Chapter (57)_ ငါက အကိုႀကီးလက္ထဲမွာ အဖမ္းခံရေတာ့မွာေပါ့(Z+U)
ေသးငယ္ ေကာင္ေလးကိုအိပ္ယာေပၚတင္ၿပီးေနာက္ ရႈဟိန္က သူ႔ကို နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္းငုံ႔ၾကည့္ၿပီးေနာက္ ရႈနင္ဝတ္ထားေသာ အဝတ္စားမွ ၾကယ္သီးမ်ားကို တခုခ်င္း ျဖဳတ္လိုက္သည္။ သူ႔ညီငယ္ေလးကို အိမ္သို႔ေခၚေဆာင္လာစဥ္က ညီေလးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ပိန္ပါးလိုက္သလဲ၊ အသားေရာင္က အဝါေရာင္သမ္းၿပီး အဟာရမျပည့္ဝမွန္းသိသာလွသည္။ အခုေတာ့ သူ ေတာက္ေလွ်ာက္ ဂ႐ုစိုက္ေပးလိုက္ေတာ့ ၾကက္ဥျပဳတ္ေလးလို ျဖဴေဖြးႏူးညံ့ေသာ အသားေရေပၚတြင္ ပန္းေရာင္ေလးပင္ သန္းလာခဲ့ေလၿပီ။ သူ ဒီေကာင္ငယ္ေလးကို အပင္ပန္းခံဂ႐ုစိုက္ရက်ိဳးနပ္လာေလၿပီ။
ရႈဟိန္က ေခါင္းထဲ ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာ ေတြးေနရင္း လက္က ဇယ္ခတ္သလို ရႈနင္၏အက်ႌႏွင့္ ေဘာင္းဘီကို အတြင္းခံက အစ ခြၽတ္ေပးလိုက္သည္။
ထိုသို႔ အဝတ္ခြၽတ္ေပးေနစဥ္ ရႈနင္က အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနေသာ္လည္း အားလုံးသိေနသည္။ ဒါေပမယ့္ အကိုႀကီးကို မတားပဲ မ်က္ႏွာက်က္ကိုပဲ စိုက္ၾကည့္ရင္း လုပ္ခြင့္ျပဳထားသည္။ အကိုႀကီးလည္း သူ႔အဝတ္ကို ခြၽတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ အိပ္ယာထက္ လဲေနေသာ သူ႔ကိုယ္ေပၚ ကိုင္းၫြတ္ကာ ေပြ႕ခ်ီလိုက္သည္။ ရႈနင္က အလိုေလ်ာက္ပင္ အကိုႀကီး၏လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ကာ သူ႔ေျခေထာက္မ်ားက အကိုႀကီး၏ဘာမွဝတ္ထားသည့္ ခါးကို ဖက္တြယ္ၿပီး ခြလ်က္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဖက္လိုက္သည္။ ယခုတစ္ခါေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ခြထိုင္ရသည့္ အေနထားကို ရႈနင္ ဘယ္လိုမွ စိတ္အေႏွာက္ယွက္မျဖစ္ေတာ့ေပ။ ဒီလိုလုပ္တာ သူ႔ေအာက္ပိုင္းက ခ်ိဳးေလးကို အကိုႀကီးကိုယ္ႏွင့္ ကာၿပီးသားျဖစ္သြားၿပီမဟုတ္လား။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ခ်ိဳးေလးက အကိုႀကီးရဲ႕ ဗိုက္ကို သြားထိေနတာကိုေတာ့ သတိမထားမိလိုက္ေပ။
ရႈဟိန္က ညီငယ္ေလးကို ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ေပးႏိုင္တဲ့ အကိုေကာင္းတစ္ေယာက္ပဲဟုေတြးက ဆယ္မွတ္အျပည့္ေပးေနမိသည္။
နင္နင္၏ ခုလို အေနအထားေၾကာင္း ရႈဟိန္၏ ရင္ထဲမွာ ညည္းတြားသံထြက္မိ မတတ္ ေက်နပ္ေနမိေသာ္လည္း နင္နင္ကို ေသခ်ာေပြ႕ဖက္ကာ ေရခ်ိဳးဇလုံထဲကို ထည့္လိုက္ၿပီး ပထမ ဦး ဆုံးသူက ယုန္ေကာင္ေလးကိုေရခ်ိဳးေပးဖို႔လုပ္ခဲ့သည္၊ သူ႔ေျခေထာက္ၾကားတြင္ နင္နင္ကို ထိုင္ေစၿပီး ဆပ္ျပာရည္ျဖင့္ တကိုယ္လုံးကို ေသခ်ာ ပြတ္သပ္ေဆးေၾကာကာ ေရခ်ိဳးေပးသည္။ ထိုသို႔လုပ္ေနရင္း တင္ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကို အသာယာ ဖ်စ္ညစ္လိုက္ေသးသည္။ သူ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ထားတဲ့ကိုယ္ေလးမွာ ဘယ္ေနရာက ဘယ္ေလာက္ အသားျပည့္လာၿပီလဲဆိုတာ သူေသခ်ာ စစ္ေဆးဖို႔လိုတယ္ေလ။
" အစ္ကိုႀကီး၊ ကြၽန္ေတာ္ ပင္ပန္းေနၿပီ၊ အျမန္လုပ္ၿပီး သြားအိပ္ၾကစို႔"
အကိုႀကီး ဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ သိေနေသာ ရႈနင္က ႏူတ္ခမ္းေလးဆူၿပီး ေလာလိုက္သည္။
ရႈဟိန္က စိတ္မဆိုးပဲ နင္နင္ေျပာသည့္အတိုင္း အျမန္ေရခ်ိဳးေပးၿပီးေနာက္ သူလည္း အျမန္ ေရခ်ိဳးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ နင္နင္ကို တဘတ္ျဖင့္ ထုပ္ပိုးကာ အိပ္ခန္းထဲသယ္လာသည္။ နင္နင္က အကိုႀကီးလုပ္ေပးသမွ်ကို မ်က္လုံးမွိတ္ကာ ငိုက္ရင္း ဇိမ္ယူေနသည္။ ရႈဟိန္က နင္နင္ကို ေသခ်ာ ေရသုတ္ေပးၿပီးေနာက္ ဒီညအတြက္ ေျမေခြးဒီဇိုင္း ညဝတ္အက်ႌကို ထုတ္ကာ ဝတ္ေပးလိုက္သည္။ လက္တို၊ ေဘာင္းဘီတို ႏွင့္ အေနာက္ဘက္တြင္ ေျမေခြးအၿမီးရွည္ရွည္ေလးပါေသာ ညအိပ္ဝတ္စုံေလးကိုဝတ္လိုက္ေတာ့ နင္နင္က အရမ္းကို ခ်စ္ဖို႔ေကာင္း သြားသည္။
ရႈနင္က အလြန္အံ့အားသင့္မိေသာ္လည္း သူက ရႈဟိန္ဝတ္ေပးသမွ်ကို မျငင္းပဲ ဝတ္ဆင္လိုက္သည္။ သူ႔အစ္ကိုႀကီးသည္ သူ႔ကိုယ္ ကို သန႔္ရွင္းေအာင္လုပ္ၿပီး အနားတြင္ထိုင္လွဲလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ရႈနင္သည္ မသိစိတ္ျဖင့္ ကိုယ္ကိုေစာင္းလွည့္ကာ သူ၏အစ္ကိုႀကီးကိုဖက္ထားလိုက္သည္။ ရႈဟိန္လည္း ေက်နပ္ႏွစ္ၿခိဳက္စြာျဖင့္ နင္နင္ကို ဖက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။
နံနက္ခင္း၌ ငွက္တစ္ေကာင္သည္ သစ္ပင္ေပၚမွ က်ယ္လာင္စြာ ျမည္ေကြၽးလိုက္ေသာေၾကာင့္ ရႈနင္ႏိုးလာခဲ့သည္။ သူ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္ႏွင့္ ေဘးတြင္ အိပ္ေမာက်ေနေသာ နတ္ဘုရားတမွ် ေခ်ာေမာလွပသည့္ အကိုႀကီးကို ေတြ႕ေသာ္ သူ႔လက္ကို ဆန႔္တန္းလိုက္ၿပီး အကိုႀကီး၏မ်က္ခြံေတြကို ထိၾကည့္ဖို႔ လုပ္လိုက္သည္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔လက္က အကိုႀကီး မ်က္ခြံကို မထိခင္ နက္ေမွာင္စူးရွေသာ မ်က္လုံးတစ္စုံက ဖြင့္လာၿပီး သူ႔ကို စူးစိုက္ၾကည့္ေနသျဖင့္ ရႈနင္ ရင္ထဲ ထိတ္ခနဲျဖစ္သြားကာ ေျပာမိေျပာရာ ေျပာလိုက္သည္။
"နင္နင္... မင္းေလးက တကယ့္ အဆိုးေလးပဲ ~"
wow အစ္ကိုႀကီးရဲ႕အသံက အရမ္းကို ဆက္ဆီ sexy က်ၿပီး နားေထာင္လို႔ေကာင္းတယ္၊
ရႈနင္က မ်က္ေတာင္ခတ္ကာ အျပစ္ကင္းဟန္ျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။
"အစ္ကို ႏိုးလာၿပီလား။ ပင္လယ္ သမုဒၵရာဘက္ကလာတဲ့ ေလက ေအးတယ္။ ေနလည္း မထြက္ေသးဘူး။ အကိုႀကီး ဘာမွ မဝတ္ပဲ အိပ္ေတာ့ အေအးမိသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ "
သူ႔ကိုယ္ပိုင္စကားျဖင့္ သူ႔ကို ျပန္ေျပာရတာ ဘယ္ေလာက္ င္စိတ္လႈပ္ရွားစရာေကာင္းတယ္ထင္လဲ....ရႈနင္က ေျပာၿပီး စိတ္ထဲကေန က်ိတ္ရယ္ေနသည္။
" ေနာက္တခါ အဝတ္စားဝတ္ၿပီးမွ အိပ္ေနာ္"
ရႈဟိန္က ကေလးေလး ဘာေၾကာင့္ေျပာတယ္ဆိုတာ သိေပမယ့္ သူက ဘယ္လိုမွ မေနေပ။ ေကာင္ေလးရဲ႕ ေျခေထာက္ေသးေသး သြယ္သြယ္ေလး ကို လက္ႏွင့္ အသာယာ ဆုပ္ကိုင္ကာ ဖ်စ္ညစ္ၾကည့္ေနသည္။ ေျခေထာက္ေတြက ေသးသြယ္ၿပီး အဆီမရွိေပ။
ၿပီးေတာ့ ရႈဟိန္က အိပ္ယာထက္က ထၿပီး ညဝတ္ အဝတ္စားကို ေကာက္ဝတ္ကာ အိပ္ယာထက္တြင္ ျပန္လာလွဲလိုက္သည္။ ရႈနင္က အဝတ္ဝတ္ေနေသာ အကိုႀကီးကို ေခ်ာင္းၾကည့္ကာ အဆီပိုမရွိ က်စ္လစ္ေျဖာင့္တန္းေသာ ကိုယ္ကိုၾကည့္ကာ သေဘာက်ေနမိသည္။
"...... "
တေန႔က်ရင္ သူလည္း အကိုႀကီးလို ကိုယ္လုံးေတာင့္လာမည္ဆိုသည့္ သူ႔ယုံၾကည္ကို အဆုံးရႈံးမခံႏိုင္ေပ။ ရႈနင္က အကိုႀကီးကို မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးဖို႔ စိတ္ကူးလိုက္ၿပီး ရႈဟိန္၏ေျခသလုံးေတြနားကို လာထိုင္ၿပီး လက္ေလးႏွင့္ အသာႏွိပ္ေပးကာ ေျပာလိုက္သည္။
" မေန႔က အကိုႀကီးက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေက်ာပိုးလာေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အကိုႀကီးကို ႏွိပ္ေပးမယ္"
သူ႔ညီငယ္ေလး၏နာခံမႈရွိစြာျဖင့္ ခ်စ္စဖြယ္ျပဳျခင္းေၾကာင့္ မနက္ေစာေစာတြင္ ရႈဟိန္ အရမ္းကို သေဘာက်ေနသည္။ ရႈနင္က လွဲေနေသာ ရႈဟိန္ကို ေပါင္ကေန စၿပီး ႏွိပ္ေပးလိုက္သည္။ အိမ္မွာဆိုရင္ေတာ့ ခုလိုမ်ိဳးေနခြင့္ရမည္ မဟုတ္ေပ။ အိမ္မွာရွိသည့္ ထိုမိန္းမက အရမ္းကို စိတ္အေႏွာက္ယွက္ျဖစ္စရာေကာင္းလွသည္။
ရႈဟိန္ႏွင့္ ရႈနင္တို႔သည္ပင္လယ္ကမ္းေျခ၌ သုံးရက္ ကစားခဲ့ၾကၿပီး ထိုကာလအတြင္း ရႈက်ီေဟြ႕က ရႈအိမ္ေတာ္ ဘိုးဘြားပိုင္ အိမ္ႀကီး၏ ပထမထပ္ဆီကို ေျပာင္းလာခဲ့သည္။ ေဟာ္မိသားစုဝင္ေတြလည္း ေရာက္လာၿပီး မိသားစုႏွစ္ခုက အတူတူ ညစားစားေသာက္ၾကသည္။ ရႈက်ီေဟြ႕ႏွင့္ ေဟာ္ရန္က ေဘးခ်င္းကပ္ထိုင္ၾကၿပီး သူတို႔ ေရွ႕ေလွ်ာက္သြားမည့္ ဘဝကို ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ စပ္စုေနၾကၿပီး လတ္တေလာ အြန္လိုင္းမွာ ေခတ္စားေနသည့္ ဂိမ္းအေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြးေနၾကသည္။
လူတိုင္းကေစာင့္ၾကည့္ေနၿပီးေနာက္ သူတို႔က အနည္းငယ္အျပစ္ရွိသလို ခံစားခဲ့ရသည္။ လူႀကီးေတြက အက်ိဳးျမတ္အတြက္ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္တိုက္ခိုက္ေနၾကသည္။ သူတို႔နဲ႔ အခ်င္းခ်င္း မေတြ႕ဆုံခင္ သေဘာတူညီခ်က္ေတြပိုရဖို႔ႀကိဳးစားၾကသည္။ သူတို႔သမီး၏ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈသည္ ဒုတိယျဖစ္ေသာ္လည္း ကံေကာင္းေထာက္မစြာ လူငယ္ႏွစ္ေယာက္စလုံးက အခ်င္းခ်င္းစိတ္ ၀ င္စားခဲ့သည္။ စီးပြားေရးအတြက္ လက္ထပ္ထိမ္းျမားရာတြင္ေပ်ာ္႐ႊင္မႈမ်ားစြာ မရွိေသာ္လည္း မိသားစုမ်ားအၾကား စီးပြားေရးကို ပိုမိုခ်ဲ႕ထြင္ႏိုင္ၿပီး အျခားလူေတြက ပိုမိုေလးစားမႈကို ရရွိႏိုင္သည္။
ေဟာ္ရန္က ိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ သူဟာထူးခြၽန္ထက္ျမက္တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လို႔ ေျပာႏိုင္သည္။ သူက ႐ုပ္လည္း ေခ်ာသည္။ မ်က္ႏွာထားလည္း ခန႔္သည္။ သူက ၁၃ ႏွစ္ပဲရွိေသးေပမယ့္ လူႀကီးတစ္ေယာက္လို ျပဳမႈေနထိုင္တတ္ေနၿပီ။ ေနာက္ ၂ ႏွစ္ေစာင့္ၿပီး အထက္တန္းၿပီးခ်ိန္တြင္ သူက ပိုရင့္က်က္လာၿပီး ပို၍ ထူးခြၽန္သူျဖစ္လာ လိမ့္မည္။ ရႈက်ီေဟြ႕သည္စိတ္အားထက္သန္စြာျဖင့္ ေဟာ္ရန္ေဘးတြင္ ထိုင္ၿပီး ရံဖန္ရံခါ အနည္းငယ္ၿပဳံးေနသည္။ အမ်ိဳးသမီးအားလုံးသည္ လွလွပပ ဝတ္ဆင္ထားၾကၿပီး လူငယ္ႏွစ္ဦး၏ ေစ့စပ္ပြဲအတြက္ ကံေကာင္းျခင္းမ်ားစြာေရာက္ဖို႔ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းေပးေနၾကသည္။
