Chapter (124)_ ဦးလေးနှစ်ယောက်ဟာ ' XXOO ဗီဒီယို' တွေကို အတူကြည့်နေကြတာလား
ဒီလောက်နည်းနည်းပဲ ပြုံးလေ့ရှိတဲ့ ရှုဟိန်ပင် သူ့အဖေကို လက်မထောင်ပြလိုက်သည်။
ရှုနင်က ရုံးခန်းထဲကို ပျာရိပျာယာဝင်လာခဲ့ပြီး သူ့မျက်နှာပေါ်တွင် တကယ်ကြီး သူ့ကို finance manager ပေးမည် ထင်ကာ စိုးရိမ်နေသည်။ ရှုချိန်က သူ့သားငယ်လေးဝင်လာချိန် အော်ရယ်လိုက်ပြီး ရှုဟိန်ကတော့ အေးတိအေးစက်ပုံကြည့်နေပေမယ့် မျက်ဝန်းထဲက သဘောကျပြီးရယ်ချင်နေပုံရသည်။
ထိုအခါမှ သူ့အဖေနဲ့အကိုကြီးက သူ့ကို ဟာသလုပ်နေသည်ကို သိလိုက်ကာ ရှုနင် ရှက်သွားခဲ့သည်။
ရှုချိန်က လက်ယမ်းကာ ခေါ်သဖြင့် ရှုနင်က သူ့အဖေနားကို တိုးကပ်သွားခဲ့သည်။ ရှုချိန်က တကယ့်ကို အားကောင်းမောင်းသန်ဖြစ်ပြီး လူပျိုဖြစ်နေပြီး 170 စင်တီမီတာ မြင့်နေသည့် ဒုတိယသားကို ဆွဲဖက်ကာ ပေါင်ပေါ်ပွေ့ထား လိုက်သည်။ ရှုနင်က ရှက်ပြီးဆင်းပြေးချင်ပေမယ့် အဖေက သူ့ကိုလွှတ်မပေးပေ။ သူ့ ခါးကို ဖက်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ..... သားက လူပျိုဖြစ်သွားတော့ အဖေနဲ့နီးနီးကပ်ကပ် မနေချင်တော့တာလား"
"ဒါဆို အဖေက ကျွန်တော် အရွယ်ရောက်လာတာကို သိတယ်ပေါ့"
ရှုဟိန်၏မျက်ဝန်းထဲတွင် နင်နင်ကို စနောက်ချင်သည့်အရိပ်တို့ဖြင့် တောက်ပနေသည်။
ရှုချိန်က ရယ်လိုက်ပြီး နင်နင်၏ပါးပြင်ကို နမ်းလိုက်ပြီးတော့ သူ့သားဆင်းပြေးသည်ကို မတားတော့ပေ။ နင်နင်က သူ့အဖေနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်း ခုံတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ထိုအချိန်တွင် ရှုချိန်က နင်နင်၏နူတ်ခမ်းပေါ်က ကိုက်ရာကို မြင်လို့ မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ မေးလိုက်သည်။
"မင်းရဲ့နူတ်ခမ်းက ဘာဖြစ်လို့ ကိုက်မိတဲ့အရာရှိနေတာလဲ..."
"ကိုက်မိတဲ့အရာလား..."
ရှုနင်က သူ့အဖေရဲ့အမေးကြောင့် ရင်ထိတ်သွားခဲ့သည်။ အစောပိုင်းက အကိုကြီးနှင့် နမ်းသည့်အချိန် သတိမထားမိပဲ ကိုက်မိသွားပုံရသည်။
"ကျွန်တော် ထမင်းစားတုန်းက ကိုယ့်ဖာသာကိုက်မိသွားတာ အဖေ။ တကယ် မနာပါဘူး "
ရှုနင်က ရင်ထိတ်နေပေမယ့် အေးဆေးတည်ငြိမ်စွာဖြင့် ချက်ချင်း လိမ်လိုက်ရသည်။ ရှုချိန်က ယုံသွားပြီး ထပ်မမေးတော့မှ သက်ပြင်းလေးကို ခိုးချလိုက်ရသည်။
ရှုချိန်က ရှုဟိန်နှင့် အလုပ်အကြောင်း ဆက်ပြောချင်သေးပေမယ့် ရှုဟိန်က စာရွက်စာတမ်းတွေကို စားပွဲပေါ်မှာ တင်ထားပြီးနှင့်လေပြီ။ ရှုချိန်က နင်နင်ကိုမြင်မှ သူ တက်မည့်ကျောင်းကို မေးဖို့ သတိရလာသည်။
" နင်နင်.. မင်းမြို့တော်မှာရှိတဲ့ အနုပညာကျောင်း အတော်များများမှာ ဘယ်ကျောင်းကို တက်ဖို့ စီစဉ်ထားသလဲ.. "
" ကျွန်တော်က L City မှာ တက်ဖို့ စီစဉ်ထားပါတယ် အဖေ။ အဲ့မြို့က တစ်နှစ်ပတ်လုံးနွေ ဦး ရာသီနှင့်ဆင်တူလို့ နေလို့ထိုင်လို့ကောင်းတဲ့အပြင် ရုပ်ရှင်ရုံတွေလည်း အဲ့အနီးအနားရှိနေရာတွေမှာ ရှိတယ်တဲ့။ ကျွန်တော် အဲ့ဒါတွေကို တကယ်လေ့လာချင်တယ်။ အဖေ ..စိတ်မပူပါနဲ့၊ ကျောင်းအားရက်တွေမှာ အိမ်ကို ပြန်လာပြီး အဖေ့ကို အဖော်ပြုပေးပါ့မယ်။ စနေ၊ တနင်္ဂနွေပိတ်ရက်တွေမှာ အဖေ့ကို ဖုန်းဆက်ပါ့မယ်"
ရှုနင်က ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီဆိုရင် သူ့ကို စိတ်ပြောင်းအောင် လုပ်လို့ရမည် မဟုတ်တာကို သိလို့ ရှုချိန် အတင်းမပြောတော့ပေ။ ပြီးတော့ ရှုဟိန်ကလည်း ငြိမ်နေသဖြင့် သူလည်း သိပြီးဖြစ်ကာ သူ့ညီ သဘောအတိုင်းဖြစ်ပုံရသည်။ သူ့သားနှစ်ယောက်က ကြီးလာလို့ သူတို့လမ်းကို ရွေးပြီးပြီဖြစ်လို့ မပြောသာတော့ပေ။
"L စီးတီးက C City လို နေလို့ သိပ်တော့ မကောင်းဘူး။ အဖေ့ရဲ့မိတ်ဆွေတစ်ယောက်က အဲ့ဒီမြို့မှာရှိတယ်။ မင်း သွားရင် လက်ဆောင်ယူသွားပြီး အလည်သွားလိုက်ဦး။ တခုခုဖြစ်ရင် အရမ်းသည်းခံပြီး နေမနေနဲ့.. အဖေက မင်းကို လိုက်ကူညီပေးရအောင် အဲ့မြို့က လှမ်းလွန်းနေတယ်။ အဖေ့မိတ်ဆွေကို လိုအပ်တာ အကုန် အကူညီတောင်းလို့ရတယ်.. သိလား"
"အင်း .. ကျွန်တော်သိပါပြီအဖေ"
ရှုချိန်၏ အတန်းဖော်တစ် ဦး မှာ L City တွင်ရှိခဲ့ပြီး သူတို့တွေက အခုထိ အရမ်း ရင်းနှီးသောဆက်ဆံရေးရှိခဲ့သည်။ သူ့သူငယ်ချင်းက စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်လည်းဖြစ်သည်။ သူက ရှုနင် ကို လက်ဆောင်အချို့ယူသွားပေးပြီး သူနှင့်မကြာခဏတွေ့ဆုံရန်ပြောခဲ့သည်။ အနည်းဆုံးတစ်ယောက်ယောက်က တစ်ခုခုဖြစ်ခဲ့ရင် နင်နင်ကိုကူညီနိုင်လိမ့်မည်။
ရှုနင်လည်း သူ့ကို ကျောထောက်နောက်ခံပြုနိုင်သူတစ် ဦး ကိုတွေ့ခဲ့ရလို့ အလွန်သဘောကျနေခဲ့သည်။ အလုပ်မှပြန်ချိန်ရောက်ပြီဖြစ်လို့ ရှုဟိန်က ရှုနင်ကို မေးလိုက်သည်။
" ဒီညဘာစားချင်လဲ။ "
"ဟော့ပေါ့ "
ရှုဟိန်သည်တချိန်လုံးထိုင်နေလျက် သူ့ညီလေးကို နူူးညံ့သိမ်မွေ့သောအကြည့်ဖြင့်ကြည့်နေသည်။ သူ့ညီလေးက အရမ်းဆိုးတယ်၊ နင်နင်က သူငယ်တုန်းထက်တောင် ညစ်ကျယ်ကျယ်လုပ်ပြီး အပြင်မှာ လျှောက်သွားကာ စားချင်နေသည်။ ပြီးတော့ အစပ်ပါသည့် ဟော့ပေါ့ကိုလည်း ကြိုက်လွန်းသည်။ ဟင်းအစပ်တွေကို တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ကို စားနိုင်လွန်းလှသည်။ ရှုဟိန်က နင်နင်၏ခေါင်းကို လက်ဖြင့် အသာပွတ်ကာ ခေါင်းယမ်းလိုက်သဖြင့် နင်နင်က စိတ်ပျက်သွားသည်။
ကျွန်တော့်ရဲ့ကြီးမြတ်လှသော Top ကြီးရေ...ကျွန်တော်က တကယ့်ကို ဟော့ပေါ့ စားချင်နေတယ် သိပြီလား... →_→
ထို့နောက် သားအဖ သုံးယောက်က Hot Pot City ကို ဦး တည်သွားခဲ့ပြီး သူတို့ကြိုက်တဲ့အစားအစာကို စားနိုင်အောင်အိုးတစ်အိုးစီကို မှာခဲ့သည်။ ဒီကိုလာစားတာက ရှုချိန်အတွက် ပထမဆုံးဖြစ်သည်။
ရှုဟိန်သည်မိမိ၏ အပေါ်ထပ် ကုတ်အင်္ကျီကိုချွတ်ပြီး သူ၏ ရှပ်အင်္ကျီ လက်က ကြယ်သိးကို ဖြုတ်ကာ လက်ကို ပင့်လိုက်သည်။ ရှုချိန်နှင့် ရှုနင်လည်း ရှုဟိန်လုပ်သလို လိုက်လုပ်လိုက်သည်။
