ရေခဲတုံးအကိုကြီးကို ဆွဲဆောင်သော ဝံပုလွေညီငယ်လေး

Chapter (108)_ 🔞 ငါတို့က တယောက်ကို တယောက်ပိုင်ဆိုင်သွားပြီကွ... O(∩_∩)O

Chapter (108)_ 🔞 ငါတို့က တယောက်ကို တယောက်ပိုင်ဆိုင်သွားပြီကွ... O(∩_∩)O


ရှုနင်သည် ရုတ်တရက် ပွေ့ချီခံလိုက်ရလို့ လန့်ပြီး အသံလေးထွက်သွားပေမယ့် ခြေတလှမ်းကို တခါ အနမ်းခံလိုက်ရလို့ ဘာသံမှ မထွက်နိုင်တော့ပေ။
"ခြေတလှမ်းလှမ်းတိုင်း မင်း ကိုယ့်ကို တခါ ပြန်နမ်းရမယ်"

အိုး...မိုင်...ဂေါ့ဒ်
ငါ့နတ်ဘုရားကြီးက ဘာကြောင့် ဒီလောက်မျက်နှာပြောင်ရတာလဲ...

အိမ်ဖော်တွေအားလုံးက ဒီနေရာကို ဝင်ခွင့်မရှိသောကြောင့် ရှုနင်က အကိုကြီးကို ပြန်နမ်းလည်း ဘာမှမဖြစ်ပေ။

 သူတို့ဟာနှစ်ပေါင်းများစွာ ကွဲကွာနေခဲ့ကြတာပါ၊ တကယ်လို့သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ နမ်းတာကိုမပြောနဲ့.... မင်းက နတ်ဘုရားကြီးရဲ့တကိုယ်လုံးကို လျှာနဲ့လျက်ပါလို့ နင်နင်ကို ခိုင်းလိုက်မယ်ဆိုရင်လည်း သူက သေချာပေါက် လုပ်မိမှာပဲ...
  ရှုနင် ကသူ့အစ်ကို၏ခါးကိုဖက်ကာ ပြန်နမ်းခဲ့သည်။ ပထမဆုံး နမ်းသည့်နေရာက နဖူးဖြစ်သည်။ မျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်း သူသည် တကယ့်ကို ခြေတလှမ်းကို တခါနမ်းကာ အပေါ်ထပ်ကို တက်လာခဲ့ကြသည်။ လာရတဲ့ခရီးက သိပ်မဝေးပေမယ့် အိပ်ခန်းထဲကို မြန်မြန် ရောက်ချင်လို့ နင်နင်က ရှုဟိန်   ရဲ့ဆန္ဒကိုသာဖြည့်ဆည်းပေးလိုက်ရတော့သည်။ နောက်ဆုံးတော့နှစ်ယောက်စလုံးဟာ အလျင်မလိုကြပေမယ့် စင်္ကြန်လမ်းတွင် ပါးကိုသာ နမ်းခဲ့သည်။ သူက ရှုဟိန်ရဲ့  ညာဘက်ပါးကိုနမ်းပြီး လက်ဝဲဘက်ပါးကို တလှည့်နမ်းလိုက်စဉ် သူတို့နှစ်ဦးလုံးရဲ့ နှလုံးသားတွေက ချစ်ခြင်းနဲ့ထုံမွှမ်းပြီး အရမ်းကို ချိုမြိန်နေတယ်။

ရှုဟိန် လမ်းလျှောက်နေစဉ်   မျက်နှာက တဖြည်းဖြည်းနီလာနေပြီး  သူတို့အိပ်ခန်း တံခါးပေါက်သို့ရောက်သောအခါ သတိပေးစရာတောင်မလိုတော့ဘဲ ရှုနင်က ပွေ့ခံထားလျက်ကနေ တံခါးကိုအလျင်အမြန်ဖွင့်လိုက်သည်။ အခန်းထဲသို့ဝင်ပြီးနောက် ရှုနင်က တံခါးကို လျင်မြန်စွာပိတ်လိုက်သည်။ တကယ့်ကို လိုက်ဖက်တဲ့ စုံတွဲပဲ။

 အခန်းထဲမှာစားပွဲပေါ်က ညအိပ်မီးအိမ်တစ်ခုတည်းသာရှိပြီးမှောင်နေသည့် အခန်း နောက်ခံမှာ လှပသောအနီရောင်နှင်းဆီပန်းများက တခန်းလုံးပြည့် ဖြန့်ကျဲအလှဆင်ထားပြီး မွှေးပျံ့ကာ တမူထူးခြားသည့်အလှအပကို ဖော်ကျူးနေသလို  တစ်ချိန်တည်းမှာပင် အူးလှိုက်သည်းလှိုက်ချစ်ခင်သည့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ လက္ခဏာကို အပြည့်အဝ ဖော်ပြနေသည်။

 ရှုဟိန်သည့် သင်းပျံ့သော နှင်းဆီရနံ့တို့ဖုံးနေသည့် အိပ်ခန်းကို ကြည့်ကာ နင်နင်၏ ကြိုးပမ်းမှုကြောင့် ရင်ထဲ အရမ်းကို ထိရှသွားခဲ့သည်။ ဒီကလေး သူ့ရင်ခွင်ထဲက သူ အရမ်းအရမ်းကို ချစ်ရတဲ့ ကလေးလေးက သူ့ကိုလည်း ချစ်ပါလား..ဆိုတဲ့အသိက ရှုဟိန်ရဲ့ နှလုံးသားကို ပူနွေးလာစေသည်။ မဟုတ်ရင် သူက  နှင်းဆီများ၊ ဖယောင်းတိုင်မီးများ၊ လှပသည့် ဇာခန်းစီးများ နှင့်ဝိုင်နီများဖြင့် အခန်းကို ကဗျာဆန်ဆန် စိတ်ကူးယဉ်ဆန်ဆန် ဘယ်သူက အလှဆင်မှာလဲ။
ရှုဟိန်က ပိတ်ဝန်းကို လှည့်ပတ်ကြည့်ရင်း နင်နင်ကို အသာယာချပေးကာ တင်းတင်းဖက်ရင်း အက်ရှစွာ ခေါ်လိုက်သည်။

 " နင်နင်!"

"ဖယောင်းတိုင်ကိုအရင်မှုတ်ရအောင်  "

"အိုကေ!"

ရှုနင်က ရှုဟိန်၏လက်ကိုကိုင်ပြီး ရှေ့သို့လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ နင်နင်ပြင်ဆင်ထားသမျှ အားစိုက်ထုတ်မှု တိုင်းက သူ့ကို အရမ်း ကြည်နူးငေးမောနေစေပေမယ့် နင်နင်က အတူူတူ ဖယောင်းတိုင်မီးမှုတ်ကာ ကိတ်မုန့်ခွဲဖို့ပြင်ထားလို့ကလေးလေးရဲ့ ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှုကို မဖျက်ဆီးရက်လို့ သူ့မှာ တခြားရွေးချယ်စရာမရှိတော့ပါ။

စတော်ဘယ်ရီကိတ်မုန့်သည်အလွန်ကြီးမားတာမဟုတ်ပေ။ သူတို့ရဲ့အသက်ကို ကိုယ်စားပြုသည့် (17 နဲ့ 22 ) ဖယောင်းတိုင် လေးခုသာရှိနေသည်။   ရှုနင်သည်မွေးနေ့သီချင်းကို အရင်စပြီး သီဆိုခဲ့ပေမယ့် နောက်က ရှုဟိန်က လိုက်ဆိုခဲ့သည်။
အကိုကြီး သီချင်းဆိုတဲ့အသံက အရမ်းနားထောင်ကောင်းပြီး လူကို ညှို့ငင်နိုင်တာပဲ။ သူဆိုတာထက်က ဘာကြောင့် ဒီလောက် နားထောင်ကောင်းရတာလဲ။ မိုးနတ်မင်းကြီးက အကိုကြီးကို အရမ်းပြည့်စုံအောင် ဖန်ဆင်းပေးခဲ့တာပဲ... မတရားလိုက်တာဟု နင်နင်က ရီဝေစွာကြည့်ကာ တွေးနေမိသည်။

ထို့နောက်သီချင်းက အဆုံးသတ်သွားသည်။ ရှုနင်က အကိုကြီးရဲ့ပြီးပြည့်စုံသည့် အသံအတွက် အရမ်းကို ဂုဏ်ယူနေမိသည်။ ကိုယ့်လူကို အကြွင်းမဲ့ပြည့်စုံနေတာကို ဘယ်သူက မမြင်ချင်ပဲရှိမလဲ။

ဖယောင်းတိုင်များကို နှစ်ယောက်သား အတူတကွမှုတ်ထုတ်ကာ သူတို့ဆန္ဒကို မျက်လုံးမှိတ်ကာ ဆုတောင်းလိုက်ကြပြီးနောက် ရှုနင်နှင့် ရှုဟိန်က မျက်လုံးဖွင့်ကာ အကြည့်ချင်းဆုံပြီး ပြုံးလိုက်ကြသည်။

ရှုဟိန်ကကိတ်မုန့်ကို လှီးဖြတ်ဖို့ထိုင်ပြီး ရှုနင်က ကိတ်မုန့်ထည့်ရန် ပန်းကန်လေး ကမ်းပေးလိုက်သည်။  ဒီအပြုအမူက ပြောပြစရာမလိုပဲ အလိုလို သိနေသည့် လိုက်ဖက်ညီနေမှုပဲမဟုတ်လား။ ကိတ်မုန့်စားပြီးနောက် လုပ်ရမယ့် အဓိက အချက်ရောက်လာလေပြီ။
 
ရှုနင်က စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။ သူက မိန်းကလေးမဟုတ်လို့ အတူ တွဲကစရာမလိုသလို ရှုဟိန်ကလည်း ယောကျာ်းကြီးဖြစ်သည်။ ရှုနင်က အသက်ပြင်းပြင်းရှူမိပြီးရဲရင့်စွာဖြင့် အိတ်ကပ်ထဲကို လက်နှိုက်ကာ   ဗူးလေးတစ်ခုကို ထုတ်လိုက်တယ်။

ရှုဟိန် ၏ မျက်သားများ ကျုံ့သွားခဲ့သည်။ ရှုနင်က တကယ်ကိုပဲ....

 "အစ်ကိုကြီး ~ကျွန်တော် ...... "

ရှုနင်က အကိုကြီးရှေ့မှာ ဒူးထောက်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်စဉ် မထင်မှတ်ပဲ စားပွဲကို တိုက်မိကာ လဲကျသွားစေခဲ့ သည်။    Σ (°△° |||) ︴ဒီလို လဲကျသွားမယ့် ဖြစ်ရပ်က ရှုနင်ရဲ့ အစီစဉ်ထဲမှာ မပါပေ။

 oh my god!

 ငါ့ သောက်ဒူးခေါင်းကြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ထောက်လျက် ရှိနေတုန်းပဲလား.... သွားပါပြီ။ ငါ့အရှက်လေးတော့ လုံးလုံးကွဲပါပြီ.......

ရှုနင်၏စိတ်နှလုံးလေးက ကွဲကျကျသွားပြီး သူ၏မျက်ရည်များကျလာချင်တော့သည်။ ((ㄒ o ㄒ) / ~~

ရှုဟိန် က ဘယ်သူမို့လဲ။ ဒီဟာက မတော်တဆဖြစ်မှန်း သူ မသိနိုင်ဘူးလား။ ညီလေးက အခုလို ဝမ်းနည်းနေတာကို သူက ကြည့်နေနိုင်မှာမို့လား။ နင်နင် ဒူးထောက်ကျသွားချိန် သူလည်းဒူးထောက်လိုက်ကာ နင်နင်ကို စကားပြောခွင့်မပေးပဲ မျက်နှာလေးကို တယုတယ လက်နှင့်အုပ်ကိုင်ကာ ချစ်ခြင်း၊သနားခြင်းဖြင့် အနမ်းပေးလိုက်တော့သည်။

သူသည်နှစ်သိမ့်မှုကို အချိန်ကိုက် ပေးဆပ်ခဲ့ပြီး အနမ်းက အရမ်းကို နူးညံ့သိမ်မွေ့လှသည်။

"ဒီစိတ်ကူးယဉ်ဆန်တဲ့အရာတွေကို ငါပဲ ပြင်ဆင်သင့်တယ်လေ။ "

"ကျွန်တော် လုပ်ရင်လည်း အတူတူပဲ။ ကျွန်တော်က ဒီအပြင်အဆင်ကို ဒီဇိုင်းလုပ်တဲ့သူပဲ" ဟု

ရှုနင်က နူတ်ခမ်းပါးလေးနှင့် တိုးတိုးလေး ပြောခဲ့သည်။

"ဖွင့်ပြီးကြည့်လိုက်ကြစို့... အကိုကြီး  မစောင့်နိုင်တော့ဘူး"

သူက တကယ်ကို အတော်လေးကောင်းကောင်းပြောတတ်လာပြီပဲ....