ေဟာ္မိသားစုသည္ ရႈက်ီေဟြ႕ကိုၾကည့္ၿပီးေနာက္ တျဖည္းျဖည္း ေက်နပ္ လာသည္။ သူမသည္ လွပက အကင္းပါးသည္။ ဒီလိုအရည္ခ်င္းက ရွာမွရွားျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ သူတို႔သားက ဒီမိန္းကေလးကို စြဲလမ္းၿပီး မူးမူးႏွင့္ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္က်ဴးလြန္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ေနာက္ျပန္ဆုတ္လို႔လည္းမ ရေတာ့ေပ။ သူမက အခု ေဟာ္ရန္၏ အနာဂါတ္ဇနီးေလာင္းျဖစ္ေနၿပီ။
ဟန္ယြီသည္ လွည့ ္၍ ကူယာ ၏လက္ကို ကိုင္လိုက္သည္။
" သူတို႔က ေစ့စပ္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ က်ီေဟြ႕ေလးကို ကြၽန္မတို႔နဲ႔အတူတူလာေန ခိုင္းရင္ ဘယ္လိုလဲ။ "
" ဟုတ္တယ္...ဟုတ္တယ္.. သူမကို ကြၽန္ေတာ္ ရွိတဲ့ ေက်ာင္းေျပာင္းေပးရင္ အေကာင္းဆုံးပဲ "
ရႈက်ီေဟြ႕က ေခါင္းငုံ႔ကာ ရွက္႐ြံ႕ေနဟန္လုပ္ေနေသာ္လည္း ကူယာက သူမ သမီးလက္ကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ျငင္းလိုက္သည္။
" လာမေနႏိုင္တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးရွင္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးေတြဆိုေတာ့ ဘာေတြျဖစ္မယ္ဆိုတာ ႀကိဳတင္ မသိႏိုင္ဘူးမဟုတ္လား။ အခုေခတ္ လူငယ္ေတြၾကားမွာ ကြာရွင္းတယ္ဆိုတာ ပုံမွန္လိုျဖစ္ေနတယ္။ တကယ္လို႔ လူငယ္ႏွစ္ေယာက္ စိတ္အခန႔္မသင့္လို႔ ကြဲကြာသြားရင္ ကြၽန္မ သမီးေလးက လူေျပာခံရႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ပါရွင္... "
မွန္တယ္၊ သူတို႔အဘိုးအဘြားေတြရဲ႕ေခတ္တုန္းကေတာ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ေယာက်ာ္းေလးရဲ႕ အိမ္ေထာင္စု စာရင္းထဲ ဝင္သြားတာနဲ႔ သူတို႔ဘ ၀ တစ္ေလွ်ာက္လုံးလင္မယားျဖစ္လိမ့္မည္။
သို႔ေသာ္ယေန႔ေခတ္လက္ထပ္ထိမ္းျမားရန္ အသက္အ႐ြယ္လိုအပ္ခ်က္မွာ ၁၈ ႏွစ္ မွ ႏွစ္ဆယ္သို႔ေျပာင္းလဲသြားၿပီျဖစ္ရာ ယခုအခ်ိန္သည္ အရာရာ ကြဲျပားေနၿပီ၊
သူတို႔ေစ့စပ္ေတြ႕ဆုံမႈအေၾကာင္းေျပာေနစဥ္မွာ ကြာရွင္းမႈအေၾကာင္းေျပာတာက ကံမေကာင္းေပမယ့္ ရႈမိသားစုက သူတို႔ေဟာ္မိသားစုေတာင္းဆိုတဲ့အရာ အားလုံးကိုလုပ္ၿပီးၿပီ။ ေဟာ္မိသားစုက စိတ္ရင္းမမွန္သလိုခံစားခဲ့ရသည္။ ဟန္ယြိသည္ ခက္ခဲစြာၿပဳံးကာ သေဘာတူလိုက္သည္။
"ကူကူေျပာတာ မွန္တယ္။ ကေလးေတြက စိတ္ေျပာင္းလြယ္ၾကတယ္ " ဟုေျပာရန္ဆႏၵရွိသူျဖစ္သည္။
ဒါဘာကိုဆိုလိုတာလဲ? ကူယာ သည္ သူမ၏လက္ဖက္ရည္ကိုေသာက္ရင္း စဥ္းစားလိုက္သည္။ ရႈခ်ိန္က ခ်င္ယြိက်ိဳးအတြက္ ဟင္းထည့္ေပးေန တာကို ၾကည့္ၿပီး သူ႔ေယာက်ာ္းကေတာ့ အျခားမိန္းမႏွင့္ ေပ်ာ္ပါးေနသည္ကို သတိရလိုက္သည္။ သူသာ စိတ္ဓါတ္ႀကံ့ခိုင္မႈမရွိရင္ သူ႔ကေလးေတြ ခုလို ရပ္တည္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေပ။ သူ႔ေယာက္်ားက ခဲအိုႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ တကယ္ စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းလွသည္။
"အကိုေဟာ္ကအရမ္း သေဘာေကာင္းလြန္းေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ီေဟြ႕ က ငယ္ေသးတယ္ ...... ဒါေၾကာင့္ ရွင္တို႔ ၾကည့္ရႈ ဆုံးမေပးဖို႔ ေတာင္းဆို ပါတယ္"
ရႈအိမ္၌ေန႔လည္စာစားၿပီးသည္ႏွင့္ေန႔လည္ခင္းတြင္ ေဟာ္ မိသားစုထံ သြားၿပီးမိသားစုမွတ္ပုံတင္ျခင္းလုပ္ရာတြင္ ရႈေကာင္းမလိုက္သြားေတာ့ေပ။ ေန႔လည္စာ အတူစားကာ မ်က္ႏွာျပၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လုံေလာက္ေနၿပီ။ ရႈခ်ိန္ႏွင့္ ခ်င္ယြိက်ိဳးတို႔သာ ပါသြားၾကသည္။ ရႈက်ီေဟြ႕က ေဟာ္အိမ္ေထာင္စုထဲ သြင္းၿပီးေတာ့ သူမ အေမ၊ အကိုႏွစ္ေယာက္ လိုက္ပါ ပို႔ေဆာင္ျခင္းႏွင့္ အတူ ေဟာ္အိမ္ကို မ်က္ရည္ေလး ဝဲကာ လိုက္ပါသြားခဲ့သည္။
ငယ္စဥ္ကတည္းက ေစ့စပ္ၿပီး တအိမ္ထဲ အတူတူေနခြင့္ရသည့္အတြက္ ထိုအတြဲက သံေယာဇဥ္ပိုခိုင္ၿမဲႏိုင္သည္ကို ေတြးၿပီး သူမ ကံေကာင္းသည့္အတြက္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက မနာလိုျဖစ္ေနသည္။ ရႈခ်ိန္က ထိုသို႔လုပ္ေဆာင္သည္ကို သေဘာမက်ေသာ္လည္း သူ႔ညီဝမ္းကြဲ သေဘာက်သေ႐ြ႕ သူ ဘာမွမေျပာေတာ့ေပ။
အရာအားလုံး အနည္ထိုင္သြားခ်ိန္တြင္ ရႈနင္ႏွင့္ ရႈဟိန္တို႔ အလည္သြားရာမွ ျပန္ေရာက္လာသည္။ အိမ္ေတာ္ႀကီးတြင္ ရႈက်ီေဟြ႕ ေနထိုင္သြားေၾကာင္း ဘာသဲလြန္စမွ မက်န္ေအာင္ သူမ ထြက္ခြာသြား သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ အရာအားလုံးကို သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ၿပီးျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ဝက္ျဖဴေကာင္ေလး ရႈနင္က ဘာမွမသိခဲ့ေပ။
သူ အခန္းထဲျပန္ထိုင္လိုက္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ရႈနင္က တစ္ခုခုေတာ့ မွားေနၿပီဆိုတာ ခံစားမိသည္။ သူက ဖုန္းကိုထုတ္လိုက္ၿပီး ခ်င္ယြိက်ိဳးဆီသို႔စာတစ္ေစာင္ပို႔လိုက္သည္။ သူ႔အစ္ကိုက အလည္သြားသည့္ 3 ရက္အတြင္း မိသားစုကို မဆက္သြယ္မရဟု ေျပာေသာေၾကာင့္ သူ ဘာမွ မဆက္သြယ္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္သည္။ ရႈခ်ိန္တို႔လည္း ကေလးေတြ အလည္သြားတာကို မေႏွာက္ခ်င္သျဖင့္ ဖုန္းမဆက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ရႈနင္ဆီက စာရသည္ႏွင့္ ႏွလုံးသားေတြ မီးေလာင္ေတာ့မလိုေပါက္ကြဲေတာ့သည္။
" အေမ ဘယ္လိုေနေသးလဲ။ "
ငါ ဘယ္လိုေနလဲ ဟုတ္လား။ ဗိုက္ႀကီးလဲ ပစ္လဲက်သြားတာေတာင္ နင္က ကားေပၚက ဆင္းမလာပဲ ဟိုေကာင္ရဲ႕ စကားေၾကာင့္ ဖုန္းေလးေတာင္ မဆက္ဘူး။ အခုမွ ဘာေၾကာင့္ လာေမးေနတာလဲ။
ခ်င္ယြိက်ိဳးက သူ႔သားဆီကို ဖုန္းေခၚလိုက္သည္။ ရႈနင္က အိပ္ခန္းတံခါးကို ပိတ္၊ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္ၿပီးမွ ဖုန္းေျဖလိုက္သည္။
" အေမ"
" သား... နင္နင္ ... အမွန္တိုင္းေျပာစမ္း..။ ရႈဟိန္က သားကို ခက္ခဲေအာင္ လုပ္ထားသလား။ ခုတေလာ မင္းအေဖက တမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္။ အေမ့ကို တခုခု ဖုံးကြယ္ထားတယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ မင္း ဘာေတြျဖစ္ခဲ့သလဲ အေမ့ကိုေျပာစမ္။ "
ခ်င္ယြိက်ိဳးက သတိထားမိသြားၿပီလား။ ရႈနင္က မ်က္ခုံးကို ပင့္လိုက္သည္။ ရႈဟိန္က ဒါေၾကာင့္ ေသခ်ာစီစဥ္ထားတာပဲ။
" ကြၽန္ေတာ္ မသိဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သုံးရက္ၾကာေပါ့ေပါ့ပါးပါးပဲ ပင္လယ္ကမ္းေျခမွာ တည္းခိုေနၾကတဲ့အျပင္ ကိုယ္ရံေတာ္အနည္းငယ္နဲ႔ အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ခံေနရတယ္။ ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ အေမ၊ ဒီဇင္ဘာလမွာ ရႈေယာင္းကို ေမြးမယ္မဟုတ္လား။ အေမ့ ကိုယ္ခႏၶာကို ေကာင္းေကာင္းဂ႐ုစိုက္ဦးေနာ္။ ညီေလးကို မထိခိုက္ေစနဲ႔ဦး "
"အဲ့ေကာင္ ရႈဟိန္က အေမ့ေရွ႕မွာ မင္းကို ခုလို ေခၚသြားလို႔ အေမ အရမ္းကို ဝမ္းနည္းေနရတယ္။ နင္နင္... မင္း အေဖကလည္း အေမ့ကို အပန္းေျဖၿမိဳ႕ကို သြားဖို႔ေခၚေနတယ္။ ဒါက ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိရွိ အေမတို႔ကို ခြဲထားဖို႔လုပ္ေနသလိုပဲ။မင္းဘယ္လိုထင္လဲ "
ဒါက ထူးဆန္းေပမယ့္ ရႈနင္က အ႐ူးကြက္ပဲ ဆက္နင္းေနလိုက္သည္။
" ဒါ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ အေဖက ကြၽန္ေတာ္ကို အရမ္းသေဘာက်တာပဲ "
" ေက်ာင္းက မၾကာခင္ဖြင့္ေတာ့မယ္။ မင္း အားရင္ ေဆာ့တာ ေလွ်ာ့ၿပီး စာပိုလုပ္၊ ၿပီးေတာ့ ရႈဟိန္ကို မ်က္ေျခမျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ထား။ သူ လုပ္ခ်င္တာကို ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ေအာင္ တားရမယ္။ ဟုတ္ၿပီလား"
"အင္း ကြၽန္ေတာ္ အေမေျပာတာကို သိပါတယ္။ အေဖက အတြင္းေရးမႈး အသစ္ခန႔္ထားလိုက္ၿပီထင္တယ္ "
" အင္း"
ခ်င္ယြိက်ိဳးက အျပင္ပိုင္းတြင္ တည္ၿငိမ္ေနသလို ေနေပမယ့္ အတြင္းပိုင္းကေတာ့ လႈိင္းထန္သြားခဲ့သည္။ ဒါကို သူမ မသိပဲ ဘယ္ေနမလဲ။ သူမ ရင္က တင္းက်ပ္သြားေပမယ့္ သူမက ပကတိ အေမေကာင္းတေယာက္လို ျငင္သာႏူးညံ့စြာ ေျပာလိုက္သည္။
" မင္းလုပ္ရမွာက ရႈဟိန္ကိုဂ႐ုစိုက္ဖို႔ပဲ။ အေမက မင္းအေဖနဲ႔ပတ္သတ္တာကို ကိုင္တြယ္ထားမယ္။ "
"အင္း "
ဖုန္းေခၚၿပီးသြားေတာ့ ရႈနင္က တိတ္တခိုးေလး ေက်နပ္စြာ ၿပဳံးလိုက္သည္။ သူ႔အေဖရဲ႕ အတြင္းေရးမႈးအသစ္က စိတ္ထားလွပၿပီး ဆံပင္သန္သန္ႏွင့္ စိတ္အားထက္သန္မႈႏွင့္ျပည့္ႏွက္ေနေသာ ကြာရွင္းထား ေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ ဦး ျဖစ္သည္။ သူမက ရႈခ်ိန္၏ တကၠသိုလ္ အတူတက္ခဲ့ေသာ အတန္းေဖာ္မ်ားျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္ၾကားက ႐ိုးသားၾကသည္။ သူတို႔က စီးပြားေရးအတြက္ ခရီးေတြကို အတူတူ သြားလာေနရၿပီး အလြန္ရင္းႏွီးေသာဆက္ဆံေရးရွိၾကသည္။
ခ်င္ယြိက်ိဳးကိုႏႈိးဆြေပးႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ဒါက စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းလာမွာေသခ်ာတယ္။ ရႈနင္နဲ႔ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေနခ်ိန္မွာ သူမက ရႈခ်ိန္ကို ျပသနာမ်ားစြာ မလုပ္ရဲခဲ့ေပ၊ ထိုစဥ္က သူမမွာ ဘာ အဆင့္ အတန္း မွ မရွိခဲ့ေပ။ အခုေတာ့ သူမက မတူေတာ့ေပ။ သူမ မေက်နပ္လွ်င္ ျပသနာရွာႏိုင္သည္။
ရႈဟိန္ အလုပ္ကို ထြက္သြားေတာ့ ရႈနင္ က ေဟာ္ရန္ ကို ဆက္သြယ္ခဲ့သည္။ ေဟာ္ရန္သည္ ရႈက်ီေဟြ႕ႏွင့္ အနီးကပ္ စိတ္တိုင္းက် ေနရေသာေၾကာင့္ စိတ္အေျခေနက အရမ္းေကာင္းေနသည္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္က သာယာမႈကို ခံစားေနၿပီး အရမ္းကို ၾကည္ႏူးေနၾကသည္။ ေနာက္ပိုင္း ဘာေတြျဖစ္လာမည္ကို မေတြးထားၾကေပ။ တကယ္ေတာ့ ေဟာ္ရန္က တကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး သူ႔ကို ထိခိုက္လာမည္ဆိုလွ်င္ ကိုယ္လြတ္႐ုန္းတတ္သူျဖစ္သည္။ သူက မိသားစုကို အားကိုးၿပီး အရည္ခ်င္း မရွိေသာ အသက္တိုမည့္ ေကာင္စားမ်ိဳးသာျဖစ္သည္။
