပ်ပျော်နိုင်မှာလဲ။ ဒါကြောင့် ငါလည်း ခပ်တည်တည်နဲ့ အဖေ့ အိပ်ယာပေါ် တက်သွားလိုက်ရတယ်။ အဖေကတော့ ဘယ်သိမလဲ။ သူ့သားနှစ်ယောက်က သူ့နားကို ကပ်နေကြတယ်ဆိုတော့ သူလည်း ပျော်တာပေါ့....
ငါ့ နင်နင်လေး အရွယ်ရောက်စပြုလာတာနဲ့ အလစ်သုတ်ချင်သူတွေ ပေါလာတယ်။ အဆိုးဆုံးက ဟော်မိသားစုက ဒုတိယသား ဟော်ယွီပဲ... အဲ့လူရှုပ်ကောင်လေးက ရုပ်ရည်က သနားကမားရှိသလောက် အကျင့်က အတော်လေးကို ဆိုးဝါးစုတ်ပဲ့လွန်းလှတယ်။ သူတို့ ဟော်မိသားစုထက် နိမ့်ကျတဲ့ မိသားစုက သားပျိုလေးတွေကို ပန်းကောင်းအညွန့်ချိုးတတ်တဲ့ အကျင့်ဆိုးနဲ့ ရွံစရာကောင်းလိုက်တာ။ အဲ့လို အယုတ်တမာ အကောင်က င့ါ ကလေးလေးကို လာချိန်ရွယ်နေခဲ့တာကို ငါ မသိခဲ့ဘူး။
" အကိုကြီးကို ကျွန်တော် ကြိုက်တာသေချာတယ်။ အကိုကြီးကို ကျွန်တော် အကြိုက်ဆုံးပဲ... "
ဒီစကားကို ငါ့ ညီလေးဆီကနေ ကြားလိုက်ရပြီးနောက် ငါ အတော်လေး စိတ်ကျေနပ်သွားခဲ့တယ်။ ငါ တစ်ယောက်တည်းကို ကြိုက်နေဖို့ပဲ လိုအပ်တာပါ။ သူသာ င့ါကို ကြိုက်တယ်ဆိုရင် ငါ ဘာကိုမှ ဂရုစိုက်စရာမလိုတော့ဘူး။
နင်နင်လေး..မင်း အကိုကြီးတစ်ယောက်တည်းကိုပဲ သဘောကျရမယ်...
ငါ ကျောင်းပိတ်ရက် အိမ်ကို ပြန်လာတဲ့အချိန် နင်နင်ကို ခေါ်ပြီး မြင်းစီးကွင်းကို သွားတဲ့အချိန်မှ ဟော်ယွီက နင်နင်ကို မရိုးမသားကြည့်နေတာကို သတိထားလိုက်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် ပါးနပ်တဲ့ ဟော်ယွီက ငါ ပါလာတဲ့အတွက် သူ့ညီ ဟော်ရန်နားပဲ နေပြီး အဝေးကနေ နင်နင်ကို လှမ်းကြည့်နေခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီနေ့ ငါ ရွှီကျင်းတို့ မိသားစုပိုင်တဲ့ စားသောက်ဆိုင်ကြီးကို ခေါ်သွားပြီး ငါ့ညီလေး အကြိုက်တွေကို ကျွေးခဲ့တယ်။ ညီလေး အိမ်သာကို ခဏထွက်သွားချိန်မှာ ငါက ဝိုင်တစ်ပုလင်းကို မှာပြီး အတော်များများကို မော့ချလိုက်တယ်။ ငါ့ ညီလေးကို ငါ နမ်းချင်တယ်။ ဒါကြောင့် ငါ ရဲဆေးတင်ရမယ်... သာမန် ပါးပြင်ကို နမ်းတာမျိုး မဟုတ်ပဲ ချစ်သူလိုမျိုး စိုစွတ်တဲ့ အနမ်းမျိုးကို ပေးချင်တာ။ ငါ့ ညီလေးကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်း မွတ်မွတ်သိပ်သိပ် နမ်းချင်ခဲ့တာ....
မကြာခင် ငါ နိုင်ငံခြားမှာ ကျောင်းသွားတက်ရတော့မယ်။ မသွားခင် ညီလေးဆီက အနမ်းကို ယူသွားချင်တယ်။
ငါ့ညီလေးက တော်တော်နဲ့ အိမ်သာကနေ ပြန်မလာခဲ့ဘူး။ ဒါပေမယ့် နင်နင်ဆီက ဖုန်းဝင်လာခဲ့တယ်။ ငါ ထူးလိုက်ပေမယ့် သူ့ဘက်က ထူးသံမကြားရပဲ ဟော်ယွီရဲ့ ယုတ်ယုတ်မာမာ ပြောဆိုနေတဲ့ အသံတွေကို ကြားလိုက်ရတယ်။ ဒေါသတကြီးနဲ့ ငါက အိမ်သာကို လိုက်လာခဲ့တယ်။ ကိုယ်ရံတော်တွေက အိမ်သာအပြင်ဘက်ကနေ စောင့်နေရစ်ခဲ့တယ်။
ဒါပေမယ့် အိမ်သာထဲကို ဝင်ဝင်ချင်း ငါ့ မျက်လုံးတွေ ပြာသွားခဲ့တယ်။
ဟော်ယွီ...ခွေးသူတောင်းစား... နင်နင်ကို ချောင်ပိတ်ပြီး အတင်းနမ်းနေခဲ့တယ်။ ငါ့ ခေါင်းတစ်ခုလုံး ထူပူသွားပြီး သောက်ထားတဲ့ ဝိုင်အရှိန်ကြောင့် ဒေါသတွေ ထိန်းမရတော့ဘူး။ ငါ ဟော်ယွီကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းထိုးချ လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ငါ့ နင်နင်ရဲ့မျက်လုံးကို လက်နဲ့အုပ်လိုက်ပြီး ဟော်ယွီရဲ့မျက်နှာကို စုတ်ပြတ်သတ်သွားအောင် ဖိနပ်နဲ့ ရက်ရက်စက်စက် ဆောင့်နင်းလိုက်တယ်။
ခွေးကောင်..သေသွားလိုက်ရမှာ... ငါ့ချစ်သူကို ချောင်ပိတ်နမ်းရဲတယ်... လူလုပ်ရတာ ပင်ပန်းနေပြီထင်တယ်...
ဟော်ယွီက ဝက်အော်သလို အော်ပြီး သတိလစ်သွားခဲ့တယ်။ သူ့မျက်နှာလည်း စုတ်ပြတ်သွားတော့မှ ငါ ရပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ နင်နင်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ငါ အက်ရှလှိုက်မောစွာ မေးလိုက်တယ်။
" သူ မင်းကို နမ်းခဲ့လား?"
" ......" ရှုနင် က ငါ့ရဲ့ စကားကိုကြားတော့ အရမ်း အံ့သြပြီး ကြောင်ကြောင်လေး ကြည့်နေတယ်။
"သူ ဘယ်မှာ နမ်းသွားခဲ့တာလဲ?"
ငါ လူသတ်ချင်စိတ်ပေါ်လာပြီး မျက်နှာကြီး မည်းမှောင်လာပြီး ထပ်မေးလိုက်တယ်။
" ဘယ်နားကို နမ်းလိုက်တာလဲ"
"ဟင့်အင်း... သူ မနမ်းခဲ့ပါဘူး။ သူ တကယ့်ကို ဘယ်ကိုမှ မနမ်းခဲ့ပါဘူး "
"ငါ စစ်ဆေးကြည့်မယ်"
ငါ နင်နင်ရဲ့မျက်နှာလေးကို ပင့်မပြီး နူတ်ခမ်းလေးကို လက်မနဲ့ အသာယာပွတ်သပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဂျယ်လီလို အိစက်တဲ့ နူတ်ခမ်းပါးလေးကို သိမ်းပိုက်ပြီး အတွင်းက တစ်နေရာမှ မကျန်အောင် စစ်ဆေး အရသာခံလိုက်တယ်။ ဒီလို နမ်းနေတဲ့အချိန်မှာ နင်နင်က ကြောက်လန့်တကြားလေးနဲ့ ပါးစပ်လေး ဟပေးပြီး နာခံစွာ ငြိမ်သက်နေခဲ့တယ်။ ရှည်ကြာတဲ့ အနမ်းအပြီးမှာ နင်နင်က အသက်ကို အလုယက်ရှုပြီး အမောတကောလေး မေးခဲ့တယ်။
" အစ်ကိုကြီး......သူ ကျွန်တော့်ကို နမ်းတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အကိုကြီးကိုယ်တိုင် စစ်ဆေးပြီးသွားပြီ မဟုတ်လား... ကျွန်တော့်ကို ယုံပြီလား.. "
"ဒါက မလုံလောက်သေးဘူး၊ သူ မင်းကို နမ်းနေတာကို ငါ သေချာ တွေ့ခဲ့တယ် ...... "
" သူက ကျွန်တော့်ကို မနမ်းဘူး၊ တကယ်လို့ အကိုကြီး မယုံရင်......အကိုကြီး နောက်ထပ် ကျွန်တော့်ကို စစ်ဆေးလို့ရတယ်... !"