ရှုနင် ၏ နှလုံးသားထဲ အလွန်ချိုမြိန်စွာခံစားခဲ့ရပြီး သူ၏အစ်ကိုကြီးမှာ အကောင်းဆုံးပဲဟု တွေးနေသည်။

ရှုဟိန်က တိတ်ဆိတ်စွာစောင့်နေစဉ် ရှုနင်က လှပစွာ ထုပ်ပိုးထားသည့် ဗူးလေးကို အသာယာဖွင့်လိုက်စဉ် ဆင်တူလက်စွပ်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ သည်လက်ကိုဆန့်လိုက်ကာ ဆင်တူလက်စွပ်လေးကို ရင်တလှပ်လှပ်နဲ့ ထိတွေ့ကြည့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူတို့က အပြန်လှန် လက်စွပ်လဲကာ စွပ်ပေးလိုက်ကြသည်။

အပြန်အလှန် လက်စွပ် လဲလှယ်ခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်သည် အလွန်နှေးကွေးပြီး စိတ်ကူးယဉ်ဆန်သောအရာ တစ်ခုဖြစ်သည်။ သူတို့အချင်းချင်းကို လဲလှယ်ပေးပြီးနောက် နှစ်ဦးသားပွေ့ဖက်ကာ အနမ်းဖလှယ် ကြတော့သည်။

  သူတို့၏နှုတ်ခမ်းများနှင့်လျှာများသည် လိမ်ယှက်ကာ အသည်းအသန်နမ်းရှုပ်ခြင်းနှင့်အတူတကွ အသက်ရှုသံတွေက ရောနှောနေသည်။ သူ၏အစ်ကိုကြီးက တင်းတင်းကျပ်ကျပ် သူ့ကို ဖက်ကာ နမ်းနေစဉ် ရှုနင်၏ ပါးစပ်မှ ညည်းသံတိုးတိုးလေးသာ ထွက်ပေါ်လာသည်။ သူက သူ့အစ်ကိုကြီး၏လည်ပင်းတစ်ဝိုက်တွင် လက်ကို သိုင်းဖက်ကာ ဆံပင်များကြား လက်ကို ထိုးထည့်ကာ ပွတ်သပ်နေမိသည်။

 ဒီနေ့ည ကျွန်တော် အကိုကြီးကို ပိုင်ဆိုင်ချင်တယ်။

ရှုဟိန်သည် နင်နင်ကို အနမ်းမပျက် ပွေ့ချီကာယူလာခဲ့သည်။ အကိုကြီးရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ ရှိနေလို့ နင်နင်က ပြုတ်ကျမည်ကို မကြောက်ပေ။

သူတို့က နမ်းရှိုက်နေရင်း အိပ်ယာထက်ကို ရောက်လာကြသည်။ တကယ်တော့ သူတို့က ဝိုင်သောက်ရဦးမည် ဖြစ်ပေမယ့် နင်နင်က အကိုကြီးရဲ့အနမ်းကြောင့် မူးယစ်ရီဝေနေသလိုဖြစ်နေလေပြီ။ အိပ်ယာထက်မှာ နှစ်ယောက်သား ထပ်လျက်လဲကျသွားပြီး အထဲကို နစ်ဝင်သွားခဲ့သည်။

ရှုဟိန်က နင်နင်၏ အဝတ်ကို အမြန် ချွတ်ခွာလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သားလုံးထွေးကာ အကြာကြီး လွမ်းဆွတ်နေသည့် အသားလေးတွေကို အပြန်အလှန်ပွတ်သပ်လိုက်ကြစဉ် နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ သွေးတိုးနှုန်းတွေ မြန်လာပြီး ကိုယ်အပူချိန်မြှင့်တက်လာခဲ့သည်။ နင်နင်ရဲ့ကိုယ်လေးက အရိုးမရှိသလို ပျော့ကျသွားခဲ့ပြီး အကိုကြီးရဲ့ရင်ခွင်အောက်မှာ ပက်လက်လေးဖြစ်ကာ အမှတ်သားပေးနမ်းရှိုက်ခြင်းကို ခံယူနေသည်။

နင်နင်က အရမ်းကို ရင်ခုန်လွန်းကာ ကြည်နူးမှုဖြင့် ပင့်သက်ရှိုက်လိုက်မိကာ အကိုကြီးကို ရီဝေစွာဖြင့် မော့ကြည့်လိုက်မိသည်။


ရှုဟိန်က ဒီကလေးကို နှစ်ပေါင်းများစွာ ချစ်နေခဲ့ပြီဖြစ်လို့ ထပ်ပြီး မစောင့်နိုင်တော့ပေ။ သူက နင်နင်ရဲ့ ခြေထောက်ကြားကို လုပ်ဖို့ ပေါင်ကို စေ့ဖို့လုပ်လိုက်ပေမယ့် နင်နင်ရဲ့ခြေထောက်တွေက ပင့်မြှောက်လာပြီး သူ့ခါးကို တွယ်ချိတ်လိုက်သဖြင့် ရှုဟိန် အံ့သြသွားခဲ့သည်။ သူက  အနည်းငယ်သွေးဆောင်မှုကိုခံလိုက်ရသည်၊ ချက်ချင်းပင် နင်နင်ရဲ့ ခြေထောက်တွေကို ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

နင်နင်က မျက်ရည်မကျဘဲ ငိုချင်ခဲ့သည်။ အကိုကြီးက သူ့ကို မလုပ်ချင်ဘူးလား...

 " အကိုကြီး ~ နေဦး..ကျွန်တော် ပြောစရာရှိတယ်။ "

"ရှုး..... ကောင်လေး။ နောက်တစ်ခါပြောမယ် "

သူ့အစ်ကိုကြီး၏ လေနွေးနွေးတွေက သူ့နားရွက်ထဲကို တိုးဝင်လာစဉ် နင်နင်၏မျက်နှာက ကိုယ်အတွင်းရှိအပူသည် ထိတ်လန့်ဖွယ်ကောင်းသော အတိုင်းအတာအထိ ပို၍ ပြင်းထန်ခဲ့သည်။ ရှုနင် က ဒီအကြောင်းကို အခု မပြောရင်နောက်ကျလိမ့်မယ်။ သူက သန်မာပြီး ခွန်အားကြီးတဲ့ရင်ဘတ်ကို လက်နဲ့ဆန့်ကာ ထောက်တားလိုက်တယ်။

 ဒီနေ့ နင်နင်က ဘာဖြစ်နေတာလဲ ။ ဘာကြောင့် သူ့ကို ရှောရှောရှုရှုလုပ်ခွင့် မပေးချင်ရတာလဲ...

ရှုနင်၏လက်လေးနှစ်ဖက်ကို လက်ကောက်ဝတ်ကနေ စုကိုင်ကာ ခေါင်းအထက်ကို ပင့်တင်လိုက်ပြီးနင်နင်ကို မီးတောက်တော့မလို မျက်ဝန်းနှင့်ကြည့်လိုက်သည်။

 ရှုဟိန်၏အသက်ရှုမှုမငြိမ်မသက်ဖြစ်နေပြီး အသံက အက်ရှလှိုက်မောစွာဖြင့် မေးလိုက်သည်။

" ဘာမှားနေတာလဲ"

"ကျွန်တော် ...... အခုအရွယ်ရောက်ပြီ!"

"မင်းရဲ့ ID ကဒ်ဘယ်မှာလဲ။ "

"....... "

"မင်းမှာအထောက်အထားမရှိဘူးဆိုရင် ငါတို့ ဘာလုပ်ရမလဲ။ "

ဘာလဲ ...... ဒါက... သူ့အစ်ကိုကြီးက ဘာပြောနေတာလဲ။ သူက ငါ့ကို လှောင်ပြောင်နေတာလား..


ရှုနင် ပင့်သက်ရှိုက်လိုက်မိပေမယ့်   သေချာမသိဘူး၊ ဒါကြောင့်သူက ရှုဟိန် ကိုဂရုစိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ ထိုစဉ် အကိုကြီး၏ အောက်ပိုင်း အသားချောင်းက မာကြောကာ သူ့ပေါင်ကို လာထောက်သည်ကို ခံစားလိုက်ရသည်။ အခုချိန် သူ ထိပ်ထိရောက်အောင် မသွားနိုင်ရင် ဘာလုပ်ရတော့မလဲ...

သူ့ရှေ့တွင်ဤမျှကြီးမားသော ဝက်အူချောင်းကြီးကြီး သူ မသုံးနိုင်တော့ဘူးပေါ့....

ဒီအတွေးကြောင့် ရှုနင် ၏ အမူယာက ဆိုးဝါးလာခဲ့သည်။ သူက အရင်အတိတ်ဘဝတုန်းကလိုပဲ နေရတော့မှာလား။

ရှုနင်က ဘာကိုပြောချင်တယ်ဆိုတာ ရှုဟိန် ကောင်းကောင်းနားလည်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူက ဒီဟာကို လုပ်လိုက်ပြီး သူ့ညီလေးက စိတ်ပျက် နောင်တရသွားခဲ့ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ သူလိုချင်တာ တညတာ သာယာမှုမဟုတ်ပဲ တစ်သက်လုံး အခုလို ချစ်မြတ်နိုးသွားဖို့ဖြစ်တယ်။ သူ့ညီလေးက အရမ်းငယ်သေးတယ်။ သူက ပထမဆုံးချစ်ဖူးတာဖြစ်ပြီး သူ့ကို အခုလိုချင်တယ်နေတယ်။ သူလည်း သေလုအောင် လုပ်ချင်နေတယ်။ သူ ဘာကြောင့် မလုပ်ရသလဲဆိုတော့ သူ့ညီလေး သူ့ကိုချစ်တာထက် သူက အဆပေါင်းများစွာ ပိုချစ်လို့ပဲ။ တကယ်လို့ တချိန်မှာ သူ့ညီလေးက ဒီနေ့ဖြစ်ရပ်ကို အကြီးကျယ်နောင်တရခဲ့မယ်ဆိုရင်၊ တကယ့် အချစ်စစ်ကို တွေ့ခဲ့ချိန်မှာ သူ့ကို နာကြည်းမုန်းတီးသွားခဲ့မှာကို သူ မခံနိုင်ပေ။

ငါ့ညီလေးက လိုချင်တယ်ဆိုရင် ငါ ဘာလို့မလုပ်နိုင်တာလဲ။ ငါအရမ်းလိုချင်လွန်းလို့ ငါရူးတော့မယ်! ဒါပေမယ့်ငါသူ့ကိုချစ်တယ်၊ ငါ့ကိုချစ်တာထက်သူ့ကိုငါပိုချစ်တယ်။ ဒါကြောင့် ဒီနေ့ အခွင့်ရေးကို လက်လွှတ်လိုက်ပေမယ့် ရှုဟိန်  နောင်တမရခဲ့ပါ။

ဒါပေမယ့် သူ့ညီလေးက စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်နေတယ်။ ဒါကိုမြင်တော့ ရှုဟိန် ကို အရမ်းစိတ်နာကျင်စေခဲ့တယ်။ ငါ အရမ် မှားသွားပြီလား။ ငါ သူ့ကို ထိခိုက်စေခဲ့မိပြီလား...

အခု သူ့ညီလေးက ကောင်းကောင်း ဝေဖန်ပိုင်းခြားမှု မလုပ်နိုင်သေးခင် သူက အရယူခဲ့မိရင်  အနာဂတ်တွင်မိမိကိုယ်ကို ယုံကြည်မှုနည်းစေလိမ့်မလား...။  နှစ် ဦး နှစ်ဖက်အပြန်အလှန်ချစ်မြတ်နိုးမှု ရှိသောစုံတွဲတစ်တွဲသည်သာ တစ်သက်တာမှာ ထာဝရ အတူတကွနေထိုင်ချင်ကြသည်။ ခဏလေးတွန့်ဆုတ်သွားပြီးနောက် ရှုဟိန်က ရှုနင် ၏ နောက်ဆုံးစည်းကို ထိကြည့်ဖို့ ကြိုစားလိုက်သည်။
 
" နင်နင် ... ငါ မင်းကို ရှင်းပြလို့ရမလား..."  

ရှုနင် သည်အခြားနေရာများသို့လှည့်လည်ကြည့်ရှုရန်ဘေးဘက်သို့ ဦး ခေါင်းကိုလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ဟိုမှာ လှပသောလတ်ဆတ်သောနှင်းဆီပန်းများရှိနေဆဲဖြစ်သည်။

"ဒီဟာလုပ်တာက အရမ်းကို နာကျင်လိမ့်မယ်  "

"...... "

"အဲ့ဒီအပိုင်းကိုရောက်တဲ့အခါ မင်းနောင်ပြန်ဆုတ်လို့မရတော့သလို နောင်တရလို့လည်း မရတော့ဘူး  "

"ကျွန်တော် နောင်တမရဘူး။ အကိုကြီးးက ဒါကိုလုပ်ဖို့ဆန္ဒမရှိဘူးဆိုရင် ကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ်ကနေ ဖယ်တော့။ ကျွန်တော်   တခြားတစ်ယောက်ယောက်ကို သွားရှာတော့မယ်။ "

ထိုစကားများသည်  ရှုဟိန်ကိုတုန်လှုပ်စေခဲ့ပြီးသူ၏ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး တောင့်တင်း မာကျောလာပြီး အရိုးများတစ်လျှောက်ထိုးဖောက်နိူင်သည့ ်အအေးလှိုင်းများ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သလို သူ့မျက်ဝန်းထဲမှာ မုန်တိုင်းတစ်ခု အစပြုလာခဲ့သည်။ သူ့အပေါ် ရုတ်တရက်  ဖိအားများပြားလာခဲ့လို့ ရှုနင်က    အလွန်နောင်တရကာ ရှုဟိန်၏မျက်လုံးများကို မကြည့်ရဲတော့ပေ။

သူ ဘယ်လို ပြောရမှာလဲ...

ရှုနင်က ပြန်လည်မွေးဖွားလာပြီးကတည်းက သူရဲ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ရှုဟိန်ရဲ့လူ ဖြစ်ချင်ခဲ့တယ်၊ အကယ်၍ သူ့အကိုကြီးက နောက်ပိုင်းမှာ နောင်တရခဲ့မယ်၊ စိတ်ပြောင်းတော့မယ်ဆိုရင်တော့ သူဟာ သူ့ဘ ၀ တစ်လျှောက်လုံး တစ်ယောက်တည်းနေသွားပြီး ဘယ်တော့မှ အခြားတစ်ယောက်ယောက်ကိုရှာမှာ မဟုတ်တော့ပေ။

ခုနက အကိုကြီးကို ပြောလိုက်တဲ့စကားလုံးတွေက အရမ်းစိတ်ဆိုးပြီး ပါးစပ်က ပြောမိပြောရာ ထွက်သွားသည့် စကားလုံးတွေဆိုတာ အကိုကြီးသိအောင် သူ ဘယ်လို ရှင်းပြရပါ့မလဲ...