တကယ္တမ္းဆိုလွ်င္ ေက်ာင္းမွာ ေဟာ္ရန္ထက္ ပိုေခ်ာတဲ့ေကာင္ေလးေတြရွိေပမယ့္ ရႈက်ီေဟြ႕က ေဟာ္ရန္၏ မိဘ ေနာက္ခံ အသိုင္းဝိုင္းကို ပိုစိတ္ဝင္စားကာ လက္ထပ္ခ်င္ေနတာျဖစ္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က သိုက္တူးခ်င္တဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႔ လူေပၚေက်ာ့ သခင္ေလးတို႔ျဖစ္ၿပီး တကယ္ကို လိုက္ဖက္တဲ့ ေခြးစုံတြဲလို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရသည္။
ရႈနင္က ေခြၽးထြက္လာေသာေၾကာင့္ ကိုယ့္ဖာသာေရခ်ိဳးလိုက္သည္။ မနက္က ျဖစ္ခဲ့သည္ကို ျပန္စဥ္းစားၿပီး သူ႔စိတ္ေလး ညႇိဳးငယ္သြားရသည္။ သူ႔အကိုႀကီးက သူ႔ကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အေမြးရွည္ပြပြပါသည့္ ေျမေခြးညအိပ္ဝတ္စုံကို ဝတ္ေပးရက္တာလဲ။ ပထမ သူႏိုးလာေတာ့သတိမထားမိေသးေပ။ သူက မွန္ေရွ႕ရပ္လိုက္ေတာ့ သူ႔ေျခေထာက္ၾကားကေန အေမြးေလး ထြက္ေနေသာေၾကာင့္ ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့ အၿမီးရွည္ အေမြးပြေလးက တင္ပါးနားကေန တြဲေလာင္းက်ေနခဲ့သည္။ ဒါက ဘယ္လို ခ်ီးထုပ္ႀကီးတုန္း Σ( ° △°|||)︴
ပုံမွန္ညဝတ္အက်ႌေဘာင္းဘီကို ဘာေၾကာင့္ အၿမီးတစ္ခုက ပါေနရတာလဲ။
ရႈဟိန္က ဝန္ခံလိုက္သည္။ ရႈနင္က ေအးေဆးစြာျဖင့္ နင္နင္က ဘာေၾကာင့္
ေဒါသထြက္ေနတာလဲဟုေမးသည့္အခါ သူကေဘးတိုက္ အကိုႀကီးကို ေခါင္းႏွင့္တိုက္ကာ ေဒါသထြက္စြာ ထုႏွက္ဖို႔လုပ္သည္။ ဒါေပမယ့္ ရႈဟိန္က သူ႔လက္ေလးေတြကို ခ်ဳပ္ထားၿပီး ႐ိုက္မရေပ။ ရႈနင္က အရင္က ဒီလို မလုပ္ရဲေပမယ့္ အကိုႀကီးက သူ႔ကို အလိုလိုက္သည္ကို သိေသာေၾကာင့္ သတၱိရွိရွိညည္းညဴကာ မေက်မနပ္ေျပာခဲ့သည္။ ရႈဟိန္သည္ အလြန္ခ်စ္စရာေကာင္းေသာေၾကာင့္ ဒီလို အဝတ္ေတြကို ရႈနင္ ဝတ္ဆင္သင့္သည္ဟုပင္ ဆိုခဲ့သည္။ ရႈနင္က မေက်မခ်မ္းျဖစ္တာနဲ႔ သူပါးျပင္ေလးကို ေဖာင္းကာ ႏူတ္ခမ္းကို စူးထားလိုက္သည္။
သူ႔ညီငယ္ေလးက အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတယ္၊ အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ ~ ငါ သူ႔ကို အရမ္း ခ်စ္တယ္။
ရႈဟိန္ သည္ ရႈနင္၏ ထိုအမူယာကို ေတာင့္မခံႏိုင္ေတာ့ပဲ ကေလးေလး၏ မ်က္ႏွာကို ခ်စ္စႏိုးျဖင့္ ပြတ္သပ္ကာလိုက္သည္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ရႈနင္က သေဘာတူလိုက္ရသည္။ သေဘာမတူလို႔ဘယ္ရမလဲ။ သူ႔ နတ္ဘုရား အကိုႀကီးက အရင္ဘဝက ဒီလို အက်င့္မ်ိဳး ရွိမွမရွိပဲ။ အခုေတာ့ သူ စိတ္ကူးမယဥ္ဖူးသည့္ လုပ္ရပ္မ်ိဳးကို လုပ္လာတယ္ဆိုေပမယ့္ သူ႔ကိုလည္း အရမ္းကို ခ်စ္ခင္ အလိုလိုက္ကာ ကာကြယ္ေပးသည္ဆိုေတာ့ အကိုႀကီး စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ လုပ္ခြင့္ေပးရမည္ မဟုတ္လား။ ဒါမွ သူ႔လက္က်န္ဘဝေလးက အရင္ဘဝလို ေထာင္ထဲ သနားစရာေကာင္းစြာ မေသမွာျဖစ္သည္။
ရႈဟိန္အခုလို ေျပာင္းလဲသြားတာ ငါ့ေၾကာင့္ျဖစ္ႏိုင္မလား။ ေခါင္းရႈပ္လာေသာေၾကာင့္ ရႈနင္က ဒါကိုမစဥ္းစားေတာ့ဘူး၊ သူ႔အဝတ္အစားေတြကိုဝတ္ၿပီး သူ႔အဖိုးနဲ႔ စစ္တုရင္ကစားရန္ စတုတၳထပ္ကိုသြားခဲ့ေပမယ့္ သူတို႔က တ႐ုတ္က်ားကို ကစားခဲ့ၿပီး ရႈနင္က ဆိုးဆိုးဝါးဝါးကို ရႈံးခဲ့သည္။
ေနာက္ ၂ ရက္အၾကာတြင္ ရႈခ်ိန္က ခ်င္ယြိက်ိဳးကို အိမ္ျပန္ေခၚလာခဲ့သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး မ်က္ႏွာမေကာင္းေသာေၾကာင့္ ေသခ်ာေပါက္ သူတို႔ရန္ျဖစ္လာတာျဖစ္မည္။ ဟား...ဟား..ဟား...
ရႈဟိန္က ရႈနင္ႏွင့္ လူအမ်ားေရွ႕တြင္ အျပန္အလွန္ဆက္သြယ္မႈမရွိေပ။ သူ႔ဖာသာ ဆိုဖာေပၚတြင္ထိုင္ေနသည္။ ရႈေကာင္း ေအာက္ကို ဆင္းလာေတာ့ အားလုံးထမင္းစားခန္းထဲ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ ဝင္လာၾကသည္။ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ရႈနင္ႏွင့္ စကားေျပာခ်င္ေပမယ့္ ရႈနင္က ေရွာင္ေနၿပီး တမင္ ရႈဟိန္နားတြင္ သြားထိုင္ေနလိုက္သည္။ ရႈေကာင္းက မ်က္စိမ်က္ႏွာ ပ်က္ေနေသာ ခ်င္ယြိက်ိဳးကို ၾကည့္ကာ ဆူလိုက္သည္။
" မင္း မဟုတ္ပဲ အေတြးေတြ ဆက္ရွိေနရင္၊ မင္းရဲ႕ကေလးကို ဂ႐ုစိုက္ဖို႔ျပည္ပကိုသြားေနလိုက္။ ဒီမွာပဲ အ႐ူးလို လုပ္မေနနဲ႔ "
ရႈခ်ိန္ ၏မ်က္ႏွာက မည္းေမွာင္ေနၿပီး သူ႔အေဖပန္းကန္ထဲ ဟင္းထည့္ေပးကာ ေျပာလိုက္သည္။
"အေဖ၊ စားပါ"
တကယ္ေတာ့ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ဒီေန႔ အလုပ္ကို လိုက္သြားစဥ္ မထင္မွတ္ပဲ အတြင္းေရးမႈးက ရႈခ်ိန္၏ ႐ုံးခန္းထဲတြင္ စာ႐ြက္စာတမ္းသြားေပးရင္း နက္ခ္ တိုင္ေစာင္းေနတာေတြ႕ေသာေၾကာင့္ ျပန္ျပင္ေပးေနစဥ္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ဝင္သြားခဲ့သည္။ ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ အတြင္းေရးမႈးက ရႈခ်ိန္၏ လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ထားသလို ထင္လိုက္ၿပီး ေအာ္ဟစ္လိုက္ကာ ေဒါသထြက္လြန္းလို႔ သူမမ်က္လုံးမ်ားေမွာင္လာၿပီး သူမသတိလစ္သြားသည္။ အျပင္ဘက္ရွိ အတြင္းေရးမႉးမ်ားႏွင့္ လက္ေထာက္မ်ား အားလုံး အံ့အားသင့္ သြားၾကသည္။ သူတို႔ အားလုံးသည္ သခင္မကို ကူညီရန္လာၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဥကၠဌသည္ အတြင္းေရးမႉးအသစ္ႏွင့္အတူ အစည္းေဝးတက္ရန္ ထြက္သြားခဲ့သည္။ လူတိုင္း၏ႏွလုံးသားသည္ ငလ်င္လႈပ္ သလို တုန္ယင္သြားခဲ့သည္။
အတြင္းေရးမႉးအသစ္သည္ အသက္မငယ္ေတာ့သည့္အျပင္ အန္တီအ႐ြ ယ္ပင္ျဖစ္ေနၿပီ။ သူမရဲ႕ကိုယ္လုံးကို ဘယ္ေလာက္ ထိန္းသိမ္းထားေပမယ့္ ကေလးတစ္ေယာက္ေမြးၿပီး ေနာက္ကိုယ္ဝန္ရွိေနေသာ ခ်င္ယြိက်ိဳးကို မယွဥ္ႏိုင္ေပ။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ ရႈခ်ိန္က သူမကို ထားရစ္ကာ ထြက္သြားေတာ့ ဘယ္သူမွ မတားရဲၾကေပ။ ခ်င္ယြိက်ိဳးမွာ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံမရွိတဲ့အတြက္ သူမ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ေပ၊ သူမ ငိုဖို႔ပဲ တတ္ႏိုင္ေတာ့သည္။
ဒါေၾကာင့္ ခ်င္ယြိက်ိဳး ဟာႏွစ္ရက္ၾကာစဥ္းစားခဲ့ၿပီး ဒီကိစၥမွာ ရႈနင္ကို အသုံးခ်မွ သူမ အႏိုင္ရဟု သူမခံစားခဲ့ရသည္။ ရႈခ်ိန္က သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား ဘာမွ မရွိပါဘူးဟု ေျပာေပမယ့္ ခ်င္ယြိက်ိဳးမယုံေပ။ နမ္းေနတာေတာင္ ဘာမွ မျဖစ္ဘူးတဲ့လား။ အျပင္မွာ မေရာပရည္ေနတာကို သူမ သေဘာထားႀကီး ခြင့္လႊတ္ေပးႏိုငေပမယ့္ ႐ုးခန္းမွာ ခုလိုေနတာက အရမ္းအႏၲရာယ္မ်ားသည္။
ရႈေကာင္းက သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ သူ႔သားနဲ႔ ခ်င္ယြိက်ိဳးတို႔က စ႐ိုက္ခ်င္း မတူေပ။ ဒီမိန္းမက သူ႔ေျမးေလး ရႈေယာင္းကို ကိုယ္ဝန္လြယ္ထားလို႔သာေပါ့။ ရႈေယာင္းေမြးၿပီးသြားလွ်င္ သူမ ေသလည္း ရႈေကာင္း ဂ႐ုစိုက္မည္ မဟုတ္ေပ။
ရႈဟိန္က ျဖည့္ညႇင္းစြာ စားေနေပမယ့္ ရႈနင္က ဝၿပီေျပာေတာ့ ရႈဟိန္က တူကိုခ်ၿပီး စားၿပီးၿပီဟုေျပာကာ အေပၚထပ္ကိ တက္သြားေတာ့သည္။ ရႈနင္လည္း ရႈဟိန္ေနာက္က ကပ္လိုက္သြားကာ ခ်င္ယြိက်ိဳးကို အၾကည့္တခ်က္ေတာင္ မေပးသြားေပ။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးက ကိုယ့္အခန္းကိုယ္ သြားသင့္ေပမယ့္ ရႈနင္က ရႈဟိန္ေနာက္က လိုက္လာၿပီး ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ မွန္ေရွ႕တြင္ သြားတိုက္လိုက္ၾကသည္။ ရႈဟိန္က သူ႔ညီေလးကို ၿပဳံးၾကည့္ကာ ေနာက္တေန႔႐ုံးတက္ၿပီးရင္ေတာ့ သူ႔ညီေလးကို ဒီကေခၚကာ ဟိုးအေဝးကို သြားရေတာ့မည္ဟု ေတြးေနသည္။
ရႈနင္က ရႈဟိန္ ဘာေတြးေနသည္ကို မသိပဲ ေအးေဆးစြာသြားတိုက္ေန သည္။
သူ႔ညီငယ္ေလးက အရမ္းတုံးတာပဲ၊ သူ ဘာမွမသိဘူး ......သူက ငါ့ကို ၿပဳံးေျပေနတယ္။
ျမတ္ႏိုးစရာ ႐ူးတူးေပါေတာ သူ႔ခ်စ္ညီေလးကို ခ်င္ယြိက်ိဳးက အသုံးခ်ခ်င္ေနေသးတယ္။
သူတို႔ညစာစားၿပီးေနာက္ ရႈေကာင္းက ရႈခ်ိန္ကိုစတုတၳထပ္သို႔ ေခၚေဆာင္သြားသည္။ခ်င္ယြိက်ိဳးသည္ ဒုတိယထပ္သို႔ တိုက္႐ိုက္သြားသည္။ အခန္းထဲတြင္ ကေလးငယ္၏ အရိပ္ကို မေတြ႕ရပဲ သူ႔ဖုန္းက စားပြဲထိပ္တြင္ရွိေနသည္။ သူ စာသြားလုပ္ဖို႔ သြားၿပီလား။ ရႈဟိန္ရဲ႕စာဖတ္ခန္းက ဝင္ခြင့္ကို ကန႔္သတ္ထားလို႔ သူမ ဝင္လို႔မရေပ။ သို႔ေသာ္ သူမအေနျဖင့္ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ေတာ့ပါ။စာၾကည့္ခန္း အျပင္ဘက္တြင္ ရပ္ကာ ရႈနင္၏အမည္ကို ႐ုတ္တရက္ေအာ္ေခၚ လိုက္သည္။ ေထာင့္နားမွာ အၿမဲထိုင္ေနေသာကိုယ္ရံေတာ္သည္ အျပင္ဘက္တြင္ေစာင့္ေနၿပီး ခ်င္ယြိက်ိဳးကို အခန္းထဲ တလွမ္းေတာင္ ဝင္ခြင့္မျပဳေပ။
ခ်င္ယြိက်ိဳးက ရႈနင္ ၏ပုံရိပ္ကို မေတြ႕ရေသးေသာ္လည္း ရႈခ်ိန္ ေရာက္လာၿပီး သူမကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ကာ ေမးလိုက္သည္။
" မင္းဘာလုပ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာလဲ"
"ကြၽန္မ ...ကြၽန္မ သားကို သတိရလို႔... "
ရႈခ်ိန္က ရႈဟိန္ ၏ကိုယ္ရံေတာ္ကိုေဒါသျဖင့္တြန္းထုတ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ကိုယ္ရံေတာ္သည္ သူ၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္ အခက္ေတြ႕ေသာ အၾကည့္ျဖင့္တံခါးကို ထပ္မံပိတ္ဆို႔လိုက္သည္။
"ဥကၠဌ ရႈ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး သခင္ေလးရႈကို ကို အရင္ဆက္သြယ္ေပးပါလားခင္ဗ်ာ။ "
ဒီလူက ရႈဟိန္ရဲ႕လူလား။ ရႈဟိန္က ရႈဘိုးဘြားပိုင္အိမ္ႀကီးမွာ ေနထိုင္ၿပီး ဘယ္လိုေတာင္ လုပ္ရဲတာလဲ။ ခ်င္ယြိက်ိဳးက မ်က္လုံးျပဴးလာသည္။ အိမ္ထဲမွာလူေတြက ရႈခ်ိန္ရဲ႕ အမိန႔္ကိေတာင္ နားမေထာင္ခ်င္တာလား။ ခ်င္ယြိက်ိဳးရဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြက ေတာက္ပသြားၿပီး ရႈခ်ိန္ႏွင့္ ရႈဟိန္ၾကား ေသြးခြဲဖို႔ အကြက္ရသြားခဲ့သည္။ ဘုရားေရ...ယုံေတာင္ မယုံႏိုင္ဘူး။
ဒီမွာ ငါ့အခြင့္အလမ္းပြင့္လာၿပီလား!
