ရှုဟိန် - 3

9.2K 1.4K 28
                                    

 
ရှုဟိန် - 3



ငါ ရူးသွားပြီလား...ငါ့ညီလေးကို မြင်တိုင်း ငါ့ အောက်ပိုင်းက နိုးကြားလာခဲ့တာ ပိုပိုဆိုးလာပြီ။ ဒီကလေးသာ သိသွားရင် ငါ့ကို သားရဲကောင်ကြီးဆိုပြီး ကြောက်နေမလား....

သူလေးက ငါ့ကို အရင်လို သိပ် မကြောက်တော့ပဲ အနားကို ပိုကပ်တော့ ငါ ကျေနပ်နေရတယ်။ တဖက်က ငါ့ ရင်ထဲက အပူကြောင့် ထကြွလာတဲ့ တတိယ ခြေထောက်ကို ငြိမ်အောင် ရေအေးနဲ့ ခဏခဏချိုးနေ၇တယ်။ ဒါပေမယ့် ငါ ပျော်တယ်။

ငါ့ နင်နင်လေးက အခု ငါ့ ကိုယ်ကို ဖက်ပြီး ငါ့ရင်ဘတ်မှာ မျက်နှာလေး အပ်ရဲလာပြီ။ နောက်တဆင့် ငါနဲ့ အတူတူအိပ်တိုင်း ဖက်အိပ်တာကို အထူးဆန်းမလုပ်တော့ဘူး။ ပြီးတော့ ငါ ကလေးလေးနဲ့ ထမင်းကို တစ်ပန်းကန်ထဲ အတူတူစားနိုင်တဲ့အထိ ငါ မသိမသာကြိုးစားလာခဲ့တယ်။

ငါ အဖေ့ အလုပ်ကို ကူညီပေးရင်း နင်နင်ရဲ့ ပညာရေးကိုလည်း မျက်စိဒေါက်ထောက်ပြီး ကြီးကြပ်ပေးခဲ့တယ်။ ကလေးလေးက စာကို တကယ်ကြိုးစားလုပ်တဲ့အတွက် သူ စားချင်တဲ့ စတော်ဘယ်ရီ ကိတ်ကို အလုပ်က အပြန်မှာ ငါ ဝယ်ပေးခဲ့တယ်။ ကလေးလေးရဲ့ ကျန်းမာရေးအတွက် ဆိုင်ကို သေချာအော်ဒါမှာပြီး သကြားကို လျှော့ခိုင်းထားတယ်။ ပြီးတော့ အရမ်း ကြီးအောင်လည်း မလုပ်ခိုင်းလိုက်ဘူး။ ကလေးလေးကျန်းမာရေး မထိခိုက်အောင် ငါ အသေးစိတ် ဂရုစိုက်နေပေမယ့် ဒီလိုလုပ်ရတာ ငါပျော်တယ်။

ငါချစ်တဲ့ ကလေးလေးကို ငါ့လက်နဲ့ ကိုယ်တိုင်ပျိုးထောင်ပေးနေရတဲ့ ခံစားချက်က ဥယျာဉ်မှုးတစ်ယောက်လိုပဲ မဟုတ်လား။ ကိုယ် အရိပ်တကြည့်ကြည့် ပြုစုထားတဲ့ပန်းလေးက လှလှပပပွင့်ဖူးလာရင် ရင်မှာကြည်နူးရတယ်လေ။

ငါ အလုပ်က ပြန်လာတော့ ကလေးလေးက အပေါ်ထပ် ပြတင်းပေါက်ကနေ ငါ့ကို ဝမ်းသာအားရ လက်ဝေ့ယမ်းပြီး ကြိုခဲ့တယ်။ တနေ့တာ ပင်ပန်းသမျှက နင်နင်ရဲ့ မျက်နှာလေးကို မြင်လိုက်ရတဲ့အချိန် အကုန် ပျောက်သွားခဲ့ပြီ။

မင်းလေးက ငါ့ရဲ့ ရတနာလေးပဲ နင်နင်...

နင်နင်ကို အဖိုးက ပိုသဘောကျလာခဲ့တယ်။ အဖိုးနဲ့ ငါတို့ ညီအစ်ကိုက တစ်ဖက်ဆီ စစ်တုရင် ကစားကြတယ်။ ကလေးလေးကို ရင်ခွင်ထဲမှာ ပွေ့ရင်း အတူတူကစားရတဲ့ အချိန်လေးက ငါ့အတွက် အပျော်ဆုံး အချိန်လေးပဲ။

စစ်တုရင်ကစားပြီးတော့ ကလေးလေးကို ငါဝယ်လာတဲ့ ကိတ်မုန့်ကျွေးဖို့ အောက်ကို ခေါ်လာခဲ့တယ်။ ကိတ်မုန့်လေးက သေးသေးလေးဆိုတော့ ကလေးလေးက စားရတာ အားမရဘူး။ သူက နောက်ထပ် များများဝယ်လာစေချင်ပေမယ့် ငါက သူ့ကို အများကြီး မစားရဘူးလို့ ပြောလိုက်တယ်။

ဒါကြောင့် နင်နင်လေးက နူတ်ခမ်းလေး စူသွားခဲ့တယ်။

ဘယ်လောက်တောင် ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်သလဲ။ စားချင်တာမစားရလို့ စိတ်ကောက်နေတဲ့ပုံစံလေး...။ ငါက  ပျော်ရွှင်စွာတွေးပြီး ခရင်မ်ပေနေသောနှုတ်ခမ်းလေးကို လက်မနှင့်အသာသုတ်ပေးလိုက်တဲ့အချိန် ငါ့ တကိုယ်လုံး လျှပ်စစ်စီးသွားသလို ဆတ်ခနဲဖြစ်သွားတယ်။

နှုတ်ခမ်းလေးက နူးညံ့လိုက်တာ....

လက်မနဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး ထိလိုက်စဉ်ခဏ ငါ့၏ရင်ထဲက အကျယ်ကြီး မြည်ဟီးသွားခဲ့တယ်။  

ငါ အာခေါင်တွေ ခြောက်ပြီး တစ်စုံတစ်ခုကို ဆာလောင်လာခဲ့တယ်။ ခက်ပြီ နင်နင်ရေ...မင်းလေးက အရမ်းဆွဲဆောင်မှုရှိလှချည်လား...

ငါ့ စိတ်တွေ အရမ်းကို လှုပ်ရှားလာတယ်။ ကလေးလေးကို အရမ်းနမ်းချင်တယ်။ ထိချင်တယ်။ ဖက်ထားချင်တယ်။ ဒါကြောင့် ကလေးလေးကို စစ်တုရင်သင်ပေးရင် အခွင့်ရေးရတာနဲ့ ပါးလေးကို ဖြတ်ခနဲ နမ်းလိုက်တယ်။ ကလေးလေးက မထင်မှတ်ထားတဲ့ ငါ့အနမ်းကြောင့် အံ့အားသင့်သွားလေရဲ့။

မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးနဲ့ကြည့်နေပုံက ငါ့ကို သေအောင်သတ်နေသလိုပဲ..

