Chapter (60)_ အကိုႀကီးက ပိုက္ဆံရွာ..ကြ်န္ေတာ္က အိမ္ကို ေစာင့္ေရွာက္မယ္.... (Z+U)
ဟမ္.......
အကိုႀကီးက သူ႔ေပၚကို တျဖည္းျဖည္းၫြတ္က်လာၿပီး အရသာရွိတဲ့ အသားကို စားမလိုပုံႏွင့္ၾကည့္ေနေသာေၾကာင့္ ရႈနင္က မ်က္လုံးေပကလပ္ ေပကလပ္ျဖင့္ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ အကိုႀကီးက သူ႔ရဲ႕ ဘယ္အပိုင္းကို အရင္ ပထမ ဦး ဆုံးကိုက္သင့္သည္ကို စဥ္းစားေနပုံေပၚသည္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူက အကိုႀကီးရဲ႕ အခ်စ္ေတာ္ တိရစာၦန္ တစ္ေကာင္ျဖစ္ခဲ့ၿပီေပါ့.... (╯▽╰)
ရႈနင္က ႐ုတ္တရက္ေနရာေျပာင္းေ႐ႊ႕သြားသည္။ သူက ရႈဟိန္နမ္းမွာကို ျငင္းတာမဟုတ္ေပ။ သူ႔ ႏူတ္ခမ္းကလြဲရင္ တကိုယ္လုံး ႀကိဳက္သည့္ ေနရာကို နမ္းလို႔ရသည္။
ရႈနင္၏ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို သူ၏မ်က္လုံးမ်ားထဲတြင္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေတြ႕ျမင္ႏိုင္သည္။ ဒါေၾကာင့္ ႏူတ္ခမ္းကို မေရာက္ခင္ ရႈဟိန္က ရပ္တန႔္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာထက္တြင္ ညစ္က်ယ္က်ယ္ အၿပဳံးတစ္ခုေပၚလာသည္။
သို႔ေသာ္ ရႈဟိန္တြင္အျခားေ႐ြးခ်ယ္စရာနည္းလမ္းမရွိေတာ့ေပ။ သူက
ကေလးေလးရဲ႕ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကို ဘယ္ေနရာမွာမဆို တကယ္နမ္းႏိုင္ေပမယ့္ သူ တကယ္နမ္းခ်င္တဲ့ေနရာကို နမ္းခြင့္မရေသာေၾကာင့္ မေက်နပ္ေပ။ ဒါပေမယ့္သူ နမ္းလို႔မရေပမယ့္ ကိုက္လို႔ေတာ့ ရတယ္ မဟုတ္လား.....
~ Ah ~
ရႈဟိန္သည္ ရႈနင္၏ ႏွာေခါင္းထပ္ဖ်ားေလးကို အသာေလး ကိုက္လိုက္သည္။ ရႈနင္က မထင္မွတ္ထားသည္အျပဳမႈေၾကာင့္ လန႔္ကာ အသံေသးေသးေလး ထြက္သြားသည္။
ရႈဟိန္က အႏိုင္ရခဲ့သျဖင့္ သူ ေက်နပ္သြားသည္။
ရႈနင္သည္ သူ႔ျဖင့္ ႏွာေခါင္းေလးကို အုပ္ထားၿပီး လြန္အံ့အားသင့္သြားသည္။ ဒါ အမွန္ပဲလား။ နတ္ဘုရားအကိုႀကီးက သူ႔ ႏွာေခါင္းကို အသာေလး ကိုက္လိုက္တာလား။ ဟမ္.....ဒါက ဘယ္လိုအေနထားႀကီးလဲ။ ဒါက ခ်စ္သူေတြၾကားက ကလူက်ီစယ္တဲ့ အျပဳမႈမ်ိဳးမဟုတ္လား။ အကိုႀကီးက ညီေလးကို ဘာေၾကာင့္ ခုလို လုပ္ရတာလဲ။
"ထပ္လိုခ်င္ေသးလား?"
"ဟင့္.......အင္း.........."
ရႈနင္သည္ သူ၏ႏွာေခါင္းကို ဖုံးအုပ္ကာ သူ၏ပါးစပ္က ခ်က္ခ်င္း ျငင္းလိုက္သလို ေခါင္းခါခဲ့သည္။
ႈရႈဟိန္က သက္ျပင္း ခ်၍ တမင္တကာ ႏွာေခါင္းေလးကို ညစ္လိုက္သည္။
" မင္းကို ငါဘာလုပ္ ရရင္ေကာင္းမလဲ.....လူညစ္ကေလးေလး"
"အကိုႀကီးပဲ ကေလးေလး... အကိုႀကီးတို႔ တမိသားစုလုံးပဲ ......"
ရႈနင္က မ်က္ရည္မထြက္ပဲ ငိုခ်င္ေနၿပီ။ သူက ကေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ 13 ႏွစ္ရွိၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ရႈဟိန္က အ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီး သူက တကယ္ပဲ 13 ႏွစ္အ႐ြယ္ေလးပဲ ရွိေသးတယ္။
ရႈဟိန္က "ငါတို႔ တမိသားခုလုံးက ဘာလဲ" ဟု စိတ္ဝင္စားစြာေမးခဲ့သည္။
"အစ္ကိုႀကီး ကြၽန္ေတာ္ ပင္ပန္းေနၿပီ၊ ငါ ေရကန္ထဲက ထြက္ခ်င္ေနၿပီ!"
ရႈဟိန္က သူ႔ကို ဆက္လက္ေရခ်ိဳးေပးကာ ေဆးေၾကာသန႔္စင္ေပးခ်င္ေသးသည္။ ေရေႏြးေႏြးေလးေၾကာင့္ ျဖဴစင္ေသာ အသားေလးက ပန္းေရာင္သန္းကာ တကိုယ္လုံးကိုက္ခဲခ်င္စရာ၊ အရာထင္ေအာင္ နမ္းစုပ္ၿပီး သူ႔ပိုင္ဆိုင္မႈျဖစ္ေၾကာင္း ျပခ်င္စိတ္တို႔ ျပင္းေနခဲ့ေပမယ့္ ရႈနင္က ငယ္ေသးသည္။ သူ မလုပ္သင့္ေသးေပ။ သူလုပ္ရင္လည္း ဘာဆိုတာ ဒီေကာင္ေလး နားလည္ဦးမည္ မဟုတ္ေပ။ သူႀကိဳးစားခ်င္ေသာ္လည္း အခ်ိန္မတန္ေသးေပ။
ကေလးေလးကိုေဆးေၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ ေနာက္ထပ္ သူ႔ေအာက္ပိုင္းက မေတာ္တဆမႈ ထႂကြလာတာကို ေရွာင္ရွားဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့ ရႈဟိန္က ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေဆးေၾကာၿပီးေနာက္ အေရးႀကီးတဲ့အပိုင္းေတြ ရဲ႕ ပတ္ပတ္လည္ကို ကာကြယ္ရန္ ႀကီးမားေသာ တဘက္ႀကီးျဖင့္ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို ပတ္လိုက္သလို ရႈနင္ကိုလည္း ပဝါႀကီးျဖင့္ တင္းတင္းပတ္ကာ အိပ္ခန္းထဲ ေခၚလာေပးခဲ့သည္။
အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ရႈဟိန္က ရႈနင္အတြက္ အထူးမွာယူထားသည့္ ညအိပ္ဝတ္စံကို ဝတ္ေပးလိုက္သည္။ ရႈနင္က သူ ဝတ္ေပးသည့္ အဝတ္ကိုၾကည့္ၿပီး သူ ေသးေပါက္ခ်င္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဟု စဥ္းစားေနစဥ္ မေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္ အၿမီးတစ္ခုကို ညဝတ္ေဘာင္းဘီေနာက္မွာ တြဲေလာင္းက်ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
" အကိုႀကိး....."
"ဘာမွားလို႔လဲ?"
ဒီလိုျပန္ေမးဖို႔ ရႈဟိန္က ဘယ္လိုမ်က္ႏွာေျပာင္ရတာလဲ။ ရႈနင္က အရမ္းေဒါသထြက္ေနၿပီး အၿမီးကိုလက္ႏွင့္ကိုင္ကာ ျပရင္း အကိုႀကီးကိုေမးလိုက္သည္။
'ဒါက ဘာလဲ'
ေကာင္ေလးကေဒါသထြက္ၿပီး သူ႔ကိုမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အၿမီးကို ဆြဲဆန႔္ကာေမးေနပုံက အလြန္ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းလွသည္။ ရႈဟိန္က ခ်စ္စိတ္ကိုၿမိဳသိပ္ထားရၿပီး သာမန္ေလသံျဖင့္ ေျဖလိုက္သည္။
"အၿမီးေလ"
"...... "
"ဘာမွားေနလို႔လဲ?"
ရႈနင္က စိတ္ဓါတ္က်သြားၿပီး အၿမီးကိုလႊတ္ခ်ကာ ေျပာလိုက္သည္။
" ကြၽန္ေတာ္ မႀကိဳက္ဘူး"
သူက ဝုန္းဒိုင္းႀကဲတာ ထပ္မလုပ္ေတာ့ေပမယ့္ အသာတၾကည္ေတာ့ လက္မခံခ်င္ေပ။
"မင္းကို ဝတ္ခိုင္းဖို႔ မဟုတ္ဘူး။ ဒါက ငါ သုေတသန လုပ္ေနတာ"
"...... "
"တခုခု မွားေနလို႔လား?"
ရႈနင္၏စိတ္ေတြရႈပ္ေထြးေနသည္ဟု ခံစားမိလာ သည္။
မင္းက ငါ့ကို ဒီလိုအဝတ္အစားမ်ိဳးအရင္ေပးဝတ္ခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ ညဝတ္ေဘာင္းဘီက ဘယ္သူ႔ကို မဆို နားလည္မႈလြဲႏိုင္တဲ့ အၿမီးနဲ႔ေတြ ပါလာၿပီ။ အစ္ကိုႀကီး က အရမ္းမုန္းဖို႔ေကာင္းတယ္။ အကိုႀကီးကို မေခၚေတာ့ဘူး။
ရႈနင္က ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ ညဝတ္အက်ီကႋု ခြၽတ္ပစ္ကာ ေစာင္ထဲ ဝင္သြားၿပီး တဖက္ကိုလွည့္ကာ စကားမဆိုပဲ စစ္ေအးတိုက္ပြဲ ဆင္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။
ထိုအဝတ္ဝတ္ေပးတာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ ရႈဟိန္က ကေလးေလး အတြက္ အျခား ညအိပ္ဝတ္စုံကို ထုတ္ကာ ေစာင္ထဲက ကေလးကို ဝတ္ေပးလိုက္သည္။ သူ႔အိပ္ခန္းထဲတြင္ သူတို႔ ဘာမွမဝတ္ပဲ ကိုယ္တုံးလုံးႏွင့္ အိပ္လို႔ရေပမယ့္ ရႈနင္၏အိပ္ခန္းထဲ ကိုယ္လုံးတီးႏွင့္ အိပ္လို႔မျဖစ္ေပ။ မေတာ္လို႔ ညသန္းေခၚ အခန္းထဲ အေဖျဖစ္သူဝင္လာလွ်င္ အထင္လြဲမႈေတြျဖစ္လာႏိုင္သည္။
ရႈနင္ ကဝုန္းဒိုင္းႀကဲေနကာ ဘယ္ေလာက္ပူးေပါင္းခ်င္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပေနေပမယ့္ ရႈဟိန္က အတင္းဝတ္ေပးတာ ခံလိုက္ရသည္။ အဝတ္ဝတ္ၿပီးမွ ခုနက အၿမီးႏွင့္ ညအိပ္ဝတ္စုံမဟုတ္တာ သိလိုက္ေတာ့ ေမးလိုက္သည္။
"အစ္ကိုႀကီး အၿမီးေတြနဲ႔ ညအိပ္ဝတ္စုံကို ဘာေၾကာင့္ ေလ့လာေနတာလဲ "
"မင္းက အိပ္ငိုက္ေနၿပီမဟုတ္လား။ အိပ္ေတာ့။ မနက္ေစာေစာထၿပီး အဖိုးကို သြားႏူတ္ဆက္ရဦးမယ္။ ၿပီးရင္ ငါတို႔ မနက္စာစားၿပီး ေလဆိပ္ကို ဆင္းရမယ္။ "
သူတို႔ ေစာေစာစီးစီး အိမ္က ထြက္သြားႏိုင္ေတာ့မယ္ ဟုတ္လား။ ဒါက အံ့ၾသစရာပါပဲ။
ရႈနင္က ထခ်င္ေပမဲ့ ရႈဟိန္ ကအလ်င္အျမန္ သူ႔ကိုဆြဲေခၚၿပီး ဖိထားလိုက္သည္။
" အိပ္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီ၊ ေယာက္်ားေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ေန"
ရႈဟိန္က သူ႔လက္ေမာင္းၾကားဖက္ကာ အတူတူအိပ္လိုက္သည္။
Shu Ning: "...... "
ငါထြက္ေျပးေတာ့မလို ထင္ၿပီး ခုလို လုပ္ေနတာလား။
ဘာျဖစ္လို႔ ငါ့ေျခေထာက္ေတြကို သူ႔ေျခေထာက္ေတြၾကားထားၿပီး ရစ္ပတ္ထားတာလဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကေန႔ေတာ့ ငါ စိတ္ေကာင္းဝင္ေနလို႔ သည္းခံေပးလိုက္ပ့ါမယ္။
သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ သူ႔ဖုန္းက မီးလင္းလာတယ္။ ရႈဟိန္ က တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး သူေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္ အတိုင္း သူတို႔အေဖ ရႈခ်ိန္က ေရာက္လာသည္။ တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ရႈခ်ိန္က ေခါင္းအုံးႀကီးကို သယ္ေဆာင္လာၿပီး အိပ္ယာေဘးဘက္ကို ခ်လိုက္သည္။
"နင္နင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီလား"
ရႈဟိန္ က " သူ အခုႏိုးေနတယ္"
ရႈနင္ကမ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္ကာ ေမးလိုက္သည္။
"အကိုႀကီးလား"
ရႈခ်ိန္က သက္ျပင္းခ်ၿပီးသည့္ေနာက္ သူ႔သားငယ္ေလး နင္နင္ကို သူ႔သားႀကီးရဲ႕လက္ေမာင္းၾကားက ဆြဲထုတ္ကာ ဖက္လိုက္သည္။
ရႈခ်န္က သူ႔သားႀကီး ဝုန္းဒိုင္းမႀကဲမွီ ထပ္မံေျပာၾကားခဲ့သည္ -
" မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး မနက္ျဖန္ထြက္ခြာသြားၾကေတာ့မယ္။မင္း ခုလို မလုပ္စမ္းပါနဲ႔ ဟိန္ဟိန္။ မင္းက မနာလိုျဖစ္ေနတာလား။ လာ... အေဖ မင္းကိုလည္း ဖက္ထားေပးမယ္ "
ရႈနင္က တိတ္တိတ္ရယ္ေမာကာ သူ႔အေဖရင္ခြင္ထဲကို တိုးဝင္ကာ ဖက္ထားလိုက္သည္။ ရႈနင္က အေဖ့ခါးကို လက္ေသးေသးေလးေတြႏွင့္ ဖက္ထားၿပီး အကိုႀကီးက မနာလိုျဖစ္ေနတာလားဟု ေတြးေနသည္။ အေဖ့ကို သူ အဲ့လိုေျဖလိုက္ရင္ အေဖက အကိုႀကီးကို အျမင္ဘယ္ၾကည္ေတာ့မလဲဟု စဥ္းစားေနသည္။
ထင္သည့္အတိုင္း ရႈဟိန္က အတင္း နင္နင္ကို ျပန္မဆြဲယူေတာ့ေပ။
ရႈခ်ိန္က ေခါင္းအုံးေပၚ ေခါင္းခ်လိုက္ၿပီး နင္နင္၏မ်က္ႏွာနီနီေလးကို ၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"အေဖ မင္းကို မၾကာခဏလာေတြ႕မယ္ နင္နင္ သားေလး သေဘာက်လား"
"ကြၽန္ေတာ္ သေဘာက်တယ္။"
ရႈခ်န္၏ လက္ေမာင္းမ်ားက ႂကြက္သြားေတာင့္တင္းေသာေၾကာင့္ ရႈနင္က ႂကြက္သားမ်ားကို အသာထိၾကည့္ေတာ့ ရႈခ်ိန္က သူ႔သားကို လက္ေမာင္းႂကြက္သားေတြ ညစ္ျပလိုက္သည္။
"သားလည္း ႀကီးလာရင္ ႂကြက္သားေတြ ထြက္လာမွာေပါ့... "
ရႈခ်ိန္ႏွင့္ရႈဟိန္တို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးက က်န္းမာေရးလိုက္စားကာ ကိုယ္လုံးေတာင့္တင္းၿပီး ႂကြက္သားမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေကာင္းေသာလူမ်ားျဖစ္သည္။ ရႈဟိန္က အခုမွ 18 ႏွစ္ဆိုေတာ့ လူႀကီးျဖစ္သူ ရႈခ်ိန္ေလာက္ ေတာင့္တင္းေသာႂကြက္သားမ်ား မရွိေသးေပမယ့္ ႐ြယ္တူေတြထက္ သာလြန္ကာ ဆြဲေဆာင္မႈရွိေသာ ကိုယ္လုံးကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။
ငါ..အကိုႀကီးရဲ႕ႂကြက္သားေတြကို ထိၾကည့္ခ်င္လိုက္တာ.....