ရႈခ်ိန္သည္ သူ႔သားဆီကို မက္ေဆ့ခ္်တစ္ေစာင္ကိုေအးေဆးစြာ ပို႔လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ထြက္သြားခဲ့သည္။
ရႈခ်ိန္က စိတ္ဆိုးလြန္းလို႔ သူ႔သားမ်က္ႏွာကိုေတာင္ မၾကည့္ခ်င္ေတာ့ဘူးလား။
ထိုအေတြးေၾကာင့္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ပီတိျဖစ္လို႔ေနသည္။ စာဖတ္ခန္းထဲတြင္ ရႈနင္က အေဖ့ဆီက စာေၾကာင့္ အိပ္ခ်င္မႈးတူးျဖင့္ ထြက္လာခဲ့သည္။ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ရႈနင္အိပ္ခ်င္ေနသည္ကို ဂ႐ုမစိုက္ပဲ လက္ေမာင္းကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ကာ ၿခံထဲဆင္းလာၿပီး ခုံတန္းတစ္တြင္ ထိုင္လိုက္သည္။
ခ်င္ယြိက်ိဳးရဲ႕မ်က္ႏွာတစ္ဝက္ကိုေမွာင္မိုက္ထဲမွာဖုံးကြယ္ထားခဲ့ၿပီးတေစၦလို အေရာင္ေတာက္ပေနသည္။
"နင္နင္ ..မင္းအေဖ... အေမ့ကိုလွည့္စားေနတယ္။ အေမ ကိုယ္တိုင္ မ်က္စိနဲ႔ျမင္ခဲ့တယ္"
ဟုမ်က္ရည္မ်ားက်လာၿပီး သူမငိုေႂကြးကာေျပာခဲ့သည္။ သူမသည္စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာၿပိဳကြဲေနသကဲ့သို ရႈနင္လက္ကို တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးၿပီး အကူအညီမဲ့ေသာ သနားစရာ ဇနီးတစ္ ဦး ကဲ့သို႔ အလြန္စိတ္ထိခိုက္ကာ အလြန္စိတ္ရႈပ္ေထြးေနေသာ ပုံစံလုပ္ေနသည္။
" သူဘယ္လိုလုပ္ ငါ့အေပၚ ခုလို လုပ္ႏိုင္မွာလဲ။ ငါက သူ႔ကေလးကို လြယ္ထားရတုန္းပဲေလ...အဟင့္..ဟင့္... "
ရႈနင္ က သူ႔ဆံပင္ေတြကို သပ္တင္ရင္း သူ႔အေမရဲ႕ သ႐ုပ္ေဆာင္မႈကို မထူးျခားသလို ၾကည့္ေနသည္။
"ဒီလိုျဖစ္မယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ ဟိုးအရင္ကတည္းက သိေနၿပီးသားပါ။ "
ဘာ? ခ်င္ယြိက်ိဳးက ရႈနင္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေပမယ့္ ၿခံထဲက မီးတိုင္က ေဝးေနေသာေၾကာင့္ တေယာက္အမူယာကို တေယာက္ သိပ္မျမင္ရေပ။
"ကြၽန္ေတာ္ ေမြးလာကတည္းက သူမ်ားနဲ႔မတူဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အေဖေကာ အေမေကာ မရွိဘူး။ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ေမြးၿပီး ပိုက္ဆံပို႔ေပး႐ုံနဲ႔ မၿပီးဘူးဆိုတာ အေမသိၿပီလား။ ?"
"ဒါက မင္းရဲ႕အေဖနဲ႔ ဘယ္လို သက္ဆိုင္ေနလို႔လဲ"
သူ ဆိုလိုတာကကို သူ႔အေမ နားမလည္ဘူးေပ။ ရႈနင္၏ႏူတ္ခမ္းေတြက ေကြးၫြတ္သြားၿပီး မ်က္ဝန္းထဲမွာ ေမွးမွိန္ေသာ အလင္းေရာင္ ေပၚလာသည္။ ဒီမိန္းမက တကယ္ကို တကိုယ္ေကာင္းဆန္တာပဲ။ ရႈနင္က ေအးေအးေဆးေဆးေျပာလိုက္သည္။
" ေဖေဖဟာ ေက်ာက္႐ုပ္လို ႏွလုံးသားမရွိတဲ့ လူသားတစ္ေယာက္ မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ ဒါကို ကြၽန္ေတာ့္ အ႐ြယ္ေလးနဲ႔ေတာင္ သိထားၿပီ"၊
"...... "
"ရႈဟိန္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ ကိုၾကည့္လိုက္ပါ ဦး ။ အေမ သိမွာေပါ့။ အေမ လက္မထပ္ရေသးပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမြးခဲ့တယ္ေလ။ ရႈဟိန္လည္း ဒီလိုပဲ။ အေဖက လက္မထပ္ရေသးခင္ ရႈဟိန္ကို ကိုယ္ဝန္ရခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေျပာရရင္ အေဖ့ဆီမွာ တရားဝင္သား တစ္ေယာက္မ ွမရွိေသးဘူး။ ဒါက အေဖ့အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတဲ့ အခ်က္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ အခု အေမ့ဗိုက္ထဲမွာ ရႈေယာင္းရွိေနၿပီေလ။ ရႈေယာင္းက တကယ္ကို ကံေကာင္းပါတယ္။ သူက အေဖ့ရဲ႕တဦးတည္းေသာ တရားဝင္သားပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အေမ ရႈေယာင္းကိုပဲ ေသခ်ာ ဂ႐ုစိုက္ေပးပါ။ သူသည္ အေမ့ရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ပင္ ကူညီေပးလိမ့္မယ္"
"...... "
ခ်င္ယြိက်ိဳးက အႀကီးအက်ယ္သက္ျပင္းခ်ၿပီး သူမ မ်က္လုံးထဲက မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လာသည္။
အနည္းဆုံးေတာ့ ရႈေယာင္းက သူ႔အေမထံမွ စစ္မွန္ေသာခ်စ္ျခင္းေမတၱာရရွိလိမ့္မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အရင္ကေတာ့ ရႈနင္ မနာလိုျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ္လည္း၊ အခုေတာ့ သူက မလိုေတာ့ေပ။
"ေနာက္က်ေနၿပီ၊ ျပန္ၾကစို႔၊ ညနက္အိပ္တာ ကေလးအတြက္ေကာ အေမ့အတြက္ေကာ မေကာင္းဘူး။ "
"အင္း"
ခ်င္ယြိက်ိဳး၏ႏွလုံးသည္ အလြန္အမင္းစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေန သည္။ သူမ၏လက္မ်ားသည္ ပုံမွန္မတုန္ခါေနၿပီး သူမ ၏ေျခေထာက္မ်ားက အားနည္းေနသည္။
ငါမွားသြားၿပီလား ငါတို႔၏ဆက္ဆံေရးကို ငါ အလြန္တန္ဖိုးထားခဲ့တာေကာ ဟုတ္ရဲ႕လား။အခု ငါသည္ မစၥစ္ ရႈ ျဖစ္ေနၿပီ၊ ငါ့ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို နိမ့္က်ေအာင္ လုပ္ေနမိျပီလား။ ငါက သူ႔႕ရဲ႕ နွစ္သက္ရာကိုရရွိေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဒီအစား ငါက ငါ့ကေလးေတြအေပၚ အခ်ိန္ပိုေပးသင့္သလား။ ရႈနင္ေျပာတာက ဒီလိုလား။ ရႈေယာင္း....သူက ငါ့ကိုေထာက္ခံမႈျဖစ္လာလိမ့္မယ္တဲ့။
အေမရဲ႕ကံေကာင္းျခင္းၾကယ္ကေလး၊ အေမက အရမ္းကို ဝမ္းနည္း ေနတယ္၊ အသက္ရႉဖို႔ေတာင္ ခက္ခဲေနတယ္၊
သူမေသေတာ့မယ္လို႔ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ခံစားေနခဲ့ရသည္။
သူတို႔ႏွစ္ ဦး ထိုင္ေနေသာေနရာက ထြက္သြားေတာ့ အရိပ္ထဲတြင္ ရပ္ေနေသာ အရိပ္တခုက ထိုေနရာကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလွ်ာက္လာျပီး စဥ္းစားေနသည္။
နင္နင္...ငါ့သားေလးက ငါ့အေပၚကို ဒီလိုျမင္ေနတာလား။ သူ႔အေဖ၏ ေမတၱာကို သူတစ္ခါမွ မခံစားခဲ့ဖူးတာလား။
ရႈခ်ိန္က ပထမ စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ျခင္းသာမက စိတ္ဓာတ္မက် ေနသည္။ ျပီးေတာ့ သူက စိတ္အားထက္သန္လာသည္။ အေၾကာင္းမွာ ရႈနင္က တစ္ခ်ိန္က သူ႔လက္ထဲသို႔ခုန္တက္လိုက္သည့္ ခံစားခ်က္ကို သူ သတိရလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ သူ႔ကေလးက သူ႔အေဖကိုၾကည္ညိဳ ေလးစားတယ္၊ သူ႕ရဲ႕အေဖဘက္က သူ႕အေပၚကို စစ္မွန္တဲ့ ခံစားခ်က္ေတြရွီတယ္ဆိုတာ ေဖာ္ျပျပီး အခုအခ်ိန္ အရာရာကိုေလ်ာ္ေၾကးေပးရန္ေနာက္မက်လြန္းေသးေပ။
ဒီေတာ့ ကိုးနာရီေက်ာ္ရံုေလးရွိေသးခ်ိန္မွာ ရႈခ်ိန္က ရႈဟိန္ရဲ႕စာႀကည့္ခန္းကေန ရႈနင္ကို လာ ေခၚသြားတဲ့အခါ ရႈနင္ အဲ့ံ့ၾသသြားၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးေတာင့္တင္းသြားသည္။
ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ အစ္ကိုႀကီးေရ ~( ⊙ o ⊙ )~
ရႈဟိန္ ၏မ်က္ႏွာသည္ေရခဲကဲ့သို႔ေအးခဲသြားကာ သူ၏အၾကည့္ထဲမွာနက္ရႈိင္းေသာေလေအးႏွင့္လႈိင္းထန္ေနသည္။ ￣"￣
ရႈခ်ိန္သည္ မိသားစုဘ ၀ကိုတည္ေဆာက္ခ်င္ေသာေႀကာင့္ သူ၏ညဝတ္အက်ႌေဘာင္းဘီကို ၀ တ္ဆင္ထားသည္။ရႈနင္ကိုလည္း ခ်င္ယြိက်ိဳးဝယ္ေပးထားေသာ ညအိပ္ဝတ္စံုကို ကိုယ္တိုင္လဲေပးေနသည္။
"နင္နင္...အေဖ့ကို သား ... မယုံဘူးလား"
သူသည္စကားလုံးတိုင္းကိုနားေထာင္ခဲ့ၿပီး ရႈနင္က " ...... " ျဖစ္ကာ ူတိတ္တဆိတ္ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ရႈခ်ိန္ဘဝ၏ ေနာက္ဆံုး အမ်ိဳးသမီးျဖစ္သည္။ ဘာေႀကာင့္လဲဆိုေတာ့ ရႈေကာင္း ေသျပီး သိပ္မႀကာခင္ ရႈခ်ိန္က ေသဆံုးသြားမည္ျဖစ္ေသာ ေႀကာင့္ပင္။ ဒါေႀကာင့္ ရႈဟိန္က ဘြဲ႕ရျပီးေနာက္တနွစ္မွာ company ရဲ႕ Chairman ျဖစ္လာမည္။
ရႈခ်ိန္က သက္ျပင္းခ်ကာ နင္နင္၏ေခါင္းေလးကို အသာယာပြတ္သပ္ကာ သူ႔သားကိုဂ႐ုတစိုက္ေပြ႕ခ်ီေခၚေဆာင္သြားသည္။ ရႈနင္က ထိုအရာကို နည္းနည္းေလးမွသေဘာမတူေပ၊ Shu Cheng ကသူ၏ ဦး ေခါင္းထိပ္ကိုႏူးညံ့ေသာမ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ႀကည့္ကာ နမ္းခဲ့သည္ -
" လူႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ကိစၥေတြကိုမင္းနားလည္မွာမဟုတ္ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ငါနဲ႔ ရႈဟိန္ရဲ႕အေမၾကားမွာျဖစ္ရပ္ေတြအမ်ားႀကီးျဖစ္ခဲ့တယ္၊ လက္မထပ္ခင္ ရရွိခဲ့တဲ့ကေလးဟာ ငါတို႔ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ၾကည္လင္ျပတ္သားစြာ ခံစား ရေစခဲ့တယ္၊ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္း လက္မွတ္ဟာ စာ႐ြက္တစ္႐ြက္သက္သက္ပဲ ျဖစ္တယ္၊ အဲဒါက ငါတို႔ခံစားခ်က္ေတြကို မတားဆိးနုိင္ဘူး။ အစပိုင္းမွာေတာ့ ဒီအေၾကာင္းကို ငါ မသိခဲ့ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ အခုငါသိၿပီ။ အေဖ က မင္းကို ခ်စ္ျခင္းေတြ ေပးခ်င္တယ္။ ရင္းနွီးခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္ေနရာက စမယ္ဆိုတာအေဖ မသိခဲ့ဘူး၊"
"...... "
ရႈနင္မ်က္လံုးေမွးစင္းကာ အေဖ့ပုခံုးကိုမွီကာ ေမႊြးႀကိဳင္ေသာ ေရေမႊး အနံ႕ကိုရႈေနသည္။
ရႈနင္က ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ သူ႔အေဖနဲ႔သူ႔အဖိုးတို႔ ဘယ္လို ူလူ႕ေလာကထဲက ထြက္ခြာသြားမယ္ဆိုတာကိုျပန္စဥ္းစားရင္း ခုလို ေနရတာကို သေဘာက်လာခဲ့သည္။
"နင္နင္... သား မင္းဘာလို႔ အေဖ ဘာလုပ္သင့္တယ္ဆိုတာ မေျပာရတာလဲ။ အေဖက မင္းနဲ႕အတူ အခ်ိန္ပိုေပးျပီး အတူတူေနေပးမယ္။ ပိုက္ဆံထက္ အေဖ့သားကို အေဖ ပိုတန္ဖိုးထားတယ္။ သား နဲ႔ဘယ္လိုရင္းႏွီးႏိုင္မလဲဆိုတာ အေဖ တကယ္မသိဘူး။ "
သူဟာသနားစရာေကာင္းတဲ့လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ရႈနင္ ဟာအရင္က ရႈခ်ိန္ ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကိုမရခဲ့ေပ။ အေဖ့ရဲ႕ပြင့္လင္းေသာ စကားကို ႀကားလုိက္ရစဥ္ ရႈနင္ အလြန္စိတ္သက္သာရာရေစခဲ့သည္။ အရင္ဘဝမွ ရႈခ်ိ္န္က သူ႕ကို ထိခိ္ုက္ေအာင္ လုံးဝ မလုပ္ခဲ့ေသာေႀကာင့္ သူ႕အေဖကို ခြင့္လႊတ္ျပီး ခ်စ္ျခင္းတရားျဖင့္ ရင္းနွီးစြာေနသင့္သည္ဟု ရႈနင္ယူဆသည္။
ဒါေႀကာင့္ အသက္ ၃၀ အ႐ြယ္ လူတစ္ေယာက္ဟာ ကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ သူ႕ဖခင္ လည္ပင္းမွာ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဖက္ထားခဲ့သည္။
ရႈခ်ိန္ ကၿပဳံးလိုက္သည္။ ဖခင္၏ေမတၱာကို မလိုခ်င္ေသာ ကေလး တစ္ေယာက္ ရယ္လို႕ရွိပါ့မလား။ သူသည္ ကေလးေလးကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္ထားၿပီး ကေလးငယ္ကို မထိခိုက္ေစရန္ သူ၏ခြန္အားကိုသတိထားေနခဲ့သည္။
" အေဖ့ကို ခြင့္လႊတ္မယ္လုိ႕ ေျပာရင္ အေဖ မင္းကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ တခု ေျပာျပမယ္ "
ရႈနင္သည္ သူ႕အေဖကို မေသခ်ာမေရရာစြာၾကည့္လိုက္သည္။ သူ၏ႀကီးမားေသာမ်က္လုံးမ်ားသည္ အလြန္လွပျပီး အလြန္ခ်စ္စရာေကာင္းသည္။ ရႈခ်ိန္၏ႏွလုံးသားသည္ သူ၏စိတ္ႏွလုံးအရည္ေပ်ာ္သြားၿပီး နူးညံ့သြားသည္။ အံ့ၾသစရာမဟုတ္ေပ။ သူမ်ားနွင့္ နီးနီးကပ္ကပ္ေနတာ မႀကိဳက္ေသာ သူ၏သားႀကီးသည္ ဒုတိယေျမာက္သားကို အလြန္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ တယ္ဆိုတာ မထူးဆန္းေတာ့ေပ။ ညအခ်ိန္တြင္ သူမႀကိဳက္ေသာသူႏွင့္ အတူအိပ္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဒုတိယ သားက အရမ္းကို ခ်စ္စရာေကာင္းလို႕ သားႀကီးက အရမ္းခ်စ္တာျဖစ္မည္။