ငါ ကလေးလေးနဲ့ ရေအတူတူချိုးဖို့ လုပ်လိုက်တယ်။ ကလေးလေးက တွန့်ဆုတ်နေပေမယ့် သူက နာနာခံခံလေး ရေချိုးခန်းထဲကိုလိုက်လာခဲ့တယ်။ ငါ့ မူးနေတဲ့နေ့က ရေချိုးပေးခဲ့တာလွဲရင် အရင်က ငါတို့ ရေအတူတူမချိုးဖူးကြဘူး။ အခု နောက်တဆင့်ကို ငါ တက်လိုက်တာပဲလေ....

ကလေးလေးကို အဝတ်ချွတ်ပေးမယ်လုပ်ပေမယ့် သူလေးက ရှက်ပြီး အမြန်အဝတ်ချွတ်ပြီး ကိုယ်တုံးလုံးလေးနဲ့ ရေချိုးကန်ထဲကို ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ သူက ရှက်နေပြီး ရေကန်ထဲမှာ အမြှုပ်ထအောင် တမင်လုပ်ပြီး သူ့အောက်ပိုင်း ဂျိုးကလေးကို ဖုံးဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ်။ ငါက အဝတ်ချွတ်ရင်း မသိမသာကြည့်ရင်း တိတ်တခိုးလေးရယ်နေမိတယ်။

သူလေးက ရှက်တာတဲ့လား...

ငါ ရေကန်ထဲကို ဝင်လိုက်တော့ သူ လုပ်ထားတဲ့ ဆပ်ပြာမြှုပ်အားလုံး အပြင်ကို လျှံကျကုန်တယ်။ သူက စိတ်ညစ်သွားပုံပဲ။ ငါက မသိဟန်ဆောင်ပြီး ကလေးလေးရဲ့တကိုယ်လုံးကို စိတ်တိုင်းကျ ထိတွေ့ပြီး အဝတ်လေးနဲ့ ဖွဖွပွတ်သပ်ချိုးပေးနေခဲ့တယ်. ကလေးလေးက ရှက်နေပြီး ငါ့ အထိတွေ့ကို စိတ်တိုသလိုဖြစ်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် သူက ငါ့ကို ဘာမှ မပြောရှာပါဘူး။

နောက်ဆုံး ရေချိုးပြီးတော့ သူ့ကို ပဝါကြီးနဲ့ထုပ်ပြီး အိပ်ခန်းထဲကို သယ်လာပေးခဲ့တယ်။ ရေချိုးပြီးစ နင်နင်က တကိုယ်လုံးပန်းရောင်သမ်းနေပြီး တလုပ်တည်းနဲ့ ကိုက်စားချင်စရာကောင်းအောင် ဆွဲဆောင်နိုင်လွန်းတယ်....

ဟူး...ငါတော့ အခက်ကြီးခက်နေပါပြီ။ ဒီညလည်း ရေချိုးခန်းထဲသွားပြီး တစ်ယောက်တည်း ပွတ်နေရတော့မယ် ထင်ပါရဲ့...

နောက်တနေ့လည်း ကလေးလေး ကြိုက်တဲ့ ကိတ်မုန့်ကို ငါဝယ်ပေးခဲ့တယ်။ ကလေးလေးက မုန့်ပါလာတာမြင်တော့ အရမ်းကို ပျော်နေတာကိုကြည့်ပြီး ငါလည်း ပျော်နေမိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့ ကလေးလေးက ရေချိုးထားနှင့်ပြီးသားဖြစ်လို့ ငါနဲ့ အတူတူရေမချိုးခဲ့ဘူး။ ဒါက စိတ်ပျက်စရာပဲ။ နောက်နေ့ ငါ့ကို စောင့်ပြီးမှ ရေချိုးဖို့မှာလိုက်တယ်။

ဒီည စာဖတ်ခန်းထဲမှာ နင်နင်က ငါ့ကို ထူးထူးဆန်းဆန်းတွေပြောခဲ့တယ်။

"ကျွန်တော်တို့မိသားစုမှာ အစ်ကိုကြီးက company ထဲဝင်ရုံနဲ့ လုံလောက်ပြီလေ.. ကျွန်တော်တော့ အေးအေးဆေးဆေးလေး နေပါရစေနော်.. ပြီးတော့ သားအကြီးဆုံးကပဲ company ကို ဆက်ခံရမှာလေ.. အစ်ကိုကြီးက တော်ပြီး ဉာဏ်ထက်တယ်.. ဒါကြောင့် ဒါတွေကို အေးဆေးကိုင်တွယ်နိုင်ပါတယ်.. အစ်ကိုကြီးနဲ့ အသင့်တော်ဆုံးပဲနော်.."

ဒီစကားကိုကြားတော့ငါ မျက်မှောင်တွန့်ုပြီး ဖတ်လက်စ စာအုပ်ကိုချလိုက်ပြီး ရှုနင်ထိုင်နေတဲ့ ဆိုဖာနားကို လာခဲ့တယ်။ သူက ကြောက်ပြီး ထပြေးမယ်လုပ်ပေမယ့် ငါက သူ့ကို သိမ်းဖက်ထားပြီးမေးလိုက်တယ်။
 
"တစ်ယောက်ယောက်က မင်းကို တစ်ခုခုပြောလိုက်လို့လား.."

"မဟုတ်ဘူး.. ကျွန်တော်က company အလုပ်ကို စိတ်မဝင်စားလို့ပါ.. ကျွန်တော်တို့ ကတိပြုကြရအောင်နော်.. အစ်ကိုကြီးက company ကိုဆက်ခံပြီး ကျွန်တော်က အဖေနဲ့အဖိုးကို ပြုစုပေးတဲ့တာဝန်ကို ယူမယ်လေ.. ဘယ်လိုလဲ.."

"မင်းအမေနဲ့ ဒီကိစ္စကို ပြောပြီးပြီလား.."


"ဟင့်အင်း.. ကျွန်တော်က အမေ့ဘေးမှာကြီးပြင်းလာတာမဟုတ်လို့ အမေပြောတာကို လိုက်လုပ်ပေးနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး.. ပြီးတော့ ကျွန်တော်က ဘဝကို အေးအေးဆေးဆေး၊ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ပဲ နေသွားချင်တယ်.."
"ကောင်းပြီ.. အစ်ကိုကြီး မင်းအတွက် ရှိပေးမယ်.. မင်းလုပ်ချင်တာ လုပ်လို့ရတယ်.."
ကလေးလေးကို သူ့အမေက တခုခုဖိအားပေးထားလို့ ခုလိုပြောခဲ့တယ်ဆိုတာ ငါ သိလိုက်တယ်။ ငါ ဒေါသထွက်သွားပေမယ့် နင်နင် ကြောက်နေမှာစိုးလို့ ငါ သူ့ကို နှစ်သိမ့်လိုက်တယ်။ သူ လုပ်ချင်တာ လုပ်လို့ရတယ်လို့ ငါ ကတိပေးလိုက်တယ်။ ငါ့ ဆီက စကားကိုကြားရတော့ နင်နင်ရဲ့မျက်နှာလေးလည်း ရွှင်လန်းသွားခဲ့တယ်။