သူတို့သည်မိသားစုဝင်တွေချည်း စားနေကြသောကြောင့် သူတို့၏ စားသောက်သည့် ပုံပန်းသဏ္ဌာန်ကို အထူးအလေးထားစရာမလိုပါ။ ဟင်းသီးဟင်းရွက်များ၊ အသားများ၊ ဝက်အူချောင်းများ၊ ငါး၊ ဂဏာန်း၊ ရေဘဝဲ၊ ကင်းမွန်များ၊ ပုစွန်များနှင့်အခြားအရာများ၊ ဟင်းသီးဟင်းရွက်များ စုစုပေါင်း အမျိုးစား ၃၀ ကျော်ကို သူတို့ ၏စားပွဲပေါ်သို့ယူဆောင်လာခဲ့သည်။ ရှုချိန်က အပြင်ပိုင်းက ဘာပုံမှ မပြပေမယ့် စိတ်ထဲကနေ ဒါတွေကို ကုန်ပ့ါမလားဟုတွေးနေသည်။
နောက်ဆုံးမှာ သူတို့က ဖြည်းဖြည်းချင်းနဲ့ အကုန်စားပစ်လိုက်ကြသည်။ ရှုနင်က ဟင်းရည်ထဲကို သူကြိုက်သည့် အစားစာကို ထည့်ကာ သူ၏ နူးညံ့သောဗိုက်ကိုစားပွဲအောက်တွင်ပွတ်နေခဲ့သည်။ ရှုချိန်နှင့်ရှုဟိန်တို့က လူကြီးတွေဖြစ်ကြပြီး အတော်များများကို စားနိုင်ပေမယ့် စားရာတွင် အင်မတန်ကို ကြည့်ကောင်းလှသည်။ သူ့ရဲ့ နတ်ဘုရားကြီးနှစ်ပါးက စားသောက်တဲ့နေရာမှာတောင် ကျက်သရေရှိပြီး ကြည့်ကောင်းလျသည်ဟု ရှုနင်က တွေးကာ ပြုံးလိုက်မိသည်။
သူတို့စားပြိးချိန်မှာ ဗိုက်ပြည့်နေလို့ လမ်းလျှောက်ရင်း အနားက ပန်းခြံထဲကိုသွားခဲ့ကြပေမယ့် သူတို့နောက်မှာ ဝတ်စုံနက်ဝတ် ကိုယ်ရံတော် 10 ယောက်ကျော်က ပန်းခြံထဲက ဦးလေးကြိးတွေ၊ အဒေါ်ကြီးတွေကို စေ့စပ်စွာ အကဲခတ်နေပြီး လာကစားကြတဲ့ ကလေးတွေက ကြောက်လို့ လူကြီးတွေ နောက်မှာပုန်းနေကြသည်။ ဝတ်စုံနက်ဝတ်သက်တော်စောင့်တွေက သူုတို့မျက်လုံးထဲမှာ လူဆိုးနဲ့တူနေသည်။
ဒါကြောင့် ရှုနင်လည်း ပန်းခြံထဲ လမ်းမလျှောက်တော့ပဲ လမ်းမကြီးတလျှောက် သုံးယောက်သား အေးအေးဆေးဆေး လမ်းလျှောက်ပြီးမှ ကားပေါ်တက်ကာ အိမ်ပြန်လာကြသည်။
ကားပေါ်ရောက်တော့ ရှုနင်က ကျေနပ်စွာနဲ့ သူ့အကိုကြီး၏ပုခုံးကို မှီနေတော့သည်။ ရှုချိန်က သင့်မြတ်ကာ ချစ်ခင်နေကြသည့် သားနှစ်ယောက်ကို ကြည့်ကာ ပီတိဖြစ်နေသည်။
နင်နင်က လမ်းမှာပင် အိပ်ပျော်သွားခဲ့လို့ ကားပေါ်က အဆင်း ရှုချိန်က နင်နင်ကို ပွေ့ကာ အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းကို သယ်လာခဲ့သည်။
"နင်နင်က ကြီးနေပြီ။ မင်းတို့နှစ်ယောက်က အတူအိပ်တုန်းလား..."
"သူက အတူအိပ်တာ ကြိုက်လို့..."
ရှုဟိန်က သူ့အဖေကို မျက်တောင်မခတ်ပဲ လိမ်လိုက်သည်။ တကယ်တော့ သူက နင်နင်နဲ့ခွဲပြီးမှ မအိပ်နိုင်ပဲ...။ ညတိုင်း မအိပ်ခင် လယ်ထွန်တာအကျင့်ဖြစ်နေပြီကိုး...။
"သူက အဲဒီလို အတူအိပ်ရတာ ကြိုက်တယ်ဆိုလည်း ထားလိုက်တော့။ အခု စာဖတ်ခန်းထဲ သွားရအောင် "
"အင်း..."
ရှုဟိန် ရဲ့အကြည့်က အေးဆေးကာ သာမန်လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်တွေလို နင်နင်ကို စောင်နှင့်အသာခြုံပေးထားခဲ့သည်။ ဒါကို ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဆိုတာ သူ့အဖေမှ မသိပဲ...
အဲ့ဒီအချိန်မှာ ရှုယောင်းကရော...? သူက သူ့ဖေဖေကို တမ်းတကာ ငိုနေပြီး မောမောနဲ့ အိပ်ပျော်နေတယ်။
အစပိုင်းမှာတော့ ရှုချိန်က သူ့ကိုကြည့်ချင်ပေမယ့် ကလေးအိပ်ပျော်သွားပြီဆိုတာ သူသိတယ်။ ဒါကြောင့် သွားမကြည့်တော့ပဲ သူ့သားကြီးနဲ့ အလုပ်အကြောင်းကို ဆက်လက်ဆွေးနွေးနေတော့သည်။
ရှုချိန်က ရှုဟိန် နှင့်သူ၏ကိုယ်ပိုင်အတွေးများအကြောင်းကို အတော်ကြာအောင် ပြောဆိုခဲ့ပြီး တိတ်ဆိတ်သွားသည်။ နောက်ဆုံးတွင် ရှုမျိုးနွယ်စုဝင်တွေကို ဘယ်လိုလုပ်ရမည်ကို ရှုချိန် သဘောတူလိုက်တော့သည်။ သူတို့ရှုမျိုးနွယ်က အတော်များတာပဲ။ ဂုတ်သွေးစုပ်နေတဲ့ မျှော့တချို့ကို ဖယ်ရှားလိုက်ရုံနဲ့ တမျိုးလုံး ရင်နာရတဲ့အထိ မဖြစ်လောက်ဘူး မဟုတ်လား။
Project ကြီးတွေကို ငွေကြေးထောက်ပံ့မှု ဖြတ်တောက်လိုက်ရင် နောင်အခါ သူတို့ အကောက်ကြံချင်ရင် နှစ်ခါပြန်တော့ စဉ်းစားကြမှာပဲ။ အနည်းဆုံးတော့ ရှန်းရှန်တုန်းလို လူတွေတော့ ထပ်ပေါ်မလာနိုင်တော့ဘူးပေါ့။ ဟော်ချီက ဉာဏ်ကောင်းပေမယ့် အလိုလောဘကြီးပြီး အကုန်ဝါးမြိုချင်တဲ့အတွက် ဟော်မိသားစု တစ်ခုလုံးကို ပျက်စီးရာလမ်းကြောင်းကို ဆွဲချလိုက်မိတယ်။ အခုဆိုရင် ဟော်ချီကိုယ်တိုင်က ဒီစိတ်နဲ့ သေလုမျောပါးဖြစ်ခဲ့ရပြီး ဟော်မိသားစုက ခပ်လျှိူလျှိူပဲ နေနေရတော့တယ်။
နောက်တစ်နေ့တွင် ရှုနင် သည် ရှုဟိန်နှင့်အတူ ရုံးသို့မလိုက်ခဲ့ပါ၊ သူ့ဆီမှာ လုပ်စရာ များစွာရှိလို့ မြို့ကနေ စောထွက်ခဲ့ရသည်။
ရှုနင် သည် F City သို့ ဦး တည်သည့ ်ကားတစ်စီးပေါ်သို့တက်လာသည်။ ကျင်းရောင်သည် သူမ မိဘတွေရဲ့ ခွဲခြားဆက်ဆံမှုကြောင့် နောင်တအကြီးအကျယ်ရပြီး ချင်ယွိဖူနှင့် ဆက်လမ်းပြန်ဆက်ကာ ပြန်လည်ပေါင်းသင်းနေထိုင်ဖို့ ကြိုးစားနေသည်။ ချင်ယွိဖူက သူမ ဘဝမှာ ကြုံခဲ့ရသည့် လူတွေထဲမှာ တောက်ပသည့် ကျောက်တုံးလို အခုမှ ခံစားနေရသည်။ ဒါပေမယ့် ချင်ယွိဖူက သူမကို လုံးဝ လက်လျှော့ကာ စိတ်ကို ပိုင်းဖြတ်ထားပြီးဖြစ်သည်။
ဒါ့အပြင် ချင်ယွိဖူဆီမှာ အခု ဖိုမင်ဦးလေးဖန်လည်း ရှိနေပြီဖြစ်လို့ သူမကို ငြင်းဆန်ခဲ့သည်။ ချင်ယွိဖူလို စိတ်ထားနူးညံ့သည့် ယောကျာ်းက သူမကို ပစ်ပစ်ခါခါလုပ်မည်ဟု ကျင်းရောင် မယုံကြည်ပေ။ ဒါကြောင့် ဆောက်လုပ်ရေး လုပ်ငန်းခွင် အပေါက်ဝတွင် နေ့တိုင်း ချင်ယွိဖူကို လာရပ်စောင့်နေခဲ့သည်။ ကိုယ်ဝန်ပျက်ကျပြီး ပိန်ပါး ဖျော့တော့ကာ အပူရှိန်ဖြင့် အချိန်မရွေး လဲကျ သတိလစ်သွားနိုင်သည့် မိန်းကလေးကို ဘယ်သူမှ ရက်ရက်စက်စက် မောင်းမထုတ်ရက်ကြပေ။
ဒီအကြောင်းကိုသိပြီးနောက် ရှုနင် ကသူ့ ဦး လေးနဲ့ ဖိုမင်ဦးလေးဖန်ကို F စီးတီးကို ပို့လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူတို့ရွာဘက်ကို သွားတဲ့ လမ်းတွေလည်း ဆောက်လုပ်တော ပြီးစီးတော့မည် ဖြစ်သည်။