" ဒါဆို ဒါက ...... "
အားလုံးရပ္တန႔္မသြားဘဲ ရႈခ်ိန္က အားလံုး ဖြင့္ေျပာခဲ့သည္။
သူ႔သားႀကီးအတြက္ ေသတြင္းတူးေပးေနတဲ့ ဖခင္က ရႈဟိန္ ေသခ်ာ ဖုန္းကြယ္ထားတဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္တစ္ခုလုံးကို ရႈနင္ကိုေျပာျပခဲ့ရႈနင္က ဒါကို ႀကားရေတာ့ အံ့အားသင့္သြားၿပီး ေခါင္းတခုလံုး ဗလာျဖစ္သြားေတာ့သည္။
ငါလည္းၿမိဳ႕ေတာ္ကိုသြားရမွာလား။ ရႈဟိန္က အိမ္ကိုျပင္ဆင္ထားၿပီးျဖစ္သည္။ ေက်ာင္းႏွင့္အလြန္နီးကပ္သည္။ တစ္ ဦး ႏွင့္တစ္ ဦး ဂ႐ုစိုက္ႏိုင္ၿပီး ရႈဟိန္က သူနွင့္ပတ္သတ္သည့္ အရာရာကိုကိုင္တြယ္လိမ့္မည္။ ရႈနင္၏စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ မုန္တိုင္းထန္လာသည္။
ငါက အကိုႀကီးလက္ထဲမွာ အဖမ္းခံရေတာ့မွာေပါ့....!!! Σ (°△° |||) ︴
=========================
Chapter (57)_ ငါက အကိုကြီးလက်ထဲမှာ အဖမ်းခံရတော့မှာပေါ့(Z+U)
သေးငယ် ကောင်လေးကိုအိပ်ယာပေါ်တင်ပြီးနောက် ရှုဟိန်က သူ့ကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းငုံ့ကြည့်ပြီးနောက် ရှုနင်ဝတ်ထားသော အဝတ်စားမှ ကြယ်သီးများကို တခုချင်း ဖြုတ်လိုက်သည်။ သူ့ညီငယ်လေးကို အိမ်သို့ခေါ်ဆောင်လာစဉ်က ညီလေးက ဘယ်လောက်တောင် ပိန်ပါးလိုက်သလဲ၊ အသားရောင်က အဝါရောင်သမ်းပြီး အဟာရမပြည့်ဝမှန်းသိသာလှသည်။ အခုတော့ သူ တောက်လျှောက် ဂရုစိုက်ပေးလိုက်တော့ ကြက်ဥပြုတ်လေးလို ဖြူဖွေးနူးညံ့သော အသားရေပေါ်တွင် ပန်းရောင်လေးပင် သန်းလာခဲ့လေပြီ။ သူ ဒီကောင်ငယ်လေးကို အပင်ပန်းခံဂရုစိုက်ရကျိုးနပ်လာလေပြီ။
ရှုဟိန်က ခေါင်းထဲ ဘာလုပ်မယ်ဆိုတာ တွေးနေရင်း လက်က ဇယ်ခတ်သလို ရှုနင်၏အင်္ကျီနှင့် ဘောင်းဘီကို အတွင်းခံက အစ ချွတ်ပေးလိုက်သည်။
ထိုသို့ အဝတ်ချွတ်ပေးနေစဉ် ရှုနင်က အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေသော်လည်း အားလုံးသိနေသည်။ ဒါပေမယ့် အကိုကြီးကို မတားပဲ မျက်နှာကျက်ကိုပဲ စိုက်ကြည့်ရင်း လုပ်ခွင့်ပြုထားသည်။ အကိုကြီးလည်း သူ့အဝတ်ကို ချွတ်ပြီးသည်နှင့် အိပ်ယာထက် လဲနေသော သူ့ကိုယ်ပေါ် ကိုင်းညွတ်ကာ ပွေ့ချီလိုက်သည်။ ရှုနင်က အလိုလျောက်ပင် အကိုကြီး၏လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ကာ သူ့ခြေထောက်များက အကိုကြီး၏ဘာမှဝတ်ထားသည့် ခါးကို ဖက်တွယ်ပြီး ခွလျက် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖက်လိုက်သည်။ ယခုတစ်ခါတော့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ခွထိုင်ရသည့် အနေထားကို ရှုနင် ဘယ်လိုမှ စိတ်အနှောက်ယှက်မဖြစ်တော့ပေ။ ဒီလိုလုပ်တာ သူ့အောက်ပိုင်းက ချိုးလေးကို အကိုကြီးကိုယ်နှင့် ကာပြီးသားဖြစ်သွားပြီမဟုတ်လား။ ဒါပေမယ့် သူ့ချိုးလေးက အကိုကြီးရဲ့ ဗိုက်ကို သွားထိနေတာကိုတော့ သတိမထားမိလိုက်ပေ။
ရှုဟိန်က ညီငယ်လေးကို သေချာဂရုစိုက်ပေးနိုင်တဲ့ အကိုကောင်းတစ်ယောက်ပဲဟုတွေးက ဆယ်မှတ်အပြည့်ပေးနေမိသည်။
နင်နင်၏ ခုလို အနေအထားကြောင်း ရှုဟိန်၏ ရင်ထဲမှာ ညည်းတွားသံထွက်မိ မတတ် ကျေနပ်နေမိသော်လည်း နင်နင်ကို သေချာပွေ့ဖက်ကာ ရေချိုးဇလုံထဲကို ထည့်လိုက်ပြီး ပထမ ဦး ဆုံးသူက ယုန်ကောင်လေးကိုရေချိုးပေးဖို့လုပ်ခဲ့သည်၊ သူ့ခြေထောက်ကြားတွင် နင်နင်ကို ထိုင်စေပြီး ဆပ်ပြာရည်ဖြင့် တကိုယ်လုံးကို သေချာ ပွတ်သပ်ဆေးကြောကာ ရေချိုးပေးသည်။ ထိုသို့လုပ်နေရင်း တင်ပါးဖောင်းဖောင်းလေးကို အသာယာ ဖျစ်ညစ်လိုက်သေးသည်။ သူ ပြုစုပျိုးထောင်ထားတဲ့ကိုယ်လေးမှာ ဘယ်နေရာက ဘယ်လောက် အသားပြည့်လာပြီလဲဆိုတာ သူသေချာ စစ်ဆေးဖို့လိုတယ်လေ။
" အစ်ကိုကြီး၊ ကျွန်တော် ပင်ပန်းနေပြီ၊ အမြန်လုပ်ပြီး သွားအိပ်ကြစို့"
အကိုကြီး ဘာလုပ်နေတယ်ဆိုတာ သိနေသော ရှုနင်က နူတ်ခမ်းလေးဆူပြီး လောလိုက်သည်။
ရှုဟိန်က စိတ်မဆိုးပဲ နင်နင်ပြောသည့်အတိုင်း အမြန်ရေချိုးပေးပြီးနောက် သူလည်း အမြန် ရေချိုးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ နင်နင်ကို တဘတ်ဖြင့် ထုပ်ပိုးကာ အိပ်ခန်းထဲသယ်လာသည်။ နင်နင်က အကိုကြီးလုပ်ပေးသမျှကို မျက်လုံးမှိတ်ကာ ငိုက်ရင်း ဇိမ်ယူနေသည်။ ရှုဟိန်က နင်နင်ကို သေချာ ရေသုတ်ပေးပြီးနောက် ဒီညအတွက် မြေခွေးဒီဇိုင်း ညဝတ်အင်္ကျီကို ထုတ်ကာ ဝတ်ပေးလိုက်သည်။ လက်တို၊ ဘောင်းဘီတို နှင့် အနောက်ဘက်တွင် မြေခွေးအမြီးရှည်ရှည်လေးပါသော ညအိပ်ဝတ်စုံလေးကိုဝတ်လိုက်တော့ နင်နင်က အရမ်းကို ချစ်ဖို့ကောင်း သွားသည်။
ရှုနင်က အလွန်အံ့အားသင့်မိသော်လည်း သူက ရှုဟိန်ဝတ်ပေးသမျှကို မငြင်းပဲ ဝတ်ဆင်လိုက်သည်။ သူ့အစ်ကိုကြီးသည် သူ့ကိုယ် ကို သန့်ရှင်းအောင်လုပ်ပြီး အနားတွင်ထိုင်လှဲလိုက်သည့်အချိန်တွင် ရှုနင်သည် မသိစိတ်ဖြင့် ကိုယ်ကိုစောင်းလှည့်ကာ သူ၏အစ်ကိုကြီးကိုဖက်ထားလိုက်သည်။ ရှုဟိန်လည်း ကျေနပ်နှစ်ခြိုက်စွာဖြင့် နင်နင်ကို ဖက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။
နံနက်ခင်း၌ ငှက်တစ်ကောင်သည် သစ်ပင်ပေါ်မှ ကျယ်လာင်စွာ မြည်ကျွေးလိုက်သောကြောင့် ရှုနင်နိုးလာခဲ့သည်။ သူ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်နှင့် ဘေးတွင် အိပ်မောကျနေသော နတ်ဘုရားတမျှ ချောမောလှပသည့် အကိုကြီးကို တွေ့သော် သူ့လက်ကို ဆန့်တန်းလိုက်ပြီး အကိုကြီး၏မျက်ခွံတွေကို ထိကြည့်ဖို့ လုပ်လိုက်သည်။ ဒါပေမယ့် သူ့လက်က အကိုကြီး မျက်ခွံကို မထိခင် နက်မှောင်စူးရှသော မျက်လုံးတစ်စုံက ဖွင့်လာပြီး သူ့ကို စူးစိုက်ကြည့်နေသဖြင့် ရှုနင် ရင်ထဲ ထိတ်ခနဲဖြစ်သွားကာ ပြောမိပြောရာ ပြောလိုက်သည်။
"နင်နင်... မင်းလေးက တကယ့် အဆိုးလေးပဲ ~"
wow အစ်ကိုကြီးရဲ့အသံက အရမ်းကို ဆက်ဆီ sexy ကျပြီး နားထောင်လို့ကောင်းတယ်၊
ရှုနင်က မျက်တောင်ခတ်ကာ အပြစ်ကင်းဟန်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
"အစ်ကို နိုးလာပြီလား။ ပင်လယ် သမုဒ္ဒရာဘက်ကလာတဲ့ လေက အေးတယ်။ နေလည်း မထွက်သေးဘူး။ အကိုကြီး ဘာမှ မဝတ်ပဲ အိပ်တော့ အအေးမိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ "
သူ့ကိုယ်ပိုင်စကားဖြင့် သူ့ကို ပြန်ပြောရတာ ဘယ်လောက် င်စိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းတယ်ထင်လဲ....ရှုနင်က ပြောပြီး စိတ်ထဲကနေ ကျိတ်ရယ်နေသည်။
" နောက်တခါ အဝတ်စားဝတ်ပြီးမှ အိပ်နော်"
ရှုဟိန်က ကလေးလေး ဘာကြောင့်ပြောတယ်ဆိုတာ သိပေမယ့် သူက ဘယ်လိုမှ မနေပေ။ ကောင်လေးရဲ့ ခြေထောက်သေးသေး သွယ်သွယ်လေး ကို လက်နှင့် အသာယာ ဆုပ်ကိုင်ကာ ဖျစ်ညစ်ကြည့်နေသည်။ ခြေထောက်တွေက သေးသွယ်ပြီး အဆီမရှိပေ။
ပြီးတော့ ရှုဟိန်က အိပ်ယာထက်က ထပြီး ညဝတ် အဝတ်စားကို ကောက်ဝတ်ကာ အိပ်ယာထက်တွင် ပြန်လာလှဲလိုက်သည်။ ရှုနင်က အဝတ်ဝတ်နေသော အကိုကြီးကို ချောင်းကြည့်ကာ အဆီပိုမရှိ ကျစ်လစ်ဖြောင့်တန်းသော ကိုယ်ကိုကြည့်ကာ သဘောကျနေမိသည်။
"...... "
တနေ့ကျရင် သူလည်း အကိုကြီးလို ကိုယ်လုံးတောင့်လာမည်ဆိုသည့် သူ့ယုံကြည်ကို အဆုံးရှုံးမခံနိုင်ပေ။ ရှုနင်က အကိုကြီးကို မျက်နှာချိုသွေးဖို့ စိတ်ကူးလိုက်ပြီး ရှုဟိန်၏ခြေသလုံးတွေနားကို လာထိုင်ပြီး လက်လေးနှင့် အသာနှိပ်ပေးကာ ပြောလိုက်သည်။
" မနေ့က အကိုကြီးက ကျွန်တော့်ကို ကျောပိုးလာပေးတယ်။ ကျွန်တော် အကိုကြီးကို နှိပ်ပေးမယ်"
သူ့ညီငယ်လေး၏နာခံမှုရှိစွာဖြင့် ချစ်စဖွယ်ပြုခြင်းကြောင့် မနက်စောစောတွင် ရှုဟိန် အရမ်းကို သဘောကျနေသည်။ ရှုနင်က လှဲနေသော ရှုဟိန်ကို ပေါင်ကနေ စပြီး နှိပ်ပေးလိုက်သည်။ အိမ်မှာဆိုရင်တော့ ခုလိုမျိုးနေခွင့်ရမည် မဟုတ်ပေ။ အိမ်မှာရှိသည့် ထိုမိန်းမက အရမ်းကို စိတ်အနှောက်ယှက်ဖြစ်စရာကောင်းလှသည်။
ရှုဟိန်နှင့် ရှုနင်တို့သည်ပင်လယ်ကမ်းခြေ၌ သုံးရက် ကစားခဲ့ကြပြီး ထိုကာလအတွင်း ရှုကျီဟွေ့က ရှုအိမ်တော် ဘိုးဘွားပိုင် အိမ်ကြီး၏ ပထမထပ်ဆီကို ပြောင်းလာခဲ့သည်။ ဟော်မိသားစုဝင်တွေလည်း ရောက်လာပြီး မိသားစုနှစ်ခုက အတူတူ ညစားစားသောက်ကြသည်။ ရှုကျီဟွေ့နှင့် ဟော်ရန်က ဘေးချင်းကပ်ထိုင်ကြပြီး သူတို့ ရှေ့လျှောက်သွားမည့် ဘဝကို ပျော်ရွှင်စွာ စပ်စုနေကြပြီး လတ်တလော အွန်လိုင်းမှာ ခေတ်စားနေသည့် ဂိမ်းအကြောင်းကို ဆွေးနွေးနေကြသည်။
လူတိုင်းကစောင့်ကြည့်နေပြီးနောက် သူတို့က အနည်းငယ်အပြစ်ရှိသလို ခံစားခဲ့ရသည်။ လူကြီးတွေက အကျိုးမြတ်အတွက် တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်တိုက်ခိုက်နေကြသည်။ သူတို့နဲ့ အချင်းချင်း မတွေ့ဆုံခင် သဘောတူညီချက်တွေပိုရဖို့ကြိုးစားကြသည်။ သူတို့သမီး၏ ပျော်ရွှင်မှုသည် ဒုတိယဖြစ်သော်လည်း ကံကောင်းထောက်မစွာ လူငယ်နှစ်ယောက်စလုံးက အချင်းချင်းစိတ် ၀ င်စားခဲ့သည်။ စီးပွားရေးအတွက် လက်ထပ်ထိမ်းမြားရာတွင်ပျော်ရွှင်မှုများစွာ မရှိသော်လည်း မိသားစုများအကြား စီးပွားရေးကို ပိုမိုချဲ့ထွင်နိုင်ပြီး အခြားလူတွေက ပိုမိုလေးစားမှုကို ရရှိနိုင်သည်။
ဟော်ရန်က ိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်တာနဲ့ သူဟာထူးချွန်ထက်မြက်တဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်လို့ ပြောနိုင်သည်။ သူက ရုပ်လည်း ချောသည်။ မျက်နှာထားလည်း ခန့်သည်။ သူက ၁၃ နှစ်ပဲရှိသေးပေမယ့် လူကြီးတစ်ယောက်လို ပြုမှုနေထိုင်တတ်နေပြီ။ နောက် ၂ နှစ်စောင့်ပြီး အထက်တန်းပြီးချိန်တွင် သူက ပိုရင့်ကျက်လာပြီး ပို၍ ထူးချွန်သူဖြစ်လာ လိမ့်မည်။ ရှုကျီဟွေ့သည်စိတ်အားထက်သန်စွာဖြင့် ဟော်ရန်ဘေးတွင် ထိုင်ပြီး ရံဖန်ရံခါ အနည်းငယ်ပြုံးနေသည်။ အမျိုးသမီးအားလုံးသည် လှလှပပ ဝတ်ဆင်ထားကြပြီး လူငယ်နှစ်ဦး၏ စေ့စပ်ပွဲအတွက် ကံကောင်းခြင်းများစွာရောက်ဖို့ ဆုမွန်ကောင်း တောင်းပေးနေကြသည်။
ဟော်မိသားစုသည် ရှုကျီဟွေ့ကိုကြည့်ပြီးနောက် တဖြည်းဖြည်း ကျေနပ် လာသည်။ သူမသည် လှပက အကင်းပါးသည်။ ဒီလိုအရည်ချင်းက ရှာမှရှားဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် သူတို့သားက ဒီမိန်းကလေးကို စွဲလမ်းပြီး မူးမူးနှင့် ကိုယ်ထိလက်ရောက်ကျူးလွန်ပြီးပြီဆိုတော့ နောက်ပြန်ဆုတ်လို့လည်းမ ရတော့ပေ။ သူမက အခု ဟော်ရန်၏ အနာဂါတ်ဇနီးလောင်းဖြစ်နေပြီ။
ဟန်ယွီသည် လှည့ ်၍ ကူယာ ၏လက်ကို ကိုင်လိုက်သည်။
" သူတို့က စေ့စပ်ပြီးပြီဆိုတော့ ကျီဟွေ့လေးကို ကျွန်မတို့နဲ့အတူတူလာနေ ခိုင်းရင် ဘယ်လိုလဲ။ "
" ဟုတ်တယ်...ဟုတ်တယ်.. သူမကို ကျွန်တော် ရှိတဲ့ ကျောင်းပြောင်းပေးရင် အကောင်းဆုံးပဲ "
ရှုကျီဟွေ့က ခေါင်းငုံ့ကာ ရှက်ရွံ့နေဟန်လုပ်နေသော်လည်း ကူယာက သူမ သမီးလက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ငြင်းလိုက်သည်။