ငါ့ကလေးလေး... မကောင်းတဲ့ အမေကြောင့် စိတ်ဆင်းရဲနေရတယ်။ ဒီမိန်းမနဲ့ ငါ့ကလေးလေးကို အမြန်ခွဲပစ်ရမယ်လို့ ငါတွေးလိုက်တယ်...
အဲ့ဒီည ခြံထဲကို လမ်းလျှောက်ကြရင်း နင်နင်က ပြေးနေလို့ ချော်လဲမှာစိုးလို့ ငါ သတိပေးလိုက်ပေမယ့် နင်နင်က ခြေခေါက်လဲသွားခဲ့တယ်။ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ငါ စိုးရိမ်ပြီး လေသံမာသွားခဲ့တယ်။ ကလေးလေးက ချက်ချင်း မျက်ရည်ကျလာလို့ ငါပဲ စိတ်မကောင်းဖြစ်လို့ ချော့လိုက်ရတယ်။

ကလေးလေးရဲ့ခြေထောက်ကို တညလုံး ရေခဲအုပ်ပေးပြီး ပြုစုပေးလိုက်လို့ မနက်မိုးလင်းလာချိန်မှာ သူ့ခြေထောက် အရောင်ကျသွားခဲ့တယ်။ ငါ သူ့ကို အိပ်ယာပေါ်မှာ နေခိုင်းပြီး အဖော်ပြုပေးနေခဲ့တယ်။ တနေကုန် ကလေးလေးလိုအပ်တာကို လုပ်ပေးရင်း ငါ ပျော်နေမိတယ်။

ကလေးလေးကို စတော်ဘယ်ရီသီးကျွေးတဲ့အချိန် ကလေးလေးက သတိမထားမိပဲ ငါ့လက်ညှိုးကိုပါ ကိုက်မိပြီး သူ့လျှာလေးနှင့် ရစ်ပတ်မိသွားတာပဲ...

နူးညံ့တဲ့ လျှာလေးက ငါ့လက်ညှိုးကို ရစ်ပတ်သွားခဲ့တယ်။ ငါ့ အောက်ပိုင်းက တခါတည်းနိုးကြားလာခဲ့တယ်။ မဖြစ်ဘူး...ရေအေးအေးနဲ့သွားလောင်းရတော့မယ်.... ကလေးလေးရေ... ငါတော့ နေမြင့်လေ အရူးရင့်လေ ဖြစ်နေပြီကွ...


ညနေစောင်းတော့ သူ သွားချင်တဲ့ ရှုမိသားစု လူငယ်တွေ့ဆုံပွဲ ပါတီကို ငါ ခေါ်သွားခဲ့တယ်။ အစက ငါ မသွားတော့ဘူး လုပ်ပေမယ့် သူက သွားချင်တယ်ဆိုတော့ ငါ လိုက်လာပေးခဲ့တယ်။ ငါ မပါပဲ ဒီပါတီကို သူ့ကိုမလွတ်နိုင်ဘူး။ ဒုတိယအိမ်တော်က ရှုကျီရွှမ်းတို့က ဉာဏ်များတယ်။ ငါ့ကလေးလေးကို မကောင်းကြံလိုက်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ...
"အစ်ကိုကြီး.. အစ်ကိုကြီး ဒီစုစည်းပွဲကို သွားမှဖြစ်မယ်.. တကယ်လို့ ကျွန်တော့်ကြောင့် အစ်ကိုကြီးနေရာကို သူများယူသွားရင် ကျွန်တော်.. ကျွန်တော်.. ဘယ်လိုမှ သည်းမခံနိုင်ဘူး.."
ပြီးတော့ ကလေးလေးက ငါ မသွားသွားချင်အောင် ခုလိုလည်း ပြောခဲ့သေးတယ်။ ငါ မသွားပဲ ဘယ်နေနိုင်တော့မှာလဲ။

ငါက ကလေးလေးနဲ့ ဆင်တူဝတ်စုံကို စီစဉ်ပြီး အတူဝတ်ပြီး ပါတီကိုလာခဲ့တယ်။ ငါကိုယ်တိုင် ကလေးလေးကို ဘီးတပ်ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ တင်ပြီး ပါတီထဲကို တွန်းဝင်လာချိန်မှာ ရှုမျိုးနွယ်လူငယ်အကုန်က တိတ်ဆိတ်သွားပြီး ငါ့ ကလေးလေးကို ဝိုင်းကြည့်ခဲ့ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် ငါ့ကို ကြောက်လို့ တရာမဝင်သားဆိုပြိး နှိမ်တာတွေတော့ မလုပ်ရဲကြဘူး။

ငါ မလာတော့ဘူးထင်ပြီး ဦးဆောင်ကျင်းပသူ ဆိုတဲ့နေရာမှာ ဂုဏ်ယူဝံ့ကြွားနေတဲ့ ရှုကျီရွှမ်းက မျက်လုံးထဲက စိတ်ပျက်ရိပ်ကို သိုဝှက်ပြီး ငါ့ကို လာနူတ်ဆက်နေလေရဲ့။ ငါ့ကလေးလေးက သူ့ရှေ့မှာ ပိတ်နေတဲ ရှုကျီရွှမ်းကို ပြောလိုက်ပုံက ငါ့ကို အရမ်းကျေနပ်သွားစေတယ်။
"အာ.. တဆိတ်လောက် အစ်ကိုရေ.. ခင်ဗျား ကျွန်တော့်လမ်းကို ပိတ်နေပြီ.."

ရှုကျီရွှမ်းက ပထမ မျက်နှာပျက်သွားပေမယ့် အရည်ထူတဲ့ကောင်က မျက်နှာပေါ်က အပြုံးနဲ့ ကလေးလေးကို မိတ်ဆက်ခဲ့တယ်။ ရှုကျီဟွေ့ဆိုတဲ့ ဒုတိယအိမ်တော်က သမီးလေးကလည်း ရှုနင်ကို ဝင်ရောနေတယ်။ ဒါပေမယ့် ရှုနင်က သူတို့ကို အားမနာတမ်း ခပ်စိမ်းစိမ်းဆက်ဆံပုံက ငါ့ကို စိတ်ကျေနပ်စေတယ်။

ကလေးလေးတော်တယ်။ အနမ်းနဲ့ ဆုချရမယ်....

ဒီပွဲမှာ ငါ့ကိုယ်ရံတော်တွေက ကလေးလေးကို လိုလေသေးမရှိ အကုန် ပြုစုပေးကြတယ်။ နင်နင်လေးက စတော်ဘယ်ရီသီးနီနီလေးကို ယူပြီး ငါ့ပါးစပ်မှာတေ့ပေးပြီး ပြောခဲ့တယ်။
"အစ်ကိုကြီးက ညစာလည်း ကောင်းကောင်းမစားခဲ့ဘူးမလား.. အချိုပွဲနည်းနည်းစားလိုက်ဦးလေ.."

"တစ်ဖက်သားကို ဘယ်လိုဂရုစိုက်ရမယ်ဆိုတာ သိနေပြီပေါ့လေ.."

"အစ်ကိုကြီးက ကျွန်တော့်ရဲ့စံပြလို ဖြစ်နေတာကိုး.. အရူးမဟုတ်တဲ့သူတိုင်း ဒီလောက်တော့ တတ်ရမှာပေါ့.."

"မင်းသိတယ်ဆိုရင်တော့ မဆိုးပါဘူး.. အစ်ကိုကြီးရဲ့ညီအနေနဲ့ သိက္ခာမကျစေနဲ့.."

"ဒါဆို ကျွန်တော့်ကြင်နာမှုကိုလည်း အလကားမဖြစ်စေနဲ့.."