ရှုနင်ရဲ့မျက်လုံးတွေထဲ မျက်ရည်တွေ အိုင်ဖွဲ့လာခဲ့ပေမယ့် သူက စိတ်ကို တင်းထားပြီး စီးကျခွင့်မပြုခဲ့ပေ။

မင်းက အရမ်းတော်တဲ့လူပဲ ရှုဟိန်..ကျွန်တော် ဘာပြောချင်သလဲဆိုတာ ခင်ဗျားသိရဲ့လား.

ရှုဟိန်သည်ရူးသွပ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီး ရှုနင်၏ မေးစေ့ကို လက်ချောင်းများဖြင့် ဖြစ်ညစ်ပြီး သူ့ကို ချက်ချင်းပင်မျက်နှာချင်းဆိုင် မော့ကြည့်စေခဲ့သည်။

 "မင်း နောက်တခါ ထပ်ပြောကြည့်စမ်း...လုပ်လိုက်စမ်းပါ... "

ရှုနင်က မျက်လုံးကို ပိတ်လိုက်သောအခါ မျက်ရည်များကို ညှစ်လိုက်သလိုဖြစ်ကာ သူ မငိုချင်ပေမယ့် စီးကျလာခဲ့တော့သည်။ သူ ဒီလိုစကားကို အကိုကြီးရှေ့မှာ နောက်ထပ်တခါ ဘယ်ပြောရဲမှာလဲ.... ဒီနေ့က သူ့ 17 နှစ်ပြည့်မွေးနေ့ဖြစ်လို့ သူ မငိုချင်ပါဘူး။ တကယ်ပဲ အကိုကြီးနဲ့ အတူတူ အသက်လုံး ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နေသွားချင်ခဲ့ တာပါ...


  အရာအားလုံးသည်လည်း ကောင်းကင်ရှိကြယ်များကဲ့ သို့အံ့သြဖွယ်ကောင်းလောက်အောင်လှပပြီး အရောင်အသွေးစုံလင်လှသောကြောင့် သူ၏ဘဝတစ်လျှောက်လုံး ထပ်ခါထပ်ခါမြင်တွေ့လိုခဲ့သည်။ ရှုနင်က နားလည်မှုလွဲခဲ့သလို ရှုဟိန်လည်း ခေါင်းကိုငုံ့ကာ မှောင်မိုက် ရက်စက်သောအသံဖြင့်ပြောခဲ့သည်။

"မင်း...အခုနောင်တရဖို့ အရမ်း နောက်ကျသွားပြီ!"

ရှုနင်၏မျက်လုံးများ အလန့်တကြားနှင့် ချက်ချင်းပွင့်လာသည်။ သူ၏အစ်ကိုကြီးသည် အံကိုကြိတ်ပြီး ခုလို အေးစက်သည့် လေသံဖြင့် သူ့ကို တစ်ခါမှ စကားမပြောခဲ့ဖူးပေ။

ရှုဟိန်၏မျက်နှာကို သူမြင်ချင်သည်။ ရှုနင်က ထလိုက်ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် ရှုဟိန်က သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုပြန်လှန်ချလိုက်ပြီး ခါးအောက်မှာခေါင်းအုံးတစ်ခု ထိုးထည့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ တင်ပါးလေးပင့်မြှောက်သွားစဉ် ရှုဟိန်က သူ့ခြေထောက် နှစ်ဖက်ကို ဆွဲဖြဲလိုက်ကာ သူ့ ဂန္ဓာမာပန်းလေးထက်ကို အေးစက်စက် တစ်စုံတခုကို လောင်းချလိုက်တော့ ရှုနင် ကြက်သီးမွေးညှင်းထကာ တုန်ခါ သွားခဲ့သည်။


အဆီ တစ်စုံတစ်ခုနှင့် သူ့လက်ကို သုတ်လိမ်းကာ ရှုနင်ရဲ့ အနောက်ဘက် အပေါက်လေးထဲကို  ရှုဟိန်က ထိုးသွင်းခဲ့လိုက်သည်။ အကိုကြီးရဲ့ လက်ခလယ်က အရမ်းနူးညံ့တယ်။ ရှုနင် က ရှက်ရွံ့စွာနဲ့ သူ့မျက်နှာကို လက်နဲ့ ဖုံးလိုက်တယ်။ ငါအဲဒီမှာထိမိနေတယ်။

အစ်ကိုကြီးက ငါ့ကိုယ် အတွင်းပိုင်းကို ထိနေတယ်။ သူက ငါ့ကို မကြာခင် သိမ်းပိုက်တော့မယ်....
 ဒီအသိကြောင့် ရှုနင် တကိုယ်လုံး တုန်ယင်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားကာ ပျော်သလို စိုးထိတ်သလို ဖြစ်နေသည်။

မိနစ်အနည်းငယ်အကြာတွင် ရှုဟိန်၏နဖူးပေါ်တွင် ချွေးတွေ ဖုံးအုပ်ခဲ့ပြီး သူ့ကောင်ကြီးက ဆာလောင်လွန်းလို့ မာန်ဖီကာ ပေါက်ကွဲမတတ် မာကြောလို့နေသည်။ သူက   နင်နင်၏ ပထမဆုံးကို လူပျိုဘဝကို ယူမှာဖြစ်လို့ အလျင်မလိုပဲ သေချာပြင်ဆင်ပေးနေသည်။ ရှုဟိန်က အရမ်းကို လွှမ်းမိုးပြီး ပိုင်ဆိုင်လိုစိတ် အားကြီးသူဖြစ်လို့ သူ့အသည်းလေး ရှုနင်ကို သွေးထွက်သံယိုဖြစ်တာကို လုံးဝမလိုလားပေ။ သူပိုင်သည့်အပေါက်လေးကို သူ့ကြောင့်ပင် ကွပြဲကာ သွေးထွက်တာကို မခံစားနိုင်ပေ။

ရှုဟိန်က ကလေးလေးရဲ့ အနောက်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို လက်ခလယ်ဖြင့် အတော်ကြာ တွင်းချဲ့ပေးနေပြီး ကျင့်သားရအောင် အဝင်အထွက်လုပ်ပေးနေသည်။ အတော်ကြာမှ နောက်ထပ် လက်တချောင်းကို ထိုးထည့်လိုက်သည်။ နာသွားလို့လား...နင်နင်က ငိုနေသလိုပဲ.. နောက်ထပ် လက်ချောင်းကို မထည့်လို့မဖြစ်ပေ။ သူ့ကောင်ကြီးက စံချိန်လွန်နေသောကြောင့် အနည်းဆုံး လက်ချောင်း သုံးချောင်းနဲ့ လေ့ကျင့်ပေးပြီးမှ ထည့်လို့ရပေမည်။

နင်နင်က ပထမ လက်ချောင်းက သူ့အနောက်ပေါက်လေးထဲကို တိုးဝင်ကာ ဝင်ထွက်နေစဉ် နေရခက်ပေမယ့် နာကျင်မှု မရှိပေ။ ဒီလိုဖြစ်လာမည်ကို သူ ကြိုသိထားလို့ စိတ်ကိုလျှော့ကာ အနောက်ပေါက် ကြွက်သားတွေကို ဖြေလျော့ပေးထားပြီး ဖြစ်သည်။ လက်ခလယ်နှင့် အတော်ကြာလုပ်ပေးပြီး နောက်ထပ် ဝင်မလာသဖြင့် ရှုနင်က စောင့်မျှော်နေသည်။ သူက ငါ့ကို အရမ်းချစ်လို့ နာကျင်သွားမှာ စိုးလို့ တဆင့်ခြင်း ပြင်ဆင်ပေးနေတာပဲဟု တွေးကာ ကြည်နူးနေမိသည်။

ဒုတိယလက်ချောင်းဝင်လာတော့ အနောက်ပေါက်အဝနားက ကြွက်သားက တင်းခနဲဖြစ်ကာ သူ့လက်တွေက အိပ်ယာခင်းကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ပင့်သက်ရှိုက်လိုက်မိသည်။ ထိုလက်နှစ်ချောင်းပူးက သူ့ကိုယ်ထဲကို တိုးဝင်လာပြီး ဝင်ထွက်နေစဉ် ရှုနင်က ရှက်ရွံ့စွာမျက်လုံးမှိတ်ထားမိသည်။ ဒီလက်ချောင်းတွေက အထဲကို စမ်းသပ်နေသဖြင့် ယားသလို၊ ထုံသလို ဖြစ်လာသည်။ လက်နှစ်ချောင်းကို သူ့အနောက်ပေါက်ကြွက်သားတွေက တင်းနေအောင် ညစ်နေသလိုဖြစ်ပြီး ကိုယ်က ထူးဆန်းသလိုခံစားနေရသည်။ ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံး သူလိုချင်သည့် ဝက်အူချောင်းတုတ်တုတ်ကြီးကို စားရဖို့ ရှုနင်က သည်းခံလိုက်ပါသည်။ လက်နှစ်ချောင်း အဝင်ထွက်ချောမွေ့လာပြီးနောက် သက်ပြင်းချမည်ကြံနေစဉ် အကိုကြီးက လက်ချောင်းကိုဆွဲထုတ်ကာ လက်သုံးချောင်းဖြင့် အပေါက်လေးထဲကို တိုးဝင်လာတော့ ညည်းသံတိုးတိုးလေးထွက်လိုက်မိသည်။

နာလိုက်တာ.... ဒီလိုနာမယ်ဆိုတာ ကြိုသိပေမယ့် လက်သုံးချောင်းက များသွားလေပြီ။ သူ့အပေါက်လေးက ဒီလောက်ကျဉ်းတာ..လက်သုံးချောင်းနှင့် ချဲ့လိုက်စဉ် ပြဲထွက်မလို တင်းသွားလို့ ရှုနင် စိုးရိမ်လာခဲ့သည်။ သူ့ခြေထောက်လေးတွေက ကုတ်သွားပြီး အိပ်ယာခင်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားမိလို့ လက်ဆစ်တွေက ဖြူဆွတ်လို့နေလေပြီ။ နာတယ်...အရမ်းနာတယ်.....

ရှုဟိန်က လက်သုံးချောင်းဖြင့် အသွင်းထုတ်လုပ်နိုင်သည့်အချိန် ဆက်တောင့်မခံနိုင်တော့ပေ။ သူက ရှုနင်ကိုယ်ပေါ် အုပ်မိုးလိုက်ပြီး သံမဏိချောင်းတမျှ မာကြောနေသည့် အသားချောင်းကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ နင်နင်၏ ချဲ့ထားလို့ ပွင့်ဟနေသည့် အပေါက်ဝလေးကို တေ့ကာ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ လက်သုံးချောင်းဖြင့် ချဲ့ထားသည့် တွင်းဝလေးထဲ ရှုဟိန်၏ ထိပ်ဖူးက အလွယ်တကူဝင်သွားနိုင်ခဲ့သည်။

အကိုကြီးက သူ့ကိုယ်ပေါ် အုပ်မိုးလာချိန်နှင့် တပြိုင်နက်တည်း သူ့အနောက်ပေါက်ကို တိုးဝင်လာသည့် ကြီးမားပူနွေးပြီး မာကျောသည့်အရာကြောင့် ရှုနင်က မအောင့်နိုင်ပဲ အော်ငိုလိုက်ပြီး သူ့လက်ချောင်းတွေက အိပ်ယာကို အတင်းကုတ်ထားမိတော့သည်။

 ဒီဟာက နာတယ်... မခံနိုင်လောက်အောင် နာတယ်... နာမယ်ဆိုတာသိပေမယ့် အကိုကြီးရဲ့ အသားချောင်းဝင်လာချိန် သူ့စိတ်ဝိဉာဉ် စုတ်ဖြဲပစ်လိုက်သလို၊ သူ့ကိုယ် နှစ်ခြမ်းခွဲခံလိုက်ရသလို နာကျင်မည်လို့တော့ မျှော်လင့်မထားမိပေ။ ရှုနင်ရဲ့အနောက်ပေါက်လေးက အစွမ်းကုန် ပွင့်ဟကာ အထဲကို တရွေ့ရွေ့ထိုးသွင်းခြင်း ခံနေရသဖြင့် ပြဲထွက်တော့မလို ခံစားနေရသည်။ သူ့အနောက်ပေါက်လေး ပြဲထွက်ကုန်ပြီလား။ သူ သွေးထွက်ကုန်ပြီလား..

  ငါက ဘာကြောင့် သွေးထွက်ဖို့မျှော်လင့်နေတာလဲ။ မိန်းကလေးပဲ မဟုတ်ပဲနဲ။ ငါ့ရဲ့ ဖြူစင်မှုကို အကိုကြီးကို သက်သေပြချင်နေလို့လား...
ငါက တော်တော့်ကို မိုက်မဲတာပဲ...ဟု တွေးလိုက်မိသည်။
 ဒါကအစပဲရှိသေးတယ်၊ အဲဒီဝက်အူချောင်းဟာပိုကြီးလာတယ်၊ ပိုရှည်လာတယ်၊ ပိုထူလာတယ် ......