" လာမနေနိုင်တာတော့ မဟုတ်ပါဘူးရှင်။ ဒါပေမယ့် ကလေးတွေဆိုတော့ ဘာတွေဖြစ်မယ်ဆိုတာ ကြိုတင် မသိနိုင်ဘူးမဟုတ်လား။ အခုခေတ် လူငယ်တွေကြားမှာ ကွာရှင်းတယ်ဆိုတာ ပုံမှန်လိုဖြစ်နေတယ်။ တကယ်လို့ လူငယ်နှစ်ယောက် စိတ်အခန့်မသင့်လို့ ကွဲကွာသွားရင် ကျွန်မ သမီးလေးက လူပြောခံရနိုင်တယ်။ ဒါကြောင့်ပါရှင်... "
မှန်တယ်၊ သူတို့အဘိုးအဘွားတွေရဲ့ခေတ်တုန်းကတော့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်က ယောကျာ်းလေးရဲ့ အိမ်ထောင်စု စာရင်းထဲ ဝင်သွားတာနဲ့ သူတို့ဘ ၀ တစ်လျှောက်လုံးလင်မယားဖြစ်လိမ့်မည်။
သို့သော်ယနေ့ခေတ်လက်ထပ်ထိမ်းမြားရန် အသက်အရွယ်လိုအပ်ချက်မှာ ၁၈ နှစ် မှ နှစ်ဆယ်သို့ပြောင်းလဲသွားပြီဖြစ်ရာ ယခုအချိန်သည် အရာရာ ကွဲပြားနေပြီ၊
သူတို့စေ့စပ်တွေ့ဆုံမှုအကြောင်းပြောနေစဉ်မှာ ကွာရှင်းမှုအကြောင်းပြောတာက ကံမကောင်းပေမယ့် ရှုမိသားစုက သူတို့ဟော်မိသားစုတောင်းဆိုတဲ့အရာ အားလုံးကိုလုပ်ပြီးပြီ။ ဟော်မိသားစုက စိတ်ရင်းမမှန်သလိုခံစားခဲ့ရသည်။ ဟန်ယွိသည် ခက်ခဲစွာပြုံးကာ သဘောတူလိုက်သည်။
"ကူကူပြောတာ မှန်တယ်။ ကလေးတွေက စိတ်ပြောင်းလွယ်ကြတယ် " ဟုပြောရန်ဆန္ဒရှိသူဖြစ်သည်။
ဒါဘာကိုဆိုလိုတာလဲ? ကူယာ သည် သူမ၏လက်ဖက်ရည်ကိုသောက်ရင်း စဉ်းစားလိုက်သည်။ ရှုချိန်က ချင်ယွိကျိုးအတွက် ဟင်းထည့်ပေးနေ တာကို ကြည့်ပြီး သူ့ယောကျာ်းကတော့ အခြားမိန်းမနှင့် ပျော်ပါးနေသည်ကို သတိရလိုက်သည်။ သူသာ စိတ်ဓါတ်ကြံ့ခိုင်မှုမရှိရင် သူ့ကလေးတွေ ခုလို ရပ်တည်နိုင်မှာ မဟုတ်ပေ။ သူ့ယောက်ျားက ခဲအိုနှင့် ယှဉ်လျှင် တကယ် စိတ်ပျက်စရာကောင်းလှသည်။
"အကိုဟော်ကအရမ်း သဘောကောင်းလွန်းနေတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျီဟွေ့ က ငယ်သေးတယ် ...... ဒါကြောင့် ရှင်တို့ ကြည့်ရှု ဆုံးမပေးဖို့ တောင်းဆို ပါတယ်"
ရှုအိမ်၌နေ့လည်စာစားပြီးသည်နှင့်နေ့လည်ခင်းတွင် ဟော် မိသားစုထံ သွားပြီးမိသားစုမှတ်ပုံတင်ခြင်းလုပ်ရာတွင် ရှုကောင်းမလိုက်သွားတော့ပေ။ နေ့လည်စာ အတူစားကာ မျက်နှာပြပြီးဖြစ်သောကြောင့် လုံလောက်နေပြီ။ ရှုချိန်နှင့် ချင်ယွိကျိုးတို့သာ ပါသွားကြသည်။ ရှုကျီဟွေ့က ဟော်အိမ်ထောင်စုထဲ သွင်းပြီးတော့ သူမ အမေ၊ အကိုနှစ်ယောက် လိုက်ပါ ပို့ဆောင်ခြင်းနှင့် အတူ ဟော်အိမ်ကို မျက်ရည်လေး ဝဲကာ လိုက်ပါသွားခဲ့သည်။
ငယ်စဉ်ကတည်းက စေ့စပ်ပြီး တအိမ်ထဲ အတူတူနေခွင့်ရသည့်အတွက် ထိုအတွဲက သံယောဇဉ်ပိုခိုင်မြဲနိုင်သည်ကို တွေးပြီး သူမ ကံကောင်းသည့်အတွက် ချင်ယွိကျိုးက မနာလိုဖြစ်နေသည်။ ရှုချိန်က ထိုသို့လုပ်ဆောင်သည်ကို သဘောမကျသော်လည်း သူ့ညီဝမ်းကွဲ သဘောကျသရွေ့ သူ ဘာမှမပြောတော့ပေ။
အရာအားလုံး အနည်ထိုင်သွားချိန်တွင် ရှုနင်နှင့် ရှုဟိန်တို့ အလည်သွားရာမှ ပြန်ရောက်လာသည်။ အိမ်တော်ကြီးတွင် ရှုကျီဟွေ့ နေထိုင်သွားကြောင်း ဘာသဲလွန်စမှ မကျန်အောင် သူမ ထွက်ခွာသွား သည်နှင့်တပြိုင်နက် အရာအားလုံးကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးဖြစ်သည်။
ထို့ကြောင့်ဝက်ဖြူကောင်လေး ရှုနင်က ဘာမှမသိခဲ့ပေ။
သူ အခန်းထဲပြန်ထိုင်လိုက်သည်နှင့်တပြိုင်နက် ရှုနင်က တစ်ခုခုတော့ မှားနေပြီဆိုတာ ခံစားမိသည်။ သူက ဖုန်းကိုထုတ်လိုက်ပြီး ချင်ယွိကျိုးဆီသို့စာတစ်စောင်ပို့လိုက်သည်။ သူ့အစ်ကိုက အလည်သွားသည့် 3 ရက်အတွင်း မိသားစုကို မဆက်သွယ်မရဟု ပြောသောကြောင့် သူ ဘာမှ မဆက်သွယ်ဖြစ်ကြောင်း ပြောလိုက်သည်။ ရှုချိန်တို့လည်း ကလေးတွေ အလည်သွားတာကို မနှောက်ချင်သဖြင့် ဖုန်းမဆက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ချင်ယွိကျိုးက ရှုနင်ဆီက စာရသည်နှင့် နှလုံးသားတွေ မီးလောင်တော့မလိုပေါက်ကွဲတော့သည်။
" အမေ ဘယ်လိုနေသေးလဲ။ "
ငါ ဘယ်လိုနေလဲ ဟုတ်လား။ ဗိုက်ကြီးလဲ ပစ်လဲကျသွားတာတောင် နင်က ကားပေါ်က ဆင်းမလာပဲ ဟိုကောင်ရဲ့ စကားကြောင့် ဖုန်းလေးတောင် မဆက်ဘူး။ အခုမှ ဘာကြောင့် လာမေးနေတာလဲ။
ချင်ယွိကျိုးက သူ့သားဆီကို ဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။ ရှုနင်က အိပ်ခန်းတံခါးကို ပိတ်၊ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ပြီးမှ ဖုန်းဖြေလိုက်သည်။
" အမေ"
" သား... နင်နင် ... အမှန်တိုင်းပြောစမ်း..။ ရှုဟိန်က သားကို ခက်ခဲအောင် လုပ်ထားသလား။ ခုတလော မင်းအဖေက တမျိုးဖြစ်နေတယ်။ အမေ့ကို တခုခု ဖုံးကွယ်ထားတယ်လို့ ခံစားရတယ်။ မင်း ဘာတွေဖြစ်ခဲ့သလဲ အမေ့ကိုပြောစမ်။ "
ချင်ယွိကျိုးက သတိထားမိသွားပြီလား။ ရှုနင်က မျက်ခုံးကို ပင့်လိုက်သည်။ ရှုဟိန်က ဒါကြောင့် သေချာစီစဉ်ထားတာပဲ။
" ကျွန်တော် မသိဘူး၊ ကျွန်တော်တို့ သုံးရက်ကြာပေါ့ပေါ့ပါးပါးပဲ ပင်လယ်ကမ်းခြေမှာ တည်းခိုနေကြတဲ့အပြင် ကိုယ်ရံတော်အနည်းငယ်နဲ့ အနီးကပ်စောင့်ကြည့်ခံနေရတယ်။ ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့ပါဘူး။ အမေ၊ ဒီဇင်ဘာလမှာ ရှုယောင်းကို မွေးမယ်မဟုတ်လား။ အမေ့ ကိုယ်ခန္ဓာကို ကောင်းကောင်းဂရုစိုက်ဦးနော်။ ညီလေးကို မထိခိုက်စေနဲ့ဦး "
"အဲ့ကောင် ရှုဟိန်က အမေ့ရှေ့မှာ မင်းကို ခုလို ခေါ်သွားလို့ အမေ အရမ်းကို ဝမ်းနည်းနေရတယ်။ နင်နင်... မင်း အဖေကလည်း အမေ့ကို အပန်းဖြေမြို့ကို သွားဖို့ခေါ်နေတယ်။ ဒါက ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ အမေတို့ကို ခွဲထားဖို့လုပ်နေသလိုပဲ။မင်းဘယ်လိုထင်လဲ "
ဒါက ထူးဆန်းပေမယ့် ရှုနင်က အရူးကွက်ပဲ ဆက်နင်းနေလိုက်သည်။
" ဒါ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ အဖေက ကျွန်တော်ကို အရမ်းသဘောကျတာပဲ "
" ကျောင်းက မကြာခင်ဖွင့်တော့မယ်။ မင်း အားရင် ဆော့တာ လျှော့ပြီး စာပိုလုပ်၊ ပြီးတော့ ရှုဟိန်ကို မျက်ခြေမပြတ် စောင့်ကြည့်ထား။ သူ လုပ်ချင်တာကို ဖြစ်အောင် မလုပ်နိုင်အောင် တားရမယ်။ ဟုတ်ပြီလား"
"အင်း ကျွန်တော် အမေပြောတာကို သိပါတယ်။ အဖေက အတွင်းရေးမှုး အသစ်ခန့်ထားလိုက်ပြီထင်တယ် "
" အင်း"
ချင်ယွိကျိုးက အပြင်ပိုင်းတွင် တည်ငြိမ်နေသလို နေပေမယ့် အတွင်းပိုင်းကတော့ လှိုင်းထန်သွားခဲ့သည်။ ဒါကို သူမ မသိပဲ ဘယ်နေမလဲ။ သူမ ရင်က တင်းကျပ်သွားပေမယ့် သူမက ပကတိ အမေကောင်းတယောက်လို ငြင်သာနူးညံ့စွာ ပြောလိုက်သည်။
" မင်းလုပ်ရမှာက ရှုဟိန်ကိုဂရုစိုက်ဖို့ပဲ။ အမေက မင်းအဖေနဲ့ပတ်သတ်တာကို ကိုင်တွယ်ထားမယ်။ "
"အင်း "
ဖုန်းခေါ်ပြီးသွားတော့ ရှုနင်က တိတ်တခိုးလေး ကျေနပ်စွာ ပြုံးလိုက်သည်။ သူ့အဖေရဲ့ အတွင်းရေးမှုးအသစ်က စိတ်ထားလှပပြီး ဆံပင်သန်သန်နှင့် စိတ်အားထက်သန်မှုနှင့်ပြည့်နှက်နေသော ကွာရှင်းထား သော အမျိုးသမီးတစ် ဦး ဖြစ်သည်။ သူမက ရှုချိန်၏ တက္ကသိုလ် အတူတက်ခဲ့သော အတန်းဖော်များဖြစ်ပြီး နှစ်ယောက်ကြားက ရိုးသားကြသည်။ သူတို့က စီးပွားရေးအတွက် ခရီးတွေကို အတူတူ သွားလာနေရပြီး အလွန်ရင်းနှီးသောဆက်ဆံရေးရှိကြသည်။
ချင်ယွိကျိုးကိုနှိုးဆွပေးနိုင်တယ်ဆိုရင် ဒါက စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းလာမှာသေချာတယ်။ ရှုနင်နဲ့ကိုယ်ဝန်ဆောင်နေချိန်မှာ သူမက ရှုချိန်ကို ပြသနာများစွာ မလုပ်ရဲခဲ့ပေ၊ ထိုစဉ်က သူမမှာ ဘာ အဆင့် အတန်း မှ မရှိခဲ့ပေ။ အခုတော့ သူမက မတူတော့ပေ။ သူမ မကျေနပ်လျှင် ပြသနာရှာနိုင်သည်။
ရှုဟိန် အလုပ်ကို ထွက်သွားတော့ ရှုနင် က ဟော်ရန် ကို ဆက်သွယ်ခဲ့သည်။ ဟော်ရန်သည် ရှုကျီဟွေ့နှင့် အနီးကပ် စိတ်တိုင်းကျ နေရသောကြောင့် စိတ်အခြေနေက အရမ်းကောင်းနေသည်။ သူတို့ နှစ်ယောက်က သာယာမှုကို ခံစားနေပြီး အရမ်းကို ကြည်နူးနေကြသည်။ နောက်ပိုင်း ဘာတွေဖြစ်လာမည်ကို မတွေးထားကြပေ။ တကယ်တော့ ဟော်ရန်က တကိုယ်ကောင်းဆန်ပြီး သူ့ကို ထိခိုက်လာမည်ဆိုလျှင် ကိုယ်လွတ်ရုန်းတတ်သူဖြစ်သည်။ သူက မိသားစုကို အားကိုးပြီး အရည်ချင်း မရှိသော အသက်တိုမည့် ကောင်စားမျိုးသာဖြစ်သည်။
တကယ်တမ်းဆိုလျှင် ကျောင်းမှာ ဟော်ရန်ထက် ပိုချောတဲ့ကောင်လေးတွေရှိပေမယ့် ရှုကျီဟွေ့က ဟော်ရန်၏ မိဘ နောက်ခံ အသိုင်းဝိုင်းကို ပိုစိတ်ဝင်စားကာ လက်ထပ်ချင်နေတာဖြစ်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်က သိုက်တူးချင်တဲ့ ကောင်မလေးနဲ့ လူပေါ်ကျော့ သခင်လေးတို့ဖြစ်ပြီး တကယ်ကို လိုက်ဖက်တဲ့ ခွေးစုံတွဲလို့တောင် ပြောလို့ရသည်။
ရှုနင်က ချွေးထွက်လာသောကြောင့် ကိုယ့်ဖာသာရေချိုးလိုက်သည်။ မနက်က ဖြစ်ခဲ့သည်ကို ပြန်စဉ်းစားပြီး သူ့စိတ်လေး ညှိုးငယ်သွားရသည်။ သူ့အကိုကြီးက သူ့ကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အမွေးရှည်ပွပွပါသည့် မြေခွေးညအိပ်ဝတ်စုံကို ဝတ်ပေးရက်တာလဲ။ ပထမ သူနိုးလာတော့သတိမထားမိသေးပေ။ သူက မှန်ရှေ့ရပ်လိုက်တော့ သူ့ခြေထောက်ကြားကနေ အမွေးလေး ထွက်နေသောကြောင့် သေချာကြည့်လိုက်တော့ အမြီးရှည် အမွေးပွလေးက တင်ပါးနားကနေ တွဲလောင်းကျနေခဲ့သည်။ ဒါက ဘယ်လို ချီးထုပ်ကြီးတုန်း Σ( ° △°|||)︴
ပုံမှန်ညဝတ်အင်္ကျီဘောင်းဘီကို ဘာကြောင့် အမြီးတစ်ခုက ပါနေရတာလဲ။
ရှုဟိန်က ဝန်ခံလိုက်သည်။ ရှုနင်က အေးဆေးစွာဖြင့် နင်နင်က ဘာကြောင့်
ဒေါသထွက်နေတာလဲဟုမေးသည့်အခါ သူကဘေးတိုက် အကိုကြီးကို ခေါင်းနှင့်တိုက်ကာ ဒေါသထွက်စွာ ထုနှက်ဖို့လုပ်သည်။ ဒါပေမယ့် ရှုဟိန်က သူ့လက်လေးတွေကို ချုပ်ထားပြီး ရိုက်မရပေ။ ရှုနင်က အရင်က ဒီလို မလုပ်ရဲပေမယ့် အကိုကြီးက သူ့ကို အလိုလိုက်သည်ကို သိသောကြောင့် သတ္တိရှိရှိညည်းညူကာ မကျေမနပ်ပြောခဲ့သည်။ ရှုဟိန်သည် အလွန်ချစ်စရာကောင်းသောကြောင့် ဒီလို အဝတ်တွေကို ရှုနင် ဝတ်ဆင်သင့်သည်ဟုပင် ဆိုခဲ့သည်။ ရှုနင်က မကျေမချမ်းဖြစ်တာနဲ့ သူပါးပြင်လေးကို ဖောင်းကာ နူတ်ခမ်းကို စူးထားလိုက်သည်။
သူ့ညီငယ်လေးက အရမ်းချစ်စရာကောင်းတယ်၊ အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတယ် ~ ငါ သူ့ကို အရမ်း ချစ်တယ်။
ရှုဟိန် သည် ရှုနင်၏ ထိုအမူယာကို တောင့်မခံနိုင်တော့ပဲ ကလေးလေး၏ မျက်နှာကို ချစ်စနိုးဖြင့် ပွတ်သပ်ကာလိုက်သည်။ နောက်ဆုံးတော့ ရှုနင်က သဘောတူလိုက်ရသည်။ သဘောမတူလို့ဘယ်ရမလဲ။ သူ့ နတ်ဘုရား အကိုကြီးက အရင်ဘဝက ဒီလို အကျင့်မျိုး ရှိမှမရှိပဲ။ အခုတော့ သူ စိတ်ကူးမယဉ်ဖူးသည့် လုပ်ရပ်မျိုးကို လုပ်လာတယ်ဆိုပေမယ့် သူ့ကိုလည်း အရမ်းကို ချစ်ခင် အလိုလိုက်ကာ ကာကွယ်ပေးသည်ဆိုတော့ အကိုကြီး စိတ်ချမ်းသာအောင် လုပ်ခွင့်ပေးရမည် မဟုတ်လား။ ဒါမှ သူ့လက်ကျန်ဘဝလေးက အရင်ဘဝလို ထောင်ထဲ သနားစရာကောင်းစွာ မသေမှာဖြစ်သည်။
ရှုဟိန်အခုလို ပြောင်းလဲသွားတာ ငါ့ကြောင့်ဖြစ်နိုင်မလား။ ခေါင်းရှုပ်လာသောကြောင့် ရှုနင်က ဒါကိုမစဉ်းစားတော့ဘူး၊ သူ့အဝတ်အစားတွေကိုဝတ်ပြီး သူ့အဖိုးနဲ့ စစ်တုရင်ကစားရန် စတုတ္ထထပ်ကိုသွားခဲ့ပေမယ့် သူတို့က တရုတ်ကျားကို ကစားခဲ့ပြီး ရှုနင်က ဆိုးဆိုးဝါးဝါးကို ရှုံးခဲ့သည်။
နောက် ၂ ရက်အကြာတွင် ရှုချိန်က ချင်ယွိကျိုးကို အိမ်ပြန်ခေါ်လာခဲ့သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံး မျက်နှာမကောင်းသောကြောင့် သေချာပေါက် သူတို့ရန်ဖြစ်လာတာဖြစ်မည်။ ဟား...ဟား..ဟား...