ဒီလို အပြန်လှန်ပြောရင်း ငါ့ ကလေးလေး ကျွေးတဲ့ စတော်ဘယ်ရီကို စားလိုက်တယ်။ ရှုမျိုးနွယ်ထဲက လူငယ်အားလုံး ဒီမြင်ကွင်းကြောင့် မျက်လုံးကျွတ်ကျမတတ်ဖြစ်ကုန်ကြတယ်။
သူတို့ သိထားတဲ့ သွေးအေးနတ်ဘုရား ရှုဟိန်ဆိုတဲ့ ပုံရိပ်က နင်နင်ကြောင့် လုံးဝ ပျက်စီးသွားပြီကိုး...ဒါပေမယ့် ငါ့ ကလေးလေးအတွက်ပဲ ငါက နွေးထွေးတာလေ။ ကျန်တဲ့ ဘယ်သူ့ကိုမှ ငါက အခုလို ဆက်ဆံမှာမ ဟုတ်ဘူး။

ပါတီပွဲက အပြန် ငါက ကလေးလေးကို သူ သဘောကျတဲ့ မိန်းကလေးပုံစံကိုမေးလိုက်မိတယ်။ ကလေးလေး ပါးစပ်က ထွက်လာတဲ့ စကားကိုကြားပြီး ငါ့ တကိုယ်လုံး မရိုးမရွနဲ့ပူလောင်လာတယ်။ တနေ့ ငါ့ ညီလေးက ရည်းစားကောင်မလေး တစ်ယောက်ရှိလာပြီး ငါ့ကို ပစ်သွားတော့မလား။ မဖြစ်ရဘူး။ ငါ့ညီလေးက ငါ့အတွက်ပဲ။ ငါကလွဲပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ သူ မချစ်ရဘူး။

ငါ တစ်ယောက်တည်း စာဖတ်ခန်းထဲမှာ ယောက်ယတ်ခတ်နေတုန်း ကလေးလေးက ငါ့ကို စောင့်ရင်း သူ့အိပ်ခန်းထဲမှာ အိပ်ပျော်သွားခဲ့ပြီ။

ပိုထူးခြားတာက အိမ်တော်ထဲက အမှုထမ်း ကျူးရှင်းဆိုတဲ့ တစ်ယောက်က နင်နင်လေးအိပ်နေတာကို ဘေးကနေ စောင့်နေတာပဲ...

 သူက ချင်ယွိကျိုးရဲ့ လက်သပ်မွေးထားတဲ့ တပည့်ပဲ။ သူက နင်နင် ကြောက်နေလို့ အဖော်ပြုပေးတာလို့ပြောတယ်။ သူ့မျက်လုံးထဲမှာ မရိုးသားတဲ့အရိပ်ယောင်ကိုငါ တွေ့လိုက်တယ်။ အဲ့ဒီကျူးရှင်းကို ဒီညမှာ ရှင်းပစ်ဖို့ ငါ့ကိုယ်ရံတော်တွေကို အမိန့်ပေးလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီနောက် ငါ့ နင်နင်လေး နားကို ဘယ်သူမှ မကပ်ရအောင် ငါ သေချာစီမံတော့တယ်။

ငါ အခန်းထဲ ရောက်ပြီးမကြာခင် ကလေးလေး နိုးလာခဲ့တယ်။ ငါက ကလေးလေးကို မအိပ်ခင် ရေအတူချိုးဖို့လုပ်ခဲ့တယ်။ အဲ့နောက် ကလေးလေးက အရမ်း အိပ်ချင်နေလို့ ရေသုတ်ပေးပြီးတာနဲ့ အဝတ်မဝတ်ပဲ သူက စောင်အောက်ကို တိုးဝင်သွားခဲ့တယ်။

ငါလည်း အကြိုက်တွေ့သွားတာပေါ့။ ငါလည်း အဝတ်မဝတ်ပဲ စောင်အောက် ဝင်ပြီး ကလေးလေးကို ဖက်အိပ်လိုက်တယ် ။ဒီကလေးလေးကို ငါ့နားမှာ တစ်သက်လုံးထားဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး ငါ စိတ်အေးလက်အေးနဲ့ အိပ်မောကျသွားခဲ့တယ်။

မနက်နိုးလာတော့ ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ငါတို့ ပုံစံကြောင့် ကလေးလေးရှက်နေတယ်။ သူ့ပုံလေးက ကိုက်စားချင်စရာကောင်းလောက်အောင် ငါ့ကို ဆွဲဆောင်နေပြန်ပါပြီ။

င့ါညီလေးက အရမ်းကို ဉာဏ်ထက်တယ်။ နွေရာသီ အထူးတန်ကို တက်ပြီးနောက် သူ့စာမေးပွဲရလဒ်က ငါ့ကို အရမ်းကျေနပ်စေတယ်။ ဒါကြောင့် သူ့ကို ငါ အတန်းကျော်တက်ဖို့ ခွင့်ပြုလိုက်တယ်။ သူက အရမ်း အရမ်းဝမ်းသာသွားချိန်မှာ ငါက သူ့ကို အနမ်းပြန်ပေးဖို့ မေးစေ့ကို လက်ညှိုးနဲ့ထိုးပြလိုက်တယ်

နင်နင်က ငါ့မေးစေ့ကို နမ်းတဲ့အချိန် ငါက နည်းနည်း အနေထားပြောင်းလိုက်တယ်။ ကလေးလေးရဲ့ ဂျယ်လီလို အိစက်တဲ့နူတ်ခမ်းလေးက ငါ့နူတ်ခမ်းပေါ်ကို ထပ်လျက်ကျသွားခဲ့တယ်။

"ဒါက မင်းရဲ့ ပထမဆုံးအနမ်းလား.."

ငါက ခပ်တည်တည်နဲ့ သူ့ကို စစ်မေးလိုက်တော့ နင်နင်က ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြခဲ့တယ်။ ငါ ဘယ်လောက် ပျော်သွားတယ် မှတ်သလဲ။ ငါ့ ကလေးလေးရဲ့ အနမ်းဦးကို ငါရလိုက်ပြီ။ ဒါက ငါ့ဘဝမှာ အပျော်ဆုံး ဖြစ်ရပ်ပဲ။

"မင်း ဘာအကြောင်း စဉ်းစားနေတာလဲ.."

" .. ဒါ အစ်ကိုကြီးရဲ့ ပထမဆုံးအနမ်းလား.."