နောက်ဆယ်နှစ်ကျော်ကြာတဲ့အချိန်မှာ ရွာလူကြီးက သူမွေးထားတဲ့ ဝက်တွေကို ရွာလမ်းတွေပေါ်မှာ ကျောင်းပြီး သူ ဘယ်လောက် ချမ်းသာတယ်ဆိုတာ လမ်းသလားပြလိမ့်မယ်။ ဒါတွေကို အရင်ဘဝတုန်းက တွေ့ကြုံခဲ့တာဖြစ်လို့ နင်နင်က အခုကတည်းက ရွာနဲ့မြို့ကို သွားတဲ့လမ်းကို ကောင်းအောင် ပြုပြင်သည့် အလုပ်ကို လုပ်ခဲ့ပြီး ရွာမှာ ဝက်မွေးမြူရေးကို စတင်ပေးခဲ့သည်။ သူတို့ရွာက တရုတ်ပြည် တပြည်လုံးမှာ အထူးဝက်အသေးစားလေးကို မွေးပြီး ထုတ်လုပ်ရောင်းချသည့် ရွာဖြစ်လာတော့မည်။ ဒီအကြောင်းကို ရွာလူကြီးနှင့် တိုင်ပင်တော့ ရွာလူကြီး တက်ကြွစွာ ပူးပေါင်းပါဝင်ခဲ့သည်။ နင်နင်က စီမံကိန်းတွင်အကြီးအကျယ်ရင်းနှီးမြှုပ်နှံခြင်းနှင့် ရောင်းချရာတွင်ကူညီရန်ကတိ ပေးခြင်းတို့ကြောင့်ကျေးရွာခေါင်းဆောင်၏ယုံကြည်မှုကိုတိုးမြှင့်စေခဲ့သည်။ အသေးစားဝက် မွေးမြူရေးနည်းလမ်းများမြှင့်တင်ရန် ရွာလူကြီးက စိတ်အားထက်သန်နေခဲ့သည်။
သူ့အကြီးဆုံးအဒေါ်က ဒါကိုကြားတော့ နင်နင်ကို ဖုန်းဆက်ပြီး သူ့ကို ၂ နှစ်လောက် သူတို့က ကြည့်ရှုခဲ့ရလို့ သူတို့ကိုလည်း လုပ်ငန်းတွေ လုပ်ပေးသင့်သည်ဟု တောင်းဆိုခဲ့ပေမယ့် နင်နင်က ဘာမှ မတုန့်ပြန်ခဲ့ပေ။ ရွာကို ပြန်လာရင် ဒါကို ကြုံရမည်ကို သူ ကြိုသိထားပြီးဖြစ်သည်။
ချင်ယွိဖူက နင်နင်၏ ကျေးလက်တောရွာက လူတွေအတွက် လုပ်ပေးမယ့် အစီစဉ်ကိုကြားတော့ အရမ်းဝမ်းသာပြီး ပြောလိုက်သည်။
" လမ်းတွေကို ဖောက်တယ်။၊ ဝက်အသေးမျိုးမွေးမြူရေးအပြင် ငါးမွေးမြူရေးခြံတွေတောင် မင်းက ဖော်ဆောင်ပေးမယ်ဆိုတော့ ကောင်းလိုက်တာ။ ဒါက ရွာကလူတွေအတွက် အရမ်းကို အံ့သြစရာကောင်းတဲ့ ကောင်းကျိုးကို ရစေမှာ သေချာတယ်၊ ရွာကလူအားလုံးက မင်းကိုကျေးဇူးတင်လို့ သေလောက်ပြီ"
"ကျေးဇူးတင်ဖို့ မလိုပါဘူးဗျာ။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော် အဖွားရဲ့အုတ်ဂူဆီကို သွားလိုက်ဦးမယ်။ ပြီးရင် ကျောင်းတက်ဖို့ L city ကို သွားရတော့မယ်"
ရှုနင် သည် တလောက ကောလိပ်ဝင်ခွင့် စာမေးပွဲကြောင့် အလုပ်များနေသဖြင့်သူသည် ဦး လေးနှင့်အဖွားဆီကို သွားလည်ရန်မေ့နေဆဲဖြစ်သည်။
" အိုး၊ ဟုတ်တယ်၊ ငါလည်းလိုက်မယ်။ ဒါနဲ့ မင်းက L စီးတီးက တက္ကသိုလ်ကနေ ပြန်လာရင် ငါတို့ အားလပ်ရက်မှာ ဆုံကြမယ်"
ချင်ယွိဖူက သူ့တူကို ပြောလိုက်သည်။
"ဘာကြောင့် နင်နင်က L စီးတီးကို သွားမှလဲ? သူက အပင်စိုက်တာကို သင်မှာ မဟုတ်ဘူးလား"
ဖိုမင်ဦးလေးဖန်က စိတ်ရှုပ်ထွေးနေ သဖြင့် ရှုနင်က ဦးလေးဖန်ကို ရေတစ်ခွက် ဌဲ့ပေးကာ ရှင်းပြလိုက်သည်။ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းခွင်၏ပတ်ဝန်းကျင်သည်အလွန်ဆိုးရွားခြင်းမရှိပေမယ့် နင်နင်က ပူအိုက်ပြီး ချွေးထွက်လာသည်
" ဘယ်လောက်ပဲ အပင်စိုက်တာကို လေ့လာပါစေ။ နောက်ဆုံးတော့ အလုပ်ကြိုးပြီးလုပ်ရမယ် မဟုတ်လား။ အခု ကျောင်းသွားတက်ရင်း အခြားကုမ္ပဏီတစ်ခုကိုတည်ထောင်မလားလို့ "
ချင်ယွိဖူက ရှုနင်ကို အချိန်အတော်ကြာ မတွေ့ရတော့ဘူးဆိုလို့ စိတ်မကောင်းဖြစ်ပေမယ့် မျက်စိအရောင်တွေ တောက်လာပြီး ပြောလိုက်သည်။
"နင်နင်...မင်းရဲ့ ဦး လေးက အသစ်အဆန်းကို သင်ယူလုပ်ကိုင်ဖို့ မကြောက်ဘူး။ တကယ်လို့ မင်း လုပ်ငန်းအသစ်ထူထောင်လို့ အကူညီလိုရင် ဦးလေးကို မမေ့လိုက်နဲ့ "
"အိုကေ"
ရှုနင်က သဘောတူခဲ့သော်လည်း သူ၏စိတ်နှလုံးမှာ မကျေမနပ်ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ မြို့တော်၊ C city နှင့် F စီးတီးရှိ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများမှာ လုံလုံလောက်လောက်ရှိသော်လည်း သူ့အတွက်ဆိုက်ဘာကဖေးများနှင့် အင်္ဂလိပ်သင်ကြားရေးစင်တာများတွင်ထပ်မံထည့်သွင်းရန်မှာ လုပ်ဆောင်နိုင်သေးသည်။ ကွင်းဆက်သင်တန်းကျောင်းများကို နေရာတိုင်းတွင် ထူထောင်နိုင်ရင် အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။
ရှုနင်သည် C City တွင်အရာအားလုံး ဘယ်လို လုပ်ကိုင်နေသည်ကို သိပေမယ့် သူသည်အတိတ်ဘ ၀ ၏ အမှတ်တရများကြောင့် C city က သူ့အတွက် အဓိက စစ်မြေပြင်လို ဖြစ်နေသည်။ သူသည်မြို့တော်တွင် လုပ်ငန်းများ ထူထောင်ခဲ့ပေမယ့် မမျှော်လင့်ပဲ ဟုန်လွေ့နှင့် မိတ်ဆွေဖြစ်ခဲ့လို့ လုပ်ကိုင်ရာတွင် အဆက်အသွယ်ကွန်ယက်ကြီးကို ရခဲ့သည့်အပြင် အကုန် အဆင်ပြေခဲ့သည်။ အလုပ်လုပ်ရတာ ပျော်စရာလည်း ကောင်းလာသည်။
မွန်းတည့်အချိန်တွင်သူတို့သည် ကြယ်ငါးပွင့်ဟိုတယ်၌ နေ့လည်စာ စားခဲ့သည်။ ထို့နောက်သူသည်ညတွင် သူ့ဦးလေး ဝယ်ယူခဲ့သော အိမ်တွင်တည်းခိုခဲ့သည်။ ဒါဟာတော်တော်လေး အဆင်ပြေကာ သင့်တင့် လျောက်ပတ်သော ပတ်ဝန်းကျင်ရှိသည့်အပြင် ဥယျာဉ်လေးပါသည့် villa ဖြစ်သည်။ ရှုနင် ကသူ၏ ဦး လေးသည် ဘဝကို ခါးသီးစွာနေထိုင်ပြီးနောက် နောက်ဆုံး၌ သူ့စိတ်ကို ဖွင့်လိုက်ကြောင်း၊ ယခုအခါ သူ့ဘဝကို ဘယ်လိုပျော်အောင် နေရမလဲဆိုတာကို သိနေလေပြီ။
ညကိုးနာရီမှာသူ့အစ်ကိုကြီးနဲ့ဖုန်းခေါ်ပြီးတဲ့နောက်မှာ ရှုနင်က သူ့အဖေနှင့်လည်း ဖုန်းပြောကာ နောက်ပိုင်း အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။
ညသန်းခေါင်ယံမှာ သူဟာထူးဆန်းတဲ့ ဆူညံသံအချို့ကြားခဲ့တယ်။ ရှုဟိန် နှင့်သူ အတူတူ XXOO လုပ်သည့် အခါများတွင် အွန်း...အင်း...အာ့... ဆိုသည့် အသံတွေက အလိုလို ညည်းတွားခဲ့မိသည်။
အခုလည်း ထိုအသံတွေက ထွက်လာလို့ နင်နင်က အံ့သြနေသည်။ ညသန်းခေါင်ယံမှာ ဦးလေးနှစ်ယောက်ဟာ ' XXOO ဗီဒီယို' တွေကို အတူကြည့်နေကြတာလား။
ရှုနင်က မျက်ခုံးပင့်လိုက်မိသည်။ သူ့ဦးလေးနဲ့ ဖိုမင်တို့က အဲ့ဒါကို လုပ်နေကြတာများလား...
နင်နင်ရဲ့ နဖူးပေါ်မှာ အရေးကြောင်းတွေပေါ်လာခဲ့သည်။ သူ သွားချောင်းကြည့်လိုက်ရမလား။ တကယ်လို့ သူတို့ အဲ့ဒါ လုပ်နေတယ်ဆိုရင် ဦးလေးတို့ အချိန်ကောင်းကို သွားနှောက်ယှက်မိသလို ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်...
ဒါပေမယ့် သူက ကြည့်ရုံတင်လေးကြည့်ချင်တာလေ... တကယ် ဟုတ်မဟုတ် သေချာအောင်လို့ပါ...
ရှုနင်က အိုးပေါ်က ပရွတ်ဆိတ်လေးလို ဟိုပြေးဒီပြေး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေသည်။ သို့သော်သူ၏ သိလိုစိတ်က ရင်ထဲကနေ လှိုက်ပြီး တုန်ခါနေခဲ့သည်။ ငါကြည့်ရုံလေးပဲ ကြည့်မှာပါ...!
