ရေခဲတုံးအကိုကြီးကို ဆွဲဆောင်သော ဝံပုလွေညီငယ်လေး

Chapter ( 69) _ အကိုႀကီးအေႀကာင္းကုိပဲ စဥ္းစားတယ္ (Z+U)

Chapter ( 69) _ အကိုႀကီးအေႀကာင္းကုိပဲ စဥ္းစားတယ္ (Z+U)

အိုး ..

ဘာျဖစ္ေနႀကတာလဲ?

ရႈနင္ ၏မ်က္ႏွာအမူယာက ဘာကိုမွ မျမင္သလိုေနလိုက္ေပမယ့္ သူ၏စိတ္တြင္မေသခ်ာ မေရရာသလိုျဖစ္ေနခဲ့သည္။ အဖိုးက အေဖ့ကို ဆက္သြယ္လိုက္တာလား။ ဒါ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဆြန္းလင္းလည္း ကိစၥေသးေသးေလးေၾကာင့္ အဘိုးႏွင့္မတိုင္ပင္ဘဲ ဘယ္ေတာ့မွ လုပ္ေလ့မရွိခဲ့ေပ။။

ရႈခ်ိန္က  ဘာလို႔ အရမ္းေဒါသထြက္ရတာလဲ။

ရႈခ်ိန္က ကုမၸဏီေရးရာအားလုံးကိုကုမၸဏီအတြင္းမွာပဲ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းေလ့ရွိျပီး မိသားစုရွိရာ အိမ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ သယ္ေဆာင္မလာေပ။   ဒါက ႀကီးႀကီးမားမားမဟုတ္ခဲ့ရင္ သူ႔သားေရွ႕မွာမဟုတ္ဘဲ အျပင္မွာပဲ ေျဖရွင္းလိုက္မွာျဖစ္သည္။
ခ်င္ယြိက်ိဳးက ဒီရွယ္ယာေတြကိုယူခဲ့တာလား။ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ရွယ္ယာေတြကို ယူရံုသာမက သားေလးကို လည္း လမ္းလြဲေအာင္ ေျပာဆိုသည့္အျပင္ မဟုတ္တာကိုလည္း သင္ေပးေသးသည္။

တကယ္ေတာ့, ရႈနင္က  အေျခအေနကိုေလွ်ာ့တြက္မိတာျဖစ္သည္။ ရႈေကာင္းနွင့္ ရႈခ်ိန္တို႕ သားအဖ ႏွစ္ ဦး စလုံးသည္ကေလးျပန္လာသည္ကိုသိေသာေၾကာင့္ ခ်င္ယြိက်ိဳး၏လုပ္ရပ္ကို အသာေစာင့္ႀကည့္ေနႀကတာျဖစ္သည္။
  သူမ ဘာလုပ္မည္ကို သူတို႔အတိအက်သိခ်င္ေနႀကသည္။ သူ႕သားအႀကီးကို သူမေႀကာင့္ တကယ္ဆိုးဆိုးဝါးဝါးထိခိုက္ေစခ်င္လားလို႔ ရႈေကာင္းက ရႈခ်ိန္ ကိုေမးခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ ရႈဟိန္ မရွိရင္ ခ်င္ယြိက်ိဳး ကဒုတိယထပ္တြင္  ဝင္ေမႊဖုိ႕ နည္းလမ္းရွာနိုင္ေပမယ့္    လုံၿခဳံေရးက အရမ္းတင္းက်ပ္လြန္းလို႔ သူမမွာ လုံးဝအခြင့္အေရးမရွိခဲ့ေပ။ သူမရဲ႕လႈပ္ရွားမႈကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ေစာင့္ႀကည့္မည့္ ကင္မရာတပ္ထားျပီး သူမ ဘာလုပ္မလဲဆုိတာ ႀကည့္ရန္သားအဖ နွစ္ေယာက္ တိုင္ပင္ခဲ့ႀကသည္။

ရႈနင္မျပန္ခင္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ရႈနင္၏ဒုတိယထပ္ကို သြားျပီး ေဘးခန္းတြင္ ပုန္းေနသည္။ ရႈနင္ ဖုန္းေျပာရင္း ထြက္သြားေတာ့မွ သူမ သားအခန္းထဲ ဝင္သြားသည္ကို ေတြ႕ခဲ့သည္။ ေနာက္အခန္းထဲတြင္ ေစာင့္ႀကည့္ကင္မရာမရွိေပမယ့္ ေကာ္ရစ္တာတြင္တပ္ထားေသာ ကင္မရာအရ သူမ၏ အက်ီၤေအာက္တြင္ သဘာဝမက်စြာ ပိုမိုဖုေဖာင္းေနခဲ့သည္။ အတြင္း၌ဝွက္ထားေသာအရာတစ္ခုခုရွိေနေလာက္္သည္။
ရႈဟိန္က ရႈနင္ကို ျမိဳ႕ေတာ္ကို ေခၚသြားသည့္ေန႕က ကားေပၚတြင္ေျပာခဲ့သည့္စကားကို ရႈခ်ိန္ဆီကို ဖုန္းဆက္ေျပာခဲ့သည္။ ရႈနင္က ကုမၸဏီကို စြန႔္ခြာၿပီး အိမ္ကိုပဲ ဂ႐ုစိုက္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ေႀကာင္း ေျပာျပခဲ့သည္။
ရႈခ်ိန္က သူ႕ဖခင္ ရႈေကာင္းနွင့္ သြားတုိင္ပင္ေတာ့ ရႈေကာင္းက ဘာမွမေျပာပဲ နူတ္ခမ္းကို တင္းတင္းေစ့ထားလိုက္သည္။ ဒုတိယေျမးေလးက အရမ္းမေတာ္ မထက္ျမက္ေပမယ့္ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းျပီး နာခံမႈရွိသည္။ ရႈဟိန္က အရမ္းကို ထက္ျမက္ေပမယ့္ သူက ရႈအိမ္ရဲ႕ေသြးသားရင္းမဟုတ္ေပ။ ရႈနင္က ရႈဟိန္ကို သူ႕အကိုရင္းဟု ထင္ေနေသာေႀကာင့္ ခုလို ဆံုးျဖတ္လိုက္တာျဖစ္နုိင္သည္။ ရႈဟိန္က ဘယ္ေလာက္ေတာ္ပါေစ ရႈအိမ္ရဲ႕စိီးပြားေရးကို ဆက္ခံလို႕မရေပ။ ျပီးေတာ့ ရႈခ်ိန္က ရႈဟိန္ကို သားအရင္းလို သေဘာထားေသာေႀကာင့္ သားျဖစ္သူ၏ ဖခင္စိ္တ္ကို ေလးစားေသာအားျဖင့္ ရႈေကာင္းက ရႈဟိန္ရဲ႕အေႀကာင္းကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာလို႕လည္းမရေပ။

ရႈေကာင္းက ရႈနင္ကုိခ်စ္သည္။ ဒါေႀကာင့္ သူ႕ေျမးကို အလိုလိုက္သည့္အေနျဖင့္ ရွယ္ယာမ်ားေပးလိုက္သည္ကို အထင္ျမင္မလြဲေစရန္ သူ႕သားရႈခ်ိန္ကို ေျပာျပလိုက္သည္။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ရႈနင္ အိမ္ျပန္လာခ်ိန္တြင္ ရႈေကာင္းက သူ႕ေျမးေလးကို ရွယ္ေတြကို ထုတ္ယူလာျပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေပးလိုက္သည္။ ရႈနင္က ဒါကို လက္ခံလိုက္သည္နွင့္ ျပီးျပီ။ ဒါေပမယ့္ ရႈခ်ိန္က ေစာင့္ႀကည့္ကင္မရာမွ ခ်င္ယြိက်ိဳး ခိုးေႀကာင္ခိုးဝွက္လုပ္သည့္အျဖစ္ကို ေတြ႕လိုက္ေတာ့ ေဒါသေပါက္ကြဲျပီး အိမ္ကိုခ်က္ခ်င္းေရာက္လာခဲ့သည္။
 
ရႈေကာင္းက သူ႕သားဘာေႀကာင့္ေရာက္လာသည္ကို နားလည္ေသာေႀကာင့္ ရႈနင္ကို ေျပာလိုက္သည္။
နင္နင္ ေျမးေလး... မင္း အေဖက အလုပ္နဲ႕ပတ္သတ္ျပီး ေဆြးေႏြးစရာရွိေနတယ္။ ခဏေနရင္ လူရႈပ္ျပီး စကားမ်ားလာေတာ့မယ္။ အဖိုး အခုတေလာ ပန္းပင္အသစ္စိုက္ထားတာ ေျမးေလးကိုျပမယ္.. အဖုိးနဲ႕အတူ သြားႀကည့္ရေအာင္

မိဘနွစ္ပါးရန္ုျဖစ္သည့္ ျဖစ္ရပ္က ကေလးေတြမျမင္သင့္တာေႀကာင့္ ရႈေကာင္းက ရႈနင္ကို ေခၚထုတ္သြားဖို႕လုပ္လိုက္သည္။ ရႈနင္က သူတူးေပးထားတဲ့ ေသတြင္းထဲ သူ႕အေမ တန္းတန္းမတ္မတ္ႀကီးခုန္ခ်သြားလိုက္ျပီဆိုိတာ သိလိုက္ျပီး ေပ်ာ္သြားသည္။

 ဟား...ဟား ......

ပထမ ဘဝတြင္ ခ်င္ယြိက်ိဳးရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြ ကအံ့ၾသေလာက္ေအာင္ေကာင္းမြန္ျပီး ေခ်ာေမြ႕ခဲ့သည္။  သူမသည္ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝေသာ အိမ္ႀကီးတစ္ခု၏အိမ္ရွင္မျဖစ္ၿပီး ရႈခ်ိန္ ၏ေနာက္အိမ္ေထာင္အျဖစ္ ယူလိုက္သည့္ ဇနီးျဖစ္သည့္အတြက္ဂုဏ္ယူခဲ့ သည္။ သူမသည္မဂၢဇင္းမ်ားႏွင့္ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ပါ ၀ င္ခဲ့သည္။ ဆင္းရဲေသာသူတို႔ကို ကူညီျခင္းႏွင့ ္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားကိုေထာက္ပံ့တို႕ကိုလုပ္ၿပီးေတာ့ ခ်မ္းသာျပီး ႀကင္နာေသာ သူေဌးကေတာ္ဆိုသည့္ သူမ ပုံရိပ္ကို လူေတြ အျမင္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ခဲ့သည္။ သူမရဲ႕ဘဝက တကယ့္ကို ဘဝမွာ ေအာင္ျမင္မႈရခဲ့သည့္ စင္ဒရဲလား၏တကယ့္ဘဝပုံစံျဖစ္သည္။ သူမ လိုအပ္တာက မိသားစုေနာက္ခံေကာင္းေကာင္းနဲ႕ သူမလုပ္ခဲ့သည့္ ေကာင္းမြန္သည့္ သမို္င္းေႀကာင္းသာျဖစ္သည္။  

ယခုဘဝတြင္ ရႈဟိန္ က သူမကိုေနရာတစ္ခုေပးခဲ့သည္။ ခ်င္ယြိက်ိဳး ကံဆိုးသည့္အခ်က္က ရႈနင္က ျပန္လည္ေမြးဖြားလာျပီး သူမရဲ႕ဟန္ေဆာင္မ်က္နွာဖံုးကြာက်ေစရန္ ေထာင္ေခ်ာက္မ်ားစြာဆင္ကာ ေသတြင္းတူးေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုယ္လုပ္တဲ့ မေကာင္းမႈက ကိုယ့္ဆီျပန္ေရာက္လာသည့္ အရသာကို သူမ ခါးသီးစြာ ခံစားရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။

တတိယအထပ္ရွိ အခန္း၌ သူတို႔စုံတြဲ ရန္ျဖစ္ကာ ငိုသံေတြထြက္လာသည္။ ရႈခ်ိန္က တကယ့္ကို လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ဒါေၾကာင့္ သူဘယ္ေလာက္ပဲေဒါသထြက္ပါေစ သူ႕မိန္းမကိုလက္ျဖင့္ပင္ မရြယ္ေပ။ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ကိုယ္ဝန္ရွိေနေသာေႀကာင့္ အခန္းထဲရွိ အသံုးအေဆာင္မ်ားကို ေပါက္ခြဲျခင္း၊ အသံက်ယ္က်ယ္ေျပာျခင္း မလုပ္မိေအာင္ စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားေပမယ့္ ခ်င္ယြိက်ိဳးကေတာ့ ေအာ္ဟစ္ငိုေႀကြးကာ ေပါက္ခြဲလိုက္၊ ကန္ေႀကာက္လိုက္နွင့္ စိတ္ေျပေအာင္လုပ္ေနသည္။ ရႈခ်ိန္က သူမရဲ႕လုပ္ရပ္ကိုႀကည့္ကာ စိတ္ပ်က္သြားသည္။ သူမက ဘာေႀကာင့္ အေႀကာင္းသင့္ အက်ိဳးသင့္ စကားျဖင့္ေျပာဆိုကာ ဘာေႀကာင့္ မေျဖရွင္းနုိင္ရတာလဲ။
"ထ!"
"မထဘူး"
ခ်င္ယြိက်ိဳး က ဆိုဖာေပးထိုင္ေနျပီး သူမေယာက်ာ္းကို ကလန္ကဆန္ျပန္ေျပာလိုက္သည္။  အေပ်ာ့ဆြဲျဖင့္ နူးည့ံစြာေျပာတာ အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ သူမက ေႏြးေထြးနူးညံ့ေသာပံုရိပ္ကိုဖယ္ကာ ေဒါသျဖင့္ေမးလိုက္သည္။
  " ကြ်န္မ ဘာလုပ္ေနလို႕လဲ။ ရႈနင္က ကြ်န္မရဲ႕သားပဲ။ သားရဲ႕ရွယ္ယာေတြကို ကြ်န္မ သိမ္းထားလို႕မရဘူးလား။ ကြ်န္မက ရႈနင္ရဲ႕ရွယ္ယာေတြကို ေရာင္းစားမယ္လို႕ ထင္ေနတလား။ အေဖက ရႈနင္ကို ရွယ္ယာေတြမေပးဘူးဆုိရင္ေတာင္ ေနာင္တခ်ိန္မွာ ရွင့္ရွယ္ယာေတြကို နင္နင္ကို ေပးမွာပဲမဟုတ္ဘူး။ ဘာေႀကာင့္ ကြ်န္မက ေလာဘႀကီးျပီး ဒါေတြကို သိမ္းပိုက္တယ္လို႕ ေျပာေနရတာလဲ "

"ဒါ မျဖစ္သင့္ဘူး "