ငါ့ရဲ့စကားကြောင့် နင်နင်က မျက်ရည်ကျပြီး သူ့ဖြူစင်မှုကို သက်သေပြဖို့ မျက်နှာလေးကို ထပ်မော့ပေးခဲ့တယ်။ ငါ့ သွေးတွေ ပွက်ပွက်ဆူလာပြီး နင်နင်ရဲ့ နူတ်ခမ်းကို အနမ်းနဲ့ပိတ်လိုက်ပြီး သူ့တကိုယ်လုံးကို မျိုချချင်သလို ငါ နမ်းလိုက်တယ်။
ငါ့ အနမ်းကြောင့် နောက်ဆုံး အောက်ဆီဂျင်ပြတ်ပြီး နင်နင် သတိမေ့သွားခဲ့တယ်။ ငါ့ ကလေးလေးက အခုထိ နမ်းနေရင်း အသက်မရှုတတ်သေးပါလား။
နင်နင်ကို စိတ်ကြိုက်နမ်းလိုက်ရလို့ ငါ ကျေနပ်ပြီး ငြင်ငြင်သာသာပွေ့ချီလို့ အနောက်ဘက် အပေါက်ကနေ ထွက်လို့ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့တယ်။
ဟိုကောင် တဏှာရူးကောင်ကိုတော့ ငါ့ လူတွေက စားသောက်ဆိုင် အနောက်ဘက် လမ်းကြားက အမှိုက်ပုံးနားမှာ သွားပစ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ သူ့အသက်ကို ချမ်းသာပေးလိုက်တာကို ကျေးဇူးတင်သင့်နေပြီ။ နောက်ထပ်တခါ ငါ့ ကလေးလေးနားကို ထပ်ကပ်လာမယ်ဆိုရင် သူ့အသက်ကို ငါ ချက်ချင်း ခြွေပစ်လိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားလိုက်တယ်။
ဟော်မိသားစုက ငါတို့ ရှုအိမ်ကို လာတယ်လည်း ကြားရော ငါက နင်နင်ကို ခေါ်ပြီး တစ်နေရာကို ရှောင်လာခဲ့တယ်။ အဖေက အဖိုးကိုလည်း ရှောင်နေခိုင်းပြီး ဟော်မိသားစု ကို သူ တစ်ယောက်တည်း ကိုင်တွယ်မယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်။ ငါက သက်သေအကုန်ကို အဖေ့ကို ပေးပြီး နင်နင်နဲ့ ခရီးထွက်လာခဲ့တယ်။ ဟော်မိသားစုက သေချာပေါက် သက်သေတွေကိုမြင်ရရင် အဖေ့ကို တောင်းပန်ပြီး နောက်ဆုတ်သွားရလိမ့််မယ်။
ငါ နင်နင်ကို ခေါ်ပြီးသူ့ဦးလေးရှိတဲ့ မြို့ကို ခေါ်လာပေးခဲ့တယ်။ နင်နင်က ထင်တဲ့အတိုင် းအရမ်းကို ပျော်နေခဲ့တယ်။ သူ့ဦးလေးလည်း နင်နင်ကိုတွေ့တော့ နင်နင်အကြိုက်ဟင်းတွေကို အများကြီးချက်ကျွေးခဲ့တယ်။ နင်နင်က အားပါးတရစားနေတော့ ဗိုက်နာမှာစိုးလို့ ငါက စားပွဲအောက်ကနေ သူ့ကို တိတ်တိတ်လေး ဖျစ်ညစ်ပြီး သတိပေးလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့်ငါ့ နင်နင်လေးက ဆက်စားနေတုန်းပဲ။ ဒါကြောင့် ကိုယ်ရံတော်တွေကို စာပို့ပြီး နင်နင်အတွက် အစာကြေဆေး ဝယ်လာခိုင်းလိုက်တယ်။
ညနက်လာတော့ ငါက နင်နင်ကို ခေါ်ပြီး ဟိုတယ်မှာ အိပ်ဖို့ ထွက်လာခဲ့တယ်။ နင်နင်က သူ့ဦးလေး အိမ်မှာ အိပ်ချင်တာ သိပေမယ့် ငါ တစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေမှာစိုးလို့ ဟိုတယ်ကို လိုက်လာပေးခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ဟိုတယ်ရောက်တော့ နင်နင်က ငါ့ကို စိတ်ဆိုးပြီး စကားမပြောတော့ဘူး။ ငါ ဘယ်နေရာမှာ မှားသွားခဲ့တာလဲ။ ငါ နင်နင်ကို မျိုးစုံချော့ပေမယ့် ကလေးလေးက စိတ်ပျော့မလာခဲ့ဘူး။
"စကားပြောကြရအောင်၊ မင်းဘာတွေးနေတယ်ဆိုတာ ငါ့ကို ပြောပြနိုင်တယ်၊ ငါက ဘုရားသခင် မဟုတ်ဘူး။ ဒါကြောင့် ငါ့ မင်းရင်ထဲက ဖြစ်နေတာကို ခန့်မှန်းလို့မရနိုင်ဘူး။ "
" ......"
"ငါက အဲ့ဒီအိမ်ကနေ ထွက်ခွာလာချင်လို့လား"
" ......"
"ငါ မင်းရဲ့ ဦး လေးကိုငါနှုတ်ဆက်ပြီးပြီ။ သူ့ကို ငါက ဦး လေးလို့ တောင် ခေါ်ထားပြီလေ။ သူတို့ နေရခက်မှာစိုးလို့ ငါ မရှိသလို နေပေးခဲ့တယ် "
" ......"
"ငါ မင်းကို အရမ်း မစားခိုင်းလို့လား။ အဲ့ဒါ မင်းကို စိတ်ပူနေခဲ့လို့ပါ။ "
" ......"
"အစာခြေဆေးပြားကြောင့်လား? ဆေးအရည်တွေကုန်သွားတဲ့ အပြင် ဒီနားတဝိုက်က ဆေးဆိုင်တွေက ည ကိုးနာရီဆိုရင် ပိတ်သွားပြီ၊ ကိုယ်ရံတော်က စတိုးဆိုင် အတော်များများကိုပြေး ပြီး ရတာကိုပဲ ဝယ်ခဲ့ရတယ်။"
" ......"
"မင်းကို အံ့အားသင့်စေချင်တဲ့အတွက် မင်းကို ဘာမှမပြောဘဲ မင်းရဲ့ ဦး လေးနဲ့တွေ့အောင် ခေါ်လာပေးခဲ့တာ။ ဟော်မိသားစု နဲ့လည်း ပတ်သက်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် အခု အဲ့ဒါကို ဖြေရှင်း လိုက်ပြီးပါပြီ "
နောက်ဆုံး နင်နင်လေးက မျက်ရည်တွေ ကျလာပြီး ငါ့ကို ဖက်ရင်း ငိုတော့တာပဲ။ ငါလည်း သူ့မျက်ရည်တွေကြောင့် ထိတ်ထိတ်ပျာပျာဖြစ်သွားရတယ်။ တညလုံးချော့ပြီး နင်နင် ငိုရင်း အိပ်ပျော်သွားခဲ့တယ်။ မနက်ဖြန် မနက်စာစားပြီးတော့ ငါတို့ အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့တယ်။ နင်နင်က မှိုင်နေလို့ငါလည်း အတတ်နိုင်ဆုံး သူ့ကို အဖော်ပြုပေးနေခဲ့တယ် ။ ကံကောင်းလို့ အိမ်ကိုပြန်ရောက်ပြီး ညအချိန်မှာ သူ့ မျက်နှာလေး ကြည်လင်လာခဲ့တယ်။
နင်နင် စိတ်ကြည်ဖို့ နင်နင် ဝတ်စေချင်တဲ့ sexy အတွင်းခံ ကျားသစ်ကွက် အဆင်ကို ငါ ဝတ်ပြဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် နင်နင်ကို တချက် ညစ်လိုက်တယ်။
"ငါ့ကို ဒီဘောင်းဘီ ဝတ်နိုင်အောင် ကူညီပေးလေ။ "
နင်နင်က ငါ့ ခါးက ပုဝါကို ချွတ်လိုက်ပြီး အတွင်းခံကို ဝတ်ပေးခဲ့တယ်။ ငါ့ရဲ့ အသားချောင်းကြီးကို တချက်ခိုးကြည့်ပြီး ရှက်ရှက်နဲ့ အတွင်းခံဝတ်ပေးနေတဲ့ ကလေးလေးကို ကြည့်ပြီး ငါ့ အာခေါင်တွေ ခြောက်လှပြီ။
နင်နင်ရေ..မြန်မြန် အရွယ်ရောက်ပါတော့... ငါ မင်းကို စားချင်လှပြီ
"အကိုကြီး..ကျွန်တော့်ကို စိတ်မပူပဲ အမေရိကန်ပြည်ကို မနက်ဖြန် ပြန်သင့်ပြီ။ မဟုတ်ရင် ကျွန်တော် ဒီအတိုင်းဆိုရင် စိတ်ပျက်လာမိတော့မယ်"
"မင်း စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်ရတဲ့ အကြောင်းရင်းကို ပြောပြဦးမှပေါ့"
နင်နင်က ငါ့ ကိုယ်ပေါ် လက်လေးတွေနဲ့ တရွရွလျှောက်သွားနေုလို့ ငါ သူ့လက်ကို ဖမ်းယူပြီး နမ်းလိုက်တယ်။ ငါ့ အောက်ပိုင်းက မာချင်နေပြီ။
" ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ အစ်ကိုကြီးက ကျွန်တော့်ကိုစွန့်ခွာပြီး အ ဝေးကို ထွက်သွားလို့ "
နင်နင်ရဲ့ အဖြေကြောင့် ငါ့ ရင်ခွင်ထဲ တင်းတင်းဖက်ထားပြီးနောင်မှာ ငါ သူ့ကို ပစ်မထားဘူးလို့ ကတိပေးလိုက်တယ်။
"ကျွန်တော် စတော်ဘယ်ရီ အနံ့ သွားတိုက်ဆေးနဲ့ တိုက်ထားတယ်။ အကိုကြီး အနံ့ခံကြည့်မလား..."