ဂရုတစိုက်နှင့် ရှုနင်က တံခါးဝသို့တွားသွားပြီး ဦး ဆုံး သူသည် အခန်းတံခါးကို အသာလေး ဖွင့်လိုက်သည်။ အသံကအောက်ထပ်မှ လာနေတာပဲ...။
ထို့ကြောင့် ရှုနင်သည်ရှုပ်ထွေးနေသည်ဟု စိတ်ထဲခံစားခဲ့ရသည်၊ သူတို့အခန်းတွေထဲမှာ မရှိပဲ ဘာကြောင့် ဧည့်ခန်းကို ရောက်နေတာလဲ။ ဒါဆိုရင် အကိုကြီး ရှုဟိန်လိုများ သူတို့က ဘားကောင်တာ၊ ကြမ်းပြင်၊ နံရံ၊ ပြတင်းပေါက်၊ ရေချိုးခန်း နှင့်မီးဖိုချောင်အပါအဝင် နေရာ အမျိုးမျိုးမှာ စမ်းပြီးလုပ်နေကြတာလား။
ရှုဟိန်သည် ဒီလို လုပ်တဲ့အချိန်မှာ သူ့ကို စကတ်များ၊ ရိုးရာဝတ်စုံ၊ အတွင်းခံအဝတ်အစားများ၊ ခါးစည်းများ၊ sexy ကျတဲ့ ဖောက်ထွင်းမြင်ရသည့် အဝတ်အစားများ၊ ကြိုးတွေပါတဲ့အဝတ်တွေနှင့် ထူးဆန်းထွေလာ အဝတ်အစားများ ဆင်ပေးပြီး လုပ်ရတာကို အရမ်း နှစ်သက်သည်။ တစ်ချိန်က သူသည် ကစားစရာလက်ထိပ်ကို ယူလာပြီး သူ့လက်ကို ခတ်ထားပြီး လုပ်သေးသည်။
သူ့လက်တွေကို အပေါ်ကို မြှောက်ကာ ခုတင်ခေါင်းရင်းမှာ လက်ထိပ်ခတ်ထားစဉ် ရှုနင် ကို အနည်းငယ်ကြောက်လန့်စေသည်။ ဒါက အထူးခံစားချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ သူသည် ရှုဟိန်ကို ဒီအကြောင်းကို စိတ်အားထက်သန်စွာထုတ်ဖော်ပြောဆိုခဲ့သည်။
ရှုနင် ခေါင်းကိုခါလိုက်သည်။ မဟုတ်တာတွေကို လျှောက်တွေးနေမိလို့... သူ၏မျက်နှာသည်အနီရောင်တောက်ကာ နီရဲနေသည်။ ဘာဖြစ်လို့ ဒီလို အိပ်ယာထဲက အကြောင်းတွေကို တောက်လျောက်တွေးနေမိတာပါလိမ့်....
သူတွေးနေမိတဲ့အကြောင်းရာတွေကလည်း အိပ်ယာထက်မှာ အကိုကြီး သူ့ကို ဘယ်လို နှိပ်စက်ကလူပြီး လုပ်တယ်ဆိုတာ ချည်းဖြစ်နေသည်။
ငါလည်း အချိန်ပြည့်ကို မှောင်နေတော့တာပဲ..ဟု ရှုနင်က စဉ်းစားလိုက်မိသည်။
ရှုနင်က သက်ပြင်းချပြီး သူ့အခန်းထဲကို တိတ်တဆိတ်ပြန်သွားလိုက်တယ်။ သူ မကြည့်တော့တော့ဘူး။ ဒါက သူ့ ဦး လေးရဲ့ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာပဲ။ သူက ဦး လေးနဲ့ ဖိုမင် လုပ်နေတာကို တကယ်ကြီး ပက်ပင်းမိသွားရင် သူ့ဦးလေးပဲ ရှက်နေဦးမယ်။ ဒါကို သူ ကိုယ်ချင်းစာပါတယ်လေ... _ (: зゝ∠) _
လုပ်ရင်းတန်းလန်း လူမိသွားတာ တကယ် မကောင်းပါဘူး....
သူ သွားမကြည့်တာပဲ ကောင်းပါတယ်။ မဟုတ်ရင် ကြုံတောင့်ကြုံခဲ သူ့ဦးလေး လုပ်နေတာ အရှိန်ပျက်သွားလိမ့်မယ်...
ရှုနင်က အရက်ကို ခံနိုင်ရည် အရမ်းအားနည်းသည်ကို ဖိုမင်သိသည်။ ညစာစားစဉ်က နင်နင်က ဝိုင်နှစ်ခွက် သောကိလိုက်တာ မြင်ကတည်းက ရင်ခုန်နေသည်။ ဒါကြောင့် နင်နင် အပေါ်ထပ် တက်ကာ အိပ်သွားချိန် ချင်ယွိဖူကို ဧည့်ခန်းကို ဆွဲခေါ်လာပြီးဆိုဖာပေါ် တွန်းလှဲကာ အမြန် အရယူတော့သည်။
ချင်ယွိဖူက တူလေးရောက်နေချိန် မလုပ်ချင်ပေမယ့် ဖိုမင်၏စိတ်အားထက်သန်မှုကြောင့် နောက်ဆုံးလိုက်လျော လိုက်ရသည်။ အိပ်ခန်းထဲ မဟုတ်ပဲ ဧည့်ခန်းထဲလုပ်ရတာက ရင်တဖိုဖိုဖြစ်ကာ ရှက်စရာ စိတ်လှုပ်ရှားစရာလည်း ကောင်းလှသည်။
နောက်ဆုံးတွင် ချင်ယွိဖူက သူ့ကိုချစ်သည့် ဖိုမင်ကိုလည်း ချစ်နေတာဖြစ်လို့ လိုက်လျောလိုက်သည်။ ဖိုမင်က သူ့အတွက် ခက်ခဲသည့် လမ်းကို လျှောက်ခဲ့ရသည်မဟုတ်လား။ သူလည်း ဖိုမင်ကို ချစ်နေသည်ဖြစ်လို့ ချစ်သူ လိုအင်ကို လျစ်လျူမရှုနိုင်တော့ပေ။ ငြင်းဆန်နေတဲ့ ချင်ယွိဖူရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကပျော့ပျောင်းသွားပြီး ကရုဏာသက်အောင် တောင်းပန်ရင်တောင် အသုံးမ ၀ င်တော့ပေ။ နောက်ဆုံးတော့ဆိုဖာပေါ်မှာ စိတ်ပျက်လက်ပျက်နဲ့နမ်းရှုံ့နေတဲ့အချိန်မှာ သူဟာချစ်ခင်စွာ ပြန်လည် နမ်းရှုပ်နေခဲ့တယ်။ သူ့မျက်လုံးများသည် သတိမထားမိပဲ နင်နင် ဆင်းလာမည်ဆိုးလို့ လှေကားထိပ်ကိုလှမ်းကြည့် နေမိသည်။
သူ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ဒီအချစ်ရေးကို ဖုံးကွယ်ထားလို့တော့ မရဘူး မဟုတ်လား။
ရှောင်ဖူက ရှုနင် ၏အတွေးကို ဂရုစိုက်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ဖိုမင်က သူတို့အကြောင်းကို မပြောရန်သဘောတူခဲ့သည်။ သူသည် ရှုနင် သူ့ဖာသာ သိစေရန်နည်းလမ်းများကိုသာ ရှာနိုင်တော့မည်။ သူတို့ ဧည့်ခန်းထဲ လုပ်နေသည့် ဆူညံသံတွေအားလုံးက နင်နင်ကို အိပ်ယာက မနိုးလာစေခဲ့ဘူးလား... ဒါဆိုရင် မနက်ဖြန် နင်နင် သိအောင် တခြားနည်းကိုရှာပြီး လုပ်ရမည်ဟု ဖိုမင်က တွေးနေသည်။
(Seme အားလုံးက ဉာဏ်များတဲ့ ဝံပုလွေကြီးတွေပါဗျို့....)
ရှုနင် မနက်နိုးလာတော့ သူ့မျက်လုံးအောက်မှာ အမည်းရိပ်တွေ ပေါ်နေပြီး အသားရေက ဆိုးဝါးနေသည်။ သူ့အိပ်ရေးပျက်တဲ့ ပုံကို ဘယ်သူ့ကိုမှ မမြင်စေချင်ပေ။ ကံကောင်းပြီး ချင်ယွိဖူက ညက လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်တာ များသွားလို့ အိပ်ယာထဲကနေ နေမြင့်မှ ထလာနိုင်တော့သည်။
(တူလေးနဲ့ ဦးလေးတို့ရဲ့ လင်လင်တွေက အကြမ်းစားကြီးတွေပဲ...)
သူတို့က ရွာဘက်ကို အတူတူသွားမယ်လို့ကတိပေးခဲ့ပေမယ့် ချင်ယွိဖူ ကတော့နေ့လည်ခင်းမှပဲ အိပ်ယာက ထနိုင်တော့သည်။ ဖိုမင်က ကားမောင်းပြီး ရှုနင်က ဘေးခုံမှာထိုင်ကာ ကားနောက်က ခုံမှာ တညလုံး မအိပ်ခဲ့ရသည့် ဦးလေးကို ကောင်းကောင်းနားရင်းလိုက်လာစေသည်။
သူတို့ဘိုးဘွားတွေရဲ့ သင်္ချိုင်းသို့ရောက်သည်နှင့်တပြိုင်နက် ရှုနင်သည် ဦးလေးနှင့်အတူ ပန်းစည်းချကာ အရိုသေပေးခဲ့သည်။ ပြီးတော့ ဖိုမင်က ရှုနင်ကို တခြားကို ထွက်သွားအောင် လှည့်စားလိုက်ပြီး ချင်ယွိဖူ၏လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အုတ်ဂူရှေ့တွင် ဒူးထောက်ပြီး အမေဟု ခေါ်လိုက်သည်။
ရှုနင်က ဘယ်သူမို့လဲ။ သူက ဒီလိုမျိုး အလွယ်တကူ ထွက်လာမယ်ထင်လို့လား။ လမ်းတဝက်မှာ ပြန်လှည့်လာပြီးူ သစ်ပင်နောက်ကနေ ချောင်းနေခဲ့သည်။ ဒါကြောင့် ဖိုမင်က သူ့အဖွားကို " အမေ" ဟု ခေါ်လိုက်ပုံကို နားနှင့် ဆတ်ဆတ် ကြားလိုက်ရသည်။
ကောင်းတယ်၊ ကောင်းတယ်၊ အခု သူတို့အတူတူရှိနေပြီ! သတင်းကောင်းဖြစ်ပေမယ့ ်သူ့ ဦး လေးဟာ နှိမ့်နှိမ့်ချချနေတတ်သူဖြစ်လို့ သူ့ကို မသိစေချင်ဘူး။ ဒါကြောင့် သူလည်း စိတ်ထဲမှာပဲ ထားရတော့မည်။
ရှုနင် ရဲ့မျက်လုံးတွေဘယ်ဘက်နဲ့ညာဘက်လှည့်ပြီး သူဟာ ဒီမှာ ရက်အနည်းငယ်နေဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ဒါဆိုရင် သူ့အစ်ကိုက နေနိုင်မှာ မဟုတ်ပဲ သေချာပေါက် အပြေးလာခဲ့လိမ့်မည်။ ဒါကို စိတ်ကူးနဲ့မဟုတ်ပဲ လက်တွေ့အကောင်ထည်ဖော်လိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ် လိုက်သည်။
**-**
Chapter (124)_ ဦးေလးႏွစ္ေယာက္ဟာ ' XXOO ဗီဒီယို' ေတြကို အတူၾကည့္ေနၾကတာလား
ဒီေလာက္နည္းနည္းပဲ ၿပဳံးေလ့ရွိတဲ့ ရႈဟိန္ပင္ သူ႔အေဖကို လက္မေထာင္ျပလိုက္သည္။
ရႈနင္က ႐ုံးခန္းထဲကို ပ်ာရိပ်ာယာဝင္လာခဲ့ၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာေပၚတြင္ တကယ္ႀကီး သူ႔ကို finance manager ေပးမည္ ထင္ကာ စိုးရိမ္ေနသည္။ ရႈခ်ိန္က သူ႔သားငယ္ေလးဝင္လာခ်ိန္ ေအာ္ရယ္လိုက္ၿပီး ရႈဟိန္ကေတာ့ ေအးတိေအးစက္ပုံၾကည့္ေနေပမယ့္ မ်က္ဝန္းထဲက သေဘာက်ၿပီးရယ္ခ်င္ေနပုံရသည္။
ထိုအခါမွ သူ႔အေဖနဲ႔အကိုႀကီးက သူ႔ကို ဟာသလုပ္ေနသည္ကို သိလိုက္ကာ ရႈနင္ ရွက္သြားခဲ့သည္။
ရႈခ်ိန္က လက္ယမ္းကာ ေခၚသျဖင့္ ရႈနင္က သူ႔အေဖနားကို တိုးကပ္သြားခဲ့သည္။ ရႈခ်ိန္က တကယ့္ကို အားေကာင္းေမာင္းသန္ျဖစ္ၿပီး လူပ်ိဳျဖစ္ေနၿပီး 170 စင္တီမီတာ ျမင့္ေနသည့္ ဒုတိယသားကို ဆြဲဖက္ကာ ေပါင္ေပၚေပြ႕ထား လိုက္သည္။ ရႈနင္က ရွက္ၿပီးဆင္းေျပးခ်င္ေပမယ့္ အေဖက သူ႔ကိုလႊတ္မေပးေပ။ သူ႔ ခါးကို ဖက္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ..... သားက လူပ်ိဳျဖစ္သြားေတာ့ အေဖနဲ႔နီးနီးကပ္ကပ္ မေနခ်င္ေတာ့တာလား"
"ဒါဆို အေဖက ကြၽန္ေတာ္ အ႐ြယ္ေရာက္လာတာကို သိတယ္ေပါ့"
ရႈဟိန္၏မ်က္ဝန္းထဲတြင္ နင္နင္ကို စေနာက္ခ်င္သည့္အရိပ္တို႔ျဖင့္ ေတာက္ပေနသည္။
ရႈခ်ိန္က ရယ္လိုက္ၿပီး နင္နင္၏ပါးျပင္ကို နမ္းလိုက္ၿပီးေတာ့ သူ႔သားဆင္းေျပးသည္ကို မတားေတာ့ေပ။ နင္နင္က သူ႔အေဖႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္း ခုံတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ရႈခ်ိန္က နင္နင္၏ႏူတ္ခမ္းေပၚက ကိုက္ရာကို ျမင္လို႔ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ ေမးလိုက္သည္။
"မင္းရဲ႕ႏူတ္ခမ္းက ဘာျဖစ္လို႔ ကိုက္မိတဲ့အရာရွိေနတာလဲ..."
