Chapter (61)_ အကိုႀကီးကို ေဘာင္းဘီခြ်တ္ရမယ္.....(Z+U)
ခင္ဗ်ားကိုေၾကာက္သလား... ဟုတ္လား။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဘယ္မ်က္လုံးႀကီးက ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို မေၾကာက္ဘူးလို႔ ျမင္ေနတာလဲ။ အသိသာႀကီးပဲကို.....။
ရႈနင္သည္ သူ၏မ်က္ႏွာကို အကိုႀကီး၏ထြက္သက္ ေလေႏြးေႏြးကာ လာေရာက္႐ိုက္ခတ္ေနေသာေၾကာင့္ မသက္မသာ ခံစားေနရၿပီး ေနာက္ကို ေ႐ႊ႕ခ်င္ေပမယ့္ အကိုႀကီး၏တင္းက်ပ္ေသာ ေပြ႕ဖက္မႈေၾကာင့္ ေခါင္းေလးကိုပဲ နည္းနည္းေ႐ႊ႕ႏိုင္သည္။ သူ႔ အကိုႀကီးသည္ သူႏွင့္ အလြန္ နီးကပ္ေနၿပီး သူ႔ကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနသည္ဟု ခံစားေနရသည္။
သူသည္ အေျခအေနကိုၾကည့္ရႈရန္ အရင္ဆုံး သူ၏မ်က္လုံးကိုတျဖည္းျဖည္းဖြင့္လိုက္ေတာ့ အစ္ကိုႀကီးက သူ၏မ်က္ႏွာကို ေလးနက္စြာ ၾကည့္ေနတာေတြ႕ရၿပီး သူ၏အၾကည့္မွာ အလြန္ထူးျခားေနသည္။ သူတို႔သည္ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ခုလိုမ်ိဳး တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက့္မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း စိုက္ၾကည့္ေနသည္။
ရႈနင္က ရႈဟိန္ရဲ႕ မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း စိုက္ၾကည့္ႏိုင္စြမ္းကို တကယ္ေလးစားမိသြားသည္။
"ငါ့ကိုေၾကာက္ေနတာလား"
ရႈနင္၏ႏွလုံးခုန္ႏႈန္း ျမန္ဆန္လာသည္။ သူသည္ စိတ္ထဲ နာက်င္မႈအနည္းငယ္ခံစားခဲ့ရေသာ္လည္း သူ၏ႏႈတ္ခမ္းကို စိတ္လႈပ္ရွားစြာဖြင့္ကာ သူ႔ကိုေခ်ပလိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း ရႈဟိန္က သူ၏ေခါင္းကို ရႈနင္၏ရင္ဘတ္ေပၚသို႔႐ုတ္တရက္ ကပ္ကာ နားေထာင္လိုက္သည္။ ရႈနင္ အလြန္အံ့အားသင့္သြားၿပီး သူ၏ မ်က္သားမ်ား က်ဳံ႕သြားသည္။ သြားၿပီ။ ေသပါၿပီ။ သူ႔ရင္ဘတ္က တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ ခုန္ေနတာကို အကိုႀကီး သိသြားေလၿပီ။
နားပင္းသူ မဟုတ္လို႔ သူ႔အကိုႀကီး သူ႔ကို တန္းသိသြားေလာက္ၿပီ။
ယခုအခ်ိန္တြင္ ရႈဟိန္၏ပုံစံသည္ အလြန္အႏၲရာယ္မ်ားေနသည့္ ပုံေပါက္ေနၿပီး ရႈနင္ကို ထိုင္ခုံဆိုဖာေပၚ ဖိမိုးကာ သူက အေပၚစီးမွ ဖိထားၿပီး စိုက္ၾကည့္ရင္း ေအးစက္စက္ ထပ္ေျပာလိုက္သည္။
" ငါ့ကို ဘယ္လိုျဖစ္ၿပိး ေၾကာက္ေနရတာလဲ"
ရႈနင္ သူ႔မ်က္လုံးေတြမွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္ လုပ္ၿပီး အကိုႀကီးကို ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။
ငါ ဒီေမးခြန္းကို ဘယ္လိုေျဖရမလဲ။
အရင္ဘဝတုန္းက သူ အမုန္းဆုံးသူက ရႈဟိန္ျဖစ္ၿပီး ေသခါနီးအခ်ိန္ေရာက္မွ သူ႔အကိုႀကီးက သူ႔ကို အခ်စ္ဆုံးျဖစ္ကာ ေနာက္ကြယ္မွာ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးခဲ့သည္ကို သိခဲ့ရသည္။
ရႈဟိန္သည္ လုပ္ႏိုင္စြမ္းရည္ရွိေသာ္လည္း သူသည္ ရႈနင္ကို ၿပိဳင္ဘက္အျဖစ္ တစ္ခါမွ် မသတ္မွတ္ခဲ့ပါ၊ သူ႔ကိုျဖဳတ္ခ် ရန္ႀကိဳးပမ္းေသာ္လည္း တခ်ိန္လုံးခြင့္လႊတ္ေပးကာ ေနာက္ကြယ္မွ ကာကြယ္ေပးခဲ့သည္။
အခု သူက ျပန္လည္ေမြးဖြားလာၿပီဆိုေတာ့ အားလုံးေျပာင္းလဲ သြားေစခဲ့ေလၿပီ။ သူ႔အေပၚ တကယ္ေကာင္းခဲ့သည့္ အကိုႀကီးကို စိတ္ေလးႏွင့္ပင္ မဆန႔္က်င္ပဲ အကိုႀကီးရဲ႕ေ႐ႊေပါင္လုံးႀကီးကို ဖက္တြယ္ကာ တသက္သာအတြက္ ေအးေအးေဆးေဆး ေနသြားေတာ့မည္။ ဒီအေတြးေၾကာင့္ ရႈနင္ရဲ႕စိတ္ေတြ ိုတျဖည္းျဖည္းေအးေဆးၿငိမ္သက္ သြားသည္။
ရႈဟိန္ရဲ႕ အျပင္ပိုင္းပုံစံကေၾကာက္စရာေကာင္းေပမယ့္ သူ ဘာေၾကာင့္ အဲဒီလို လုပ္ရမွာလဲ။ တကယ္ေတာ့ သူ႔အကိုႀကီးက သူနဲ႔နီးစပ္ခ်င္တာျဖစ္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ပင္ကိုယ္ ေအးစက္စက္ အၾကည့္ႏွင့္ အမူယာေၾကာင့္ တဖက္သားက သူ႔ကိုေၾကာက္ကာ အနားမကပ္ရဲၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အကိုႀကီးရဲ႕စိတ္ရင္းကို သိမွေတာ့ သူ ဘာေၾကာင့္ ေၾကာက္ရမွာလဲ။
ရႈနင္ကအသက္ျပင္းျပင္းရႉလိုက္ၿပီး အစ္ကိုႀကီးက သူ႔အတြက္ စိတ္ပူလာၿပီး အသက္ရႉတာ ျပင္းထန္လာသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ရႈနင္က အကိုႀကီး၏ မ်က္ႏွာကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အုပ္ကိုင္ကာ အကိုႀကီး၏ ေမးေစ့ကို နမ္းလိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
" သူတို႔ အစ္ကိုႀကီးကိုမေၾကာက္႐ြံ႕တဲ့ ညီငယ္ေလးဆိုတာ ရွိလို႔လား?"
"...... "
"ကြၽန္ေတာ္ အကိုႀကီးကို ေၾကာက္ေပမယ့္ အစ္ကိုႀကီးကို အရမ္းသေဘာက်တယ္။"
"ဒါေပမယ့္ မင္း ငါ့ကိုနမ္းခြင့္ မေပးဘူး"
ရႈနင္က ကားေရွ႕ခန္းႏွင့္ ပိုင္းျခားထားသည့္ အကာေလးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ကားေမာင္းသူႏွင့္ ကိုယ္ရံေတာ္တို႔က အေနာက္က ဘာလုပ္ေနသည္ကို မျမင္ရေပမယ့္ အသံကိုေတာ့ ၾကားေနရႏိုင္သည္။
ရႈနင္၏နဖူးမ်ားမွာ အထက္ကို အနည္းငယ္တြန႔္သြားသည္။ ရႈဟိန္က ရႈနင္၏မ်က္ႏွာကို လက္ျဖင့္ အသာယာပြတ္သပ္ကာ အၾကည့္ကို သူ႔ဆီကို ေ႐ႊ႕လာေစၿပီး သူ ေျပာခ်င္သည့္ အေၾကာင္းအရာကိုသာ ဆက္ေျပာေနသည္။ သူက သူ႔ညီေလးႏွင့္ရင္းရင္းႏွီးႏွီးရွိခ်င္ေနသည္။
"အကိုႀကီးက ကြၽန္ေတာ့္ကို နမ္းလို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ ႏူတ္ခမ္းကိုေတာ့ နမ္းလို႔မရဘူးေလ "
"ဒီကိစၥကို ငါတို႔ အရင္က ေဆြးေႏြးၿပီးၿပီမဟုတ္လား။ ဒီေန႔ ဒီ အေၾကာင္းေျပာရမွာ မဟုတ္ဘူး"
"...... "
ေသလိုက္ပါေတာ့.....
"ဆက္ေျပာပါ။"
"က်ေနာ္တို႔ ဒီည အဲ့အေၾကာင္း ထပ္ေျပာၾကမယ္ေလ "
" ထပ္ေျပာၾကတာေပါ့..."
"အစ္ကိုႀကီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖိထားမိၿပီ။ "
ရႈဟိန္က မ်က္ခုံးပင့္ကာ ေမးလိုက္သည္။
"ဒါဆို ငါက မင္းကိုနမ္းခြင့္ မရွိသလို ဖိထားလို႔လည္း မရဘူးေပါ့..ဟုတ္လား "
ရႈနင္သည္ အကိုႀကီးကို မေၾကာက္လန႔္ေတာ့ပဲ ေျပာလိုက္သည္။
" အခု ကြၽန္ေတာ္ ႀကီးလာၿပီ၊ ဒီလို ေနတာ ရွက္စရာေကာင္းတယ္ေလ"
ရႈဟိန္က ေခါင္း ညိတ္လိုက္ၿပီး ရႈနင္ကို ဆြဲထူေပးလိုက္ေတာ့ ရႈနင္က ခ်က္ခ်င္း အကိုႀကီးေဘးတြင္ ထိုင္ကာ ကားျပတင္းေပါက္မွ တဆင့္ျမင္ေနရသည့္ ၿမိဳ႕ရႈခင္းကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ ရႈနင္ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ သူ႔အစ္ကိုႀကီးက ညီေလးကို အရမ္း အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္လုပ္လြန္းသည္။ အျခားအကိုႀကီးေတြလည္း ဒီလိုလားဟု ေတြးေနမိသည္။ → _→
ေနာက္ဆုံးတြင္ သူသည္ ရႈခင္းကိုၾကည့္ရႈႏိုင္ေလၿပီ။ ၿမိဳ႕ေတာ္က စီးပြ ားေရး ႀကီးပြားတိုးတက္ၿပီး အေဆာက္အအုံႀကီးမ်ားေနရာ အႏွံ႔ရွိေနသည္။ ရႈနင္သည္ အထပ္ျမင့္အေဆာက္အအုံမ်ားကိုျမင္ဖူးၿပီးသားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေနာင္လာမယ့္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ပါက စိတ္ဝင္စားစရာ သိပ္မရွိေသာ္လည္း သူ၏မ်က္လုံးမ်ားေတာက္ပ ေနသည္။ ေနရာေဒသအားလုံးတြင္ စီးပြားေရးအခြင့္အလမ္းမ်ားက ဒီမွာ အရွိဆုံးျဖစ္သည္။ သူက ဒီမွာ စေတာ့ရွယ္ယာအခ်ိဳ႕ မ ကစားရလွ်င္ အခြင့္အေရးတခ်ိဳ႕ကိုလက္လႊတ္လိုက္ရကာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရလိမ့္မည္!
ရႈဟိန္သည္ကေလးငယ္ကို မေႏွာင့္ယွက္ ခဲ့ေသာ္လည္း သူသည္ေလးနက္စြာျဖင့္ စဥ္းစားဟန္ရွိေနေသာ ခ်ာတိတ္ေလးကို ေဘးကေန ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
မၾကာခင္မွာပဲ သူတို႔ဟာ villa ကိုေရာက္ခဲ့သည္၊ ဒီခ႐ိုင္မွာရွိတဲ့ စီမံခန႔္ခြဲမႈက အရမ္းတင္းက်ပ္လြန္းလို႔ အျပင္ဘက္က ကားေတြကို ၀ င္ခြင့္မျပဳေပ၊ အနီးအနားမွာ ေက်ာင္းအေတာ္မ်ားမ်ားလည္း ရွိၿပီး အလယ္တန္းနဲ႔အထက္တန္းေက်ာင္းေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိသည္။ တစ္နာရီေလာက္ ကားေမာင္း႐ုံနဲ႔ေရာက္ႏိုင္တယ္ဆိုေတာ့ ရႈဟိန္က ဘယ္လိုစဥ္းစားထားတာလဲ။ သူက ငါ့ အနီးနားမွာပဲ UNIVERSITY တက္မွာလား။ အား... သူက တကယ့္ကို ဂ႐ုစိုက္တတ္တဲ့ အကိုႀကီးပဲ။
အရင္ဘဝတြင္ ရႈနင္က ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ အထက္တန္းေက်ာင္း မတက္ဖူးေပ။ ခ်င္ယြိက်ိဳးက သူမ အနားတြင္ထားကာ ရႈနင္ကို သိုသိုဝွက္ဝွက္ေနေစၿပီး ညနက္သန္းေခါင္တိုင္ေအာင္ သူမရဲ႕ သင္ခန္းစာကို ပို႔ခ်ကာ သူမလိုရာ ပုံသြင္းခဲ့သည္။ ရႈနင္က ေသလုေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ ပင္ကိုယ္ ထူးခြၽန္လြန္းသည့္ အကိုႀကီး၏ေျခဖ်ားကိုပင္ မမွီခဲ့ေပ။
ရႈနင္သည္ ဇိမ္ခံအိမ္ႀကီးကို မ်က္ဝန္းေမွးစင္းကာ ၾကည့္လိုက္သည္။ တကယ္လို႔ သူ အခု အသက္ 18 ႏွစ္ရွိေနရင္ေတာင္မွ ရႈဟိန္ လုပ္သလို လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ╭ (╯▽╰) ╭
ဒီစံအိမ္ဝင္းႀကီးက က်ယ္ဝန္း႐ုံသာမက ၿခံထဲတြင္ ထင္းရႈးပင္မ်ား၊ ေက်ာက္စရစ္ခင္းထားသည့္ လမ္းအဆုံးတြင္ ေရအိုင္ေလးတစ္ခုရွိကာ ၾကာပန္းေလးပင္ပြင့္ေနသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္က သဘာဝအလွတရားျဖင့္ ေအးခ်မ္းတိတ္ဆိတ္ကာ အႏုပညာႏွင့္ သဘာဝအလွကို ေပါင္းစပ္ကာ ၿခံကို မ်က္စိေအးစဖြယ္ အလွဆင္ထားတာျဖစ္သျဖင့္ရႈနင္ တကယ္ကို သေဘာက်သြားခဲ့သည္။
ၿခံတစ္ခုလုံးသည္ လွပၿပီးအႏုပညာဆန္သည္။ ရႈဟိန္သည္ ရႈနင္၏လက္ကိုကိုင္ကာ အိမ္ထဲသို႔ ၀ င္လာသည္။ အတြင္းပိုင္းမွာ ပိုေကာင္းၿပီး အိမ္ကဲ့သို႔ေႏြးေထြးမႈကို ခံစားရသည္။ နံရံတြင္ခ်ိတ္ထားေသာ လူႏွစ္ေယာက္ဓာတ္ပုံကိုၾကည့္ကာ ဒီပုံကို မည္သည့္အခ်ိန္က ႐ိုက္ခဲ့ သလဲဆိုတာကို ျပန္စဥ္းစားေနမိသည္။
ရႈနင္ ျပန္လွည့္လာေသာအခါ ရႈဟိန္က သူ႔ကို တိတ္တဆိတ္ ၿပဳံးရင္း ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
"မင္း ဒါကို ႀကိဳက္လား?"
ရႈနင္ ကေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။
" အရမ္းခန္းနားတာပဲ "
ဧည့္ခန္းအတြင္း၌ ဇိမ္က်သည့္ ခမ္းနားေသာ ဆိုဖာႀကီးမ်ား၊ ေကာ္ဖီစားပြဲ၏ေထာင့္မ်ားကို အလႊာ တစ္ထပ္ ျဖင့္ ဖုံးအုပ္ထားသည္။ဒီေထာင့္ေတြနဲ႔ မတိုက္မိေအာင္ ကာထားတာလား။
အစ္ကိုႀကီးက အေတြးေခါင္လြန္းတာပဲ။ ငါက ကေလးလား....