ထိုစဥ္ သူတို႔ဖခင္က ရႈနင္၏ ႂကြက္သားေတြကို စစ္ေဆးခ်င္စိတ္ေပါက္လာသည္။ ရႈဟိန္က ဖခင္ကို တားလိုက္သည္။
" အေဖ.... ညနက္ေနၿပီ။ နင္နင္ အိပ္ခ်င္ေနေရာေပါ့.... "
ရႈဟိန္လည္း တြန႔္ဆုတ္စြာ အရႈံးေပးလိုက္သည္။
နင္နင္ ထိုည အလြန္အဆင္ေျပစြာအိပ္ခဲ့ရသည္၊ သူ႔အစ္ကိုႀကီးကို သူ႔ေရွ႕တြင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထားခဲ့ၿပီး၊ သူ႔အေဖရဲ႕ေထြးေပြ႕မႈက သူ႔အစ္ကိုႀကီးနဲ႔မတူ ပိုမာေၾကာေပမယ့္ ရႈနင္ လုံၿခဳံစြာအိပ္ေမာက်သြားခဲ့သည္။ မနက္ငါးနာရီခန႔္တြင္ ရႈခ်ိန္သည္ ရႈဟိန္ ႏွင့္စကားစျမည္ေျပာေနေသာေၾကာင့္ သူ ႏိုးလာသည္။ သူႏိုးလာေတာ့ သူ႔အေဖက ေခါင္းစဥ္ကိုေျပာင္းလဲလိုက္သည္။
ရႈနင္သည္ကုမၸဏီ၏ကိစၥမ်ားကိုၾကားရလည္း စိတ္မဝင္စားေပ။ တကယ္လို႔ခ်င္ယြိက်ိဴးသာဆိုရင္ ဒါကို ေသခ်ာေပါက္ အသုံးခ်ကာ ျပနသာရွာေပလိမ့္မည္။
ရႈနင္က ိအိမ္က မထြက္ခင္ သူ႔အေမကို တခ်က္သြားၾကည့္ရဦးမည္ထင္သည္။ ေလွကားေပၚက ျပဳတ္က်ထားေသာေၾကာင့္ ကေလးက ေစာေမြးမည့္ပုံေပၚသည္။
ရႈေကာင္းက စာပို႔လာေသာေၾကာင့္ သူတို႔အားလုံး မနက္စာစားဖို႔ ေအာက္ဆင္းရေတာ့သည္။ ရႈခ်ိန္က မေန႔ကလို ရႈနင္ကို ေပြ႕ခ်ီဆင္းလာၿပိး ရႈဟိန္က ေအးစက္စက္မ်က္ႏွာျဖင့္ ေနာက္က လိုက္လာခဲ့သည္။
ခ်င္ယြိက်ိဳးက ေလွကားေအာက္မွာ ေစာင့္ေနၿပီး ရႈနင္ကို မွာခ်င္ေပမယ့္ ရႈနင္ ေအာက္ကိုေရာက္လာေတာ့ သူ႔အဖိုး ရႈေကာင္းကခ်က္ခ်င္း ေခၚလိုက္သျဖင့္ လက္ေလ်ာ့လိုက္ရသည္။ သူ႔ကေလးကို ေမြးၿပီးေတာဘက္ကို ပစ္ထားခဲ့သည္။ သူမက ရႈခ်ိန္ကို ျပန္ရေအာင္ ယူႏိုင္ေပမယ့္ သူ႔သားကို ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မရႏိုင္ေတာ့ဘူးဟု ခံစားလိုက္ရသည္။ သူမရင္ထဲက အပိုင္းစတစ္ခု ေပ်ာက္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ သူမအသက္ႀကီးၿပီး ေသဆုံးလွ်င္ပင္ သူ႔ကိုျပန္မယူႏိုင္ေတာ့ေပ။ ဒါက သူမအတြက္ အလဲအလွယ္ပဲျဖစ္သည္။ တခုလိုခ်င္လို႔ တခုကို စြန႔္လႊတ္လိုက္ရတာပဲျဖစ္သည္။
သူမက ရည္မွန္းခ်က္ အရမ္းႀကီးၿပီးကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခ်ိန္ ဘာကိုမွ မလုပ္ႏိုင္သျဖင့္ စိတ္ဓါတ္က်ေနသည္။ ဒါ့အျပင္ ရႈနင္က သူမ ခိုင္းသလို မလုပ္သည့္အတြက္ ဒိသားကို သူမ မုန္းတီးေနမိသည္။
"အေဖက ေစာင့္ေနတာၾကာၿပီ အကိုခ်ိန္... ျမန္ျမန္လာေတာ့... "
ရႈခ်ိန္က ရႈနင္ကို ခ်လိုက္ေတာ့ ခ်င္ယြိက်ိဳးက သူ႔သားကို ထိုင္ခုံတစ္ခုဆီ ဆြဲေခၚသြားလိုက္သည္။
" မင္း ေသခ်ာျပင္ဆင္ထားၿပီးၿပီလား "
ရႈေကာင္းက ရႈဟိန္ကိုၾကည့္ကာ ေမးလိုက္သည္။
" အာလုံး ျပင္ဆင္ၿပီးပါၿပီအဖိုး။ စိတ္မပူပါနဲ႔ေတာ့ "
ရႈဟိန္က ေခါင္းၿငိမ့္ကာ ေျဖလိုက္သည္။
ရႈနင္က အစမွာနည္းနည္း ရွက္ေၾကာက္ေနေပမယ့္ အဖိုး၏လည္ပင္းကို ဖက္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
" အဘိုး၊ကြၽန္ေတာ္ အဖိုးကို လြမ္းေနမွာ"
ရႈေကာင္း ကၿပဳံးလိုက္ၿပီး "မင္းကို အဖိုးလာေတြ႕မယ္ေလ !"
ရႈခ်ိန္ သည္ သူ၏မ်က္ခုံးကိုပင့္ကာ အံ့အားသင့္သြားသည္။
"အေဖလည္း သားကို လာေတြ႕မယ္ "
ခ်င္ယြိက်ိဳးက တခုခုခု ေျပာခါနီးတြင္ ရႈဟိန္က ႐ုတ္တရက္ ထကာ ပန္းကန္လုံးႏွင့္ တူကို ယူက ရႈေကာင္းေဘးက ခုံသို႔ေျပာင္းေပးလိုက္သည္။ ဒါဆိုရင္ ရႈနင္က သူ႔အဖိုးေပါင္ေပၚ ထိုင္စရာမလိုပဲ စကားေျပာလို႔ရေလၿပီ။ သူ႔ထိုင္ခုံကိုလည္း ရႈနင္ေဘးကို ေျပာင္းလိုက္သည္။
အဘိုးႏွင့္ေျမးႏွစ္ ဦး သည္ စကားေျပာရန္ အေၾကာင္းရာ မကုန္ႏိုင္သလို ထင္ရသည္။ ဆြန္းလင္း ဒီျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ကာ သက္ျပင္းခ်မိသည္။ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ေနာက္ သုံးလအၾကာတြင္ေမြးဖြားလာလိမ့္မည္။ အကယ္၍ ဤေနရာတြင္ ကေလးတစ္ေယာက္ရွိပါက ရႈေကာင္းလည္း အထီးက်န္ဆန္ေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။
သူတို႔ အစာစားအၿပီးတြင္ လူတိုင္းသည္ ခ်င္ယြိက်ိဳးကို ရႈနင္ႏွင့္ ခြဲထုတ္လိုေသာ္လည္း ရႈနင္က အေမကို စကားေျပာခ်င္တယ္လု႔ အစျပဳေျပာဆိုလာေတာ့ သူတို႔ဘာမွ် မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။
ခ်င္ယြိက်ိဳးက ရႈနင္ရဲ႕အေမဆိုေတာ့ သူ႔အေမကို သူ ဘယ္လိုလ်စ္လ်ဴရႈနိင္ပါ့ မလဲ။
သူမက သူ႔ကို တတိယထပ္ရွိ မာစတာအိပ္ခန္းထဲေခၚေဆာင္သြားခဲ့သည္။ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ရႈနင္၏လက္ကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္ -
" မင္း အဲဒီမွာရွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဂ႐ုစိုက္ပါ။ ၿပီးေတာ့ အေမ လူအခ်ိဳ႕ကို ဆက္သြယ္ခြင့္ရဖို႔ စီစဥ္ထားၿပီးသားပါ။ မင္းအနာဂတ္မွာ မင္း့သူတို႔နဲ႔ နည္းနည္း ညႇိႏႈိင္းလုပ္တတ္ဖို႔လိုတယ္။ မင္း ဒါကို ေသခ်ာလုပ္မွ အေမတို႔ ရႈဟိန္ကို ဖယ္ရွားႏိုင္မယ္ သေဘာေပါက္လား။ "
သူမမွာေနာက္ထပ္ အစီအစဥ္တစ္ခုရွိေနတာပဲ။ ဒီမိန္းမ... တကယ္လို႔ သူက ရႈဟိန္ဆီမွာေနတဲ့အခ်ိန္ တခုခုျဖစ္ရင္ ဘယ္သူမဆို ရႈဟိန္ကို အျပစ္တင္ၾကမွာပဲ။ သူမက ငါ့ကို စေတးၿပီး ရႈဟိန္ကို ႐ိုက္ခ်ဖို႔ ထပ္လုပ္ထားျပန္ၿပီပဲ။
ရႈနင္၏မ်က္လုံးမ်ားသည္ေအးေအးေဆးေဆးရွိေနၿပီး သူ၏အသံသည္ ပို၍ ပင္ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေနသည္။
"အေမ၊ ကြၽန္ေတာ့္ ခႏၶာကိုယ္က မေကာင္းေသးဘူး"
"နင္နင္.....!"
ခ်င္ယြိက်ိဳးက က သူမ သားကိုစိတ္ပ်က္အားငယ္စြာၾကည့္ၿပီး ညည္းတြားလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမက ရႈနင္ကို ေျဖာင့္ျဖလိုက္သည္။
" သား...မင္း က်ားသိုက္ထဲ မဝင္ပဲ သူ႔ကို ဘယ္လိုမွ်ားလို႔ရမလဲ။ မင္းက ရႈမိသားစု ပိုင္ဆိုင္မႈကို မလိုခ်င္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ အေမ ဘာေၾကာင့္ ခုလို လုပ္တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ရဲ႕လား။ ရႈဟိန္က အရာအားလုံးရသြားရင္ သားနဲ႔ သားညီေလးကို သူ ႏွိပ္စက္လိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေမက သားတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ ခုလို စီစဥ္ထားရတာပဲ... "
"ကြၽန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္။"
"မင္း နားလည္ရင္ေတာ္ၿပီ၊ သားက ငယ္ေသးေတာ့ မလုပ္ႏိုင္မွာကိုပဲ အေမစိုးရိမ္ေနတာ။ ေနာင္ မင္း အေမ့ကို မုန္းသြားမွာကို အေမစိုးရိမ္ေနတာ။ "
"အေမ၊ကိုယ္ဝန္က ခုနစ္လေလာက္ရွိေနၿပီ။ မၾကာခင္ ေမြးေတာ့မယ္ မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ တျခားဟာေတြ သိပ္မစဥ္းစားပါနဲ႔။ ကေလးကိုပဲ ဂ႐ုစိုက္ပါ။ ညီေလးေဘးကင္းလုံၿခဳံမႈထက္ ဘာကမွ ပိုအေရးမႀကီး ဘူး။ "
" သားရဲ႕စကားကိုၾကားရတာ အေမ အရမ္းေပ်ာ္တယ္။ နင္နင္ သားလည္း အဲ့တူတူပါပဲ။ ဒါက ရႈေယာင္းအတြက္ ကံေကာင္းတာပဲ။ "
ခ်င္ယြိက်ိဳးက သူမရဲ႕ဗိုက္ကို အသာထိ လိုက္ၿပီးၾကည့္လိုက္တာက မိခင္ျဖစ္သူရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ အျပည့္ေပၚလြင္ေနသည္။
ဒီျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ရင္း ရႈနင္ရဲ႕မ်က္လုံးေတြေမွးမွိန္သြားၿပီး သူကၿပဳံးလိုက္တယ္ -
" ဟုတ္တယ္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သူ႔ကိုေကာင္းေကာင္းဂ႐ုစိုက္ရမယ္၊ သူ႔ကို တစ္သက္လုံးဂ႐ုစိုက္ရမယ္"
"ေကာင္းတယ္၊ ေကာင္းတယ္"
ခ်င္ယြိက်ိဳးက ရႈနင္း၏မ်က္ႏွာကိုတို႔ထိၿပီး မေသခ်ာမေရရာေသာစကားလုံးမ်ားကို ထပ္ျဖည့္ေျပာခဲ့သည္။
" ၿမိဳ႕ေတာ္မွာေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ရႈဟိန္ကို သတိထားပါ၊ သူ႔ လႈပ္ရွားမႈတိုင္းကို အေမ့ကို ျပန္ေျပာဖို႔လိုတယ္။ သူနဲ႔ သူ႔အနားမွာရွိေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဘယ္သူကမွ မ႐ိုးရွင္းၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သား သတိထားၿပီးေနပါ၊ သဲလြန္စေတြကို တခုမွ မလႊတ္ေစနဲ႔၊ က်ားေပါက္က ဘာကိုမွ မေၾကာက္ဘူး၊ ရႈဟိန္သည္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ သူ႔စြမ္းအားကို ျမႇင့္တင္ဖို႔ အတြက္ သြားေနုဖို႔ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တယ္။ ဒါက အေမတို႔ အတြက္ အခြင့္အေရးပဲ "
"ဘာ အခြင့္အလမ္း?"