ရှုဟိန်က ရှုနင်နှင့် လူအများရှေ့တွင် အပြန်အလှန်ဆက်သွယ်မှုမရှိပေ။ သူ့ဖာသာ ဆိုဖာပေါ်တွင်ထိုင်နေသည်။ ရှုကောင်း အောက်ကို ဆင်းလာတော့ အားလုံးထမင်းစားခန်းထဲ ပျော်ရွှင်စွာ ဝင်လာကြသည်။ ချင်ယွိကျိုးက ရှုနင်နှင့် စကားပြောချင်ပေမယ့် ရှုနင်က ရှောင်နေပြီး တမင် ရှုဟိန်နားတွင် သွားထိုင်နေလိုက်သည်။ ရှုကောင်းက မျက်စိမျက်နှာ ပျက်နေသော ချင်ယွိကျိုးကို ကြည့်ကာ ဆူလိုက်သည်။
" မင်း မဟုတ်ပဲ အတွေးတွေ ဆက်ရှိနေရင်၊ မင်းရဲ့ကလေးကို ဂရုစိုက်ဖို့ပြည်ပကိုသွားနေလိုက်။ ဒီမှာပဲ အရူးလို လုပ်မနေနဲ့ "
ရှုချိန် ၏မျက်နှာက မည်းမှောင်နေပြီး သူ့အဖေပန်းကန်ထဲ ဟင်းထည့်ပေးကာ ပြောလိုက်သည်။
"အဖေ၊ စားပါ"
တကယ်တော့ ချင်ယွိကျိုးက ဒီနေ့ အလုပ်ကို လိုက်သွားစဉ် မထင်မှတ်ပဲ အတွင်းရေးမှုးက ရှုချိန်၏ ရုံးခန်းထဲတွင် စာရွက်စာတမ်းသွားပေးရင်း နက်ခ် တိုင်စောင်းနေတာတွေ့သောကြောင့် ပြန်ပြင်ပေးနေစဉ် ချင်ယွိကျိုးက ဝင်သွားခဲ့သည်။ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ အတွင်းရေးမှုးက ရှုချိန်၏ လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ထားသလို ထင်လိုက်ပြီး အော်ဟစ်လိုက်ကာ ဒေါသထွက်လွန်းလို့ သူမမျက်လုံးများမှောင်လာပြီး သူမသတိလစ်သွားသည်။ အပြင်ဘက်ရှိ အတွင်းရေးမှူးများနှင့် လက်ထောက်များ အားလုံး အံ့အားသင့် သွားကြသည်။ သူတို့ အားလုံးသည် သခင်မကို ကူညီရန်လာကြသည်။ ထိုအချိန်တွင် ဥက္ကဌသည် အတွင်းရေးမှူးအသစ်နှင့်အတူ အစည်းဝေးတက်ရန် ထွက်သွားခဲ့သည်။ လူတိုင်း၏နှလုံးသားသည် ငလျင်လှုပ် သလို တုန်ယင်သွားခဲ့သည်။
အတွင်းရေးမှူးအသစ်သည် အသက်မငယ်တော့သည့်အပြင် အန်တီအရွ ယ်ပင်ဖြစ်နေပြီ။ သူမရဲ့ကိုယ်လုံးကို ဘယ်လောက် ထိန်းသိမ်းထားပေမယ့် ကလေးတစ်ယောက်မွေးပြီး နောက်ကိုယ်ဝန်ရှိနေသော ချင်ယွိကျိုးကို မယှဉ်နိုင်ပေ။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ ရှုချိန်က သူမကို ထားရစ်ကာ ထွက်သွားတော့ ဘယ်သူမှ မတားရဲကြပေ။ ချင်ယွိကျိုးမှာ ကျောထောက်နောက်ခံမရှိတဲ့အတွက် သူမ ဘာမှ မလုပ်နိုင်ပေ၊ သူမ ငိုဖို့ပဲ တတ်နိုင်တော့သည်။
ဒါကြောင့် ချင်ယွိကျိုး ဟာနှစ်ရက်ကြာစဉ်းစားခဲ့ပြီး ဒီကိစ္စမှာ ရှုနင်ကို အသုံးချမှ သူမ အနိုင်ရဟု သူမခံစားခဲ့ရသည်။ ရှုချိန်က သူတို့နှစ်ယောက်ကြား ဘာမှ မရှိပါဘူးဟု ပြောပေမယ့် ချင်ယွိကျိုးမယုံပေ။ နမ်းနေတာတောင် ဘာမှ မဖြစ်ဘူးတဲ့လား။ အပြင်မှာ မရောပရည်နေတာကို သူမ သဘောထားကြီး ခွင့်လွှတ်ပေးနိုငပေမယ့် ရုးခန်းမှာ ခုလိုနေတာက အရမ်းအန္တရာယ်များသည်။
ရှုကောင်းက သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ သူ့သားနဲ့ ချင်ယွိကျိုးတို့က စရိုက်ချင်း မတူပေ။ ဒီမိန်းမက သူ့မြေးလေး ရှုယောင်းကို ကိုယ်ဝန်လွယ်ထားလို့သာပေါ့။ ရှုယောင်းမွေးပြီးသွားလျှင် သူမ သေလည်း ရှုကောင်း ဂရုစိုက်မည် မဟုတ်ပေ။
ရှုဟိန်က ဖြည့်ညှင်းစွာ စားနေပေမယ့် ရှုနင်က ဝပြီပြောတော့ ရှုဟိန်က တူကိုချပြီး စားပြီးပြီဟုပြောကာ အပေါ်ထပ်ကိ တက်သွားတော့သည်။ ရှုနင်လည်း ရှုဟိန်နောက်က ကပ်လိုက်သွားကာ ချင်ယွိကျိုးကို အကြည့်တချက်တောင် မပေးသွားပေ။
သူတို့နှစ်ယောက်လုံးက ကိုယ့်အခန်းကိုယ် သွားသင့်ပေမယ့် ရှုနင်က ရှုဟိန်နောက်က လိုက်လာပြီး နှစ်ယောက် အတူတူ မှန်ရှေ့တွင် သွားတိုက်လိုက်ကြသည်။ ရှုဟိန်က သူ့ညီလေးကို ပြုံးကြည့်ကာ နောက်တနေ့ရုံးတက်ပြီးရင်တော့ သူ့ညီလေးကို ဒီကခေါ်ကာ ဟိုးအဝေးကို သွားရတော့မည်ဟု တွေးနေသည်။
ရှုနင်က ရှုဟိန် ဘာတွေးနေသည်ကို မသိပဲ အေးဆေးစွာသွားတိုက်နေ သည်။
သူ့ညီငယ်လေးက အရမ်းတုံးတာပဲ၊ သူ ဘာမှမသိဘူး ......သူက ငါ့ကို ပြုံးပြေနေတယ်။
မြတ်နိုးစရာ ရူးတူးပေါတော သူ့ချစ်ညီလေးကို ချင်ယွိကျိုးက အသုံးချချင်နေသေးတယ်။
သူတို့ညစာစားပြီးနောက် ရှုကောင်းက ရှုချိန်ကိုစတုတ္ထထပ်သို့ ခေါ်ဆောင်သွားသည်။ချင်ယွိကျိုးသည် ဒုတိယထပ်သို့ တိုက်ရိုက်သွားသည်။ အခန်းထဲတွင် ကလေးငယ်၏ အရိပ်ကို မတွေ့ရပဲ သူ့ဖုန်းက စားပွဲထိပ်တွင်ရှိနေသည်။ သူ စာသွားလုပ်ဖို့ သွားပြီလား။ ရှုဟိန်ရဲ့စာဖတ်ခန်းက ဝင်ခွင့်ကို ကန့်သတ်ထားလို့ သူမ ဝင်လို့မရပေ။ သို့သော် သူမအနေဖြင့်ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပါ။စာကြည့်ခန်း အပြင်ဘက်တွင် ရပ်ကာ ရှုနင်၏အမည်ကို ရုတ်တရက်အော်ခေါ် လိုက်သည်။ ထောင့်နားမှာ အမြဲထိုင်နေသောကိုယ်ရံတော်သည် အပြင်ဘက်တွင်စောင့်နေပြီး ချင်ယွိကျိုးကို အခန်းထဲ တလှမ်းတောင် ဝင်ခွင့်မပြုပေ။
ချင်ယွိကျိုးက ရှုနင် ၏ပုံရိပ်ကို မတွေ့ရသေးသော်လည်း ရှုချိန် ရောက်လာပြီး သူမကို စေ့စေ့ကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်။
" မင်းဘာလုပ်ဖို့ကြိုးစားနေတာလဲ"
"ကျွန်မ ...ကျွန်မ သားကို သတိရလို့... "
ရှုချိန်က ရှုဟိန် ၏ကိုယ်ရံတော်ကိုဒေါသဖြင့်တွန်းထုတ်ခဲ့သည်။ သို့သော်ကိုယ်ရံတော်သည် သူ၏မျက်နှာပေါ်တွင် အခက်တွေ့သော အကြည့်ဖြင့်တံခါးကို ထပ်မံပိတ်ဆို့လိုက်သည်။
"ဥက္ကဌ ရှု စိတ်မကောင်းပါဘူး။ ကျေးဇူးပြုပြီး သခင်လေးရှုကို ကို အရင်ဆက်သွယ်ပေးပါလားခင်ဗျာ။ "
ဒီလူက ရှုဟိန်ရဲ့လူလား။ ရှုဟိန်က ရှုဘိုးဘွားပိုင်အိမ်ကြီးမှာ နေထိုင်ပြီး ဘယ်လိုတောင် လုပ်ရဲတာလဲ။ ချင်ယွိကျိုးက မျက်လုံးပြူးလာသည်။ အိမ်ထဲမှာလူတွေက ရှုချိန်ရဲ့ အမိန့်ကိတောင် နားမထောင်ချင်တာလား။ ချင်ယွိကျိုးရဲ့ မျက်ဝန်းတွေက တောက်ပသွားပြီး ရှုချိန်နှင့် ရှုဟိန်ကြား သွေးခွဲဖို့ အကွက်ရသွားခဲ့သည်။ ဘုရားရေ...ယုံတောင် မယုံနိုင်ဘူး။
ဒီမှာ ငါ့အခွင့်အလမ်းပွင့်လာပြီလား!
ရှုချိန်သည် သူ့သားဆီကို မက်ဆေ့ခ်ျတစ်စောင်ကိုအေးဆေးစွာ ပို့လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ထွက်သွားခဲ့သည်။
ရှုချိန်က စိတ်ဆိုးလွန်းလို့ သူ့သားမျက်နှာကိုတောင် မကြည့်ချင်တော့ဘူးလား။
ထိုအတွေးကြောင့် ချင်ယွိကျိုးက ပီတိဖြစ်လို့နေသည်။ စာဖတ်ခန်းထဲတွင် ရှုနင်က အဖေ့ဆီက စာကြောင့် အိပ်ချင်မှုးတူးဖြင့် ထွက်လာခဲ့သည်။ ချင်ယွိကျိုးက ရှုနင်အိပ်ချင်နေသည်ကို ဂရုမစိုက်ပဲ လက်မောင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ ခြံထဲဆင်းလာပြီး ခုံတန်းတစ်တွင် ထိုင်လိုက်သည်။
ချင်ယွိကျိုးရဲ့မျက်နှာတစ်ဝက်ကိုမှောင်မိုက်ထဲမှာဖုံးကွယ်ထားခဲ့ပြီးတစ္ဆေလို အရောင်တောက်ပနေသည်။
"နင်နင် ..မင်းအဖေ... အမေ့ကိုလှည့်စားနေတယ်။ အမေ ကိုယ်တိုင် မျက်စိနဲ့မြင်ခဲ့တယ်"
ဟုမျက်ရည်များကျလာပြီး သူမငိုကြွေးကာပြောခဲ့သည်။ သူမသည်စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာပြိုကွဲနေသကဲ့သို ရှုနင်လက်ကို တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ ဆင်းရဲနွမ်းပါးပြီး အကူအညီမဲ့သော သနားစရာ ဇနီးတစ် ဦး ကဲ့သို့ အလွန်စိတ်ထိခိုက်ကာ အလွန်စိတ်ရှုပ်ထွေးနေသော ပုံစံလုပ်နေသည်။
" သူဘယ်လိုလုပ် ငါ့အပေါ် ခုလို လုပ်နိုင်မှာလဲ။ ငါက သူ့ကလေးကို လွယ်ထားရတုန်းပဲလေ...အဟင့်..ဟင့်... "
ရှုနင် က သူ့ဆံပင်တွေကို သပ်တင်ရင်း သူ့အမေရဲ့ သရုပ်ဆောင်မှုကို မထူးခြားသလို ကြည့်နေသည်။
"ဒီလိုဖြစ်မယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် ဟိုးအရင်ကတည်းက သိနေပြီးသားပါ။ "
ဘာ? ချင်ယွိကျိုးက ရှုနင်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်ပေမယ့် ခြံထဲက မီးတိုင်က ဝေးနေသောကြောင့် တယောက်အမူယာကို တယောက် သိပ်မမြင်ရပေ။
"ကျွန်တော် မွေးလာကတည်းက သူများနဲ့မတူဘူး။ ကျွန်တော့်မှာ အဖေကော အမေကော မရှိဘူး။ ကလေးတစ်ယောက်ကို မွေးပြီး ပိုက်ဆံပို့ပေးရုံနဲ့ မပြီးဘူးဆိုတာ အမေသိပြီလား။ ?"