ခ်င္ယြိက်ဳိး က အဲဒီလိုလုပ္ဖို႔ ရည္႐ြယ္ခဲ့ေပမယ့ ္ဒီရႈပ္ေထြးေနတဲ့အေျခအေနကို သူမ ရင္ဆို္င္လိုက္ရသည္။  ဤအရာအားလုံးကို ရႈေကာင္းက ဖန္တီးခဲ့ျပီး သူနွင့္ ရႈခ်ိန္ ျပသနာျဖစ္ေအာင္ တမင္ ရႈနင္ကိုရွယ္ယာေတြေပးသလိုနွင့္ လွည့္စားခဲ့တာျဖစ္မည္။  ခ်င္ယြိက်ိဳးက ဒီလိုေတြးမိသည္နွင့္ သူမ ေယာက္်ားကို သူမဘက္ပါေအာင္ ဆြဲေဆာင္ဖုိ႕ ပို၍ ပင္ႀကိဳးစားခဲ့သည္
" ကြ်န္မက ဒီဟာေတြကို လုံၿခဳံတဲ့ေနရာတစ္ခုမွာ သိမ္းထားပါတယ္။ ရွင္မယံုရင္ ကြ်န္မ ျပမယ္"

အခန္းထဲတြင္ မီးခံေသတၱာရွိေပမယ့္ ရႈခ်ိန္က ဘယ္ေတာ့မွ ခ်င္ယြိက်ိဳးရဲ႕ မီးခံေသတၱာကို မထိခဲ့ဖူးေပ။ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းကာ ရႈခ်ိန္နွင့္မနက္စာ အတူစားခ်င္သည္။ အေစာပိုင္းတြင္ အိမ္ေဖာ္မ်ားက သူမ အခန္းထဲ ပို႕ေပးလိုက္သည့္ အစားအစာကို လက္ဖ်ားျဖင့္ပင္ မထိထားေပ။ အခု သူမက ဆိုဖာေပၚထိုင္ကာ မတရားခံရသလို ငိုေႀကြးေနသည္။

သူမ ေအာက္ဆင္းသြားေတာ့ ရႈခ်ိန္က မီးခံေသတၱာ ကိုဖြင့္ႀကည့္လိုက္ေတာ့ တကယ္ရွယ္ယာမ်ားကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ ရႈခ်ိန္က ဒီရွယ္ယာေတြကို ယူလိုက္သည္။ ခ်င္ယြိက်ိဳးငုိေနေပမယ့္ သူ႕လုပ္ရပ္က မွားတယ္လို႕ မထင္ေပ။ သူမက ဒီအေႀကာင္း သိခ်င္တယ္ဆုိရင္ နင္နင္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဖြင့္ေမးလို္႕ရတာပဲ မဟုတ္လား။ သားအမိခ်င္း လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားမည္ မဟုတ္ေပ။ ဒါေပမယ့္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက သူမသား ပိုင္ဆိုင္သည့္ ရွယ္ယာကို တိတ္တဆိတ္ခိုးယူလိုက္သည့္အျပဳမႈက ရႈခ်ိန္အတြက္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ေစသည္။

ခ်င္ယြိက်ဳိးက ရႈခ်ိန္နွင့္ အတူစားေသာက္ခ်င္ေပမယ့္ ရႈခ်ိ္န္က ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းသြားခဲ့သည္။

နင္နင္ကို သူမ ရွယ္ယာသိမ္းထားေပမယ္လို႕ေျပာရင္လည္း နင္နင္က သူ႕အေမကို ဘာေျပာမွာမို႕လဲ။ နင္နင္က ငယ္ကတည္းက မိဘေတြရဲ႕ အခ်စ္ကို ငတ္ေနသူျဖစ္လုိ႕ မိဘေတြက သူ႕ကို ဂရုစိုက္ေပးတာကို ခံယူခ်င္မွာ သဘာဝပဲေလ။ အခုေတာ့ ခ်င္ယြိက်ိဳးက အရင္ယူျပီးေနာက္မွာေျပာမွာလား။ သားအမိျဖစ္ေပမယ့္ နင္နင္ရဲ႕ ရွယ္ယာေတြကို မင္းခိုးလို႕မရဘူးေလ။  ဒါက မျဖစ္သင့္တဲ့အရာပဲ။

ခ်င္ယြိကိ်ဳးကို ေခၚသြားရင္ နင္နင္တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ပါ့မလား။ သားေလး ဝမ္းနည္းေနမလား။ သူတို႕ 1 နာရီေလာက္ စကားမ်ားႀကေပမယ့္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ေနာင္တလံုးဝမရေသာေႀကာင့္ ရႈခ်ိန္က ေဒါသအရမ္းထြက္လာျပီး ရွယ္ယာေတြကို ျပန္ယူကာ ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာျပီး သူ႕အေဖဆီကို ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။

ရႈေကာင္းက ဖုန္းကိုင္မယ့္အစား ဖုန္းခ်ပစ္လိုက္သည္။ ရႈနင္ရဲ႕မ်က္လံုးထဲတြင္ သူ႕အေဖနဲ႕သူ႕အဖိုး သေဘာထား ကြဲလြဲေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။
သူ႕အေဖေရြးလိုက္တဲ့ မိန္းမပဲေလ... ဒီလိုခံစားေနရတာကို သူ လည္း ဘာမွလုပ္မေပးနို္င္ေပ။ ရႈနင္က စိတ္ဓါတ္က်ေနေသာ သူ႕အေဖဆီကို သြားကာ ေခၚလိုက္သည္။
" အေဖ၊ အလုပ္ျပီးျပီလား"

" အင္း... ျပီးျပီ။  အဘိုးရဲ႕ပန္းေတြ လွရဲ႕လား?"

"သူတို႔ကို အဖိုးက ေကာင္းေကာင္းဂ႐ုစိုက္ထားလို႕ သဘာဝအတိုင္းပြင့္ေနျပီး အရမ္းလွတယ္ "
ရႈနင္သူ႕အေဖကိုႀကည့္လိုက္ေတာ့ ရႈခ်ိန္ တကယ္ ဝမ္းနည္းေနသည္ကိုေတြ႕ေတာ့ ေျပာလိုက္သည္။

 " ဖခင္၊ ဖန္လုံအိမ္ကို သြားႀကည့္ခ်င္လား။ အဲ့ဒီမွာ ခရမ္းေရာင္ပန္းပြင့္ေတြ ပြင့္ေနတယ္၊ ၿပီးေတာ့သူတို႔ အရမ္းႀကည့္လို႕ေကာင္းတယ္။ အေဖ့ရဲ႕စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြက လံုးဝေလ်ာ့သြားမယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္ထင္တယ္ "

ရႈခ်ိန္က တိတ္ဆိတ္စြာသက္ျပင္းခ်ၿပီး သေဘာတူလိုက္သည္။ သူက သူ႔သားနဲ႔ခ်ိန္းေတြ႕ႏိုင္တဲ့သေဘာေပါ့။  ေနေရာင္က ေတာက္ပေနၿပီး လွပေသာပန္းမ်ားအားလုံးပြင့္ေနခဲ့ၿပီ။ လွပေသာရႈခင္းသည္လူတစ္ ဦး ကို စိတ္လက္ေပါ့ပါးသြားေစသည္။ သားအဖနွစ္ဦး ပန္းဥယ်ာဥ္ထဲ လွည့္ပတ္သြားေနႀကသည္။

 သူတို႔ နွစ္ေယာက္ ျပံုးရယ္ကာ လမ္းေလွ်ာက္ေနၾကသည္ကို မ်က္ဝန္းတစ္စံုက လွ်ိဳ႕ဝွက္ ေစာင့္ႀကည့္ေနျပီး မနာလိုိစိတ္ေပၚေနသည္။

ဆြန္းလင္းက နူတ္ခမ္းက မသိမသာျပံဳးကာ ဥယ်ာဥ္ထဲက သားအဖကို လိုက္ႀကည့္ေနသည့္ သခင္ႀကီးရႈေကာင္းကို ႀကည့္ကာ ေျပာလုိက္သည္။
  "သခင္ႀကီး မနာလိုျဖစ္ေနတာလား။ အဲ့ဒါက သခင္ႀကီးရဲ႕သားနဲ႕ေျမးေတြပါ... သခင္ႀကီး စိတ္မပူပါနဲ႕...   "
ရႈေကာင္း "...... "

အကယ္၍ သူတို႔ကႏွစ္အနည္းငယ္ေလာက္ အသက္ ငယ္ေနဦးမယ္ဆိုရင္ ဆြန္းလင္းက ရႈေကာင္းကို ပုန္းကာ ႀကည့္ေနသည့္ သစ္ပင္အေနာက္ကေန ဆြဲထုတ္ကာ ထိုသားအဖနားကို ေခၚသြားေပးမည္ျဖစ္သည္။
 
"နင္နင္ မကစားခင္ေရေသာက္လိုက္ဦး"

ဒါက ဆင္ေျခတစ္ခုမွ်သာျဖစ္ေသာ္လည္း ဆြန္းလင္း သည္လက္ဖက္ရည္ႀကမ္းတစ္ခြက္ကို ကိုင္ထားျပီးေျပာလိုက္သည္။
ရႈခ်ိန္က နွာေခါင္းကို အသာပြတ္လိုက္သည္။ သူ႕အေဖ ရႈေကာင္းက သားအဖ ခ်စ္ႀကည္နူးေနတာကိုႀကည့္ျပီး အခ်ဥ္ေပါက္ေနတာကို သူသိတာေပါ့။

ဒါေပမယ့္ရႈေကာင္းက ဘယ္သူမို႕လဲ။ ဆြန္းလင္း ေပးသည့္ လက္ဖက္ရည္ခြက္ကို ယူကာ ေျမးေလးကို ကမ္းေပးလိုက္သည္။ ျပီးေတာ့ ေျမးအဖိုး ၊ သားအဖ ၃ ေယာက္ ဥယ်ာဥ္ထဲ လက္တြဲကာ ေအးေအးလူလူ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ေနျပီး နင္နင္က အဖိုးနွင့္အေဖႀကားတြင္ လက္တြဲထားႀကသည္။  

ဒီလိုနဲ႕အခ်ိန္ ၃ ရက္က တခဏတြင္း ကုန္ဆံုးသြားသည္။ ခ်င္ယြိက်ိဳးက သူတို႕ပိုင္သည့္ ကြ်န္းေပၚတြင္ အနားယူရန္ထြက္သြားျပီး သူမ က်န္းမာေရးေႀကာင္ စိတ္အေနွာက္ယွက္မျဖစ္ေစရန္ လတ္တေလာ ဖုန္းဆက္လို႕မရဟု ေျပာထားျပီး နင္နင္ကို ေနာက္ပိုင္း သူ႕အေမ ဆက္သြယ္လာမည္ဟု ေျပာကာ အားေပးလိုက္သည္။

Shu Ning က ဒီစကားကို ယံုႀကည္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္သည္။ ဒီစကားက အမွန္မဟုတ္ဘူးဆိုတာသူ႕ စိတ္ထဲကေန သိေနသည္။ သန႔္ရွင္းေရးသမား အန္တီက စကၠဴအိတ္ကို မေတာ္တဆသတိျပဳမိၿပီး ရႈနင္ကို ျပန္ေပးသည့္အေနျဖင့္ ေပးအပ္လာေတာ့ ရႈနင္ ေမးခြန္းအမ်ားႀကီးမေမးပဲ ျပန္သိမ္းထားလိုက္သည္။

ၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္ ရႈနင္ သည္ေန႔စဥ္ေက်ာင္းတက္ကာ စူးလန္႕ ကိုေလွာင္ေျပာင္ခဲ့သည္။ သူ ေဟာ္ရန္ က သူ႔ကို ဖုန္းေခၚခဲ့ၿပီး သူ ကစားဖို႕ ျမိဳ႕ေတာ္ကို ေလာေလာဆယ္ မလာနုိ္င္ေသးေႀကာင့္ ေျပာခဲ့သည္။ သူတို႕မိသားစုအေႀကာင္း အျပင္တြင္ သတင္းပ်ံ႕ေနေပမယ့္ ရႈက်ီေဟြ႕က ယင္ေကာင္လိုပဲ သူ႕နားကို လာျပီး မရပ္မနား အေနွာက္ယွက္ေပးေနသည္။ သူမက နာမည္ပ်က္ထြက္သည္ကို လံုးဝ ဂရုမစိုက္ေပ။ ဒါက တကယ့္ကို စိတ္ပ်က္စရာႀကီးပဲ..။


ဤအေတာအတြင္း အလုပ္ၾကပ္ ဦးေလးဖန္နွင့္ သူ၏တူျဖစ္သူ ဖန္ခ်န္းတို႕က ရႈနင္ေဆာက္ခ်င္သည့္ အေဆာက္ဦးနွင့္ ေျမကြက္နွင့္ပတ္သတ္သည္ကို ေသခ်ာစံုစမ္းစစ္ေဆးမႈလုပ္ျပီးေနာက္ မႀကာခင္ အလုပ္စနုိ္င္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ဒီေျမကြက္က အရမ္းလည္းမႀကီးသျဖင့္ သူတို႕ တူဝရီးတို႕ တာဝန္ယူႀကိီးႀကပ္နုိ္င္သည့္ ပမာဏအတြင္းတြင္ရွိသည္။ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းအတြက္ ရႈနင္လက္ထဲတြင္ ေလာေလာဆယ္ ယြမ္ 2 သန္းရွိေနသည္။ အဖိုးက သူ႕ကို ယြမ္ 1 သန္း မုန္႕ဖိုးေပးျပီး အေဖက ခ်င္ယြိက်ိဳးလုပ္ခဲ့သည့္အတြက္ အေလ်ာ္အေနျဖင့္ သားကို မုန္႕ဖိုး 1 သန္းေပးခဲ့တာျဖစ္သည္။

ခ်င္ယြိက်ိဳးရွယ္ယာခုိးသည့္အေႀကာင္း ရႈနင္သိသြားလွ်င္ စိတ္ဆိုးနုိ္င္သလို၊ တကယ္္လို႕ နင္နင္က သူ႕အေမကို ရွယ္ယာကို အပ္နွင္းကာ စီမံခြင့္ေပးလိုက္လွ်င္ ဆိုသည့္အေတြးေႀကာင့္ သားအမိ နွစ္ေယာက္ကို ယာယီခြဲထားဖို႕ရႈေကာင္းနွင့္ ရႈခ်ိန္တို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာျဖစ္သည္။
 