"အေမထင္တယ္ ...... မင္းအေဖက သူ႔ကိုပိုက္ဆံအမ်ားႀကီးေပးလိမ့္မယ္။ သူ႔စီးပြားေရးေအာင္ျမင္မယ္ဆိုရင္ မင္း အတြက္ အဆင္မေျပဘူး၊ ေႏြရာသီအားလပ္ရက္မွာ ႐ုံးခန္းထဲမွာ သူေရာက္လာတယ္၊ ငယ္႐ြယ္ေသာသခင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ၿမိဳ႕ျပ ္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးဇုန္အတြက္ လုပ္ငန္းထဲမွာ ထည့္သြင္းထားၿပီး ရႈဟိန္ကို တာဝန္ယူေစၿပီးေတာ့ ဒါ႐ိုက္တာဘုတ္အဖြဲ႕က အသိအမွတ္ျပဳတာကို ခံရဖို႔ လုပ္ထားတာျဖစ္တယ္။ နင္နင္ သား ဒီထက္ ျမန္ျမန္ ႀကီးျပင္းလာၿပီး သူ႔ကို ဖိအားေပးဖို႔ ႀကိဳးစားရမယ္။ ဒါမွ အေမတို႔ သုံးေယာက္အတြက္ အဆင္ေျပတဲ့ အနာဂါတ္ကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္လိမ့္မယ္။ "
" ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ပါတယ္"
ရႈနင္က သူ႔လက္ျဖင့္ အေမရဲ႕ ဗိုက္ကို အသာထိကာ ေျပာလိုက္သည္။
၏အစာအိမ္ကိုထိလိုက္သည္။
"အေမ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ မ်ားေနတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သိေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ကတိေပးပါ။ "
"ဘာ ကတိေပးရမွာလဲ "
ရႈဟိန္ကို ဖယ္ပစ္ဖို႔ထက္ ဘာက ပိုအေရးႀကီးမွာလဲဟု သူမ ေတြးေနသည္။
" အေမ ကေလးကိုေလးလေလာက္ ဂ႐ုစိုက္ၿပီးက်န္းမာတဲ့ ရႈေယာင္းေလးကိုေမြးဖြားေပးပါ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အေမ ျပဳတ္က်ထားတာေၾကာင့္ က်န္းမာေရး သိပ္မေကာင္းဘူး၊ ကေလးေမြးၿပီးမွျပန္ေကာင္းလာလိမ့္မယ္။ အေမရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ဟာ စစ္မွန္တဲ့အရင္းအႏွီးတစ္ခုလို႔ အေမ မထင္ဘူးလား။ "
"...... "
ခ်င္ယြိက်ိဳး အနည္းငယ္အံ့ၾသသြားသည္။ သူမကားေနာက္ကို ေျပးလိုက္ၿပီး လဲက်သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ရႈနင္က သူ႔ ညီေလးအတြက္ တကယ္စိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ားစြာရွိေစတဲ့ အတြက္ သူက ဝမ္းဗိုက္ထဲက ကေလးကို သူ႔ေသြးရင္းညီေလးဆိုသည့္ အသိဝင္သြားသည္ဟု ထင္ကာ ခ်င္ယြိက်ိဳး ပီတိျဖစ္လာခဲ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔သား၏လက္ကို ထပ္ကာ အုပ္ကိုင္ၿပီးၿပဳံးလိုက္သည္။
ရႈနင္ ကၿပဳံးလိုက္သည္။
" အေမ့မွာ ေဘာပင္တစ္ေခ်ာင္းရွိလား။ ကြၽန္ေတာ္ အဘိုးကို စာတစ္ေစာင္ေရးေပးထားခ်င္တယ္"
"စိတ္ကူးေကာင္းတယ္"
သူမက ေဘာပင္ယူလာေပးခဲ့သည္။ ရႈနင္က သူမ အနားတြင္ ရပ္ၾကည့္ေနသည့္ၾကားက စာေရးခဲ့သည္။
သူမသည္ကေလး၏ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥကို ေလးစားမႈထားရန္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မရွိေသာ္လည္း ရႈနင္သည္ လွ်ိဳ႕ဝွက္စာ တစ္လုံးကိုမွ် မေရးခဲ့ပါ၊ သူသည္ အဘိုး၏ကိုယ္ခႏၶာကိုသာ စိုးရိမ္ေနခဲ့သည္။ ဥပမာအားျဖင့္ သူက အဖိုးျဖစ္သူကို ႏွလုံးကို တစ္လတစ္ႀကိမ္စစ္ေဆးခိုင္းၿပီး သုံးလတစ္ႀကိမ္မွာ တကိုယ္လုံး က်န္းမာေရး စစ္ေဆးဖို႔ေျပာခဲ့သည္။ ေရးသမွ် အားလုံးက အႀကံျပဳခ်က္ေတြျဖစ္သည္။
ရႈေကာင္းသည္ က်န္းမာေသာ ဘဝကိုပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၿပီး သူသည္ တစ္သက္တာလုံး ေရာဂါမ်ား တစ္ခါမွ် မခံစားခဲ့ေပ၊ အိပ္မေပ်ာ္မီအခ်ိန္ထိ သူက က်န္းမာေနသူကဲ့သို႔ပင္။ ဒါေပမယ့္ သူက အိပ္ေနရင္း ေသဆုံးသြားခဲ့တာျဖစ္သည္။
ခ်င္ယြိက်ိဳး၏ အခန္းမွထြက္လာၿပီး ရႈနင္သည္ စတုတၳထပ္သို႔တိုက္႐ိုက္ေျပး သြားသည္။ အဘိုးသည္ေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္ အတိုင္း အလွအပကို ျမတ္ႏိုးေသာ စိတ္ဓာတ္ရွိသူျဖစ္ၿပီး လက္ရွိတြင္သူသည္ အပင္မ်ားကိုေရေလာင္းကာ အကိုင္းခက္ကို ညႇပ္ကာ ညႇိေနသည္။ ဆြန္းလင္းက သူ႔အနားမွာရပ္ေနၿပီး သူ႔အားလက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ ထည့္ေပးေနသည္။ ရႈခ်ိန္ ႏွင့္ ရႈဟိန္က တတိယထပ္ စာဖတ္ခန္းတြင္ရွိေနသည္။ သူတို႔သားအဖၾကား စီးပြားေရးအတြက္ တိုင္ပင္စရာမ်ားစြာရွိေၾကာင္း ရႈနင္သိသည္။
" အဖိုး၊ မနက္ခင္းမွာေအးတယ္။ ဘာလို႔ အေႏြးထည္မထပ္ထားတာလဲ "
"ဒီေလေအးေလး ခံရတာ ေကာင္းတယ္။ အရမ္း မဆိုးပါဘူးကြ "
သူသည္ ရႈေကာင္းႏွင့္စကားေျပာေသာအခါ သူ၏စကားမ်ားသည္ အလြန္အဓိပၸာယ္ရွိေသာခံစားခ်က္ရွိသည္ဟု ခံစားမိခဲ့မည္။ ရႈနင္က စာကို ဆြန္းလင္းလက္ထဲမွ တဆင့္ ကမ္းလိုက္သည္။
ဆြန္းလင္းကစာကိုေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ လက္ခံကာ သခင္ႀကီးအတြက္ ထားလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ လက္ဖက္ရည္အိုးကို ေကာက္ကိုင္ကာ ဒုတိယ သခင္ေလးအတြက္ လက္ဖက္ရည္ဌဲ့ေပးလိုက္သည္။
" သခင္ေလး ၿမိဳ႕ေတာ္ကိုေရာက္ရင္ ဘာလုပ္ဖို႔ရည္႐ြယ္ထားေသးလဲ "
" ကြၽန္ေတာ ္ေသခ်ာေပါက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပဲ ေနမယ္။"
ရႈေကာင္းၿပဳံးၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
" ဘယ္ေလာထိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနမလဲ။ ဆြန္းႀကီး သူ႔ကိုႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ထားလိုက္၊ ပ်ံေျပးသြားဦးမယ္ "
ရႈနင္ ကလက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ေသာက္လိုက္ရင္းေျပာလိုက္သည္။
" အစ္ကိုႀကီးက အရမ္းတင္းက်ပ္လြန္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေႏြရာသီ အားလပ္ရက္တစ္ခုလုံးဟာ ေထာင္ထဲမွာရွိေနတာနဲ႔ မတူဘူးလား။ ကြၽန္ေတာ္ စုံစမ္းၾကည့္ေတာ့ အထက္တန္း ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသား ေတြဟာ ေက်ာင္း အိပ္ေဆာင္ေတြမွာ တစ္ႏွစ္ေနဖို႔လိုအပ္တယ္ဆိုတာေတြ႕ ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္ဆုံေတာ့ အသက္ဝဝရႈႏိုင္ၿပီေပါ့ "
" အဖိုး ေရွာင္ဟိန္ကိုေကာင္းေကာင္းနားလည္တယ္၊ သူမွာ အစီအစဥ္ ရွိၿပီးေလာက္ၿပီ။ မင္းအရင္ကလို ေထာင္က်ေနရ ဦး မွာ ေသခ်ာတယ္"
"...... "
ကြၽန္ေတာ္တို႔ေကာင္းေကာင္းစကားေျပာႏိုင္ေသးရဲ႕လား။ရႈနင္ က ရႈေကာင္း အနားမွာထိုင္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"အဘိုး၊ ငါ့ကိုေျပာေပးပါဦး"
" ေရွာင္ဟိန္က ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ အဆက္အသြယ္ရွိတယ္။ ဒါက ဒီၿမိဳ႕ေတာ္နဲ႔အတူတူပဲ။ သူက ၿမိဳ႕ေတာ္ကို သြားတာက သမုဒၵရာထဲကို ၀ င္ေရာက္သြားတဲ့နဂါးနဲ႔တူတယ္။ မင္းက ေတာ္တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပဲ။ မင္း အကိုရဲ႕စကားကိုနားေထာင္ရမယ္ေနာ္။ ၿမိဳ႕ေတာ္က ေဝးလြန္းတယ္။ အဲ့ဒီမွာ ဘာမဆိုျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မင္း အကိုနဲ႔အတူေနၿပီး သူ႔အကာကြယ္ေအာက္မွာ ေသခ်ာသင္ယူပါ။ ေရွာင္ဟိန္က ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးတဲ့သူျဖစ္လို႔ ေျမး သူ႔ဆီက ပညာအမ်ားႀကီး ရႏိုင္တယ္။ "
အဘိုးက ဘာကိုဆိုလိုေနတာလဲ။
ရႈနင္က သူ၏အစ္ကိုသည္ အင္အားႀကီးမားၿပီး အစြမ္းထက္ေၾကာင္း၊ ဥကၠဌ အေနႏွင့္ လြဲေျပာင္းယူၿပီးေနာက္ ရႈမိသားစုက ဒီထက္ ပိုႀကီးထြားလာမည္၊ သူသည္ C တစ္ၿမိဳ႕လုံး၏ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာမည္၊ သူ႔ကို မည္သူမွ်မတားဆီးႏိုင္ေတာ့ေပ။ ရႈခ်ိန္ရွိစဥ္က မႏွိမ္နင္းႏိုင္ေသာ အတြင္း ႂကြက္လိုေကာင္ေတြကို ရႈဟိန္က လုံးဝ ဖယ္ရွားပစ္ႏိုင္လိမ့္မည္။ အနာဂါတ္မွာ သူတစ္ေယာက္တည္း ရႈဟိန္ရဲ႕ေဘးမွာ က်န္ရစ္ေတာ့မွာလား။ ╮ (╯▽╰) ╭
သူ႔ရဲ႕ ဒုတိယေျမးေလးက အ႐ူးေလးပင္ျဖစ္သည္။
ရႈေကာင္း သည္ ဆြန္းလင္း ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး ေခါင္းကိုခါ လိုက္သည္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးက ေကာင္းမြန္စြာ ေလွ်ာက္လွမ္း ႏိုင္ၾကသည္။ ညီအစ္ကို ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ေလးစားမႈ ကိုျပသႏိုင္ၾက သည္။ ရႈေယာင္းမ်ာ ပင္ကိုယ္စြမ္းရည္ ရွိမရွိကို ဆက္လက္ၾကည့္ရႈ႐ုံပဲ က်န္ေတာ့သည္။ ရႈေယာင္း ေမြးဖြားလာခ်ိန္က ကြက္တိမဟုတ္ေပ။ သူ အ႐ြယ္ေရာက္စအခ်ိန္တြင္ ရႈဟိန္က အသက္ 30 ရွိၿပီး ရႈနင္က အသက္ 25 ႏွစ္ရွိကာ ရႈမိသားစုရဲ႕ႀကီးမားေသာကုမၸဏီ ကို ေသခ်ာ စီမံႏိုင္ၾက လိမ့္မည္။ ထိုအခ်ိန္မွာရႈေယာင္းက လုပ္ငန္းထဲ ဝင္ဖို႔ ငယ္လြန္းေနသည္။
" ဒုတိယသခင္ေလးက ေပ်ာ္စရာကိုႏွ စ္သက္တယ္ဆိုရင္ သခင္ႀကီးအတြက္ ေပ်ာ္စရာပဲ၊ သခင္ေလးက ရႈမိသားစုရဲ႕ကေလးပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သခင္ေလး သေဘာက်သေလာက္ ေပ်ာ္စရာေတြ လုပ္လို႔ရပါတယ္။ "
ရႈေကာင္း ကရယ္လိုက္သည္
ရႈနင္သည္ တကယ့္ကိုေပ်ာ္႐ႊင္ေအာင္ လုပ္ေပးတတ္ေသာ လူငယ္ေလးဆိုတာ သက္ေသျပႏိုင္ခဲ့သည္။ သူက ေအာက္ကို ဆင္းလာေတာ့ အနည္းငယ္မေပ်ာ္ေပမယ့္ သူ၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္ေဖာ္ျပျခင္းမရွိခဲ့ေပ။ လူတိုင္း ရႈဟိန္ ကိုႀကိဳက္တယ္၊ ငါ လည္းအကိုႀကီး ကိုင္ႀကိဳက္တယ္၊ အဘိုးက အရိပ္အႁမြက္ေျပာတာကပုံမွန္ပဲေလ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ငါ့ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ေတြကို ႐ုပ္သိမ္းလိုက္ၿပီး ညီအစ္ကို တည့္ေအာင္ ေနလိုက္ ငါ့အတြက္ေရာ လူတိုင္းအတြက္ေရာ ၀ မ္းသာစရာ ပါပဲ။
အာ ......
သူနားလည္ေပမယ့္ သူ႔ စိတ္ထဲမွာမသက္မသာခံစားေနတုန္းပဲ။
ဟမ္....အကိုႀကီးလား....
အကိုႀကီးက တတိယ အထပ္ ေလွကားေအာက္မွာ သူ႔ကိုေစာင့္ေနခဲ့သည္။
"အကိုႀကီး....ဒီမွာ ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
ရႈနင္ တစ္ခဏမွ် ဘာမွန္း မသိဘဲ ခံစားလိုက္ရသည္။
" ကြၽန္ေတာ့္ကိုေစာင့္ေနတာလား....ဟုတ္လားဟင္.... ဟုတ္လား။ "
ရႈဟိန္က လက္ကိုဆန႔ ္၍ေျပာလိုက္သည္။
"မ႐ူးစမ္းနဲ႔..."