အိမ္တြင္း ႐ုပ္ရွင္ျပစက္ႏွင့္ ေဆာင္းေဘာက္စ္မ်ားတပ္ဆင္ထားၿပီး မွန္တံခါးႀကီးမ်ားက မ်က္ႏွာက်က္မွ ၾကမ္းျပင္ထိ ရွည္လ်ားေသာ ျပင္သစ္စတိုင္ မွန္တံခါးမ်ားျဖစ္သည္။ အိမ္တြင္း အလွဆင္ထားပုံက သြက္လက္ကာ ေခတ္မွီၿပီး ဝိုင္ဖန္ခြက္မ်ား၊ ဝိုင္ပုလင္းမ်ားရွိသည့္ ဘားေကာင္တာလည္း ပါသည္။ ဒါက ရႈဟိန္အတြက္ျဖစ္ရမည္။ မ်က္ႏွာၾကက္တြင္ ဖန္မီးဆိုင္းမ်ား တပ္ဆင္ထားၿပီး ေလွကားကလည္း ျဖဴေဖြးေနသည္။
ေဟး.... ေလွကားေဘး နံရံတစ္ေလွ်ာက္မွာ သူ႔ရဲ႕ ဓါတ္ပုံေတြခ်ည္းပဲ ခ်ိတ္ဆြဲထားပါလား.....
ရႈနင္ မ်က္လုံးျပဴးက်ယ္သြားခဲ့သည္။ ဒါေတြက သူ႔ရင္ကို တကယ္ ထိသြားေစခဲ့သည္။ ဒါေတာင္ ဧည့္ခန္းတစ္ခုတည္းျဖစ္ေသးသည္။ အိမ္ႀကီးထဲက အျခားအခန္းေတြကို ဘယ္လို ဆင္ထားသလဲ ဆိုတာ သူ သိခ်င္လာသည္။ သူက ရႈဟိန္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရႈဟိန္က သူ႔လက္ကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။
အကိုႀကီး လိုက္မလာလည္း ကိုယ့္ဖာသာ လိုက္ၾကည့္ရမည္။
အကိုႀကီးက ဘယ္ေလာက္ဆိုးလိုက္သလဲ။ သူ ငါနဲ႔လိုက္လာမွာ မဟုတ္ဘူး။ အာ... ရႈပ္ပါတယ္... ငါ့ဖာသာပဲ တက္သြားေတာ့မယ္...
ရႈနင္ ၿပဳံးလိုက္ၿပီး ေလွကားထစ္ တစ္ဆင့္ခ်င္း တက္လိုက္သည္။ သူ႔မ်က္စိ ေရွ႕ ျမင္ျမင္သမွ်တိုင္းက သူ႔ကို အရမ္းကို အံ့ၾသစရာေကာင္းၿပီး သူ႔ကို ေက်နပ္ေစသည္။ ရႈနင္ မေက်နပ္တာကို အိပ္ခန္းတစ္ခန္းတည္းရွိေနတာျဖစ္သည္။ ဒုတိယထပ္တြင္ အိပ္ခန္းတစ္ခန္း၊ အားကစားခန္းႏွင့္ စာဖတ္ခန္းပဲရွိသည္။ ဘယ္ေနရာမွ အိပ္ယာမေတြ႕ရေပ။ ၾကည့္ရတာ သူ႔ကို ေက်ာင္းအေဆာင္ကို ပို႔မလို႔မ်ားလား။
တတိယအထပ္ရဲ႕ သုံးပုံတစ္ပုံက မွန္ျဖင့္ ကာထားသည့္ အခန္းက်ယ္ႀကီးျဖစ္ၿပီး စားပြဲႀကီးတစ္လုံးႏွင့္ စစ္တုရင္ခုံ တစ္ခုပဲရွိသည္။ က်န္သုံးပုံႏွစ္ပုံက ေလဟာျပင္ျဖစ္ၿပီး ေလညႇင္းခံရင္းရႈခင္းၾကည့္လို႔ရသည့္ ဝရန္တာက်ယ္ႀကီးျဖစ္သည္။
ရႈဟိန္သည္ေနာက္အခန္းတစ္ခန္းသို႔ သြား၍ အဝတ္ဗီ႐ိုကို ဖြင့္လိုက္သည္။ အျခားဗီ႐ိုတစ္ခုသည္ အနည္းငယ္ေသးငယ္ေသာ အဝတ္အစားမ်ားျဖင့္ျပည့္ႏွက္ေနၿပီး သူတို႔မည္သူမည္ဝါျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားသိသာေစမည့္ အထက္တန္းက်သည့္ အဝတ္မ်ားျဖစ္သည္။ အံဆြဲထဲတြင္ နက္ခ္တိုင္၊ နက္ခ္တိုင္ကလစ္၊ လက္ပတ္နာရီမ်ား၊ ခါးပတ္မ်ား စသည့္ အျခားပစၥည္းမ်ားပါရွိသည္။ ဤေနရာတြင္ သူတို႔လိုအပ္သမွ် အရာ အားလုံးရွိေနခဲ့သည္။
တတိယထပ္ရဲ႕ ေထာင့္မ်ားတြင္ ဘြန္ဆိုင္း အပင္အခ်ိဳ႕ႏွင့္ ပန္းပင္မ်ားရွိၿပီး ျမက္ခင္းတုခင္းထားကာ ေဂါက္သီးကစားႏိုင္ေသး သည္။ ထိုေနရာမွၾကည့္လိုက္လွ်င္ ၿခံဝင္းအတြင္းရွိ villa ေနာက္တြင္ေရကူးကန္တစ္ခုႏွင့္ေဘာလုံးကြင္းတစ္ခုရွိေသးသည္။
ရႈနင္က သူ႔ႏွာေခါင္းေလးကို အသာပြတ္ရင္း စဥ္းစားေနသည္။
အကိုႀကီးက ငါ့ကို ဒီၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ေသခ်ာ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပး မလို႔ မ်ားလား။ ဒီ အိမ္ကို သူက အေသအခ်ာ အားစိုက္ထုတ္ၿပီး ျပင္ဆင္ေပးထားတာပဲ။
ရႈနင္က ေအာက္ထပ္ကိုျပန္ဆင္းလာေတာ့ အကိုႀကီးက ဧည့္ခန္းက ဆိုဖာေပၚထိုင္ၿပီး အိမ္ေဖာ္ကျပင္ဆင္ေပးေသာ ေကာ္ဖီကို ေသာက္ေနသည္။ ရႈဟိန္က လက္ကိုေျမႇာက္လိုက္ၿပီး သူ႔ကို အနားလာထိုင္ေစကာ အိမ္ေဖာ္မ်ားႏွင့္ ကိုယ္ရံေတာ္မ်ားျဖင့္ မိတ္ဆက္ေပးသည္။ ရႈနင္က သူတို႔ နာမည္ကို အလြတ္ရေအာင္ မွတ္ေနရသည္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔အတြက္ ခန႔္ေပးထားသည့္ ကားဒ႐ိုင္ဗာလည္းပါသည္။ အကိုႀကီးက ငါ့ကို သူ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ့သူကို ေပးေနတာပဲ။ ဒီလူက အရင္ဘဝတုန္းက အကိုႀကီး ယုံၾကည္ရတဲ့ ကားေမာင္းသူ မဟုတ္လား။
ဘယ္လို ထူးဆန္းေပမယ့္လည္း ရႈနင္ရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးကအရမ္းခ်ိဳၿမိန္ ေနသလို ခံစားခဲ့ရသည္။
" ဒီကို လုံလုံၿခဳံၿခဳံေရာက္ေၾကာင္း အိမ္ကို အရင္ဖုန္းေခၚလိုက္ပါဦး။ ၿပီးရင္ ငါတို ညစာစားၾကတာေပါ့... "
ရႈနင္က အေဖ၊အဖိုးႏွင့္ အေမျဖစ္သူကို သီးျခားဖုန္း ေခၚလိုက္ၿပီးေတာ့ ရႈဟိန္က သူ႔လက္ေလးကို တြဲကာ ထမင္းစားခန္းထဲ ေခၚလာခဲ့သည္။ ထမင္းစား စားပြဲက ႀကီးမားၿပီး လူေလးေယာက္ထိုင္စားလို႔ ရေပမယ့္ ကုလားထိုင္က ႏွစ္လုံးသာ ခ်ထားသည္။
ဟင္းပြဲေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မရွိေပမယ့္ အားလုံးဟာ ထူးကဲေကာင္းမြန္ၿပီး ဟင္းလ်ာမ်ားဟာ အနံ႔အရသာရွိလွသည္။ အားလုံးဟာ ရႈနင္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ အစားအစာေတြခ်ည္းျဖစ္သည္။ ရႈဟိန္က ခရမ္းသီး တမ္ပူရာ ( ခရမ္းသီးကို အေၾကာ္မႈန႔္ကပ္ၿပီး အႂကြပ္ေၾကာ္ထားတဲ့ အေၾကာ္) ကို ယူကာ ရႈနင္ရဲ႕ပန္းကန္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္သည္။
" မင္းႀကိဳက္တာကို စားလို႔ရေပမယ့္ အသားနဲ႔အသီး႐ြက္ ကို မွ်မွ်တတ စားဖို႔အေရးႀကီးတယ္"
"ကြၽန္ေတာ္ သိပါၿပီ။ အစ္ကိုႀကီးလည္း မ်ားမ်ား စားသင့္တယ္"
ရႈနင္က ႏူးအိေနေအာင္ ႏွပ္ထားသည့္ ဝက္သားနီခ်က္ကို ခပ္ကာ အကိုႀကီး၏ပန္းကန္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္သည္။
ရႈဟိန္က စကားမေျပာပဲ သူတို႔ၿငိမ္းခ်မ္းစြာစားေသာက္ခဲ့ၾကသည္။
---------------------------------
ထမင္းစားစဥ္ တူႏွင့္ ပန္းကန္ ထိလို႔ အသံျမည္လာေသာ္လည္း ရႈနင္ကို ျပစ္တင္ဆုံးမမည့္သူ မရွိတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စိတ္သက္သာရာရေစလိုက္သလဲ။
ထိုေန႔လည္ခင္းတြင္ရႈဟိန္သည္ ရႈနင္ႏွင့္ စစ္တုရင္ကစားေနစဥ္ အထက္တန္းေက်ာင္းတြင္ စာကို ပိုႀကိဳးစားေလ့လာရန္ ႏွင့္ သူ၏အနာဂတ္အစီအစဥ္မ်ားကိုေျပာျပခဲ့သည္။ အကယ္၍ ရႈနင္က စာမလိုက္ႏိုင္ရင္ က်ဴရွင္ဆရာတစ္ေယာက္ေခၚေပးမည္ဟု ေျပာခဲ့သည္။ ရႈနင္က ေက်ာင္း အေဆာင္တြင္ သြားေနခ်င္ၿပီး အပတ္တိုင္း အိမ္ကို ျပန္လာမည့္ အေၾကာင္းေျပာေပမယ့္ ရႈဟိန္က သေဘာမတူခဲ့ေပ။ သြားလိုက္လာလိုက္ႏွင့္ သူ႔ညီေလး ပင္ပန္းမွာကို သူက စိုးရိမ္ေနသည္။
ရႈဟိန္ ရဲ႕အၾကည့္ကနက္ရႈိင္းလာၿပီး တည့္တည့္စိုက္ၾကည့္ေနေသာေၾကာင့္ ရႈနင္ ခမ်ာ မ်က္ရည္မက်ပဲ ငိုခ်င္လာမိသည္။
ေကာင္းၿပီ၊ ခင္ဗ်ား ႏိုင္ပါတယ္...ခင္ဗ်ား စကားအတိုင္းပဲ နာခံပါ့မယ္ဗ်ာ... ╮(╰▽╰)╭
ပုံမွန္အေျခအေနမ်ိဳးတြင္ ရႈဟိန္သည္ အျပင္ဘက္တြင္ စာေလ့လာေနစဥ္ ရႈနင္က သူ႔မိခင္ ၏ အုပ္ထိန္းမႈေအာက္တြင္ ရွိကာ ရႈအိမ္ေတာ္မွာ ေနရစ္ခဲ့ရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ခ်င္ယြိက်ိဳးက မိခင္ေကာင္း မပီသသည့္အျပင္ စိတ္ႏွလုံးက ဆိုးဝါးလြန္းကာ အျပစ္ကင္းသည့္ ကေလးကိုပင္ အေရာင္ဆိုးေနသျဖင့္ ရႈနင္ကို ေခၚထုတ္လာၿပီး သူ၏အနီးကပ္တြင္ထားကာ ပ်ိဳးေထာင္ေပးဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တာျဖစ္သည္။
သူတို႔ေနသည့္ စံအိမ္ကို ၂၄ နာရီလုံး ကိုယ္ရံေတာ္ေတြက အိမ္ကို လွည့္ပတ္ေစာင့္ၾကည့္ေနၿပီး သူတို႔သြားတဲ့ေနရာတိုင္းမွာ ကားဒ႐ိုင္ဗာတစ္ေယာက္ႏွင့္ ကိုယ္ရံေတာ္မ်ားက လိုက္ပါလာၾကသည္။ အိမ္ေတာ္မွာ အစားစာခ်က္ျပဳတ္ေပးသည္ စာဖိုမႈး အန္တီႀကီးသည္လည္း ကိုယ္ရံေတာ္တစ္ေယာက္၏ အေမျဖစ္ၿပီး ယုံၾကည္ရသည္။
ညစာစားၿပီးေနာက္ တေနကုန္ ခရီးဆက္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ရႈနင္က ပင္ပန္းၿပီး အိပ္ခ်င္ေနၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ရႈဟိန္၏က်ယ္ျပန႔္လြန္းလွၿပီး လူ 5 ေယာက္တက္အိပ္လို႔ရေလာက္သည့္ ခုတင္ႀကီးေပၚတြင္ ရႈနင္ တက္အိပ္ဖို႔ျပင္ဆင္ေနေတာ့သည္။
တကယ္လို႔ အကိုႀကီးက အေဝးကို ခရီးထြက္ခ်ိန္မွာ ဒီ အိပ္ယာအက်ယ္ႀကီးမွာ ငါ အထီးက်န္မွာေတာင္ စိုးရိမ္ရတယ္...
ေရခ်ိဳးခန္းထဲတြင္ ညအိပ္ဝတ္စုံလဲေနစဥ္ ရႈဟိန္က လွမ္းေျပာလိုက္သည္။
"မင္း အကိုႀကီးကို ကူဖို႔ေခၚလို႔ရတယ္ေနာ္ "
" ကြၽန္ေတာ္ ကေလး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ဖာသာ ဝတ္လို႔ရတယ္ "
ရႈဟိန္သည္ ညအိပ္ဝတ္စုံဝတ္ၿပီး ျပန္ဝင္လာသည့္ ညီငယ္ေလးကို ေျခဆုံးေခါင္းဆုံး စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။ ၾကည္လင္ေသာ အသားအေရ၊ သြယ္လ်ေသာ ေျခတံေလးမ်ား၊ ပိန္ပါးေသာကိုယ္ေလးကို ၾကည့္လိုက္သည္။
ရႈဟိန္က သူ႔ညီေလး ဝတ္ထားေသာ ပုံမွန္ ညအိပ္ဝတ္စုံကို ဒီအတိုင္းၾကည့္ကာ ဘာမွမေျပာေပ။ ရႈနင္ အသက္မွန္မွန္ရႈကာ အိပ္ေမာက်သြားခ်ိန္ကိုေစာင့္ၿပီး ေၾကာင္ၿမီးရွည္ရွည္ပါသည့္ ညအိပ္ဝတ္စုံအသစ္ကို ယူလာၿပီး လဲေပးလိုက္သည္။ အၿမီးေလးက ေနာက္တြင္ တန္းလန္းေလးက်ေနပုံက ရႈနင္ႏွင့္လိုက္ဖက္ကာ ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းလွသည္။ ေၾကာင္အၿမီးသည္ ရွည္လ်ားၿပီး ရႈဟိန္ အႀကိဳက္ဆုံး အနက္ေရာင္ႏွင့္အျဖဴေရာင္ျဖင့္အစင္းေလးႏွင့္ ျဖစ္သည္။ သူစိတ္ေက်နပ္မွ ကေလးငယ္ကိုေစာင္နဲ႔ဖုံးကာ နဖူးကိုနမ္းလိုက္ၿပီး အျပင္ကိုထြက္လာခဲ့သည္။
ရႈခ်ိန္သည္အိပ္မေပ်ာ္ေသးဘဲ သူသည္လက္ရွိတြင္ သူ၏အခန္းရွိ ကုမၸဏီအလုပ္အခ်ိဳ႕ကို စီမံခန႔္ခြဲေနသည္။ သူ႔ဖုန္းက ႐ုတ္တရက္ျမည္လာသည္။ ေန႔ခင္းက သူ႔သားႀကီးက ဖုန္းေခၚခဲ့ၿပီး အခု ထပ္ေခၚတယ္ဆိုေတာ့ သူႏွင့္စကားေျပာဆိုရန္တစ္ခုခုရွိေနပုံရသည္။
ရႈခ်ိန္သည္ သူလက္ထဲရွိ အေရးႀကီးေသာစာ႐ြက္စာတမ္းမ်ားကို ခ်ကာထူးလိုက္သည္။
" Hello?"
" ေဖေဖ၊ အေဖနဲ႔ ေဆြးေႏြးစရာ အေရးႀကီးတာရွိတယ္ "
"နင္နင္နဲ႔ပတ္သတ္ေနလို႔လား။ ငါ့ကိုေျပာပါ။ "
" အင္း...."