ရႈနင္က ဒါေတြကို မသိပဲ သူ႕ ပထမဆံုး တည္ေဆာက္ေရး စိီမံကိန္းျဖင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနသည္။ ျပီးေတာ့ ခ်င္ယြိက်ိဳး ျဖစ္သြားသမွ်ကို တိ္တ္တဆိတ္အတည္ျပဳျပီးေနာက္ စိတ္ခ်လက္ခ်ျဖင့္ သူ လုပ္စရာရွိသည္ကိုလုပ္ေနသည္။ ရႈခ်ိန္က မုန္႕ဖိုးထပ္ေပးသျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ေရးအတြက္ တခ်ိဳ႕ကို ေငြေခ်ထားနုိင္သည္။ ခ်င္ယြိက်ိဳးေပးထားသည့္ ဘဏ္ကဒ္ထဲကေန သူ လစဥ္ ေငြထုတ္သံုးနုိ္င္ေသးသည္။ ျပီးေတာ့ သူက ဒီႀကားထဲ ရွယ္ယာကစားရင္း ေငြရွာလို႕ရသလို ေဆာင္းရာသီ အေဆာက္ဦးျပီးခ်ိန္ အဂၤလိပ္စာသင္တန္းေတြ ဖြင့္လွစ္ခ်ိန္မွာ သူ ဝင္ေငြေတြ ဆက္လက္ရရွိနုိင္သည္။
ဖန္ခ်န္းသည္ တကယ္ပါရမီရွင္ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သည္။ ေဆာက္လုပ္ေရးစီမံကိန္းႏွစ္ခုကို ႀကီးႀကပ္လုပ္ေဆာင္ေနစဥ္ ဘယ္တစ္ခုမွ ေႏွာင္းေနွးျခင္းမရွိခဲ့ေပ။ အခ်ိန္ကုန္သြားခ်ိန္တြင္ မ်က္လံုးေတာက္ေတာက္နွင့္ ရႈေယာင္းကို ေမြးဖြားလာခဲ့သည္။

သူက F နိုင္ငံမွာ ရႈဟိန္ ဘာလုပ္ေနသည္ကို လံုးဝမသိခဲ့ေပ။   နင္နင္က ကေလးကိုႀကည့္ရန္ အိမ္ျပန္သြားခ်င္သည္ကိုသိရေတာ့ သူက ခ်က္ခ်င္း ျပန္လာခဲ့သည္။

ဒီဇင္ဘာ ၇ ရက္ေန႔ တြင္ ရႈနင္သည္ မ်က္နွာႀကက္ထိျမင့္ေသာ မွန္ျပတင္းေဘးတြင္ ရပ္ကာ ျခံထဲဝင္လာသည့္   Rolls-Royce ကားကို မတ္တပ္ရပ္ကာႀကည့္ေနသည္။ သူက ေျပးမႀကိဳပဲ ေက်ာက္ရုပ္လို ရပ္လို႕သာေနသည္။
ဘယ္သူက သူ႕ကို အႀကာႀကီးခြဲသြားခိုင္းတာလဲ..ဟုေတြးေနသည္။
ရႈဟိန္သည္ နွင္းမ်ားကို နင္းကာ အိမ္ထဲဝင္လာခဲ့သည္။ သူ႕ဆံပင္မ်ားေပၚတြင္ နွင္းမႈန္ေတြ တင္ေနျပီး ေဆာင္းေလေႀကာင့္ လွပေသာ သူ႕မ်က္နွာက ဖိနွိပ္ခ်ဳပ္တည္းထားရေသာ ခံစားခ်က္ေႀကာင့္ ေပါက္ကြဲထြက္မလိုျဖစ္ေနသည္။ အခု သူ႕ပံုကိုႀကည့္ရတာ ဘယ္သူမွ အနားမကပ္ရဲေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။

 ရႈနင္ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးရပ္ေနတာကို ေတြ႕ရေတာ့ ရႈဟိန္က အံ့ႀသသြားျပီး အျမန္ေျပးလာခဲ့သည္။

ငါ သူ႕ကို မေတြ႕ရတဲ့ အေတာအတြင္း သူက ပိုျပီး ေခ်ာျပီးႀကည့္ေကာင္းလာလိုက္တာ... ￣へ￣

ရႈဟိန္က ရႈနင္ရွိရာေျပးလာစဥ္ သူ႕ကိုယ္ေပၚတင္ေနသည့္ နွင္းမႈန္မ်ားကို ခါလိုက္ျပီး အေပၚထပ္ထားသည့္ ကုတ္အက်ၤီကို ခြ်တ္ကာ ဆြယ္တာေလးပဲ ဝတ္ထားသည့္ ေကာင္ေလးကို လႊမ္းျခံဳေပးကာ သို္င္းဖက္ေပြ႕ခ်ီလိုက္သည္။ ရႈခ်ိန္၏ကိုယ္က အရပ္ပိုရွည္လာျပီး ႀကံ႕ခို္င္က်စ္လစ္သည့္ ကို္ယ္၊ ေျခတံရွည္ရွည္တုိ႕ျဖင့္ အရမ္းကို ေခ်ာေမာခန္႕ညားလို႕ေနသည္။


"မင္း ငါ့ကိုလြမ္းရဲ႕လား?"

ရႈဟိန္က ေမးျပီး ရႈနင္၏လက္ကိုဆြဲကာ မ်က္နွာခ်င္းဆို္င္ ဆြဲလွည့္လိုက္သည္။ သူ႕ညီေလးကို မ်က္လံုးခ်င္း ဆိုင္ႀကည့္ကာ ထပ္ေမးလိုက္သည္။

 " မင္း ငါ့ကိုလြမ္းရဲ႕လား?"

 ရႈနင္က အကိုႀကီးဖက္ထားသည့္ လက္ေမာင္းႀကားက အတင္းရုန္းက ဆင္းေျပးဖုိ႕လိုက္သည္။ အကိုႀကီးက သူအရပ္ဘယ္ေလာက္ရွည္လာတယ္ဆိုတာ ႀကြားခ်င္ေနတာလား။ ရႈနင္က ရုန္းမရေတာ့ ေျဖလိုက္ရသည္။

"လြမ္းတယ္ "

"မင္းရဲ႕ ဘယ္အပိုင္းက ငါ့ကိုလြမ္းတာလဲ..."

မင္းရဲ႕နွလံုးသားထဲကေနလြမ္းတာလား။ ငါ မင္းရဲ႕နွလံုးသားကို လိုခ်င္လြန္းလို႕တပိုင္းေသေနျပီ။

" ကြ်န္ေတာ့္ တကိုယ္လံုးက အကိုႀကီးကိုလြမ္းတာ..."

ဒီဝါက်က အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားစရာေကာင္းတယ္။
ရႈဟိန္က ျပင္းထန္သည့္ စိ္တ္လႈပ္ရွားမႈေႀကာင့္ အသက္ျပင္းျပင္းရိႈက္လိုက္မိသည္။ သူက ရႈနင္ကို ေပြ႕ခ်ီကာ သယ္လာရင္း ဆိုဖာေပၚတြင္ အတူထိုင္လိုက္သည္။ သူက ရႈနင္ကို သူ႕ေပါင္ေပၚတင္ကာ ေပြ႕ဖက္ထားျပီး သူတုိ႕နွစ္ေယာက္ႀကားတြင္ အႀကားအလပ္မရွိေအာင္ ပူးကပ္ဖက္ထားကာ နွာေခါင္းထိပ္ဖ်ားျခင္း ထိကပ္ကာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ေငးႀကည့္ေနသည္။

"မင္း အရပ္ရွည္လာတယ္။ ျပီးေတာ့ ေလးလည္းေလးလာတယ္"
"အကိုႀကီးက ဒါ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။ ကြ်န္ေတာ့္ကို မခ်ီခ်င္ေတာ့လို႕လား။ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ မခ်စ္ေတာ့ဘူးလား။"

အကိုႀကီးက အျမဲခ်စ္မယ္ေျပာျပီး ခုေတာ့ စြန္႕ပစ္ခ်င္ျပီလားဟု ရႈနင္က ေတြးျပီး နူတ္္ခမ္းစူကာ ေမးလိုက္သည္။

 "ဒါ ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္လဲ။ မင္း ငါ့ကိုနမ္းပါလား"

ရႈနင္က နာခံစြာျဖင့္ ရႈဟိန္ရဲ႕နဖူးကို နမ္းလိုက္သည္။  သူ႕ကိုယ္သူလွည့္စားကာ ေနခဲ့ေပမယ့္ ရႈဟိန္က အခု ပိုထြားက်ဳိင္းလာျပီး တကယ့္လူႀကီးလို သူ႕အသံက ႀသလာျပီး သူက ပိုသတၱိရွိလာသည္။ သူ႕ကိုယ္ကေန တဖက္သားကို နွိပ္ကြပ္နုိ္င္သည့္ အရွိန္အဝါက ပိုျပင္းထန္လာခဲ့သည္။

"နူတ္ခမ္းကို နမ္း.... "

"ဒီမွာ အိမ္ေဖာ္ေတြရွိတယ္။ သူတုိ႕ ၾကည့္ေနၾကတယ္။ "

အကိုႀကီးက ဘယ္လိုေတာင္ မ်က္နွာေျပာင္ရတာလဲ။ သူ႕မ်က္နွာနီသြားခဲ့သည္။

"ဘယ္သူမွ မႀကည့္ပါဘူး  "

ရႈနင္ မေသခ်ာ မေရရာ လွည့္လည္ႀကည့္လိုက္ေတာ့ အေစာပိုင္းက ရွိေနသည့္ အိမ္ေဖာ္ေတြ တေယာက္မွ မရွိေတာ့ေပ။  o (╯□╰) o

"နမ္းေတာ့ "

ရႈနင္ သည္ႏွစ္စကၠန႔္ ေလာက္တြန႔္ဆုတ္ေနခဲ့သည္။ ဘုရားစူး.. တကယ့္ကို ႏွစ္စကၠန႔္ေလး တြန္႕ဆုတ္လိုက္မိတာ ရုတ္ရက္  ကမာၻႏွင့္ေကာင္းကင္႐ုတ္တရက္ ျဖစ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ ရႈဟိန္က သူ႕ကို ဆိုဖာေပၚ လွဲခ်ကာ နဖူးေလးကို နမ္းျပီး ေအာက္ကို ဆင္းလာကာ နွာေခါင္းထိပ္နွင့္ ေနာက္ဆံုး နတ္ခမ္းကို ရိႈက္နမ္းလိုက္သည္။ ရႈနင္ရဲ႕လက္ေတြ၊ ေျခေတြက အကိုႀကီးရဲ႕ ခ်ဳပ္ထားတာ ခံရျပီး နည္းနညး္ေလးမွ မလႈပ္နိုင္ေပ။ အကိုႀကီးက တကယ့္ကို ခြန္အားႀကီးလြန္းလွသည္။

 ရႈနင္က ဗလံုးေထြးေျပာလိုက္ေပမယ့္ စကားသံတိတ္သြားရသည္။
ရႈဟိန္ရဲ႕ ႀကီးမားေႏြးေထြးတဲ့လက္ေတြက ရႈနင္ရဲ႕ ေခါင္းအေနာက္ကို ထိန္းကိုင္ထားသည္။ ရႈနင္က စိတ္လႈပ္ရွားကာ မ်က္လံုးကို မွိတ္ထာေးပမယ့္ သူ႕နူတ္ခမ္းေပၚက အကိုႀကီးရဲ႕ နူးညံ့စိုစြတ္ေသာ အထိအေတြ႕ကိုခံစားလိုက္ရစဥ္ ရႈနင္တက္ိုယ္လံုး လွ်ပ္စီးေတြ ျဖတ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။  ရႈနင္၏ႏွလုံး ခုန္ႏႈန္း ျမင့္ တက္                                         လာသည္ႏွင့္ အမွ်သူ႔အစ္ကို၏ႏႈတ္ခမ္းေတြ လွ်ာေတြရဲ႕ အထိအေတြ႕က သူ႕ကို ပိုလႊမ္းမိုးလာခဲ့သည္။ အကိုႀကီးနမ္းတာ မျပီးမခ်င္း သူက အိပ္မက္မက္ေနသလို လြင့္ေမ်ာလို႕ေနသည္။
 
အေဖကေရ.......ဘာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္အစ္ကိုျကီးျဖစ္ေနရတာလဲ။ / (ㄒ o ㄒ) / ~~

"မနက္ျဖန္မနက္က် ငါတို ႔C ျမိဳ႕ကိုျပန္လာၾကမယ္။ ငါ မင္းကိုေျပာစရာရွိေသးတယ္။ အဲ့ဒါ မင္းအေမနဲ႔ပတ္သတ္ေနတယ္ "

ရႈဟိန္ ၏အသံကေပ်ာ့ေပ်ာင္းေနသည္။ သူက ရႈနင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားမည္ကို စိုးရိမ္ေနပံုရသည္။ ဘုိးဘြားပို္င္အိမ္ကို မျပန္ခင္ ရႈနင္ကို အသိေပးသင့္တာကိုေတာ့ ေပးရမည္ျဖစ္သည္။
ရႈနင္ ကသူ႔ကိုၾကည့္ေနစဥ္ ရႈဟိန္က ျဖည့္ညွင္းစြာေျပာလိုက္သည္။

" မင္းအေမက အခ်ိန္မတန္ဘဲ ကေလး ေစာေမြးခဲ့ၿပီး သူ႔ခႏၶာကိုယ္က သိပ္မေကာင္းပါဘူး။ သူမအိမ္ျပန္ဖို႕ အခ်ိန္အေတာ္လိုအပ္တယ္။ သူမရဲ႕က်န္းမာေရးေႀကာင့္ နုိင္ငံျခားမွာ နွစ္ခ်ီေဆးကုဖုိ႕ လိုေနတယ္။ မင္းက အခု အထက္တန္းေရာက္ေနျပီဆုိေတာ့ ေက်ာင္းစာက အေရးႀကီးတယ္။ အခုခ်ိ္န္ နုိင္ငံျခားကို လိုက္သြားျပီး မင္းအေမနဲ႕ေတြ႕ရင္ မင္းစာသင္တာကို အေနွာက္ယွက္ျဖစ္လိ္မ္႔မယ္။"
 
"...... "

" ငါ M နိုင္ငံကို ၂ နွစ္ ေက်ာင္းဆက္တက္ဖုိ႕ သြားရေတာ့မယ္၊ မင္းရဲ႕အေမကိုလည္း ငါဂ႐ုစိုက္ေပးလိုက္ပါ့မယ္ မင္း စိတ္မပူနဲ႕။ စာကိုပဲ ေသခ်ာလုပ္ဖို႕ ငါ့ကို ကတိေပးပါ "

ဘာ? ႏွစ္ႏွစ္ ေတာင္ M နုိင္ငံမွာ ေက်ာင္းဆက္တက္မယ္ ဟုတ္လား။   ရႈဟိန္က ဘြဲ႕ဘယ္နွစ္ခု ယူဖို႕ စဥ္းစားေနတာလဲ။ ရႈနင္ ပါးစပ္ဟကာ သူ႕ကိုေမးလိုက္ခ်င္သည္။ သူ႕ကို အကိုႀကီးက ဘယ္ေလာက္ႀကာေအာင္ ခြဲထားဖို႕ ရည္ရြယ္တာလဲ...