ရှုနင်က သတိဝင်လာပြီး င့ါကို ထစ်ငေါ့စွာမေးခဲ့တော့ ငါလည်း တောက်ပစွာပြုံးပြီး ပြောလိုက်တယ်။

"ဟုတ်တယ်.. မင်း တာဝန်ယူပေးမှာလား.."
"အင်း...အင်း... ကျွန်တော် အဆုံးထိ တာဝန်ယူပါ့မယ်  "
ကလေးက အကြာကြီး စဉ်းစားနေပြီး နောက်ဆုံးကတိပေးခဲ့တယ်။
"  မင်း အဲ့လိုပြောခဲ့တာနော်"

"အွန်း...ဟုတ်တယ်။ ကျွန်တော် အကိုကြီးကို တသက်လုံး တာဝန်ယူပါ့မယ် ။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် သေဆုံးတဲ့အထိ ကျွန်တော် တာဝန်ယူပါ့မယ်  "

ငါ့ညီလေး...ငါ မင်းကို ချစ်ခဲ့ အလိုလိုက်ခဲ့တာ အလကား မဖြစ်ဘူးပဲ။ ဘယ်လောက်တောင် နူးညံ့လိုက်လဲ။ ဘယ်လောက်တောင် သေးကွေး ပိန်ပါးပြီး နူးညံ့လိုက်လဲ။ ငါ သူ့ကို အားနဲ့တောင် တင်းတင်းမဖက်ရက်ဘူး မင်းကို အကိုကြီး အခုကစပြီး ပိုဂရုစိုက်သွားမယ်။ ပိုပြီး ကျွေးမွေးပြုစုပေးသွားမယ်။

ငါ့ ရင်ထဲကနေ တိတ်တိတ်ကလေး ကတိပြုလိုက်မိတာကို ငါ့ ညီလေးက မသိခဲ့ဘူး။

ချင်ယွိကျိုးကို ဒုတိယမြေကွက်နဲ့ပတ်သတ်ပြီး ငါရိုက်ချလိုက်တယ်။ အိမ်မှာ အဖြစ်ပျက် အများကြီးဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် ငါနဲ့ နင်နင်ကြားက တိုးတက်လာတဲ့ ဆက်ဆံရေးကို ဘာမှ မထိခိုက်စေခဲ့ဘူး။ ငါက ရေချိုးပေးရင်း ညီလေးရဲ့ အရေးကြီးတဲ့ အစိတ်အပိုင်းတွေကို  ပထမဆုံး ဆေးကြောပေးလိုက်တယ်။ ရှုပေါက်တဲ့နေရာနဲ့ အနောက်က အညစ်ကြေးစွန့်တဲ့နေရာကို သေချာမဆေးကြောရင် ညီလေးရဲ့ကျန်းမာရေးကို ထိခိုက်လိမ့်မယ်။ ဒီနေရာတွေက အရေးကြီးတယ်။

ခါတိုင်း ငါဆေးကြောပေးချင်ပေမယ့် ကလေးလေးက အဲ့နေရာတွေကို အထိမခံခဲ့ဘူး။ သူက ရှက်နေခဲ့ပြီး ရေကို တဖြန်းဖြန်းပုတ်ဆော့ပြီး အတင်းရှောင်ဖယ်နေတတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့တော့ သူလေး ငြင်းရင်လည်း ငါက အတင်းဆေးပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားပေမယ့် ငါ့ညီလေးက နာနာခံခံနဲ့ပူးပေါင်းပေးခဲ့လို့ သူ့ အသားချောင်းလေးကို ဆေးကြောပေးပြီး အနောက်က မက်မွန်သီးနှစ်ခုကြားကို ပန်းပွင့်လေးနေရာကို ငါ ခပ်သွက်သွက် ဆေးကြောပေးလိုက်တယ်။ အဲ့နေရာလေးကို ထိလိုက်တော့ ငါ့ရင်ခွင်ထဲက ကလေးလေးရဲ့ကိုယ်က တောင့်ခနဲဖြစ်သွားခဲ့တယ်။

နင်နင်ရေ...နောင်အခါ မင်းနဲ့ငါက ဒီထက်ရင်းနှီးရဦးမယ်။ ဒီနေရာကို အများကြီး သုံးရမှာဖြစ်လို့ ငါ အဲ့နေရာကို ထိတွေ့တာကို မင်း ဒီထက် ကျင့်သားရနေဖို့လိုတယ် ကလေးလေးရေ....



ရှုနင်က ဒီလိုလုပ်ပေးတာကို အကျွမ်းတဝင်မရှိပေမယ့် နောင်မှာ သူတို့က ဒီထက်ပိုဆက်နွယ်လာမှာဖြစ်လို့ ရှုနင် ပိုပိုပြီးကျင့်သားရအောင် ငါ တမင်သက်သက် လုပ်ပေးနေတာဖြစ်တယ်။  ကိုယ်က တကယ်လုပ်ချင် စိတ်ပြင်းပြပြီး ဇွဲရှိရင် ဘာမဆိုဖြစ်နိုင်တယ်ဆိုတာ ဒီအချက်က သက်သေပြနေတယ်၊ ဒါကြောင့် ရှေ့ဆက်ရမယ့် ခရီးအတွက် ငါ ယုံကြည်မှုပိုရှိလာခဲ့တယ်။

ဒီရက်ပိုင်း ချင်ယွိကျိုးက ပေါ်ပေါ်တင်တင်ပဲ နင်နင်ကို ဖိအားပေးလာခဲ့တယ်။ ထမင်းစားဝိုင်းမှာ နင်နင်မစားချင်တာကို အတင်းစားခိုင်းသလို ညပိုင်း နင်နင်ရဲ့ အခန်းထဲကိုဝင်ပြီး ငါနဲ့ နင်နင်ကြားကို သွေးခွဲစကားတွေပြောနေတယ်။ ငါက CCTV ကနေ အဲ့မိန်းမ နင်နင်အခန်းထဲဝင်သွားတာကိုတွေ့တော့ နွားနို့ပို့ပေးဖို့ အဖေ့ကို သတိပေးလိုက်တယ်။ အဖေက နင်နင်အတွက် နွားနို့ကို ယူလာခဲ့တုန်း အခန်းထဲကနေ ချင်ယွိကျိုး စကားပြောနေသံသဲ့သဲ့ကိုကြားလို့ ဘေးက အားကစားလုပ်တဲ့ အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တယ်။ အဲ့အခန်းထဲမှာ ငါက ကြိုတင်ရောက်နေပြီးသားလေ။ ငါတို့ သားအဖ နှစ်ယောက်က နင်နင်ကို သွေးခွဲစကားတွေ အားတက်သရောပြောနေတဲ့ ချင်ယွိကျိုးရဲ့ စကားအကုန်ကို ကြားခဲ့တယ်။ အဖေ့မျက်နှာက သူ့မိန်းမရဲ့ရင်တွင်းဖြစ်စကားကို ကြားပြီး မျက်နှာ မည်းမှောင်သွားခဲ့တယ်။

ငါက ဘာမှမဖြစ်သလိုနဲ့ ချင်ယွိကျိုး ထွက်သွားတာနဲ့ အဖေ့လက်ထဲက နွားနို့ခွက်ကိုယူပြီး နင်နင်ဆီကို ထွက်လာခဲ့တယ်။ မကြာခင် ငါ့ အကြံအောင်တော့မယ်။ အဖိုးရဲ့ အမိန့်နဲ့ မြို့တော်မှာ ငါ university သွားတက်ရင်း နင်နင်ကို အထက်တန်းကျောင်း ပြောင်းတက်ခိုင်းမယ်။ နင်နင်ကို ငါ့လက်ထဲမှာ အပ်ပြီး ပျိုးထောင်စေဖို့ အဖိုးက ဆုံးဖြတ်ပြီးသွားပြီ။ အခု မြို့တော်က အိမ်ကို ငါ သေချာမွမ်းမံနေတယ်။ အဲ့အိမ်က ငါနဲ့ နင်နင် အတူတူပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နေကြမယ့် အိမ်မဟုတ်လား။ မြို့တော်ကိုမပြောင်းရသေးခင် ငါ့ကလေးလေးကို ဟိုမိန်းမ လက်ချက်မမိအောင် သေချာ စောင့်ကြည့်ရမယ်။

ကလေးလေးရဲ့ပိတ်ရက်ကို ပင်လယ်ကမ်းခြေကို သွားချင်နေတယ်တဲ့။ အဖေ လိုက်မပို့အားလို့ ညီလေးက စိတ်ညစ်နေတာလား။ ဒီက အကိုကြီး တစ်ယောက်လုံးရှိတယ်လေကွာ...