ရႈဟိန္က သူ႔အေဖကို ေန႔ခင္း ကားထဲတြင္ သူ႔ညီေလး ေျပာခဲ့သည့္ စကားကို ေျပာျပလိုက္သည္။
ရႈဟိန္က ကုမၸဏီကို စီမံခန႔္ခြဲေနစဥ္ သူက အိမ္ကိုစီမံခန႔္ခြဲမည္ဟု ေျပာခဲ့သည္။ ဒါက ျပသနာ တခုခုရွိတယ္ဆိုတာ ရွင္းေနတာပဲ။
သူ႔အဖိုးအေနျဖင့္ သူ႔အေဖကို စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္မႈအခ်ိဳ႕ ျပဳလုပ္ရန္ခြင့္ျပဳခဲ့သင့္သည္ -
"ရႈေယာင္းေတာင္ မေမြးလာေသးဘူး။ အဖိုးက ႀကိဳတင္ကာကြယ္မႈေတြကို ျပဳလုပ္ထားၿပီးၿပီ။ အဖိုးက နင္နင္ကို တစ္ခုခု သတ္မွတ္ေပးၿပီးသြားၿပီ "
"...... "
"ေဖေဖ၊ ခပ္ျမန္ျမန္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်သင့္တယ္။ကြၽန္ေတာ္က ရႈမိသားစု ကိစၥမွာ ပါဝင္ဖို႔ အရည္အခ်င္းမရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အေဖက ရႈေယာင္းကို ရႈမိသားစုကို ဆက္ခံဖို႔ ေ႐ြးခ်ယ္မယ္ဆိုရင္ ္နင္နင္ကို ကြၽန္ေတာ့္ကို ေပးပါ။ "
ရႈခ်ိန္ သည္ၿပဳံး႐ႊင္စြာျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။
" မင္းက ငါ့သားမဟုတ္ဘူးလို႔ေျပာေနတာလား၊ ေကာင္းၿပီ ဒါဆို ငါ ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာ မင္း သိလာလိမ့္မယ္၊ မင္းၿမိဳ႕ေတာ္မွာရွိတဲ့ နင္နင္ ကိုေကာင္းေကာင္းဂ႐ုစိုက္ပါ .... ၿမိဳ႕ေတာ္မွာရွိတဲ့ မင္းရဲ႕ အေဖရင္းက မင္းကို ဆက္သြယ္လာၿပီလား? "
"အခုအခ်ိန္ထိ မဆက္သြယ္လာေသးဘူး "
"မင္းအစီအစဥ္ ဘာေတြ လုပ္ထားလဲ"
ရႈခ်ိန္၏မ်က္လုံးမ်ား ေမွာင္မိုက္လို႔ေနသည္။
"သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို လာေမးတဲ့အထိ ေစာင့္ေနတယ္ "
" မင္း အဲ့လိုေတာ့မလုပ္ပါနဲ႔။ ဘာပဲေျပာေျပာ သူတို႔က မင္းရဲ႕ ရဲ႕ေသြးသားရင္းေတြပဲ။ "
ရႈခ်ိန္က ေျပာလိုက္သည္။ သူ႔သားကို လာၿခိမ္းေျခာက္႐ုံႏွင့္ သူက လြယ္တကူ စြန႔္လႊတ္လိုက္မည္ မဟုတ္ေပ။ သူတို႔ရႈမိသားစုက C ၿမိဳ႕မွာ ထိပ္သီးလုပ္ငန္းရွင္ေတြျဖစ္ေပမယ့္ ၿမိဳ႕ေတာ္မွာဆိုရင္ေတာ့ ဘာမွ မဟုတ္ေပ။ ၿမိဳ႕ေတာ္ကိုေရာက္သြားသည့္ သားျဖစ္သူ ရႈဟိန္ကို သူ႔အေဖရင္းျဖစ္သူ လာေရာက္ေခၚေဆာင္သည္ကို သူ တားဆီးႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့မည္ကို စိုးရိမ္ေနမိသည္။
ဒါေပမယ့္ ရႈဟိန္ ကေတာ့အဲဒီလိုမစဥ္းစားခဲ့ေပ။
"အေဖ၊ ကြၽန္ေတာ္ အၾကပ္ေတြ႕ေနမွာကို အေဖစိုးရိမ္ေနတာ မဟုတ္လား။ ဒါေပမယ့္ အေမက သူ မေသခင္ အကုန္လုံး ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖြင့္ေျပာသြားခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို သူတို႔ကို လြယ္လြယ္နဲ႔ခြင့္မလႊတ္ဖို႔ မွာသြားခဲ့တယ္။ ၿမိဳ႕ေတာ္မွာရွိတဲ့ မိသားစုႏွစ္စုရဲ႕ အားၿပိဳင္မႈေၾကာင့္ သူ႔ခ်စ္သူနဲ႔ ရင္ေသြးကို လြယ္လြယ္နဲ႔စြန႔္ပစ္ခဲ့တာေလာက္တင္ မကဘူး။ အဲ့ဒီလူ ေစ့စပ္ထားတဲ့ မိန္းကေလးက အ႐ူးလည္းမဟုတ္ဘူး။ သူမလည္း အားလုံး သိႏိုင္တာပဲ မဟုတ္လား?"
"ဟိန္ဟိန္...... "
ရႈဟိန္၏ ဖခင္ရင္းက ကိုယ္ဝန္နဲ႔ခ်စ္သူကို စြန႔္ပစ္ခဲ့ၿပီး ေစ့စပ္ထားသည့္ မိန္းကေလးႏွင့္ လက္ထပ္ၿပီး ေနာက္မွာ သူတို႔မွာ သားတစ္ေယာက္၊ သမီးတစ္ေယာက္ရွိခဲ့သည္ဟု ရႈဟိန္က သိထားခဲ့သည္။
" သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို စြန႔္ပစ္ခဲ့တယ္။ သူတို႔ရဲ႕သား ေသသြားတဲ့ အခါမွ မိသားစု မ်ိဳး႐ိုးကို ဆက္ခံၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ဆီကို အေျပးျပန္လာၾကတယ္။ ဒီလို လြယ္လြယ္နဲ႔ခြင့္လႊတ္ေပးလိုက္ သင့္သလား။ ကြၽန္ေတာ့္ကို သားအရင္းလို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္လာတာ အေဖပဲ မဟုတ္လား။ အဲ့ဒီလူက သူ႔ရဲ႕ သုတ္ပိုးကိုေပးခဲ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္သက္သက္ ပဲရွိတယ္။ "
"အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက မင္းအေဖက မင္းအေမကို တကယ္ခ်စ္ခဲ့တာပါ။ မင္းက ေစ့စပ္ထားသူ ရွိတယ္ဆိုတာ မင္းအေမသိသြားခဲ့ေတာ့ မာနႀကီးတဲ့ မင္းရဲ႕အေမက ထြက္ေျပးလာၿပီး သူ႔ကို ရွင္းျပဖို႔ အခြင့္အေရး မေပးခဲ့ဘူး၊ , မင္းရဲ႕အေမက သူ႔ကို လမ္းခြဲဖို႔ အရင္ေျပာခဲ့ၿပီး မင္း ရဲ႕ကိုယ္ဝန္ရွိေနတယ္ဆိုတာ သူ႔ကို လုံးဝမေျပာျပခဲ့ဘူး။ အဲ့ဒီေနာက္ မင္းအေမက ငါနဲ႔လက္ထပ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္း မင္းအေဖရင္းက မင္းတို႔ကိုထပ္လာရွာေသးတယ္။ မင္းအေမက သူထပ္လာရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတ္ေသလိုက္မယ္လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္ေတာ့မွ သူ ထပ္မလာေတာ့တာပါ။ တကယ္ေတာ့ မင္းအေမက ငါ့ကိုဘယ္ေတာ့မွ မခ်စ္ခဲ့ဘူး။ မင္းအေမက ေကာင္းကင္ေပၚက ဇာမဏီမလို တကယ့္ကို တင့္တယ္လွပၿပီး မာန္မာနႀကီးလြန္းတဲ့သူပါကြယ္။"
"တကယ္လို႔ သူက အေမ့ကို တကယ္ခ်စ္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ အစ ကတည္းက သူ႔ဘက္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း လုပ္ထား သင့္တယ္ေလ။ အေမ့ရဲ႕အိမ္တံခါးဝကိုေရာက္လာၿပီး အေမ့ကို သူနဲ႔ ေစ့စပ္ထားတဲ့မိန္းမက ပါးလာ႐ိုက္စရာမလိုဘူး မဟုတ္လား။ တကယ္ေတာ့ မင္းအေမက ငါ့ကိုဘယ္ေတာ့မွ မခ်စ္ခဲ့ဘူး။
"ဟိန္ဟိန္...သားရဲ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို အေဖ ေလးစားပါတယ္။ မင္းထင္ေနတာကို အေဖ နားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါတို႔အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးသူေတြ အေၾကာင္းေျပာရရင္ အဲ့ဒီႏွစ္ေတြအတြက္ ငါတို႔ဟာေနာင္တရစရာ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့တယ္။ မင္းရဲ႕ဖခင္နဲ႔ အေဖလည္း ေကာင္းေကာင္းသိေနခဲ့တာပဲ။ သူဟာ သစၥာမဲ့တဲ့သူ တစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူး။ "
ရႈခ်ိန္က ခဏေခတၱရပ္တန႔္ၿပီး အသံအက္အက္ျဖင့္ ထပ္မံေျပာဆိုခဲ့သည္။
" ငါလည္းအမွားလုပ္ခဲ့မိတာပါပဲ။ မင္းအေမကို ကူညီ ေျဖာင့္ျဖေပးရမယ့္အစား ငါ့ ငယ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့ မင္းအေမျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္း လိုက္လုပ္ေပးဖို႔ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ငါရဲ႕လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းတာကို မင္း အေမလက္ခံလိုက္ခ်င္းမွာပဲ အေဖတို႔ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးခဲ့ၾကတယ္။ အေဖက မင္း အေမကို ေနာင္တရဖို႔ အခြင့္အေရးမေပးခဲ့ဘူး၊ ၿပီးေတာ့ မင္းရဲ႕အေဖရင္းက ဒါကို ဘယ္လိုတုံ႔ျပန္မလဲဆိုတာ ငါ မသိခဲ့ဘူး။ ဒါေတြ အားလုံးအတြက္ မင္း အေဖ့ကိုအျပစ္တင္သင့္ပါတယ္။ "
ရႈဟိန္က သူ႔မိခင္ဘက္က အဖိုးရဲ႕စ႐ိုက္ကို သေဘာေပါက္သည္။ သူ႔အေမကို ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ်ဖို႔ တြန္းအားေပးခဲ့သျဖင့္ သူ႔မိခင္က အလြန္အမင္း စိတ္ထိခိုက္ကာ စိတ္ဓာတ္က်ခဲ့သည္ဟု သူမကေျပာခဲ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ သူမက ကိုယ္ဝန္ဖ်က္ခ် ခ်င္ေန သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အဆုံးတြင္ ရႈဟိန္က ရႈခ်ိန္ကို အရမ္းကို ေက်းဇူးတင္ေနမိတာျဖစ္သည္။ သူ႔ကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးၿပီး ကိုယ္က်ိဳးစြန႔္စိတ္ဓာတ္နဲ႔ သားအရင္းလို သူ႔ကို ခ်စ္ကာ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့သည္။
"အေဖ၊ အၿမဲတမ္း အေဖက ကြၽန္ေတာ့္ အေဖပါပဲ"
"အင္း... အေဖ သိတယ္ ေရွာင္ဟိန္!"
" ကြၽန္ေတာ့္ အေၾကာင္းမေျပာေတာ့ဘူး။ အခု နင္နင္ အေၾကာင္းေျပာရေအာင္ ။ သူက ခုမွ အသက္ ၁၃ ႏွစ္ပဲရွိ ပါေသးတယ္၊ သူအိမ္ေရာက္ၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ သူ ဘာလုပ္သင့္တယ္ဆိုတာ ေ႐ြးခ်ယ္လိုက္ၿပီ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မသိလိုက္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြရွိႏိုင္တယ္။ အေဖ၊ အေဖ့နားက တစ္ေယာက္ကို သတိထားပါ "
" အေဖ သိပါတယ္။ သူမ လုပ္ႏိုင္တာ ဘာမွမရွိပါဘူး။"
"ဒီတစ္ခါလည္း သူမက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူမရဲ႕ သားအရင္းေပၚကိုေကာ.... ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာႏိုင္လို႔လား..."
"အေဖ သိတယ္ ေရွာင္ဟိန္..... "
ရႈခ်ိန္က သက္ျပင္းခ်ၿပီး သူ၏အၾကည့္က အေတာ္ေလး ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသြားခဲ့ သည္။
" ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ မင္းတို႔ဖာသာ ေသခ်ာ ဂ႐ုစိုက္ၾကပါ.... က်န္တာ အေဖ့ တာဝန္ထားလိုက္... "
" အေဖ ကြၽန္ေတာ္ နင္နင္ကို ေသခ်ာ ဂ႐ုစိုက္လိုက္ပါ့မယ္... အေဖ စိတ္မပူပါနဲ႔။ "
ဖုန္းခ်ၿပီးေနာက္ ရႈဟိန္သည္ ျပတင္းေပါက္ရွည္ႀကီးနားတြင္ အၾကာႀကီးရပ္ေနခဲ့သည္။
သူ၏ႏွလုံးထဲ၌တြင္းနက္ႀကီး တူးထားသကဲ့သို႔ ခံစားေနခဲ့ရသည္။ သူ႔ အေဖရင္းက မွန္ကန္ေၾကာင္း ရႈခ်ိန္က ေျပာခဲ့သည္၊ သို႔ေသာ္ မေသဆုံးမီ သူ႔အေမေျပာခဲ့သည့္စကားမ်ား ၿပီးေတာ့ အတိတ္က အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ မီးခိုးလို သူ႔ေခါင္းထဲ ရစ္သိုင္းေနခဲ့သည္။ အခုက အခ်ိန္ေကာင္းပဲ။ အေမ့ အၿမဲမုန္းေနတဲ့အမ်ိဳးသမီးက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ပဲ သားျဖစ္သူ ေသဆုံးခဲ့တာေၾကာင့္ စိတ္ဓာတ္က်ၿပီး သြားေနခဲ့ရမယ္ဆိုတာ သူမ မသိခဲ့ေပ။ သို႔မဟုတ္ သူ႔အေဖရင္းက မိသားစုဝင္တစ္ဦး ဆုံးရႈံးျခင္းေၾကာင့္ သူမအေပၚ သံေယာဇဥ္ေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့လို႔လား။ ယခုခ်ိန္တြင္ ရႈဟိန္ကို ထိုမိသားစုထဲ ေခၚေဆာင္လာဖို႔ အတားအဆီးမ်ား မရွိေတာ့ပါ။ သူတို႔သည္ " သူတို႔မ်ိဳး႐ိုးကို ဆက္ခံမည့္ တစ္ဦးတည္းေသာ ဆက္ခံသူ" ကို စြန႔္ပစ္ခဲ့ၿပီးမွ ျပန္ရဖို႔ အေတာ္ေလးအားစိုက္ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ေနၾကပုံ ရသည္။
အခုမွ ၾသဂုတ္လေႏွာင္းပိုင္းရွိေသးေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ေအးေန ရတာလဲ။
ရႈဟိန္က အခန္းထဲျပန္ဝင္လာၿပီး ရႈနင္အနားမွာ ထိုင္လိုက္သည္။ ကေလးငယ္ကို သူ၏လက္ေမာင္းမ်ားထဲသို႔ဆြဲထည့္လိုက္သည္ႏွင့္ သူ ပိုမိုေႏြးေထြးလာခဲ့သည္။ သူ႔ညီငယ္ေလးသည္ အရမ္းႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္၊ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားမွာ ပန္းေရာင္ႏွင့္ႏူးညံ့ လြန္းလွကာ အရမ္း အံ့ၾသဖြယ္ ေကာင္းလြန္းလွသည္ ။ ရႈဟိန္သည္ ယေန႔တြင္ ႏူးညံ့ခ်ိဳသာေသာ ႏူတ္ခမ္းအရသာကို အနည္းငယ္သာ ခံစားခဲ့ရသည္။ ဒါေၾကာင့္ သူက ကိုယ္ကို ကိုင္းခ်ကာ ကေလးေလးရဲ႕ႏူတ္ခမ္းကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ သူ ဒီထက္လိုခ်င္ေပမယ့္ ကေလးေလးက ငယ္ေသးလို႔ သူ႔စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီးရပ္တန႔္လိုက္ရသည္။ သူ႔ကို ျမန္ျမန္ႀကီးျပင္းလာေအာင္ ေကြၽးေမြးရမယ္။ ဒါမွ သူလိုခ်င္တာကို ျမန္ျမန္စားရမည္ျဖစ္သည္။
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္တြင္ စိတ္မခ်မ္းေျမ့စြာ ေအာ္လိုက္သည့္ အသံထြက္လာခဲ့သည္။
" မခြၽတ္နဲ႔...မင္း ေဘာင္းဘီ ခြၽတ္လိုက္ရင္ မင္း ေနာင္တရသြားမယ္ေနာ္... မင္းပဲ ဖင္တုံးလုံးျဖစ္ေနမယ္... "
ကြၽန္ေတာ္ အကိုႀကီးကို မေၾကာက္ဘူး ....