ရႈနင္က သူ႔ေခါင္းကို ပြတ္ရန္ လွမ္းလာေသာ ရႈဟိန္၏ လက္ကို ပုတ္ထုတ္လိုက္သည္။ ရႈဟိန္က မ်က္ခုံးပင့္သြားခဲ့ေပမယ့္ စိတ္မဆိုးေပ။ ကေလးေလးက ဘာေၾကာင့္ စိတ္ဆိုးေနတာလဲ။
သူက ေနာက္တႀကိမ္ လက္လွမ္းလိုက္ေတာ့ ရႈနင္က လက္ကို မဖယ္ပဲ သူ႔ေခါင္းကို အပြတ္ခံကာ အကိုႀကီးလက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ အကိုႀကီးလက္က ေအးစက္မေနပဲ ေႏြးေနသည္။ အစ္ကိုႀကီးက ငါနဲ႔အတူ အၿမဲရွိေနတယ္။ ဒါ ေကာင္းလိုက္တာဟု စဥ္းစားေနမိသည္။
" ဘာျဖစ္ခဲ့လို႔လဲ။ အဖိုးက ဘာေျပာလိုက္လို႔လဲ"
" လူတိုင္းက အကိုႀကိးရဲ႕ စကားကို နားေထာင္ဖို႔ပဲ မွာလိုက္တယ္ "
"မင္းေကာ အကိုႀကီးရဲ႕ စက ားကို နားေထာင္မွာလား "
" ကြၽန္ေတာ္ နားေထာင္မွာပါ"
"လိမ္မာတဲ့ ေကာင္ေလးပဲ"
ရႈနင္ သည္ သူ၏ စိတ္ႏွလုံးထဲ မ်က္လႊာကို မေက်မနပ္ပင့္လိုက္မိသည္။ သူ ဒီပုံစံႏွင့္သိပ္မရင္းႏွီးခဲ့ဘူး.... ╮╯ (╯▽╰) ╭ သူ႔အစ္ကိုႀကီးက သူ႔ကို လက္တြဲကာ ေလွကားမွ ဆင္းၿပီး ကားျဖင့္ ထြက္ခြာလာၾကသည္။
ရႈနင္၏စိတ္တြင္ တည္ၿငိမ္ေနခဲ့သည္။ ဒီေနရာကိုအိမ္သို႔ေခၚမည့္ အစား သူက စစ္ေျမျပင္ဟုေခၚဆိုႏိုင္သည္။
ရႈဟိန္ကကေလးငယ္ကို သူ၏လက္ေမာင္းၾကား ဆြဲဖက္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
" မင္းအိမ္ကို လြမ္းရင္ အကိုႀကီး ျပန္ေခၚလာေပးမယ္ "
"ရႈေယာင္းေမြးေတာ့မွ ျပန္လာတာေပါ့။ အထက္တန္းတက္ရင္ စာေတြ မ်ားလာေတာ့မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္မွာအခ်ိန္မရွိဘူး"
ရႈနင္သည္ အစ္ကို၏ေျခေထာက္မ်ားေပၚကို တက္ထိုင္ကာ သူ၏လည္ပင္းတြင္လက္ေမာင္းျဖင့္ တြယ္ဖက္ကာ ၿပဳံးရင္းေမးလိုက္သည္။
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕ေတာ္ကိုေရာက္တဲ့အခါ တစ္ေယာက္ကို တေယာက္ ပဲမွီခိုေနရမယ္၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေကြၽးေမြးဖို႔ အကိုႀကီးဆီမွာ ေငြအလုံအေလာက္ မရွိဘူးလို႔ မေျပာနဲ႔ေနာ္"
"...... "
ရႈဟိန္ ၏မ်က္လုံးထဲမွာ ေငြသည္နံပါတ္မ်ားသာျဖစ္သည္။
" မင္း သေဘာက်တယ္ဆိုရင္ မင္းက ေငြ ကိုင္လုပ္ေလ "
" ဒါကိုေမ့လိုက္ပါေတာ့... ကြၽန္ေတာ္က ေလ့လာစရာ အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္။ "
အရာရာကိုလက္ဝါးႀကီးအုပ္ရန္ ႀကီးမားေသာအလိုဆႏၵကို ရႈနင္ခ်ိဳးႏွိမ္လိုက္သည္။ တခ်ိန္က်ရင္ ရႈဟိန္က လက္ထပ္ၿပီး သူ႔ဇနီးသည္ကပဲ ေငြေရးေၾကးေရးကိုဂ႐ုစိုက္ေစတာ ပိုေကာင္းလိမ့္မည္။ ဒါမွ လက္ထပ္ထိမ္းျမားအၾကား အျပန္အလွန္ယုံၾကည္မႈ ရလာမည္ျဖစ္သည္။
"မင္းက ေငြစာရင္းေတြ မကိုင္ရဲဘူး မဟုတ္လား။ ဒါဆိုရင္ မင္း financial management ဘာသာရပ္ကို သင္ယူ သင့္တယ္။ "
ရႈနင္ခါးသီးစြာၿပဳံးလိုက္သည္။ အရင္ဘဝက သူ ဒီ ေငြေၾကးစီမံခန႔္ခြဲမႈ ဘာသာရပ္ကို ခ်င္ယြိက်ိဳး၏ဖိအားေပးမႈျဖင့္ သင္ယူခဲ့ၿပီး တခ်ိန္လုံး company မွာ ကြၽန္လို ႐ုန္းခဲ့ရသည္။ အခု ဘဝေတာ့ ဒီလို အမွားမ်ိဳးထပ္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။
" ေတာ္ပါၿပီ။ အေဖနဲ႔ အကိုႀကီးတို႔ တေနကုန္ ႐ုံးမွာ အလုပ္မ်ားတာကိုၾကည့္ၿပီး ဒီဘာသာရပ္ကို မယူရဲေတာ့ဘူး။ အိမ္မွာ အကိုႀကီးက အျပင္ထြက္ အလုပ္လုပ္တာနဲ႔လုံေလာက္ပါၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္က အိမ္မွာေနၿပီး အဖိုးနဲ႔ အေဖ့ကို ဂ႐ုစိုက္ေပးမယ္ေလ မေကာင္းဘူးလားဟင္ "
ရႈနင္ေျပာလိုက္သည့္ စကားအဓိပၸာယ္ကို ရႈဟိန္ တမ်ိဳး နားလည္လိုက္သည္။ ေယာက်ာ္းက ပိုက္ဆံရွာ။ မိန္းမက အိ္မ္မွာေနျပီး အိမ္ကို ေစာင့္ေရွာက္......
ဒါေႀကာင့္ သူက အရမ္းကို ဝမ္းသာသြားျပီး ညီေလး၏ ပါးျပင္နွင့္ နဖူးေလးကို အထပ္ထပ္ေမႊးႀကဴလိုက္မိသည္။
Shu Ning က သူ႕စကားေတြထဲမွာ ဘာပါသြားလုိ႕ အကိုႀကီးခုလို ရူးမလို ဝမ္းသာသြားသလဲဆိုတာ လံုးဝ နားမလည္ေတာ့ေပ။
အ (°△° |||) ︴ငါ ထူးထူးျခားျခား ဘာမွမေျပာခဲ့ဘူးေလ။ ေသစမ္း... သူက ဘာေႀကာင့္ ဒီေလာက္ စိတ္လႈပ္ရွားရတာလဲ? သူ ျပန္ေတြးေပမယ့္ ဘာမွ မသိခဲ့ေပ။
ရႈဟိန္၏အၾကည့္မွာ အလြန္နက္ရႈိင္းေနသည္။
"ေကာင္းၿပီ၊ ငါ သေဘာတူတယ္၊ မင္းေကာ ဘယ္လိုလဲ"
"...... "
" ငါ ကုမၸဏီကိုဂ႐ုစိုက္မယ္၊ မင္းက အိမ္ကိုဂ႐ုစိုက္ရမယ္!"
"အမ္, အဆင္ေျပတယ္!"
ရႈဟိန္က သူ၏လက္ေခ်ာင္းကိုဆန႔ ္၍ ေကြးလိုက္သည္။ ရႈနင္သည္ သေဘာမေပါက္မီခဏေခတၱ တုန္႕ဆိုင္းေနျပီး လက္ေခ်ာင္းျခင္း ခ်ိတ္ကာ ကတိျပဳလိုက္သည္။ သူ ျပန္လည္ေမြးဖြားလာျပီးေနာက္ ရႈဟိန္၏ အျပဳမႈမ်ားသည္ အရင္ဘဝနွင့္ မတူေတာ့ပဲ ပိုျပီး အသက္ဝင္ကာ ကေလးဆန္ေနသလို ခံစားရသည္။
ဘာျဖစ္ျဖစ္ ရႈဟိန္လည္း အခုမွ အသက္ 18 နွစ္ဆိုေတာ့ သူလည္း ကေလးဆန္တဲ့ စိတ္ေလးရွိတာျဖစ္မယ္ဆိုျပီး ရႈနင္ ေတြးေနမိသည္။
သူသည္ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ေကာင္းေသာ ဘာသာရပ္ကို ေလ့လာရန္ မလိုေတာ့ေၾကာင္းစဥ္းစားလိုက္သည္ႏွင့္မၾကာမီတြင္ သူ လည္း စိတ္သက္သာရာရသြားသည္။
ရႈဟိန္က ရင္ထဲက လႈပ္ရွားေနမႈကိုျငိမ္ဖို႕ အခ်ိန္ ခဏယူလိုက္ရသည္။ သူ႕ညီေလးက ကတိေပးလိုက္ျပီ။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ သူ စိတ္ေအးသြားခဲ့သည္။
ရႈနင္က ဒီနည္းနဲ႕ ကိုယ့္ဖာသာ ေရာင္းစားလိုက္မိသည္ကို မသိလိုက္ေပ။
သူတို႔ဟာေလဆိပ္ကိုေရာက္ခဲ့ၾကၿပီး ကိုယ္ရံေတာ္ေတြပါ ပါလာခဲ့သည္။ ရႈမိသားစုက ကိုယ္ပိုင္ေလယာဥ္ေတြမရွိေပမယ့္ ရႈဟိန္က ေ ပထမတန္းစား လက္မွတ္ကို ဝယ္ယူခဲ့ေသာေႀကာင့္ သီးသန္႕ျဖစ္ကာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ရွိသည္။ ေလယာဥ္ပ်ံတက္ၿပီးသိပ္မၾကာခင္မွာ ရႈနင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။ ရႈဟိန္က ကေလးေလးကို ေစာင္ငယ္ေလးတစ္ခုနဲ႔ဖုံးအုပ္လိုက္ၿပီးေလယာဥ္ဆင္းသက္မွသာ ရႈနင္ ႏိုးလာသည္။
ရႈဟိန္က ကေလးငယ္၏နား႐ြက္ကိုပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ ေလထုဖိအားေႀကာင္း နားအူျပီး ရႈနင္ မသက္မသာျဖစ္မည္ကို စိုးရိမ္ေနခဲ့သည္။
သူ၏အစ္ကိုသည္ အၿမဲႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕သူျဖစ္ေသာေႀကာင့္ ရႈနင္က သူ႔ကိုနာခံမႈရွိစြာ လုပ္ခြင့္ေပးခဲ့သည္၊ သူ၏အစာအိမ္သည္ အခုေတာ့ အနည္းငယ္ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနသည္၊ ေလယာဥ္ေပၚမွဆင္းလာေသာအခါ တစ္စုံတစ္ ဦး က သူတို႔ကို လာႀကိဳခဲ့သည္။ ထိုလူမ်ားကို ရႈနင္၏အတိတ္ဘ ၀ တြင္ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသည္။ သူတို႔သည္ ရႈ မိသားစုမွ ထပ္မံေခၚယူထားေသာ ထိပ္တန္း ကိုယ္ရံေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။
သူတို႔က ကားေပၚတက္ၿပီးခ်ိန္ ကားေပၚမွာ တကယ္ကိတ္မုန႔္ကို ေတြ႕လိုက္ေတာ့ ရႈနင္ မ်က္လံုးဝိုင္းသြားသည္။
ရႈဟိန္ သည္ထိုေသတၱာကိုဖြင့ ္၍ ရႈနင္ဆီသို႔လႊဲေျပာင္းေပးလိုက္သည္။ ဇြန္းေသးေသးေလးပင္ ပါရွိသည္။ ရႈနင္က သူ၏ အစ္ကိုႀကီးကို မ်က္လံုးရြဲႀကီးျဖင့္ ႀကည့္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
" ကြ်န္ေတာ္တို ႔အတူတူစားၾကစို႕လား"
"ငါေလယာဥ္ေပၚမွာ စားၿပီးၿပီ၊ မင္း အားလံုး စားလိုက္ေတာ့ "
အဆိုပါကိတ္မုန႔္သည္ အလြန္ေသးငယ္လြန္းသည္၊ ႔ႏွစ္ေယာက္မွ်ေဝႏိုင္ေသာ္လည္း မဝနုိင္ေပ။ မုန္႕ေသးေသးေလးပဲ မွာလိုက္မိလို႕ ရႈဟိန္ အနည္းငယ္ေနာင္တရခဲ့သည္။ ရႈဟိန္သည္ေရဘူးကို ဖြင့္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"ျဖည္းျဖည္းစား "
"အြန္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အစ္ကိုႀကီး "
"ငါတို႔အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔ေျပာစရာ မလိုဘူး"
"အိုေက ~"
" တကယ္လို႔ မင္းတကယ္ ငါ့ကို ေက်းဇူးတင္ခ်င္ရင္ နမ္းပါ၊ စိတ္ပါလက္ပါး နမ္းေပးပါ"
ရႈဟိန္ကအေလးအနက္ထားကာ ေျပာလိုက္သည္။ သူသည္ သူ႔အတြက္အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ရွာေဖြရန္ ဘယ္ေတာ့မွ လက္ေလွ်ာ့လိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။
ရႈနင္က ကိတ္မုန႔္ကိုအနည္းငယ္စားကာ ျမိဳခ်လိုက္ၿပီး ပါးစပ္ကိုသုတ္လိုက္သည္။ သူသည္ ခႏၶာကိုယ္ကို မတ္ကာ အကိုႀကီး၏ လည္ပင္းကိုဖက္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူ၏ေခ်ာေမာေသာ အကိုႀကီး၏ မ်က္ႏွာကိုနမ္းလိုက္သည္။ တမင္တကာ အသံျမည္ေအာင္ နမ္းလိုက္တာျဖစ္သည္။ အေရွ႕ဘက္ရွိ ကိုယ္ရံေတာ္မ်ားကၾကားလွ်င္ သူတို႔အံ့ၾသသြားမည္ျဖစ္သည္။
အကယ္၍ သူတို႔ နားစြင့္ထားမည္ဆိုရင္ အျမဲ ေအးစက္ကာ ေႀကာက္စရာေကာင္းေသာ ရႈဟိန္တစ္ေယာက္ အသံအက်ယ္ႀကီးျဖင့္ မြမြ လုပ္ခံေနရတာက ရႈဟိန္အတြက္ မထင္မွတ္ထားတာပဲ မဟုတ္လား။ ဟီး...ဟီး...ဟီး....
ရႈနင္က သံုးႀကိမ္တိတိ နမ္းျပီး ေပ်ာ္ေနစဥ္ ရႈဟိန္က ရႈနင္၏
မ်က္နွာေသးေသးေလးကို လက္ျဖင့္ ညွပ္ဖမ္းထားျပီး နူတ္ခမ္းေလးေပၚကို သံုးႀကိမ္တိတိ အသံထြက္ေအာင္ မြ.မြ..မြ ျပန္လုပ္ကာ အျပစ္ေပးလိုက္သည္။ ဒီ ညစ္က်ယ္က်ယ္ေကာင္ေလးက တမင္ညစ္က်ယ္က်ယ္လုပ္ေနတာကို သိေသာေႀကာင့္အျပစ္ေပးလိုက္တာ ျဖစ္သည္။
ရႈနင္က မထင္မွတ္ထားေသာ အကိုႀကီး၏အျပဳမႈေႀကာင့္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္သြားသည္။
ရႈနင္ က ဘာလဲ....တကယ့္ကိုငရဲပဲလို႔ သူ႔ကိုယ္သူေျပာခဲ့သည္။ သူ ေျခလွမ္းမွားသြားတယ္လို႕ ခံစားလိုက္ရသည္။
ရႈဟိန္က ထြက္ေျပးခ်င္ေနေသာ ရႈနင္ကို ဖက္ကာ ဆိုဖာေပၚလွဲခ် လိုက္သည္။ ရႈနင္က ရႈဟိန္၏ ရင္ခြင္ေအာက္တြင္ ခ်ဳပ္မိေနေတာ့သည္။
" အကိုႀကီး... "
" ဘာလဲ ... မင္းေနာက္ထပ္လိုခ်င္လား။ ငါ မင္းကို ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာ မေသခ်ာေတာ့ဘူး"
ရႈနင္၏ နွလုံးသားေလးက ခုန္ထြက္လုနီးပါးျဖစ္ေနသည္။ သူက အကိုႀကီး၏ေတာက္ပေသာ မ်က္ဝန္းကိုႀကည့္ကာ ေႀကာက္လာျပီး ေအာက္နူတ္ခမ္းကို ကိုက္ထားမိသည္။
ရႈဟိန္က သူ႕ကိုယ္ေပၚကို ေမွာက္ကာအုပ္မိုးက်လာေပမယ့္ ကေလးေလး၏ နူတ္ခမ္းေလးမ်ားကို အမွန္တကယ္မနမ္းခဲ့ပါ၊ သူက နဖူးေလးကိုပဲ အနမ္းေပးခဲ့သည္။
"မင္း အကိုႀကီးကိုေႀကာက္ေနတာလား "
ဝိုး....အေရွ႕ခန္းက ကိုယ္ရံေတာ္ေတြက တကယ့္ကို ဘာမွ မႀကားရသလို မျမင္ရသလိုကို ေအးေဆးတည္ျငိမ္လွခ်ည္လား။
ရႈနင္ေတြးလိုက္မိျပီး အ ကိုႀကီးရဲ႕ အနမ္းေတြေအာက္ နစ္သြားေတာ့သည္။
-----------------------------
Chapter (60)_ အကိုကြီးက ပိုက်ဆံရှာ..ကျွန်တော်က အိမ်ကို စောင့်ရှောက်မယ်.... (Z+U)
ဟမ်.......