နင်နင်က ငါ့ ကတိကြောင့် ကျေနပ်သွားပြ၊ီး မထင်မှတ်တဲ့ စကားကို ပြောခဲ့တယ်။ ဒီစကားကြောင့် ငါ လှိုက်ခနဲဖြစ်သွားပြီး ရင်ခုန်လာခဲ့တယ်။
ကလေးလေးက ငါ့ကို တရားဝင် နမ်းခွင့်ပြုလိုက်တဲ့ သဘောပေါ့လေ... ချစ်လိုက်တာ နင်နင်ရေ... မင်းကို အရမ်းချစ်တယ်....
ဒါပေမယ့် နင်နင်က အခုမှ အသက် ဆယ့်ငါးနှစ်ပဲရှိပါသေးတယ်၊ ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ပြီး တကယ်ကို သူ လက်ခံနိုင်ပါ့မလား...
ငါ အသိဝင်လာပြီး နင်နင်ရဲ့ နူတ်ခမ်းလေးကို ထိရုံပဲ နမ်းလိုက်တယ်။ ငါ့ ကလေးလေး အရွယ်ရောက်တဲ့အထိ စောင့်ပြီးမှ အားပါးတရချစ်တော့မယ်။ အခု သူလေးက ငယ်သေးတယ်...
ငါ အမေရိကားကို ထွက်လာပြီး ကျောင်းဆက်တက်ခဲ့ပေမယ့် နင်နင်ကို ညတိုင်း ဖုန်းဆက်ပြီး စကားပြောလေ့ရှိတယ်။ လူချင်းဝေးနေပေမယ့် ငါ့နှလုံးသားက နင်နင်ဆီမှာ ကျန်ရစ်ခဲ့တယ်။ ငါ ကျောင်းမြန်မြန်ပြီးလို့ ဘွဲ့ရမှဖြစ်မယ်။ ဒါမှ င့ါကလေးလေးနဲ့ အမြန်ဆုံးပြန်တွေ့ရမယ်။
ဟော်ယွီကို ငါ စုတ်ပြတ်သတ်အောင် ရိုက်နှက်လိုက်ပြီးနောက် ဟော်မိသားစုက ကလဲ့စားချေဖို့ ဝမ်မိသားစု အကူညီကို ယူဖို့ကြိုးစားနေတယ်ဆိုတာ ငါ သိတယ်.။ ဟော်မိသားစု သားအကြီးဆုံးက ဝမ်မိသားစုက စိတ်မနံှံ့တဲ့ သမီးကို လက်ထပ်ပြီး ဝမ်မိသားစုထဲကို ဝင်သွားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ငါ စိတ်မပူပါဘူး။ ဝမ်မိသားစုက မြို့တော်က ငါ့အဖေရင်းဘက်က စစ်ထူမိသားစုကို လွန်ဆန်နိုင်တဲ့လူတွေ မဟုတ်ဘူးလေ။ ဒါကြောင့် ငါက ကိုယ်ရံတော်တွေကို နင်နင်ကို သေချာ စောင့်ရှောက်ဖို့ မှာကြားပြီး ဟော်မိသားစုဘက်ကို စောင့်ကြည့်နေ ခဲ့တယ်။
နင်နင်လေးလည်း ငါ့လို လွမ်းကြောင်းဆိုလာတော့ ငါ မနေနိုင်တော့ဘူး။ နှစ်လည်စာမေးပွဲပြီးရင် တရုတ်ပြည်ကို ပြန်လာပြီး ချစ်သူလေးကို တွေ့ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။
"ကောင်မလေးတွေနဲ့ နီးနီးကပ်ကပ်မနေနဲ့"
ဖုန်းပြောရင်း ငါ စိတ်ပူနေတဲ့အချက်ကို နင်နင်ကို အဓိက မှာရတယ်။ သူလည်း ငါ့ကို ပြန်မှာခဲ့တော့ ငါ ပြုံးနေမိတယ်။ ကလေးလေးက ငါ့ကို သဝန်တိုပုံလေးက ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ။
"အင်း..အကိုကြီးရောပဲ"
င့ါ နင်နင်လေးက ငါ့ကို သူထက် အခြားလူကို ချစ်သွားမှာကို ကြောက်နေတယ်။ သူ့ ညီလေး ရှုယောင်းကို ငါ ချစ်သွားမှာကို အထူးစိုးရိမ်နေတယ်။ ဒါကြောင့် ရှုယောင်း ဆိုတဲ့ နာမည် ထွက်လိုက်တာနဲ့ သူ့ကို ငါ ဘာခိုင်းခိုင်း အငြင်းပဲ လုပ်ပေးတော့တာပဲ။ ငါက ဒီအချက်ကို ကိုင်ပြီး ငါ့ company က ထုတ်တဲ့ နောက်ဆုံးပေါ် sexy အတွင်းခံတွေကို နင်နင်ကို အမြဲ ဝတ်ခိုင်းတတ်တယ်။ ငါ့ နင်နင်လေးက ဘယ်လိုအတွင်းခံတွေ၊ ညအိပ်ဝတ်စုံတွေ ဝတ်ဝတ် အမြဲလှပြီး ငါ့ကို စားချင်လာအောင် လှုံ့ဆော်နိုင်လွန်းတယ်။ နောက်ဆုံး ငါလည်း ကိုယ့်စိတ်ကို ထိန်းပြီး ရေချိုးခန်းထဲမှာ ဖြေလျှော့ရတော့တာပဲ။
ဟူး.. နင်နင်လေး မြန်မြန် ကြီးလာပါတော့ကွာ...
နင်နင်က စိုးရိမ်နေပေမယ့် ငါက နင်နင်ထက်ပိုပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ ချစ်မှာမဟုတ်ဘူး။ ရှုယောင်းက အဖေ့သားအရင်းဖြစ်ပေမယ့် ငါ့မျက်လုံးထဲမှာ ရှုယောင်းက နင်နင်လောက် အကျင့်မကောင်းဘူး။ ချစ်စရာမကောင်းဘူး။ ဒီကလေးက ငယ်ကတည်းက နင်နင်ကို အမြဲ မလိုမုန်းထားပြီး ချောက်ချရမှန်းသိနေတာ ချင်ယွိကျိုးရဲ့ စရိုက်ကို အမွေဆက်ခံရတာ ထင်ပါရဲ့...အဖေက သူ့သားအငယ်ကို ဖူးဖူးမှုတ်ချစ်နေတော့ နင်နင်လေး စိတ်မကောင်းဖြစ်ရတယ်။
မပူနဲ့ နင်နင်။ အဖေက သူ့သားအငယ်ကို သူ့ဖာသာချစ်ပါစေ။ အကိုကြီးက မင်းကို အဆပေါင်းများစွာ ပိုချစ်ပေးပါ့မယ်....မင်းလုပ်ရမှာက အကိုကြီးရင်ခွင်ထဲကို ရောက်ဖို့ မြန်မြန်လေး ကြီးပြင်းလာဖို့ပဲ...
ရှုယောင်းကြောင့် စိတ်မကောင်းနေတဲ့ ငါ့ ကလေးလေးကို ပျော်လာစေဖို့ နည်းလမ်းအကုန်ကို ငါ သုံးခဲ့တယ်။ သူက စာအိတ်နီတွေကို ကြိုက်တယ်ဆိုတော့ ငါရတဲ့ စာအိတ်နီတိုင်းကို သူ့လက်ကို အပ်လိုက်တယ်။ ဒီစာအိတ်နီတွေထဲမှာ ပါဝင်တဲ့ငွေပမာဏက အတော်များတယ်။ ဒီငွေနဲ့ နင်နင်လေး ဘာများ လုပ်သလဲလို့ ငါ စုံစမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကြက်သေသေသွားမိတယ်။
ငါ့ နင်နင်လေးက ဟိုးအရင်ကတည်းက သူရခဲ့တဲ့ မုန့်ဖိုးလေးတွေနဲ့ လုပ်ငန်းတစ်ခုမက ထူထောင်ထားခဲ့တာလား။ သူ့ဦးလေးကို ဦးစီးခိုင်းတဲ့ လုပ်ငန်းအကုန်လုံးက နင်နင်လေး အလယ်တန်းကျောင်းသား၊ ငါတို့ အိမ်ကို စရောက်ကတည်းက ရတဲ့မုန့်ဖိုးတွေနဲ့ မတည် ထူထောင်ခဲ့တာပေါ့...