ရႈနင္က ရႈဟိန္၏စကားကို နားမေထာင္ပဲ အၿမီးရွည္ရွည္ပါသည့္ ေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ကာ သူ႔ ညအိပ္ေဘာင္းဘီေလးကို ဖင္အေျပာင္သားႏွင့္ လိုက္ရွာလိုက္ေပမယ့္ ဘယ္ေနရာမွ မေတြ႕ေပ။
ရႈနင္က ေဘးခန္းကိုေျပးသြားၿပီး ဗီ႐ိုကိုဖြင့္လိုက္ေပမယ့္ အေပၚဝတ္မ်ားသာေတြ႕ရၿပီး ညဝတ္ေဘာင္းဘီ တကယ္ မရွိေပ။ ထိုအခါ အခန္းအျပင္ဘက္တြင္ အက်ႌမ်ားျဖင့္ျပည့္ေနသည္။ ရႈနင္၏မ်က္ႏွာသည္ေမွာင္မိုက္လာၿပီး ရႈဟိန္ဆီသို႔ၾကည့္လိုက္သည္။
ဒါ..အကိုႀကီး တမင္သက္သက္လုပ္ထားတာ.....
ရႈဟိန္သည္ေၾကာင္အၿမီးေဘာင္းဘီကိုေကာက္ ယူ၍ နင္နင္ဆီသို႔လႊဲေျပာင္းေပးလိုက္သည္။ သူကအၿမီးကို ဆြဲျဖဳတ္ ၿပီးဝတ္ဆင္လိုက္သည္။ရႈနင္ ဝတ္ၿပီးသြားေတာ့ ရႈဟိန္က ေၾကာင္ၿမီးေလးကို ေဘာင္းဘီတြင ္ျပန္တပ္ေပးလိုက္သည္။
ေလာကမွာ အင္အားႀကီးသူသာ လႊမ္းမိုးႏိုင္သည္ ဆိုသည့္ စကားက တကယ္ကိုမွန္သည္။
ရႈနင္သည္ မတတ္သာေတာ့ပဲ ေၾကာင္ၿမီးေလးတန္းလန္းျဖင့္ ေဘာင္းဘီကို ဝတ္ကာ ေအာက္ထပ္ကို ေဆာင့္ေအာင့္ကာ ဆင္းလာရေတာ့သည္။ ရႈဟိန္က ဒီလို ခ်စ္စဖြယ္ cosplay ဝတ္စုံေလးႏွင့္ လိုက္ဖက္လြန္းလွေသာ ညီေလးကို ၿပဳံးကာ ၾကည့္ေနမိသည္။
ေနာက္ထပ္ ငါ့ညီေလးကို ဒီလို ဝတ္စုံေတြ ဝတ္လာေအာင ္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဟု စဥ္းစားေနသည္။
သူတို႔က မနက္စာကို ဆန္ျပဳတ္မ်ား၊ ေပါက္ဆီမ်ား စားေသာက္ၾကသည္။ ရႈနင္က သူ႔အကိုႀကီးကို အႏိုင္ယူလိုက္ရသလို ခံစားလိုက္ရၿပီး ဆန္ျပဳတ္အျပင္ ေပါက္ဆီကိုပါ စားလိုက္သည္။
မနက္စာစားၿပီးေတာ့ ရႈဟိန္က ရႈနင္ကိုေမးခဲ့သည္။ ဒီေန႔ ၿမိဳ႕ေတာ္က နာမည္ႀကီးသည့္ ဘယ္ေနရာကို သြားခ်င္သလဲဆိုၿပီး ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ား႐ႊတ္ျပခဲ့သည္။
ႈ" ငါတို႔ 10 နာရီေလာက္ အျပင္ထြက္ၾကမယ္။ မင္းကို တစ္ေနရာရာကို ပို႔ေပးမယ္၊ မင္း သြားခ်င္တဲ့ေနရာရွိလား။ .. "
ရႈနင္က ေခါင္းကိုခါလိုက္သည္။
" ကြၽန္ေတာ္ မသြားခ်င္ဘူး၊ အစ္ကိုႀကီးက မနက္ျဖန္ဆို ေက်ာင္းသြားတက္ရေတာ့မယ္။ ဒီေန႔ အကိုႀကီးနဲ႔ပဲ အတူတူေနခ်င္တယ္"
ရႈဟိန္သည္ခဏအံ့အားသင့္သြားၿပီး သူ၏ႏႈတ္ခမ္း၏ေထာင့္က ေကာ့ၫြတ္စြာၿပဳံးလိုက္သည္။
"ေကာင္းၿပီ၊ တစ္ေန႔လုံး မင္းနဲ႔ငါ အတူတူေနၾကမယ္"
ေလးနာရီၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္က ဆိုဖာေပၚမွာ အဂၤလိပ္စကားေျပာေလ့က်င့္ေနၾကစဥ္ အျပင္လူတစ္ေယာက္ ေရာက္လာသည္။
ရႈဟိန္က မိသားစုဆရာဝန္ႏွင့္ ရႈနင္ကို မိတ္ဆက္ေပးခဲ့သည္။ သူ ေနမေကာင္းလွ်င္ 24 နာရီ ႀကိဳက္သည့္အခ်ိန္ ေခၚႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့သည္။ အခုလည္း သူ႔ကို က်န္းမာေရးစစ္ေပးရန္ ေခၚလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ (⊙o⊙)
ရႈနင္ မ်က္လုံးျပဴးသြားသည္။ ဒီေက်ာင္းပိတ္ရက္အတြင္း သူ႔အရပ္ 3 စင္တီမီတာ ရွည္လာသည့္အျပင္ အေလးခ်ိန္ 2 ကီလိုဂရမ္လည္းတိုးလာတာ ဂုဏ္ျပဳသင့္ေနၿပီ မဟုတ္လား။
ရႈနင္က သူ႔ကိုယ္သူ အရမ္းေတာ္တယ္လို႔ထင္ေနေပယ့္ ရႈဟိန္က ရႈနင္ကို ပိန္လြန္းတယ္ဟု ေျပာလိုက္သည္။
ဆရာဝန္က ရႈနင္ကို အစားေသာက္ စားသင့္တာမွာၾကားကာ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္သင့္ေၾကာင္း ေျပာေနခဲ့သည္။
မြန္းတည့္အခ်ိန္၌သူတို႔သည္အိမ္ေနာက္ေဖးရွိ သစ္ပင္ေအာက္၌ အကင္လုပ္စားခဲ့ၾကသည္။ ရႈဟိန္က ရႈနင္ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သမွ်ကို သူကိုယ္တိုင္ ကင္ေပးခဲ့သည္။
သူ ပထမ ဦး ဆုံး ကင္ေပးခဲ့သည့္ အသားကင္က မီးကြၽမ္းသြားခဲ့ၿပီး အမဲသားမွန္း မမွတ္မိေတာ့ေပ။ ဒုတိယတစ္ခုက အဆင္ေျပသည္။ ရႈဟိန္က ဘာလုပ္လုပ္ ထူးခြၽန္းသူျဖစသ္ည္။ ရႈနင္က စားၿပီးေတာ့ ေရေသာက္ရန္ ေရခြက္ကို ယူလိုက္စဥ္ ရႈဟိန္က သူ႔လက္ႀကီးျဖင့္ ထိုခြက္ကို ယူသြားၿပီး ေရသုံးပုံ ႏွစ္ပုံထိ ေသာက္ပစ္ၿပီးမွ သူ႔ကို႔ျပန္ေပးခဲ့သည္။ ရႈဟိန္က သူေရအမ်ားႀကီးေသာက္မိမည္ကို စိုးရိမ္ေၾကာင္းသိကာ ရႈနင္၏ ႏူတ္ခမ္းေတြ တြန႔္သြားခဲ့သည္။
╮(╰▽╰)╭
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ နတ္ဘုရားႀကီးေရ... ဒါက ေရေလးပဲေသာက္တာပါဗ်ာ.. ဒီေလာက္ႀကီး ဂရုစိုက္ဖို႕လိုလို႕လားဗ်...
"ဒီညမင္းကို ဝုိင္နီ တစ္ခြက္ေလာက္ေသာက္ခြင့္ေပးမယ္။ "
"တကယ္လား....."
ရႈနင္ ထပ္မံေပ်ာ္႐ႊင္သြား ခဲ့သည္။
သူ႔ အစ္ကိုကအရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္၊ သူက ကင္ထားျပီးသည့္ ဝက္အူေခ်ာင္းကိုျဖတ္ကာ စားလိုက္စဥ္ ရႈဟိန္ ၏မ်က္လုံးမ်ားက ၿပဳံးသြားခဲ့သည္။
" ဒီဝက္အူေခ်ာင္းက ထမင္းခ်က္ အန္တီကိုယ္တုိင္လုပ္ထားတာ။ သဘာဝ အရသာအတုိင္းပဲ ေသခ်ာလုပ္ထားတဲ့ ဝက္အူေခ်ာင္းပဲ "
ရႈနင္က ကိုက္လိုက္ၿပီး အရမ္းေကာင္းတယ္ ဟုေျပာလိုက္သည္။ အသားေတြအားလုံးပါေပမယ့္ သိပ္ၿပီး မမာလြန္းပဲ စားရတာ နူးနူးညံ့့ညံ့နွင့္ အရသာရွိလွသည္။
ဒီလို ထမင္းခ်က္ အန္တီေလးနဲ႔အတူေနရရင္ သူ ေန႕တုိင္း အိမ္ျပန္လာျပီး ထမင္းစားျဖစ္မည္ထင္သည္။
ရႈနင္က လက္ရွိ ျပည္ႀကီးငါးကို ကင္ေနေသာ အကိုႀကီးကို ႀကည့္လိုက္သည္။
" ဒီျပည္ႀကီးငါးက သေဘာၤနဲ႕သယ္လာတုန္းက ရွင္ေနတုန္းပဲ။ ဒါေႀကာင့္ အသားက အရမ္းလတ္ျပီး အရသာရွိတယ္။ စားႀကည့္ဦး "
ရႈနင္ အံ့ႀသသြားခဲ့သည္။ ေနာင္ နွစ္ေပါင္း 20 ေလာက္မွ ပင္လယ္စာ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္က ေပါလာတာ မဟုတ္လား။ အခုခ်ိန္မွ ပင္လယ္စာ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ဆိုတာ ေစ်းက မိုးပ်ံေနေအာင္ ႀကီးလြန္းေပမယ့္ ရႈဟိန္က သူ႕အတြက္ ဝယ္ေပးကာ ကိုယ္တုိင္ကင္ေကြ်းေနေသးသည္။
" အကိုႀကီးလည္း စားေတာ့.. ကြ်န္ေတာ့အတြက္ခ်ည္းပဲ ကင္မေနနဲ႕ေတာ့"
"အကိုႀကီး လက္မအားဘူး... "
ေကာင္းျပီ.. ကြ်န္ေတာ္ ေကြ်းေပးမွာေပါ့.....
ရႈနင္က ဝက္အူေခ်ာင္းကင္ တပိုင္းကို ယူကာ အကိုႀကီးရဲ႕ပါးစပ္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္သည္။ အကိုႀကီးက လက္တဖက္က သိုးသားကိုလွန္ေပးေနျပီ က်န္လက္တစ္ဖက္က ႀကက္ေတာင္ပံကို ကင္ေပးေနသည္။
ရႈနင္က ေဘးကေန အကိုႀကီးကို ခြံ႕ေပးရင္ အကိုႀကီး ကင္ေပးသမွ်ကို ေစာင့္ကာ စားေနသည္။ နတ္ဘုရားႀကီး ကိုယ္တုိင္ အကင္ကင္ေပးေနတဲ့ ျမင္ကြင္းကို ဘယ္သူ ျမင္ဖူးမွာလဲကြ.... ဟား ဟား ဟား....
≦▽≦) / ~
" မင္းဘာ ရယ္ေနတာလဲ"
ရႈဟိန္က သိခ်င္လာသည္။
"ဘာမွမဟုတ္ဘူး၊ အစ္ကိုႀကီးက အရမ္း မိုက္တယ္လို႕ကြ်န္ေတာ္ ထင္ေနတာ... အကိုႀကီး ကြ်န္ေတာ္ ငါး စားခ်င္ေသးတယ္.... "
ရႈဟိန္က က်က္သြားသည့္ ွၾကက္ေတာင္ပံမ်ားကိုယူၿပီး ကေလးငယ္၏ေဘးရွိ ပန္းကန္လုံးထဲတြင္ ထည့္ေပးျပီး ငါး ထပ္ကင္လိုက္သည္။
"အင္း...ရမယ္။ အကိုႀကီး ငါးကင္ထားတုန္း အျခားဟာကို စားထားနွင့္လိုက္ဦး"
"ဟုတ္ကဲ့"
သူ မရွိတဲ့အခ်ိန္ အကိုႀကီး အထီးက်န္ေနမလား...။
ရႈနင္က ႀကက္ေတာင္ပံကို ယူကာ ကိုက္ေနစဥ္ပါးျပင္တစ္ဖက္က ေနြးသြားျဖင့္ ႀကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႕အကိုႀကီးက ပါးျပင္ကို ခိုးကာ နမ္းလိုက္တာျဖစ္သည္။
" အကိုႀကီး ေက်ာင္းသြားတက္တဲ့အခ်ိန္ ေဘးမွာ ကြ်န္ေတာ္ မရွိရင္ ဘာလုပ္မွာလဲ"
" မနက္ပိုင္း အကိုႀကီး မင္းကို ဖုန္းေခၚမယ္။ ညေနပိုင္း ဗီဒိီယုိေကာ ေခၚျပီး စကားေျပာမယ္ေလ... "
"...... "
ဒီလိုမ်ိဳးကို ဘယ္သူ စဥ္းစားျပီး လုပ္နုိ္င္မွာလဲ...
" ကြ်န္ေတာ္ အကိုႀကီးဖုန္းေခၚတာကို ျပန္မေျဖရင္ေကာ..."
" ငါ ခ်က္ခ်င္းျပန္လာျပီး ညသန္းေခါင္ႀကီး မင္းရဲ႕နူတ္ခမ္းကို နမ္းမယ္ "
ရႈနင္ ကိုက္လက္စ ႀကက္ေတာင္ပံက စိတ္လႈပ္ရွားသြားသျဖင့္ ႐ုတ္တရက္ေျမေပၚသို႔ျပဳတ္က်သြားသည္အထိ တုန္လႈပ္သြား သည္။
ဟား..ဟား...ဟား...ဟား
ရႈနင္ စိတ္ဓာတ္ေတြျပန္တက္ႀကြလာျပီး ရယ္ေမာလိုက္သည္။ သူ႕အကိုႀကီးက ဟာသေတြေတာင္ ေျပာတတ္ေနျပီပဲ။
╮(╰▽╰)╭
သူတို႔ဟာႏွစ္နာရီၾကာ အစာစားခဲ့ၾကသည္။ ရႈနင္က ဝိုင္နည္းနည္းေသာက္ကာ စကားစျမည္ေျပာၿပီး သူတို႔ေနာက္ေျပာင္ေနႀကသည္။ ရႈဟိန္က အိပ္ငိုက္ေနသည့္ ကေလးငယ္ကို ေပြ႕ခ်ီကာ အေပၚထပ္ကို တက္လာၿပီး အိပ္ရာေပၚကိုတင္လိုက္ကာ ေန႕လည္ခင္း တေရးအိပ္ႀကသည္။ ရႈနင္နိုးလာေတာ့ သူလုပ္ခဲ့သည့္ ပထမဆုံးအခ်က္မွာ သူ၏တင္းပါးကိုထိရန္ျဖစ္သည္၊ တင္ပါးမွာ အၿမီးတစ္ခုရွိေနခဲ့သည္။ သူ၏ လက္တိုတိုေလးကို ဆန႔ ္၍ သူ၏အနားမွ လွဲအိပ္ေနေသာ ေခ်ာေမာေသာမ်က္ႏွာပိုင္ရွင္ အကိုႀကီးကုိ ပုတ္ကာ နိုးရင္း ေမးလိုက္သည္။
" အစ္ကိုႀကီး!"
" ဘာျဖစ္လို႕လဲ"
" ဒါက ဘာေတြလဲဆိုတာ ရွင္းျပေပးနုိင္မလား ?
"အၿမီးေလ..အေတာ္ေလးကို လွတယ္...."
ရႈဟိန္ က လက္ကိုဆန႔ ္၍ နူးညံ့လွပေသာ အျမီးကို ထိလိုက္သည္၊
" က်ြန္ေတာ္ မႀကိဳက္ဘူးလို႔ေျပာခဲ့တယ္၊ အႀကိမ္ေပါင္း ဘယ္ေလာက္ ေျပာရမလဲ"
"ငါ ႀကိဳက္တယ္ေလ"
"...... "
အကိုႀကီး အႏိုင္ရပါတယ္.....