ရှုနင်က အခုမှ မရှုနိုင် မကယ်နိုင်ဖြစ်ကာ သတိလစ်မတတ်ဖြစ်နေသည်။ သူ့ကိုယ်ကို တံစို့နှင့် ထိုးလိုက်သလို ခံစားချက်ကြီးက အနောက်ပေါက်ကနေ စူးခနဲ ကျောရိုးတလျှောက်ကို နာကျင်မှု လှိုက်တက်လာခဲ့သည်။ သူ့ကိုယ်ထဲကို အကိုကြီးရဲ့ ဝက်အူချောင်း တချောင်းလုံး ဝင်သွားချိန်မှာ ရှုနင်က သတိလက်လွတ် မိန်းမောနေပြီး နာကျင်မှုကြောင့် သူ့ပေါင်တွေက တဆတ်ဆတ် တုန်ယင်ကာ ခြေချောင်းလေးတွေက  ကုတ်ကွေးလို့နေသည်။


ရှုနင်သည် အခု သူ ခံစားခဲ့ရသောအရာများကိုမရှင်းပြနိုင်တော့ပါ။ သူ၏မျက်နှာသည် ပြာများနှင့်ချွေးများက သူ၏နောက်ကျောကို ဖုံးအုပ်ထားသည်။ သူ့တကိုယ်လုံးက မရပ်မနား တုန်ခါနေသည်။

နိုး..ဟင့်အင်း...ငါ... မသေနိုင်ပါဘူး...

ဒါပေမယ့် သူက နာလွန်းလို့ငိုချင်နေပေမယ့် အကိုကြီးကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ရလိုက်ပြီးဆိုသည့် ပျော်ရွှင်မှုက တကိုယ်လုံးကို ပြန့်နှံကနေခဲ့သည်။

 ငါနောက်ဆုံးမှာ သူ့ကို ရနိုင်ပြီ။  အစ်ကိုကြီး ရှုဟိန်က ငါ့လူဖြစ်သွားပြီ....
 
"မင်း နာရင် ငါ့ပုခုံးကို ကိုက်လိုက်ပါ... "
 
အကိုကြီးက ဒီထက် ပိုလိုချင်သေးတာလား...။ ရှုနင်က ရှုဟိန်ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ကို ချစ်ခြင်း၊ စိုးရိမ်ခြင်းနဲ့ စိုက်ကြည့်နေသည့် ရှုဟိန်၏အကြည့်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

  စိတ်လှုပ်ရှားမှုနှင့်စိုးရိမ်ပူပန်မှုရောနှောနေသော ပူလောင်ပြီး အပြင်းအထန်အကြည့်ဖြင့် သူ့ကိုကြည့်နေသည့် အကိုကြီးနှင့် အကြည့်ချင်း ဆုံသွားစဉ် သူတို့နှစ် ဦး သည်တစ်ဖန်နမ်းရှုပ်လိုက်ကြပြီး လျှာအချင်းချင်း ယှက်လိမ်ကုန်သည်။
ရှုနင်သည် သူ၏အစ်ကိုကြီးလည်ပင်းတွင် လက်ကို သိုင်းဖက်ကာ အကိုကြီးရဲ့ပုခုံးမှာ မျက်နှာအပ်ပြီး ကိုက်လိုက်သည်။

နင်နင်ရဲ့ကိုက်ချက်လေးက အသားချောင်းတစ်ချောင်းလုံးတွင်းစိမ်ကာ အောင့်အီးကာ ငြိမ်နေသည့် ရှုဟိန်ကို နှင်တံတို့လိုက်သလိုဖြစ်ကာ ထိုအသားချောင်းကို အရမ်းကို ကျပ်ကာ ပူနွေးနေသည့် တွင်းလေးထဲက ဆွဲထုတ်ကာ တဖန်ပြန်ထိုးသွင်းပြီး  pa pa pa  ချစ်ခရီးကို စတင်ခဲ့လေပြီ။

  ဒါကြောင့် ရှုနင်သည် မိမိ၏စိတ်ဝိညာဉ်ပျံသန်းသွားခဲ့သည်ဟု ထင်ရလောက်အောင် အလွန်နာကျင်ကာ   တိတ်ဆိတ်စွာ အော်ဟစ်လိုက်သလို  တခါတရံအော်ငိုမိသော်လည်း သူ၏အသံကို သူ့ဖာသာ မမှတ်မိလောက်အောင် ဖြစ်နေသည်။

အကိုကြီး၏အသားချောင်းက အထဲကို ထိုးဝင်လာချိန်မှာ ထိပ်ဖူးက သူ့အတွင်းနံရံတစ်လျှောက်ပွတ်တိုက်သွားကာ အထဲက တစ်နေရာကို ထိတော့ ကျင်ခနဲဖြစ်သွားခဲ့စဉ် လျှပ်စီးကြောင်းလေးတွေက အကြောတလျှောက်ပျံ့သွားခဲ့သည်။ ထိုအသားချောင်းကြီးက အပြင်ကို ထွက်သွားချိန်မှာ သူ့အတွင်း ကလီစာအားလုံး ကပ်ပါသွားပြီလားဟု ထင်ရလောက်သည်။ ထူထဲကြီးမားသည့် အသားချောင်းကြီးက အရှိန်မှန်မှန်ုဖြင့် သူ့ကိုယ်ထဲကို ဝင်ထွက်နေချိန်မှာ ရှုနင်က နာကျင်မှုကို ကျော်လွန်ကာ သူ့ခါးက ထုံလို့နာခဲ့သည်။ ချစ်တင်းနှောတာ ကြာလာရင် သာယာမှုကပ်ပါလာတယ်ဆိုပေမယ့် အခု သူက ဘာကြောင့် သာယာမှုကို နည်းနည်းမှ မခံစားရသေးပဲ မချိမဆန့်ခံစားနေရတာလဲ...
ရှုနင်က သူ့အကိုရဲ့ ထိုးသွင်းမှုစည်းချက်နှင့် အတူ ကိုယ်လေးက တုန်ယင်နေကာ  အိပ်ယာခင်းများပေါ်တွင် ဆုပ်ကိုင်ထားသော လက်ချောင်းများမှာ အဖြူရောင်ဖြစ်နေပြီး ရှုနင်သည်ငိုယိုရလွန်းလို့   သူ၏အမြင်အာရုံမှာ မှုန်ဝါးလာသည်။ ခေါင်းထဲမှာ တဝီဝီမြည်သံကို ကြားယောင်လာပြီး ချစ်တင်းနှောနေစဉ် အသိစိတ်ကင်းလွတ်ကာ သတိလစ်သွားတော့သည်။

 နောက်ပိုင်းတွင်ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့်အရာများကို ရှုနင်က လုံးဝ မသိတော့ပေ။

 ရှုဟိန်က နင်နင်၏မျက်ရည်တွေကို အနမ်းဖြင့် ဖယ်ရှားပေးကာ ကြင်နာစွာဖြင့် မျက်နှာအနံ့ နမ်းရှိုက်ပြီး ခပ်သွက်သွက် အရှိန်တင်လိုက်တော့သည်။ သူ့ကောင်ကြီးက အနှစ်နှစ် အလလ တောင့်တနေသည့် တွင်းလေးထဲ အောင်းလိုက်ရလို့ ထိန်းမရအောင် တုန်ယင်ကာ လိုသည်ထက် လိုချင်နေမိသည်။

နင်နင်၏လူပျိုစင်တွင်းလေးက အရမ်းကို ကြပ်လွန်းပြီး သူ့အသားချောင်းကို တင်းတင်းဆုပ်ထားသလို ဖြစ်နေလို့ အရမ်းမကြာခင် ရှုဟိန်လည်း မအောင့်နိုင်တော့ပဲ အထွတ်ထိပ်ရောက်ကာ နင်နင်၏ကိုယ်ထဲမှာ ပြီးသွားခဲ့တော့သည်။ သူက နင်နင်ရဲ့ လူပျိုဘဝလေးကို ယူလိုက်သလို သူ့လူပျိုဘဝကိုလည်း နင်နင်ကို ပေးအပ်လိုက်တာဖြစ်သည်။

"ချစ်တယ်..နင်နင်...ချစ်တယ်..အရမ်းချစ်တယ်... "

ရှုဟိန်က နင်နင်ကို ပွေ့ချီကာ အတွင်းအပြင် ဆေးကြောပေးပြီး အိပ်ယာထဲ ပြန်ခေါ်လာခဲ့သည်။ သူ သိမ်းပိုက်လိုက်သည့် တွင်းလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ ဘုရားမလို့ သွေးမထွက်ခဲ့ပေ။ ဒါပေမယ့် တွင်းအသစ်စက်စက်လေးက သူ့ထိုးသွင်းမှုကြောင့် နီရဲကာ ယောင်ယမ်းနေခဲ့သည်။ သူက နင်နင်ကို ဆေးဖြင့် အတွင်းထဲထိ လိမ်းပေးကာ ဖက်ပြီး အိပ်လိုက်သည်။

ညသန်းခေါင်ရောက်တော့ သတိလစ်နေလျက်ကပင် နင်နင်က ကိုယ်အပူရှိန်မြင့်တက်ကာ ဖျားသွားတော့သည်။ ရှုဟိန်က တညလုံး နင်နင်ကို ရေဝတ်အုပ်ပေးကာ ဆေးလည်း တိုက်ပြီး ပြုစုပေးထားသည်။ အနောက်ပေါက်လေးကိုလည်း အယောင်ကျဆေး ထပ်လိမ်းပေးလိုက်သည်။

မနက်မိုးလင်းခါနီး နင်နင်က အဖျားကျသွားမှ ရှုဟိန် သက်ပြင်းချနိုင်တော့သည်။ သူ့မယားလေးက အရမ်းကို နုနယ်သဖြင့် သူ သေချာပြင်ဆင်ကာ ဂရုတစိုက်ချစ်ပေမယ့် ဒီဒဏ်ကို မခံနိုင်ဖြစ်သွားခဲ့သည်။ ရှုဟိန်က နင်နင်ကို မြတ်နိုးခြင်းဖြင့် နမ်းကာ အတူဖက်အိပ်လိုက်သည်။


မွန်းလွဲပိုင်းအချိန်အထိ အိပ်ပျော်နေပြီး ရှုနင်  နှိုးလာချိန်မှာ သူ၏အဖျားကလုံးဝပျောက်ကာ လူကောင်း ပကတိဖြစ်နေလေပြီ။ သူက တစ်ခါမျှမဖျားနာဖူးသူကဲ့သို့ ရှုဟိန်ကို ကြည့်ကာ ခေါ်လိုက်သည်။

 'အကိုကြီး... ~'

သူ၏အသံသည်အလွန်ပျော့ပျောင်းလွန်းနေပြီး ပြီးခဲ့သည့်ညတွင် သူက အရမ်းအော်ငိုခဲ့ရလို့ အသံက အက်ကွဲနေသည်။ ရှုဟိန်က  ရေဖန်ခွက်တစ်ခွက်ပေးပြီး ရှုနင်က ရေသောက်ရန် ထ ထိုင်တော့မယ့်အချိန်မှာ သူ့အနောက်ပိုင်းက အရမ်းနာကျင်နေလို့ ပင့်သက်ရှူရှိုက်လိုက်ပြီး ရှုနင်က အိပ်ယာထက်တွင် ပက်လက်ကြီး လန်ကျသွားကာ မျက်နှာကျက်ကိုငေးကြည့်နေမိတယ်။ ရှုနင် သည်အလွန်ပူပန်သောကရောက်သောကြောင့် ရှုနင်ရှိရာကို အပြေးလာခဲ့မိသည်။

ပြီးပြီ။ ပြီးပြီ...ငါတို့ ချစ်တင်းနှောပြီးသွားပြီ...ငါတို့က တယောက်ကို တယောက်ပိုင်ဆိုင်သွားပြီ။ O(∩_∩)O ဟေး..အရမ်းကောင်းတာပဲ...


"နင်~"

ရှုဟိန်က မျက်မှောင်ကြုတ်လျက်၊ သူက ရှုနင် ၏ခံစားချက်ကိုအလွန်ဂရုစိုက် ပေးနေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်သူသည် နင်နင်ရှက်သွားမည်ဆိုလို့ ဘာမှ မပြောဝံ့ပဲ အသာလေးထူပေးကာ ရေတိုက်လိုက်သည်။

"နင်...ရေနည်းနည်းလောက်သောက်လိုက်ပါလား "


(စာဖတ်သူတွေ အရှိန်ပျက်မှာစိုးလို့ နင်နင်တို့ အိပ်ယာထဲ လူးလိမ့်နေချိန်မှာ ဘာမှ မပြောတာ.... ဘာသာပြန်သူ ပြောချင်တာ တစ်ခုရှိပါတယ်။ အဲ့ဒါကတော့ " နင်နင်..တကယ့်ကို မလွယ်ကြောပဲ... " ) (သက်ပြင်းချလျက်)

(အိုး....ခွေးစာတွေ တစ်ဝကြီးစားလိုက်ရလို့ ဘာသာပြန်သူ ညစာလွတ်သွားပါပြီ >o<)
**-**









Chapter (108)_ ငါတို႔က တေယာက္ကို တေယာက္ပိုင္ဆိုင္သြားၿပီကြ... O(∩_∩)O


ရႈနင္သည္ ႐ုတ္တရက္ ေပြ႕ခ်ီခံလိုက္ရလို႔ လန႔္ၿပီး အသံေလးထြက္သြားေပမယ့္ ေျခတလွမ္းကို တခါ အနမ္းခံလိုက္ရလို႔ ဘာသံမွ မထြက္ႏိုင္ေတာ့ေပ။
"ေျခတလွမ္းလွမ္းတိုင္း မင္း ကိုယ့္ကို တခါ ျပန္နမ္းရမယ္"

အိုး...မိုင္...ေဂါ့ဒ္
ငါ့နတ္ဘုရားႀကီးက ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္မ်က္ႏွာေျပာင္ရတာလဲ...