"ကိုက္မိတဲ့အရာလား..."
ရႈနင္က သူ႔အေဖရဲ႕အေမးေၾကာင့္ ရင္ထိတ္သြားခဲ့သည္။ အေစာပိုင္းက အကိုႀကီးႏွင့္ နမ္းသည့္အခ်ိန္ သတိမထားမိပဲ ကိုက္မိသြားပုံရသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ ထမင္းစားတုန္းက ကိုယ့္ဖာသာကိုက္မိသြားတာ အေဖ။ တကယ္ မနာပါဘူး "
ရႈနင္က ရင္ထိတ္ေနေပမယ့္ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာျဖင့္ ခ်က္ခ်င္း လိမ္လိုက္ရသည္။ ရႈခ်ိန္က ယုံသြားၿပီး ထပ္မေမးေတာ့မွ သက္ျပင္းေလးကို ခိုးခ်လိုက္ရသည္။
ရႈခ်ိန္က ရႈဟိန္ႏွင့္ အလုပ္အေၾကာင္း ဆက္ေျပာခ်င္ေသးေပမယ့္ ရႈဟိန္က စာ႐ြက္စာတမ္းေတြကို စားပြဲေပၚမွာ တင္ထားၿပီးႏွင့္ေလၿပီ။ ရႈခ်ိန္က နင္နင္ကိုျမင္မွ သူ တက္မည့္ေက်ာင္းကို ေမးဖို႔ သတိရလာသည္။
" နင္နင္.. မင္းၿမိဳ႕ေတာ္မွာရွိတဲ့ အႏုပညာေက်ာင္း အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဘယ္ေက်ာင္းကို တက္ဖို႔ စီစဥ္ထားသလဲ.. "
" ကြၽန္ေတာ္က L City မွာ တက္ဖို႔ စီစဥ္ထားပါတယ္ အေဖ။ အဲ့ၿမိဳ႕က တစ္ႏွစ္ပတ္လုံးေႏြ ဦး ရာသီႏွင့္ဆင္တူလို႔ ေနလို႔ထိုင္လို႔ေကာင္းတဲ့အျပင္ ႐ုပ္ရွင္႐ုံေတြလည္း အဲ့အနီးအနားရွိေနရာေတြမွာ ရွိတယ္တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ အဲ့ဒါေတြကို တကယ္ေလ့လာခ်င္တယ္။ အေဖ ..စိတ္မပူပါနဲ႔၊ ေက်ာင္းအားရက္ေတြမွာ အိမ္ကို ျပန္လာၿပီး အေဖ့ကို အေဖာ္ျပဳေပးပါ့မယ္။ စေန၊ တနဂၤေႏြပိတ္ရက္ေတြမွာ အေဖ့ကို ဖုန္းဆက္ပါ့မယ္"
ရႈနင္က ဆုံးျဖတ္ၿပီးၿပီဆိုရင္ သူ႔ကို စိတ္ေျပာင္းေအာင္ လုပ္လို႔ရမည္ မဟုတ္တာကို သိလို႔ ရႈခ်ိန္ အတင္းမေျပာေတာ့ေပ။ ၿပီးေတာ့ ရႈဟိန္ကလည္း ၿငိမ္ေနသျဖင့္ သူလည္း သိၿပီးျဖစ္ကာ သူ႔ညီ သေဘာအတိုင္းျဖစ္ပုံရသည္။ သူ႔သားႏွစ္ေယာက္က ႀကီးလာလို႔ သူတို႔လမ္းကို ေ႐ြးၿပီးၿပီျဖစ္လို႔ မေျပာသာေတာ့ေပ။
"L စီးတီးက C City လို ေနလို႔ သိပ္ေတာ့ မေကာင္းဘူး။ အေဖ့ရဲ႕မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က အဲ့ဒီၿမိဳ႕မွာရွိတယ္။ မင္း သြားရင္ လက္ေဆာင္ယူသြားၿပီး အလည္သြားလိုက္ဦး။ တခုခုျဖစ္ရင္ အရမ္းသည္းခံၿပီး ေနမေနနဲ႔.. အေဖက မင္းကို လိုက္ကူညီေပးရေအာင္ အဲ့ၿမိဳ႕က လွမ္းလြန္းေနတယ္။ အေဖ့မိတ္ေဆြကို လိုအပ္တာ အကုန္ အကူညီေတာင္းလို႔ရတယ္.. သိလား"
"အင္း .. ကြၽန္ေတာ္သိပါၿပီအေဖ"
ရႈခ်ိန္၏ အတန္းေဖာ္တစ္ ဦး မွာ L City တြင္ရွိခဲ့ၿပီး သူတို႔ေတြက အခုထိ အရမ္း ရင္းႏွီးေသာဆက္ဆံေရးရွိခဲ့သည္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္လည္းျဖစ္သည္။ သူက ရႈနင္ ကို လက္ေဆာင္အခ်ိဳ႕ယူသြားေပးၿပီး သူႏွင့္မၾကာခဏေတြ႕ဆုံရန္ေျပာခဲ့သည္။ အနည္းဆုံးတစ္ေယာက္ေယာက္က တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့ရင္ နင္နင္ကိုကူညီႏိုင္လိမ့္မည္။
ရႈနင္လည္း သူ႔ကို ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳႏိုင္သူတစ္ ဦး ကိုေတြ႕ခဲ့ရလို႔ အလြန္သေဘာက်ေနခဲ့သည္။ အလုပ္မွျပန္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီျဖစ္လို႔ ရႈဟိန္က ရႈနင္ကို ေမးလိုက္သည္။
" ဒီညဘာစားခ်င္လဲ။ "
"ေဟာ့ေပါ့ "
ရႈဟိန္သည္တခ်ိန္လုံးထိုင္ေနလ်က္ သူ႔ညီေလးကို ႏူူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာအၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္ေနသည္။ သူ႔ညီေလးက အရမ္းဆိုးတယ္၊ နင္နင္က သူငယ္တုန္းထက္ေတာင္ ညစ္က်ယ္က်ယ္လုပ္ၿပီး အျပင္မွာ ေလွ်ာက္သြားကာ စားခ်င္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ အစပ္ပါသည့္ ေဟာ့ေပါ့ကိုလည္း ႀကိဳက္လြန္းသည္။ ဟင္းအစပ္ေတြကို တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ကို စားႏိုင္လြန္းလွသည္။ ရႈဟိန္က နင္နင္၏ေခါင္းကို လက္ျဖင့္ အသာပြတ္ကာ ေခါင္းယမ္းလိုက္သျဖင့္ နင္နင္က စိတ္ပ်က္သြားသည္။
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ႀကီးျမတ္လွေသာ Top ႀကီးေရ...ကြၽန္ေတာ္က တကယ့္ကို ေဟာ့ေပါ့ စားခ်င္ေနတယ္ သိၿပီလား... →_→
ထို႔ေနာက္ သားအဖ သုံးေယာက္က Hot Pot City ကို ဦး တည္သြားခဲ့ၿပီး သူတို႔ႀကိဳက္တဲ့အစားအစာကို စားႏိုင္ေအာင္အိုးတစ္အိုးစီကို မွာခဲ့သည္။ ဒီကိုလာစားတာက ရႈခ်ိန္အတြက္ ပထမဆုံးျဖစ္သည္။
ရႈဟိန္သည္မိမိ၏ အေပၚထပ္ ကုတ္အက်ႌကိုခြၽတ္ၿပီး သူ၏ ရွပ္အက်ႌ လက္က ၾကယ္သိးကို ျဖဳတ္ကာ လက္ကို ပင့္လိုက္သည္။ ရႈခ်ိန္ႏွင့္ ရႈနင္လည္း ရႈဟိန္လုပ္သလို လိုက္လုပ္လိုက္သည္။
သူတို႔သည္မိသားစုဝင္ေတြခ်ည္း စားေနၾကေသာေၾကာင့္ သူတို႔၏ စားေသာက္သည့္ ပုံပန္းသဏၭာန္ကို အထူးအေလးထားစရာမလိုပါ။ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္မ်ား၊ အသားမ်ား၊ ဝက္အူေခ်ာင္းမ်ား၊ ငါး၊ ဂဏာန္း၊ ေရဘဝဲ၊ ကင္းမြန္မ်ား၊ ပုစြန္မ်ားႏွင့္အျခားအရာမ်ား၊ ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္မ်ား စုစုေပါင္း အမ်ိဳးစား ၃၀ ေက်ာ္ကို သူတို႔ ၏စားပြဲေပၚသို႔ယူေဆာင္လာခဲ့သည္။ ရႈခ်ိန္က အျပင္ပိုင္းက ဘာပုံမွ မျပေပမယ့္ စိတ္ထဲကေန ဒါေတြကို ကုန္ပ့ါမလားဟုေတြးေနသည္။
ေနာက္ဆုံးမွာ သူတို႔က ျဖည္းျဖည္းခ်င္းနဲ႔ အကုန္စားပစ္လိုက္ၾကသည္။ ရႈနင္က ဟင္းရည္ထဲကို သူႀကိဳက္သည့္ အစားစာကို ထည့္ကာ သူ၏ ႏူးညံ့ေသာဗိုက္ကိုစားပြဲေအာက္တြင္ပြတ္ေနခဲ့သည္။ ရႈခ်ိန္ႏွင့္ရႈဟိန္တို႔က လူႀကီးေတြျဖစ္ၾကၿပီး အေတာ္မ်ားမ်ားကို စားႏိုင္ေပမယ့္ စားရာတြင္ အင္မတန္ကို ၾကည့္ေကာင္းလွသည္။ သူ႔ရဲ႕ နတ္ဘုရားႀကီးႏွစ္ပါးက စားေသာက္တဲ့ေနရာမွာေတာင္ က်က္သေရရွိၿပီး ၾကည့္ေကာင္းလ်သည္ဟု ရႈနင္က ေတြးကာ ၿပဳံးလိုက္မိသည္။
သူတို႔စားၿပိးခ်ိန္မွာ ဗိုက္ျပည့္ေနလို႔ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း အနားက ပန္းၿခံထဲကိုသြားခဲ့ၾကေပမယ့္ သူတို႔ေနာက္မွာ ဝတ္စုံနက္ဝတ္ ကိုယ္ရံေတာ္ 10 ေယာက္ေက်ာ္က ပန္းၿခံထဲက ဦးေလးႀကိးေတြ၊ အေဒၚႀကီးေတြကို ေစ့စပ္စြာ အကဲခတ္ေနၿပီး လာကစားၾကတဲ့ ကေလးေတြက ေၾကာက္လို႔ လူႀကီးေတြ ေနာက္မွာပုန္းေနၾကသည္။ ဝတ္စုံနက္ဝတ္သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြက သူုတို႔မ်က္လုံးထဲမွာ လူဆိုးနဲ႔တူေနသည္။
ဒါေၾကာင့္ ရႈနင္လည္း ပန္းၿခံထဲ လမ္းမေလွ်ာက္ေတာ့ပဲ လမ္းမႀကီးတေလွ်ာက္ သုံးေယာက္သား ေအးေအးေဆးေဆး လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးမွ ကားေပၚတက္ကာ အိမ္ျပန္လာၾကသည္။
ကားေပၚေရာက္ေတာ့ ရႈနင္က ေက်နပ္စြာနဲ႔ သူ႔အကိုႀကီး၏ပုခုံးကို မွီေနေတာ့သည္။ ရႈခ်ိန္က သင့္ျမတ္ကာ ခ်စ္ခင္ေနၾကသည့္ သားႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ကာ ပီတိျဖစ္ေနသည္။
နင္နင္က လမ္းမွာပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့လို႔ ကားေပၚက အဆင္း ရႈခ်ိန္က နင္နင္ကို ေပြ႕ကာ အေပၚထပ္ အိပ္ခန္းကို သယ္လာခဲ့သည္။
"နင္နင္က ႀကီးေနၿပီ။ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္က အတူအိပ္တုန္းလား..."