နင္နင္က ခုတင္ေပၚက ဆင္းကာ ေဘးကေန ေဘာင္းဘီခ်ြတ္ေနသည္ကို ႀကည့္ျပိး ရႈဟိန္၏ မ်က္လံုးေတြ အနက္ေရာင္ ရင့္လာခဲ့သည္။ ရႈနင္က ဘာမွ မသိေပ။ သူက ေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္ျပီး သူ႕ေဘာင္းဘီကိုရွာေတြ႕ေပမယ့္ ထုိေဘာင္းဘီေလးခမ်ာ ဖင္က အေပါက္ျဖစ္ေနျပီး သူ ဘယ္လိုမွ ဝတ္လို႕မရနို္င္ေတာ့ေပ။
"အျခားေဘာင္းဘီမရွိဘူး ...... "
အစ္ကိုႀကီးက အေဝးကေန ႀကည့္ေနျပီး ေျပာလိုက္သည္။
ဒီ ေဘာင္းလီ ဖင္ေပါက္ကို သူ ဘယ္လုိဝတ္ရမွာလဲ.... Σ (°△°|||)︴
အစ္ကိုႀကီးက အရမ္းဆိုးတယ္။
ရႈနင္သည္ ရႈဟိန္ကို တိတ္တဆိတ္ စိုက္ႀကည့္ေနလိုက္သည္။ အကိုႀကီးဝတ္ထားသည့္ ေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္ပစ္ဖုိ႕ ဆံုးျဖတ္ကာ ခုတင္ေပၚ ေျပးတက္ျပီး အကိုႀကီးကိုယ္ေပၚ ခုန္အုပ္လိုက္ဖုိ႕ အသင့္ျပင္လိုက္သည္။
------------------------------------
Chapter (61)_ အကိုကြီးကို ဘောင်းဘီချွတ်ရမယ်.....(Z+U)
ခင်ဗျားကိုကြောက်သလား... ဟုတ်လား။ ခင်ဗျားရဲ့ ဘယ်မျက်လုံးကြီးက ကျွန်တော် ခင်ဗျားကို မကြောက်ဘူးလို့ မြင်နေတာလဲ။ အသိသာကြီးပဲကို.....။
ရှုနင်သည် သူ၏မျက်နှာကို အကိုကြီး၏ထွက်သက် လေနွေးနွေးကာ လာရောက်ရိုက်ခတ်နေသောကြောင့် မသက်မသာ ခံစားနေရပြီး နောက်ကို ရွှေ့ချင်ပေမယ့် အကိုကြီး၏တင်းကျပ်သော ပွေ့ဖက်မှုကြောင့် ခေါင်းလေးကိုပဲ နည်းနည်းရွှေ့နိုင်သည်။ သူ့ အကိုကြီးသည် သူနှင့် အလွန် နီးကပ်နေပြီး သူ့ကို ခြိမ်းခြောက်နေသည်ဟု ခံစားနေရသည်။
သူသည် အခြေအနေကိုကြည့်ရှုရန် အရင်ဆုံး သူ၏မျက်လုံးကိုတဖြည်းဖြည်းဖွင့်လိုက်တော့ အစ်ကိုကြီးက သူ၏မျက်နှာကို လေးနက်စွာ ကြည့်နေတာတွေ့ရပြီး သူ၏အကြည့်မှာ အလွန်ထူးခြားနေသည်။ သူတို့သည် အချိန်အကြာကြီး ခုလိုမျိုး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက့်မျက်တောင်မခတ်တမ်း စိုက်ကြည့်နေသည်။
ရှုနင်က ရှုဟိန်ရဲ့ မျက်တောင်မခတ်တမ်း စိုက်ကြည့်နိုင်စွမ်းကို တကယ်လေးစားမိသွားသည်။
"ငါ့ကိုကြောက်နေတာလား"
ရှုနင်၏နှလုံးခုန်နှုန်း မြန်ဆန်လာသည်။ သူသည် စိတ်ထဲ နာကျင်မှုအနည်းငယ်ခံစားခဲ့ရသော်လည်း သူ၏နှုတ်ခမ်းကို စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖွင့်ကာ သူ့ကိုချေပလိုက်ချင်သော်လည်း ရှုဟိန်က သူ၏ခေါင်းကို ရှုနင်၏ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ရုတ်တရက် ကပ်ကာ နားထောင်လိုက်သည်။ ရှုနင် အလွန်အံ့အားသင့်သွားပြီး သူ၏ မျက်သားများ ကျုံ့သွားသည်။ သွားပြီ။ သေပါပြီ။ သူ့ရင်ဘတ်က တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ခုန်နေတာကို အကိုကြီး သိသွားလေပြီ။
နားပင်းသူ မဟုတ်လို့ သူ့အကိုကြီး သူ့ကို တန်းသိသွားလောက်ပြီ။
ယခုအချိန်တွင် ရှုဟိန်၏ပုံစံသည် အလွန်အန္တရာယ်များနေသည့် ပုံပေါက်နေပြီး ရှုနင်ကို ထိုင်ခုံဆိုဖာပေါ် ဖိမိုးကာ သူက အပေါ်စီးမှ ဖိထားပြီး စိုက်ကြည့်ရင်း အေးစက်စက် ထပ်ပြောလိုက်သည်။
" ငါ့ကို ဘယ်လိုဖြစ်ပြိး ကြောက်နေရတာလဲ"
ရှုနင် သူ့မျက်လုံးတွေမှိတ်တုတ်မှိတ်တုတ် လုပ်ပြီး အကိုကြီးကို ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။
ငါ ဒီမေးခွန်းကို ဘယ်လိုဖြေရမလဲ။
အရင်ဘဝတုန်းက သူ အမုန်းဆုံးသူက ရှုဟိန်ဖြစ်ပြီး သေခါနီးအချိန်ရောက်မှ သူ့အကိုကြီးက သူ့ကို အချစ်ဆုံးဖြစ်ကာ နောက်ကွယ်မှာ ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ပေးခဲ့သည်ကို သိခဲ့ရသည်။
ရှုဟိန်သည် လုပ်နိုင်စွမ်းရည်ရှိသော်လည်း သူသည် ရှုနင်ကို ပြိုင်ဘက်အဖြစ် တစ်ခါမျှ မသတ်မှတ်ခဲ့ပါ၊ သူ့ကိုဖြုတ်ချ ရန်ကြိုးပမ်းသော်လည်း တချိန်လုံးခွင့်လွှတ်ပေးကာ နောက်ကွယ်မှ ကာကွယ်ပေးခဲ့သည်။
အခု သူက ပြန်လည်မွေးဖွားလာပြီဆိုတော့ အားလုံးပြောင်းလဲ သွားစေခဲ့လေပြီ။ သူ့အပေါ် တကယ်ကောင်းခဲ့သည့် အကိုကြီးကို စိတ်လေးနှင့်ပင် မဆန့်ကျင်ပဲ အကိုကြီးရဲ့ရွှေပေါင်လုံးကြီးကို ဖက်တွယ်ကာ တသက်သာအတွက် အေးအေးဆေးဆေး နေသွားတော့မည်။ ဒီအတွေးကြောင့် ရှုနင်ရဲ့စိတ်တွေ ိုတဖြည်းဖြည်းအေးဆေးငြိမ်သက် သွားသည်။
ရှုဟိန်ရဲ့ အပြင်ပိုင်းပုံစံကကြောက်စရာကောင်းပေမယ့် သူ ဘာကြောင့် အဲဒီလို လုပ်ရမှာလဲ။ တကယ်တော့ သူ့အကိုကြီးက သူနဲ့နီးစပ်ချင်တာဖြစ်ပြီး သူ့ရဲ့ပင်ကိုယ် အေးစက်စက် အကြည့်နှင့် အမူယာကြောင့် တဖက်သားက သူ့ကိုကြောက်ကာ အနားမကပ်ရဲကြခြင်းဖြစ်သည်။ အကိုကြီးရဲ့စိတ်ရင်းကို သိမှတော့ သူ ဘာကြောင့် ကြောက်ရမှာလဲ။
ရှုနင်ကအသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်ပြီး အစ်ကိုကြီးက သူ့အတွက် စိတ်ပူလာပြီး အသက်ရှူတာ ပြင်းထန်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရတော့ ရှုနင်က အကိုကြီး၏ မျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အုပ်ကိုင်ကာ အကိုကြီး၏ မေးစေ့ကို နမ်းလိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
" သူတို့ အစ်ကိုကြီးကိုမကြောက်ရွံ့တဲ့ ညီငယ်လေးဆိုတာ ရှိလို့လား?"
"...... "
"ကျွန်တော် အကိုကြီးကို ကြောက်ပေမယ့် အစ်ကိုကြီးကို အရမ်းသဘောကျတယ်။"
"ဒါပေမယ့် မင်း ငါ့ကိုနမ်းခွင့် မပေးဘူး"
ရှုနင်က ကားရှေ့ခန်းနှင့် ပိုင်းခြားထားသည့် အကာလေးကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ကားမောင်းသူနှင့် ကိုယ်ရံတော်တို့က အနောက်က ဘာလုပ်နေသည်ကို မမြင်ရပေမယ့် အသံကိုတော့ ကြားနေရနိုင်သည်။
ရှုနင်၏နဖူးများမှာ အထက်ကို အနည်းငယ်တွန့်သွားသည်။ ရှုဟိန်က ရှုနင်၏မျက်နှာကို လက်ဖြင့် အသာယာပွတ်သပ်ကာ အကြည့်ကို သူ့ဆီကို ရွှေ့လာစေပြီး သူ ပြောချင်သည့် အကြောင်းအရာကိုသာ ဆက်ပြောနေသည်။ သူက သူ့ညီလေးနှင့်ရင်းရင်းနှီးနှီးရှိချင်နေသည်။
"အကိုကြီးက ကျွန်တော့်ကို နမ်းလို့ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့် နူတ်ခမ်းကိုတော့ နမ်းလို့မရဘူးလေ "
"ဒီကိစ္စကို ငါတို့ အရင်က ဆွေးနွေးပြီးပြီမဟုတ်လား။ ဒီနေ့ ဒီ အကြောင်းပြောရမှာ မဟုတ်ဘူး"
"...... "
သေလိုက်ပါတော့.....
"ဆက်ပြောပါ။"
"ကျနော်တို့ ဒီည အဲ့အကြောင်း ထပ်ပြောကြမယ်လေ "
" ထပ်ပြောကြတာပေါ့..."
"အစ်ကိုကြီး ကျွန်တော့်ကို ဖိထားမိပြီ။ "
ရှုဟိန်က မျက်ခုံးပင့်ကာ မေးလိုက်သည်။
"ဒါဆို ငါက မင်းကိုနမ်းခွင့် မရှိသလို ဖိထားလို့လည်း မရဘူးပေါ့..ဟုတ်လား "
ရှုနင်သည် အကိုကြီးကို မကြောက်လန့်တော့ပဲ ပြောလိုက်သည်။
" အခု ကျွန်တော် ကြီးလာပြီ၊ ဒီလို နေတာ ရှက်စရာကောင်းတယ်လေ"
ရှုဟိန်က ခေါင်း ညိတ်လိုက်ပြီး ရှုနင်ကို ဆွဲထူပေးလိုက်တော့ ရှုနင်က ချက်ချင်း အကိုကြီးဘေးတွင် ထိုင်ကာ ကားပြတင်းပေါက်မှ တဆင့်မြင်နေရသည့် မြို့ရှုခင်းကို ငေးကြည့်နေမိသည်။ ရှုနင်ရဲ့စိတ်ထဲမှာ သူ့အစ်ကိုကြီးက ညီလေးကို အရမ်း အရိပ်တကြည့်ကြည့်လုပ်လွန်းသည်။ အခြားအကိုကြီးတွေလည်း ဒီလိုလားဟု တွေးနေမိသည်။ → _→
နောက်ဆုံးတွင် သူသည် ရှုခင်းကိုကြည့်ရှုနိုင်လေပြီ။ မြို့တော်က စီးပွ ားရေး ကြီးပွားတိုးတက်ပြီး အဆောက်အအုံကြီးများနေရာ အနှံ့ရှိနေသည်။ ရှုနင်သည် အထပ်မြင့်အဆောက်အအုံများကိုမြင်ဖူးပြီးသားဖြစ်သောကြောင့် နောင်လာမယ့် အနှစ်နှစ်ဆယ်နှင့် နှိုင်းယှဉ်ကြည့်ပါက စိတ်ဝင်စားစရာ သိပ်မရှိသော်လည်း သူ၏မျက်လုံးများတောက်ပ နေသည်။ နေရာဒေသအားလုံးတွင် စီးပွားရေးအခွင့်အလမ်းများက ဒီမှာ အရှိဆုံးဖြစ်သည်။ သူက ဒီမှာ စတော့ရှယ်ယာအချို့ မ ကစားရလျှင် အခွင့်အရေးတချို့ကိုလက်လွှတ်လိုက်ရကာ စိတ်မကောင်းဖြစ်ရလိမ့်မည်!
ရှုဟိန်သည်ကလေးငယ်ကို မနှောင့်ယှက် ခဲ့သော်လည်း သူသည်လေးနက်စွာဖြင့် စဉ်းစားဟန်ရှိနေသော ချာတိတ်လေးကို ဘေးကနေ ငေးကြည့်နေမိသည်။
မကြာခင်မှာပဲ သူတို့ဟာ villa ကိုရောက်ခဲ့သည်၊ ဒီခရိုင်မှာရှိတဲ့ စီမံခန့်ခွဲမှုက အရမ်းတင်းကျပ်လွန်းလို့ အပြင်ဘက်က ကားတွေကို ၀ င်ခွင့်မပြုပေ၊ အနီးအနားမှာ ကျောင်းအတော်များများလည်း ရှိပြီး အလယ်တန်းနဲ့အထက်တန်းကျောင်းတွေလည်း အများကြီးရှိသည်။ တစ်နာရီလောက် ကားမောင်းရုံနဲ့ရောက်နိုင်တယ်ဆိုတော့ ရှုဟိန်က ဘယ်လိုစဉ်းစားထားတာလဲ။ သူက ငါ့ အနီးနားမှာပဲ UNIVERSITY တက်မှာလား။ အား... သူက တကယ့်ကို ဂရုစိုက်တတ်တဲ့ အကိုကြီးပဲ။
အရင်ဘဝတွင် ရှုနင်က မြို့တော်တွင် အထက်တန်းကျောင်း မတက်ဖူးပေ။ ချင်ယွိကျိုးက သူမ အနားတွင်ထားကာ ရှုနင်ကို သိုသိုဝှက်ဝှက်နေစေပြီး ညနက်သန်းခေါင်တိုင်အောင် သူမရဲ့ သင်ခန်းစာကို ပို့ချကာ သူမလိုရာ ပုံသွင်းခဲ့သည်။ ရှုနင်က သေလုအောင် ကြိုးစားခဲ့ပေမယ့် ပင်ကိုယ် ထူးချွန်လွန်းသည့် အကိုကြီး၏ခြေဖျားကိုပင် မမှီခဲ့ပေ။
ရှုနင်သည် ဇိမ်ခံအိမ်ကြီးကို မျက်ဝန်းမှေးစင်းကာ ကြည့်လိုက်သည်။ တကယ်လို့ သူ အခု အသက် 18 နှစ်ရှိနေရင်တောင်မှ ရှုဟိန် လုပ်သလို လုပ်နိုင်စွမ်းရှိမည် မဟုတ်ပေ။ ╭ (╯▽╰) ╭
ဒီစံအိမ်ဝင်းကြီးက ကျယ်ဝန်းရုံသာမက ခြံထဲတွင် ထင်းရှုးပင်များ၊ ကျောက်စရစ်ခင်းထားသည့် လမ်းအဆုံးတွင် ရေအိုင်လေးတစ်ခုရှိကာ ကြာပန်းလေးပင်ပွင့်နေသည်။ ပတ်ဝန်းကျင်က သဘာဝအလှတရားဖြင့် အေးချမ်းတိတ်ဆိတ်ကာ အနုပညာနှင့် သဘာဝအလှကို ပေါင်းစပ်ကာ ခြံကို မျက်စိအေးစဖွယ် အလှဆင်ထားတာဖြစ်သဖြင့်ရှုနင် တကယ်ကို သဘောကျသွားခဲ့သည်။
ခြံတစ်ခုလုံးသည် လှပပြီးအနုပညာဆန်သည်။ ရှုဟိန်သည် ရှုနင်၏လက်ကိုကိုင်ကာ အိမ်ထဲသို့ ၀ င်လာသည်။ အတွင်းပိုင်းမှာ ပိုကောင်းပြီး အိမ်ကဲ့သို့နွေးထွေးမှုကို ခံစားရသည်။ နံရံတွင်ချိတ်ထားသော လူနှစ်ယောက်ဓာတ်ပုံကိုကြည့်ကာ ဒီပုံကို မည်သည့်အချိန်က ရိုက်ခဲ့ သလဲဆိုတာကို ပြန်စဉ်းစားနေမိသည်။
ရှုနင် ပြန်လှည့်လာသောအခါ ရှုဟိန်က သူ့ကို တိတ်တဆိတ် ပြုံးရင်း ကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်။
"မင်း ဒါကို ကြိုက်လား?"