အကိုကြီးက သူ့ပေါ်ကို တဖြည်းဖြည်းညွတ်ကျလာပြီး အရသာရှိတဲ့ အသားကို စားမလိုပုံနှင့်ကြည့်နေသောကြောင့် ရှုနင်က မျက်လုံးပေကလပ် ပေကလပ်ဖြင့် ကြည့်လိုက်မိသည်။ အကိုကြီးက သူ့ရဲ့ ဘယ်အပိုင်းကို အရင် ပထမ ဦး ဆုံးကိုက်သင့်သည်ကို စဉ်းစားနေပုံပေါ်သည်။
နောက်ဆုံးတော့ သူက အကိုကြီးရဲ့ အချစ်တော် တိရစ္ဆာန် တစ်ကောင်ဖြစ်ခဲ့ပြီပေါ့.... (╯▽╰)
ရှုနင်က ရုတ်တရက်နေရာပြောင်းရွှေ့သွားသည်။ သူက ရှုဟိန်နမ်းမှာကို ငြင်းတာမဟုတ်ပေ။ သူ့ နူတ်ခမ်းကလွဲရင် တကိုယ်လုံး ကြိုက်သည့် နေရာကို နမ်းလို့ရသည်။
ရှုနင်၏ရည်ရွယ်ချက်များကို သူ၏မျက်လုံးများထဲတွင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း တွေ့မြင်နိုင်သည်။ ဒါကြောင့် နူတ်ခမ်းကို မရောက်ခင် ရှုဟိန်က ရပ်တန့်လိုက်ပြီး မျက်နှာထက်တွင် ညစ်ကျယ်ကျယ် အပြုံးတစ်ခုပေါ်လာသည်။
သို့သော် ရှုဟိန်တွင်အခြားရွေးချယ်စရာနည်းလမ်းမရှိတော့ပေ။ သူက
ကလေးလေးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို ဘယ်နေရာမှာမဆို တကယ်နမ်းနိုင်ပေမယ့် သူ တကယ်နမ်းချင်တဲ့နေရာကို နမ်းခွင့်မရသောကြောင့် မကျေနပ်ပေ။ ဒါပမေယ့်သူ နမ်းလို့မရပေမယ့် ကိုက်လို့တော့ ရတယ် မဟုတ်လား.....
~ Ah ~
ရှုဟိန်သည် ရှုနင်၏ နှာခေါင်းထပ်ဖျားလေးကို အသာလေး ကိုက်လိုက်သည်။ ရှုနင်က မထင်မှတ်ထားသည်အပြုမှုကြောင့် လန့်ကာ အသံသေးသေးလေး ထွက်သွားသည်။
ရှုဟိန်က အနိုင်ရခဲ့သဖြင့် သူ ကျေနပ်သွားသည်။
ရှုနင်သည် သူ့ဖြင့် နှာခေါင်းလေးကို အုပ်ထားပြီး လွန်အံ့အားသင့်သွားသည်။ ဒါ အမှန်ပဲလား။ နတ်ဘုရားအကိုကြီးက သူ့ နှာခေါင်းကို အသာလေး ကိုက်လိုက်တာလား။ ဟမ်.....ဒါက ဘယ်လိုအနေထားကြီးလဲ။ ဒါက ချစ်သူတွေကြားက ကလူကျီစယ်တဲ့ အပြုမှုမျိုးမဟုတ်လား။ အကိုကြီးက ညီလေးကို ဘာကြောင့် ခုလို လုပ်ရတာလဲ။
"ထပ်လိုချင်သေးလား?"
"ဟင့်.......အင်း.........."
ရှုနင်သည် သူ၏နှာခေါင်းကို ဖုံးအုပ်ကာ သူ၏ပါးစပ်က ချက်ချင်း ငြင်းလိုက်သလို ခေါင်းခါခဲ့သည်။
ှုရှုဟိန်က သက်ပြင်း ချ၍ တမင်တကာ နှာခေါင်းလေးကို ညစ်လိုက်သည်။
" မင်းကို ငါဘာလုပ် ရရင်ကောင်းမလဲ.....လူညစ်ကလေးလေး"
"အကိုကြီးပဲ ကလေးလေး... အကိုကြီးတို့ တမိသားစုလုံးပဲ ......"
ရှုနင်က မျက်ရည်မထွက်ပဲ ငိုချင်နေပြီ။ သူက ကလေးမဟုတ်တော့ဘူး။ 13 နှစ်ရှိပြီ။ ဒါပေမယ့် ရှုဟိန်က အရွယ်ရောက်နေပြီး သူက တကယ်ပဲ 13 နှစ်အရွယ်လေးပဲ ရှိသေးတယ်။
ရှုဟိန်က "ငါတို့ တမိသားခုလုံးက ဘာလဲ" ဟု စိတ်ဝင်စားစွာမေးခဲ့သည်။
"အစ်ကိုကြီး ကျွန်တော် ပင်ပန်းနေပြီ၊ ငါ ရေကန်ထဲက ထွက်ချင်နေပြီ!"
ရှုဟိန်က သူ့ကို ဆက်လက်ရေချိုးပေးကာ ဆေးကြောသန့်စင်ပေးချင်သေးသည်။ ရေနွေးနွေးလေးကြောင့် ဖြူစင်သော အသားလေးက ပန်းရောင်သန်းကာ တကိုယ်လုံးကိုက်ခဲချင်စရာ၊ အရာထင်အောင် နမ်းစုပ်ပြီး သူ့ပိုင်ဆိုင်မှုဖြစ်ကြောင်း ပြချင်စိတ်တို့ ပြင်းနေခဲ့ပေမယ့် ရှုနင်က ငယ်သေးသည်။ သူ မလုပ်သင့်သေးပေ။ သူလုပ်ရင်လည်း ဘာဆိုတာ ဒီကောင်လေး နားလည်ဦးမည် မဟုတ်ပေ။ သူကြိုးစားချင်သော်လည်း အချိန်မတန်သေးပေ။
ကလေးလေးကိုဆေးကြောပြီးတဲ့နောက် နောက်ထပ် သူ့အောက်ပိုင်းက မတော်တဆမှု ထကြွလာတာကို ရှောင်ရှားဖို့ကြိုးစားနေတဲ့ ရှုဟိန်က ကိုယ့်ကိုယ်ကိုဆေးကြောပြီးနောက် အရေးကြီးတဲ့အပိုင်းတွေ ရဲ့ ပတ်ပတ်လည်ကို ကာကွယ်ရန် ကြီးမားသော တဘက်ကြီးဖြင့် ကိုယ်အောက်ပိုင်းကို ပတ်လိုက်သလို ရှုနင်ကိုလည်း ပဝါကြီးဖြင့် တင်းတင်းပတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်လာပေးခဲ့သည်။
အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ ရှုဟိန်က ရှုနင်အတွက် အထူးမှာယူထားသည့် ညအိပ်ဝတ်စံကို ဝတ်ပေးလိုက်သည်။ ရှုနင်က သူ ဝတ်ပေးသည့် အဝတ်ကိုကြည့်ပြီး သူ သေးပေါက်ချင်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ဟု စဉ်းစားနေစဉ် မမျှော်လင့်ထားသည့် အမြီးတစ်ခုကို ညဝတ်ဘောင်းဘီနောက်မှာ တွဲလောင်းကျနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
" အကိုကြိး....."
"ဘာမှားလို့လဲ?"
ဒီလိုပြန်မေးဖို့ ရှုဟိန်က ဘယ်လိုမျက်နှာပြောင်ရတာလဲ။ ရှုနင်က အရမ်းဒေါသထွက်နေပြီး အမြီးကိုလက်နှင့်ကိုင်ကာ ပြရင်း အကိုကြီးကိုမေးလိုက်သည်။
'ဒါက ဘာလဲ'
ကောင်လေးကဒေါသထွက်ပြီး သူ့ကိုမျက်နှာချင်းဆိုင် အမြီးကို ဆွဲဆန့်ကာမေးနေပုံက အလွန်ချစ်စရာကောင်းလွန်းလှသည်။ ရှုဟိန်က ချစ်စိတ်ကိုမြိုသိပ်ထားရပြီး သာမန်လေသံဖြင့် ဖြေလိုက်သည်။
"အမြီးလေ"
"...... "
"ဘာမှားနေလို့လဲ?"
ရှုနင်က စိတ်ဓါတ်ကျသွားပြီး အမြီးကိုလွှတ်ချကာ ပြောလိုက်သည်။
" ကျွန်တော် မကြိုက်ဘူး"
သူက ဝုန်းဒိုင်းကြဲတာ ထပ်မလုပ်တော့ပေမယ့် အသာတကြည်တော့ လက်မခံချင်ပေ။
"မင်းကို ဝတ်ခိုင်းဖို့ မဟုတ်ဘူး။ ဒါက ငါ သုတေသန လုပ်နေတာ"
"...... "
"တခုခု မှားနေလို့လား?"
ရှုနင်၏စိတ်တွေရှုပ်ထွေးနေသည်ဟု ခံစားမိလာ သည်။
မင်းက ငါ့ကို ဒီလိုအဝတ်အစားမျိုးအရင်ပေးဝတ်ခဲ့တယ်။ အခုတော့ ညဝတ်ဘောင်းဘီက ဘယ်သူ့ကို မဆို နားလည်မှုလွဲနိုင်တဲ့ အမြီးနဲ့တွေ ပါလာပြီ။ အစ်ကိုကြီး က အရမ်းမုန်းဖို့ကောင်းတယ်။ အကိုကြီးကို မခေါ်တော့ဘူး။
ရှုနင်က ဘာမှမပြောတော့ပဲ ညဝတ်အကျီင်္ကို ချွတ်ပစ်ကာ စောင်ထဲ ဝင်သွားပြီး တဖက်ကိုလှည့်ကာ စကားမဆိုပဲ စစ်အေးတိုက်ပွဲ ဆင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
ထိုအဝတ်ဝတ်ပေးတာ မအောင်မြင်ခဲ့သော ရှုဟိန်က ကလေးလေး အတွက် အခြား ညအိပ်ဝတ်စုံကို ထုတ်ကာ စောင်ထဲက ကလေးကို ဝတ်ပေးလိုက်သည်။ သူ့အိပ်ခန်းထဲတွင် သူတို့ ဘာမှမဝတ်ပဲ ကိုယ်တုံးလုံးနှင့် အိပ်လို့ရပေမယ့် ရှုနင်၏အိပ်ခန်းထဲ ကိုယ်လုံးတီးနှင့် အိပ်လို့မဖြစ်ပေ။ မတော်လို့ ညသန်းခေါ် အခန်းထဲ အဖေဖြစ်သူဝင်လာလျှင် အထင်လွဲမှုတွေဖြစ်လာနိုင်သည်။
ရှုနင် ကဝုန်းဒိုင်းကြဲနေကာ ဘယ်လောက်ပူးပေါင်းချင်ကြောင်း ဖော်ပြနေပေမယ့် ရှုဟိန်က အတင်းဝတ်ပေးတာ ခံလိုက်ရသည်။ အဝတ်ဝတ်ပြီးမှ ခုနက အမြီးနှင့် ညအိပ်ဝတ်စုံမဟုတ်တာ သိလိုက်တော့ မေးလိုက်သည်။
"အစ်ကိုကြီး အမြီးတွေနဲ့ ညအိပ်ဝတ်စုံကို ဘာကြောင့် လေ့လာနေတာလဲ "
"မင်းက အိပ်ငိုက်နေပြီမဟုတ်လား။ အိပ်တော့။ မနက်စောစောထပြီး အဖိုးကို သွားနူတ်ဆက်ရဦးမယ်။ ပြီးရင် ငါတို့ မနက်စာစားပြီး လေဆိပ်ကို ဆင်းရမယ်။ "
သူတို့ စောစောစီးစီး အိမ်က ထွက်သွားနိုင်တော့မယ် ဟုတ်လား။ ဒါက အံ့သြစရာပါပဲ။
ရှုနင်က ထချင်ပေမဲ့ ရှုဟိန် ကအလျင်အမြန် သူ့ကိုဆွဲခေါ်ပြီး ဖိထားလိုက်သည်။
" အိပ်ချိန်ရောက်ပြီ၊ ယောက်ျားကောင်း တစ်ယောက်ဖြစ်အောင်နေ"
ရှုဟိန်က သူ့လက်မောင်းကြားဖက်ကာ အတူတူအိပ်လိုက်သည်။
Shu Ning: "...... "
ငါထွက်ပြေးတော့မလို ထင်ပြီး ခုလို လုပ်နေတာလား။
ဘာဖြစ်လို့ ငါ့ခြေထောက်တွေကို သူ့ခြေထောက်တွေကြားထားပြီး ရစ်ပတ်ထားတာလဲ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကနေ့တော့ ငါ စိတ်ကောင်းဝင်နေလို့ သည်းခံပေးလိုက်ပ့ါမယ်။
သိပ်မကြာခင်မှာပဲ သူ့ဖုန်းက မီးလင်းလာတယ်။ ရှုဟိန် က တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး သူမျှော်လင့်ထားသည့် အတိုင်း သူတို့အဖေ ရှုချိန်က ရောက်လာသည်။ တံခါးဖွင့်လိုက်တော့ ရှုချိန်က ခေါင်းအုံးကြီးကို သယ်ဆောင်လာပြီး အိပ်ယာဘေးဘက်ကို ချလိုက်သည်။
"နင်နင် အိပ်ပျော်သွားပြီလား"
ရှုဟိန် က " သူ အခုနိုးနေတယ်"
ရှုနင်ကမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်။
"အကိုကြီးလား"
ရှုချိန်က သက်ပြင်းချပြီးသည့်နောက် သူ့သားငယ်လေး နင်နင်ကို သူ့သားကြီးရဲ့လက်မောင်းကြားက ဆွဲထုတ်ကာ ဖက်လိုက်သည်။
ရှုချန်က သူ့သားကြီး ဝုန်းဒိုင်းမကြဲမှီ ထပ်မံပြောကြားခဲ့သည် -
" မင်းတို့နှစ်ယောက်စလုံး မနက်ဖြန်ထွက်ခွာသွားကြတော့မယ်။မင်း ခုလို မလုပ်စမ်းပါနဲ့ ဟိန်ဟိန်။ မင်းက မနာလိုဖြစ်နေတာလား။ လာ... အဖေ မင်းကိုလည်း ဖက်ထားပေးမယ် "
ရှုနင်က တိတ်တိတ်ရယ်မောကာ သူ့အဖေရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝင်ကာ ဖက်ထားလိုက်သည်။ ရှုနင်က အဖေ့ခါးကို လက်သေးသေးလေးတွေနှင့် ဖက်ထားပြီး အကိုကြီးက မနာလိုဖြစ်နေတာလားဟု တွေးနေသည်။ အဖေ့ကို သူ အဲ့လိုဖြေလိုက်ရင် အဖေက အကိုကြီးကို အမြင်ဘယ်ကြည်တော့မလဲဟု စဉ်းစားနေသည်။
ထင်သည့်အတိုင်း ရှုဟိန်က အတင်း နင်နင်ကို ပြန်မဆွဲယူတော့ပေ။
ရှုချိန်က ခေါင်းအုံးပေါ် ခေါင်းချလိုက်ပြီး နင်နင်၏မျက်နှာနီနီလေးကို ကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"အဖေ မင်းကို မကြာခဏလာတွေ့မယ် နင်နင် သားလေး သဘောကျလား"
"ကျွန်တော် သဘောကျတယ်။"
ရှုချန်၏ လက်မောင်းများက ကြွက်သွားတောင့်တင်းသောကြောင့် ရှုနင်က ကြွက်သားများကို အသာထိကြည့်တော့ ရှုချိန်က သူ့သားကို လက်မောင်းကြွက်သားတွေ ညစ်ပြလိုက်သည်။
"သားလည်း ကြီးလာရင် ကြွက်သားတွေ ထွက်လာမှာပေါ့... "
ရှုချိန်နှင့်ရှုဟိန်တို့နှစ်ယောက်လုံးက ကျန်းမာရေးလိုက်စားကာ ကိုယ်လုံးတောင့်တင်းပြီး ကြွက်သားများဖြင့် ကြည့်ကောင်းသောလူများဖြစ်သည်။ ရှုဟိန်က အခုမှ 18 နှစ်ဆိုတော့ လူကြီးဖြစ်သူ ရှုချိန်လောက် တောင့်တင်းသောကြွက်သားများ မရှိသေးပေမယ့် ရွယ်တူတွေထက် သာလွန်ကာ ဆွဲဆောင်မှုရှိသော ကိုယ်လုံးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။
ငါ..အကိုကြီးရဲ့ကြွက်သားတွေကို ထိကြည့်ချင်လိုက်တာ.....