အိမ္ေဖာ္ေတြအားလုံးက ဒီေနရာကို ဝင္ခြင့္မရွိေသာေၾကာင့္ ရႈနင္က အကိုႀကီးကို ျပန္နမ္းလည္း ဘာမွမျဖစ္ေပ။

 သူတို႔ဟာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကြဲကြာေနခဲ့ၾကတာပါ၊ တကယ္လို႔သူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာ နမ္းတာကိုမေျပာနဲ႔.... မင္းက နတ္ဘုရားႀကီးရဲ႕တကိုယ္လုံးကို လွ်ာနဲ႔လ်က္ပါလို႔ နင္နင္ကို ခိုင္းလိုက္မယ္ဆိုရင္လည္း သူက ေသခ်ာေပါက္ လုပ္မိမွာပဲ...
  ရႈနင္ ကသူ႔အစ္ကို၏ခါးကိုဖက္ကာ ျပန္နမ္းခဲ့သည္။ ပထမဆုံး နမ္းသည့္ေနရာက နဖူးျဖစ္သည္။ ေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္အတိုင္း သူသည္ တကယ့္ကို ေျခတလွမ္းကို တခါနမ္းကာ အေပၚထပ္ကို တက္လာခဲ့ၾကသည္။ လာရတဲ့ခရီးက သိပ္မေဝးေပမယ့္ အိပ္ခန္းထဲကို ျမန္ျမန္ ေရာက္ခ်င္လို႔ နင္နင္က ရႈဟိန္   ရဲ႕ဆႏၵကိုသာျဖည့္ဆည္းေပးလိုက္ရေတာ့သည္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ႏွစ္ေယာက္စလုံးဟာ အလ်င္မလိုၾကေပမယ့္ စၾကၤန္လမ္းတြင္ ပါးကိုသာ နမ္းခဲ့သည္။ သူက ရႈဟိန္ရဲ႕  ညာဘက္ပါးကိုနမ္းၿပီး လက္ဝဲဘက္ပါးကို တလွည့္နမ္းလိုက္စဥ္ သူတို႔ႏွစ္ဦးလုံးရဲ႕ ႏွလုံးသားေတြက ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ထုံမႊမ္းၿပီး အရမ္းကို ခ်ိဳၿမိန္ေနတယ္။

ရႈဟိန္ လမ္းေလွ်ာက္ေနစဥ္   မ်က္ႏွာက တျဖည္းျဖည္းနီလာေနၿပီး  သူတို႔အိပ္ခန္း တံခါးေပါက္သို႔ေရာက္ေသာအခါ သတိေပးစရာေတာင္မလိုေတာ့ဘဲ ရႈနင္က ေပြ႕ခံထားလ်က္ကေန တံခါးကိုအလ်င္အျမန္ဖြင့္လိုက္သည္။ အခန္းထဲသို႔ဝင္ၿပီးေနာက္ ရႈနင္က တံခါးကို လ်င္ျမန္စြာပိတ္လိုက္သည္။ တကယ့္ကို လိုက္ဖက္တဲ့ စုံတြဲပဲ။

 အခန္းထဲမွာစားပြဲေပၚက ညအိပ္မီးအိမ္တစ္ခုတည္းသာရွိၿပီးေမွာင္ေနသည့္ အခန္း ေနာက္ခံမွာ လွပေသာအနီေရာင္ႏွင္းဆီပန္းမ်ားက တခန္းလုံးျပည့္ ျဖန႔္က်ဲအလွဆင္ထားၿပီး ေမႊးပ်ံ႕ကာ တမူထူးျခားသည့္အလွအပကို ေဖာ္က်ဴးေနသလို  တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ အူးလႈိက္သည္းလႈိက္ခ်စ္ခင္သည့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၏ လကၡဏာကို အျပည့္အဝ ေဖာ္ျပေနသည္။

 ရႈဟိန္သည့္ သင္းပ်ံ႕ေသာ ႏွင္းဆီရနံ႔တို႔ဖုံးေနသည့္ အိပ္ခန္းကို ၾကည့္ကာ နင္နင္၏ ႀကိဳးပမ္းမႈေၾကာင့္ ရင္ထဲ အရမ္းကို ထိရွသြားခဲ့သည္။ ဒီကေလး သူ႔ရင္ခြင္ထဲက သူ အရမ္းအရမ္းကို ခ်စ္ရတဲ့ ကေလးေလးက သူ႔ကိုလည္း ခ်စ္ပါလား..ဆိုတဲ့အသိက ရႈဟိန္ရဲ႕ ႏွလုံးသားကို ပူေႏြးလာေစသည္။ မဟုတ္ရင္ သူက  ႏွင္းဆီမ်ား၊ ဖေယာင္းတိုင္မီးမ်ား၊ လွပသည့္ ဇာခန္းစီးမ်ား ႏွင့္ဝိုင္နီမ်ားျဖင့္ အခန္းကို ကဗ်ာဆန္ဆန္ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ဆန္ ဘယ္သူက အလွဆင္မွာလဲ။
ရႈဟိန္က ပိတ္ဝန္းကို လွည့္ပတ္ၾကည့္ရင္း နင္နင္ကို အသာယာခ်ေပးကာ တင္းတင္းဖက္ရင္း အက္ရွစြာ ေခၚလိုက္သည္။

 " နင္နင္!"

"ဖေယာင္းတိုင္ကိုအရင္မႈတ္ရေအာင္  "

"အိုေက!"

ရႈနင္က ရႈဟိန္၏လက္ကိုကိုင္ၿပီး ေရွ႕သို႔လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ နင္နင္ျပင္ဆင္ထားသမွ် အားစိုက္ထုတ္မႈ တိုင္းက သူ႔ကို အရမ္း ၾကည္ႏူးေငးေမာေနေစေပမယ့္ နင္နင္က အတူူတူ ဖေယာင္းတိုင္မီးမႈတ္ကာ ကိတ္မုန႔္ခြဲဖို႔ျပင္ထားလို႔ကေလးေလးရဲ႕ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈကို မဖ်က္ဆီးရက္လို႔ သူ႔မွာ တျခားေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိေတာ့ပါ။

စေတာ္ဘယ္ရီကိတ္မုန႔္သည္အလြန္ႀကီးမားတာမဟုတ္ေပ။ သူတို႔ရဲ႕အသက္ကို ကိုယ္စားျပဳသည့္ (17 နဲ႔ 22 ) ဖေယာင္းတိုင္ ေလးခုသာရွိေနသည္။   ရႈနင္သည္ေမြးေန႔သီခ်င္းကို အရင္စၿပီး သီဆိုခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္က ရႈဟိန္က လိုက္ဆိုခဲ့သည္။
အကိုႀကီး သီခ်င္းဆိုတဲ့အသံက အရမ္းနားေထာင္ေကာင္းၿပီး လူကို ညႇိဳ႕ငင္ႏိုင္တာပဲ။ သူဆိုတာထက္က ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ နားေထာင္ေကာင္းရတာလဲ။ မိုးနတ္မင္းႀကီးက အကိုႀကီးကို အရမ္းျပည့္စုံေအာင္ ဖန္ဆင္းေပးခဲ့တာပဲ... မတရားလိုက္တာဟု နင္နင္က ရီေဝစြာၾကည့္ကာ ေတြးေနမိသည္။

ထို႔ေနာက္သီခ်င္းက အဆုံးသတ္သြားသည္။ ရႈနင္က အကိုႀကီးရဲ႕ၿပီးျပည့္စုံသည့္ အသံအတြက္ အရမ္းကို ဂုဏ္ယူေနမိသည္။ ကိုယ့္လူကို အႂကြင္းမဲ့ျပည့္စုံေနတာကို ဘယ္သူက မျမင္ခ်င္ပဲရွိမလဲ။

ဖေယာင္းတိုင္မ်ားကို ႏွစ္ေယာက္သား အတူတကြမႈတ္ထုတ္ကာ သူတို႔ဆႏၵကို မ်က္လုံးမွိတ္ကာ ဆုေတာင္းလိုက္ၾကၿပီးေနာက္ ရႈနင္ႏွင့္ ရႈဟိန္က မ်က္လုံးဖြင့္ကာ အၾကည့္ခ်င္းဆုံၿပီး ၿပဳံးလိုက္ၾကသည္။

ရႈဟိန္ကကိတ္မုန႔္ကို လွီးျဖတ္ဖို႔ထိုင္ၿပီး ရႈနင္က ကိတ္မုန႔္ထည့္ရန္ ပန္းကန္ေလး ကမ္းေပးလိုက္သည္။  ဒီအျပဳအမူက ေျပာျပစရာမလိုပဲ အလိုလို သိေနသည့္ လိုက္ဖက္ညီေနမႈပဲမဟုတ္လား။ ကိတ္မုန႔္စားၿပီးေနာက္ လုပ္ရမယ့္ အဓိက အခ်က္ေရာက္လာေလၿပီ။
 
ရႈနင္က စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။ သူက မိန္းကေလးမဟုတ္လို႔ အတူ တြဲကစရာမလိုသလို ရႈဟိန္ကလည္း ေယာက်ာ္းႀကီးျဖစ္သည္။ ရႈနင္က အသက္ျပင္းျပင္းရႉမိၿပီးရဲရင့္စြာျဖင့္ အိတ္ကပ္ထဲကို လက္ႏႈိက္ကာ   ဗူးေလးတစ္ခုကို ထုတ္လိုက္တယ္။

ရႈဟိန္ ၏ မ်က္သားမ်ား က်ဳံ႕သြားခဲ့သည္။ ရႈနင္က တကယ္ကိုပဲ....

 "အစ္ကိုႀကီး ~ကြၽန္ေတာ္ ...... "

ရႈနင္က အကိုႀကီးေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္စဥ္ မထင္မွတ္ပဲ စားပြဲကို တိုက္မိကာ လဲက်သြားေစခဲ့ သည္။    Σ (°△° |||) ︴ဒီလို လဲက်သြားမယ့္ ျဖစ္ရပ္က ရႈနင္ရဲ႕ အစီစဥ္ထဲမွာ မပါေပ။

 oh my god!

 ငါ့ ေသာက္ဒူးေခါင္းႀကီး ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ေထာက္လ်က္ ရွိေနတုန္းပဲလား.... သြားပါၿပီ။ ငါ့အရွက္ေလးေတာ့ လုံးလုံးကြဲပါၿပီ.......

ရႈနင္၏စိတ္ႏွလုံးေလးက ကြဲက်က်သြားၿပီး သူ၏မ်က္ရည္မ်ားက်လာခ်င္ေတာ့သည္။ ((ㄒ o ㄒ) / ~~

ရႈဟိန္ က ဘယ္သူမို႔လဲ။ ဒီဟာက မေတာ္တဆျဖစ္မွန္း သူ မသိႏိုင္ဘူးလား။ ညီေလးက အခုလို ဝမ္းနည္းေနတာကို သူက ၾကည့္ေနႏိုင္မွာမို႔လား။ နင္နင္ ဒူးေထာက္က်သြားခ်ိန္ သူလည္းဒူးေထာက္လိုက္ကာ နင္နင္ကို စကားေျပာခြင့္မေပးပဲ မ်က္ႏွာေလးကို တယုတယ လက္ႏွင့္အုပ္ကိုင္ကာ ခ်စ္ျခင္း၊သနားျခင္းျဖင့္ အနမ္းေပးလိုက္ေတာ့သည္။

သူသည္ႏွစ္သိမ့္မႈကို အခ်ိန္ကိုက္ ေပးဆပ္ခဲ့ၿပီး အနမ္းက အရမ္းကို ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕လွသည္။

"ဒီစိတ္ကူးယဥ္ဆန္တဲ့အရာေတြကို ငါပဲ ျပင္ဆင္သင့္တယ္ေလ။ "

"ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ရင္လည္း အတူတူပဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ဒီအျပင္အဆင္ကို ဒီဇိုင္းလုပ္တဲ့သူပဲ" ဟု

ရႈနင္က ႏူတ္ခမ္းပါးေလးႏွင့္ တိုးတိုးေလး ေျပာခဲ့သည္။

"ဖြင့္ၿပီးၾကည့္လိုက္ၾကစို႔... အကိုႀကီး  မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး"

သူက တကယ္ကို အေတာ္ေလးေကာင္းေကာင္းေျပာတတ္လာၿပီပဲ....