ငါ ပင်လယ်ကမ်းခြေကို လိုက်ပို့ပေးမယ်လို့ ဆိုလိုက်တော့ ကလေးလေးက အရမ်းပျော်သွားခဲ့တယ်။ ငါက ရတဲ့အခွင့်ရေးကို အမိအရဖမ်းလိုက်တယ်။ သူ ကျေးဇူးတင်ရင်  ငါ့ကို နမ်းရမယ်လေ။ ဒါကြောင့် ငါ့ နဖူးကို လက်ညှိုးနဲ့ထိုးပြလိုက်တယ်။ ကလေးလေးက နမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပါးပြင်ကို လက်ညှိုး ထပ်ထိုးလိုက်တယ်။ ဒီတစ်ခါ ကလေးလေးက ရှက်နေပေမယ့် မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ငါ့ပါးကို နမ်းလိုက်တယ်။ ငါက နေရာရွှေ့လိုက်တော့ ညီလေးက ငါ့နူတ်ခမ်းကို ထပ်နမ်းမိသွားပြန်တယ်။

ဒီလို နည်းနည်းကလိန်ကျပြီး ညီလေးက ငါ့နူတ်ခမ်းကို နမ်းအောင်လုပ်နိုင်ခဲ့လို့ ငါ့ရင်တွေ တဒိန်းဒိန်ုးခုန်နေအောင်ပျော်နေခဲ့တယ်။

ငါ ဉာဏ်များလို့ နူတ်ခမ်းလေး စူနေတဲ့ ကလေးလေးကို ကြည့်ပြီး မအောင့်နိုင်တော့လို့ ကလေးလေးရဲ့ ကိုယ်လေးကို သိုင်းဖက်ပြီးနူတ်ခမ်းလေးကိုအသံထွက်အောင် ၃ ကြိမ်တိတိ နမ်းပစ်လိုက်တယ်။

ကလေးလေး မြန်မြန် အရွယ်ရောက်ပါတော့...မင်းကို ငါ့ အပိုင်လုပ်ထားချင်လှပြီ။ အခု ငါ့ဘဝက နေ့တိုင်းမြင်နေရပြီး အနံ့လောက်လေး ခိုးရှုရတာကလွဲရင် မစားရတဲ့သူဖြစ်နေတယ်...

ငါ အဖေ့အလုပ်မှာ ကူနေတုန်း ကိုယ်ရံတော်တွေဆီက လျှို့ဝှက်သတင်းပို့ခဲ့တယ်။ ချင်ယွိကျိုးက နင်နင်ကို ဟော်မိသားစုက အငယ်ဆုံး သားဖြစ်တဲ့ ဟော်ရန်နဲ့ ရင်းနှီးအောင်တွန်းပို့နေတယ်။ ဟော်ရန်ဆိုတဲ့ ကလေးက အမွေးအတောင်မစုံသေးပေမယ့် မဟုတ်တာ အကုန်လုပ်တတ်နေတဲ့ ကောင်ဆိုးလေးပဲ။ အဲ့ကောင်လေးက အခု နင်နင်ကို အရက်တွေပါရတဲ့ ဘိလိယက်ခုံတွေဆီကို ခေါ်သွားတယ်။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို ငါ့ နင်နင်လေးဘက်ကို တွန်းလှဲလိုက်သေးတယ်တဲ့။
အဲ့ကောင် သေချင်နေပြီထင်တယ်....
ဒါ့အပြင် ဟော်ရန်က သူ လုပ်တဲ့ ပါတီကို နင်နင်ကို ခေါ်သွားခဲ့တယ်။ ညဘက်ပိုင်း သောက်စားမူးရူးပြီး ငါ့နင်နင်ကို ဘယ်အကောင်၊ ဘယ်ကောင်မတွေ အသားယူလိုက်မလဲဆိုတာ မသိနိုင်ဘူး။ ငါ စိတ်ပူပြီး အပြေးလိုက်သွားခဲ့တော့ မူးပြဲနေတဲ့ လူငယ်လေးတွေကြားမှာ သူတို့က နင်နင်ကို အရက်သောက်မလား၊ ကောင်မလေးကို နမ်းမလားဆိုပြီး ခိုင်းနေလေပြီ။
ဘေးခန်းမှာ ငါ တိတ်တဆိတ်နားထောင်နေရင်း တကိုယ်လုံး လူသတ်ချင်တဲ့ အရိပ်တွေ ထွက်နေခဲ့တယ်။

နင်နင်က ငါ့ရှေ့မှာ ဘာမှ မလုပ်တတ်သလိုနဲ့ လူငယ်တွေကြားမှာ အတော်လေး ပါးရေနပ်ရေရှိပြီး သူများ ခိုင်းတာကို လွတ်အောင် ရှောင်နိုင်ခဲ့တယ်။ ပုလင်းလှည့်တဲ့နေရာလည်း အတော်လေး ကျွမ်းကျင်ကြတယ်။ ငါက ကွယ်ရာမှာ ကြောင်ကလေးကနေ ဝံပုလွေပေါက်လေးအဖြစ်ပြောင်းသွားတဲ့ ချာတိတ်လေးကို ကြည့်ပြီး မျက်မှောင်ကြုတ်နေမိတယ်။ အနည်းဆုံးတော့ ငါ့ ကလေးလေးက ဘေးရန်ကိုကြိုမြင်ပြီး ရှောင်နိုင်သေးတာသိရတော့ နည်းနည်းစိတ်အေးသွားခဲ့တယ်။

ငါ့ရဲ့ ဝံပုလွေပေါက်လေးက စိတ်ဝင်စားစရာတော့ ကောင်းသားပဲ....

လူငယ်အားလုံး လူစုခွဲပြီးချိန် ငါ သူ့ကို အိမ်ပြန်ခေါ်ဖို့ ထွက်လာခဲ့တယ်။ ငါ့ကိုမြင်တော့ လန့်သွားတဲ့ နင်နင်က အမြီးတက်နင်းခံရတဲ့ ကြောင်ပေါက်လေးလိုပဲ...