စုံထောက်တွေရဲ့ အစီရင်ခံစာကို ဖတ်ရင်း ငါ အံ့သြသလို ဂုဏ်ယူမိတယ်။ ငါ့ နင်နင်လေးက အတော်ဆုံးပဲ...
ဒီကလေးက သူ ဘာလုပ်တယ်ဆိုတာ ငါ့ကို မပြောတော့ ငါလည်း မသိချင် ဟန်ဆောင်ထားရတယ်။ ဒါကြောင့် သူက ငါ့ကို မိသားစု လုပ်ငန်းကို ဆက်ခံခိုင်းနေတာကိုး။ သူက သူ့ကိုယ်ပိုင်စီးပွားရေးကို သူ့ခြေလက်နဲ့ မတည်ထူထောင်ထားပြီးသားဖြစ်နေပြီလေ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီရှုမိသားစုပိုင်လုပ်ငန်းတွေက သားအကြီးဆုံးဖြစ်တဲ့ နင်နင်လေးပဲ ပိုင်ရမယ့် လုပ်ငန်းတွေလေ။ နင်နင်လေး မလိုချင်ဘူးဆိုပေမယ့် နင်နင်ရဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှုကို ငါ ဘယ်သူ့လက်ထဲမှ အရောက်မခံနိုင်ဘူး။ ငါ့ကလေးလေးအတွက် ဒါကို ငါ ရအောင်ယူပြီး တိုးတက်အောင် လုပ်ပေးမယ်။ ဒါက ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့တာဝန်ပဲ မဟုတ်လား။ ဇနီးသည်ရဲ့ မိသားစုလုပ်ငန်းကို ဦးစီးပေးတာလေ....
ငါ့နင်နင်ကို လက်တင်ဖို့ကြိုးစားလို့ ငါ ဆုံးမလိုက်တဲ့ ဟော်ယွီက နိုင်ငံခြားမှာ မျက်နှာခွဲစိတ်မှု လုပ်ပြီးလို့ တရုတ်ပြည်ကို ပြန်လာခဲ့တယ်လို့ ငါကြားတယ်။ သူ့အကိုကြီးနဲ့ ဝမ်အိမ်က မမလေးတို့လက်ထပ်ပွဲအပြီး ဧည့်ခံပွဲကို နင်နင်ကို လာဖို့ ဟော်ရန်က ဖိတ်ကြားခဲ့တယ်။ ငါ့အတွင်းလူတွေဆီက ဟော်ယွီတို့လုပ်မယ့် ယုတ်မာတဲ့အကြံကို ငါ သိထားရပြီးပြီ။ ဒီကောင်ဟော်ယွီက ငါ့ နောက်ဆုံးစည်းကို ထပ်ကျော်လာပြန်ပြီ။
ဒီတစ်ခါ သူတို့က နင်နင်ကို ဧည့်ခံပွဲမှာ ဆေးခတ်ပြီး ယောကျာ်းတစ်အုပ်လွှတ်ပြီး မုဒိန်းကျင့်ခိုင်းဖို့ ရည်ရွယ်ထားတယ်။ ဒါကို ဗီဒီယိုရိုက်ထားပြီး အင်တာနက်ပေါ်တင်ပြီး တခါတည်း နာမည်ဖျက်မှာတဲ့လား။ ကောင်းပြီလေ။ မင်းကို တစ်ခါလွှတ်ပေးလိုက်ပြီးသား။ မင်းဖာသာ အသက်မရှင်ချင်ပဲ ဆက်ယုတ်မာမှတော့ ငါ့ကို အဆုံးမဆိုနဲ့တော့....ဟော်ယွီ
ဟော်ယွီကို သူ့လှည့်ကွက်ရဲ့အရသာကို ပြန်ခံစားခိုင်းရမယ်။ ပြီးတော့ ဧည့်ခံပွဲကိုလာတဲ့ အထက်တန်းလွှာအသိုင်းဝိုင်းတစ်ခုလုံးရှေ့မှာ သူက ဘာကောင်ဆိုတာ သိအောင် လုပ်ပြလိုက်မယ်။ အသင့်ပြင်ထားလိုက်တော့ ဟော်ယွီ....
ငါက ဟော်ယွီကို သူ လုပ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း တန်ပြန်လုပ်ဖို့ စီစဉ်ထားတဲ့အပြင် ယောကျာ်း တစ်ယောက်နဲ့လိင်ဆက်ဆံထားတဲ့ ဟော်ယွီကို လူတွေရှေ့မှာ ရောက်လာအောင် လုပ်ထားတယ်။ ဒီလိုလုပ်တာက ဟော်ယွီကို အထက်တန်းလွှာအသိုင်းဝိုင်းထဲ ပြန်ဝင်လို့မရတဲ့အပြင် နင်နင်ကိုလည်း ယောကျာ်းနှစ်ယောက်ကြားမှာ ဟိုလိုဟာကို လုပ်လို့ရတယ်ဆိုတာ ငါ အရိပ်အမြွက်ပြထားချင်တယ်။ ဒါမှ နောင်မှာ နင်နင်နဲ့ငါ ချစ်တင်းနှောရင် ကလေးလေး အရမ်းမကြောက်သွားမှာဖြစ်တယ်။
ငါ့အဖေဘက်က အရှိန်အဝါကြောင့် ဟော်မိသားစု အားကိုးနေတဲ့ ဝမ်မိသားစုက အကြီးကဲတောင် ငါ့ကို ဖော်ဖော်ရွေရွေဆက်ဆံနေရတယ်။ ဒါကိုကြည့်ပြီး ဟေ်ာမိသားစုက ဒေါသတကြီးဖြစ်နေပေမယ့် ဂရုစိုက်စရာတော့ မဟုတ်ဘူး။ သေခါနီးကျားအိုတစ်ကောင်ကို ဒီပွဲမှာ ငါ ဇာတ်သိမ်းပေးလိုက်တော့မှာ ဖြစ်တယ်။ ဒါမှ နောက်ပိုင်း ငါ့ နင်နင်ကို နောက်ထပ် လက်မရွယ်ရဲတော့မှာလေ။
နင်နင်လေးနဲ့ယှဉ်တွဲပြီး ပွဲတက်လာတဲ့အချိန် လူတွေရဲ့စပ်စုတဲ့အကြည့်ကို နင်နင်လေး ထိတ်လန့်မသွားပဲ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်လေး နေပုံက ငါ့ကို ဂုဏ်ယူစေတယ်။ မကြာခင် အပေါ်ထပ်လှေကားကနေ လူငယ်လေးတစ်ယောက် ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့ အော်ဟစ်ရင်း ဆင်းပြေးလာခဲ့တယ်။ ပွဲတက်လာတဲ့ ဧည့်သည်တော်အပေါင်းက စူးရှတဲ့ အော်ဟစ်သံကြောင့် လှည့်ကြည့်လိုက်ကြတယ်။ အဲ့ လူငယ်လေးက အောက်ကိုရောက်မှ သူ ဘယ်နေရာကိုရောက်နေသလဲဆိုတာ သိပြီး ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်ပြီး လဲကျသွားခဲ့တယ်။ သူ့တကိုယ်လုံး နမ်းရှိုက်ထားတဲ့ အနီမှတ်တွေ ပွထနေပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားမှာ အရည်ဖြူဖြူတွေက အနောက်ပေါက်ကနေ စီးကျလာခဲ့တယ်။
ဒါကိုမြင်တော့ ပွဲတက်လာတဲ့ အထက်တန်းလွှာမိန်းမ တစ်ယောက်က လက်ညှိုးထိုးပြီး အော်ဟစ်လိုက်တယ်။ လူအားလုံးက ဒီကောင်လေးက ယောကျာ်းတစ်ယောက်နဲ့ လိင်ဆက်ဆံထားတယ်ဆိုတာ သိသွားကြတယ်။ ပြီးတော့ ဒီကောင်လေးက မျက်နှာခွဲစိတ်မှု လုပ်ထားတဲ့ ဟော်မိသားစုရဲ့ ဒုတိယ သခင်လေးဆိုတာကိုရော အကုန်သိသွားလေရဲ့....