ရႈနင္ ၏ ႏွလုံးသားထဲ အလြန္ခ်ိဳၿမိန္စြာခံစားခဲ့ရၿပီး သူ၏အစ္ကိုႀကီးမွာ အေကာင္းဆုံးပဲဟု ေတြးေနသည္။

ရႈဟိန္က တိတ္ဆိတ္စြာေစာင့္ေနစဥ္ ရႈနင္က လွပစြာ ထုပ္ပိုးထားသည့္ ဗူးေလးကို အသာယာဖြင့္လိုက္စဥ္ ဆင္တူလက္စြပ္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူ သည္လက္ကိုဆန႔္လိုက္ကာ ဆင္တူလက္စြပ္ေလးကို ရင္တလွပ္လွပ္နဲ႔ ထိေတြ႕ၾကည့္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔က အျပန္လွန္ လက္စြပ္လဲကာ စြပ္ေပးလိုက္ၾကသည္။

အျပန္အလွန္ လက္စြပ္ လဲလွယ္ျခင္းလုပ္ငန္းစဥ္သည္ အလြန္ေႏွးေကြးၿပီး စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ေသာအရာ တစ္ခုျဖစ္သည္။ သူတို႔အခ်င္းခ်င္းကို လဲလွယ္ေပးၿပီးေနာက္ ႏွစ္ဦးသားေပြ႕ဖက္ကာ အနမ္းဖလွယ္ ၾကေတာ့သည္။

  သူတို႔၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားႏွင့္လွ်ာမ်ားသည္ လိမ္ယွက္ကာ အသည္းအသန္နမ္းရႈပ္ျခင္းႏွင့္အတူတကြ အသက္ရႈသံေတြက ေရာေႏွာေနသည္။ သူ၏အစ္ကိုႀကီးက တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ သူ႔ကို ဖက္ကာ နမ္းေနစဥ္ ရႈနင္၏ ပါးစပ္မွ ညည္းသံတိုးတိုးေလးသာ ထြက္ေပၚလာသည္။ သူက သူ႔အစ္ကိုႀကီး၏လည္ပင္းတစ္ဝိုက္တြင္ လက္ကို သိုင္းဖက္ကာ ဆံပင္မ်ားၾကား လက္ကို ထိုးထည့္ကာ ပြတ္သပ္ေနမိသည္။

 ဒီေန႔ည ကြၽန္ေတာ္ အကိုႀကီးကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္။

ရႈဟိန္သည္ နင္နင္ကို အနမ္းမပ်က္ ေပြ႕ခ်ီကာယူလာခဲ့သည္။ အကိုႀကီးရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲ ရွိေနလို႔ နင္နင္က ျပဳတ္က်မည္ကို မေၾကာက္ေပ။

သူတို႔က နမ္းရႈိက္ေနရင္း အိပ္ယာထက္ကို ေရာက္လာၾကသည္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔က ဝိုင္ေသာက္ရဦးမည္ ျဖစ္ေပမယ့္ နင္နင္က အကိုႀကီးရဲ႕အနမ္းေၾကာင့္ မူးယစ္ရီေဝေနသလိုျဖစ္ေနေလၿပီ။ အိပ္ယာထက္မွာ ႏွစ္ေယာက္သား ထပ္လ်က္လဲက်သြားၿပီး အထဲကို နစ္ဝင္သြားခဲ့သည္။

ရႈဟိန္က နင္နင္၏ အဝတ္ကို အျမန္ ခြၽတ္ခြာလိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သားလုံးေထြးကာ အၾကာႀကီး လြမ္းဆြတ္ေနသည့္ အသားေလးေတြကို အျပန္အလွန္ပြတ္သပ္လိုက္ၾကစဥ္ ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ႕ ေသြးတိုးႏႈန္းေတြ ျမန္လာၿပီး ကိုယ္အပူခ်ိန္ျမႇင့္တက္လာခဲ့သည္။ နင္နင္ရဲ႕ကိုယ္ေလးက အ႐ိုးမရွိသလို ေပ်ာ့က်သြားခဲ့ၿပီး အကိုႀကီးရဲ႕ရင္ခြင္ေအာက္မွာ ပက္လက္ေလးျဖစ္ကာ အမွတ္သားေပးနမ္းရႈိက္ျခင္းကို ခံယူေနသည္။

နင္နင္က အရမ္းကို ရင္ခုန္လြန္းကာ ၾကည္ႏူးမႈျဖင့္ ပင့္သက္ရႈိက္လိုက္မိကာ အကိုႀကီးကို ရီေဝစြာျဖင့္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္မိသည္။


ရႈဟိန္က ဒီကေလးကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်စ္ေနခဲ့ၿပီျဖစ္လို႔ ထပ္ၿပီး မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ သူက နင္နင္ရဲ႕ ေျခေထာက္ၾကားကို လုပ္ဖို႔ ေပါင္ကို ေစ့ဖို႔လုပ္လိုက္ေပမယ့္ နင္နင္ရဲ႕ေျခေထာက္ေတြက ပင့္ေျမႇာက္လာၿပီး သူ႔ခါးကို တြယ္ခ်ိတ္လိုက္သျဖင့္ ရႈဟိန္ အံ့ၾသသြားခဲ့သည္။ သူက  အနည္းငယ္ေသြးေဆာင္မႈကိုခံလိုက္ရသည္၊ ခ်က္ခ်င္းပင္ နင္နင္ရဲ႕ ေျခေထာက္ေတြကို ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။

နင္နင္က မ်က္ရည္မက်ဘဲ ငိုခ်င္ခဲ့သည္။ အကိုႀကီးက သူ႔ကို မလုပ္ခ်င္ဘူးလား...

 " အကိုႀကီး ~ ေနဦး..ကြၽန္ေတာ္ ေျပာစရာရွိတယ္။ "

"ရႈး..... ေကာင္ေလး။ ေနာက္တစ္ခါေျပာမယ္ "

သူ႔အစ္ကိုႀကီး၏ ေလေႏြးေႏြးေတြက သူ႔နား႐ြက္ထဲကို တိုးဝင္လာစဥ္ နင္နင္၏မ်က္ႏွာက ကိုယ္အတြင္းရွိအပူသည္ ထိတ္လန႔္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အတိုင္းအတာအထိ ပို၍ ျပင္းထန္ခဲ့သည္။ ရႈနင္ က ဒီအေၾကာင္းကို အခု မေျပာရင္ေနာက္က်လိမ့္မယ္။ သူက သန္မာၿပီး ခြန္အားႀကီးတဲ့ရင္ဘတ္ကို လက္နဲ႔ဆန႔္ကာ ေထာက္တားလိုက္တယ္။

 ဒီေန႔ နင္နင္က ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ။ ဘာေၾကာင့္ သူ႔ကို ေရွာေရွာရႈရႈလုပ္ခြင့္ မေပးခ်င္ရတာလဲ...

ရႈနင္၏လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကို လက္ေကာက္ဝတ္ကေန စုကိုင္ကာ ေခါင္းအထက္ကို ပင့္တင္လိုက္ၿပီးနင္နင္ကို မီးေတာက္ေတာ့မလို မ်က္ဝန္းႏွင့္ၾကည့္လိုက္သည္။

 ရႈဟိန္၏အသက္ရႈမႈမၿငိမ္မသက္ျဖစ္ေနၿပီး အသံက အက္ရွလႈိက္ေမာစြာျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။

" ဘာမွားေနတာလဲ"

"ကြၽန္ေတာ္ ...... အခုအ႐ြယ္ေရာက္ၿပီ!"

"မင္းရဲ႕ ID ကဒ္ဘယ္မွာလဲ။ "

"....... "

"မင္းမွာအေထာက္အထားမရွိဘူးဆိုရင္ ငါတို႔ ဘာလုပ္ရမလဲ။ "

ဘာလဲ ...... ဒါက... သူ႔အစ္ကိုႀကီးက ဘာေျပာေနတာလဲ။ သူက ငါ့ကို ေလွာင္ေျပာင္ေနတာလား..


ရႈနင္ ပင့္သက္ရႈိက္လိုက္မိေပမယ့္   ေသခ်ာမသိဘူး၊ ဒါေၾကာင့္သူက ရႈဟိန္ ကိုဂ႐ုစိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ထိုစဥ္ အကိုႀကီး၏ ေအာက္ပိုင္း အသားေခ်ာင္းက မာေၾကာကာ သူ႔ေပါင္ကို လာေထာက္သည္ကို ခံစားလိုက္ရသည္။ အခုခ်ိန္ သူ ထိပ္ထိေရာက္ေအာင္ မသြားႏိုင္ရင္ ဘာလုပ္ရေတာ့မလဲ...

သူ႔ေရွ႕တြင္ဤမွ်ႀကီးမားေသာ ဝက္အူေခ်ာင္းႀကီးႀကီး သူ မသုံးႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့....

ဒီအေတြးေၾကာင့္ ရႈနင္ ၏ အမူယာက ဆိုးဝါးလာခဲ့သည္။ သူက အရင္အတိတ္ဘဝတုန္းကလိုပဲ ေနရေတာ့မွာလား။

ရႈနင္က ဘာကိုေျပာခ်င္တယ္ဆိုတာ ရႈဟိန္ ေကာင္းေကာင္းနားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက ဒီဟာကို လုပ္လိုက္ၿပီး သူ႔ညီေလးက စိတ္ပ်က္ ေနာင္တရသြားခဲ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ သူလိုခ်င္တာ တညတာ သာယာမႈမဟုတ္ပဲ တစ္သက္လုံး အခုလို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသြားဖို႔ျဖစ္တယ္။ သူ႔ညီေလးက အရမ္းငယ္ေသးတယ္။ သူက ပထမဆုံးခ်စ္ဖူးတာျဖစ္ၿပီး သူ႔ကို အခုလိုခ်င္တယ္ေနတယ္။ သူလည္း ေသလုေအာင္ လုပ္ခ်င္ေနတယ္။ သူ ဘာေၾကာင့္ မလုပ္ရသလဲဆိုေတာ့ သူ႔ညီေလး သူ႔ကိုခ်စ္တာထက္ သူက အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုခ်စ္လို႔ပဲ။ တကယ္လို႔ တခ်ိန္မွာ သူ႔ညီေလးက ဒီေန႔ျဖစ္ရပ္ကို အႀကီးက်ယ္ေနာင္တရခဲ့မယ္ဆိုရင္၊ တကယ့္ အခ်စ္စစ္ကို ေတြ႕ခဲ့ခ်ိန္မွာ သူ႔ကို နာၾကည္းမုန္းတီးသြားခဲ့မွာကို သူ မခံႏိုင္ေပ။

ငါ့ညီေလးက လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ ငါ ဘာလို႔မလုပ္ႏိုင္တာလဲ။ ငါအရမ္းလိုခ်င္လြန္းလို႔ ငါ႐ူးေတာ့မယ္! ဒါေပမယ့္ငါသူ႔ကိုခ်စ္တယ္၊ ငါ့ကိုခ်စ္တာထက္သူ႔ကိုငါပိုခ်စ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔ အခြင့္ေရးကို လက္လႊတ္လိုက္ေပမယ့္ ရႈဟိန္  ေနာင္တမရခဲ့ပါ။

ဒါေပမယ့္ သူ႔ညီေလးက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါကိုျမင္ေတာ့ ရႈဟိန္ ကို အရမ္းစိတ္နာက်င္ေစခဲ့တယ္။ ငါ အရမ္ မွားသြားၿပီလား။ ငါ သူ႔ကို ထိခိုက္ေစခဲ့မိၿပီလား...

အခု သူ႔ညီေလးက ေကာင္းေကာင္း ေဝဖန္ပိုင္းျခားမႈ မလုပ္ႏိုင္ေသးခင္ သူက အရယူခဲ့မိရင္  အနာဂတ္တြင္မိမိကိုယ္ကို ယုံၾကည္မႈနည္းေစလိမ့္မလား...။  ႏွစ္ ဦး ႏွစ္ဖက္အျပန္အလွန္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးမႈ ရွိေသာစုံတြဲတစ္တြဲသည္သာ တစ္သက္တာမွာ ထာဝရ အတူတကြေနထိုင္ခ်င္ၾကသည္။ ခဏေလးတြန႔္ဆုတ္သြားၿပီးေနာက္ ရႈဟိန္က ရႈနင္ ၏ ေနာက္ဆုံးစည္းကို ထိၾကည့္ဖို႔ ႀကိဳစားလိုက္သည္။
 
" နင္နင္ ... ငါ မင္းကို ရွင္းျပလို႔ရမလား..."  

ရႈနင္ သည္အျခားေနရာမ်ားသို႔လွည့္လည္ၾကည့္ရႈရန္ေဘးဘက္သို႔ ဦး ေခါင္းကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ဟိုမွာ လွပေသာလတ္ဆတ္ေသာႏွင္းဆီပန္းမ်ားရွိေနဆဲျဖစ္သည္။

"ဒီဟာလုပ္တာက အရမ္းကို နာက်င္လိမ့္မယ္  "

"...... "

"အဲ့ဒီအပိုင္းကိုေရာက္တဲ့အခါ မင္းေနာင္ျပန္ဆုတ္လို႔မရေတာ့သလို ေနာင္တရလို႔လည္း မရေတာ့ဘူး  "

"ကြၽန္ေတာ္ ေနာင္တမရဘူး။ အကိုႀကီးးက ဒါကိုလုပ္ဖို႔ဆႏၵမရွိဘူးဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚကေန ဖယ္ေတာ့။ ကြၽန္ေတာ္   တျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ကို သြားရွာေတာ့မယ္။ "

ထိုစကားမ်ားသည္  ရႈဟိန္ကိုတုန္လႈပ္ေစခဲ့ၿပီးသူ၏ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံး ေတာင့္တင္း မာေက်ာလာၿပီး အ႐ိုးမ်ားတစ္ေလွ်ာက္ထိုးေဖာက္ႏိူင္သည့ ္အေအးလႈိင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာခဲ့သလို သူ႔မ်က္ဝန္းထဲမွာ မုန္တိုင္းတစ္ခု အစျပဳလာခဲ့သည္။ သူ႔အေပၚ ႐ုတ္တရက္  ဖိအားမ်ားျပားလာခဲ့လို႔ ရႈနင္က    အလြန္ေနာင္တရကာ ရႈဟိန္၏မ်က္လုံးမ်ားကို မၾကည့္ရဲေတာ့ေပ။

သူ ဘယ္လို ေျပာရမွာလဲ...

ရႈနင္က ျပန္လည္ေမြးဖြားလာၿပီးကတည္းက သူရဲ႕ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံး ရႈဟိန္ရဲ႕လူ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္၊ အကယ္၍ သူ႔အကိုႀကီးက ေနာက္ပိုင္းမွာ ေနာင္တရခဲ့မယ္၊ စိတ္ေျပာင္းေတာ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူဟာ သူ႔ဘ ၀ တစ္ေလွ်ာက္လုံး တစ္ေယာက္တည္းေနသြားၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ အျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ကိုရွာမွာ မဟုတ္ေတာ့ေပ။

ခုနက အကိုႀကီးကို ေျပာလိုက္တဲ့စကားလုံးေတြက အရမ္းစိတ္ဆိုးၿပီး ပါးစပ္က ေျပာမိေျပာရာ ထြက္သြားသည့္ စကားလုံးေတြဆိုတာ အကိုႀကီးသိေအာင္ သူ ဘယ္လို ရွင္းျပရပါ့မလဲ...