ထိုစဉ် သူတို့ဖခင်က ရှုနင်၏ ကြွက်သားတွေကို စစ်ဆေးချင်စိတ်ပေါက်လာသည်။ ရှုဟိန်က ဖခင်ကို တားလိုက်သည်။
" အဖေ.... ညနက်နေပြီ။ နင်နင် အိပ်ချင်နေရောပေါ့.... "
ရှုဟိန်လည်း တွန့်ဆုတ်စွာ အရှုံးပေးလိုက်သည်။
နင်နင် ထိုည အလွန်အဆင်ပြေစွာအိပ်ခဲ့ရသည်၊ သူ့အစ်ကိုကြီးကို သူ့ရှေ့တွင် မျက်နှာချင်းဆိုင် ထားခဲ့ပြီး၊ သူ့အဖေရဲ့ထွေးပွေ့မှုက သူ့အစ်ကိုကြီးနဲ့မတူ ပိုမာကြောပေမယ့် ရှုနင် လုံခြုံစွာအိပ်မောကျသွားခဲ့သည်။ မနက်ငါးနာရီခန့်တွင် ရှုချိန်သည် ရှုဟိန် နှင့်စကားစမြည်ပြောနေသောကြောင့် သူ နိုးလာသည်။ သူနိုးလာတော့ သူ့အဖေက ခေါင်းစဉ်ကိုပြောင်းလဲလိုက်သည်။
ရှုနင်သည်ကုမ္ပဏီ၏ကိစ္စများကိုကြားရလည်း စိတ်မဝင်စားပေ။ တကယ်လို့ချင်ယွိကျိူးသာဆိုရင် ဒါကို သေချာပေါက် အသုံးချကာ ပြနသာရှာပေလိမ့်မည်။
ရှုနင်က ိအိမ်က မထွက်ခင် သူ့အမေကို တချက်သွားကြည့်ရဦးမည်ထင်သည်။ လှေကားပေါ်က ပြုတ်ကျထားသောကြောင့် ကလေးက စောမွေးမည့်ပုံပေါ်သည်။
ရှုကောင်းက စာပို့လာသောကြောင့် သူတို့အားလုံး မနက်စာစားဖို့ အောက်ဆင်းရတော့သည်။ ရှုချိန်က မနေ့ကလို ရှုနင်ကို ပွေ့ချီဆင်းလာပြိး ရှုဟိန်က အေးစက်စက်မျက်နှာဖြင့် နောက်က လိုက်လာခဲ့သည်။
ချင်ယွိကျိုးက လှေကားအောက်မှာ စောင့်နေပြီး ရှုနင်ကို မှာချင်ပေမယ့် ရှုနင် အောက်ကိုရောက်လာတော့ သူ့အဖိုး ရှုကောင်းကချက်ချင်း ခေါ်လိုက်သဖြင့် လက်လျော့လိုက်ရသည်။ သူ့ကလေးကို မွေးပြီးတောဘက်ကို ပစ်ထားခဲ့သည်။ သူမက ရှုချိန်ကို ပြန်ရအောင် ယူနိုင်ပေမယ့် သူ့သားကို ဘယ်တော့မှ ပြန်မရနိုင်တော့ဘူးဟု ခံစားလိုက်ရသည်။ သူမရင်ထဲက အပိုင်းစတစ်ခု ပျောက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူမအသက်ကြီးပြီး သေဆုံးလျှင်ပင် သူ့ကိုပြန်မယူနိုင်တော့ပေ။ ဒါက သူမအတွက် အလဲအလှယ်ပဲဖြစ်သည်။ တခုလိုချင်လို့ တခုကို စွန့်လွှတ်လိုက်ရတာပဲဖြစ်သည်။
သူမက ရည်မှန်းချက် အရမ်းကြီးပြီးကိုယ်ဝန်ဆောင်ချိန် ဘာကိုမှ မလုပ်နိုင်သဖြင့် စိတ်ဓါတ်ကျနေသည်။ ဒါ့အပြင် ရှုနင်က သူမ ခိုင်းသလို မလုပ်သည့်အတွက် ဒိသားကို သူမ မုန်းတီးနေမိသည်။
"အဖေက စောင့်နေတာကြာပြီ အကိုချိန်... မြန်မြန်လာတော့... "
ရှုချိန်က ရှုနင်ကို ချလိုက်တော့ ချင်ယွိကျိုးက သူ့သားကို ထိုင်ခုံတစ်ခုဆီ ဆွဲခေါ်သွားလိုက်သည်။
" မင်း သေချာပြင်ဆင်ထားပြီးပြီလား "
ရှုကောင်းက ရှုဟိန်ကိုကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်။
" အာလုံး ပြင်ဆင်ပြီးပါပြီအဖိုး။ စိတ်မပူပါနဲ့တော့ "
ရှုဟိန်က ခေါင်းငြိမ့်ကာ ဖြေလိုက်သည်။
ရှုနင်က အစမှာနည်းနည်း ရှက်ကြောက်နေပေမယ့် အဖိုး၏လည်ပင်းကို ဖက်ကာ ပြောလိုက်သည်။
" အဘိုး၊ကျွန်တော် အဖိုးကို လွမ်းနေမှာ"
ရှုကောင်း ကပြုံးလိုက်ပြီး "မင်းကို အဖိုးလာတွေ့မယ်လေ !"
ရှုချိန် သည် သူ၏မျက်ခုံးကိုပင့်ကာ အံ့အားသင့်သွားသည်။
"အဖေလည်း သားကို လာတွေ့မယ် "
ချင်ယွိကျိုးက တခုခုခု ပြောခါနီးတွင် ရှုဟိန်က ရုတ်တရက် ထကာ ပန်းကန်လုံးနှင့် တူကို ယူက ရှုကောင်းဘေးက ခုံသို့ပြောင်းပေးလိုက်သည်။ ဒါဆိုရင် ရှုနင်က သူ့အဖိုးပေါင်ပေါ် ထိုင်စရာမလိုပဲ စကားပြောလို့ရလေပြီ။ သူ့ထိုင်ခုံကိုလည်း ရှုနင်ဘေးကို ပြောင်းလိုက်သည်။
အဘိုးနှင့်မြေးနှစ် ဦး သည် စကားပြောရန် အကြောင်းရာ မကုန်နိုင်သလို ထင်ရသည်။ ဆွန်းလင်း ဒီမြင်ကွင်းကိုကြည့်ကာ သက်ပြင်းချမိသည်။ ချင်ယွိကျိုးက နောက် သုံးလအကြာတွင်မွေးဖွားလာလိမ့်မည်။ အကယ်၍ ဤနေရာတွင် ကလေးတစ်ယောက်ရှိပါက ရှုကောင်းလည်း အထီးကျန်ဆန်တော့မည်မဟုတ်ပေ။
သူတို့ အစာစားအပြီးတွင် လူတိုင်းသည် ချင်ယွိကျိုးကို ရှုနင်နှင့် ခွဲထုတ်လိုသော်လည်း ရှုနင်က အမေကို စကားပြောချင်တယ်လု့ အစပြုပြောဆိုလာတော့ သူတို့ဘာမျှ မလုပ်နိုင်တော့ပေ။
ချင်ယွိကျိုးက ရှုနင်ရဲ့အမေဆိုတော့ သူ့အမေကို သူ ဘယ်လိုလျစ်လျူရှုနိင်ပါ့ မလဲ။
သူမက သူ့ကို တတိယထပ်ရှိ မာစတာအိပ်ခန်းထဲခေါ်ဆောင်သွားခဲ့သည်။ ချင်ယွိကျိုးက ရှုနင်၏လက်ကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်သည် -
" မင်း အဲဒီမှာရှိနေတဲ့အချိန်မှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဂရုစိုက်ပါ။ ပြီးတော့ အမေ လူအချို့ကို ဆက်သွယ်ခွင့်ရဖို့ စီစဉ်ထားပြီးသားပါ။ မင်းအနာဂတ်မှာ မင်း့သူတို့နဲ့ နည်းနည်း ညှိနှိုင်းလုပ်တတ်ဖို့လိုတယ်။ မင်း ဒါကို သေချာလုပ်မှ အမေတို့ ရှုဟိန်ကို ဖယ်ရှားနိုင်မယ် သဘောပေါက်လား။ "
သူမမှာနောက်ထပ် အစီအစဉ်တစ်ခုရှိနေတာပဲ။ ဒီမိန်းမ... တကယ်လို့ သူက ရှုဟိန်ဆီမှာနေတဲ့အချိန် တခုခုဖြစ်ရင် ဘယ်သူမဆို ရှုဟိန်ကို အပြစ်တင်ကြမှာပဲ။ သူမက ငါ့ကို စတေးပြီး ရှုဟိန်ကို ရိုက်ချဖို့ ထပ်လုပ်ထားပြန်ပြီပဲ။
ရှုနင်၏မျက်လုံးများသည်အေးအေးဆေးဆေးရှိနေပြီး သူ၏အသံသည် ပို၍ ပင်ပျော့ပျောင်းနေသည်။
"အမေ၊ ကျွန်တော့် ခန္ဓာကိုယ်က မကောင်းသေးဘူး"
"နင်နင်.....!"
ချင်ယွိကျိုးက က သူမ သားကိုစိတ်ပျက်အားငယ်စွာကြည့်ပြီး ညည်းတွားလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမက ရှုနင်ကို ဖြောင့်ဖြလိုက်သည်။
" သား...မင်း ကျားသိုက်ထဲ မဝင်ပဲ သူ့ကို ဘယ်လိုမျှားလို့ရမလဲ။ မင်းက ရှုမိသားစု ပိုင်ဆိုင်မှုကို မလိုချင်ဘူးဆိုရင်တော့ အမေ ဘာကြောင့် ခုလို လုပ်တယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်ရဲ့လား။ ရှုဟိန်က အရာအားလုံးရသွားရင် သားနဲ့ သားညီလေးကို သူ နှိပ်စက်လိမ့်မယ်။ ဒါကြောင့် အမေက သားတို့နှစ်ယောက်အတွက် ခုလို စီစဉ်ထားရတာပဲ... "
"ကျွန်တော်နားလည်ပါတယ်။"
"မင်း နားလည်ရင်တော်ပြီ၊ သားက ငယ်သေးတော့ မလုပ်နိုင်မှာကိုပဲ အမေစိုးရိမ်နေတာ။ နောင် မင်း အမေ့ကို မုန်းသွားမှာကို အမေစိုးရိမ်နေတာ။ "
"အမေ၊ကိုယ်ဝန်က ခုနစ်လလောက်ရှိနေပြီ။ မကြာခင် မွေးတော့မယ် မဟုတ်လား။ ဒါကြောင့် တခြားဟာတွေ သိပ်မစဉ်းစားပါနဲ့။ ကလေးကိုပဲ ဂရုစိုက်ပါ။ ညီလေးဘေးကင်းလုံခြုံမှုထက် ဘာကမှ ပိုအရေးမကြီး ဘူး။ "
" သားရဲ့စကားကိုကြားရတာ အမေ အရမ်းပျော်တယ်။ နင်နင် သားလည်း အဲ့တူတူပါပဲ။ ဒါက ရှုယောင်းအတွက် ကံကောင်းတာပဲ။ "
ချင်ယွိကျိုးက သူမရဲ့ဗိုက်ကို အသာထိ လိုက်ပြီးကြည့်လိုက်တာက မိခင်ဖြစ်သူရဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ အပြည့်ပေါ်လွင်နေသည်။
ဒီမြင်ကွင်းကိုကြည့်ရင်း ရှုနင်ရဲ့မျက်လုံးတွေမှေးမှိန်သွားပြီး သူကပြုံးလိုက်တယ် -
" ဟုတ်တယ်၊ ကျွန်တော်တို့ သူ့ကိုကောင်းကောင်းဂရုစိုက်ရမယ်၊ သူ့ကို တစ်သက်လုံးဂရုစိုက်ရမယ်"
"ကောင်းတယ်၊ ကောင်းတယ်"
ချင်ယွိကျိုးက ရှုနင်း၏မျက်နှာကိုတို့ထိပြီး မသေချာမရေရာသောစကားလုံးများကို ထပ်ဖြည့်ပြောခဲ့သည်။
" မြို့တော်မှာရောက်နေတဲ့အချိန် ရှုဟိန်ကို သတိထားပါ၊ သူ့ လှုပ်ရှားမှုတိုင်းကို အမေ့ကို ပြန်ပြောဖို့လိုတယ်။ သူနဲ့ သူ့အနားမှာရှိနေတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေက ဘယ်သူကမှ မရိုးရှင်းကြဘူး။ ဒါကြောင့် သား သတိထားပြီးနေပါ၊ သဲလွန်စတွေကို တခုမှ မလွှတ်စေနဲ့၊ ကျားပေါက်က ဘာကိုမှ မကြောက်ဘူး၊ ရှုဟိန်သည်မြို့တော်မှာ သူ့စွမ်းအားကို မြှင့်တင်ဖို့ အတွက် သွားနေုဖို့ ရွေးချယ်ခဲ့တယ်။ ဒါက အမေတို့ အတွက် အခွင့်အရေးပဲ "
"ဘာ အခွင့်အလမ်း?"