နင်နင်ကို ခဏမြင်စေပြီးမှ ငါက သူ့မျက်လုံးကို လက်နဲ့အုပ်ပြီး ကလေးလေးကို သိုင်းဖက်ရင်း ဧည့်ခံပွဲကနေ ထွက်လာခဲ့တယ်။ ဝမ်မိသားစုက ဟော်ယွီရဲ့အဖြစ်ပျက်ကြောင့် ထိတ်လန့်နေရာကနေ သတိဝင်လာပြီး ငါ့ကို တားဖို့ လုပ်ပေမယ့် ငါက သူတို့ကို အေးစက်စက်ကြည့်ပြီး ငါ့ညီလေး အိပ်ချိန်ရောက်လို့ ပြန်ရတော့မယ်လို့ ပြောလိုက်တယ်။
စိတ်မနှံ့တဲ့ ညီမလေးကို ပြုစုပျိုးထောင်ခဲ့ရတဲ့ ဝမ်ညီအကိုတွေက ငါ့ သဘောထားကို သိလို့ အသာတကြည် ပြန်လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။ အခုဖြစ်ရပ်က ငါ့လက်ချက်ဆိုတာ သူတို့ သိပေမယ့် သက်သေမပြနိုင်ပဲ ငါ့ကို မစွပ်စွဲရဲဘူးလေ။
နောက်ပိုင်း ဟော်ယွီကို သူတို့ ဟော်မိသားစုက နိုင်ငံခြားကို ပြန်ပို့ပေမယ့် ဟော်ယွီက သူ့အိမ်က ထွက်ပြေးခဲ့တယ်။ ငါ့အကြိုက်ပဲပေါ့။ ငါ စေခိုင်းလိုက်တဲ့ မြေအောက်ဂိုဏ်းသားတွေက သူ့ကို လို်က်ဖမ်းပြီး တစ်ခါတည်း လက်စဖျောက်ပေးလိုက်တယ်။ ဟော်ယွီဆိုတဲ့ကောင် ဘယ်တော့မှ နင်နင်ရှေ့မှာ ထပ်ပေါ်မလာနိုင်တော့ဘူး။
ငါ့လုပ်ရပ်က ရက်စက်ကောင်းရက်စက်လိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် ဒါတွေ အားလုံးက ငါချစ်တဲ့ ကလေးလေးကို ကာကွယ်ဖို့ လုပ်ရတာပဲဖြစ်တယ်။ ဘယ်သူမှ ငါ့ကလေးလေးကို မွှေးညှင်းတပင်တောင်မှ မထိစေရဘူး။
နင်နင်နဲ့ ငါ့ရဲ့ဆက်ဆံရေးက ညီအစ်ကိုတွေဆိုပေမယ့် ဒီထက်ရင်းနှီးနေကြတယ်။ ညီလေးက ငါ့ကို သူ့အကိုရင်းထင်ပြီး ချစ်ရမှာ မဝံ့ရဲပေမယ့် ငါက အဖေ့ သားအရင်းမဟုတ်ပါဘူး။ သူ့အကိုရင်း မဟုတ်ပါဘူးဆိုတာ ဘယ်လိုဖွင့်ပြောရမှန်းမသိသေးဘူး။
ဒီလိုနဲ့ အဖိုး ဆုံးသွားခဲ့တယ်။ အဖိုးရဲ့ဈာပနမှာ မိသားစုရဲ့ ဘိုးဘေး ကဗျည်းမှတ်တိုင်တွေ ထားတဲ့ အခန်းထဲ အဖေ၊ ငါနဲ့ ရှုနင်တို့ ညီအစ်ကိုတို့ ဝင်ပြီး ကန်တော့ကြတယ်။ မိသားစု မျိုးရိုးသစ်ပင်မှာ ငါ့နာမည်မပါပဲ နင်နင်ရဲ့ နာမည်က သားကြီးနေရာမှာ ရှိနေတာကို နင်နင်မြင်သွားခဲ့တယ်။ ဒါက ငါနဲ့ နင်နင် ဘာမှ မတော်စပ်ဘူးဆိုတာ ပြသနိုင်တဲ့ အကောင်းဆုံး နည်းလမ်းပဲလေ။
နင်နင်က ငါ့ကို စိတ်အရမ်းဆိုးပြီး အခန်းထဲက ငိုရင်းပြေးထွက်သွားခဲ့တယ်။ အဖေ့ကို နေရစ်ခဲ့စေပြီး နင်နင်ကို ငါ လိုက်ဖမ်းပြီး ချော့မော့ခဲ့ပေမယ့် စိတ်ကြီးတဲ့နင်နင်က ငါ့ကို ထုရိုက်ငိုကြွေးရင်း သတိမေ့သွားခဲ့တယ်။
ငါ နင်နင်ရဲ့အိပ်ယာဘေးမှာ သူ သတိမရမချင်း မအိပ်ပဲ စောင့်နေခဲ့တယ်။ ငါ့ မျက်လုံးတွေအောက်မှာ မျက်ကွင်းမည်းတွေ ပေါ်လာခဲ့ပြီ။ နင်နင် နိုးလာတော့ ငါ့ကို မကြည့်ဘူး။ ငါ့ ကို စကားမပြောဘူး။ ငါက နင်နင် စိတ်မပြောမချင်း ချော့ပေးနေခဲ့တယ်။ သူ အိပ်မပျော်မချင်း ဘေးကနေ တယောထိုးပေးခဲ့တယ်။ နောက်ဆုံး နင်နင်က တင်းမခံနိုင်တော့ပဲ ငါ့ကို မေးခဲ့တယ်။
"ဘယ်အချိန်ကတည်းက စချစ်ခဲ့တာလဲ"
"ငါ မသိဘူး၊ ငါ စဉ်းစားမိသလောက်ကတော့ လွန်ခဲ့တဲ့ ၂ နှစ်လောက်ကတည်းကပဲ"
" အကိုကြီး...တကယ်..ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်ပြီလဲ.... အကိုကြိးရဲ့ အဖေရင်း ဘယ်မှာလဲ။"
ငါက မိဘတွေအကြောင်းကို အတိုချုပ်ပြောပြလိုက်တယ်။ ငါ့ နင်နင်က ငါ့အကြောင်းကို နားထောင်ပြီးတော့ မျက်နှာလေးက အတော်လေးကိုေ ပျာ့ပျောင်းလာခဲ့ပြီ။ နောက်ဆုံး ကလေးလေးက ငါ တိုက်ကျွေးတဲ့ ယာဂုကို သောက်ခဲ့လို့ ငါ စိတ်သက်သာရာရသွားခဲ့တယ်။
အဖေ့ကို နင်နင် ဒီအကြောင်း သိသွားတာကို ပြောပြလိုက်ပြီး နင်နင်ကို ညီလေးလို စောင့်ရှောက်ဖို့ ငါ ကတိပေးလိုက်တယ်။ အဖေက ငါ့ကို စိုက်ကြည့်ပြီး ပြတ်သားစွာပြောလိုက်တယ်။ ရှုမိသားစု လုပ်ငန်းကို သားအကြီးဖြစ်တဲ့ ငါကပဲ ဆက်ခံရမယ်တဲ့။
ငါ့မွေးစားအဖေက ငါ့ကို ဘယ်လိုတောင် ချစ်နိုင်ရတာလဲ။ သူ့သွေးသားမဟုတ်တာ သိပေမယ့် ငါ့ကို မိသားစု လုပ်ငန်းကို ပေးချင်နေတုန်းပဲ။ စိတ်ချပါ အဖေ. ... အဖေ ကျွန်တော့်ကို ချစ်ပေးသမျှ နင်နင်ကို ကျွန်တော် ပြန်ချစ်ပေးပါ့မယ်။
ငါ့စိတ်ထဲကနေ အဖေ့ကို ကတိပြုလိုက်တယ်။ ဟုတ်တယ်။ နင်နင်ကို ငါ့ အချစ်တွေ၊ စည်းစိမ်တွေ အကုန်ပုံပေးပြီး ချစ်မှာပါ။
နင်နင်ဆီကို လာခဲ့တော့ နင်နင်က ငါ့ကို ထူးထူးဆန်းဆန်းမေးခဲ့တယ်။
"ကျွန်တော် အသက် ၁၆ နှစ်ပြည့်ရင် ကဒ်ရနိုင်မလား"
"...... " ဘာကဒ်လဲ။ ငါ့စိတ်ထဲတွင် အတွေးတွေ ရှုပ်ယှက်ခတ်သွားတယ်။
"ကျွန်တော့် ID ကဒ် "
"ဟုတ်တယ်၊ ငါ အသက် ၁၈ နှစ်ပြည့်တော့ မှတ်ပုံတင်ကဒ်ရပြီ။ ဒါပေမယ့် အခု ပေါ်လစီပြောင်းသွားလို့ အသက် 17 ဆိုရင် မှတ်ပုံတင်ကဒ်တော့ရမယ်။ ကားမောင်းလိုင်စင်ကတော့ မင်း ၁၈ နှစ်ပြည့်တဲ့အထိ စောင့်ရ ဦး မယ်"
ဘာကြောင့်မှန်းမသိဘူး။ ငါ့အဖြေကိုကြားတော့နင်နင်က မျက်နှာလေး မည်းခနဲဖြစ်ပြီး စကားမပြောတော့ဘူး။ သူ ဘာဖြစ်ချင်နေတာလဲ.... ငါ့နင်နင်လေးရဲ့ စိတ်က ထူးဆန်းလာတယ်။ ဒါက အရွယ်ပြောင်းစအချိန် ဆယ်ကျော်သက်တွေရဲ့ စိတ်သဘာဝပဲလား....