"သူက အတူအိပ္တာ ႀကိဳက္လို႔..."
ရႈဟိန္က သူ႔အေဖကို မ်က္ေတာင္မခတ္ပဲ လိမ္လိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့ သူက နင္နင္နဲ႔ခြဲၿပီးမွ မအိပ္ႏိုင္ပဲ...။ ညတိုင္း မအိပ္ခင္ လယ္ထြန္တာအက်င့္ျဖစ္ေနၿပီကိုး...။
"သူက အဲဒီလို အတူအိပ္ရတာ ႀကိဳက္တယ္ဆိုလည္း ထားလိုက္ေတာ့။ အခု စာဖတ္ခန္းထဲ သြားရေအာင္ "
"အင္း..."
ရႈဟိန္ ရဲ႕အၾကည့္က ေအးေဆးကာ သာမန္လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္ေတြလို နင္နင္ကို ေစာင္ႏွင့္အသာၿခဳံေပးထားခဲ့သည္။ ဒါကို ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာ သူ႔အေဖမွ မသိပဲ...
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ရႈေယာင္းကေရာ...? သူက သူ႔ေဖေဖကို တမ္းတကာ ငိုေနၿပီး ေမာေမာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္။
အစပိုင္းမွာေတာ့ ရႈခ်ိန္က သူ႔ကိုၾကည့္ခ်င္ေပမယ့္ ကေလးအိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီဆိုတာ သူသိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သြားမၾကည့္ေတာ့ပဲ သူ႔သားႀကီးနဲ႔ အလုပ္အေၾကာင္းကို ဆက္လက္ေဆြးေႏြးေနေတာ့သည္။
ရႈခ်ိန္က ရႈဟိန္ ႏွင့္သူ၏ကိုယ္ပိုင္အေတြးမ်ားအေၾကာင္းကို အေတာ္ၾကာေအာင္ ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး တိတ္ဆိတ္သြားသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ ရႈမ်ိဳးႏြယ္စုဝင္ေတြကို ဘယ္လိုလုပ္ရမည္ကို ရႈခ်ိန္ သေဘာတူလိုက္ေတာ့သည္။ သူတို႔ရႈမ်ိဳးႏြယ္က အေတာ္မ်ားတာပဲ။ ဂုတ္ေသြးစုပ္ေနတဲ့ ေမွ်ာ့တခ်ိဳ႕ကို ဖယ္ရွားလိုက္႐ုံနဲ႔ တမ်ိဳးလုံး ရင္နာရတဲ့အထိ မျဖစ္ေလာက္ဘူး မဟုတ္လား။
Project ႀကီးေတြကို ေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈ ျဖတ္ေတာက္လိုက္ရင္ ေနာင္အခါ သူတို႔ အေကာက္ႀကံခ်င္ရင္ ႏွစ္ခါျပန္ေတာ့ စဥ္းစားၾကမွာပဲ။ အနည္းဆုံးေတာ့ ရွန္းရွန္တုန္းလို လူေတြေတာ့ ထပ္ေပၚမလာႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ေဟာ္ခ်ီက ဉာဏ္ေကာင္းေပမယ့္ အလိုေလာဘႀကီးၿပီး အကုန္ဝါးၿမိဳခ်င္တဲ့အတြက္ ေဟာ္မိသားစု တစ္ခုလုံးကို ပ်က္စီးရာလမ္းေၾကာင္းကို ဆြဲခ်လိုက္မိတယ္။ အခုဆိုရင္ ေဟာ္ခ်ီကိုယ္တိုင္က ဒီစိတ္နဲ႔ ေသလုေမ်ာပါးျဖစ္ခဲ့ရၿပီး ေဟာ္မိသားစုက ခပ္လွ်ိဴလွ်ိဴပဲ ေနေနရေတာ့တယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ရႈနင္ သည္ ရႈဟိန္ႏွင့္အတူ ႐ုံးသို႔မလိုက္ခဲ့ပါ၊ သူ႔ဆီမွာ လုပ္စရာ မ်ားစြာရွိလို႔ ၿမိဳ႕ကေန ေစာထြက္ခဲ့ရသည္။
ရႈနင္ သည္ F City သို႔ ဦး တည္သည့ ္ကားတစ္စီးေပၚသို႔တက္လာသည္။ က်င္းေရာင္သည္ သူမ မိဘေတြရဲ႕ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေၾကာင့္ ေနာင္တအႀကီးအက်ယ္ရၿပီး ခ်င္ယြိဖူႏွင့္ ဆက္လမ္းျပန္ဆက္ကာ ျပန္လည္ေပါင္းသင္းေနထိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနသည္။ ခ်င္ယြိဖူက သူမ ဘဝမွာ ႀကဳံခဲ့ရသည့္ လူေတြထဲမွာ ေတာက္ပသည့္ ေက်ာက္တုံးလို အခုမွ ခံစားေနရသည္။ ဒါေပမယ့္ ခ်င္ယြိဖူက သူမကို လုံးဝ လက္ေလွ်ာ့ကာ စိတ္ကို ပိုင္းျဖတ္ထားၿပီးျဖစ္သည္။
ဒါ့အျပင္ ခ်င္ယြိဖူဆီမွာ အခု ဖိုမင္ဦးေလးဖန္လည္း ရွိေနၿပီျဖစ္လို႔ သူမကို ျငင္းဆန္ခဲ့သည္။ ခ်င္ယြိဖူလို စိတ္ထားႏူးညံ့သည့္ ေယာက်ာ္းက သူမကို ပစ္ပစ္ခါခါလုပ္မည္ဟု က်င္းေရာင္ မယုံၾကည္ေပ။ ဒါေၾကာင့္ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္ အေပါက္ဝတြင္ ေန႔တိုင္း ခ်င္ယြိဖူကို လာရပ္ေစာင့္ေနခဲ့သည္။ ကိုယ္ဝန္ပ်က္က်ၿပီး ပိန္ပါး ေဖ်ာ့ေတာ့ကာ အပူရွိန္ျဖင့္ အခ်ိန္မေ႐ြး လဲက် သတိလစ္သြားႏိုင္သည့္ မိန္းကေလးကို ဘယ္သူမွ ရက္ရက္စက္စက္ ေမာင္းမထုတ္ရက္ၾကေပ။
ဒီအေၾကာင္းကိုသိၿပီးေနာက္ ရႈနင္ ကသူ႔ ဦး ေလးနဲ႔ ဖိုမင္ဦးေလးဖန္ကို F စီးတီးကို ပို႔လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔႐ြာဘက္ကို သြားတဲ့ လမ္းေတြလည္း ေဆာက္လုပ္ေတာ ၿပီးစီးေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
ေနာက္ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာ ႐ြာလူႀကီးက သူေမြးထားတဲ့ ဝက္ေတြကို ႐ြာလမ္းေတြေပၚမွာ ေက်ာင္းၿပီး သူ ဘယ္ေလာက္ ခ်မ္းသာတယ္ဆိုတာ လမ္းသလားျပလိမ့္မယ္။ ဒါေတြကို အရင္ဘဝတုန္းက ေတြ႕ႀကဳံခဲ့တာျဖစ္လို႔ နင္နင္က အခုကတည္းက ႐ြာနဲ႔ၿမိဳ႕ကို သြားတဲ့လမ္းကို ေကာင္းေအာင္ ျပဳျပင္သည့္ အလုပ္ကို လုပ္ခဲ့ၿပီး ႐ြာမွာ ဝက္ေမြးျမဴေရးကို စတင္ေပးခဲ့သည္။ သူတို႔႐ြာက တ႐ုတ္ျပည္ တျပည္လုံးမွာ အထူးဝက္အေသးစားေလးကို ေမြးၿပီး ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်သည့္ ႐ြာျဖစ္လာေတာ့မည္။ ဒီအေၾကာင္းကို ႐ြာလူႀကီးႏွင့္ တိုင္ပင္ေတာ့ ႐ြာလူႀကီး တက္ႂကြစြာ ပူးေပါင္းပါဝင္ခဲ့သည္။ နင္နင္က စီမံကိန္းတြင္အႀကီးအက်ယ္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံျခင္းႏွင့္ ေရာင္းခ်ရာတြင္ကူညီရန္ကတိ ေပးျခင္းတို႔ေၾကာင့္ေက်း႐ြာေခါင္းေဆာင္၏ယုံၾကည္မႈကိုတိုးျမႇင့္ေစခဲ့သည္။ အေသးစားဝက္ ေမြးျမဴေရးနည္းလမ္းမ်ားျမႇင့္တင္ရန္ ႐ြာလူႀကီးက စိတ္အားထက္သန္ေနခဲ့သည္။
သူ႔အႀကီးဆုံးအေဒၚက ဒါကိုၾကားေတာ့ နင္နင္ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး သူ႔ကို ၂ ႏွစ္ေလာက္ သူတို႔က ၾကည့္ရႈခဲ့ရလို႔ သူတို႔ကိုလည္း လုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေပးသင့္သည္ဟု ေတာင္းဆိုခဲ့ေပမယ့္ နင္နင္က ဘာမွ မတုန႔္ျပန္ခဲ့ေပ။ ႐ြာကို ျပန္လာရင္ ဒါကို ႀကဳံရမည္ကို သူ ႀကိဳသိထားၿပီးျဖစ္သည္။