ရႈဟိန္က ဘယ္သူမို႕လဲ။ ရႈနင္ပါးစပ္ဟလိုက္တာနဲ႕ ဘာေမးခ်င္သည္ကို တန္းသိလိုက္သည္။
တလေလာက္ခြဲရတာနဲ႕ေတာင္ သူက ရူးမတတ္ လြမ္းေနတာ။ ၂ နွစ္ေတာင္ခြဲရမည္ကိုေတြးမိျပီး ရႈဟိန္က နင္နင္၏ နူတ္ခမ္းေလးကို စကားမဆိိုနိုင္ေအာင္ အရူးအမူးနမ္းေတာ့သည္။ ရႈနင္လည္း သူ႕အကိုႀကီး၏လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ကာ ျငိမ္ေနလိုက္ေတာ့သည္။
 
" အိုေက! ကြ်န္ေတာ္ အကိုႀကီးကို ကတိေပးပါတယ္"
ဟူး...... ရႈနင္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။
 
"အေမက်န္းမာေရးျပန္ေကာင္းဖို႕က အေရးႀကီးဆံုးပါ။ ဘယ္ေလာက္ႀကာႀကာ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ နားလည္ပါတယ္ "

 ငရဲပဲ.... သူမကို ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္မျမင္ရရင္ အေကာင္းဆံုးေပါ့'...
 
 သူမက အခု ျပန္နွင့္ဒဏ္ေပးခံရတဲ့သေဘာေပါ့။ ဟား...ဟား... အဲ့ဒါ အရမ္းေကာင္းတာပဲ။ သူမက  သမုဒၵရာရဲ႕အျခားတစ္ဖက္မွာေနၿပီး မစားမေသာက္နဲ႕ သူမ ကေလးေတြနဲ႔ ရႈမိသားစုစီးပြားေရးလုပ္ငန္း အေႀကာင္းကို စဥ္းစားေတြးေနလို႕ပဲရေတာ့မယ္။ ဒါဆို သူမ ေသခ်ာေပါက္ ရူးသြပ္ျပီး အကုန္ဆံုးရံႈးရေတာ့မယ္။
 
ရႈနင္ အေတြးနက္ေနသည္ကို ရႈဟိန္က နားလည္မႈလြဲျပီး ရႈနင္ကို ဖက္ကာ နွစ္သိမ့္လိုက္သည္။

 "ငါ မင္းအတြက္ အမျမဲရွိေနပါတယ္ "
ရႈဟိန္က နင္နင္ကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္ထားလုိက္သည္။

"သူတို႔က ငါတို႕ကို နွစ္ႏွစ္ခြဲထားနိုင္မယ္လို႕ ဘယ္သူေျပာတာလဲ"

"...... "
ရႈဟိန္ ၏အၾကည့္က ပိုနက္ရိႈင္းလာျပီး ေလးနက္စြာေျပာလိုက္သည္။
" ငါေစာေစာျပန္လာမယ္။ "

"အိုေက က၊ြန္ေတာ္ အကုိႀကီးကိုယုံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အကိုႀကီး  ဘယ္ေလာက္ပဲ အလုပ္မ်ားေနပါေစ ကြ်န္ေတာ့္ကို 2 ရက္တစ္ခါဖုန္းေခၚပါ။ ကြ်န္ေတာ္ အကိုႀကီးဆီက ဖုနး္ကိုေစာင့္ေနမယ္။ ဒါဆို အကိုႀကီးကုိ ေက်းဇူးတင္မိမွာပဲ "
 
"ငါ့အခန္းထဲမွာ မင္းရဲ႕ေက်းဇူးတင္မႈကို လက္ခံမယ္ေလ  "

ရႈဟိန္က ရႈနင္ကို ဧည့္ခန္းမွာ ထည့္ထားသည့္ နူးည့ံလြန္းသည္ ဆိုဖာေပၚ လွဲခ်ကာ အေပၚမွ ဖိမိုးထားလိုက္သည္။ ဆိုဖာက နူးညံ့သျဖင့္ ရႈဟိန္၏ကိုယ္က သူ႕ကို ဖိလာသည့္တိုင္ သူက နာက်င္မႈကို မခံရေပ။ အကုိႀကီးက သူ႕ကို ခုလို ဖိမိုးကာ ဖက္ထားသည္ကို ရႈနင္ အရမ္းႀကိဳက္သည္။  သူ႕အကိုႀကီးရဲ႕ ဆံပင္ေတြႀကားကို လက္ျဖင့္ ထိုးဖြကစားကာ အကိုႀကီးလည္ပင္းကို လည္နွင့္ ထိလိုက္၊ ေနာက္ေက်ာကို ပြတ္လိုက္၊ မ်က္နွာကို ပြတ္လိုက္နွင့္ လြတ္လပ္စြာ ကစားေနသည္။
   
သူဟာ တကယ့္ကို ေဘးမွာေရာက္ေနတာပဲ။ ဒါက အိပ္မက္နဲ႕ တူေနသည္။

ရႈဟိန္က နင္နင္၏အဝတ္ထဲ သူ႕ရဲ႕ပူေနြးႀကီးမားသည့္ လက္ၿကီးကို ထိုးသြင္းကာ နယ္ခ်ဲ႕ပြတ္သပ္ခ်ိန္တြင္ ရႈနင္၏ မ်က္နွာက ပူရွိန္းလာျပီး မ်က္သားေတြက်ံဳ႕ကာ အသက္ရႈရပ္မတတ္ခံစားလိုက္ရသည္။

"အစ္ကိုႀကီး!"

"မင္းဘက္က အရင္ စတာေလ "

"ကြၽန္ေတာ္ မွားပါတယ္။"

"သိပ္ေနာက္က်သြားၿပီ။"

"အာ.... ယားတယ္.... ဟား...ဟား.... အကိုႀကီး ကြ်န္ေတာ္ မွားပါတယ္။...မွားသြားပါတယ္... "

ရႈဟိန္၏ဘဝတြင္ သူ႕ညီေလးနွင့္ ခုလို ကစားရသည္ကို အရမ္း သေဘာက်ကာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိသည္။ သူ႕ညီေလးနွင့္ ကစားတာ မဝေသးေပမယ့္ နင္နင္က ေခြၽးမ်ား ထြက္လာသည္ကို သူျမင္ၿပီးမွသာ ရပ္တန႔္လိုက္ေတာ့သည္။ သူက ကေလးေလးကို ေပြ႕ခ်ိီကာ အေပၚထပ္ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေခၚလာခဲ့သည္။ သူသည္ ကေလးေလး၏အဝတ္မပါသည့္ ကိုယ္ခႏၶာကိုေတြ႕ျမင္ၿပီးကတည္းက မႀကာခဏေတြ႕ျမင္နုိင္ျပီး နင္နင္ ၏ခႏၶာကိုယ္တစ္ေလွ်ာက္လုံးကို ထိေတြ႕ႏိုင္သည့္အျပင္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ အတူတကြေရခ်ိဳးျခင္းျဖင့္ သူတို႔အၾကားရွိ ရင္းႏွီးမႈေတြ ပိုတိုးလာသျဖင့္ ရႈဟိန္ အရမ္းဝမ္းသာေနမိျပီး မႀကာခင္ ၂ နွစ္ႀကာ ခြဲရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့  ဝမ္းနည္းမိသည္။

ကေလးငယ္ကေတာ္ေတာ္ေလးႀကီးျပင္းလာၿပီး ရႈဟိန္က သူ႕အဝတ္ကို ခြ်တ္သည္ကို နာခံစြာ ခြင့္ျပဳထားလိုက္သည္။ နွစ္ေယာက္လံုး ကိုယ္လံုးတီးျဖင့္ ေရကန္ထဲ ထိုင္လိုက္စဥ္   ေရခ်ဳိး ဆပ္ျပာပူေဖာင္းေတြ ရဲ႕အနံ႔ကေလထဲပ်ံ႕ႏွံ႔သြားကာ သူတို႔ က သုခဘံုေလးထဲ ေရာက္ေနသလိုပင္။ ရႈနင္က အကိုႀကီးရဲ႕ ေျခေထာ က္ႀကားထဲမွာ ေက်ာခိုင္းထိုင္ထားျပီး သူ႕လက္ေလးက ႀကြက္သားမ်ားျဖင့္ ေတာင့္တင္းေနေသာ သူ႕ေပါင္ကို ကိုင္ကာ ညစ္လိုက္သည္။
  ဘုရားေရ..... ဒီအမ်ိဳးသားက တကယ့္ နတ္ဘုရားႀကီးပဲ... ဒီႀကြက္သားေတြက ေတာင့္တင္းေနတာပဲ..... မိုက္တယ္...

"မင္းလည္း ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီလိုႀကြက္သားေတြရလာမွာပါ "

ရႈနင္ က သူ႔ကိုၾကည့္ဖို႔ေနာက္ျပန္လွည့္လိုက္ျပီး သူ႔လက္ေတြက သူ႔အစ္ကိုရဲ႕ဝမ္းဗိုက္ႂကြက္သားေတြကို ထိသြားတယ္။ သူ႔ ဗိုက္က ေခ်ာကလက္ ရွစ္တံုးပဲ...
ရႈဟိန္ရဲ႕ ကိုယ္လက္သုတ္သင္ေပးေနသည္ လက္ အဓိကေနရာကိုေရာက္လာခဲ့သည္။ နင္နင္၏ ေျခေထာက္ေလးကို ခ်ဲကားကာ ပန္းငံုေလးလိုသာျဖစ္ေနေသးသည့္ ပန္းေရာင္သမ္းေနသည့္ ေနာက္ေပါက္ေလးကို  လ်င္ျမန္စြာသန႔္ရွင္းေရး လုပ္၍ အသက္ေအာင့္ထားသည္ ရိႈက္ထုတ္လိုက္သည္၊ ဒီေနရာေလးက မဖြံ႕ျဖဳိးေသးေသာေဘကာင့္ ဘယ္အခ်ိန္မွ သူ ဆြတ္ယူနုိင္မွာလဲ......

 ဒီလိုလုပ္ေပးေနသည့္အခ်ိန္အတြင္း ရႈနင္က သူ႕အကိုႀကီးက အေကာင္းဆံုးဟု ေတြးေနသည္။ သူအေနရခက္မည္စိုးေသာေႀကာင့္ အကိုႀကီးက ထုိေနရာကိုလွ်င္ျမန္စြာ သန္႕ရွင္းေပးခဲ့သည္။ အျခားေနရာကို သန္႕ရွင္းတာေတာ့ သူ အခ်ိန္ယူခ်င္သေလာက္ယူပါေစ...
သူ႔အစ္ကိုကေမ့ေနသလုိပဲ... သူ႕ရင္ဘတ္ကို ပြတ္ေဆးေနတာ 3 ခါေတာင္ ရွိေနျပီမဟုတ္လား။  ╮ (╯▽╰) ╭

ရႈဟိန္က သူ႔ကို ကိုယ္သုတ္ပဝါအႀကီးျဖင့္ ထုပ္ေပးျပီး သူ႕ခါးေအာက္ပိုင္းကို ပုဝါပိုင္းတစ္ခုနွင့္ ပတ္ကာ ရႈနင္ကို ေပြ႕ကာ အိပ္ခန္းထဲသယ္လာခဲ့သည္။
ရႈနင္၏ေခါင္းက ေဘးကို ေစာင္းက်ေနျပီး  x-ray လိုစူးရွသည့္ နင္နင္ရဲ႕မ်က္လံုးေတြက အကိုႀကီး၏အဝတ္ဖံုးေနသည့္ အပိုင္းကို တိတ္တခိုးႀကည့္ေနသည္။ ခုလို အဝတ္ေလးပတ္ထားတာေတာင္ အကိုႀကီးက အရမး္ႀကည့္ေကာင္းတာပဲ။
  "အကိုႀကီး အရပ္ဘယ္ေလာက္ျမင့္ေနျပီလဲ... "

"ကိုယ့္ဖာသာ တိုင္းႀကည့္ေလ  "

"...... "
ငါ ... ဘယ္လိုလုပ္ တိုင္းရမလဲ။
ရႈဟိန္သည္အိပ္ယာေပၚ၌လဲေလ်ာင္းလိုက္ေသာေႀကာင့္ ရႈနင္ အံ့အားသင့္ကာ ပါးစပ္က တြန္႕သြားခဲ့သည္။ ဒါက ကေလးဆန္တာ မဟုတ္ဘူးလား။ ခုလို အိပ္ယာေပၚမွာ လွဲေနေတာ့ သူ ဘယ္လို တုိင္းရမွာလဲ။ ဘုရားေရ... သူ႕ေျခေထာက္ေတြက အရမ္းရွည္တာပဲ။

"190 ဆယ္စင္တီမီတာေက်ာ္တယ္မဟုတ္လား? "

"အင္း။ "

"အကိုႀကီး က အရပ္ အရမ္းျမင့္တယ္!"

"မင္းသေဘာက်လား "

"တကယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္သာ   190  စင္တီမီတာအထိ အရပ္ျမင့္လာနုိင္မယ္ဆိုရင္... အခုေတာ့ 180 စင္တီမီတာေတာင္ မရွိဘူး....  wu wu wu   "
မင္းက ဘာေႀကာင့္ ငါ့ပါးစပ္ကို လာပိတ္တာလဲ...
ရႈဟိန္က သူ႕ပါးစပ္ကို ပိတ္ကာ မခံမရပ္နုိင္ျဖစ္ကာ တုန္လႈပ္စြာ ေျပာလိုက္သည္။

 " ကံမေကာင္းတဲ့ကိစၥေတြကို မင္းမေျပာနဲ႕...မင္းကို ေျပာခြင့္မျပဳဘူး "  

ရႈနင္ မ်က္ရည္မက်ပဲ ငိုေႀကြးခဲ့သည္။ သူက ေခါင္းညိမ့္လိုက္ေတာ့ ရႈဟိန္က ပဝါေလးတခုကိုယူကာ နင္နင္ရဲ႕ေရစိုေနေသာ ဆံပင္ကို သုတ္ေပးလိုက္သည္။ နင္နင္က ဘာမွမေျပာေပမယ့္ နူတ္ခမ္းကို စူေထာ္ထားသျဖင့္ ညီေလး စိတ္မေက်နပ္သည္ကို သိလိုက္သည္။
 " ငါတို႕ မနက္ျဖန္ည အိမ္ျပန္ႀကတာေပါ့"
ဟမ္.... မနက္ပိုင္းမထြက္ဘူးလား...ရႈနင္က ခ်က္ခ်င္း စိတ္ဝင္စားသြားသည္။
"အကိုႀကီး ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဘယ္ကို သြားႀကဦးမလဲ"


ရႈဟိန္ရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြက နက္ေမွာင္သြားသည္။ သူ႕ညီေလးက တကယ့္ ငတံုးေလးပဲ.. သူ႕ကို အာရုံလႊဲရတာ အရမ္းလြယ္တာပဲ..
  " မင္းကို အဝတ္အစားေတြ ၀ ယ္ေပးရဦးမယ္။ မင္းရဲ႕အဝတ္ေတြက  ေသးကုန္ျပီ။ "
အဝတ္ေတြေသးကုန္တာလား။ ရႈနင္က ေထြေထြထူးထူးမေတြ႕လိုက္ေပမယ့္ ဝံပုေလြဆိုးႀကီး ရႈဟိန္က အႀကံဆိုးႀကီးရွိေနသည္။ သူက ခ်စ္စရာ တိရစာၦန္ပံု ျပဳလုပ္ထားသည့္ အ ၀ တ္အစားေတြကို ဝယ္ေပးခ်င္တာျဖစ္သည္။

"ငါ ေလေအးေပးစက္ကို ေလွ်ာ့ေပးထားတယ္။ ဒီအတိုင္း အိပ္ရေအာင္ "
တကယ္လို႕ ရႈေယာင္းသာ ေမြးမလာေသးဘူးဆိုရင္ သူ႕အကိုႀကီးေျပာတာကို ကလန္ကဆန္လုပ္ေနမိဦးမည္ျဖစ္သည္။ အခုေတာ့ ရႈဟိန္ဝတ္ေပးသမွ်ကို ရုန္းကန္ဖို႕ေတာင္ မလုပ္နုိုင္ပဲ အသာတႀကည္ဝတ္ေနရသည္။

"လက္နက္ေျမွာက္!"