ချာတိတ်လေးကို ငါ ကားထဲ ဆွဲသွင်းပြီး အိမ်ကို ပြန်လာတဲ့အချိန် သူ့ကို ငါစစ်ဆေးတော့တယ်။ သူက အရက်မသောက်ပါဘူးလို့ လိမ်နေလို့ သူ့ပါးစပ်လေးကို လက်နဲ့ညစ်ပြီး အနံ့ခံလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ငါ့ကိုလိမ်တဲ့အတွက် သူ့ကို ငါ အပြစ်ပေးလိုက်တယ်။

ကလေးလေးကို ငါ့ပေါင်ပေါ် လှဲနေစေပြီး တင်ပါးကို လက်ဝါးနဲ့ အကြိမ်ရေအတော်များများရိုက်လိုက်တယ်။ အရမ်းနာအောင် မရိုက်ပေမယ့် ဆယ်ကျော်သက်ကလေးတစ်ယောက် တင်ပါးကို အရိုက်ခံရတော့ ရှက်ပြီး ကသိကအောင့်ဖြစ်နေမှာပဲ။
ငါက သူ့ကို အရှက်ခွဲချင်တာ မဟုတ်ပေမယ့် တင်ပါး အိအိဖောင်းဖောင်းလေးက တချက်ရိုက်မိတာနဲ့ ငါ မရပ်နိုင်တော့ဘူး။ ငါ တင်ပါးလေးကို ဆက်တိုက် ထိနေချင်တော့တယ်။ တင်းရင်းပြီး အိစက်တဲ့ တင်ပါးလေးက ငါ့တကိုယ်လုံးက သွေးတွေကို ပွက်ပွက်ဆူလာစေတယ်။ ဒါပေမယ့် ငါ့ရင်ထဲ့ အရိုင်းဆန်တဲ့ စိတ်ကို ထိန်းချုပ်ပြီး ကလေးလေးကို နားဝင်အောင် ပြောရဦးမယ်။

" မင်းက ငယ်သေးတယ်။မကောင်းတဲ့အကျင့်ကို အစ မလုပ်သင့်ဘူး။ ဥပမာ... မိန်းမ "

 "ကျွန်တော် ဘယ် မိန်းမနဲ့မှ မပတ်သတ်ခဲ့ဘူး။ "

" မင်း ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ"

   "ကျွန်တော့်ကို ချစ်အောင် လုပ်နိုင်တဲ့ မိန်းကလေး မမွေးသေးဘူး။ တကယ်လို့ မွေးလာရင်လည်း ဘယ်မိန်းမကိုမှ ကျွန်တော် မချစ်ဘူး။ "
ကလေးလေး ပြောလိုက်တဲ့ စကားက ငါ့ရင်ထဲက ပူပန်မှုတွေကို ချက်ချင်းပျောက်သွားစေတယ်။ ကောင်းတယ်...ကောင်းတယ်။ ငါ့ကလေးလေးက အခု ဘယ်မိန်းကလေးကိုမှ မကြိုက်သေးဘူးဆိုတော့ ငါ့ကို ချစ်လာအောင်လုပ်ဖို့ အချိန်မှီသေးတယ်။

သူလေးရဲ့အဖြေကို ကျေနပ်လွန်းလို့ ငါ သူ့မျက်နှာလေးကို လက်ဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ညှပ်ပြီး နူတ်ခမ်းလေးကို တယုတယ နမ်းရှိုက်လိုက်မိတယ်။

ငါ့ နင်နင်လေး... ငါ ချစ်ရတဲ့ ကလေးလေး..ငါကလွဲပြီး မင်း ဘယ်သူ့ကိုမှ မချစ်ရဘူူး...

"အစ်ကိုကြီး.. ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကို နမ်းလို့မရဘူး.."
ငါ့ အနမ်းကြောင့် ညီလေးက အသိဝင်လာပြီး တားလိုက်တယ်။
"ဘာကြောင့်မရတာလဲ.."
ကျွန်တော်တို့က ညီအစ်ကိုတွေဖြစ်လို့.."
"ညီအစ်ကိုမဟုတ်ဘဲ တွဲဖက်တွေဆိုရင် နမ်းလို့ရတယ်ပေါ့.."

ငါက သူ့ကို ရအောင် ထပ်မေးလိုက်တယ်။ နင်နင်ရေ...ငါတို့က ညီအစ်ကို မဟုတ်ပါဘူးကွ။ ငါက မင်းနဲ့ ဘာမှ မတော်စပ်ဘူး။ ပြီးတော့ ငါက နောင်မှာ မင်းရဲ့ တွဲဖက် ပါတနာဖြစ်မယ့်လူပါကွာ....

"မင်း ဘာမှမပြောရင် ဒါကို သဘောတူတယ်လို့ ယူဆလိုက်ပြီနော်.."
ညီလေးက ငြိမ်ပြီး စဉ်းစားနေတာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး ငါက ပြောလိုက်တယ်။
အိမ်မှာချင်ယွိကျိုးရှိနေလို့ အရက်မူးနေတဲ့ နင်နင်ကို ငါ ဟိုတယ်ကိုပဲခေါ်လာခဲ့တယ်။ နောက်တနေ့လည်း အိမ်ကို မပြန်ကြပဲ ငါက နင်နင်ကို အဖော်ပြုပေးပြီးတနေကုန် အတူတူနေကြတယ်။

နောက်တော့ အဖေက ဖုန်းဆက်လိုက်လို့ ငါတို့နှစ်ယောက်အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ အဖေနဲ့ အဖိုးက နင်နင်ကို အပြစ်မတင်ကြဘူး။ ဒါပေမယ့် ချင်ယွိကျိုးက နင်နင်ကို အိပ်ခန်းထဲ ဆွဲသွင်းပြီး မနေ့က ရှုဟော်နဲ့ ရှုကျီဟွေ့တို့ ကားတစ်စီးတည်း ပါသွားပြီး ရှုကျီဟွေ့က အိမ်ကို ပြန်မရောက်တဲ့ ပြသနာကို မေးနေတယ်။ ပြီးတော့ ဟော်ရန်ကို သည်းခံပေါင်းဖို့ ၊ ငါ့ကို မယုံကြည်ဖို့၊ ငါက နင်နင်ကို မကောင်းကြံတယ် ဆိုတဲ့ေ သွးခွဲစကားကို ထပ်ပြောပြန်တယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ငါက ဒီမှတ်တမ်းကို အဖေနဲ့ အဖိုးကို ပြလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ ငါ နင်နင်ကို ပင်လယ်ကို အပန်းဖြေခရီးထွက်ဖို့ တစ်ခါတည်း ခေါ်လာခဲ့တယ်။

ချင်ယွိကျိုးက နင်နင်ကို ငါ ပြုစုပျိုးထောင်ခွင့်ရလိုက်တယ်ဆိုတဲ့ သတင်းကို အဖေ့ဆီက သိလိုက်ရချိန် ငါ့နောက်ကို ချက်ချင်းလိုက်လာပြီး နင်နင်ကို အော်ခေါ်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် ငါ့အကြည့်တချက်နဲ့ ကိုယ်ရံတော်တွေက ချင်ယွိကျိုးကို ဟန့်တားလိုက်တယ်။ ချင်ယွိကျိုးလည်း မခေဘူး။ သူ့ကိုယ်ရံတော်နှစ်ယောက်ကို တိုက်ခိုက်ခိုင်းပေမယ့် ငါ့ရဲ့လက်ရွေးစင် ကိုယ်ရံတော်တွေကို ဘယ်ယှဉ်နိုင်ပါ့မလဲ။

ငါ စိတ်မဝင်စားတော့ပဲ နင်နင်ကို ပွေ့ချီပြီး ကားထဲကိုဝင်လိုက်တယ်။ အဲ့မိန်းမက သနားစရာပုံလုပ်ပြီး ကားနောက်ကနေ အပြေးအလွှားလိုက်လာခဲ့ရင်း ပစ်လဲသွားခဲ့တယ်။ ကောင်းတယ်... ငါ သူ့ကို လုံးဝ မသနားမိဘူး။