ခ်င္ယြိဖူက နင္နင္၏ ေက်းလက္ေတာ႐ြာက လူေတြအတြက္ လုပ္ေပးမယ့္ အစီစဥ္ကိုၾကားေတာ့ အရမ္းဝမ္းသာၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
" လမ္းေတြကို ေဖာက္တယ္။၊ ဝက္အေသးမ်ိဳးေမြးျမဴေရးအျပင္ ငါးေမြးျမဴေရးၿခံေတြေတာင္ မင္းက ေဖာ္ေဆာင္ေပးမယ္ဆိုေတာ့ ေကာင္းလိုက္တာ။ ဒါက ႐ြာကလူေတြအတြက္ အရမ္းကို အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ ေကာင္းက်ိဳးကို ရေစမွာ ေသခ်ာတယ္၊ ႐ြာကလူအားလုံးက မင္းကိုေက်းဇူးတင္လို႔ ေသေလာက္ၿပီ"
"ေက်းဇူးတင္ဖို႔ မလိုပါဘူးဗ်ာ။ ဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ အဖြားရဲ႕အုတ္ဂူဆီကို သြားလိုက္ဦးမယ္။ ၿပီးရင္ ေက်ာင္းတက္ဖို႔ L city ကို သြားရေတာ့မယ္"
ရႈနင္ သည္ တေလာက ေကာလိပ္ဝင္ခြင့္ စာေမးပြဲေၾကာင့္ အလုပ္မ်ားေနသျဖင့္သူသည္ ဦး ေလးႏွင့္အဖြားဆီကို သြားလည္ရန္ေမ့ေနဆဲျဖစ္သည္။
" အိုး၊ ဟုတ္တယ္၊ ငါလည္းလိုက္မယ္။ ဒါနဲ႔ မင္းက L စီးတီးက တကၠသိုလ္ကေန ျပန္လာရင္ ငါတို႔ အားလပ္ရက္မွာ ဆုံၾကမယ္"
ခ်င္ယြိဖူက သူ႔တူကို ေျပာလိုက္သည္။
"ဘာေၾကာင့္ နင္နင္က L စီးတီးကို သြားမွလဲ? သူက အပင္စိုက္တာကို သင္မွာ မဟုတ္ဘူးလား"
ဖိုမင္ဦးေလးဖန္က စိတ္ရႈပ္ေထြးေန သျဖင့္ ရႈနင္က ဦးေလးဖန္ကို ေရတစ္ခြက္ ဌဲ့ေပးကာ ရွင္းျပလိုက္သည္။ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္၏ပတ္ဝန္းက်င္သည္အလြန္ဆိုး႐ြားျခင္းမရွိေပမယ့္ နင္နင္က ပူအိုက္ၿပီး ေခြၽးထြက္လာသည္
" ဘယ္ေလာက္ပဲ အပင္စိုက္တာကို ေလ့လာပါေစ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အလုပ္ႀကိဳးၿပီးလုပ္ရမယ္ မဟုတ္လား။ အခု ေက်ာင္းသြားတက္ရင္း အျခားကုမၸဏီတစ္ခုကိုတည္ေထာင္မလားလို႔ "
ခ်င္ယြိဖူက ရႈနင္ကို အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ မေတြ႕ရေတာ့ဘူးဆိုလို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေပမယ့္ မ်က္စိအေရာင္ေတြ ေတာက္လာၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"နင္နင္...မင္းရဲ႕ ဦး ေလးက အသစ္အဆန္းကို သင္ယူလုပ္ကိုင္ဖို႔ မေၾကာက္ဘူး။ တကယ္လို႔ မင္း လုပ္ငန္းအသစ္ထူေထာင္လို႔ အကူညီလိုရင္ ဦးေလးကို မေမ့လိုက္နဲ႔ "
"အိုေက"
ရႈနင္က သေဘာတူခဲ့ေသာ္လည္း သူ၏စိတ္ႏွလုံးမွာ မေက်မနပ္ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္၊ C city ႏွင့္ F စီးတီးရွိ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွာ လုံလုံေလာက္ေလာက္ရွိေသာ္လည္း သူ႔အတြက္ဆိုက္ဘာကေဖးမ်ားႏွင့္ အဂၤလိပ္သင္ၾကားေရးစင္တာမ်ားတြင္ထပ္မံထည့္သြင္းရန္မွာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသးသည္။ ကြင္းဆက္သင္တန္းေက်ာင္းမ်ားကို ေနရာတိုင္းတြင္ ထူေထာင္ႏိုင္ရင္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည္။
ရႈနင္သည္ C City တြင္အရာအားလုံး ဘယ္လို လုပ္ကိုင္ေနသည္ကို သိေပမယ့္ သူသည္အတိတ္ဘ ၀ ၏ အမွတ္တရမ်ားေၾကာင့္ C city က သူ႔အတြက္ အဓိက စစ္ေျမျပင္လို ျဖစ္ေနသည္။ သူသည္ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ လုပ္ငန္းမ်ား ထူေထာင္ခဲ့ေပမယ့္ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ဟုန္ေလြ႕ႏွင့္ မိတ္ေဆြျဖစ္ခဲ့လို႔ လုပ္ကိုင္ရာတြင္ အဆက္အသြယ္ကြန္ယက္ႀကီးကို ရခဲ့သည့္အျပင္ အကုန္ အဆင္ေျပခဲ့သည္။ အလုပ္လုပ္ရတာ ေပ်ာ္စရာလည္း ေကာင္းလာသည္။
မြန္းတည့္အခ်ိန္တြင္သူတို႔သည္ ၾကယ္ငါးပြင့္ဟိုတယ္၌ ေန႔လည္စာ စားခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္သူသည္ညတြင္ သူ႔ဦးေလး ဝယ္ယူခဲ့ေသာ အိမ္တြင္တည္းခိုခဲ့သည္။ ဒါဟာေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပကာ သင့္တင့္ ေလ်ာက္ပတ္ေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ရွိသည့္အျပင္ ဥယ်ာဥ္ေလးပါသည့္ villa ျဖစ္သည္။ ရႈနင္ ကသူ၏ ဦး ေလးသည္ ဘဝကို ခါးသီးစြာေနထိုင္ၿပီးေနာက္ ေနာက္ဆုံး၌ သူ႔စိတ္ကို ဖြင့္လိုက္ေၾကာင္း၊ ယခုအခါ သူ႔ဘဝကို ဘယ္လိုေပ်ာ္ေအာင္ ေနရမလဲဆိုတာကို သိေနေလၿပီ။
ညကိုးနာရီမွာသူ႔အစ္ကိုႀကီးနဲ႔ဖုန္းေခၚၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ရႈနင္က သူ႔အေဖႏွင့္လည္း ဖုန္းေျပာကာ ေနာက္ပိုင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။
ညသန္းေခါင္ယံမွာ သူဟာထူးဆန္းတဲ့ ဆူညံသံအခ်ိဳ႕ၾကားခဲ့တယ္။ ရႈဟိန္ ႏွင့္သူ အတူတူ XXOO လုပ္သည့္ အခါမ်ားတြင္ အြန္း...အင္း...အာ့... ဆိုသည့္ အသံေတြက အလိုလို ညည္းတြားခဲ့မိသည္။
အခုလည္း ထိုအသံေတြက ထြက္လာလို႔ နင္နင္က အံ့ၾသေနသည္။ ညသန္းေခါင္ယံမွာ ဦးေလးႏွစ္ေယာက္ဟာ ' XXOO ဗီဒီယို' ေတြကို အတူၾကည့္ေနၾကတာလား။
ရႈနင္က မ်က္ခုံးပင့္လိုက္မိသည္။ သူ႔ဦးေလးနဲ႔ ဖိုမင္တို႔က အဲ့ဒါကို လုပ္ေနၾကတာမ်ားလား...
နင္နင္ရဲ႕ နဖူးေပၚမွာ အေရးေၾကာင္းေတြေပၚလာခဲ့သည္။ သူ သြားေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ရမလား။ တကယ္လို႔ သူတို႔ အဲ့ဒါ လုပ္ေနတယ္ဆိုရင္ ဦးေလးတို႔ အခ်ိန္ေကာင္းကို သြားေႏွာက္ယွက္မိသလို ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္...
ဒါေပမယ့္ သူက ၾကည့္႐ုံတင္ေလးၾကည့္ခ်င္တာေလ... တကယ္ ဟုတ္မဟုတ္ ေသခ်ာေအာင္လို႔ပါ...
ရႈနင္က အိုးေပၚက ပ႐ြတ္ဆိတ္ေလးလို ဟိုေျပးဒီေျပး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္သူ၏ သိလိုစိတ္က ရင္ထဲကေန လႈိက္ၿပီး တုန္ခါေနခဲ့သည္။ ငါၾကည့္႐ုံေလးပဲ ၾကည့္မွာပါ...!