ရႈနင္ အရမ္းအံ့ႀသသြားသည္။ ရႈဟိန္ရဲ႕လက္ထဲတြင္  အလြန္တရာပါးလႊာေသာ ခ်စ္စရာေကာင္းေသာေၾကာင္ပံု ညဝတ္အက်ႌတစ္ထည္ကို သူ႔အေပၚသို ႔တင္လိုက္သည္။ ပခုံးႀကိဳးတြင္ဖဲႀကိဳးမ်ားရွိေနသည္။ ေအာက္တြင္ သဘာဝက်က် အၿမီးေလးရွိေနသည္။ ေအာက္ပိုင္းမွာ လက္သည္းေသးေသးေလးပံုလုပ္ေဆာင္ထားျပီး သူ႕ကို ခုလုခုလု မျဖစ္ေစပဲ ဝတ္ရတာ သက္ေတာင့္ သက္သာ ျဖစ္လွသည္။   အဝတ္၏အနားေအာက္၌ေၾကာင္ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းပါရွိသည္။  

"ေလးဘက္ေထာက္ျပီး တြားသြားၾကည့္လိုက္စမ္းပါ။ "

သူ၏မ်က္ႏွာတြင္ အနက္ေရာင္လိုင္းမ်ား ဖုံးလႊမ္းသြားခဲ့သည္။ မလုပ္နုိင္ဘူးလို႕ ရႈနင္က သူ႕စိတ္ထဲမွာ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ျငင္းေနေပမယ့္ ရႈဟိန္ရဲ႕ေလသံက ေနြးေထြးကာ ဆြဲငင္ေနသလိုပင္။ ရႈနင္က ျငိမ္သက္ေနျပီးေနာက္ ခါးသီးစြာျပံဳးကာ အသက္ျပင္းျပင္းရႈႈလိုက္ျပီး ေမြ႕ယာထက္တြင္ ေႀကာင္ကေလး ေလးဘက္ေထာက္သြားသလို လွည့္ပတ္သြားလိုက္သည္။ သူ႕ရဲ႕ သြားလာမႈက ျမန္ဆန္လာျပီး ေခါင္းငိုက္စိုက္ႀကကာ  သူ႔စိတ္ႏွလုံးထဲမွာေလဆင္ႏွာေမာင္းတိုက္ခတ္ေနသည္ဟု ခံစားရၿပီးေနာက္ လူတစ္ ဦး ၏တန္ဖိုးေတာ့ လံုးလံုးကို ကုန္ပါျပီ။  သူ၏ဂုဏ္သိကၡာအားလုံးကို စြန္႕ပစ္ကာ ရႈဟိန္ရဲ႕ ေရႊေပါင္ႀကီးကို ဖက္ဖို႕ ရႈနင္က ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
ရႈဟိန္ ၏အၾကည့္မွာ အလြန္လွ်ိဳ႕ဝွက္ေနသည္။ လွ်ိဳ႕ဝွက္မီးလွ်ံတစ္ခုႏွင့္ တူေနသည္။ ရႈနင္သည္ရွက္႐ြံ႕ေနသျဖင့္သူ၏ ဦး ေခါင္းကို ငုံ႕ထားလိုက္သျဖင့ ္သူ မျမင္ခဲ့ေပ။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ရႈဟိန္ကို သူ တကယ္ တိုက္ခိုက္ခ်င္သည္။ သူသည္လက္သီးဆုပ္ကို တင္းတင္းဆုပ္ကာ ေအာင့္အီးထားရသည္။  ရႈနင္က ရႈဟိန္ဘက္ကို တြားသြားၿပီး သူ၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္အကူအညီမဲ့စြာေမာ့ ၾကည့္လိုက္သည္။

"အမ္၊ အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတယ္၊ အၿမီးလည္း မလႈပ္ရွားဘူး၊ နည္းနည္း ထပ္သြားႀကည့္လိုက္ပါလား။ ငါ တကယ္ကို သိခ်င္တယ္"  

မင္းကို မ်က္ႏွာရေအာင္ငါ လုပ္ေပးျပီးျပီေလ။  ရႈနင္ စိတ္ဆိုးေနသည္။ သူ႕ဆံပင္ေျခာက္ေအာင္သုတ္ေပးသည့္ ပုဝါျဖင့္ ရႈဟိန္  ရဲ႕မ်က္ႏွာကိုပစ္လိုက္သည္!
သူက သတၱိရွိရွိနဲ႔ထိုးႏွက္ခဲ့တာပဲ... ဒီအခြင့္အေရးကို ငါ ဆုံးရႈံးသြားမယ္လို႔ မယုံဘူး။

ဟာ ေသပါၿပီ!

ကမာၻႀကီးခ်ာခ်ာလည္သြားသလို ခံစားလုိက္ရျပီး ရႈနင္က အိပ္ယာထက္တြင္ လဲက်ကာ သူ႕အကိုႀကီးက သူ႕အေပၚကေန ဖိထားလိုက္သည္။
"ေတာ္ျပီလား...."

ရႈဟိန္က စိတ္မဆိုးပဲ သူ႕ကို ခုလိုေျပာလိုက္ေတာ့ ရႈနင္က ရုန္းကန္ရင္း သူ႕အကိုႀကီးကို ေျခလက္နွင့္ ထုရိုက္ရုန္းကန္ရင္း လုပ္ေပမယ့္ သူပဲ ရံႈးလိုက္ရသည္။ရႈဟိန္ပဲ အနိုင္ရေနသည္။
  တစ္ႀကိမ္၊ ႏွစ္ႀကိမ္၊ သုံးႀကိမ္ ...... ဆယ္ႀကိမ္ေလာက္အၾကာတြင္ ရႈနင္က တိုက္ခို္က္ရန္ အားမရွိေတာ့ဘဲ ရႈဟိန္နွင့္ ဆက္ကစားခ်င္စိတ္မရွိေတာ့ေပ။
 ဒါက တကယ္မမွ်တဘူး။

"အစ္ကိုႀကီး ~"

"အမ္?"
ရႈဟိန္က ရႈနင္ရဲ႕ ေျခလက္ေတြကို အသာယာနွိပ္ကာ ေမးလိုက္သည္။
  "မင္း ကိုႏွစ္သိမ့္ေပးေစခ်င္တာလား"

ႏွစ္သိမ့္မႈဆိုတာနမ္းျခင္းလို႔အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ေမ့လိုက္ေတာ့...
ရႈနင္ရဲ႕ မ်က္နွာက ေမွာင္မိုက္ေနျပီး ေမးလိုက္သည္။
   " အစ္ကိုႀကီး..အကုိႀကီးက ဘယ္လိုျဖစ္ျပီး ဒီေလာက္ထြားက်ိဳင္းရတာလဲ...  "
မင္းကအရမ္းအားေကာင္းတယ္၊ တျခားသူေတြအတြက္လည္း တိုက္ခိုက္ရ ခက္ေစတယ္။

"ငါ က ထမင္းစားျပီး မင္းက ဆန္ျပဳတ္ပဲ ေသာက္တယ္ေလ...."

"...... "

"အကိုႀကီး ေနာက္ထပ္ ခ်ခ်င္ေသးလား။ ကြ်န္ေတာ္ အကိုႀကီးကို လက္နွစ္ဖက္နဲ႕ပဲ တိုက္မယ္ေလ   !"

"ဒီမွာလွဲလိုက္.......!"

အိုး, အကိုႀကီးက ငါ့ကို နွိပ္ေပးမလို႕လား။ ရႈနင္ လည္းအံ့အားသင့္သြားၿပီး  သူ၏ႏွလုံးသားကို မည္သို႔ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆို ရမည္ မသိျဖစ္ေနသည္။ အို ဘုရားေရ...ရႈဟိန္က စိတ္ကို အျမန္ျပန္ထိန္းလိုက္ရသည္။ ရႈနင္က စိ္တ္လႈပ္ရွားျပီး ေခြ်းေတာင္ျပန္လာျပီ။ ရႈဟိန္က ရႈနင္ရဲ႕ကိုယ္ေလးကို ညင္ညင္သာသာ နွိပ္ေပးလိုက္သည္။ သူ႕ရဲ႕ ေတာင္ပူစာေလးကို စက္ဝိုင္းလို ညင္သာစြာ နွစ္ခါ၊ သံုးခါ လွည့္ပတ္ပြတ္သပ္ရင္း ဖြဖြနိွပ္ေပးေနသျဖင့္ ရႈနင္ အူယားလာသည္။
What the fuck.
"အကိုႀကီး...ဘာလို႕ အဲ့ဒိီေနရာမွာခ်ည္းပဲ နွိပ္ေနတာလဲ... "

"ငါ ဒီလိုနွိပ္ေပးတာ ေကာင္းတယ္မဟုတ္လား . "
" အင္း..အကိုႀကီး ကြ်န္ေတာ္ အိပ္ခ်င္ေနျပီ "
ေတာ္ပါေတာ့... အကိုႀကီး က ေကာင္းကင္ထက္က ေန၊လနဲ႕ ႀကယ္စင္ႀကီးပါ.. ကြ်န္ေတာ္ မွားသြားပါတယ္..
  (ㄒ o ㄒ) / ~~  

"ေကာင္းၿပီ"
ရႈဟိန္သည္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ သြားကာ တဘတ္ကို ေရဆြတ္ျပီး ရႈနင္ရဲ႕ ကိုယ္ကို သုတ္ေပးကာ ေျခလက္မ်ားကုိ သန္႕ရွင္းေရးျပန္လုပ္ေပးလိုက္သည္။ ကေလးေလးက အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ သူလုပ္ေပးသည္ကို နာခံစြာေနသျဖင့္ ရႈဟိန္ရဲ႕ ရင္ထဲ ႀကည္နူးလို႕ေနသည္။
သူ႕အကိုႀကီးက တကယ္ကို ႀကင္နာနူးည့ံျပီး အရမ္းေကာင္းတာပဲ...
ရႈနင္ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြ ဝါးလာခဲ့သည္။ ငါ့ရည္းစားသာ ခုလို ႀကင္နာတတ္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲ။ ငါေသသြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ေနာင္တရမွာမဟုတ္ဘူး။
   ရႈဟိ္န္က သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ျပီး ညီေလးေဘးတြင္ လာလွဲလိုက္သည္။ သူ မအိပ္ခ်င္ေသးေပ။ ခ်စ္ရေသာ ညီေလးကို ေထြးေပြ႕ကာ လည္ပင္းနားတြင္ သူ႕မ်က္နွာအပ္ကာ ေမႊးပ်ံ႕ေသာ ကိုယ္သင္းနံ႕ေလးကို ရႈသြင္းေနသည္။ ျဖစ္နုိင္ရင္ အခ်ိန္ေတြကို ရပ္တန္႕ျပီး ခုလို တသက္လံုးေနသြားလိုက္ခ်င္သည္။

သူ႕လည္ပင္းတြင္ အကိုႀကီး၏ထြက္သက္ေတြးတို႕ကို ရလိုက္ေသာေႀကာင့္ ရႈနင္က အိပ္ခ်င္မူးတူး မ်က္လံုးဖြင့္ကာ ေမးလိုက္သည္။
"အကိုႀကီး ဘာလုပ္ေနတာလဲ"


  အစ္ကိုႀကီး၏ဆံပင္သည္အလြန္ေပ်ာ့ေပ်ာင္းလြန္းျပီး အလြန္ေတာက္ပေနသည္။

Shu Heng စကားမေျပာပဲ ကေလးေလးေျပာတာကို တိတ္ဆိတ္စြာနားေထာင္ခဲ့သည္။ ကေလးေလးက သူ႕ရင္ဘတ္ကို ခုလို နားရြက္ျဖင့္ ကပ္ထားျခင္းကိုႏွစ္သက္သည္မွာ အံ့ၾသစရာမဟုတ္ေပ၊

ေသးငယ္တဲ့အသားကပ္သာသာ ပါးလႊာသည့္ အက်ႌကိုဝတ္ဆင္ထားရေသာ ရႈနင္က အတြင္းခံေလးသာဝတ္ထားသည့္ အကိုႀကီးနွင့္ ေျခလက္ျခင္း ယွက္ေနျပီး အသားခ်င္းထိေနသည္ကို အတိုင္းသားခံစားေနရသည္။ သူတုိ႕က တသားတည္းလို ျဖစ္ေနသည္။ သူ႕အကိုႀကီးက သူ႕ကို ဘယ္ေတာ့မွ မခ်စ္ေလ်ာ့မည္မဟုတ္ေပ။ အရင္ဘဝတုန္းက သူ႕အကိုႀကီးက သူ႕ကိုမုန္းတယ္ထင္ခဲ့ေပမယ့္ ထြက္သက္ဆံုးအထိ အကိုႀကီးတစ္ေယာက္တည္းက ပဲ ခ်စ္ေပးခဲ့မည္ဟု မထင္ခဲ့မိေပ။

ဒီလို စဥ္းစားလိုက္တာ ရွက္စရာပဲ၊ သူဟာ အစ္ကိုအရင္းႀကီး မဟုတ္လား။  အနာဂတ္မွာ ငါက လိင္တူခ်စ္သူျဖစ္တယ္ဆိုတာ သူ သိရင္ အကိုႀကီး ေၾကကြဲသြားမွာလား။

အကိုႀကီးက သူ႕အေႀကာင္းကို အေနွွးႏွင့္အျမန္ေတြ႕သြားလိမ့္မည္။ သူႀကီးျပင္းလာသည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္တျဖည္းျဖည္းခ်င္း အသိေပးျပီး သူ ရည္းစားကိုအိမ္သို႔ေခၚလာလွ်င္ အကိုႀကီးက သေဘာမတူပဲ ကန္႕ကြက္မလား။ ေနာင္ အနာဂါတ္ သူ႕ပါတနာအေႀကာင္းကုိ စဥ္းစားလိုက္ခ်ိန္တြင္ ရႈနင္က မေပ်ာ္ေတာ့ပဲ စိတ္ထဲ တင္းႀကပ္လာခဲ့သည္။
 "ဘာမွားလို႔လဲ?"