ဒါပေမယ့် နင်နင်က သူ့အမေ လဲကျသွားတော့ စိုးရိမ်ပြီး ကားရပ်ခိုင်းပေမယ့် ငါက ပြောစရာရှိရင် ဖုန်းဆက်လိုက်ဖို့ ပြောပြီး ပင်လယ်ဆီကို ငါတို့ ဆက်ထွက်လာခဲ့တယ်။

လမ်းမှာ ကလေးလေးက ရေခဲမုန့်စားချင်နေလို့ ငါ့ကားနောက်က ကိုယ်ရံတော်ကားကို စာပို့ပြီး ရေခဲမုန့်ရှာဝယ်ပြီး နောက်ကလိုက်လာဖို့ ပြောလိုက်တယ်။ ရေခဲမုန့်ရလာတော့ ကလေးလေးရဲ့ မျက်နှာက အရမ်းကိုပြုံးသွားခဲ့တယ်။ ငါလည်း သူ့ကို အဖိုးအခ တောင်းလိုက်တာပေါ့။ င့ါနူတ်ခမ်းကို လက်နှင့် အသာ ညွတ်ပြလိုက်တော့ ကလေးလေးက လိမ်လိမ်မာမာနဲ့ နမ်းခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ သူလေးက မျက်နှာလေး ရဲပြီး ရေခဲမုန့်ကို ငုံ့စားလိုက်တယ်။
 ပျော်လိုက်တာ...နင်နင်လေးက ငါ့ နူတ်ခမ်းကို သူ့ဖာသာ နမ်းခဲ့ပြီ။ သူ အခု ရှိုးတို့ရှန့်တန့်မဖြစ်တော့ဘူး။ ဒါက အကောင်ဆုံးတိုးတက်မှုကြီးပဲ...
ပင်လယ်ကမ်းခြေမှာ ကလေးလေးကို အကင်ကင်ကျွေးတယ်။ ကျောပိုးပြီး လမ်းလေ၊ျှာက်တယ်။ ပင်လယ်ရေမှာ အတူတူကစားပေးတယ်။ ဒီခရီးမှာ သူက ငါ့အပေါ် ပိုယုံကြည်လာပြီး ပိုတွယ်တာလာတယ်။ ဒါက ငါဖြစ်စေချင်တဲ့အတိုင်း အတိအကျပဲ...
ပြီးတော့ ပင်လယ်ကမ်းခြေမှာ ငါတို့ ရှိနေတုန်း နင်နင်ကို ငါ သဘောကျတဲ့ ညအိပ်ဝတ်စုံကို စပြီး ဝတ်ပေးခဲ့တယ်။ ယုန်အမြီးတိုတိုလေးရှိတဲ့ ညဝတ်ဘောင်းဘီ၊ မြေခွေးအမြီးဖွားဖွားလေးတွေ ရှိတဲ့ ညအိပ်ဝတ် ဘောင်းဘီ...ဒီ ချစ်စရာညအိပ်ဝတ်စုံနဲ့ ငါ့ညီလေးက ငါ့နှလုံးသားတစ်ခုလုံးကို ယားယံလာအောင် လုပ်နိုင်ခဲ့တယ်။ နောက်ပိုင်းမှာ နိုင်ငံခြားမှာ ရှိတဲ့ ညအိပ်ဝတ်စုံ ထုတ်လုပ်တဲ့ ငါ့ ကိုယ်ပိုင် company က ပညာရှင်တွေကို ပိုဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ ညအိပ်ဝတ်စုံတွေကို ဒီဇိုင်းဆွဲခိုင်းရမယ်။ အသစ်အသစ်ထွက်တိုင်း ငါ့ဆီကို ပို့ခိုင်းရမယ်။ ဒါမှ ညတိုင်း နင်နင်ကို တနေ့တမျိုးမရိုးရအောင် ငါ ဝတ်ပေးနိုင်မယ်လေ....

ဟော်ရန်နဲ့ ရှုကျီဟွေ့တို့ တညလုံးအတူတူနေခဲ့တဲ့ ဖြစ်ရပ်အပြီးမှာ ရှုကျီဟွေ့ကို ဟော်ရန်နဲ့ စေ့စပ်ပေးဖို့ အဖိုးရှုကောင်းရဲ့ နာမည်အောက်ကို ထည့်သွင်းလိုက်၇တယ်။ ဒါကြောင့် ရှုပင်မမိသားစုမှာ အမွေဆက်ခံခွင့် မရှုပ်အောင် အဖိုးက အိမ်ထောင်စု စာရင်းခွဲလိုက်ပြီး သူနဲ့ ရှုကျီဟွေ့ကို ထည့်ထားတယ်။ ပြီးတော့ အဖိုးက သူပိုင်ဆိုင်တဲ့ Company share တွေကို ရှုနင်နဲ့ ရှုယောင်းကို အညီအမျှ ခွဲပေးလိုက်တယ်။

ငါတို့ ပင်လယ်ကမ်းခြေက ပြန်လာတဲ့အချိန် ချင်ယွိကျိုးက ဒီအကြောင်းကို သိတော့ ရှုနင်ကို သွားမေးခဲ့တယ်။ ရှုနင်က မကွယ်မဝှက်ပဲ သူ့အမေကို အဖိုးပေးခဲ့တဲ့ ရှယ်ယာစာချုပ်တွေကို ထုတ်ပြလိုက်တယ်။ အဲ့မိန်းမက ချက်ချင်းပဲ သူ့သားဖြစ်တဲ့ နင်နင်ရဲ့ရှယ်ယာတွေကို ခိုးယူတော့တာပဲ....

ဒီအဖြစ်ကို ငါ သက်သေနဲ့တကွ ဖမ်းယူလိုက်ပြီး အဖေ့ကို ပြလိုက်တယ် ။ အဖိုးနဲ့ အဖေ့ရဲ့ တချက်လွှတ်အမိန့်နဲ့ ငါက နင်နင်ကို ခေါ်ပြီး မြို့တော်ကို လွတ်လွတ်လပ်လပ်ထွက်လာနိုင်ခဲ့ပြီလေ။

ငါ့ ညီလေးက ရှယ်ယာတွေကို ထုတ်ပြရင် သူ့အမေ ခုလိုလုပ်မယ်ဆိုတာသိနေခဲ့လို့ တမင် ထုတ်ပြလိုက်တာဖြစ်မယ်။ သူက ဉာဏ်ကောင်းလွန်းခဲ့တယ်။

ပြီးတော့ နင်နင်က သူ့အမေထက် ငါ့ကို ယုံကြည်ဖို့ရွေးချယ်လိုက်တဲ့အချက်က ငါ့ကို အရမ်းကျေနပ်စေတယ်။ နင်နင် ..စိတ်ချပါ။ ငါ မင်းကို တစ်သက်လုံး ကာကွယ်ပေးသွားတယ်။ မင်းကို ငါ့ရင်ခွင်ထဲမှာ အချစ်တွေနဲ့ ငြိမ်းချမ်းအောင် ငါ ထားပေးမယ်။

**********-************

ရေခဲတုံးအကိုကြီးကို ဆွဲဆောင်သော ဝံပုလွေညီငယ်လေးWhere stories live. Discover now