ဂ႐ုတစိုက္ႏွင့္ ရႈနင္က တံခါးဝသို႔တြားသြားၿပီး ဦး ဆုံး သူသည္ အခန္းတံခါးကို အသာေလး ဖြင့္လိုက္သည္။ အသံကေအာက္ထပ္မွ လာေနတာပဲ...။
ထို႔ေၾကာင့္ ရႈနင္သည္ရႈပ္ေထြးေနသည္ဟု စိတ္ထဲခံစားခဲ့ရသည္၊ သူတို႔အခန္းေတြထဲမွာ မရွိပဲ ဘာေၾကာင့္ ဧည့္ခန္းကို ေရာက္ေနတာလဲ။ ဒါဆိုရင္ အကိုႀကီး ရႈဟိန္လိုမ်ား သူတို႔က ဘားေကာင္တာ၊ ၾကမ္းျပင္၊ နံရံ၊ ျပတင္းေပါက္၊ ေရခ်ိဳးခန္း ႏွင့္မီးဖိုေခ်ာင္အပါအဝင္ ေနရာ အမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ စမ္းၿပီးလုပ္ေနၾကတာလား။
ရႈဟိန္သည္ ဒီလို လုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ကို စကတ္မ်ား၊ ႐ိုးရာဝတ္စုံ၊ အတြင္းခံအဝတ္အစားမ်ား၊ ခါးစည္းမ်ား၊ sexy က်တဲ့ ေဖာက္ထြင္းျမင္ရသည့္ အဝတ္အစားမ်ား၊ ႀကိဳးေတြပါတဲ့အဝတ္ေတြႏွင့္ ထူးဆန္းေထြလာ အဝတ္အစားမ်ား ဆင္ေပးၿပီး လုပ္ရတာကို အရမ္း ႏွစ္သက္သည္။ တစ္ခ်ိန္က သူသည္ ကစားစရာလက္ထိပ္ကို ယူလာၿပီး သူ႔လက္ကို ခတ္ထားၿပီး လုပ္ေသးသည္။
သူ႔လက္ေတြကို အေပၚကို ေျမႇာက္ကာ ခုတင္ေခါင္းရင္းမွာ လက္ထိပ္ခတ္ထားစဥ္ ရႈနင္ ကို အနည္းငယ္ေၾကာက္လန႔္ေစသည္။ ဒါက အထူးခံစားခ်က္တစ္ခုျဖစ္သည္။ သူသည္ ရႈဟိန္ကို ဒီအေၾကာင္းကို စိတ္အားထက္သန္စြာထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့သည္။
ရႈနင္ ေခါင္းကိုခါလိုက္သည္။ မဟုတ္တာေတြကို ေလွ်ာက္ေတြးေနမိလို႔... သူ၏မ်က္ႏွာသည္အနီေရာင္ေတာက္ကာ နီရဲေနသည္။ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလို အိပ္ယာထဲက အေၾကာင္းေတြကို ေတာက္ေလ်ာက္ေတြးေနမိတာပါလိမ့္....
သူေတြးေနမိတဲ့အေၾကာင္းရာေတြကလည္း အိပ္ယာထက္မွာ အကိုႀကီး သူ႔ကို ဘယ္လို ႏွိပ္စက္ကလူၿပီး လုပ္တယ္ဆိုတာ ခ်ည္းျဖစ္ေနသည္။
ငါလည္း အခ်ိန္ျပည့္ကို ေမွာင္ေနေတာ့တာပဲ..ဟု ရႈနင္က စဥ္းစားလိုက္မိသည္။
ရႈနင္က သက္ျပင္းခ်ၿပီး သူ႔အခန္းထဲကို တိတ္တဆိတ္ျပန္သြားလိုက္တယ္။ သူ မၾကည့္ေတာ့ေတာ့ဘူး။ ဒါက သူ႔ ဦး ေလးရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာပဲ။ သူက ဦး ေလးနဲ႔ ဖိုမင္ လုပ္ေနတာကို တကယ္ႀကီး ပက္ပင္းမိသြားရင္ သူ႔ဦးေလးပဲ ရွက္ေနဦးမယ္။ ဒါကို သူ ကိုယ္ခ်င္းစာပါတယ္ေလ... _ (: зゝ∠) _
လုပ္ရင္းတန္းလန္း လူမိသြားတာ တကယ္ မေကာင္းပါဘူး....
သူ သြားမၾကည့္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ ႀကဳံေတာင့္ႀကဳံခဲ သူ႔ဦးေလး လုပ္ေနတာ အရွိန္ပ်က္သြားလိမ့္မယ္...
ရႈနင္က အရက္ကို ခံႏိုင္ရည္ အရမ္းအားနည္းသည္ကို ဖိုမင္သိသည္။ ညစာစားစဥ္က နင္နင္က ဝိုင္ႏွစ္ခြက္ ေသာကိလိုက္တာ ျမင္ကတည္းက ရင္ခုန္ေနသည္။ ဒါေၾကာင့္ နင္နင္ အေပၚထပ္ တက္ကာ အိပ္သြားခ်ိန္ ခ်င္ယြိဖူကို ဧည့္ခန္းကို ဆြဲေခၚလာၿပီးဆိုဖာေပၚ တြန္းလွဲကာ အျမန္ အရယူေတာ့သည္။
ခ်င္ယြိဖူက တူေလးေရာက္ေနခ်ိန္ မလုပ္ခ်င္ေပမယ့္ ဖိုမင္၏စိတ္အားထက္သန္မႈေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးလိုက္ေလ်ာ လိုက္ရသည္။ အိပ္ခန္းထဲ မဟုတ္ပဲ ဧည့္ခန္းထဲလုပ္ရတာက ရင္တဖိုဖိုျဖစ္ကာ ရွက္စရာ စိတ္လႈပ္ရွားစရာလည္း ေကာင္းလွသည္။
ေနာက္ဆုံးတြင္ ခ်င္ယြိဖူက သူ႔ကိုခ်စ္သည့္ ဖိုမင္ကိုလည္း ခ်စ္ေနတာျဖစ္လို႔ လိုက္ေလ်ာလိုက္သည္။ ဖိုမင္က သူ႔အတြက္ ခက္ခဲသည့္ လမ္းကို ေလွ်ာက္ခဲ့ရသည္မဟုတ္လား။ သူလည္း ဖိုမင္ကို ခ်စ္ေနသည္ျဖစ္လို႔ ခ်စ္သူ လိုအင္ကို လ်စ္လ်ဴမရႈႏိုင္ေတာ့ေပ။ ျငင္းဆန္ေနတဲ့ ခ်င္ယြိဖူရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကေပ်ာ့ေပ်ာင္းသြားၿပီး က႐ုဏာသက္ေအာင္ ေတာင္းပန္ရင္ေတာင္ အသုံးမ ၀ င္ေတာ့ေပ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ဆိုဖာေပၚမွာ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔နမ္းရႈံ႕ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူဟာခ်စ္ခင္စြာ ျပန္လည္ နမ္းရႈပ္ေနခဲ့တယ္။ သူ႔မ်က္လုံးမ်ားသည္ သတိမထားမိပဲ နင္နင္ ဆင္းလာမည္ဆိုးလို႔ ေလွကားထိပ္ကိုလွမ္းၾကည့္ ေနမိသည္။
သူ႔ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံး ဒီအခ်စ္ေရးကို ဖုံးကြယ္ထားလို႔ေတာ့ မရဘူး မဟုတ္လား။
ေရွာင္ဖူက ရႈနင္ ၏အေတြးကို ဂ႐ုစိုက္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဖိုမင္က သူတို႔အေၾကာင္းကို မေျပာရန္သေဘာတူခဲ့သည္။ သူသည္ ရႈနင္ သူ႔ဖာသာ သိေစရန္နည္းလမ္းမ်ားကိုသာ ရွာႏိုင္ေတာ့မည္။ သူတို႔ ဧည့္ခန္းထဲ လုပ္ေနသည့္ ဆူညံသံေတြအားလုံးက နင္နင္ကို အိပ္ယာက မႏိုးလာေစခဲ့ဘူးလား... ဒါဆိုရင္ မနက္ျဖန္ နင္နင္ သိေအာင္ တျခားနည္းကိုရွာၿပီး လုပ္ရမည္ဟု ဖိုမင္က ေတြးေနသည္။
(Seme အားလုံးက ဉာဏ္မ်ားတဲ့ ဝံပုေလြႀကီးေတြပါဗ်ိဳ႕....)
ရႈနင္ မနက္ႏိုးလာေတာ့ သူ႔မ်က္လုံးေအာက္မွာ အမည္းရိပ္ေတြ ေပၚေနၿပီး အသားေရက ဆိုးဝါးေနသည္။ သူ႔အိပ္ေရးပ်က္တဲ့ ပုံကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ မျမင္ေစခ်င္ေပ။ ကံေကာင္းၿပီး ခ်င္ယြိဖူက ညက ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တာ မ်ားသြားလို႔ အိပ္ယာထဲကေန ေနျမင့္မွ ထလာႏိုင္ေတာ့သည္။
(တူေလးနဲ႔ ဦးေလးတို႔ရဲ႕ လင္လင္ေတြက အၾကမ္းစားႀကီးေတြပဲ...)
သူတို႔က ႐ြာဘက္ကို အတူတူသြားမယ္လို႔ကတိေပးခဲ့ေပမယ့္ ခ်င္ယြိဖူ ကေတာ့ေန႔လည္ခင္းမွပဲ အိပ္ယာက ထႏိုင္ေတာ့သည္။ ဖိုမင္က ကားေမာင္းၿပီး ရႈနင္က ေဘးခုံမွာထိုင္ကာ ကားေနာက္က ခုံမွာ တညလုံး မအိပ္ခဲ့ရသည့္ ဦးေလးကို ေကာင္းေကာင္းနားရင္းလိုက္လာေစသည္။
သူတို႔ဘိုးဘြားေတြရဲ႕ သခ်ႋဳင္းသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ရႈနင္သည္ ဦးေလးႏွင့္အတူ ပန္းစည္းခ်ကာ အ႐ိုေသေပးခဲ့သည္။ ၿပီးေတာ့ ဖိုမင္က ရႈနင္ကို တျခားကို ထြက္သြားေအာင္ လွည့္စားလိုက္ၿပီး ခ်င္ယြိဖူ၏လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ကာ အုတ္ဂူေရွ႕တြင္ ဒူးေထာက္ၿပီး အေမဟု ေခၚလိုက္သည္။
ရႈနင္က ဘယ္သူမို႔လဲ။ သူက ဒီလိုမ်ိဳး အလြယ္တကူ ထြက္လာမယ္ထင္လို႔လား။ လမ္းတဝက္မွာ ျပန္လွည့္လာၿပီးူ သစ္ပင္ေနာက္ကေန ေခ်ာင္းေနခဲ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ ဖိုမင္က သူ႔အဖြားကို " အေမ" ဟု ေခၚလိုက္ပုံကို နားႏွင့္ ဆတ္ဆတ္ ၾကားလိုက္ရသည္။
ေကာင္းတယ္၊ ေကာင္းတယ္၊ အခု သူတို႔အတူတူရွိေနၿပီ! သတင္းေကာင္းျဖစ္ေပမယ့ ္သူ႔ ဦး ေလးဟာ ႏွိမ့္ႏွိမ့္ခ်ခ်ေနတတ္သူျဖစ္လို႔ သူ႔ကို မသိေစခ်င္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူလည္း စိတ္ထဲမွာပဲ ထားရေတာ့မည္။
ရႈနင္ ရဲ႕မ်က္လုံးေတြဘယ္ဘက္နဲ႔ညာဘက္လွည့္ၿပီး သူဟာ ဒီမွာ ရက္အနည္းငယ္ေနဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒါဆိုရင္ သူ႔အစ္ကိုက ေနႏိုင္မွာ မဟုတ္ပဲ ေသခ်ာေပါက္ အေျပးလာခဲ့လိမ့္မည္။ ဒါကို စိတ္ကူးနဲ႔မဟုတ္ပဲ လက္ေတြ႕အေကာင္ထည္ေဖာ္လိုက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ လိုက္သည္။
**-**
YOU ARE READING
ရေခဲတုံးအကိုကြီးကို ဆွဲဆောင်သော ဝံပုလွေညီငယ်လေး
RomanceMyanmar Translator _ May King Start date _ August 12, 2020 End date _ October 25, 2021 (completed)