ရႈနင္ရဲ႕မ်က္လုံးေတြထဲ မ်က္ရည္ေတြ အိုင္ဖြဲ႕လာခဲ့ေပမယ့္ သူက စိတ္ကို တင္းထားၿပီး စီးက်ခြင့္မျပဳခဲ့ေပ။

မင္းက အရမ္းေတာ္တဲ့လူပဲ ရႈဟိန္..ကြၽန္ေတာ္ ဘာေျပာခ်င္သလဲဆိုတာ ခင္ဗ်ားသိရဲ႕လား.

ရႈဟိန္သည္႐ူးသြပ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရၿပီး ရႈနင္၏ ေမးေစ့ကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ျဖစ္ညစ္ၿပီး သူ႔ကို ခ်က္ခ်င္းပင္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေမာ့ၾကည့္ေစခဲ့သည္။

 "မင္း ေနာက္တခါ ထပ္ေျပာၾကည့္စမ္း...လုပ္လိုက္စမ္းပါ... "

ရႈနင္က မ်က္လုံးကို ပိတ္လိုက္ေသာအခါ မ်က္ရည္မ်ားကို ညႇစ္လိုက္သလိုျဖစ္ကာ သူ မငိုခ်င္ေပမယ့္ စီးက်လာခဲ့ေတာ့သည္။ သူ ဒီလိုစကားကို အကိုႀကီးေရွ႕မွာ ေနာက္ထပ္တခါ ဘယ္ေျပာရဲမွာလဲ.... ဒီေန႔က သူ႔ 17 ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ျဖစ္လို႔ သူ မငိုခ်င္ပါဘူး။ တကယ္ပဲ အကိုႀကီးနဲ႔ အတူတူ အသက္လုံး ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ေနသြားခ်င္ခဲ့ တာပါ...


  အရာအားလုံးသည္လည္း ေကာင္းကင္ရွိၾကယ္မ်ားကဲ့ သို႔အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္လွပၿပီး အေရာင္အေသြးစုံလင္လွေသာေၾကာင့္ သူ၏ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံး ထပ္ခါထပ္ခါျမင္ေတြ႕လိုခဲ့သည္။ ရႈနင္က နားလည္မႈလြဲခဲ့သလို ရႈဟိန္လည္း ေခါင္းကိုငုံ႔ကာ ေမွာင္မိုက္ ရက္စက္ေသာအသံျဖင့္ေျပာခဲ့သည္။

"မင္း...အခုေနာင္တရဖို႔ အရမ္း ေနာက္က်သြားၿပီ!"

ရႈနင္၏မ်က္လုံးမ်ား အလန႔္တၾကားႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းပြင့္လာသည္။ သူ၏အစ္ကိုႀကီးသည္ အံကိုႀကိတ္ၿပီး ခုလို ေအးစက္သည့္ ေလသံျဖင့္ သူ႔ကို တစ္ခါမွ စကားမေျပာခဲ့ဖူးေပ။

ရႈဟိန္၏မ်က္ႏွာကို သူျမင္ခ်င္သည္။ ရႈနင္က ထလိုက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ ရႈဟိန္က သူ႔ခႏၶာကိုယ္ကိုျပန္လွန္ခ်လိုက္ၿပီး ခါးေအာက္မွာေခါင္းအုံးတစ္ခု ထိုးထည့္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ တင္ပါးေလးပင့္ေျမႇာက္သြားစဥ္ ရႈဟိန္က သူ႔ေျခေထာက္ ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲၿဖဲလိုက္ကာ သူ႔ ဂႏၶာမာပန္းေလးထက္ကို ေအးစက္စက္ တစ္စုံတခုကို ေလာင္းခ်လိုက္ေတာ့ ရႈနင္ ၾကက္သီးေမြးညႇင္းထကာ တုန္ခါ သြားခဲ့သည္။


အဆီ တစ္စုံတစ္ခုႏွင့္ သူ႔လက္ကို သုတ္လိမ္းကာ ရႈနင္ရဲ႕ အေနာက္ဘက္ အေပါက္ေလးထဲကို  ရႈဟိန္က ထိုးသြင္းခဲ့လိုက္သည္။ အကိုႀကီးရဲ႕ လက္ခလယ္က အရမ္းႏူးညံ့တယ္။ ရႈနင္ က ရွက္႐ြံ႕စြာနဲ႔ သူ႔မ်က္ႏွာကို လက္နဲ႔ ဖုံးလိုက္တယ္။ ငါအဲဒီမွာထိမိေနတယ္။

အစ္ကိုႀကီးက ငါ့ကိုယ္ အတြင္းပိုင္းကို ထိေနတယ္။ သူက ငါ့ကို မၾကာခင္ သိမ္းပိုက္ေတာ့မယ္....
 ဒီအသိေၾကာင့္ ရႈနင္ တကိုယ္လုံး တုန္ယင္ကာ စိတ္လႈပ္ရွားကာ ေပ်ာ္သလို စိုးထိတ္သလို ျဖစ္ေနသည္။

မိနစ္အနည္းငယ္အၾကာတြင္ ရႈဟိန္၏နဖူးေပၚတြင္ ေခြၽးေတြ ဖုံးအုပ္ခဲ့ၿပီး သူ႔ေကာင္ႀကီးက ဆာေလာင္လြန္းလို႔ မာန္ဖီကာ ေပါက္ကြဲမတတ္ မာေၾကာလို႔ေနသည္။ သူက   နင္နင္၏ ပထမဆုံးကို လူပ်ိဳဘဝကို ယူမွာျဖစ္လို႔ အလ်င္မလိုပဲ ေသခ်ာျပင္ဆင္ေပးေနသည္။ ရႈဟိန္က အရမ္းကို လႊမ္းမိုးၿပီး ပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္ အားႀကီးသူျဖစ္လို႔ သူ႔အသည္းေလး ရႈနင္ကို ေသြးထြက္သံယိုျဖစ္တာကို လုံးဝမလိုလားေပ။ သူပိုင္သည့္အေပါက္ေလးကို သူ႔ေၾကာင့္ပင္ ကြၿပဲကာ ေသြးထြက္တာကို မခံစားႏိုင္ေပ။

ရႈဟိန္က ကေလးေလးရဲ႕ အေနာက္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲကို လက္ခလယ္ျဖင့္ အေတာ္ၾကာ တြင္းခ်ဲ႕ေပးေနၿပီး က်င့္သားရေအာင္ အဝင္အထြက္လုပ္ေပးေနသည္။ အေတာ္ၾကာမွ ေနာက္ထပ္ လက္တေခ်ာင္းကို ထိုးထည့္လိုက္သည္။ နာသြားလို႔လား...နင္နင္က ငိုေနသလိုပဲ.. ေနာက္ထပ္ လက္ေခ်ာင္းကို မထည့္လို႔မျဖစ္ေပ။ သူ႔ေကာင္ႀကီးက စံခ်ိန္လြန္ေနေသာေၾကာင့္ အနည္းဆုံး လက္ေခ်ာင္း သုံးေခ်ာင္းနဲ႔ ေလ့က်င့္ေပးၿပီးမွ ထည့္လို႔ရေပမည္။

နင္နင္က ပထမ လက္ေခ်ာင္းက သူ႔အေနာက္ေပါက္ေလးထဲကို တိုးဝင္ကာ ဝင္ထြက္ေနစဥ္ ေနရခက္ေပမယ့္ နာက်င္မႈ မရွိေပ။ ဒီလိုျဖစ္လာမည္ကို သူ ႀကိဳသိထားလို႔ စိတ္ကိုေလွ်ာ့ကာ အေနာက္ေပါက္ ႂကြက္သားေတြကို ေျဖေလ်ာ့ေပးထားၿပီး ျဖစ္သည္။ လက္ခလယ္ႏွင့္ အေတာ္ၾကာလုပ္ေပးၿပီး ေနာက္ထပ္ ဝင္မလာသျဖင့္ ရႈနင္က ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနသည္။ သူက ငါ့ကို အရမ္းခ်စ္လို႔ နာက်င္သြားမွာ စိုးလို႔ တဆင့္ျခင္း ျပင္ဆင္ေပးေနတာပဲဟု ေတြးကာ ၾကည္ႏူးေနမိသည္။

ဒုတိယလက္ေခ်ာင္းဝင္လာေတာ့ အေနာက္ေပါက္အဝနားက ႂကြက္သားက တင္းခနဲျဖစ္ကာ သူ႔လက္ေတြက အိပ္ယာခင္းကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ပင့္သက္ရႈိက္လိုက္မိသည္။ ထိုလက္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးက သူ႔ကိုယ္ထဲကို တိုးဝင္လာၿပီး ဝင္ထြက္ေနစဥ္ ရႈနင္က ရွက္႐ြံ႕စြာမ်က္လုံးမွိတ္ထားမိသည္။ ဒီလက္ေခ်ာင္းေတြက အထဲကို စမ္းသပ္ေနသျဖင့္ ယားသလို၊ ထုံသလို ျဖစ္လာသည္။ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူ႔အေနာက္ေပါက္ႂကြက္သားေတြက တင္းေနေအာင္ ညစ္ေနသလိုျဖစ္ၿပီး ကိုယ္က ထူးဆန္းသလိုခံစားေနရသည္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆုံး သူလိုခ်င္သည့္ ဝက္အူေခ်ာင္းတုတ္တုတ္ႀကီးကို စားရဖို႔ ရႈနင္က သည္းခံလိုက္ပါသည္။ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္း အဝင္ထြက္ေခ်ာေမြ႕လာၿပီးေနာက္ သက္ျပင္းခ်မည္ႀကံေနစဥ္ အကိုႀကီးက လက္ေခ်ာင္းကိုဆြဲထုတ္ကာ လက္သုံးေခ်ာင္းျဖင့္ အေပါက္ေလးထဲကို တိုးဝင္လာေတာ့ ညည္းသံတိုးတိုးေလးထြက္လိုက္မိသည္။

နာလိုက္တာ.... ဒီလိုနာမယ္ဆိုတာ ႀကိဳသိေပမယ့္ လက္သုံးေခ်ာင္းက မ်ားသြားေလၿပီ။ သူ႔အေပါက္ေလးက ဒီေလာက္က်ဥ္းတာ..လက္သုံးေခ်ာင္းႏွင့္ ခ်ဲ႕လိုက္စဥ္ ၿပဲထြက္မလို တင္းသြားလို႔ ရႈနင္ စိုးရိမ္လာခဲ့သည္။ သူ႔ေျခေထာက္ေလးေတြက ကုတ္သြားၿပီး အိပ္ယာခင္းကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားမိလို႔ လက္ဆစ္ေတြက ျဖဴဆြတ္လို႔ေနေလၿပီ။ နာတယ္...အရမ္းနာတယ္.....

ရႈဟိန္က လက္သုံးေခ်ာင္းျဖင့္ အသြင္းထုတ္လုပ္ႏိုင္သည့္အခ်ိန္ ဆက္ေတာင့္မခံႏိုင္ေတာ့ေပ။ သူက ရႈနင္ကိုယ္ေပၚ အုပ္မိုးလိုက္ၿပီး သံမဏိေခ်ာင္းတမွ် မာေၾကာေနသည့္ အသားေခ်ာင္းႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ နင္နင္၏ ခ်ဲ႕ထားလို႔ ပြင့္ဟေနသည့္ အေပါက္ဝေလးကို ေတ့ကာ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ လက္သုံးေခ်ာင္းျဖင့္ ခ်ဲ႕ထားသည့္ တြင္းဝေလးထဲ ရႈဟိန္၏ ထိပ္ဖူးက အလြယ္တကူဝင္သြားႏိုင္ခဲ့သည္။

အကိုႀကီးက သူ႔ကိုယ္ေပၚ အုပ္မိုးလာခ်ိန္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္တည္း သူ႔အေနာက္ေပါက္ကို တိုးဝင္လာသည့္ ႀကီးမားပူေႏြးၿပီး မာေက်ာသည့္အရာေၾကာင့္ ရႈနင္က မေအာင့္ႏိုင္ပဲ ေအာ္ငိုလိုက္ၿပီး သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက အိပ္ယာကို အတင္းကုတ္ထားမိေတာ့သည္။

 ဒီဟာက နာတယ္... မခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ နာတယ္... နာမယ္ဆိုတာသိေပမယ့္ အကိုႀကီးရဲ႕ အသားေခ်ာင္းဝင္လာခ်ိန္ သူ႔စိတ္ဝိဉာဥ္ စုတ္ၿဖဲပစ္လိုက္သလို၊ သူ႔ကိုယ္ ႏွစ္ျခမ္းခြဲခံလိုက္ရသလို နာက်င္မည္လို႔ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္မထားမိေပ။ ရႈနင္ရဲ႕အေနာက္ေပါက္ေလးက အစြမ္းကုန္ ပြင့္ဟကာ အထဲကို တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ထိုးသြင္းျခင္း ခံေနရသျဖင့္ ၿပဲထြက္ေတာ့မလို ခံစားေနရသည္။ သူ႔အေနာက္ေပါက္ေလး ၿပဲထြက္ကုန္ၿပီလား။ သူ ေသြးထြက္ကုန္ၿပီလား..

  ငါက ဘာေၾကာင့္ ေသြးထြက္ဖို႔ေမွ်ာ္လင့္ေနတာလဲ။ မိန္းကေလးပဲ မဟုတ္ပဲနဲ။ ငါ့ရဲ႕ ျဖဴစင္မႈကို အကိုႀကီးကို သက္ေသျပခ်င္ေနလို႔လား...
ငါက ေတာ္ေတာ့္ကို မိုက္မဲတာပဲ...ဟု ေတြးလိုက္မိသည္။
 ဒါကအစပဲရွိေသးတယ္၊ အဲဒီဝက္အူေခ်ာင္းဟာပိုႀကီးလာတယ္၊ ပိုရွည္လာတယ္၊ ပိုထူလာတယ္ ......