"အမေထင်တယ် ...... မင်းအဖေက သူ့ကိုပိုက်ဆံအများကြီးပေးလိမ့်မယ်။ သူ့စီးပွားရေးအောင်မြင်မယ်ဆိုရင် မင်း အတွက် အဆင်မပြေဘူး၊ နွေရာသီအားလပ်ရက်မှာ ရုံးခန်းထဲမှာ သူရောက်လာတယ်၊ ငယ်ရွယ်သောသခင်လေးတစ်ယောက်ကို မြို့ပြ ်ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးဇုန်အတွက် လုပ်ငန်းထဲမှာ ထည့်သွင်းထားပြီး ရှုဟိန်ကို တာဝန်ယူစေပြီးတော့ ဒါရိုက်တာဘုတ်အဖွဲ့က အသိအမှတ်ပြုတာကို ခံရဖို့ လုပ်ထားတာဖြစ်တယ်။ နင်နင် သား ဒီထက် မြန်မြန် ကြီးပြင်းလာပြီး သူ့ကို ဖိအားပေးဖို့ ကြိုးစားရမယ်။ ဒါမှ အမေတို့ သုံးယောက်အတွက် အဆင်ပြေတဲ့ အနာဂါတ်ကို ပိုင်ဆိုင်နိုင်လိမ့်မယ်။ "
" ကျွန်တော် နားလည်ပါတယ်"
ရှုနင်က သူ့လက်ဖြင့် အမေရဲ့ ဗိုက်ကို အသာထိကာ ပြောလိုက်သည်။
၏အစာအိမ်ကိုထိလိုက်သည်။
"အမေ စိတ်ဖိစီးမှုတွေ များနေတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် သိပေမယ့် ကျွန်တော့်ကို ကတိပေးပါ။ "
"ဘာ ကတိပေးရမှာလဲ "
ရှုဟိန်ကို ဖယ်ပစ်ဖို့ထက် ဘာက ပိုအရေးကြီးမှာလဲဟု သူမ တွေးနေသည်။
" အမေ ကလေးကိုလေးလလောက် ဂရုစိုက်ပြီးကျန်းမာတဲ့ ရှုယောင်းလေးကိုမွေးဖွားပေးပါ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ အမေ ပြုတ်ကျထားတာကြောင့် ကျန်းမာရေး သိပ်မကောင်းဘူး၊ ကလေးမွေးပြီးမှပြန်ကောင်းလာလိမ့်မယ်။ အမေရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ဟာ စစ်မှန်တဲ့အရင်းအနှီးတစ်ခုလို့ အမေ မထင်ဘူးလား။ "
"...... "
ချင်ယွိကျိုး အနည်းငယ်အံ့သြသွားသည်။ သူမကားနောက်ကို ပြေးလိုက်ပြီး လဲကျသွားတဲ့အချိန်မှာ ရှုနင်က သူ့ ညီလေးအတွက် တကယ်စိုးရိမ်ပူပန်မှုများစွာရှိစေတဲ့ အတွက် သူက ဝမ်းဗိုက်ထဲက ကလေးကို သူ့သွေးရင်းညီလေးဆိုသည့် အသိဝင်သွားသည်ဟု ထင်ကာ ချင်ယွိကျိုး ပီတိဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဒါကြောင့် သူ့သား၏လက်ကို ထပ်ကာ အုပ်ကိုင်ပြီးပြုံးလိုက်သည်။
ရှုနင် ကပြုံးလိုက်သည်။
" အမေ့မှာ ဘောပင်တစ်ချောင်းရှိလား။ ကျွန်တော် အဘိုးကို စာတစ်စောင်ရေးပေးထားချင်တယ်"
"စိတ်ကူးကောင်းတယ်"
သူမက ဘောပင်ယူလာပေးခဲ့သည်။ ရှုနင်က သူမ အနားတွင် ရပ်ကြည့်နေသည့်ကြားက စာရေးခဲ့သည်။
သူမသည်ကလေး၏ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိစ္စကို လေးစားမှုထားရန် ရည်ရွယ်ချက်မရှိသော်လည်း ရှုနင်သည် လျှို့ဝှက်စာ တစ်လုံးကိုမျှ မရေးခဲ့ပါ၊ သူသည် အဘိုး၏ကိုယ်ခန္ဓာကိုသာ စိုးရိမ်နေခဲ့သည်။ ဥပမာအားဖြင့် သူက အဖိုးဖြစ်သူကို နှလုံးကို တစ်လတစ်ကြိမ်စစ်ဆေးခိုင်းပြီး သုံးလတစ်ကြိမ်မှာ တကိုယ်လုံး ကျန်းမာရေး စစ်ဆေးဖို့ပြောခဲ့သည်။ ရေးသမျှ အားလုံးက အကြံပြုချက်တွေဖြစ်သည်။
ရှုကောင်းသည် ကျန်းမာသော ဘဝကိုပိုင်ဆိုင်ခဲ့ပြီး သူသည် တစ်သက်တာလုံး ရောဂါများ တစ်ခါမျှ မခံစားခဲ့ပေ၊ အိပ်မပျော်မီအချိန်ထိ သူက ကျန်းမာနေသူကဲ့သို့ပင်။ ဒါပေမယ့် သူက အိပ်နေရင်း သေဆုံးသွားခဲ့တာဖြစ်သည်။
ချင်ယွိကျိုး၏ အခန်းမှထွက်လာပြီး ရှုနင်သည် စတုတ္ထထပ်သို့တိုက်ရိုက်ပြေး သွားသည်။ အဘိုးသည်မျှော်လင့်ထားသည့် အတိုင်း အလှအပကို မြတ်နိုးသော စိတ်ဓာတ်ရှိသူဖြစ်ပြီး လက်ရှိတွင်သူသည် အပင်များကိုရေလောင်းကာ အကိုင်းခက်ကို ညှပ်ကာ ညှိနေသည်။ ဆွန်းလင်းက သူ့အနားမှာရပ်နေပြီး သူ့အားလက်ဖက်ရည်တစ်ခွက် ထည့်ပေးနေသည်။ ရှုချိန် နှင့် ရှုဟိန်က တတိယထပ် စာဖတ်ခန်းတွင်ရှိနေသည်။ သူတို့သားအဖကြား စီးပွားရေးအတွက် တိုင်ပင်စရာများစွာရှိကြောင်း ရှုနင်သိသည်။
" အဖိုး၊ မနက်ခင်းမှာအေးတယ်။ ဘာလို့ အနွေးထည်မထပ်ထားတာလဲ "
"ဒီလေအေးလေး ခံရတာ ကောင်းတယ်။ အရမ်း မဆိုးပါဘူးကွ "
သူသည် ရှုကောင်းနှင့်စကားပြောသောအခါ သူ၏စကားများသည် အလွန်အဓိပ္ပာယ်ရှိသောခံစားချက်ရှိသည်ဟု ခံစားမိခဲ့မည်။ ရှုနင်က စာကို ဆွန်းလင်းလက်ထဲမှ တဆင့် ကမ်းလိုက်သည်။
ဆွန်းလင်းကစာကိုကောင်းကောင်းမွန်မွန် လက်ခံကာ သခင်ကြီးအတွက် ထားလိုက်သည်။ ပြီးတော့ လက်ဖက်ရည်အိုးကို ကောက်ကိုင်ကာ ဒုတိယ သခင်လေးအတွက် လက်ဖက်ရည်ဌဲ့ပေးလိုက်သည်။
" သခင်လေး မြို့တော်ကိုရောက်ရင် ဘာလုပ်ဖို့ရည်ရွယ်ထားသေးလဲ "
" ကျွန်တော ်သေချာပေါက် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲ နေမယ်။"
ရှုကောင်းပြုံးပြီး ပြောလိုက်သည်။
" ဘယ်လောထိ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေမလဲ။ ဆွန်းကြီး သူ့ကိုကြိုးနဲ့ချည်ထားလိုက်၊ ပျံပြေးသွားဦးမယ် "
ရှုနင် ကလက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်သောက်လိုက်ရင်းပြောလိုက်သည်။
" အစ်ကိုကြီးက အရမ်းတင်းကျပ်လွန်းတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့နွေရာသီ အားလပ်ရက်တစ်ခုလုံးဟာ ထောင်ထဲမှာရှိနေတာနဲ့ မတူဘူးလား။ ကျွန်တော် စုံစမ်းကြည့်တော့ အထက်တန်း ပထမနှစ်ကျောင်းသား တွေဟာ ကျောင်း အိပ်ဆောင်တွေမှာ တစ်နှစ်နေဖို့လိုအပ်တယ်ဆိုတာတွေ့ ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် နောက်ဆုံတော့ အသက်ဝဝရှုနိုင်ပြီပေါ့ "
" အဖိုး ရှောင်ဟိန်ကိုကောင်းကောင်းနားလည်တယ်၊ သူမှာ အစီအစဉ် ရှိပြီးလောက်ပြီ။ မင်းအရင်ကလို ထောင်ကျနေရ ဦး မှာ သေချာတယ်"
"...... "
ကျွန်တော်တို့ကောင်းကောင်းစကားပြောနိုင်သေးရဲ့လား။ရှုနင် က ရှုကောင်း အနားမှာထိုင်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"အဘိုး၊ ငါ့ကိုပြောပေးပါဦး"
" ရှောင်ဟိန်က မြို့တော်မှာ သူ့ကိုယ်ပိုင် အဆက်အသွယ်ရှိတယ်။ ဒါက ဒီမြို့တော်နဲ့အတူတူပဲ။ သူက မြို့တော်ကို သွားတာက သမုဒ္ဒရာထဲကို ၀ င်ရောက်သွားတဲ့နဂါးနဲ့တူတယ်။ မင်းက တော်တဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ပဲ။ မင်း အကိုရဲ့စကားကိုနားထောင်ရမယ်နော်။ မြို့တော်က ဝေးလွန်းတယ်။ အဲ့ဒီမှာ ဘာမဆိုဖြစ်သွားနိုင်တယ်။ ဒါကြောင့် မင်း အကိုနဲ့အတူနေပြီး သူ့အကာကွယ်အောက်မှာ သေချာသင်ယူပါ။ ရှောင်ဟိန်က ရည်မှန်းချက်ကြီးတဲ့သူဖြစ်လို့ မြေး သူ့ဆီက ပညာအများကြီး ရနိုင်တယ်။ "
အဘိုးက ဘာကိုဆိုလိုနေတာလဲ။
ရှုနင်က သူ၏အစ်ကိုသည် အင်အားကြီးမားပြီး အစွမ်းထက်ကြောင်း၊ ဥက္ကဌ အနေနှင့် လွဲပြောင်းယူပြီးနောက် ရှုမိသားစုက ဒီထက် ပိုကြီးထွားလာမည်၊ သူသည် C တစ်မြို့လုံး၏ခေါင်းဆောင်ဖြစ်လာမည်၊ သူ့ကို မည်သူမျှမတားဆီးနိုင်တော့ပေ။ ရှုချိန်ရှိစဉ်က မနှိမ်နင်းနိုင်သော အတွင်း ကြွက်လိုကောင်တွေကို ရှုဟိန်က လုံးဝ ဖယ်ရှားပစ်နိုင်လိမ့်မည်။ အနာဂါတ်မှာ သူတစ်ယောက်တည်း ရှုဟိန်ရဲ့ဘေးမှာ ကျန်ရစ်တော့မှာလား။ ╮ (╯▽╰) ╭
သူ့ရဲ့ ဒုတိယမြေးလေးက အရူးလေးပင်ဖြစ်သည်။
ရှုကောင်း သည် ဆွန်းလင်း ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းကိုခါ လိုက်သည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်လုံးက ကောင်းမွန်စွာ လျှောက်လှမ်း နိုင်ကြသည်။ ညီအစ်ကို ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့်လေးစားမှု ကိုပြသနိုင်ကြ သည်။ ရှုယောင်းမျာ ပင်ကိုယ်စွမ်းရည် ရှိမရှိကို ဆက်လက်ကြည့်ရှုရုံပဲ ကျန်တော့သည်။ ရှုယောင်း မွေးဖွားလာချိန်က ကွက်တိမဟုတ်ပေ။ သူ အရွယ်ရောက်စအချိန်တွင် ရှုဟိန်က အသက် 30 ရှိပြီး ရှုနင်က အသက် 25 နှစ်ရှိကာ ရှုမိသားစုရဲ့ကြီးမားသောကုမ္ပဏီ ကို သေချာ စီမံနိုင်ကြ လိမ့်မည်။ ထိုအချိန်မှာရှုယောင်းက လုပ်ငန်းထဲ ဝင်ဖို့ ငယ်လွန်းနေသည်။
" ဒုတိယသခင်လေးက ပျော်စရာကိုနှ စ်သက်တယ်ဆိုရင် သခင်ကြီးအတွက် ပျော်စရာပဲ၊ သခင်လေးက ရှုမိသားစုရဲ့ကလေးပဲ။ ဒါကြောင့် သခင်လေး သဘောကျသလောက် ပျော်စရာတွေ လုပ်လို့ရပါတယ်။ "
ရှုကောင်း ကရယ်လိုက်သည်
ရှုနင်သည် တကယ့်ကိုပျော်ရွှင်အောင် လုပ်ပေးတတ်သော လူငယ်လေးဆိုတာ သက်သေပြနိုင်ခဲ့သည်။ သူက အောက်ကို ဆင်းလာတော့ အနည်းငယ်မပျော်ပေမယ့် သူ၏မျက်နှာပေါ်တွင်ဖော်ပြခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ လူတိုင်း ရှုဟိန် ကိုကြိုက်တယ်၊ ငါ လည်းအကိုကြီး ကိုင်ကြိုက်တယ်၊ အဘိုးက အရိပ်အမြွက်ပြောတာကပုံမှန်ပဲလေ။ ငယ်ငယ်ကတည်းက ငါ့ရဲ့ရည်မှန်းချက်တွေကို ရုပ်သိမ်းလိုက်ပြီး ညီအစ်ကို တည့်အောင် နေလိုက် ငါ့အတွက်ရော လူတိုင်းအတွက်ရော ၀ မ်းသာစရာ ပါပဲ။
အာ ......
သူနားလည်ပေမယ့် သူ့ စိတ်ထဲမှာမသက်မသာခံစားနေတုန်းပဲ။
ဟမ်....အကိုကြီးလား....
အကိုကြီးက တတိယ အထပ် လှေကားအောက်မှာ သူ့ကိုစောင့်နေခဲ့သည်။
"အကိုကြီး....ဒီမှာ ဘာလုပ်နေတာလဲ"
ရှုနင် တစ်ခဏမျှ ဘာမှန်း မသိဘဲ ခံစားလိုက်ရသည်။
" ကျွန်တော့်ကိုစောင့်နေတာလား....ဟုတ်လားဟင်.... ဟုတ်လား။ "
ရှုဟိန်က လက်ကိုဆန့ ်၍ပြောလိုက်သည်။
"မရူးစမ်းနဲ့..."