႐ုတ္တရက္သူ ျပန္သတိရလာသည့္အခါ ရႈနင္ ၏မ်က္လုံးမ်ားက ဝမ္းနညး္ရိပ္တို႕ အျမန္ဖံုးကြယ္လိုက္ျပီး ျငင္းလိုက္သည္။
 '' ဟင့္အင္း ... ဘာမွ မရွိဘူး  ~"

နင္နင္၏ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းသည္ သူ လိမ္ေနေႀကာင္းေဖာ္ျပေနသည္။ ရႈဟိန္က ရႈနင္ရဲ႕မ်က္နွာနားကို တိုးကပ္ကာ ေမးလိုက္သည္။ ရင္ထဲတြင္ နင္နင္က စိတ္ဝင္စားေနသည့္ မိန္းကေလးရွိေနျပီလားဟု ေတြးကာ မ်က္လံုးအေရာင္ေတြ နက္ေမွာင္လာသည္။

သူ ဘယ္ေတာ့မွ နင္နင္ကို အျခားမိန္းကေလးနွင့္ တြဲသည္ကို ခြင့္ျပဳမည္မဟုတ္ေပ။ ရႈဟိန္၏မ်က္လံုးမ်ားက ေႀကာက္စရာေကာင္းလာျပီး စိုက္ႀကည္ေနသျဖင့္ ရႈနင္က အမွန္တိုင္းဖြင့္ေျပာလိုက္သည္။

  -" မင္းဘယ္သူ႔ကိုစဥ္းစားေနလဲလို႔ငါ့ကိုေျပာျပပါ"

"အကုိႀကီးအေႀကာင္းကိုပါ။ ကြ်န္ေတာ္ က်ိန္ရဲတယ္"
ဒါဟာတကယ္ပဲအမွန္တရားပဲ။ ရႈနင္ သည္အျပစ္မဲ့သူျဖစ္ၿပီး မ်က္လုံးေပကလပ္ ေပကလပ္ျဖင့္ ႀကည့္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
 ရႈဟိန္က ရႈနင္၏လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ကာ သူ႕မ်က္နွာကို ထိကိုင္ေစျပီး ေျပာလိုက္သည္။

"တကယ္ပဲလား"
"အမ္း "

"ငါ့ကိုသက္ေသျပတဲ့ အေနနဲ႕ နမ္းပါ။ "

"...... "

" မင္းငါ့အေႀကာင္းကိုစဥ္းစားေနတယ္လို႔ထင္ေစခ်င္တာလား၊"

နတ္ဘုရားႀကီးေရ....ဘယ္လိုေတာင္ ေျပာေနတာလဲ..
ရႈနင္က မတတ္သာပဲ အရမ္းကို အနမ္းခံခ်င္ေနသည့္ အကိုႀကီးမ်က္နွာကို မြ မြ မြ ဆိုျပီး အသံထြက္ေအာင္ သံုးႀကိမ္တိတိ နမ္းေပးလိုက္သည္။

  သုံးႀကိမ္ေတာင္လား။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာ သူ မသိေပမယ့္သူ႔ႏွလုံးက ပ်ားရည္လိုခ်ိဳၿမိန္ေနသည္။ ရႈနင္က    အသက္ရႉနႈန္း မမွန္ျဖစ္လာျပီး သူ၏လက္ကေလးသည္ရင္ဘတ္တြင္ကိုင္ထားသည္။

ရႈဟိန္သည္သူ၏လႈပ္ရွားမႈမ်ားကိုၾကည့္ၿပီး ရင္ထဲကေန အလြန္အမင္းစိတ္ရႈပ္ေနသည္။ သူက နင္နင္၏လက္ေလးကို အနည္းငယ္ညစ္ကာ ကေလးေလးရဲ႕ရင္ဘတ္ေပၚ ေခါင္းတင္ကာ နွလံုးခုန္သံကို နားေထာင္ေတာ့ ရင္ခုန္သံျမန္ေနသည္ကို သိလိုက္သည္။
 သူက ဒါ ဘာကိုဆိုလိုတယ္ဆိုတာ နားလည္လို႕လား။ အခ်စ္အေႀကာင္းကို နင္နင္သိေနျပီလား။ ကိစၥမရွိပါဘူး။ မင္းကိုငါေစာင့္ေနမယ္။
ရႈဟိန္၏ မ်က္လုံးမ်ားကိုပိတ္လိုက္ကာေနာက္ဆုံးတြင္အိပ္စက္အနားယူေတာ့သည္။ သူ႔လက္ထဲတြင္ ဖက္ထားသည့္ သူ႕ တစ္သက္တာလုံး ခ်စ္ျမတ္ႏိုးမည့္ ေကာင္ေလးကို ဖက္ထားလိုက္ရသျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို ခံစားလိုက္ရသည္။

ရႈနင္က သူ႕ကိုယ္ကို အကိုႀကီးလက္ေမာင္းထဲ တိုးဝင္ကာ သက္ေတာင့္သက္သာရွိမည့္အေနထားကို ရွာလိုက္သည္။ ညနက္ေနျပီ။ သူ႕အကုိႀကီးက သူကအတြက္ ဘယ္လို အဝတ္မ်ိဳးကို ဝယ္ေပးမွာလဲ။ အခု သူဝတ္ထားတဲ့ ညအိပ္ဝတ္စံုက မိန္းကေလးဆန္ေနသည္။ ေစ်းကြက္ထဲတြင္ မိန္းကေလးဆန္ဆန္ ညအိပ္ဝတ္စံုေတြ ေခတ္စားေနတာမ်ားလား။
 သံသယမ်ားျဖင့္ ရႈနင္က သူ႕အကိုႀကီး၏ေျခလက္ထဲတြင္ သိုင္းဖက္ခံထားရျပီး အိပ္ေမာက်သြားခဲ့သည္။
****************-**************





Chapter ( 69) _(Z+U)

အိုး ..

ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ?

ရှုနင် ၏မျက်နှာအမူယာက ဘာကိုမှ မမြင်သလိုနေလိုက်ပေမယ့် သူ၏စိတ်တွင်မသေချာ မရေရာသလိုဖြစ်နေခဲ့သည်။ အဖိုးက အဖေ့ကို ဆက်သွယ်လိုက်တာလား။ ဒါ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ဆွန်းလင်းလည်း ကိစ္စသေးသေးလေးကြောင့် အဘိုးနှင့်မတိုင်ပင်ဘဲ ဘယ်တော့မှ လုပ်လေ့မရှိခဲ့ပေ။။

ရှုချိန်က  ဘာလို့ အရမ်းဒေါသထွက်ရတာလဲ။

ရှုချိန်က ကုမ္ပဏီရေးရာအားလုံးကိုကုမ္ပဏီအတွင်းမှာပဲ ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းလေ့ရှိပြီး မိသားစုရှိရာ အိမ်ကို ဘယ်တော့မှ သယ်ဆောင်မလာပေ။   ဒါက ကြီးကြီးမားမားမဟုတ်ခဲ့ရင် သူ့သားရှေ့မှာမဟုတ်ဘဲ အပြင်မှာပဲ ဖြေရှင်းလိုက်မှာဖြစ်သည်။
ချင်ယွိကျိုးက ဒီရှယ်ယာတွေကိုယူခဲ့တာလား။ ချင်ယွိကျိုးက ရှယ်ယာတွေကို ယူရုံသာမက သားလေးကို လည်း လမ်းလွဲအောင် ပြောဆိုသည့်အပြင် မဟုတ်တာကိုလည်း သင်ပေးသေးသည်။

တကယ်တော့, ရှုနင်က  အခြေအနေကိုလျှော့တွက်မိတာဖြစ်သည်။ ရှုကောင်းနှင့် ရှုချိန်တို့ သားအဖ နှစ် ဦး စလုံးသည်ကလေးပြန်လာသည်ကိုသိသောကြောင့် ချင်ယွိကျိုး၏လုပ်ရပ်ကို အသာစောင့်ကြည့်နေကြတာဖြစ်သည်။
  သူမ ဘာလုပ်မည်ကို သူတို့အတိအကျသိချင်နေကြသည်။ သူ့သားအကြီးကို သူမကြောင့် တကယ်ဆိုးဆိုးဝါးဝါးထိခိုက်စေချင်လားလို့ ရှုကောင်းက ရှုချိန် ကိုမေးခဲ့တယ်။ တကယ်တော့ ရှုဟိန် မရှိရင် ချင်ယွိကျိုး ကဒုတိယထပ်တွင်  ဝင်မွှေဖို့ နည်းလမ်းရှာနိုင်ပေမယ့်    လုံခြုံရေးက အရမ်းတင်းကျပ်လွန်းလို့ သူမမှာ လုံးဝအခွင့်အရေးမရှိခဲ့ပေ။ သူမရဲ့လှုပ်ရှားမှုကို လျှို့ဝှက်စောင့်ကြည့်မည့် ကင်မရာတပ်ထားပြီး သူမ ဘာလုပ်မလဲဆိုတာ ကြည့်ရန်သားအဖ နှစ်ယောက် တိုင်ပင်ခဲ့ကြသည်။

ရှုနင်မပြန်ခင် ချင်ယွိကျိုးက ရှုနင်၏ဒုတိယထပ်ကို သွားပြီး ဘေးခန်းတွင် ပုန်းနေသည်။ ရှုနင် ဖုန်းပြောရင်း ထွက်သွားတော့မှ သူမ သားအခန်းထဲ ဝင်သွားသည်ကို တွေ့ခဲ့သည်။ နောက်အခန်းထဲတွင် စောင့်ကြည့်ကင်မရာမရှိပေမယ့် ကော်ရစ်တာတွင်တပ်ထားသော ကင်မရာအရ သူမ၏ အကျီၤအောက်တွင် သဘာဝမကျစွာ ပိုမိုဖုဖောင်းနေခဲ့သည်။ အတွင်း၌ဝှက်ထားသောအရာတစ်ခုခုရှိနေလောက်သည်။
ရှုဟိန်က ရှုနင်ကို မြို့တော်ကို ခေါ်သွားသည့်နေ့က ကားပေါ်တွင်ပြောခဲ့သည့်စကားကို ရှုချိန်ဆီကို ဖုန်းဆက်ပြောခဲ့သည်။ ရှုနင်က ကုမ္ပဏီကို စွန့်ခွာပြီး အိမ်ကိုပဲ ဂရုစိုက်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြောင်း ပြောပြခဲ့သည်။
ရှုချိန်က သူ့ဖခင် ရှုကောင်းနှင့် သွားတိုင်ပင်တော့ ရှုကောင်းက ဘာမှမပြောပဲ နူတ်ခမ်းကို တင်းတင်းစေ့ထားလိုက်သည်။ ဒုတိယမြေးလေးက အရမ်းမတော် မထက်မြက်ပေမယ့် ချစ်စဖွယ်ကောင်းပြီး နာခံမှုရှိသည်။ ရှုဟိန်က အရမ်းကို ထက်မြက်ပေမယ့် သူက ရှုအိမ်ရဲ့သွေးသားရင်းမဟုတ်ပေ။ ရှုနင်က ရှုဟိန်ကို သူ့အကိုရင်းဟု ထင်နေသောကြောင့် ခုလို ဆုံးဖြတ်လိုက်တာဖြစ်နိုင်သည်။ ရှုဟိန်က ဘယ်လောက်တော်ပါစေ ရှုအိမ်ရဲ့စီးပွားရေးကို ဆက်ခံလို့မရပေ။ ပြီးတော့ ရှုချိန်က ရှုဟိန်ကို သားအရင်းလို သဘောထားသောကြောင့် သားဖြစ်သူ၏ ဖခင်စိတ်ကို လေးစားသောအားဖြင့် ရှုကောင်းက ရှုဟိန်ရဲ့အကြောင်းကို ထုတ်ဖော်ပြောလို့လည်းမရပေ။

ရှုကောင်းက ရှုနင်ကိုချစ်သည်။ ဒါကြောင့် သူ့မြေးကို အလိုလိုက်သည့်အနေဖြင့် ရှယ်ယာများပေးလိုက်သည်ကို အထင်မြင်မလွဲစေရန် သူ့သားရှုချိန်ကို ပြောပြလိုက်သည်။ ကျောင်းပိတ်ရက် ရှုနင် အိမ်ပြန်လာချိန်တွင် ရှုကောင်းက သူ့မြေးလေးကို ရှယ်တွေကို ထုတ်ယူလာပြီး ပျော်ရွှင်စွာ ပေးလိုက်သည်။ ရှုနင်က ဒါကို လက်ခံလိုက်သည်နှင့် ပြီးပြီ။ ဒါပေမယ့် ရှုချိန်က စောင့်ကြည့်ကင်မရာမှ ချင်ယွိကျိုး ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်လုပ်သည့်အဖြစ်ကို တွေ့လိုက်တော့ ဒေါသပေါက်ကွဲပြီး အိမ်ကိုချက်ချင်းရောက်လာခဲ့သည်။
 
ရှုကောင်းက သူ့သားဘာကြောင့်ရောက်လာသည်ကို နားလည်သောကြောင့် ရှုနင်ကို ပြောလိုက်သည်။
နင်နင် မြေးလေး... မင်း အဖေက အလုပ်နဲ့ပတ်သတ်ပြီး ဆွေးနွေးစရာရှိနေတယ်။ ခဏနေရင် လူရှုပ်ပြီး စကားများလာတော့မယ်။ အဖိုး အခုတလော ပန်းပင်အသစ်စိုက်ထားတာ မြေးလေးကိုပြမယ်.. အဖိုးနဲ့အတူ သွားကြည့်ရအောင်

မိဘနှစ်ပါးရန်ုဖြစ်သည့် ဖြစ်ရပ်က ကလေးတွေမမြင်သင့်တာကြောင့် ရှုကောင်းက ရှုနင်ကို ခေါ်ထုတ်သွားဖို့လုပ်လိုက်သည်။ ရှုနင်က သူတူးပေးထားတဲ့ သေတွင်းထဲ သူ့အမေ တန်းတန်းမတ်မတ်ကြီးခုန်ချသွားလိုက်ပြီဆိုတာ သိလိုက်ပြီး ပျော်သွားသည်။

 ဟား...ဟား ......