ရႈနင္က အခုမွ မရႈႏိုင္ မကယ္ႏိုင္ျဖစ္ကာ သတိလစ္မတတ္ျဖစ္ေနသည္။ သူ႔ကိုယ္ကို တံစို႔ႏွင့္ ထိုးလိုက္သလို ခံစားခ်က္ႀကီးက အေနာက္ေပါက္ကေန စူးခနဲ ေက်ာ႐ိုးတေလွ်ာက္ကို နာက်င္မႈ လႈိက္တက္လာခဲ့သည္။ သူ႔ကိုယ္ထဲကို အကိုႀကီးရဲ႕ ဝက္အူေခ်ာင္း တေခ်ာင္းလုံး ဝင္သြားခ်ိန္မွာ ရႈနင္က သတိလက္လြတ္ မိန္းေမာေနၿပီး နာက်င္မႈေၾကာင့္ သူ႔ေပါင္ေတြက တဆတ္ဆတ္ တုန္ယင္ကာ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြက  ကုတ္ေကြးလို႔ေနသည္။


ရႈနင္သည္ အခု သူ ခံစားခဲ့ရေသာအရာမ်ားကိုမရွင္းျပႏိုင္ေတာ့ပါ။ သူ၏မ်က္ႏွာသည္ ျပာမ်ားႏွင့္ေခြၽးမ်ားက သူ၏ေနာက္ေက်ာကို ဖုံးအုပ္ထားသည္။ သူ႔တကိုယ္လုံးက မရပ္မနား တုန္ခါေနသည္။

ႏိုး..ဟင့္အင္း...ငါ... မေသႏိုင္ပါဘူး...

ဒါေပမယ့္ သူက နာလြန္းလို႔ငိုခ်င္ေနေပမယ့္ အကိုႀကီးကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ရလိုက္ၿပီးဆိုသည့္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈက တကိုယ္လုံးကို ျပန႔္ႏွံကေနခဲ့သည္။

 ငါေနာက္ဆုံးမွာ သူ႔ကို ရႏိုင္ၿပီ။  အစ္ကိုႀကီး ရႈဟိန္က ငါ့လူျဖစ္သြားၿပီ....
 
"မင္း နာရင္ ငါ့ပုခုံးကို ကိုက္လိုက္ပါ... "
 
အကိုႀကီးက ဒီထက္ ပိုလိုခ်င္ေသးတာလား...။ ရႈနင္က ရႈဟိန္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကို ခ်စ္ျခင္း၊ စိုးရိမ္ျခင္းနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ေနသည့္ ရႈဟိန္၏အၾကည့္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

  စိတ္လႈပ္ရွားမႈႏွင့္စိုးရိမ္ပူပန္မႈေရာေႏွာေနေသာ ပူေလာင္ၿပီး အျပင္းအထန္အၾကည့္ျဖင့္ သူ႔ကိုၾကည့္ေနသည့္ အကိုႀကီးႏွင့္ အၾကည့္ခ်င္း ဆုံသြားစဥ္ သူတို႔ႏွစ္ ဦး သည္တစ္ဖန္နမ္းရႈပ္လိုက္ၾကၿပီး လွ်ာအခ်င္းခ်င္း ယွက္လိမ္ကုန္သည္။
ရႈနင္သည္ သူ၏အစ္ကိုႀကီးလည္ပင္းတြင္ လက္ကို သိုင္းဖက္ကာ အကိုႀကီးရဲ႕ပုခုံးမွာ မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး ကိုက္လိုက္သည္။

နင္နင္ရဲ႕ကိုက္ခ်က္ေလးက အသားေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းလုံးတြင္းစိမ္ကာ ေအာင့္အီးကာ ၿငိမ္ေနသည့္ ရႈဟိန္ကို ႏွင္တံတို႔လိုက္သလိုျဖစ္ကာ ထိုအသားေခ်ာင္းကို အရမ္းကို က်ပ္ကာ ပူေႏြးေနသည့္ တြင္းေလးထဲက ဆြဲထုတ္ကာ တဖန္ျပန္ထိုးသြင္းၿပီး  pa pa pa  ခ်စ္ခရီးကို စတင္ခဲ့ေလၿပီ။

  ဒါေၾကာင့္ ရႈနင္သည္ မိမိ၏စိတ္ဝိညာဥ္ပ်ံသန္းသြားခဲ့သည္ဟု ထင္ရေလာက္ေအာင္ အလြန္နာက်င္ကာ   တိတ္ဆိတ္စြာ ေအာ္ဟစ္လိုက္သလို  တခါတရံေအာ္ငိုမိေသာ္လည္း သူ၏အသံကို သူ႔ဖာသာ မမွတ္မိေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။

အကိုႀကီး၏အသားေခ်ာင္းက အထဲကို ထိုးဝင္လာခ်ိန္မွာ ထိပ္ဖူးက သူ႔အတြင္းနံရံတစ္ေလွ်ာက္ပြတ္တိုက္သြားကာ အထဲက တစ္ေနရာကို ထိေတာ့ က်င္ခနဲျဖစ္သြားခဲ့စဥ္ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းေလးေတြက အေၾကာတေလွ်ာက္ပ်ံ႕သြားခဲ့သည္။ ထိုအသားေခ်ာင္းႀကီးက အျပင္ကို ထြက္သြားခ်ိန္မွာ သူ႔အတြင္း ကလီစာအားလုံး ကပ္ပါသြားၿပီလားဟု ထင္ရေလာက္သည္။ ထူထဲႀကီးမားသည့္ အသားေခ်ာင္းႀကီးက အရွိန္မွန္မွႏ္ုျဖင့္ သူ႔ကိုယ္ထဲကို ဝင္ထြက္ေနခ်ိန္မွာ ရႈနင္က နာက်င္မႈကို ေက်ာ္လြန္ကာ သူ႔ခါးက ထုံလို႔နာခဲ့သည္။ ခ်စ္တင္းေႏွာတာ ၾကာလာရင္ သာယာမႈကပ္ပါလာတယ္ဆိုေပမယ့္ အခု သူက ဘာေၾကာင့္ သာယာမႈကို နည္းနည္းမွ မခံစားရေသးပဲ မခ်ိမဆန႔္ခံစားေနရတာလဲ...
ရႈနင္က သူ႔အကိုရဲ႕ ထိုးသြင္းမႈစည္းခ်က္ႏွင့္ အတူ ကိုယ္ေလးက တုန္ယင္ေနကာ  အိပ္ယာခင္းမ်ားေပၚတြင္ ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားမွာ အျဖဴေရာင္ျဖစ္ေနၿပီး ရႈနင္သည္ငိုယိုရလြန္းလို႔   သူ၏အျမင္အာ႐ုံမွာ မႈန္ဝါးလာသည္။ ေခါင္းထဲမွာ တဝီဝီျမည္သံကို ၾကားေယာင္လာၿပီး ခ်စ္တင္းေႏွာေနစဥ္ အသိစိတ္ကင္းလြတ္ကာ သတိလစ္သြားေတာ့သည္။

 ေနာက္ပိုင္းတြင္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္အရာမ်ားကို ရႈနင္က လုံးဝ မသိေတာ့ေပ။

 ရႈဟိန္က နင္နင္၏မ်က္ရည္ေတြကို အနမ္းျဖင့္ ဖယ္ရွားေပးကာ ၾကင္နာစြာျဖင့္ မ်က္ႏွာအနံ႔ နမ္းရႈိက္ၿပီး ခပ္သြက္သြက္ အရွိန္တင္လိုက္ေတာ့သည္။ သူ႔ေကာင္ႀကီးက အႏွစ္ႏွစ္ အလလ ေတာင့္တေနသည့္ တြင္းေလးထဲ ေအာင္းလိုက္ရလို႔ ထိန္းမရေအာင္ တုန္ယင္ကာ လိုသည္ထက္ လိုခ်င္ေနမိသည္။

နင္နင္၏လူပ်ိဳစင္တြင္းေလးက အရမ္းကို ၾကပ္လြန္းၿပီး သူ႔အသားေခ်ာင္းကို တင္းတင္းဆုပ္ထားသလို ျဖစ္ေနလို႔ အရမ္းမၾကာခင္ ရႈဟိန္လည္း မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ပဲ အထြတ္ထိပ္ေရာက္ကာ နင္နင္၏ကိုယ္ထဲမွာ ၿပီးသြားခဲ့ေတာ့သည္။ သူက နင္နင္ရဲ႕ လူပ်ိဳဘဝေလးကို ယူလိုက္သလို သူ႔လူပ်ိဳဘဝကိုလည္း နင္နင္ကို ေပးအပ္လိုက္တာျဖစ္သည္။

"ခ်စ္တယ္..နင္နင္...ခ်စ္တယ္..အရမ္းခ်စ္တယ္... "

ရႈဟိန္က နင္နင္ကို ေပြ႕ခ်ီကာ အတြင္းအျပင္ ေဆးေၾကာေပးၿပီး အိပ္ယာထဲ ျပန္ေခၚလာခဲ့သည္။ သူ သိမ္းပိုက္လိုက္သည့္ တြင္းေလးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘုရားမလို႔ ေသြးမထြက္ခဲ့ေပ။ ဒါေပမယ့္ တြင္းအသစ္စက္စက္ေလးက သူ႔ထိုးသြင္းမႈေၾကာင့္ နီရဲကာ ေယာင္ယမ္းေနခဲ့သည္။ သူက နင္နင္ကို ေဆးျဖင့္ အတြင္းထဲထိ လိမ္းေပးကာ ဖက္ၿပီး အိပ္လိုက္သည္။

ညသန္းေခါင္ေရာက္ေတာ့ သတိလစ္ေနလ်က္ကပင္ နင္နင္က ကိုယ္အပူရွိန္ျမင့္တက္ကာ ဖ်ားသြားေတာ့သည္။ ရႈဟိန္က တညလုံး နင္နင္ကို ေရဝတ္အုပ္ေပးကာ ေဆးလည္း တိုက္ၿပီး ျပဳစုေပးထားသည္။ အေနာက္ေပါက္ေလးကိုလည္း အေယာင္က်ေဆး ထပ္လိမ္းေပးလိုက္သည္။

မနက္မိုးလင္းခါနီး နင္နင္က အဖ်ားက်သြားမွ ရႈဟိန္ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့သည္။ သူ႔မယားေလးက အရမ္းကို ႏုနယ္သျဖင့္ သူ ေသခ်ာျပင္ဆင္ကာ ဂ႐ုတစိုက္ခ်စ္ေပမယ့္ ဒီဒဏ္ကို မခံႏိုင္ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ ရႈဟိန္က နင္နင္ကို ျမတ္ႏိုးျခင္းျဖင့္ နမ္းကာ အတူဖက္အိပ္လိုက္သည္။


မြန္းလြဲပိုင္းအခ်ိန္အထိ အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီး ရႈနင္  ႏႈိးလာခ်ိန္မွာ သူ၏အဖ်ားကလုံးဝေပ်ာက္ကာ လူေကာင္း ပကတိျဖစ္ေနေလၿပီ။ သူက တစ္ခါမွ်မဖ်ားနာဖူးသူကဲ့သို႔ ရႈဟိန္ကို ၾကည့္ကာ ေခၚလိုက္သည္။

 'အကိုႀကီး... ~'

သူ၏အသံသည္အလြန္ေပ်ာ့ေပ်ာင္းလြန္းေနၿပီး ၿပီးခဲ့သည့္ညတြင္ သူက အရမ္းေအာ္ငိုခဲ့ရလို႔ အသံက အက္ကြဲေနသည္။ ရႈဟိန္က  ေရဖန္ခြက္တစ္ခြက္ေပးၿပီး ရႈနင္က ေရေသာက္ရန္ ထ ထိုင္ေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာ သူ႔အေနာက္ပိုင္းက အရမ္းနာက်င္ေနလို႔ ပင့္သက္ရႉရႈိက္လိုက္ၿပီး ရႈနင္က အိပ္ယာထက္တြင္ ပက္လက္ႀကီး လန္က်သြားကာ မ်က္ႏွာက်က္ကိုေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ ရႈနင္ သည္အလြန္ပူပန္ေသာကေရာက္ေသာေၾကာင့္ ရႈနင္ရွိရာကို အေျပးလာခဲ့မိသည္။

ၿပီးၿပီ။ ၿပီးၿပီ...ငါတို႔ ခ်စ္တင္းေႏွာၿပီးသြားၿပီ...ငါတို႔က တေယာက္ကို တေယာက္ပိုင္ဆိုင္သြားၿပီ။ O(∩_∩)O ေဟး..အရမ္းေကာင္းတာပဲ...


"နင္~"

ရႈဟိန္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လ်က္၊ သူက ရႈနင္ ၏ခံစားခ်က္ကိုအလြန္ဂ႐ုစိုက္ ေပးေနခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္သူသည္ နင္နင္ရွက္သြားမည္ဆိုလို႔ ဘာမွ မေျပာဝံ့ပဲ အသာေလးထူေပးကာ ေရတိုက္လိုက္သည္။

"နင္...ေရနည္းနည္းေလာက္ေသာက္လိုက္ပါလား "


(စာဖတ္သူေတြ အရွိန္ပ်က္မွာစိုးလို႔ နင္နင္တို႔ အိပ္ယာထဲ လူးလိမ့္ေနခ်ိန္မွာ ဘာမွ မေျပာတာ.... ဘာသာျပန္သူ ေျပာခ်င္တာ တစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ " နင္နင္..တကယ့္ကို မလြယ္ေၾကာပဲ... " ) (သက္ျပင္းခ်လ်က္)

(အိုး....ေခြးစာေတြ တစ္ဝႀကီးစားလိုက္ရလို႔ ဘာသာျပန္သူ ညစာလြတ္သြားပါၿပီ >o<)
**-**