နောက်ပိုင်း အဖိုးမှာခဲ့တဲ့အတိုင်း အဖေက ချင်ယွိကျိုးကို ကွာရှင်းလိုက်တယ်။ နှစ်တချို့ကွာရှင်းပြီး ချင်ယွိကျိုးက ကောင်းကောင်းနေတယ်ဆိုမှ အဖေ့ကို ပြန်လက်ထပ်ခိုင်းခဲ့တယ်။ အဲ့ဒါ အကောင်းဆုံးပဲ။
နောက်နေ့ အဖေက ကျန်းမာရေး သိပ်မကောင်းလို့ ငါက Company ကို သွားကူပေးရတယ်။ နင်နင်ကို တနေကုန် အဖော်မလုပ်ပေးနိုင်လို့ ကလေးလေးကို အပြန် ကိတ်မုန့်ဝယ်ခဲ့မယ်လို့ ကတိပေးခဲ့၇တယ်။ ဒါပေမယ့် ငါ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ နင်နင်က ငါ့အဝတ်ဗီရိုထဲမှာ သိမ်းထားတဲ့ ငါ့ company ရဲ့ နောက်ဆုံးထုတ်ကုန်ကို ရှာတွေ့သွားခဲ့ပြီ။
"အကိုကြီး....ပြန်လာပြီလား"
ဗီရိုထဲမှာ ထိုင်ပြီး ငါ့ ထုတ်ကုန်တွေကို ကိုင်ရင်း ကြောင်အအ မေးလိုက်တဲ့ နင်နင်ကို ချစ်လွန်းလို့ ငါ တခါတည်း ဖက်နမ်းချင်စိတ် ထိန်းမ၇တော့ဘူး။ ငါက ကြောင်နားရွက်ပုံ ဆံကုတ်လေးကို သူ့ခေါင်းပေါ် တင်ပေးပြီးပြောလိုက်တယ်။
" ဘယ်လောက် ချစ်စရာကောင်းလဲ၊"
" အစ်ကိုကြီး....ဘယ်သူမှ သူတို့ကုမ္ပဏီရဲ့ ထုတ်ကုန် တွေကို သူတို့ရဲ့ဗီရိုထဲမှာ ဝှက်မထားကြဘူးနော်"
"ငါ လုပ်တယ်လေ"
"...... "
"မင်း ဝတ်ကြည့်ချင်တဲ့နောက်ဆုံးပေါ် မော်ဒယ်များ ရှိသလား။ "
"ဟင့်အင်း...အဲ့ဒါတွေက အရမ်းကို ဟော့လွန်းတယ်... ~"
"ဘယ်ကလာ ဟော့မှာလဲ.. ငါက မင်းအတွက် ရည်ရွယ်ပြီး ထွင်ခိုင်းခဲ့တာချည်းပဲ..."
"အကိုကြီးက အရမ်းကို အနှောက်ယှက်ပေးတာပဲ"
"မင်းတစ်ယောက်တည်းကိုပဲ ငါက ဒီလိုဖြစ်တာပါ... ဟုတ်တယ်မလား"
"အကိုကြီး..."
နင်နင်က စူပွပွလေး ပြောနေတာကြည့်ပြီး ငါ့ အလံတိုင်က မတ်လာပြန်ပြီ။ ခက်လိုက်တာ နင်နင်ရေ... ငါ့ ထိန်းချုပ်နိုင်အားက ပိုပိုလျော့လာပါလား။
သူလေး ကြီးပြင်းလာချိန်ကို စောင့်မှ.....ဟူး.....
မရင့်မှည့်ခင် အတင်းယူမိရင် ကလေးလေးရဲ့ အနောက်ပေါက်လေးက စုတ်ပြဲကာ ဒဏ်ရာရသွားနိုင်တယ်။ အရွယ်ရောက်လာရင် ဒီထက် ပိုပြီး ခံနိုင်ရည်ရှိလာလိမ့်မယ်။ ပြီးတော့ ညီငယ်လေးရဲ့ တင်ပါးဖောင်းဖောင်းလေးက ဒိထက် ပိုထွားလာပြိး ဒီ ဆက်ဆီဘောထုပ်အတွင်းခံ ဘောင်းဘီဝတ်ရင် ပိုကြည့်ကောင်းလိမ့်မယ်။
ဒီအတွေးနဲ့ ငါ ရူးချင်လာပြီ...
ငါ အပြေးအလွှား ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ပြီး တင်းမာနေတာကို ဖြေလျှော့လိုက်ရတယ်။ ပြီးမှ ပြန်ထွက်လာပြီး စောင့်နေတဲ့ ညီလေးနားကို တိုးကပ်ပြီး ခွင့်တောင်းလိုက်တယ်။
"နင်နင်..မင်းကို ငါ ဖက်ထားလို့ရမလား။ ဖက်ရုံလေးပါ။ မင်း အထင်မလွဲပါနဲ့"
ရှုနင်က နူတ်ခမ်းကို ကိုက်ပြီး ဘာမှမပြောတော့ ငါလည်း မလှုပ်ရဲဘူး။ သူက မော့ကြည့်ပြီး ခွင့်ပြုဟန်ပြမှ ငါလည်း သူ့ကိုပွေ့ချီပြီးပေါင်ပေါ်တင်လိုက်တယ်။ သူ့တင်ပါးအိအိလေးက ပေါင်ပေါ်မှာ ထိမိနေလို့ ငါ့ ရင်ခုန်သံမြန်လာခဲ့တယ်။
နင်နင်က သူ့လက်တွေနဲ့ ငါ့ လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်လာပြီး နှာလေးရှုံပြီး ပြောခဲ့တယ်။
"အကိုကြီးကို ကျွန်တော် ခွင့်လွှတ်ပြီးတာ ကြာလှပြီ။ ကျွန်တော် မပြောမချင်း အကိုကြီးက ကျွန်တော့်ကို လုံးဝ မထိတော့ဘူးလား"
"နင်နင်...!"
" ကျွန်တော် အကိုကြီးကို မကြိုက်တာ မဟုတ်ဘူး၊ အကိုကြီးကို အရမ်းကြိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို အချိန်တော့ပေးပါ။ "
ဒီလို ပွင့်လင်းတဲ့ စကားကို ကြားရတော့ ငါ အောက်က အလယ်ရိုးက ထိန်းမရအောင် ထောင်လာပြီး နင်နင်ရဲ့ မက်မွန်သီးလေးအောက်မှ ခုလုခုလု ဖြစ်လာတော့တယ်။ ဒါပေမယ့်ကလေးလေးက မျက်နှာလေး ရဲနေတာလွဲရင် ဘာမှမဖြစ်သလို နေနေတယ်။ ငါ နင်နင်လေးကိုနမ်းရင်း ကိုယ်လေးကို မရဲတရဲလေး ပွတ်ပေးနေတယ်။ နင်နင်က ကြောင်ကလေးလိုပဲ လိမ်လိမ်မာမာနဲ့ ငါ ပွတ်သပ်ပေးနေတာကို ဇိမ်ခံနေတယ်။ နောက်တော့ ကြောင်ဆိုးလေးက ငါ့ လည်ပင်းကို လာကိုက်တော့တာပဲ...
ကြောင်ပေါက်လေးရေ... ယောကျာ်းတစ်ယောက်ရဲ့ လည်ဇလုတ်က လိင်စိတ်ထကြွလွယ်တဲ့ နေရာဆိုတာ မသိဘူးလား။ မင်း ဒီနေရာကို ကိုက်နေတော့ ငါ့ စိ်တ်ကို ဘယ်လို ထိန်းရတော့မှာလဲ....