ပထမ ဘဝတွင် ချင်ယွိကျိုးရဲ့လုပ်ရပ်တွေ ကအံ့သြလောက်အောင်ကောင်းမွန်ပြီး ချောမွေ့ခဲ့သည်။  သူမသည်ချမ်းသာကြွယ်ဝသော အိမ်ကြီးတစ်ခု၏အိမ်ရှင်မဖြစ်ပြီး ရှုချိန် ၏နောက်အိမ်ထောင်အဖြစ် ယူလိုက်သည့် ဇနီးဖြစ်သည့်အတွက်ဂုဏ်ယူခဲ့ သည်။ သူမသည်မဂ္ဂဇင်းများနှင့်ပရဟိတလုပ်ငန်းများတွင်ပါ ၀ င်ခဲ့သည်။ ဆင်းရဲသောသူတို့ကို ကူညီခြင်းနှင့ ်တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားများကိုထောက်ပံ့တို့ကိုလုပ်ပြီးတော့ ချမ်းသာပြီး ကြင်နာသော သူဌေးကတော်ဆိုသည့် သူမ ပုံရိပ်ကို လူတွေ အမြင်ကောင်းအောင် လုပ်ခဲ့သည်။ သူမရဲ့ဘဝက တကယ့်ကို ဘဝမှာ အောင်မြင်မှုရခဲ့သည့် စင်ဒရဲလား၏တကယ့်ဘဝပုံစံဖြစ်သည်။ သူမ လိုအပ်တာက မိသားစုနောက်ခံကောင်းကောင်းနဲ့ သူမလုပ်ခဲ့သည့် ကောင်းမွန်သည့် သမိုင်းကြောင်းသာဖြစ်သည်။  

ယခုဘဝတွင် ရှုဟိန် က သူမကိုနေရာတစ်ခုပေးခဲ့သည်။ ချင်ယွိကျိုး ကံဆိုးသည့်အချက်က ရှုနင်က ပြန်လည်မွေးဖွားလာပြီး သူမရဲ့ဟန်ဆောင်မျက်နှာဖုံးကွာကျစေရန် ထောင်ချောက်များစွာဆင်ကာ သေတွင်းတူးပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုယ်လုပ်တဲ့ မကောင်းမှုက ကိုယ့်ဆီပြန်ရောက်လာသည့် အရသာကို သူမ ခါးသီးစွာ ခံစားရတော့မည်ဖြစ်သည်။

တတိယအထပ်ရှိ အခန်း၌ သူတို့စုံတွဲ ရန်ဖြစ်ကာ ငိုသံတွေထွက်လာသည်။ ရှုချိန်က တကယ့်ကို လူကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့် သူဘယ်လောက်ပဲဒေါသထွက်ပါစေ သူ့မိန်းမကိုလက်ဖြင့်ပင် မရွယ်ပေ။ ချင်ယွိကျိုးက ကိုယ်ဝန်ရှိနေသောကြောင့် အခန်းထဲရှိ အသုံးအဆောင်များကို ပေါက်ခွဲခြင်း၊ အသံကျယ်ကျယ်ပြောခြင်း မလုပ်မိအောင် စိတ်ကို ထိန်းချုပ်ထားပေမယ့် ချင်ယွိကျိုးကတော့ အော်ဟစ်ငိုကြွေးကာ ပေါက်ခွဲလိုက်၊ ကန်ကြောက်လိုက်နှင့် စိတ်ပြေအောင်လုပ်နေသည်။ ရှုချိန်က သူမရဲ့လုပ်ရပ်ကိုကြည့်ကာ စိတ်ပျက်သွားသည်။ သူမက ဘာကြောင့် အကြောင်းသင့် အကျိုးသင့် စကားဖြင့်ပြောဆိုကာ ဘာကြောင့် မဖြေရှင်းနိုင်ရတာလဲ။
"ထ!"
"မထဘူး"
ချင်ယွိကျိုး က ဆိုဖာပေးထိုင်နေပြီး သူမယောကျာ်းကို ကလန်ကဆန်ပြန်ပြောလိုက်သည်။  အပျော့ဆွဲဖြင့် နူးညံ့စွာပြောတာ အလုပ်မဖြစ်တော့ သူမက နွေးထွေးနူးညံ့သောပုံရိပ်ကိုဖယ်ကာ ဒေါသဖြင့်မေးလိုက်သည်။
  " ကျွန်မ ဘာလုပ်နေလို့လဲ။ ရှုနင်က ကျွန်မရဲ့သားပဲ။ သားရဲ့ရှယ်ယာတွေကို ကျွန်မ သိမ်းထားလို့မရဘူးလား။ ကျွန်မက ရှုနင်ရဲ့ရှယ်ယာတွေကို ရောင်းစားမယ်လို့ ထင်နေတလား။ အဖေက ရှုနင်ကို ရှယ်ယာတွေမပေးဘူးဆိုရင်တောင် နောင်တချိန်မှာ ရှင့်ရှယ်ယာတွေကို နင်နင်ကို ပေးမှာပဲမဟုတ်ဘူး။ ဘာကြောင့် ကျွန်မက လောဘကြီးပြီး ဒါတွေကို သိမ်းပိုက်တယ်လို့ ပြောနေရတာလဲ "

"ဒါ မဖြစ်သင့်ဘူး "

ချင်ယွိကျိုး က အဲဒီလိုလုပ်ဖို့ ရည်ရွယ်ခဲ့ပေမယ့ ်ဒီရှုပ်ထွေးနေတဲ့အခြေအနေကို သူမ ရင်ဆိုင်လိုက်ရသည်။  ဤအရာအားလုံးကို ရှုကောင်းက ဖန်တီးခဲ့ပြီး သူနှင့် ရှုချိန် ပြသနာဖြစ်အောင် တမင် ရှုနင်ကိုရှယ်ယာတွေပေးသလိုနှင့် လှည့်စားခဲ့တာဖြစ်မည်။  ချင်ယွိကျိုးက ဒီလိုတွေးမိသည်နှင့် သူမ ယောက်ျားကို သူမဘက်ပါအောင် ဆွဲဆောင်ဖို့ ပို၍ ပင်ကြိုးစားခဲ့သည်
" ကျွန်မက ဒီဟာတွေကို လုံခြုံတဲ့နေရာတစ်ခုမှာ သိမ်းထားပါတယ်။ ရှင်မယုံရင် ကျွန်မ ပြမယ်"

အခန်းထဲတွင် မီးခံသေတ္တာရှိပေမယ့် ရှုချိန်က ဘယ်တော့မှ ချင်ယွိကျိုးရဲ့ မီးခံသေတ္တာကို မထိခဲ့ဖူးပေ။ ချင်ယွိကျိုးက အောက်ထပ်ကို ဆင်းကာ ရှုချိန်နှင့်မနက်စာ အတူစားချင်သည်။ အစောပိုင်းတွင် အိမ်ဖော်များက သူမ အခန်းထဲ ပို့ပေးလိုက်သည့် အစားအစာကို လက်ဖျားဖြင့်ပင် မထိထားပေ။ အခု သူမက ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ကာ မတရားခံရသလို ငိုကြွေးနေသည်။

သူမ အောက်ဆင်းသွားတော့ ရှုချိန်က မီးခံသေတ္တာ ကိုဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ တကယ်ရှယ်ယာများကိုတွေ့လိုက်ရသည်။ ရှုချိန်က ဒီရှယ်ယာတွေကို ယူလိုက်သည်။ ချင်ယွိကျိုးငိုနေပေမယ့် သူ့လုပ်ရပ်က မှားတယ်လို့ မထင်ပေ။ သူမက ဒီအကြောင်း သိချင်တယ်ဆိုရင် နင်နင်ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဖွင့်မေးလို့်ရတာပဲ မဟုတ်လား။ သားအမိချင်း လျှို့ဝှက်ထားမည် မဟုတ်ပေ။ ဒါပေမယ့် ချင်ယွိကျိုးက သူမသား ပိုင်ဆိုင်သည့် ရှယ်ယာကို တိတ်တဆိတ်ခိုးယူလိုက်သည့်အပြုမှုက ရှုချိန်အတွက် စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်စေသည်။

ချင်ယွိကျိုးက ရှုချိန်နှင့် အတူစားသောက်ချင်ပေမယ့် ရှုချိန်က အောက်ထပ်ကို ဆင်းသွားခဲ့သည်။

နင်နင်ကို သူမ ရှယ်ယာသိမ်းထားပေမယ်လို့ပြောရင်လည်း နင်နင်က သူ့အမေကို ဘာပြောမှာမို့လဲ။ နင်နင်က ငယ်ကတည်းက မိဘတွေရဲ့ အချစ်ကို ငတ်နေသူဖြစ်လို့ မိဘတွေက သူ့ကို ဂရုစိုက်ပေးတာကို ခံယူချင်မှာ သဘာဝပဲလေ။ အခုတော့ ချင်ယွိကျိုးက အရင်ယူပြီးနောက်မှာပြောမှာလား။ သားအမိဖြစ်ပေမယ့် နင်နင်ရဲ့ ရှယ်ယာတွေကို မင်းခိုးလို့မရဘူးလေ။  ဒါက မဖြစ်သင့်တဲ့အရာပဲ။

ချင်ယွိကျိုးကို ခေါ်သွားရင် နင်နင်တစ်ယောက်တည်းဖြစ်ပါ့မလား။ သားလေး ဝမ်းနည်းနေမလား။ သူတို့ 1 နာရီလောက် စကားများကြပေမယ့် ချင်ယွိကျိုးက နောင်တလုံးဝမရသောကြောင့် ရှုချိန်က ဒေါသအရမ်းထွက်လာပြီး ရှယ်ယာတွေကို ပြန်ယူကာ အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာပြီး သူ့အဖေဆီကို ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။

ရှုကောင်းက ဖုန်းကိုင်မယ့်အစား ဖုန်းချပစ်လိုက်သည်။ ရှုနင်ရဲ့မျက်လုံးထဲတွင် သူ့အဖေနဲ့သူ့အဖိုး သဘောထား ကွဲလွဲနေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။
သူ့အဖေရွေးလိုက်တဲ့ မိန်းမပဲလေ... ဒီလိုခံစားနေရတာကို သူ လည်း ဘာမှလုပ်မပေးနိုင်ပေ။ ရှုနင်က စိတ်ဓါတ်ကျနေသော သူ့အဖေဆီကို သွားကာ ခေါ်လိုက်သည်။
" အဖေ၊ အလုပ်ပြီးပြီလား"

" အင်း... ပြီးပြီ။  အဘိုးရဲ့ပန်းတွေ လှရဲ့လား?"

"သူတို့ကို အဖိုးက ကောင်းကောင်းဂရုစိုက်ထားလို့ သဘာဝအတိုင်းပွင့်နေပြီး အရမ်းလှတယ် "
ရှုနင်သူ့အဖေကိုကြည့်လိုက်တော့ ရှုချိန် တကယ် ဝမ်းနည်းနေသည်ကိုတွေ့တော့ ပြောလိုက်သည်။

 " ဖခင်၊ ဖန်လုံအိမ်ကို သွားကြည့်ချင်လား။ အဲ့ဒီမှာ ခရမ်းရောင်ပန်းပွင့်တွေ ပွင့်နေတယ်၊ ပြီးတော့သူတို့ အရမ်းကြည့်လို့ကောင်းတယ်။ အဖေ့ရဲ့စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေက လုံးဝလျော့သွားမယ်လို့ ကျွန်တော်ထင်တယ် "

ရှုချိန်က တိတ်ဆိတ်စွာသက်ပြင်းချပြီး သဘောတူလိုက်သည်။ သူက သူ့သားနဲ့ချိန်းတွေ့နိုင်တဲ့သဘောပေါ့။  နေရောင်က တောက်ပနေပြီး လှပသောပန်းများအားလုံးပွင့်နေခဲ့ပြီ။ လှပသောရှုခင်းသည်လူတစ် ဦး ကို စိတ်လက်ပေါ့ပါးသွားစေသည်။ သားအဖနှစ်ဦး ပန်းဥယျာဉ်ထဲ လှည့်ပတ်သွားနေကြသည်။

 သူတို့ နှစ်ယောက် ပြုံးရယ်ကာ လမ်းလျှောက်နေကြသည်ကို မျက်ဝန်းတစ်စုံက လျှို့ဝှက် စောင့်ကြည့်နေပြီး မနာလိုစိတ်ပေါ်နေသည်။

ဆွန်းလင်းက နူတ်ခမ်းက မသိမသာပြုံးကာ ဥယျာဉ်ထဲက သားအဖကို လိုက်ကြည့်နေသည့် သခင်ကြီးရှုကောင်းကို ကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
  "သခင်ကြီး မနာလိုဖြစ်နေတာလား။ အဲ့ဒါက သခင်ကြီးရဲ့သားနဲ့မြေးတွေပါ... သခင်ကြီး စိတ်မပူပါနဲ့...   "
ရှုကောင်း "...... "

အကယ်၍ သူတို့ကနှစ်အနည်းငယ်လောက် အသက် ငယ်နေဦးမယ်ဆိုရင် ဆွန်းလင်းက ရှုကောင်းကို ပုန်းကာ ကြည့်နေသည့် သစ်ပင်အနောက်ကနေ ဆွဲထုတ်ကာ ထိုသားအဖနားကို ခေါ်သွားပေးမည်ဖြစ်သည်။
 
"နင်နင် မကစားခင်ရေသောက်လိုက်ဦး"

ဒါက ဆင်ခြေတစ်ခုမျှသာဖြစ်သော်လည်း ဆွန်းလင်း သည်လက်ဖက်ရည်ကြမ်းတစ်ခွက်ကို ကိုင်ထားပြီးပြောလိုက်သည်။
ရှုချိန်က နှာခေါင်းကို အသာပွတ်လိုက်သည်။ သူ့အဖေ ရှုကောင်းက သားအဖ ချစ်ကြည်နူးနေတာကိုကြည့်ပြီး အချဉ်ပေါက်နေတာကို သူသိတာပေါ့။

ဒါပေမယ့်ရှုကောင်းက ဘယ်သူမို့လဲ။ ဆွန်းလင်း ပေးသည့် လက်ဖက်ရည်ခွက်ကို ယူကာ မြေးလေးကို ကမ်းပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ မြေးအဖိုး ၊ သားအဖ ၃ ယောက် ဥယျာဉ်ထဲ လက်တွဲကာ အေးအေးလူလူ လမ်းဆက်လျှောက်နေပြီး နင်နင်က အဖိုးနှင့်အဖေကြားတွင် လက်တွဲထားကြသည်။  

ဒီလိုနဲ့အချိန် ၃ ရက်က တခဏတွင်း ကုန်ဆုံးသွားသည်။ ချင်ယွိကျိုးက သူတို့ပိုင်သည့် ကျွန်းပေါ်တွင် အနားယူရန်ထွက်သွားပြီး သူမ ကျန်းမာရေးကြောင် စိတ်အနှောက်ယှက်မဖြစ်စေရန် လတ်တလော ဖုန်းဆက်လို့မရဟု ပြောထားပြီး နင်နင်ကို နောက်ပိုင်း သူ့အမေ ဆက်သွယ်လာမည်ဟု ပြောကာ အားပေးလိုက်သည်။

