Chapter (148-2)- မျက်နှာပြောင်တာက မျိုးရိုးလိုက် တာကိုး......

8.5K 1.5K 66
                                    

Chapter (148-2)- မျက်နှာပြောင်တာက မျိုးရိုးလိုက် တာကိုး......



"သူတို့ ဆီမှာ အငယ်တွေ ဘယ်လောက်ပဲရှိရှိ သူတို့က စစ်ထူသားအဖရဲ့ သွေးသားရင်းချာတွေ မဟုတ်ဘူး၊ တစ်ချို့လူအိုကြီးတွေက အရမ်းကို အစွဲလမ်းကြီး ကြတယ် "

"ကျွန်တော် နားလည်ပါပြီ"

သူတို့က သူ့လို ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ကို သူတို့ စစ်ထူမိသားစုရဲ့ချွေးမ အဖြစ်တောင် လက်ခံနိုင်သေး တာပဲ။ မိသားစုသစ်ပင်ထဲကိုတောင် ထည့်သွင်းပေးခဲ့တယ်ဆိုတာ သာမန်  လူအများစု လုပ်နိုင်တဲ့အရာ မဟုတ်ဘူး။ရှုနင်ရဲ့နှလုံးသားမှာ လှပ်ခနဲဖြစ်သွားခဲ့သည်။
 

 "C City ကိုပြန်သွားရအောင်၊ အဖေ့အနားမှာနေဖို့က ပိုလက်တွေ့ကျအုံးမယ်"

"ငါလည်း အဲ့လိုထင်တယ်။ "

"ဒါဆို ကျွန်တော်တို့က နောင်မှာ ဘိုးဘွားပိုင် အိမ်ကြီးမှာ နေသင့်လား"

"ဟုတ်တယ်၊ ဒီနေရာက ငါတို့ရဲ့ အမြဲရှိနေရမယ့် အိမ်ပဲ"

ရှုဟိန်က နင်နင်၏ နဖူးလေးကို နမ်းပြီး မေးစေ့ကို လက်ဖြင့်ပင့်မကာ နူတ်ခမ်းကို နက်ရှိုင်းစွာ နမ်းလိုက်သည်။

  သူ့လက်တွေက နင်နင်ရဲ့ အ ၀ တ်များအောက် တိုးဝင်ကာ ချွတ်နေလေပြီ။ အထူးသဖြင့် ရင်ဘတ်က အဖုသေးသေးလေး နှစ်ခုကို ပွတ်သပ် ကစားနေသည်။

 အဓိကအချက်မှာ သူ့ကို ထားရစ်ကာ စစ်ထူအိမ်တော်ကို ထွက်သွားသည့်အတွက် ဇနီးလေးကို အပြစ်ပေး အနိုင်ကျင့်ခြင်း ဖြစ်သည်။ အကိုကြီးရဲ့ လက်တွေကြောင့် ရှုနင်ရဲ့နှလုံးသား၌ မီးတောက်တစ်ခု ထွက်ပေါ်လာပြီး အကိုကြီး၏ အနမ်းကို တုန့်ပြန်လိုက်သည်။

ရှူဟိန်းသည် သူ့ချစ်သော နင်နင်၏ ဆိးနင်းဖြူလို လည်တိုင်တွေမှာ မျက်နှာအပ်ကာ ကိုယ်သင်းနံ့လေး ကို ခပ်ပြင်းပြင်းရှုသွင်းလိုက်ပြီး လည်တိုင်ကို စုပ်နမ်းကာ သူ့ပိုင်ဆိုင်မှု ကို တံဆိပ်ခတ်နေ တော့သည်။

 နင်နင်ရဲ့ လည်တိုင်လေးကို အပေါ်အောက် နမ်းရှိုက်ရင်း အူယားကာ သွားဖြင့် ကိုက်ကာ လျှာနှင့် လျက်ပေးလိုက်သည်။

ရေခဲတုံးအကိုကြီးကို ဆွဲဆောင်သော ဝံပုလွေညီငယ်လေးWhere stories live. Discover now