ရှုနင် ကခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
" အရမ်းခန်းနားတာပဲ "
ဧည့်ခန်းအတွင်း၌ ဇိမ်ကျသည့် ခမ်းနားသော ဆိုဖာကြီးများ၊ ကော်ဖီစားပွဲ၏ထောင့်များကို အလွှာ တစ်ထပ် ဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသည်။ဒီထောင့်တွေနဲ့ မတိုက်မိအောင် ကာထားတာလား။
အစ်ကိုကြီးက အတွေးခေါင်လွန်းတာပဲ။ ငါက ကလေးလား....
အိမ်တွင်း ရုပ်ရှင်ပြစက်နှင့် ဆောင်းဘောက်စ်များတပ်ဆင်ထားပြီး မှန်တံခါးကြီးများက မျက်နှာကျက်မှ ကြမ်းပြင်ထိ ရှည်လျားသော ပြင်သစ်စတိုင် မှန်တံခါးများဖြစ်သည်။ အိမ်တွင်း အလှဆင်ထားပုံက သွက်လက်ကာ ခေတ်မှီပြီး ဝိုင်ဖန်ခွက်များ၊ ဝိုင်ပုလင်းများရှိသည့် ဘားကောင်တာလည်း ပါသည်။ ဒါက ရှုဟိန်အတွက်ဖြစ်ရမည်။ မျက်နှာကြက်တွင် ဖန်မီးဆိုင်းများ တပ်ဆင်ထားပြီး လှေကားကလည်း ဖြူဖွေးနေသည်။
ဟေး.... လှေကားဘေး နံရံတစ်လျှောက်မှာ သူ့ရဲ့ ဓါတ်ပုံတွေချည်းပဲ ချိတ်ဆွဲထားပါလား.....
ရှုနင် မျက်လုံးပြူးကျယ်သွားခဲ့သည်။ ဒါတွေက သူ့ရင်ကို တကယ် ထိသွားစေခဲ့သည်။ ဒါတောင် ဧည့်ခန်းတစ်ခုတည်းဖြစ်သေးသည်။ အိမ်ကြီးထဲက အခြားအခန်းတွေကို ဘယ်လို ဆင်ထားသလဲ ဆိုတာ သူ သိချင်လာသည်။ သူက ရှုဟိန်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ရှုဟိန်က သူ့လက်ကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။
အကိုကြီး လိုက်မလာလည်း ကိုယ့်ဖာသာ လိုက်ကြည့်ရမည်။
အကိုကြီးက ဘယ်လောက်ဆိုးလိုက်သလဲ။ သူ ငါနဲ့လိုက်လာမှာ မဟုတ်ဘူး။ အာ... ရှုပ်ပါတယ်... ငါ့ဖာသာပဲ တက်သွားတော့မယ်...
ရှုနင် ပြုံးလိုက်ပြီး လှေကားထစ် တစ်ဆင့်ချင်း တက်လိုက်သည်။ သူ့မျက်စိ ရှေ့ မြင်မြင်သမျှတိုင်းက သူ့ကို အရမ်းကို အံ့သြစရာကောင်းပြီး သူ့ကို ကျေနပ်စေသည်။ ရှုနင် မကျေနပ်တာကို အိပ်ခန်းတစ်ခန်းတည်းရှိနေတာဖြစ်သည်။ ဒုတိယထပ်တွင် အိပ်ခန်းတစ်ခန်း၊ အားကစားခန်းနှင့် စာဖတ်ခန်းပဲရှိသည်။ ဘယ်နေရာမှ အိပ်ယာမတွေ့ရပေ။ ကြည့်ရတာ သူ့ကို ကျောင်းအဆောင်ကို ပို့မလို့များလား။
တတိယအထပ်ရဲ့ သုံးပုံတစ်ပုံက မှန်ဖြင့် ကာထားသည့် အခန်းကျယ်ကြီးဖြစ်ပြီး စားပွဲကြီးတစ်လုံးနှင့် စစ်တုရင်ခုံ တစ်ခုပဲရှိသည်။ ကျန်သုံးပုံနှစ်ပုံက လေဟာပြင်ဖြစ်ပြီး လေညှင်းခံရင်းရှုခင်းကြည့်လို့ရသည့် ဝရန်တာကျယ်ကြီးဖြစ်သည်။
ရှုဟိန်သည်နောက်အခန်းတစ်ခန်းသို့ သွား၍ အဝတ်ဗီရိုကို ဖွင့်လိုက်သည်။ အခြားဗီရိုတစ်ခုသည် အနည်းငယ်သေးငယ်သော အဝတ်အစားများဖြင့်ပြည့်နှက်နေပြီး သူတို့မည်သူမည်ဝါဖြစ်ကြောင်း ထင်ရှားသိသာစေမည့် အထက်တန်းကျသည့် အဝတ်များဖြစ်သည်။ အံဆွဲထဲတွင် နက်ခ်တိုင်၊ နက်ခ်တိုင်ကလစ်၊ လက်ပတ်နာရီများ၊ ခါးပတ်များ စသည့် အခြားပစ္စည်းများပါရှိသည်။ ဤနေရာတွင် သူတို့လိုအပ်သမျှ အရာ အားလုံးရှိနေခဲ့သည်။
တတိယထပ်ရဲ့ ထောင့်များတွင် ဘွန်ဆိုင်း အပင်အချို့နှင့် ပန်းပင်များရှိပြီး မြက်ခင်းတုခင်းထားကာ ဂေါက်သီးကစားနိုင်သေး သည်။ ထိုနေရာမှကြည့်လိုက်လျှင် ခြံဝင်းအတွင်းရှိ villa နောက်တွင်ရေကူးကန်တစ်ခုနှင့်ဘောလုံးကွင်းတစ်ခုရှိသေးသည်။
ရှုနင်က သူ့နှာခေါင်းလေးကို အသာပွတ်ရင်း စဉ်းစားနေသည်။
အကိုကြီးက ငါ့ကို ဒီမြို့တော်မှာ သေချာ ပြုစုပျိုးထောင်ပေး မလို့ များလား။ ဒီ အိမ်ကို သူက အသေအချာ အားစိုက်ထုတ်ပြီး ပြင်ဆင်ပေးထားတာပဲ။
ရှုနင်က အောက်ထပ်ကိုပြန်ဆင်းလာတော့ အကိုကြီးက ဧည့်ခန်းက ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ပြီး အိမ်ဖော်ကပြင်ဆင်ပေးသော ကော်ဖီကို သောက်နေသည်။ ရှုဟိန်က လက်ကိုမြှောက်လိုက်ပြီး သူ့ကို အနားလာထိုင်စေကာ အိမ်ဖော်များနှင့် ကိုယ်ရံတော်များဖြင့် မိတ်ဆက်ပေးသည်။ ရှုနင်က သူတို့ နာမည်ကို အလွတ်ရအောင် မှတ်နေရသည်။ ပြီးတော့ သူ့အတွက် ခန့်ပေးထားသည့် ကားဒရိုင်ဗာလည်းပါသည်။ အကိုကြီးက ငါ့ကို သူ ယုံကြည်စိတ်ချရတဲ့သူကို ပေးနေတာပဲ။ ဒီလူက အရင်ဘဝတုန်းက အကိုကြီး ယုံကြည်ရတဲ့ ကားမောင်းသူ မဟုတ်လား။
ဘယ်လို ထူးဆန်းပေမယ့်လည်း ရှုနင်ရဲ့ စိတ်နှလုံးကအရမ်းချိုမြိန် နေသလို ခံစားခဲ့ရသည်။
" ဒီကို လုံလုံခြုံခြုံရောက်ကြောင်း အိမ်ကို အရင်ဖုန်းခေါ်လိုက်ပါဦး။ ပြီးရင် ငါတို ညစာစားကြတာပေါ့... "
ရှုနင်က အဖေ၊အဖိုးနှင့် အမေဖြစ်သူကို သီးခြားဖုန်း ခေါ်လိုက်ပြီးတော့ ရှုဟိန်က သူ့လက်လေးကို တွဲကာ ထမင်းစားခန်းထဲ ခေါ်လာခဲ့သည်။ ထမင်းစား စားပွဲက ကြီးမားပြီး လူလေးယောက်ထိုင်စားလို့ ရပေမယ့် ကုလားထိုင်က နှစ်လုံးသာ ချထားသည်။
ဟင်းပွဲတော်တော်များများ မရှိပေမယ့် အားလုံးဟာ ထူးကဲကောင်းမွန်ပြီး ဟင်းလျာများဟာ အနံ့အရသာရှိလှသည်။ အားလုံးဟာ ရှုနင် ကြိုက်နှစ်သက်တဲ့ အစားအစာတွေချည်းဖြစ်သည်။ ရှုဟိန်က ခရမ်းသီး တမ်ပူရာ ( ခရမ်းသီးကို အကြော်မှုန့်ကပ်ပြီး အကြွပ်ကြော်ထားတဲ့ အကြော်) ကို ယူကာ ရှုနင်ရဲ့ပန်းကန်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်သည်။
" မင်းကြိုက်တာကို စားလို့ရပေမယ့် အသားနဲ့အသီးရွက် ကို မျှမျှတတ စားဖို့အရေးကြီးတယ်"
"ကျွန်တော် သိပါပြီ။ အစ်ကိုကြီးလည်း များများ စားသင့်တယ်"
ရှုနင်က နူးအိနေအောင် နှပ်ထားသည့် ဝက်သားနီချက်ကို ခပ်ကာ အကိုကြီး၏ပန်းကန်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်သည်။
ရှုဟိန်က စကားမပြောပဲ သူတို့ငြိမ်းချမ်းစွာစားသောက်ခဲ့ကြသည်။
---------------------------------
ထမင်းစားစဉ် တူနှင့် ပန်းကန် ထိလို့ အသံမြည်လာသော်လည်း ရှုနင်ကို ပြစ်တင်ဆုံးမမည့်သူ မရှိတာ ဘယ်လောက်တောင် စိတ်သက်သာရာရစေလိုက်သလဲ။
ထိုနေ့လည်ခင်းတွင်ရှုဟိန်သည် ရှုနင်နှင့် စစ်တုရင်ကစားနေစဉ် အထက်တန်းကျောင်းတွင် စာကို ပိုကြိုးစားလေ့လာရန် နှင့် သူ၏အနာဂတ်အစီအစဉ်များကိုပြောပြခဲ့သည်။ အကယ်၍ ရှုနင်က စာမလိုက်နိုင်ရင် ကျူရှင်ဆရာတစ်ယောက်ခေါ်ပေးမည်ဟု ပြောခဲ့သည်။ ရှုနင်က ကျောင်း အဆောင်တွင် သွားနေချင်ပြီး အပတ်တိုင်း အိမ်ကို ပြန်လာမည့် အကြောင်းပြောပေမယ့် ရှုဟိန်က သဘောမတူခဲ့ပေ။ သွားလိုက်လာလိုက်နှင့် သူ့ညီလေး ပင်ပန်းမှာကို သူက စိုးရိမ်နေသည်။
ရှုဟိန် ရဲ့အကြည့်ကနက်ရှိုင်းလာပြီး တည့်တည့်စိုက်ကြည့်နေသောကြောင့် ရှုနင် ခမျာ မျက်ရည်မကျပဲ ငိုချင်လာမိသည်။
ကောင်းပြီ၊ ခင်ဗျား နိုင်ပါတယ်...ခင်ဗျား စကားအတိုင်းပဲ နာခံပါ့မယ်ဗျာ... ╮(╰▽╰)╭
ပုံမှန်အခြေအနေမျိုးတွင် ရှုဟိန်သည် အပြင်ဘက်တွင် စာလေ့လာနေစဉ် ရှုနင်က သူ့မိခင် ၏ အုပ်ထိန်းမှုအောက်တွင် ရှိကာ ရှုအိမ်တော်မှာ နေရစ်ခဲ့ရမည်ဖြစ်သော်လည်း ချင်ယွိကျိုးက မိခင်ကောင်း မပီသသည့်အပြင် စိတ်နှလုံးက ဆိုးဝါးလွန်းကာ အပြစ်ကင်းသည့် ကလေးကိုပင် အရောင်ဆိုးနေသဖြင့် ရှုနင်ကို ခေါ်ထုတ်လာပြီး သူ၏အနီးကပ်တွင်ထားကာ ပျိုးထောင်ပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာဖြစ်သည်။
သူတို့နေသည့် စံအိမ်ကို ၂၄ နာရီလုံး ကိုယ်ရံတော်တွေက အိမ်ကို လှည့်ပတ်စောင့်ကြည့်နေပြီး သူတို့သွားတဲ့နေရာတိုင်းမှာ ကားဒရိုင်ဗာတစ်ယောက်နှင့် ကိုယ်ရံတော်များက လိုက်ပါလာကြသည်။ အိမ်တော်မှာ အစားစာချက်ပြုတ်ပေးသည် စာဖိုမှုး အန်တီကြီးသည်လည်း ကိုယ်ရံတော်တစ်ယောက်၏ အမေဖြစ်ပြီး ယုံကြည်ရသည်။
ညစာစားပြီးနောက် တနေကုန် ခရီးဆက်ခဲ့သောကြောင့် ရှုနင်က ပင်ပန်းပြီး အိပ်ချင်နေပြီ။ ဒါကြောင့် ရှုဟိန်၏ကျယ်ပြန့်လွန်းလှပြီး လူ 5 ယောက်တက်အိပ်လို့ရလောက်သည့် ခုတင်ကြီးပေါ်တွင် ရှုနင် တက်အိပ်ဖို့ပြင်ဆင်နေတော့သည်။
တကယ်လို့ အကိုကြီးက အဝေးကို ခရီးထွက်ချိန်မှာ ဒီ အိပ်ယာအကျယ်ကြီးမှာ ငါ အထီးကျန်မှာတောင် စိုးရိမ်ရတယ်...
ရေချိုးခန်းထဲတွင် ညအိပ်ဝတ်စုံလဲနေစဉ် ရှုဟိန်က လှမ်းပြောလိုက်သည်။
"မင်း အကိုကြီးကို ကူဖို့ခေါ်လို့ရတယ်နော် "
" ကျွန်တော် ကလေး မဟုတ်တော့ဘူး။ ကိုယ့်ဖာသာ ဝတ်လို့ရတယ် "
ရှုဟိန်သည် ညအိပ်ဝတ်စုံဝတ်ပြီး ပြန်ဝင်လာသည့် ညီငယ်လေးကို ခြေဆုံးခေါင်းဆုံး စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ကြည်လင်သော အသားအရေ၊ သွယ်လျသော ခြေတံလေးများ၊ ပိန်ပါးသောကိုယ်လေးကို ကြည့်လိုက်သည်။
ရှုဟိန်က သူ့ညီလေး ဝတ်ထားသော ပုံမှန် ညအိပ်ဝတ်စုံကို ဒီအတိုင်းကြည့်ကာ ဘာမှမပြောပေ။ ရှုနင် အသက်မှန်မှန်ရှုကာ အိပ်မောကျသွားချိန်ကိုစောင့်ပြီး ကြောင်မြီးရှည်ရှည်ပါသည့် ညအိပ်ဝတ်စုံအသစ်ကို ယူလာပြီး လဲပေးလိုက်သည်။ အမြီးလေးက နောက်တွင် တန်းလန်းလေးကျနေပုံက ရှုနင်နှင့်လိုက်ဖက်ကာ ချစ်စရာကောင်းလွန်းလှသည်။ ကြောင်အမြီးသည် ရှည်လျားပြီး ရှုဟိန် အကြိုက်ဆုံး အနက်ရောင်နှင့်အဖြူရောင်ဖြင့်အစင်းလေးနှင့် ဖြစ်သည်။ သူစိတ်ကျေနပ်မှ ကလေးငယ်ကိုစောင်နဲ့ဖုံးကာ နဖူးကိုနမ်းလိုက်ပြီး အပြင်ကိုထွက်လာခဲ့သည်။
ရှုချိန်သည်အိပ်မပျော်သေးဘဲ သူသည်လက်ရှိတွင် သူ၏အခန်းရှိ ကုမ္ပဏီအလုပ်အချို့ကို စီမံခန့်ခွဲနေသည်။ သူ့ဖုန်းက ရုတ်တရက်မြည်လာသည်။ နေ့ခင်းက သူ့သားကြီးက ဖုန်းခေါ်ခဲ့ပြီး အခု ထပ်ခေါ်တယ်ဆိုတော့ သူနှင့်စကားပြောဆိုရန်တစ်ခုခုရှိနေပုံရသည်။
ရှုချိန်သည် သူလက်ထဲရှိ အရေးကြီးသောစာရွက်စာတမ်းများကို ချကာထူးလိုက်သည်။
" Hello?"
" ဖေဖေ၊ အဖေနဲ့ ဆွေးနွေးစရာ အရေးကြီးတာရှိတယ် "
"နင်နင်နဲ့ပတ်သတ်နေလို့လား။ ငါ့ကိုပြောပါ။ "
" အင်း...."