ရှုနင်က သူ့ခေါင်းကို ပွတ်ရန် လှမ်းလာသော ရှုဟိန်၏ လက်ကို ပုတ်ထုတ်လိုက်သည်။ ရှုဟိန်က မျက်ခုံးပင့်သွားခဲ့ပေမယ့် စိတ်မဆိုးပေ။ ကလေးလေးက ဘာကြောင့် စိတ်ဆိုးနေတာလဲ။
သူက နောက်တကြိမ် လက်လှမ်းလိုက်တော့ ရှုနင်က လက်ကို မဖယ်ပဲ သူ့ခေါင်းကို အပွတ်ခံကာ အကိုကြီးလက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ အကိုကြီးလက်က အေးစက်မနေပဲ နွေးနေသည်။ အစ်ကိုကြီးက ငါနဲ့အတူ အမြဲရှိနေတယ်။ ဒါ ကောင်းလိုက်တာဟု စဉ်းစားနေမိသည်။
" ဘာဖြစ်ခဲ့လို့လဲ။ အဖိုးက ဘာပြောလိုက်လို့လဲ"
" လူတိုင်းက အကိုကြိးရဲ့ စကားကို နားထောင်ဖို့ပဲ မှာလိုက်တယ် "
"မင်းကော အကိုကြီးရဲ့ စက ားကို နားထောင်မှာလား "
" ကျွန်တော် နားထောင်မှာပါ"
"လိမ်မာတဲ့ ကောင်လေးပဲ"
ရှုနင် သည် သူ၏ စိတ်နှလုံးထဲ မျက်လွှာကို မကျေမနပ်ပင့်လိုက်မိသည်။ သူ ဒီပုံစံနှင့်သိပ်မရင်းနှီးခဲ့ဘူး.... ╮╯ (╯▽╰) ╭ သူ့အစ်ကိုကြီးက သူ့ကို လက်တွဲကာ လှေကားမှ ဆင်းပြီး ကားဖြင့် ထွက်ခွာလာကြသည်။
ရှုနင်၏စိတ်တွင် တည်ငြိမ်နေခဲ့သည်။ ဒီနေရာကိုအိမ်သို့ခေါ်မည့် အစား သူက စစ်မြေပြင်ဟုခေါ်ဆိုနိုင်သည်။
ရှုဟိန်ကကလေးငယ်ကို သူ၏လက်မောင်းကြား ဆွဲဖက်ကာ ပြောလိုက်သည်။
" မင်းအိမ်ကို လွမ်းရင် အကိုကြီး ပြန်ခေါ်လာပေးမယ် "
"ရှုယောင်းမွေးတော့မှ ပြန်လာတာပေါ့။ အထက်တန်းတက်ရင် စာတွေ များလာတော့မယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော့်မှာအချိန်မရှိဘူး"
ရှုနင်သည် အစ်ကို၏ခြေထောက်များပေါ်ကို တက်ထိုင်ကာ သူ၏လည်ပင်းတွင်လက်မောင်းဖြင့် တွယ်ဖက်ကာ ပြုံးရင်းမေးလိုက်သည်။
"ကျွန်တော်တို့မြို့တော်ကိုရောက်တဲ့အခါ တစ်ယောက်ကို တယောက် ပဲမှီခိုနေရမယ်၊ ကျွန်တော့်ကို ကျွေးမွေးဖို့ အကိုကြီးဆီမှာ ငွေအလုံအလောက် မရှိဘူးလို့ မပြောနဲ့နော်"
"...... "
ရှုဟိန် ၏မျက်လုံးထဲမှာ ငွေသည်နံပါတ်များသာဖြစ်သည်။
" မင်း သဘောကျတယ်ဆိုရင် မင်းက ငွေ ကိုင်လုပ်လေ "
" ဒါကိုမေ့လိုက်ပါတော့... ကျွန်တော်က လေ့လာစရာ အများကြီးရှိသေးတယ်။ "
အရာရာကိုလက်ဝါးကြီးအုပ်ရန် ကြီးမားသောအလိုဆန္ဒကို ရှုနင်ချိုးနှိမ်လိုက်သည်။ တချိန်ကျရင် ရှုဟိန်က လက်ထပ်ပြီး သူ့ဇနီးသည်ကပဲ ငွေရေးကြေးရေးကိုဂရုစိုက်စေတာ ပိုကောင်းလိမ့်မည်။ ဒါမှ လက်ထပ်ထိမ်းမြားအကြား အပြန်အလှန်ယုံကြည်မှု ရလာမည်ဖြစ်သည်။
"မင်းက ငွေစာရင်းတွေ မကိုင်ရဲဘူး မဟုတ်လား။ ဒါဆိုရင် မင်း financial management ဘာသာရပ်ကို သင်ယူ သင့်တယ်။ "
ရှုနင်ခါးသီးစွာပြုံးလိုက်သည်။ အရင်ဘဝက သူ ဒီ ငွေကြေးစီမံခန့်ခွဲမှု ဘာသာရပ်ကို ချင်ယွိကျိုး၏ဖိအားပေးမှုဖြင့် သင်ယူခဲ့ပြီး တချိန်လုံး company မှာ ကျွန်လို ရုန်းခဲ့ရသည်။ အခု ဘဝတော့ ဒီလို အမှားမျိုးထပ်မလုပ်နိုင်တော့ပေ။
" တော်ပါပြီ။ အဖေနဲ့ အကိုကြီးတို့ တနေကုန် ရုံးမှာ အလုပ်များတာကိုကြည့်ပြီး ဒီဘာသာရပ်ကို မယူရဲတော့ဘူး။ အိမ်မှာ အကိုကြီးက အပြင်ထွက် အလုပ်လုပ်တာနဲ့လုံလောက်ပါပြီ။ ကျွန်တော်က အိမ်မှာနေပြီး အဖိုးနဲ့ အဖေ့ကို ဂရုစိုက်ပေးမယ်လေ မကောင်းဘူးလားဟင် "
ရှုနင်ပြောလိုက်သည့် စကားအဓိပ္ပာယ်ကို ရှုဟိန် တမျိုး နားလည်လိုက်သည်။ ယောကျာ်းက ပိုက်ဆံရှာ။ မိန်းမက အိမ်မှာနေပြီး အိမ်ကို စောင့်ရှောက်......
ဒါကြောင့် သူက အရမ်းကို ဝမ်းသာသွားပြီး ညီလေး၏ ပါးပြင်နှင့် နဖူးလေးကို အထပ်ထပ်မွှေးကြူလိုက်မိသည်။
Shu Ning က သူ့စကားတွေထဲမှာ ဘာပါသွားလို့ အကိုကြီးခုလို ရူးမလို ဝမ်းသာသွားသလဲဆိုတာ လုံးဝ နားမလည်တော့ပေ။
အ (°△° |||) ︴ငါ ထူးထူးခြားခြား ဘာမှမပြောခဲ့ဘူးလေ။ သေစမ်း... သူက ဘာကြောင့် ဒီလောက် စိတ်လှုပ်ရှားရတာလဲ? သူ ပြန်တွေးပေမယ့် ဘာမှ မသိခဲ့ပေ။
ရှုဟိန်၏အကြည့်မှာ အလွန်နက်ရှိုင်းနေသည်။
"ကောင်းပြီ၊ ငါ သဘောတူတယ်၊ မင်းကော ဘယ်လိုလဲ"
"...... "
" ငါ ကုမ္ပဏီကိုဂရုစိုက်မယ်၊ မင်းက အိမ်ကိုဂရုစိုက်ရမယ်!"
"အမ်, အဆင်ပြေတယ်!"
ရှုဟိန်က သူ၏လက်ချောင်းကိုဆန့ ်၍ ကွေးလိုက်သည်။ ရှုနင်သည် သဘောမပေါက်မီခဏခေတ္တ တုန့်ဆိုင်းနေပြီး လက်ချောင်းခြင်း ချိတ်ကာ ကတိပြုလိုက်သည်။ သူ ပြန်လည်မွေးဖွားလာပြီးနောက် ရှုဟိန်၏ အပြုမှုများသည် အရင်ဘဝနှင့် မတူတော့ပဲ ပိုပြီး အသက်ဝင်ကာ ကလေးဆန်နေသလို ခံစားရသည်။
ဘာဖြစ်ဖြစ် ရှုဟိန်လည်း အခုမှ အသက် 18 နှစ်ဆိုတော့ သူလည်း ကလေးဆန်တဲ့ စိတ်လေးရှိတာဖြစ်မယ်ဆိုပြီး ရှုနင် တွေးနေမိသည်။
သူသည်ငြီးငွေ့ဖွယ်ကောင်းသော ဘာသာရပ်ကို လေ့လာရန် မလိုတော့ကြောင်းစဉ်းစားလိုက်သည်နှင့်မကြာမီတွင် သူ လည်း စိတ်သက်သာရာရသွားသည်။
ရှုဟိန်က ရင်ထဲက လှုပ်ရှားနေမှုကိုငြိမ်ဖို့ အချိန် ခဏယူလိုက်ရသည်။ သူ့ညီလေးက ကတိပေးလိုက်ပြီ။ ဘာဖြစ်ဖြစ် သူ စိတ်အေးသွားခဲ့သည်။
ရှုနင်က ဒီနည်းနဲ့ ကိုယ့်ဖာသာ ရောင်းစားလိုက်မိသည်ကို မသိလိုက်ပေ။
သူတို့ဟာလေဆိပ်ကိုရောက်ခဲ့ကြပြီး ကိုယ်ရံတော်တွေပါ ပါလာခဲ့သည်။ ရှုမိသားစုက ကိုယ်ပိုင်လေယာဉ်တွေမရှိပေမယ့် ရှုဟိန်က ေ ပထမတန်းစား လက်မှတ်ကို ဝယ်ယူခဲ့သောကြောင့် သီးသန့်ဖြစ်ကာ ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့်ရှိသည်။ လေယာဉ်ပျံတက်ပြီးသိပ်မကြာခင်မှာ ရှုနင် အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။ ရှုဟိန်က ကလေးလေးကို စောင်ငယ်လေးတစ်ခုနဲ့ဖုံးအုပ်လိုက်ပြီးလေယာဉ်ဆင်းသက်မှသာ ရှုနင် နိုးလာသည်။
ရှုဟိန်က ကလေးငယ်၏နားရွက်ကိုပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ လေထုဖိအားကြောင်း နားအူပြီး ရှုနင် မသက်မသာဖြစ်မည်ကို စိုးရိမ်နေခဲ့သည်။
သူ၏အစ်ကိုသည် အမြဲနူးညံ့သိမ်မွေ့သူဖြစ်သောကြောင့် ရှုနင်က သူ့ကိုနာခံမှုရှိစွာ လုပ်ခွင့်ပေးခဲ့သည်၊ သူ၏အစာအိမ်သည် အခုတော့ အနည်းငယ်ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေသည်၊ လေယာဉ်ပေါ်မှဆင်းလာသောအခါ တစ်စုံတစ် ဦး က သူတို့ကို လာကြိုခဲ့သည်။ ထိုလူများကို ရှုနင်၏အတိတ်ဘ ၀ တွင်တွေ့မြင်ခဲ့ရသည်။ သူတို့သည် ရှု မိသားစုမှ ထပ်မံခေါ်ယူထားသော ထိပ်တန်း ကိုယ်ရံတော်များဖြစ်ကြသည်။
သူတို့က ကားပေါ်တက်ပြီးချိန် ကားပေါ်မှာ တကယ်ကိတ်မုန့်ကို တွေ့လိုက်တော့ ရှုနင် မျက်လုံးဝိုင်းသွားသည်။
ရှုဟိန် သည်ထိုသေတ္တာကိုဖွင့ ်၍ ရှုနင်ဆီသို့လွှဲပြောင်းပေးလိုက်သည်။ ဇွန်းသေးသေးလေးပင် ပါရှိသည်။ ရှုနင်က သူ၏ အစ်ကိုကြီးကို မျက်လုံးရွဲကြီးဖြင့် ကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
" ကျွန်တော်တို့အတူတူစားကြစို့လား"
"ငါလေယာဉ်ပေါ်မှာ စားပြီးပြီ၊ မင်း အားလုံး စားလိုက်တော့ "
အဆိုပါကိတ်မုန့်သည် အလွန်သေးငယ်လွန်းသည်၊ ့နှစ်ယောက်မျှဝေနိုင်သော်လည်း မဝနိုင်ပေ။ မုန့်သေးသေးလေးပဲ မှာလိုက်မိလို့ ရှုဟိန် အနည်းငယ်နောင်တရခဲ့သည်။ ရှုဟိန်သည်ရေဘူးကို ဖွင့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"ဖြည်းဖြည်းစား "
"အွန်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အစ်ကိုကြီး "
"ငါတို့အချင်းချင်းကြားမှာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်လို့ပြောစရာ မလိုဘူး"
"အိုကေ ~"
" တကယ်လို့ မင်းတကယ် ငါ့ကို ကျေးဇူးတင်ချင်ရင် နမ်းပါ၊ စိတ်ပါလက်ပါး နမ်းပေးပါ"
ရှုဟိန်ကအလေးအနက်ထားကာ ပြောလိုက်သည်။ သူသည် သူ့အတွက်အကျိုးကျေးဇူးများ ရှာဖွေရန် ဘယ်တော့မှ လက်လျှော့လိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။
ရှုနင်က ကိတ်မုန့်ကိုအနည်းငယ်စားကာ မြိုချလိုက်ပြီး ပါးစပ်ကိုသုတ်လိုက်သည်။ သူသည် ခန္ဓာကိုယ်ကို မတ်ကာ အကိုကြီး၏ လည်ပင်းကိုဖက်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူ၏ချောမောသော အကိုကြီး၏ မျက်နှာကိုနမ်းလိုက်သည်။ တမင်တကာ အသံမြည်အောင် နမ်းလိုက်တာဖြစ်သည်။ အရှေ့ဘက်ရှိ ကိုယ်ရံတော်များကကြားလျှင် သူတို့အံ့သြသွားမည်ဖြစ်သည်။
အကယ်၍ သူတို့ နားစွင့်ထားမည်ဆိုရင် အမြဲ အေးစက်ကာ ကြောက်စရာကောင်းသော ရှုဟိန်တစ်ယောက် အသံအကျယ်ကြီးဖြင့် မွမွ လုပ်ခံနေရတာက ရှုဟိန်အတွက် မထင်မှတ်ထားတာပဲ မဟုတ်လား။ ဟီး...ဟီး...ဟီး....
ရှုနင်က သုံးကြိမ်တိတိ နမ်းပြီး ပျော်နေစဉ် ရှုဟိန်က ရှုနင်၏
မျက်နှာသေးသေးလေးကို လက်ဖြင့် ညှပ်ဖမ်းထားပြီး နူတ်ခမ်းလေးပေါ်ကို သုံးကြိမ်တိတိ အသံထွက်အောင် မွ.မွ..မွ ပြန်လုပ်ကာ အပြစ်ပေးလိုက်သည်။ ဒီ ညစ်ကျယ်ကျယ်ကောင်လေးက တမင်ညစ်ကျယ်ကျယ်လုပ်နေတာကို သိသောကြောင့်အပြစ်ပေးလိုက်တာ ဖြစ်သည်။
ရှုနင်က မထင်မှတ်ထားသော အကိုကြီး၏အပြုမှုကြောင့် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်သွားသည်။
ရှုနင် က ဘာလဲ....တကယ့်ကိုငရဲပဲလို့ သူ့ကိုယ်သူပြောခဲ့သည်။ သူ ခြေလှမ်းမှားသွားတယ်လို့ ခံစားလိုက်ရသည်။
ရှုဟိန်က ထွက်ပြေးချင်နေသော ရှုနင်ကို ဖက်ကာ ဆိုဖာပေါ်လှဲချ လိုက်သည်။ ရှုနင်က ရှုဟိန်၏ ရင်ခွင်အောက်တွင် ချုပ်မိနေတော့သည်။
" အကိုကြီး... "
" ဘာလဲ ... မင်းနောက်ထပ်လိုချင်လား။ ငါ မင်းကို ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဆိုတာ မသေချာတော့ဘူး"
ရှုနင်၏ နှလုံးသားလေးက ခုန်ထွက်လုနီးပါးဖြစ်နေသည်။ သူက အကိုကြီး၏တောက်ပသော မျက်ဝန်းကိုကြည့်ကာ ကြောက်လာပြီး အောက်နူတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားမိသည်။
ရှုဟိန်က သူ့ကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်ကာအုပ်မိုးကျလာပေမယ့် ကလေးလေး၏ နူတ်ခမ်းလေးများကို အမှန်တကယ်မနမ်းခဲ့ပါ၊ သူက နဖူးလေးကိုပဲ အနမ်းပေးခဲ့သည်။
"မင်း အကိုကြီးကိုကြောက်နေတာလား "
ဝိုး....အရှေ့ခန်းက ကိုယ်ရံတော်တွေက တကယ့်ကို ဘာမှ မကြားရသလို မမြင်ရသလိုကို အေးဆေးတည်ငြိမ်လှချည်လား။
ရှုနင်တွေးလိုက်မိပြီး အ ကိုကြီးရဲ့ အနမ်းတွေအောက် နစ်သွားတော့သည်။
-----------------------------
YOU ARE READING
ရေခဲတုံးအကိုကြီးကို ဆွဲဆောင်သော ဝံပုလွေညီငယ်လေး
RomanceMyanmar Translator _ May King Start date _ August 12, 2020 End date _ October 25, 2021 (completed)