"ဒါက မင်းရဲ့အဖေနဲ့ ဘယ်လို သက်ဆိုင်နေလို့လဲ"
သူ ဆိုလိုတာကကို သူ့အမေ နားမလည်ဘူးပေ။ ရှုနင်၏နူတ်ခမ်းတွေက ကွေးညွတ်သွားပြီး မျက်ဝန်းထဲမှာ မှေးမှိန်သော အလင်းရောင် ပေါ်လာသည်။ ဒီမိန်းမက တကယ်ကို တကိုယ်ကောင်းဆန်တာပဲ။ ရှုနင်က အေးအေးဆေးဆေးပြောလိုက်သည်။
" ဖေဖေဟာ ကျောက်ရုပ်လို နှလုံးသားမရှိတဲ့ လူသားတစ်ယောက် မဟုတ်တော့ဘူး၊ ဒါကို ကျွန်တော့် အရွယ်လေးနဲ့တောင် သိထားပြီ"၊
"...... "
"ရှုဟိန်နဲ့ ကျွန်တော့် ကိုကြည့်လိုက်ပါ ဦး ။ အမေ သိမှာပေါ့။ အမေ လက်မထပ်ရသေးပဲ ကျွန်တော့်ကို မွေးခဲ့တယ်လေ။ ရှုဟိန်လည်း ဒီလိုပဲ။ အဖေက လက်မထပ်ရသေးခင် ရှုဟိန်ကို ကိုယ်ဝန်ရခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် ပြောရရင် အဖေ့ဆီမှာ တရားဝင်သား တစ်ယောက်မ ှမရှိသေးဘူး။ ဒါက အဖေ့အတွက် စိတ်မကောင်းဖြစ်ရတဲ့ အချက်ပဲ။ ဒါပေမယ့် အခု အမေ့ဗိုက်ထဲမှာ ရှုယောင်းရှိနေပြီလေ။ ရှုယောင်းက တကယ်ကို ကံကောင်းပါတယ်။ သူက အဖေ့ရဲ့တဦးတည်းသော တရားဝင်သားပဲ။ ဒါကြောင့် အမေ ရှုယောင်းကိုပဲ သေချာ ဂရုစိုက်ပေးပါ။ သူသည် အမေ့ရဲ့ အနာဂတ်အတွက်ပင် ကူညီပေးလိမ့်မယ်"
"...... "
ချင်ယွိကျိုးက အကြီးအကျယ်သက်ပြင်းချပြီး သူမ မျက်လုံးထဲက မျက်ရည်များ စီးကျလာသည်။
အနည်းဆုံးတော့ ရှုယောင်းက သူ့အမေထံမှ စစ်မှန်သောချစ်ခြင်းမေတ္တာရရှိလိမ့်မည်ဖြစ်သောကြောင့် အရင်ကတော့ ရှုနင် မနာလိုဖြစ်ခဲ့ဖူးသော်လည်း၊ အခုတော့ သူက မလိုတော့ပေ။
"နောက်ကျနေပြီ၊ ပြန်ကြစို့၊ ညနက်အိပ်တာ ကလေးအတွက်ကော အမေ့အတွက်ကော မကောင်းဘူး။ "
"အင်း"
ချင်ယွိကျိုး၏နှလုံးသည် အလွန်အမင်းစိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်နေ သည်။ သူမ၏လက်များသည် ပုံမှန်မတုန်ခါနေပြီး သူမ ၏ခြေထောက်များက အားနည်းနေသည်။
ငါမှားသွားပြီလား ငါတို့၏ဆက်ဆံရေးကို ငါ အလွန်တန်ဖိုးထားခဲ့တာကော ဟုတ်ရဲ့လား။အခု ငါသည် မစ္စစ် ရှု ဖြစ်နေပြီ၊ ငါ့ရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာကို နိမ့်ကျအောင် လုပ်နေမိပြီလား။ ငါက သူ့ရဲ့ နှစ်သက်ရာကိုရရှိအောင် ကြိုးစားခဲ့တယ်။ ဒီအစား ငါက ငါ့ကလေးတွေအပေါ် အချိန်ပိုပေးသင့်သလား။ ရှုနင်ပြောတာက ဒီလိုလား။ ရှုယောင်း....သူက ငါ့ကိုထောက်ခံမှုဖြစ်လာလိမ့်မယ်တဲ့။
အမေရဲ့ကံကောင်းခြင်းကြယ်ကလေး၊ အမေက အရမ်းကို ဝမ်းနည်း နေတယ်၊ အသက်ရှူဖို့တောင် ခက်ခဲနေတယ်၊
သူမသေတော့မယ်လို့ ချင်ယွိကျိုးက ခံစားနေခဲ့ရသည်။
သူတို့နှစ် ဦး ထိုင်နေသောနေရာက ထွက်သွားတော့ အရိပ်ထဲတွင် ရပ်နေသော အရိပ်တခုက ထိုနေရာကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လျှောက်လာပြီး စဉ်းစားနေသည်။
နင်နင်...ငါ့သားလေးက ငါ့အပေါ်ကို ဒီလိုမြင်နေတာလား။ သူ့အဖေ၏ မေတ္တာကို သူတစ်ခါမှ မခံစားခဲ့ဖူးတာလား။
ရှုချိန်က ပထမ စိတ်ပျက်အားလျော့ခြင်းသာမက စိတ်ဓာတ်မကျ နေသည်။ ပြီးတော့ သူက စိတ်အားထက်သန်လာသည်။ အကြောင်းမှာ ရှုနင်က တစ်ချိန်က သူ့လက်ထဲသို့ခုန်တက်လိုက်သည့် ခံစားချက်ကို သူ သတိရလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ သူ့ကလေးက သူ့အဖေကိုကြည်ညို လေးစားတယ်၊ သူ့ရဲ့အဖေဘက်က သူ့အပေါ်ကို စစ်မှန်တဲ့ ခံစားချက်တွေရှီတယ်ဆိုတာ ဖော်ပြပြီး အခုအချိန် အရာရာကိုလျော်ကြေးပေးရန်နောက်မကျလွန်းသေးပေ။
ဒီတော့ ကိုးနာရီကျော်ရုံလေးရှိသေးချိန်မှာ ရှုချိန်က ရှုဟိန်ရဲ့စာကြည့်ခန်းကနေ ရှုနင်ကို လာ ခေါ်သွားတဲ့အခါ ရှုနင် အဲံ့သြသွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးတောင့်တင်းသွားသည်။
ဘာဖြစ်နေတာလဲ။ အစ်ကိုကြီးရေ ~( ⊙ o ⊙ )~
ရှုဟိန် ၏မျက်နှာသည်ရေခဲကဲ့သို့အေးခဲသွားကာ သူ၏အကြည့်ထဲမှာနက်ရှိုင်းသောလေအေးနှင့်လှိုင်းထန်နေသည်။ ￣"￣
ရှုချိန်သည် မိသားစုဘ ဝကိုတည်ဆောက်ချင်သောကြောင့် သူ၏ညဝတ်အင်္ကျီဘောင်းဘီကို ၀ တ်ဆင်ထားသည်။ရှုနင်ကိုလည်း ချင်ယွိကျိုးဝယ်ပေးထားသော ညအိပ်ဝတ်စုံကို ကိုယ်တိုင်လဲပေးနေသည်။
"နင်နင်...အဖေ့ကို သား ... မယုံဘူးလား"
သူသည်စကားလုံးတိုင်းကိုနားထောင်ခဲ့ပြီး ရှုနင်က " ...... " ဖြစ်ကာ ူတိတ်တဆိတ်ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ ချင်ယွိကျိုးက ရှုချိန်ဘဝ၏ နောက်ဆုံး အမျိုးသမီးဖြစ်သည်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ရှုကောင်း သေပြီး သိပ်မကြာခင် ရှုချိန်က သေဆုံးသွားမည်ဖြစ်သော ကြောင့်ပင်။ ဒါကြောင့် ရှုဟိန်က ဘွဲ့ရပြီးနောက်တနှစ်မှာ company ရဲ့ Chairman ဖြစ်လာမည်။
ရှုချိန်က သက်ပြင်းချကာ နင်နင်၏ခေါင်းလေးကို အသာယာပွတ်သပ်ကာ သူ့သားကိုဂရုတစိုက်ပွေ့ချီခေါ်ဆောင်သွားသည်။ ရှုနင်က ထိုအရာကို နည်းနည်းလေးမှသဘောမတူပေ၊ Shu Cheng ကသူ၏ ဦး ခေါင်းထိပ်ကိုနူးညံ့သောမျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်ကာ နမ်းခဲ့သည် -
" လူကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ကိစ္စတွေကိုမင်းနားလည်မှာမဟုတ်ဘူး၊ ဒါပေမယ့်ငါနဲ့ ရှုဟိန်ရဲ့အမေကြားမှာဖြစ်ရပ်တွေအများကြီးဖြစ်ခဲ့တယ်၊ လက်မထပ်ခင် ရရှိခဲ့တဲ့ကလေးဟာ ငါတို့ရဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ကြည်လင်ပြတ်သားစွာ ခံစား ရစေခဲ့တယ်၊ လက်ထပ်ထိမ်းမြားခြင်း လက်မှတ်ဟာ စာရွက်တစ်ရွက်သက်သက်ပဲ ဖြစ်တယ်၊ အဲဒါက ငါတို့ခံစားချက်တွေကို မတားဆိးနိုင်ဘူး။ အစပိုင်းမှာတော့ ဒီအကြောင်းကို ငါ မသိခဲ့ဘူး၊ ဒါပေမယ့် အခုငါသိပြီ။ အဖေ က မင်းကို ချစ်ခြင်းတွေ ပေးချင်တယ်။ ရင်းနှီးချင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘယ်နေရာက စမယ်ဆိုတာအဖေ မသိခဲ့ဘူး၊"
"...... "
ရှုနင်မျက်လုံးမှေးစင်းကာ အဖေ့ပုခုံးကိုမှီကာ မွှွေးကြိုင်သော ရေမွှေး အနံ့ကိုရှုနေသည်။
ရှုနင်က နှစ်အနည်းငယ်အတွင်းမှာ သူ့အဖေနဲ့သူ့အဖိုးတို့ ဘယ်လို ူလူ့လောကထဲက ထွက်ခွာသွားမယ်ဆိုတာကိုပြန်စဉ်းစားရင်း ခုလို နေရတာကို သဘောကျလာခဲ့သည်။
"နင်နင်... သား မင်းဘာလို့ အဖေ ဘာလုပ်သင့်တယ်ဆိုတာ မပြောရတာလဲ။ အဖေက မင်းနဲ့အတူ အချိန်ပိုပေးပြီး အတူတူနေပေးမယ်။ ပိုက်ဆံထက် အဖေ့သားကို အဖေ ပိုတန်ဖိုးထားတယ်။ သား နဲ့ဘယ်လိုရင်းနှီးနိုင်မလဲဆိုတာ အဖေ တကယ်မသိဘူး။ "
သူဟာသနားစရာကောင်းတဲ့လူတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး ရှုနင် ဟာအရင်က ရှုချိန် ရဲ့ချစ်ခြင်းမေတ္တာကိုမရခဲ့ပေ။ အဖေ့ရဲ့ပွင့်လင်းသော စကားကို ကြားလိုက်ရစဉ် ရှုနင် အလွန်စိတ်သက်သာရာရစေခဲ့သည်။ အရင်ဘဝမှ ရှုချိန်က သူ့ကို ထိခိုက်အောင် လုံးဝ မလုပ်ခဲ့သောကြောင့် သူ့အဖေကို ခွင့်လွှတ်ပြီး ချစ်ခြင်းတရားဖြင့် ရင်းနှီးစွာနေသင့်သည်ဟု ရှုနင်ယူဆသည်။
ဒါကြောင့် အသက် ၃၀ အရွယ် လူတစ်ယောက်ဟာ ကလေးတစ်ယောက်လိုပဲ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သူ့ဖခင် လည်ပင်းမှာ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဖက်ထားခဲ့သည်။
ရှုချိန် ကပြုံးလိုက်သည်။ ဖခင်၏မေတ္တာကို မလိုချင်သော ကလေး တစ်ယောက် ရယ်လို့ရှိပါ့မလား။ သူသည် ကလေးလေးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ထားပြီး ကလေးငယ်ကို မထိခိုက်စေရန် သူ၏ခွန်အားကိုသတိထားနေခဲ့သည်။
" အဖေ့ကို ခွင့်လွှတ်မယ်လို့ ပြောရင် အဖေ မင်းကို လျှို့ဝှက်ချက် တခု ပြောပြမယ် "
ရှုနင်သည် သူ့အဖေကို မသေချာမရေရာစွာကြည့်လိုက်သည်။ သူ၏ကြီးမားသောမျက်လုံးများသည် အလွန်လှပပြီး အလွန်ချစ်စရာကောင်းသည်။ ရှုချိန်၏နှလုံးသားသည် သူ၏စိတ်နှလုံးအရည်ပျော်သွားပြီး နူးညံ့သွားသည်။ အံ့သြစရာမဟုတ်ပေ။ သူများနှင့် နီးနီးကပ်ကပ်နေတာ မကြိုက်သော သူ၏သားကြီးသည် ဒုတိယမြောက်သားကို အလွန်ကြိုက်နှစ်သက် တယ်ဆိုတာ မထူးဆန်းတော့ပေ။ ညအချိန်တွင် သူမကြိုက်သောသူနှင့် အတူအိပ်မည် မဟုတ်ပေ။ ဒုတိယ သားက အရမ်းကို ချစ်စရာကောင်းလို့ သားကြီးက အရမ်းချစ်တာဖြစ်မည်။
" ဒါဆို ဒါက ...... "
အားလုံးရပ်တန့်မသွားဘဲ ရှုချိန်က အားလုံး ဖွင့်ပြောခဲ့သည်။
သူ့သားကြီးအတွက် သေတွင်းတူးပေးနေတဲ့ ဖခင်က ရှုဟိန် သေချာ ဖုန်းကွယ်ထားတဲ့ လျှို့ဝှက်ချက်တစ်ခုလုံးကို ရှုနင်ကိုပြောပြခဲ့ရှုနင်က ဒါကို ကြားရတော့ အံ့အားသင့်သွားပြီး ခေါင်းတခုလုံး ဗလာဖြစ်သွားတော့သည်။
ငါလည်းမြို့တော်ကိုသွားရမှာလား။ ရှုဟိန်က အိမ်ကိုပြင်ဆင်ထားပြီးဖြစ်သည်။ ကျောင်းနှင့်အလွန်နီးကပ်သည်။ တစ် ဦး နှင့်တစ် ဦး ဂရုစိုက်နိုင်ပြီး ရှုဟိန်က သူနှင့်ပတ်သတ်သည့် အရာရာကိုကိုင်တွယ်လိမ့်မည်။ ရှုနင်၏စိတ်နှလုံးထဲတွင် မုန်တိုင်းထန်လာသည်။
ငါက အကိုကြီးလက်ထဲမှာ အဖမ်းခံရတော့မှာပေါ့....!!! Σ (°△° |||) ︴
=========================
YOU ARE READING
ရေခဲတုံးအကိုကြီးကို ဆွဲဆောင်သော ဝံပုလွေညီငယ်လေး
RomanceMyanmar Translator _ May King Start date _ August 12, 2020 End date _ October 25, 2021 (completed)