ရှုဟိန်က သူ့အဖေကို နေ့ခင်း ကားထဲတွင် သူ့ညီလေး ပြောခဲ့သည့် စကားကို ပြောပြလိုက်သည်။
ရှုဟိန်က ကုမ္ပဏီကို စီမံခန့်ခွဲနေစဉ် သူက အိမ်ကိုစီမံခန့်ခွဲမည်ဟု ပြောခဲ့သည်။ ဒါက ပြသနာ တခုခုရှိတယ်ဆိုတာ ရှင်းနေတာပဲ။
သူ့အဖိုးအနေဖြင့် သူ့အဖေကို စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကြိုတင် ပြင်ဆင်မှုအချို့ ပြုလုပ်ရန်ခွင့်ပြုခဲ့သင့်သည် -
"ရှုယောင်းတောင် မမွေးလာသေးဘူး။ အဖိုးက ကြိုတင်ကာကွယ်မှုတွေကို ပြုလုပ်ထားပြီးပြီ။ အဖိုးက နင်နင်ကို တစ်ခုခု သတ်မှတ်ပေးပြီးသွားပြီ "
"...... "
"ဖေဖေ၊ ခပ်မြန်မြန် ဆုံးဖြတ်ချက် ချသင့်တယ်။ကျွန်တော်က ရှုမိသားစု ကိစ္စမှာ ပါဝင်ဖို့ အရည်အချင်းမရှိဘူး။ ဒါကြောင့် အဖေက ရှုယောင်းကို ရှုမိသားစုကို ဆက်ခံဖို့ ရွေးချယ်မယ်ဆိုရင် ်နင်နင်ကို ကျွန်တော့်ကို ပေးပါ။ "
ရှုချိန် သည်ပြုံးရွှင်စွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
" မင်းက ငါ့သားမဟုတ်ဘူးလို့ပြောနေတာလား၊ ကောင်းပြီ ဒါဆို ငါ ဘာလုပ်မယ်ဆိုတာ မင်း သိလာလိမ့်မယ်၊ မင်းမြို့တော်မှာရှိတဲ့ နင်နင် ကိုကောင်းကောင်းဂရုစိုက်ပါ .... မြို့တော်မှာရှိတဲ့ မင်းရဲ့ အဖေရင်းက မင်းကို ဆက်သွယ်လာပြီလား? "
"အခုအချိန်ထိ မဆက်သွယ်လာသေးဘူး "
"မင်းအစီအစဉ် ဘာတွေ လုပ်ထားလဲ"
ရှုချိန်၏မျက်လုံးများ မှောင်မိုက်လို့နေသည်။
"သူ ကျွန်တော့်ကို လာမေးတဲ့အထိ စောင့်နေတယ် "
" မင်း အဲ့လိုတော့မလုပ်ပါနဲ့။ ဘာပဲပြောပြော သူတို့က မင်းရဲ့ ရဲ့သွေးသားရင်းတွေပဲ။ "
ရှုချိန်က ပြောလိုက်သည်။ သူ့သားကို လာခြိမ်းခြောက်ရုံနှင့် သူက လွယ်တကူ စွန့်လွှတ်လိုက်မည် မဟုတ်ပေ။ သူတို့ရှုမိသားစုက C မြို့မှာ ထိပ်သီးလုပ်ငန်းရှင်တွေဖြစ်ပေမယ့် မြို့တော်မှာဆိုရင်တော့ ဘာမှ မဟုတ်ပေ။ မြို့တော်ကိုရောက်သွားသည့် သားဖြစ်သူ ရှုဟိန်ကို သူ့အဖေရင်းဖြစ်သူ လာရောက်ခေါ်ဆောင်သည်ကို သူ တားဆီးနိုင်စွမ်းမရှိတော့မည်ကို စိုးရိမ်နေမိသည်။
ဒါပေမယ့် ရှုဟိန် ကတော့အဲဒီလိုမစဉ်းစားခဲ့ပေ။
"အဖေ၊ ကျွန်တော် အကြပ်တွေ့နေမှာကို အဖေစိုးရိမ်နေတာ မဟုတ်လား။ ဒါပေမယ့် အမေက သူ မသေခင် အကုန်လုံး ကျွန်တော့်ကို ဖွင့်ပြောသွားခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့်ကို သူတို့ကို လွယ်လွယ်နဲ့ခွင့်မလွှတ်ဖို့ မှာသွားခဲ့တယ်။ မြို့တော်မှာရှိတဲ့ မိသားစုနှစ်စုရဲ့ အားပြိုင်မှုကြောင့် သူ့ချစ်သူနဲ့ ရင်သွေးကို လွယ်လွယ်နဲ့စွန့်ပစ်ခဲ့တာလောက်တင် မကဘူး။ အဲ့ဒီလူ စေ့စပ်ထားတဲ့ မိန်းကလေးက အရူးလည်းမဟုတ်ဘူး။ သူမလည်း အားလုံး သိနိုင်တာပဲ မဟုတ်လား?"
"ဟိန်ဟိန်...... "
ရှုဟိန်၏ ဖခင်ရင်းက ကိုယ်ဝန်နဲ့ချစ်သူကို စွန့်ပစ်ခဲ့ပြီး စေ့စပ်ထားသည့် မိန်းကလေးနှင့် လက်ထပ်ပြီး နောက်မှာ သူတို့မှာ သားတစ်ယောက်၊ သမီးတစ်ယောက်ရှိခဲ့သည်ဟု ရှုဟိန်က သိထားခဲ့သည်။
" သူက ကျွန်တော့်ကို စွန့်ပစ်ခဲ့တယ်။ သူတို့ရဲ့သား သေသွားတဲ့ အခါမှ မိသားစု မျိုးရိုးကို ဆက်ခံပြီး ကျွန်တော့်ဆီကို အပြေးပြန်လာကြတယ်။ ဒီလို လွယ်လွယ်နဲ့ခွင့်လွှတ်ပေးလိုက် သင့်သလား။ ကျွန်တော့်ကို သားအရင်းလို ပြုစုပျိုးထောင်လာတာ အဖေပဲ မဟုတ်လား။ အဲ့ဒီလူက သူ့ရဲ့ သုတ်ပိုးကိုပေးခဲ့တဲ့ လူတစ်ယောက်သက်သက် ပဲရှိတယ်။ "
"အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက မင်းအဖေက မင်းအမေကို တကယ်ချစ်ခဲ့တာပါ။ မင်းက စေ့စပ်ထားသူ ရှိတယ်ဆိုတာ မင်းအမေသိသွားခဲ့တော့ မာနကြီးတဲ့ မင်းရဲ့အမေက ထွက်ပြေးလာပြီး သူ့ကို ရှင်းပြဖို့ အခွင့်အရေး မပေးခဲ့ဘူး၊ , မင်းရဲ့အမေက သူ့ကို လမ်းခွဲဖို့ အရင်ပြောခဲ့ပြီး မင်း ရဲ့ကိုယ်ဝန်ရှိနေတယ်ဆိုတာ သူ့ကို လုံးဝမပြောပြခဲ့ဘူး။ အဲ့ဒီနောက် မင်းအမေက ငါနဲ့လက်ထပ်ခဲ့တယ်။ နောက်ပိုင်း မင်းအဖေရင်းက မင်းတို့ကိုထပ်လာရှာသေးတယ်။ မင်းအမေက သူထပ်လာရင် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သတ်သေလိုက်မယ်လို့ ခြိမ်းခြောက်လိုက်တော့မှ သူ ထပ်မလာတော့တာပါ။ တကယ်တော့ မင်းအမေက ငါ့ကိုဘယ်တော့မှ မချစ်ခဲ့ဘူး။ မင်းအမေက ကောင်းကင်ပေါ်က ဇာမဏီမလို တကယ့်ကို တင့်တယ်လှပပြီး မာန်မာနကြီးလွန်းတဲ့သူပါကွယ်။"
"တကယ်လို့ သူက အမေ့ကို တကယ်ချစ်ခဲ့တယ်ဆိုရင် အစ ကတည်းက သူ့ဘက်ကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း လုပ်ထား သင့်တယ်လေ။ အမေ့ရဲ့အိမ်တံခါးဝကိုရောက်လာပြီး အမေ့ကို သူနဲ့ စေ့စပ်ထားတဲ့မိန်းမက ပါးလာရိုက်စရာမလိုဘူး မဟုတ်လား။ တကယ်တော့ မင်းအမေက ငါ့ကိုဘယ်တော့မှ မချစ်ခဲ့ဘူး။
"ဟိန်ဟိန်...သားရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကို အဖေ လေးစားပါတယ်။ မင်းထင်နေတာကို အဖေ နားလည်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ငါတို့အရွယ်ရောက်ပြီးသူတွေ အကြောင်းပြောရရင် အဲ့ဒီနှစ်တွေအတွက် ငါတို့ဟာနောင်တရစရာ အများကြီးရှိခဲ့တယ်။ မင်းရဲ့ဖခင်နဲ့ အဖေလည်း ကောင်းကောင်းသိနေခဲ့တာပဲ။ သူဟာ သစ္စာမဲ့တဲ့သူ တစ်ယောက် မဟုတ်ဘူး။ "
ရှုချိန်က ခဏခေတ္တရပ်တန့်ပြီး အသံအက်အက်ဖြင့် ထပ်မံပြောဆိုခဲ့သည်။
" ငါလည်းအမှားလုပ်ခဲ့မိတာပါပဲ။ မင်းအမေကို ကူညီ ဖြောင့်ဖြပေးရမယ့်အစား ငါ့ ငယ်သူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့ မင်းအမေဖြစ်စေချင်တဲ့အတိုင်း လိုက်လုပ်ပေးဖို့ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။ ငါရဲ့လက်ထပ်ခွင့်တောင်းတာကို မင်း အမေလက်ခံလိုက်ချင်းမှာပဲ အဖေတို့ လက်ထပ်စာချုပ်မှာ လက်မှတ်ထိုးခဲ့ကြတယ်။ အဖေက မင်း အမေကို နောင်တရဖို့ အခွင့်အရေးမပေးခဲ့ဘူး၊ ပြီးတော့ မင်းရဲ့အဖေရင်းက ဒါကို ဘယ်လိုတုံ့ပြန်မလဲဆိုတာ ငါ မသိခဲ့ဘူး။ ဒါတွေ အားလုံးအတွက် မင်း အဖေ့ကိုအပြစ်တင်သင့်ပါတယ်။ "
ရှုဟိန်က သူ့မိခင်ဘက်က အဖိုးရဲ့စရိုက်ကို သဘောပေါက်သည်။ သူ့အမေကို ကိုယ်ဝန်ဖျက်ချဖို့ တွန်းအားပေးခဲ့သဖြင့် သူ့မိခင်က အလွန်အမင်း စိတ်ထိခိုက်ကာ စိတ်ဓာတ်ကျခဲ့သည်ဟု သူမကပြောခဲ့သည်။ ဒါကြောင့် သူမက ကိုယ်ဝန်ဖျက်ချ ချင်နေ သည်။ ထို့ကြောင့် အဆုံးတွင် ရှုဟိန်က ရှုချိန်ကို အရမ်းကို ကျေးဇူးတင်နေမိတာဖြစ်သည်။ သူ့ကိုချစ်မြတ်နိုးပြီး ကိုယ်ကျိုးစွန့်စိတ်ဓာတ်နဲ့ သားအရင်းလို သူ့ကို ချစ်ကာ ပြုစုပျိုးထောင်ပေးခဲ့သည်။
"အဖေ၊ အမြဲတမ်း အဖေက ကျွန်တော့် အဖေပါပဲ"
"အင်း... အဖေ သိတယ် ရှောင်ဟိန်!"
" ကျွန်တော့် အကြောင်းမပြောတော့ဘူး။ အခု နင်နင် အကြောင်းပြောရအောင် ။ သူက ခုမှ အသက် ၁၃ နှစ်ပဲရှိ ပါသေးတယ်၊ သူအိမ်ရောက်ပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲ သူ ဘာလုပ်သင့်တယ်ဆိုတာ ရွေးချယ်လိုက်ပြီ၊ ကျွန်တော်တို့ မသိလိုက်တဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေရှိနိုင်တယ်။ အဖေ၊ အဖေ့နားက တစ်ယောက်ကို သတိထားပါ "
" အဖေ သိပါတယ်။ သူမ လုပ်နိုင်တာ ဘာမှမရှိပါဘူး။"
"ဒီတစ်ခါလည်း သူမက ကျွန်တော်တို့ကို ဘာမှမလုပ်နိုင်တော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူမရဲ့ သားအရင်းပေါ်ကိုကော.... ဘာမှ မလုပ်နိုင်ဘူးလို့ ပြောနိုင်လို့လား..."
"အဖေ သိတယ် ရှောင်ဟိန်..... "
ရှုချိန်က သက်ပြင်းချပြီး သူ၏အကြည့်က အတော်လေး ပျော့ပျောင်းသွားခဲ့ သည်။
" မြို့တော်မှာ မင်းတို့ဖာသာ သေချာ ဂရုစိုက်ကြပါ.... ကျန်တာ အဖေ့ တာဝန်ထားလိုက်... "
" အဖေ ကျွန်တော် နင်နင်ကို သေချာ ဂရုစိုက်လိုက်ပါ့မယ်... အဖေ စိတ်မပူပါနဲ့။ "
ဖုန်းချပြီးနောက် ရှုဟိန်သည် ပြတင်းပေါက်ရှည်ကြီးနားတွင် အကြာကြီးရပ်နေခဲ့သည်။
သူ၏နှလုံးထဲ၌တွင်းနက်ကြီး တူးထားသကဲ့သို့ ခံစားနေခဲ့ရသည်။ သူ့ အဖေရင်းက မှန်ကန်ကြောင်း ရှုချိန်က ပြောခဲ့သည်၊ သို့သော် မသေဆုံးမီ သူ့အမေပြောခဲ့သည့်စကားများ ပြီးတော့ အတိတ်က အဖြစ်အပျက်တွေဟာ မီးခိုးလို သူ့ခေါင်းထဲ ရစ်သိုင်းနေခဲ့သည်။ အခုက အချိန်ကောင်းပဲ။ အမေ့ အမြဲမုန်းနေတဲ့အမျိုးသမီးက ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ ပဲ သားဖြစ်သူ သေဆုံးခဲ့တာကြောင့် စိတ်ဓာတ်ကျပြီး သွားနေခဲ့ရမယ်ဆိုတာ သူမ မသိခဲ့ပေ။ သို့မဟုတ် သူ့အဖေရင်းက မိသားစုဝင်တစ်ဦး ဆုံးရှုံးခြင်းကြောင့် သူမအပေါ် သံယောဇဉ်တွေ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့လို့လား။ ယခုချိန်တွင် ရှုဟိန်ကို ထိုမိသားစုထဲ ခေါ်ဆောင်လာဖို့ အတားအဆီးများ မရှိတော့ပါ။ သူတို့သည် " သူတို့မျိုးရိုးကို ဆက်ခံမည့် တစ်ဦးတည်းသော ဆက်ခံသူ" ကို စွန့်ပစ်ခဲ့ပြီးမှ ပြန်ရဖို့ အတော်လေးအားစိုက်ကြိုးပမ်းအားထုတ်နေကြပုံ ရသည်။
အခုမှ သြဂုတ်လနှောင်းပိုင်းရှိသေးပေမယ့် ဘာကြောင့် ဒီလောက်အေးနေ ရတာလဲ။
ရှုဟိန်က အခန်းထဲပြန်ဝင်လာပြီး ရှုနင်အနားမှာ ထိုင်လိုက်သည်။ ကလေးငယ်ကို သူ၏လက်မောင်းများထဲသို့ဆွဲထည့်လိုက်သည်နှင့် သူ ပိုမိုနွေးထွေးလာခဲ့သည်။ သူ့ညီငယ်လေးသည် အရမ်းနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေသည်၊ သူ၏နှုတ်ခမ်းများမှာ ပန်းရောင်နှင့်နူးညံ့ လွန်းလှကာ အရမ်း အံ့သြဖွယ် ကောင်းလွန်းလှသည် ။ ရှုဟိန်သည် ယနေ့တွင် နူးညံ့ချိုသာသော နူတ်ခမ်းအရသာကို အနည်းငယ်သာ ခံစားခဲ့ရသည်။ ဒါကြောင့် သူက ကိုယ်ကို ကိုင်းချကာ ကလေးလေးရဲ့နူတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ သူ ဒီထက်လိုချင်ပေမယ့် ကလေးလေးက ငယ်သေးလို့ သူ့စိတ်ကို ထိန်းချုပ်ပြီးရပ်တန့်လိုက်ရသည်။ သူ့ကို မြန်မြန်ကြီးပြင်းလာအောင် ကျွေးမွေးရမယ်။ ဒါမှ သူလိုချင်တာကို မြန်မြန်စားရမည်ဖြစ်သည်။
နောက်တစ်နေ့မနက်တွင် စိတ်မချမ်းမြေ့စွာ အော်လိုက်သည့် အသံထွက်လာခဲ့သည်။
" မချွတ်နဲ့...မင်း ဘောင်းဘီ ချွတ်လိုက်ရင် မင်း နောင်တရသွားမယ်နော်... မင်းပဲ ဖင်တုံးလုံးဖြစ်နေမယ်... "
ကျွန်တော် အကိုကြီးကို မကြောက်ဘူး ....