နင်နင်က ငါ့ သည်းခံနိုင်စွမ်းကြောင့် နောက်ထပ် အားထည့်ပြီး ကိုက်လိုက်ပြန်တယ်။ သွားစွယ်စူးစူးလေးတွေက မနာပေမယ့် ငါ့ ဦးနှောက်ကို ထူပူသွားပြီး အောက်ပိုင်း ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ မတ်လာလို့ နင်နင်ကို အိပ်ယာပေါ် အသာချပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ပြေးရတော့တယ်။
အား...... ငါ မရတော့ဘူး
ရေချိုးခန်းထဲမှာ ငါက မိုးမျှော်နေတဲ့ အလံတိုင်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး နင်နင်ရဲ့ နူတ်ခမ်းလေးတွေကို မြင်ယောင်ပြီး အထက်အောက် လှုပ်ရှားလိုက်တယ်။ နင်နင်ရဲ့ သေးသွယ်ပျော့ပြောင်းပြီး ချောမွေ့တဲ့ကိုယ်လုံးလေး။ နင်နင်ရဲ့ ပြည့်ဖောင်း အိစက်တဲ့ မက်မွန်သီးလေး.. နင်နင်ရဲ့ သွယ်လျတဲ့လည်တိုင်လေး... နင်နင်လေး.. င့ါရဲ့ အနာဂါတ် ဇနီးလောင်းလေး.... ချစ်တယ်..မင်း တကိုယ်လုံးကို လျှာနဲ့ လျက်ပြီး အရသာခံချင်တယ်။ မင်းရဲ့ ပန်းရောင်သမ်းပြီး လှပတဲ့ အသားချောင်းလေးကို ဆုပ်ကိုင်ကစားချင်တယ်။ မင်းရဲ့ ဂျယ်လီလို နူတ်ခမ်းသား အိအိလေးကို နမ်းချင်တယ်။ ကိုက်ချင်တယ်။ မင်းရဲ့ ပဲစေ့နီနီလေးကို လျှာနှင့် ကစားနဲ့ ပါးစပ်ထဲ ငုံထားချင်တယ်။
ပြီးတော့ မင်းရဲ့ သေးငယ်လှပတဲ့ ပျားရည်တွင်းလေးကို ငါ အရသာခံချင်တယ်.. နင်နင်လေး...ငါ့ရဲ့နင်နင်လေး... မြန်မြန်ကြီးလာပါတော့... မင်းရဲ့ ပျားရည်တွင်းထဲ ငါ့အသားချောင်းကို ထည့်ပြီး စားချင်လှပြီ။
ငါ ဖြေလျော့ပြီးလို့ပြန်လာတော့ နင်နင်လေးက ငါ့ကို ပြောခဲ့တယ်။
"အကိုကြီး...အခုခေတ်မှာ အသက် 16 နှစ်ဆိုရင် တရားဝင် အရွယ်ရောက်ပြီ။ အဖိုး ကျွန်တော့်ကို ပေးခဲ့တဲ့ အိမ်ကို အခု ကျွန်တော့်နာမည်ကို လွှဲပြောင်းလို့ရနေပြီ "
"အမ်း "
"အစ်ကို! ကျွန်တော် အရွယ်ရောက်သူလို့ သတ်မှတ်ဖို့ အသက်ဆယ့်ရှစ်နှစ်ထိ စောင့်ရမယ်လို့ အကိုကြီး ထင်သလား။ "
"အမ်း"
"...... "
နင်နင် ဘာပြောရမှန်းမသိဖြစ်နေတဲ့ မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး ငါ တိတ်တိတ်လေး သက်ပြင်းချမိတယ်။ နင်နင်ပြောတာကို ငါသိတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ အရမ်းငယ်သေးတယ်။ အဲ့ဒီနေရာက ကောင်းကောင်း မဖွဲ့ဖြိုးသေးဘူး။ ငါ လုပ်လို့ သူ နာကျင်သွားမှာကို မလိုချင်သလို ငယ်ရွယ်သေးချိန် စိတ်လှုပ်ရှားတာနဲ့ အချစ်ကို မခွဲနိုင်သေးဘူး။
ငါ့ကြောင့်သူ့ဘဝလေး နစ်မွန်းသွားခဲ့ရင် နောက်တချိန် သူ တကယ်ချစ်ရသူကို တွေ့တဲ့အခါ နောင်တရမှာကို ငါ မလိုချင်ဘူး။ နင်နင်က စဉ်းစားဆင်ခြင်ဉာဏ်ရင့်သန်လာပြီး အချစ်ကို သေချာသိလာမှ ငါ သူ့ကို ပေါင်းစပ်တာ လုပ်ချင်တယ်။ ငါ့ နင်နင်လေးကို ငါ့ကြောင့် စိတ်ရော ကိုယ်ပါ မနာကျင်စေချင်ဘူး။
" အစ်ကို၊ မင်းရဲ့ယုတ္တိဗေ ဒဟာခေတ်နောက်ကျနေပြီ၊ နိုင်ငံခြား တိုင်းပြည်ကအသက် ၁၆ နှစ်အရွယ် ကလေးတွေ ကို လူကြီးတွေအဖြစ်အ သိအမှတ်ပြုပြီးသားပါ။ မဟုတ်ရင် ဘာလို့ သူတို့ကို ID ကတ်ပြားတွေကို ထုတ်ပေးတာလဲ။ အနာဂတ်မှာ အကိုကြီးကို ကျွန်တော်လွမ်းရင် အကိုကြီးကို ကျွန်တော် အမေရိကားထိ လာလည်လို့ရပြီ။ လေယာဉ်စီးတာ ဘာညာကို ကိုယ့်ဖာသာလုပ်လို့ရပြီလေ။ အမေရိကားက အရမ်းပွင့်လင်းတယ်၊ အဲဒီမှာရှိတဲ့လူတွေဟာ ငါ့ အသက်လောက်မှာဆိုရင် ပါတနာရှိနေကြပြီ "
"မင်းက ဆက်ဆံရေးတစ်ခု ရှိချင်တာလား"
"အစ်ကိုကြီးက ကျွန်တော့်ကိုမကြိုက်ဘူးလား။ ကျွန်တော်တို့ ဘာကြောင့ ်အရင် မကြိုးစားကြည့်ရတာလဲ"
ဒီကလေးဆိုးလေးက ဇွတ်ကိုပြောနေတော့ ခုလေးတင် ဖြေလျော့ပြီးတဲ့ ငါ့ ကောင်ကြီးက ခေါင်းထောင်လာပြန်ပြီ။
"ဖယ်အုံး..အကိုကြီး ရေချိုးခန်းဝင်ချင်သေးတယ် "
"အကိုကြီးက ရေချိုးခန်းထဲ သွားပွတ်မလို့လား?"
"...... "
နင်နင်က ငါ ဘာသွားလုပ်တယ်ဆိုတာ သိနေတာပဲ။ ငါ အရမ်းရှက်သွားမိတယ်။ အရွယ်ငယ်သေးတဲ့ ကလေးကို ကြည့်ပြီး လိင်စိတ်ကြွနေတဲ့ ငါက သူ့မျက်လုံးထဲမှာ သားရိုင်းကောင်ကြီးဖြစ်နေပြီလား။
"အကိုကြီးဟာကို ကျွန်တော် ကြည့်လို့ရမလား?"
"...... "
"အစ်ကိုကြီးလို့....~"
"...... "
"ကျွန်တော်က အရွယ်ရောက်သူဖြစ်လို့ ကလေးမဟုတ်တော့ဘူး။ တကယ်တော့မွေးနေ့ပွဲတွေကို ကျွန်တော် သိပ်ဂရုမစိုက်ဘူး။ ၁၇ နှစ်ပြည့်မှာ မွေးနေ့မှာ ကျွန်တော်တို့ အတူူတူနေကြမယ်။ နှစ်တိုင်း နှစ်တိုင်းမတ်လ ၁၇ ရက်ဟာ ကျွန်တော့်မွေးနေ့ဖြစ်သလို ကျွန်တော်တို့ရဲ့ နှစ်ပတ်လည်နေ့ လည်းဖြစ်မယ်လေ... "
"ကောင်းပြီ"
နင်နင်လေး ဒီလောက်ပြောနေမှတော့ ငါ့ စဉ်းစားဆင်ခြင်ဉာဏ်ကြီးက ခွေးစားသွားခဲ့ပြီ။
" အစ်ကိုကြီး......ကျွန်တော့် အောက်ပိုင်းက တင်းပြီး နေရခက်နေတာပဲ! အောက်ပိုင်းက နာနေတယ် "
နင်နင်လေးက သူ့ဘောင်းဘီကို ဆွဲချပြီး သူ့ အသားချောင်းလေးကို ဆုပ်ကိုင်လို့တွန့်ရှုံ့စွာပြောခဲ့တယ်။
ငါ့ ကလေးလေး လူပျိုဖြစ်ပြီ။ သူလည်း တင်းမာလာခဲ့ပြီ။ ငါ တုန်ယင်စွာနဲ့ပဲ ညီလေးရဲ့ အသားချောင်း ပန်းရောင်လေးကို ငြင်ငြင်သာသာကိုင်ပြီး ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တယ်။ ညီလေးကို ပွေ့ပြီး ငါ့ကိုယ်ကို ကားယားခွထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ငါ့ရဲ့ အသားချောင်းကိုလည်း ထုတ်ပြီး ညီလေးရဲ့ အသားချောင်းလေးနဲ့ ထိတွေ့ပေးလိုက်တယ်။
နင်နင်လေးက ငါ့ နီညိုရောင် အဆင်းနဲ့ ထူထဲ ရှည်လျားတဲ့ အသားချောင်းက သူ့ကို ထိမိချိန်မှာ တုန်ယင်သွားပြီး ညည်းသံလေး ထွက်လာခဲ့တယ်။ ည်ီလေးရဲ့မုန်လာဥလေးက ပန်းရောင်သမ်းနေပြီး ငါ့ မုန်လာဥကြီး သွေးရောင်တောက်နေတယ်။ အရွယ်အစားက မြေးအဖိုးလောက်ကွာနေပေမယ့် ထိပ်ဖူးနှစ်ခု ပွတ်သပ်လိုက်မိချိန်မှာ ငါ့ နူတ်ဖျားကနေ မအောင့်နိုင်ပဲ ညည်းသံထွက်လာမိတယ်။ နင်နင်က ငါ့ လည်ပင်းမှာ မျက်နှာဝှက်ပြီး ကြောင်ကလေးလို ညည်းနေလေပြီ။ သူ့ကိုယ်လေးက စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် တုန်ယင်နေတယ်။