ရှုနင်က ရှုဟိန်၏စကားကို နားမထောင်ပဲ အမြီးရှည်ရှည်ပါသည့် ဘောင်းဘီကို ချွတ်ကာ သူ့ ညအိပ်ဘောင်းဘီလေးကို ဖင်အပြောင်သားနှင့် လိုက်ရှာလိုက်ပေမယ့် ဘယ်နေရာမှ မတွေ့ပေ။
ရှုနင်က ဘေးခန်းကိုပြေးသွားပြီး ဗီရိုကိုဖွင့်လိုက်ပေမယ့် အပေါ်ဝတ်များသာတွေ့ရပြီး ညဝတ်ဘောင်းဘီ တကယ် မရှိပေ။ ထိုအခါ အခန်းအပြင်ဘက်တွင် အင်္ကျီများဖြင့်ပြည့်နေသည်။ ရှုနင်၏မျက်နှာသည်မှောင်မိုက်လာပြီး ရှုဟိန်ဆီသို့ကြည့်လိုက်သည်။
ဒါ..အကိုကြီး တမင်သက်သက်လုပ်ထားတာ.....
ရှုဟိန်သည်ကြောင်အမြီးဘောင်းဘီကိုကောက် ယူ၍ နင်နင်ဆီသို့လွှဲပြောင်းပေးလိုက်သည်။ သူကအမြီးကို ဆွဲဖြုတ် ပြီးဝတ်ဆင်လိုက်သည်။ရှုနင် ဝတ်ပြီးသွားတော့ ရှုဟိန်က ကြောင်မြီးလေးကို ဘောင်းဘီတွင ်ပြန်တပ်ပေးလိုက်သည်။
လောကမှာ အင်အားကြီးသူသာ လွှမ်းမိုးနိုင်သည် ဆိုသည့် စကားက တကယ်ကိုမှန်သည်။
ရှုနင်သည် မတတ်သာတော့ပဲ ကြောင်မြီးလေးတန်းလန်းဖြင့် ဘောင်းဘီကို ဝတ်ကာ အောက်ထပ်ကို ဆောင့်အောင့်ကာ ဆင်းလာရတော့သည်။ ရှုဟိန်က ဒီလို ချစ်စဖွယ် cosplay ဝတ်စုံလေးနှင့် လိုက်ဖက်လွန်းလှသော ညီလေးကို ပြုံးကာ ကြည့်နေမိသည်။
နောက်ထပ် ငါ့ညီလေးကို ဒီလို ဝတ်စုံတွေ ဝတ်လာအောင ်ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဟု စဉ်းစားနေသည်။
သူတို့က မနက်စာကို ဆန်ပြုတ်များ၊ ပေါက်ဆီများ စားသောက်ကြသည်။ ရှုနင်က သူ့အကိုကြီးကို အနိုင်ယူလိုက်ရသလို ခံစားလိုက်ရပြီး ဆန်ပြုတ်အပြင် ပေါက်ဆီကိုပါ စားလိုက်သည်။
မနက်စာစားပြီးတော့ ရှုဟိန်က ရှုနင်ကိုမေးခဲ့သည်။ ဒီနေ့ မြို့တော်က နာမည်ကြီးသည့် ဘယ်နေရာကို သွားချင်သလဲဆိုပြီး နေရာအတော်များများရွှတ်ပြခဲ့သည်။
ှု" ငါတို့ 10 နာရီလောက် အပြင်ထွက်ကြမယ်။ မင်းကို တစ်နေရာရာကို ပို့ပေးမယ်၊ မင်း သွားချင်တဲ့နေရာရှိလား။ .. "
ရှုနင်က ခေါင်းကိုခါလိုက်သည်။
" ကျွန်တော် မသွားချင်ဘူး၊ အစ်ကိုကြီးက မနက်ဖြန်ဆို ကျောင်းသွားတက်ရတော့မယ်။ ဒီနေ့ အကိုကြီးနဲ့ပဲ အတူတူနေချင်တယ်"
ရှုဟိန်သည်ခဏအံ့အားသင့်သွားပြီး သူ၏နှုတ်ခမ်း၏ထောင့်က ကော့ညွတ်စွာပြုံးလိုက်သည်။
"ကောင်းပြီ၊ တစ်နေ့လုံး မင်းနဲ့ငါ အတူတူနေကြမယ်"
လေးနာရီကြာပြီးတဲ့နောက် ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်က ဆိုဖာပေါ်မှာ အင်္ဂလိပ်စကားပြောလေ့ကျင့်နေကြစဉ် အပြင်လူတစ်ယောက် ရောက်လာသည်။
ရှုဟိန်က မိသားစုဆရာဝန်နှင့် ရှုနင်ကို မိတ်ဆက်ပေးခဲ့သည်။ သူ နေမကောင်းလျှင် 24 နာရီ ကြိုက်သည့်အချိန် ခေါ်နိုင်ကြောင်း ပြောခဲ့သည်။ အခုလည်း သူ့ကို ကျန်းမာရေးစစ်ပေးရန် ခေါ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ (⊙o⊙)
ရှုနင် မျက်လုံးပြူးသွားသည်။ ဒီကျောင်းပိတ်ရက်အတွင်း သူ့အရပ် 3 စင်တီမီတာ ရှည်လာသည့်အပြင် အလေးချိန် 2 ကီလိုဂရမ်လည်းတိုးလာတာ ဂုဏ်ပြုသင့်နေပြီ မဟုတ်လား။
ရှုနင်က သူ့ကိုယ်သူ အရမ်းတော်တယ်လို့ထင်နေပေယ့် ရှုဟိန်က ရှုနင်ကို ပိန်လွန်းတယ်ဟု ပြောလိုက်သည်။
ဆရာဝန်က ရှုနင်ကို အစားသောက် စားသင့်တာမှာကြားကာ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်သင့်ကြောင်း ပြောနေခဲ့သည်။
မွန်းတည့်အချိန်၌သူတို့သည်အိမ်နောက်ဖေးရှိ သစ်ပင်အောက်၌ အကင်လုပ်စားခဲ့ကြသည်။ ရှုဟိန်က ရှုနင် ကြိုက်နှစ်သက်သမျှကို သူကိုယ်တိုင် ကင်ပေးခဲ့သည်။
သူ ပထမ ဦး ဆုံး ကင်ပေးခဲ့သည့် အသားကင်က မီးကျွမ်းသွားခဲ့ပြီး အမဲသားမှန်း မမှတ်မိတော့ပေ။ ဒုတိယတစ်ခုက အဆင်ပြေသည်။ ရှုဟိန်က ဘာလုပ်လုပ် ထူးချွန်းသူဖြစသ်ည်။ ရှုနင်က စားပြီးတော့ ရေသောက်ရန် ရေခွက်ကို ယူလိုက်စဉ် ရှုဟိန်က သူ့လက်ကြီးဖြင့် ထိုခွက်ကို ယူသွားပြီး ရေသုံးပုံ နှစ်ပုံထိ သောက်ပစ်ပြီးမှ သူ့ကို့ပြန်ပေးခဲ့သည်။ ရှုဟိန်က သူရေအများကြီးသောက်မိမည်ကို စိုးရိမ်ကြောင်းသိကာ ရှုနင်၏ နူတ်ခမ်းတွေ တွန့်သွားခဲ့သည်။
╮(╰▽╰)╭
ကျွန်တော့်ရဲ့ နတ်ဘုရားကြီးရေ... ဒါက ရေလေးပဲသောက်တာပါဗျာ.. ဒီလောက်ကြီး ဂရုစိုက်ဖို့လိုလို့လားဗျ...
"ဒီညမင်းကို ဝိုင်နီ တစ်ခွက်လောက်သောက်ခွင့်ပေးမယ်။ "
"တကယ်လား....."
ရှုနင် ထပ်မံပျော်ရွှင်သွား ခဲ့သည်။
သူ့ အစ်ကိုကအရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတယ်၊ သူက ကင်ထားပြီးသည့် ဝက်အူချောင်းကိုဖြတ်ကာ စားလိုက်စဉ် ရှုဟိန် ၏မျက်လုံးများက ပြုံးသွားခဲ့သည်။
" ဒီဝက်အူချောင်းက ထမင်းချက် အန်တီကိုယ်တိုင်လုပ်ထားတာ။ သဘာဝ အရသာအတိုင်းပဲ သေချာလုပ်ထားတဲ့ ဝက်အူချောင်းပဲ "
ရှုနင်က ကိုက်လိုက်ပြီး အရမ်းကောင်းတယ် ဟုပြောလိုက်သည်။ အသားတွေအားလုံးပါပေမယ့် သိပ်ပြီး မမာလွန်းပဲ စားရတာ နူးနူးညံ့ညံ့နှင့် အရသာရှိလှသည်။
ဒီလို ထမင်းချက် အန်တီလေးနဲ့အတူနေရရင် သူ နေ့တိုင်း အိမ်ပြန်လာပြီး ထမင်းစားဖြစ်မည်ထင်သည်။
ရှုနင်က လက်ရှိ ပြည်ကြီးငါးကို ကင်နေသော အကိုကြီးကို ကြည့်လိုက်သည်။
" ဒီပြည်ကြီးငါးက သဘောၤနဲ့သယ်လာတုန်းက ရှင်နေတုန်းပဲ။ ဒါကြောင့် အသားက အရမ်းလတ်ပြီး အရသာရှိတယ်။ စားကြည့်ဦး "
ရှုနင် အံ့သြသွားခဲ့သည်။ နောင် နှစ်ပေါင်း 20 လောက်မှ ပင်လယ်စာ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်က ပေါလာတာ မဟုတ်လား။ အခုချိန်မှ ပင်လယ်စာ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ဆိုတာ ဈေးက မိုးပျံနေအောင် ကြီးလွန်းပေမယ့် ရှုဟိန်က သူ့အတွက် ဝယ်ပေးကာ ကိုယ်တိုင်ကင်ကျွေးနေသေးသည်။
" အကိုကြီးလည်း စားတော့.. ကျွန်တော့အတွက်ချည်းပဲ ကင်မနေနဲ့တော့"
"အကိုကြီး လက်မအားဘူး... "
ကောင်းပြီ.. ကျွန်တော် ကျွေးပေးမှာပေါ့.....
ရှုနင်က ဝက်အူချောင်းကင် တပိုင်းကို ယူကာ အကိုကြီးရဲ့ပါးစပ်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်သည်။ အကိုကြီးက လက်တဖက်က သိုးသားကိုလှန်ပေးနေပြီ ကျန်လက်တစ်ဖက်က ကြက်တောင်ပံကို ကင်ပေးနေသည်။
ရှုနင်က ဘေးကနေ အကိုကြီးကို ခွံ့ပေးရင် အကိုကြီး ကင်ပေးသမျှကို စောင့်ကာ စားနေသည်။ နတ်ဘုရားကြီး ကိုယ်တိုင် အကင်ကင်ပေးနေတဲ့ မြင်ကွင်းကို ဘယ်သူ မြင်ဖူးမှာလဲကွ.... ဟား ဟား ဟား....
≦▽≦) / ~
" မင်းဘာ ရယ်နေတာလဲ"
ရှုဟိန်က သိချင်လာသည်။
"ဘာမှမဟုတ်ဘူး၊ အစ်ကိုကြီးက အရမ်း မိုက်တယ်လို့ကျွန်တော် ထင်နေတာ... အကိုကြီး ကျွန်တော် ငါး စားချင်သေးတယ်.... "
ရှုဟိန်က ကျက်သွားသည့် ှကြက်တောင်ပံများကိုယူပြီး ကလေးငယ်၏ဘေးရှိ ပန်းကန်လုံးထဲတွင် ထည့်ပေးပြီး ငါး ထပ်ကင်လိုက်သည်။
"အင်း...ရမယ်။ အကိုကြီး ငါးကင်ထားတုန်း အခြားဟာကို စားထားနှင့်လိုက်ဦး"
"ဟုတ်ကဲ့"
သူ မရှိတဲ့အချိန် အကိုကြီး အထီးကျန်နေမလား...။
ရှုနင်က ကြက်တောင်ပံကို ယူကာ ကိုက်နေစဉ်ပါးပြင်တစ်ဖက်က နွေးသွားဖြင့် ကြည့်လိုက်တော့ သူ့အကိုကြီးက ပါးပြင်ကို ခိုးကာ နမ်းလိုက်တာဖြစ်သည်။
" အကိုကြီး ကျောင်းသွားတက်တဲ့အချိန် ဘေးမှာ ကျွန်တော် မရှိရင် ဘာလုပ်မှာလဲ"
" မနက်ပိုင်း အကိုကြီး မင်းကို ဖုန်းခေါ်မယ်။ ညနေပိုင်း ဗီဒီယိုကော ခေါ်ပြီး စကားပြောမယ်လေ... "
"...... "
ဒီလိုမျိုးကို ဘယ်သူ စဉ်းစားပြီး လုပ်နိုင်မှာလဲ...
" ကျွန်တော် အကိုကြီးဖုန်းခေါ်တာကို ပြန်မဖြေရင်ကော..."
" ငါ ချက်ချင်းပြန်လာပြီး ညသန်းခေါင်ကြီး မင်းရဲ့နူတ်ခမ်းကို နမ်းမယ် "
ရှုနင် ကိုက်လက်စ ကြက်တောင်ပံက စိတ်လှုပ်ရှားသွားသဖြင့် ရုတ်တရက်မြေပေါ်သို့ပြုတ်ကျသွားသည်အထိ တုန်လှုပ်သွား သည်။
ဟား..ဟား...ဟား...ဟား
ရှုနင် စိတ်ဓာတ်တွေပြန်တက်ကြွလာပြီး ရယ်မောလိုက်သည်။ သူ့အကိုကြီးက ဟာသတွေတောင် ပြောတတ်နေပြီပဲ။
╮(╰▽╰)╭
သူတို့ဟာနှစ်နာရီကြာ အစာစားခဲ့ကြသည်။ ရှုနင်က ဝိုင်နည်းနည်းသောက်ကာ စကားစမြည်ပြောပြီး သူတို့နောက်ပြောင်နေကြသည်။ ရှုဟိန်က အိပ်ငိုက်နေသည့် ကလေးငယ်ကို ပွေ့ချီကာ အပေါ်ထပ်ကို တက်လာပြီး အိပ်ရာပေါ်ကိုတင်လိုက်ကာ နေ့လည်ခင်း တရေးအိပ်ကြသည်။ ရှုနင်နိုးလာတော့ သူလုပ်ခဲ့သည့် ပထမဆုံးအချက်မှာ သူ၏တင်းပါးကိုထိရန်ဖြစ်သည်၊ တင်ပါးမှာ အမြီးတစ်ခုရှိနေခဲ့သည်။ သူ၏ လက်တိုတိုလေးကို ဆန့ ်၍ သူ၏အနားမှ လှဲအိပ်နေသော ချောမောသောမျက်နှာပိုင်ရှင် အကိုကြီးကို ပုတ်ကာ နိုးရင်း မေးလိုက်သည်။
" အစ်ကိုကြီး!"
" ဘာဖြစ်လို့လဲ"
" ဒါက ဘာတွေလဲဆိုတာ ရှင်းပြပေးနိုင်မလား ?
"အမြီးလေ..အတော်လေးကို လှတယ်...."
ရှုဟိန် က လက်ကိုဆန့ ်၍ နူးညံ့လှပသော အမြီးကို ထိလိုက်သည်၊
" ကျွန်တော် မကြိုက်ဘူးလို့ပြောခဲ့တယ်၊ အကြိမ်ပေါင်း ဘယ်လောက် ပြောရမလဲ"
"ငါ ကြိုက်တယ်လေ"
"...... "
အကိုကြီး အနိုင်ရပါတယ်.....
နင်နင်က ခုတင်ပေါ်က ဆင်းကာ ဘေးကနေ ဘောင်းဘီချွတ်နေသည်ကို ကြည့်ပြိး ရှုဟိန်၏ မျက်လုံးတွေ အနက်ရောင် ရင့်လာခဲ့သည်။ ရှုနင်က ဘာမှ မသိပေ။ သူက ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပြီး သူ့ဘောင်းဘီကိုရှာတွေ့ပေမယ့် ထိုဘောင်းဘီလေးခမျာ ဖင်က အပေါက်ဖြစ်နေပြီး သူ ဘယ်လိုမှ ဝတ်လို့မရနိုင်တော့ပေ။
"အခြားဘောင်းဘီမရှိဘူး ...... "
အစ်ကိုကြီးက အဝေးကနေ ကြည့်နေပြီး ပြောလိုက်သည်။
ဒီ ဘောင်းလီ ဖင်ပေါက်ကို သူ ဘယ်လိုဝတ်ရမှာလဲ.... Σ (°△°|||)︴
အစ်ကိုကြီးက အရမ်းဆိုးတယ်။
ရှုနင်သည် ရှုဟိန်ကို တိတ်တဆိတ် စိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။ အကိုကြီးဝတ်ထားသည့် ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပစ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ကာ ခုတင်ပေါ် ပြေးတက်ပြီး အကိုကြီးကိုယ်ပေါ် ခုန်အုပ်လိုက်ဖို့ အသင့်ပြင်လိုက်သည်။
------------------------------------
YOU ARE READING
ရေခဲတုံးအကိုကြီးကို ဆွဲဆောင်သော ဝံပုလွေညီငယ်လေး
RomantikMyanmar Translator _ May King Start date _ August 12, 2020 End date _ October 25, 2021 (completed)