ငါက နင်နင်ရဲ့ ကျောလေးကို လက်တဖက်နဲ့ ထိန်းပြီး ပွတ်ပေးရင်း ကျန်လက်တဖက်က မုန်လာဥ နှစ်ခုကို အတူတူ ပူးကိုင်လို့ အထက်အောက် လှုပ်ရှားပေးလိုက်တယ်။
ဒါက ကလေးလေးရဲ့ ပထမဆုံးလူပျိုဖော်ဝင်တာဖြစ်လို့ နာကျင်သွားမှာစိုးလို့ ငါ နှေးလိုက် မြန်လိုက်နဲ့ လှုပ်ရှားပေးနေတယ်။ လှုပ်ရှားရင် ကလေးလေးရဲ့ မုန်လာဥ ထိပ်ဖျားက အရေပြားကို ဆွဲလှန်ပေးလိုက်တယ်။ ပေါ်လာတဲ့ နီမြန်းနေတဲ့ ထိပ်လေးကို လက်မနဲ့ အသာပွတ်လိုက်တော့ နင်နင်ရဲ့မျက်လုံးက မျက်ရည်တွေ ဝဲလာပြီး အော်ညည်းသံက ပိုကျယ်လာတယ်။
နင်နင်ရဲ့လက်လေးက ငါ့ လက်ဖျံကို စိတ်လှုပ်ရှားစွာ တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားခဲ့တယ်။ သူ့ပါးစပ်လေးက ဟနေပြီး လေကို အလုအယက်ရှုနေရတယ်။ ဒီပုံလေးက ငါ့ကို ပိုစိတ်ကြွလာစေတယ်။ ငါ နင်နင်ရဲ့နူတ်ခမ်းလေးကို နမ်းလိုက်ပြီး လျှာလေးကို ရစ်ပတ်စုပ်ယူလိုက်တယ်။
"အွန်း"
နင်နင်ရဲ့ ညည်းသံတွေကို ငါ မြိုချလိုက်လို့ မသဲကွဲတော့ဘူး။ ငါက နင်နင်ကို နမ်းရင်း သူ့အသားချောင်းလေးကို ပုံမှန်အထက်အောက်လှုပ်ရှားပေးနေတယ်။ တခါတလေ နင်နင်ရဲ့ သေးငယ်တဲ့ ဥလေးတွေကို လက်နှင့် ကစားပေးလိုက်တယ်။
နင်နင်ကို ဖက်ထားတဲ့ ငါ့ လက်တွေက အောက်ကို ဆင်းသွားပြီး အိစက်ဖောင်းတင်းနေတဲ့ တင်ပါးလေးတွေကို ညစ်နယ်နေလိုက်တယ်။ ငါ့ရဲ့တိုက်စစ် သုံးနေရာကြောင့် နင်နင်က ပျော့ခွေလို့နေပြီ။
ငါ့ အနမ်းကြောင့် သူက အမောတကောဖြစ်နေသလို ငါ့ အကိုင်အတွယ်ကြောင့် ရှေ့က အသားချောင်းလေးက တဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ တင်ပါး နှစ်မွှာကြားထဲ တိုးဝင်လိုက်တဲ့ငါ့ လက်ချောင်းကြောင့် နင်နင်လေးရဲ့ကိုယ်က ပျော့ကျမတတ်ဖြစ်လာတယ်။ ငါ့လက်ချောင်းက အထဲကို မဝင်သေးပေမယ့် ကလေးလေးရဲ့ပျားရည်တွင်းဝတဝိုက်က ကြွက်သားတွေကို ပျော့ပြောင်းအောင် ဖိနှိပ်ပေးနေတယ်။
ပြင်းထန်တဲ့ လှုံ့ဆော်မှုတွေနဲ့ ရှည်ကြာတဲ့ အနမ်းတွေကြောင့် ကလေးလေးက သတိမေ့သွားပြန်တယ်။ ငါက ကလေးလေးရဲ့ နူတ်ခမ်းကို လွှတ်ပေးပြီး သူလေးကို ပြီးမြောက်အောင် လှုပ်ရှားပေးလိုက်တယ်။ သူလေး ပြီးသွားတော့ ငါ့ရဲ့မပြီးသေးတဲ့ ကောင်ကြီးကို ကျေနပ်တဲ့အထိ လှုပ်ရှားနေရပြန်တယ်။ နင်နင်ရဲ့လက်လေးတွေကို ယူူပြီး ငါ့ကောင်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ခိုင်းပြီး အပေါ်က ငါ့လက်နဲ့အုပ်မိုးလို့ အထက်အောက် လှုပ်ရှားနေတယ်။
နင်နင်ရဲ့ လက်နုနုလေးက ဆုပ်ကိုင်နေလို့ ငါ့ ခံစားချက်က ပိုပြင်းထန်လာခဲ့တယ်။ ငါက နင်နင်ရဲ့ ပျားရည်တွင်းထဲကို လက်ချောင်းထိပ်ကို ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး တွင်းလေးက ကျယ်လာအောင် မလုပ်နိုင်ခင် အထဲကို တခုခုဝင်တာကို ကျင့်သားရအောင် ကျင့်ပေးနေရတယ်။ နင်နင်လေးက ငါ့ လက်ချောင်းကို မသိစိတ်နဲ့ ညစ်ထားလိုက်တာ... တင်းနေတာပဲ...
ငါက လက်ချောင်းလေးကို ချော့သွင်းပြီး တရစ်ချင်းဝင်သွားစေသလို ငါ့ အသားချောင်းကိုလည်း ခပ်သွက်သွက်လှုပ်ရှားလိုက်တယ်။ နင်နင်ရဲ့ ပျားရည်တွင်းလေးထဲ ငါ့အသားချောင်း စိမ်နေရတယ်လို့ စိတ်ကူးယဉ်လိုက်တာနဲ့... ငါ့ခေါင်းထဲ သွေးတွေ ဆောင့်တိုးလာသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။
ပူပြင်းပြီးတင်းတင်းညစ်ထားတဲ့ နင်နင်ကြောင့် ငါ့စိတ်ကူးတွေက တကယ်ပီပြင်လာသလို ခံစားလိုက်ရပြီး မကြာခင် ငါလည်း ပြီးမြောက်သွားခဲ့တယ်။
ငါ့ သားကောင်ကို အမှတ်သားပေးသလို၊ ငါ့ အနံ့တွေနဲ့ ထုံမွှမ်းနေစေဖို့ ကလေးလေးရဲ့ ကိုယ်ပေါ်ကို ငါ့ အရည်တွေ ပက်ဖြန်းလိုက်တယ်။ ပြီးမှာ ငါ ကလေးလေးကို ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်ပြီး သေချာသန့်စင်ပေးခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီတစ်ခါ ရေနွေးကန်ထဲမှာ ဆပ်ပြာရည်အကူညီနဲ့ ငါ့ညီလေးရဲ့အနောက်ဘက် တွင်းလေးကို ထဲထဲဝင်ဝင် ငါ သန့်ရှင်းပေးလိုက်တယ်။
ချောကျိတဲ့ ဆပ်ပြာရည်ကြောင့် ငါ့ လက်ချောင်း လက်နှစ်ဆစ်လောက် အထဲကို ရှောရှောရှုရှုဝင်သွားခဲ့တယ်။ နင်နင် သတိမေ့နေတာကြောင့် ငါလည်း နင်နင်ရဲ့အနောက်ပေါက်လေးကို ကျင့်သားရအောင် တစ်ခါတည်း လေ့ကျင့်ပေးခဲ့တယ်။ သူ နိုးနေရင် ရှက်ပြီး ရုန်းနေနိုင်သေးတယ် မဟုတ်လား။
ငါက ပိုင်စိုးလိုစိတ်ကြီးတဲ့သူဖြစ်တယ်။ ငါ အပိုင်သိမ်းမယ့် ငါ့ ဇနီးလေးကို ငါ့ကြောင့် ဒဏ်ရာရပြီး သွေးထွက်တာ လုံးဝမဖြစ်စေချင်ဘူး။ ဒါကြောင့် ကလေးလေးအရွယ်ရောက်တဲ့အချိန် ချစ်တင်းနှောရင် အဆင်သင့်ဖြစ်ဖို့ ခုကတည်းက ငါ လေ့ကျင့်ပေးထားရမယ်။ နင်နင်လေးရဲ့ နူတ်ခမ်း၊ ချယ်ရီသီးလေးနဲ့ မုန်လာဥလေးကို ငါ နမ်းမဝအောင် ဖြစ်နေမိတယ်။ ငါ့ ကလေးလေးရဲ့ ပျားရည်တွင်းလေးကို လေ့ကျင့်ပေးရင်း ငါ စားချင်တာကို အဝစားခွင့်ရတော မိုးကောင်းကင်က ပေးတဲ့ ဆုလာဘ်ပဲ မဟုတ်လား။
နင်နင်လေးရေ... ငါ မင်း တကိုယ်လုံးကို စားရဖို့ နီးလာပြီ မဟုတ်လား။ မင်းလေးကို တကိုယ်လုံး မြိုချထားဖို့ ငါ စိတ်ရှည်လက်ရှည် စောင့်နေလေရဲ့ ငါ့ နင်နင်လေးရေ...
***************-************
YOU ARE READING
ရေခဲတုံးအကိုကြီးကို ဆွဲဆောင်သော ဝံပုလွေညီငယ်လေး
RomanceMyanmar Translator _ May King Start date _ August 12, 2020 End date _ October 25, 2021 (completed)