Shu Ning က ဒီစကားကို ယုံကြည်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်သည်။ ဒီစကားက အမှန်မဟုတ်ဘူးဆိုတာသူ့ စိတ်ထဲကနေ သိနေသည်။ သန့်ရှင်းရေးသမား အန်တီက စက္ကူအိတ်ကို မတော်တဆသတိပြုမိပြီး ရှုနင်ကို ပြန်ပေးသည့်အနေဖြင့် ပေးအပ်လာတော့ ရှုနင် မေးခွန်းအများကြီးမမေးပဲ ပြန်သိမ်းထားလိုက်သည်။

မြို့တော်သို့ပြန်ရောက်ပြီးနောက် ရှုနင် သည်နေ့စဉ်ကျောင်းတက်ကာ စူးလန့် ကိုလှောင်ပြောင်ခဲ့သည်။ သူ ဟော်ရန် က သူ့ကို ဖုန်းခေါ်ခဲ့ပြီး သူ ကစားဖို့ မြို့တော်ကို လောလောဆယ် မလာနိုင်သေးကြောင့် ပြောခဲ့သည်။ သူတို့မိသားစုအကြောင်း အပြင်တွင် သတင်းပျံ့နေပေမယ့် ရှုကျီဟွေ့က ယင်ကောင်လိုပဲ သူ့နားကို လာပြီး မရပ်မနား အနှောက်ယှက်ပေးနေသည်။ သူမက နာမည်ပျက်ထွက်သည်ကို လုံးဝ ဂရုမစိုက်ပေ။ ဒါက တကယ့်ကို စိတ်ပျက်စရာကြီးပဲ..။


ဤအတောအတွင်း အလုပ်ကြပ် ဦးလေးဖန်နှင့် သူ၏တူဖြစ်သူ ဖန်ချန်းတို့က ရှုနင်ဆောက်ချင်သည့် အဆောက်ဦးနှင့် မြေကွက်နှင့်ပတ်သတ်သည်ကို သေချာစုံစမ်းစစ်ဆေးမှုလုပ်ပြီးနောက် မကြာခင် အလုပ်စနိုင်တော့မည်ဖြစ်သည်။ ဒီမြေကွက်က အရမ်းလည်းမကြီးသဖြင့် သူတို့ တူဝရီးတို့ တာဝန်ယူကြီးကြပ်နိုင်သည့် ပမာဏအတွင်းတွင်ရှိသည်။ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းအတွက် ရှုနင်လက်ထဲတွင် လောလောဆယ် ယွမ် 2 သန်းရှိနေသည်။ အဖိုးက သူ့ကို ယွမ် 1 သန်း မုန့်ဖိုးပေးပြီး အဖေက ချင်ယွိကျိုးလုပ်ခဲ့သည့်အတွက် အလျော်အနေဖြင့် သားကို မုန့်ဖိုး 1 သန်းပေးခဲ့တာဖြစ်သည်။

ချင်ယွိကျိုးရှယ်ယာခိုးသည့်အကြောင်း ရှုနင်သိသွားလျှင် စိတ်ဆိုးနိုင်သလို၊ တကယ်လို့ နင်နင်က သူ့အမေကို ရှယ်ယာကို အပ်နှင်းကာ စီမံခွင့်ပေးလိုက်လျှင် ဆိုသည့်အတွေးကြောင့် သားအမိ နှစ်ယောက်ကို ယာယီခွဲထားဖို့ရှုကောင်းနှင့် ရှုချိန်တို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာဖြစ်သည်။
 
ရှုနင်က ဒါတွေကို မသိပဲ သူ့ ပထမဆုံး တည်ဆောက်ရေး စီမံကိန်းဖြင့် အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ ပြီးတော့ ချင်ယွိကျိုး ဖြစ်သွားသမျှကို တိတ်တဆိတ်အတည်ပြုပြီးနောက် စိတ်ချလက်ချဖြင့် သူ လုပ်စရာရှိသည်ကိုလုပ်နေသည်။ ရှုချိန်က မုန့်ဖိုးထပ်ပေးသဖြင့် ဆောက်လုပ်ရေးအတွက် တချို့ကို ငွေချေထားနိုင်သည်။ ချင်ယွိကျိုးပေးထားသည့် ဘဏ်ကဒ်ထဲကနေ သူ လစဉ် ငွေထုတ်သုံးနိုင်သေးသည်။ ပြီးတော့ သူက ဒီကြားထဲ ရှယ်ယာကစားရင်း ငွေရှာလို့ရသလို ဆောင်းရာသီ အဆောက်ဦးပြီးချိန် အင်္ဂလိပ်စာသင်တန်းတွေ ဖွင့်လှစ်ချိန်မှာ သူ ဝင်ငွေတွေ ဆက်လက်ရရှိနိုင်သည်။
ဖန်ချန်းသည် တကယ်ပါရမီရှင်ပုဂ္ဂိုလ်ဖြစ်သည်။ ဆောက်လုပ်ရေးစီမံကိန်းနှစ်ခုကို ကြီးကြပ်လုပ်ဆောင်နေစဉ် ဘယ်တစ်ခုမှ နှောင်းနှေးခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ အချိန်ကုန်သွားချိန်တွင် မျက်လုံးတောက်တောက်နှင့် ရှုယောင်းကို မွေးဖွားလာခဲ့သည်။

သူက F နိုင်ငံမှာ ရှုဟိန် ဘာလုပ်နေသည်ကို လုံးဝမသိခဲ့ပေ။   နင်နင်က ကလေးကိုကြည့်ရန် အိမ်ပြန်သွားချင်သည်ကိုသိရတော့ သူက ချက်ချင်း ပြန်လာခဲ့သည်။

ဒီဇင်ဘာ ၇ ရက်နေ့ တွင် ရှုနင်သည် မျက်နှာကြက်ထိမြင့်သော မှန်ပြတင်းဘေးတွင် ရပ်ကာ ခြံထဲဝင်လာသည့်   Rolls-Royce ကားကို မတ်တပ်ရပ်ကာကြည့်နေသည်။ သူက ပြေးမကြိုပဲ ကျောက်ရုပ်လို ရပ်လို့သာနေသည်။
ဘယ်သူက သူ့ကို အကြာကြီးခွဲသွားခိုင်းတာလဲ..ဟုတွေးနေသည်။
ရှုဟိန်သည် နှင်းများကို နင်းကာ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့သည်။ သူ့ဆံပင်များပေါ်တွင် နှင်းမှုန်တွေ တင်နေပြီး ဆောင်းလေကြောင့် လှပသော သူ့မျက်နှာက ဖိနှိပ်ချုပ်တည်းထားရသော ခံစားချက်ကြောင့် ပေါက်ကွဲထွက်မလိုဖြစ်နေသည်။ အခု သူ့ပုံကိုကြည့်ရတာ ဘယ်သူမှ အနားမကပ်ရဲအောင် ဖြစ်နေသည်။

 ရှုနင် တောင့်တောင့်ကြီးရပ်နေတာကို တွေ့ရတော့ ရှုဟိန်က အံ့သြသွားပြီး အမြန်ပြေးလာခဲ့သည်။

ငါ သူ့ကို မတွေ့ရတဲ့ အတောအတွင်း သူက ပိုပြီး ချောပြီးကြည့်ကောင်းလာလိုက်တာ... ￣へ￣

ရှုဟိန်က ရှုနင်ရှိရာပြေးလာစဉ် သူ့ကိုယ်ပေါ်တင်နေသည့် နှင်းမှုန်များကို ခါလိုက်ပြီး အပေါ်ထပ်ထားသည့် ကုတ်အင်္ကျီကို ချွတ်ကာ ဆွယ်တာလေးပဲ ဝတ်ထားသည့် ကောင်လေးကို လွှမ်းခြုံပေးကာ သိုင်းဖက်ပွေ့ချီလိုက်သည်။ ရှုချိန်၏ကိုယ်က အရပ်ပိုရှည်လာပြီး ကြံ့ခိုင်ကျစ်လစ်သည့် ကိုယ်၊ ခြေတံရှည်ရှည်တို့ဖြင့် အရမ်းကို ချောမောခန့်ညားလို့နေသည်။


"မင်း ငါ့ကိုလွမ်းရဲ့လား?"

ရှုဟိန်က မေးပြီး ရှုနင်၏လက်ကိုဆွဲကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲလှည့်လိုက်သည်။ သူ့ညီလေးကို မျက်လုံးချင်း ဆိုင်ကြည့်ကာ ထပ်မေးလိုက်သည်။

 " မင်း ငါ့ကိုလွမ်းရဲ့လား?"

 ရှုနင်က အကိုကြီးဖက်ထားသည့် လက်မောင်းကြားက အတင်းရုန်းက ဆင်းပြေးဖို့လိုက်သည်။ အကိုကြီးက သူအရပ်ဘယ်လောက်ရှည်လာတယ်ဆိုတာ ကြွားချင်နေတာလား။ ရှုနင်က ရုန်းမရတော့ ဖြေလိုက်ရသည်။

"လွမ်းတယ် "

"မင်းရဲ့ ဘယ်အပိုင်းက ငါ့ကိုလွမ်းတာလဲ..."

မင်းရဲ့နှလုံးသားထဲကနေလွမ်းတာလား။ ငါ မင်းရဲ့နှလုံးသားကို လိုချင်လွန်းလို့တပိုင်းသေနေပြီ။

" ကျွန်တော့် တကိုယ်လုံးက အကိုကြီးကိုလွမ်းတာ..."

ဒီဝါကျက အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားစရာကောင်းတယ်။
ရှုဟိန်က ပြင်းထန်သည့် စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် အသက်ပြင်းပြင်းရှိုက်လိုက်မိသည်။ သူက ရှုနင်ကို ပွေ့ချီကာ သယ်လာရင်း ဆိုဖာပေါ်တွင် အတူထိုင်လိုက်သည်။ သူက ရှုနင်ကို သူ့ပေါင်ပေါ်တင်ကာ ပွေ့ဖက်ထားပြီး သူတို့နှစ်ယောက်ကြားတွင် အကြားအလပ်မရှိအောင် ပူးကပ်ဖက်ထားကာ နှာခေါင်းထိပ်ဖျားခြင်း ထိကပ်ကာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ငေးကြည့်နေသည်။

"မင်း အရပ်ရှည်လာတယ်။ ပြီးတော့ လေးလည်းလေးလာတယ်"
"အကိုကြီးက ဒါ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။ ကျွန်တော့်ကို မချီချင်တော့လို့လား။ ကျွန်တော့်ကို မချစ်တော့ဘူးလား။"

အကိုကြီးက အမြဲချစ်မယ်ပြောပြီး ခုတော့ စွန့်ပစ်ချင်ပြီလားဟု ရှုနင်က တွေးပြီး နူတ်ခမ်းစူကာ မေးလိုက်သည်။

 "ဒါ ဘယ်လိုဖြစ်နိုင်လဲ။ မင်း ငါ့ကိုနမ်းပါလား"

ရှုနင်က နာခံစွာဖြင့် ရှုဟိန်ရဲ့နဖူးကို နမ်းလိုက်သည်။  သူ့ကိုယ်သူလှည့်စားကာ နေခဲ့ပေမယ့် ရှုဟိန်က အခု ပိုထွားကျိုင်းလာပြီး တကယ့်လူကြီးလို သူ့အသံက သြလာပြီး သူက ပိုသတ္တိရှိလာသည်။ သူ့ကိုယ်ကနေ တဖက်သားကို နှိပ်ကွပ်နိုင်သည့် အရှိန်အဝါက ပိုပြင်းထန်လာခဲ့သည်။

"နူတ်ခမ်းကို နမ်း.... "

"ဒီမှာ အိမ်ဖော်တွေရှိတယ်။ သူတို့ ကြည့်နေကြတယ်။ "

အကိုကြီးက ဘယ်လိုတောင် မျက်နှာပြောင်ရတာလဲ။ သူ့မျက်နှာနီသွားခဲ့သည်။

"ဘယ်သူမှ မကြည့်ပါဘူး  "

ရှုနင် မသေချာ မရေရာ လှည့်လည်ကြည့်လိုက်တော့ အစောပိုင်းက ရှိနေသည့် အိမ်ဖော်တွေ တယောက်မှ မရှိတော့ပေ။  o (╯□╰) o

"နမ်းတော့ "

ရှုနင် သည်နှစ်စက္ကန့် လောက်တွန့်ဆုတ်နေခဲ့သည်။ ဘုရားစူး.. တကယ့်ကို နှစ်စက္ကန့်လေး တွန့်ဆုတ်လိုက်မိတာ ရုတ်ရက်  ကမ္ဘာနှင့်ကောင်းကင်ရုတ်တရက် ဖြစ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ ရှုဟိန်က သူ့ကို ဆိုဖာပေါ် လှဲချကာ နဖူးလေးကို နမ်းပြီး အောက်ကို ဆင်းလာကာ နှာခေါင်းထိပ်နှင့် နောက်ဆုံး နတ်ခမ်းကို ရှိုက်နမ်းလိုက်သည်။ ရှုနင်ရဲ့လက်တွေ၊ ခြေတွေက အကိုကြီးရဲ့ ချုပ်ထားတာ ခံရပြီး နည်းနည်းလေးမှ မလှုပ်နိုင်ပေ။ အကိုကြီးက တကယ့်ကို ခွန်အားကြီးလွန်းလှသည်။

 ရှုနင်က ဗလုံးထွေးပြောလိုက်ပေမယ့် စကားသံတိတ်သွားရသည်။
ရှုဟိန်ရဲ့ ကြီးမားနွေးထွေးတဲ့လက်တွေက ရှုနင်ရဲ့ ခေါင်းအနောက်ကို ထိန်းကိုင်ထားသည်။ ရှုနင်က စိတ်လှုပ်ရှားကာ မျက်လုံးကို မှိတ်ထာေးပမယ့် သူ့နူတ်ခမ်းပေါ်က အကိုကြီးရဲ့ နူးညံ့စိုစွတ်သော အထိအတွေ့ကိုခံစားလိုက်ရစဉ် ရှုနင်တကိုယ်လုံး လျှပ်စီးတွေ ဖြတ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။  ရှုနင်၏နှလုံး ခုန်နှုန်း မြင့် တက်                                         လာသည်နှင့် အမျှသူ့အစ်ကို၏နှုတ်ခမ်းတွေ လျှာတွေရဲ့ အထိအတွေ့က သူ့ကို ပိုလွှမ်းမိုးလာခဲ့သည်။ အကိုကြီးနမ်းတာ မပြီးမချင်း သူက အိပ်မက်မက်နေသလို လွင့်မျောလို့နေသည်။
 
အဖေကရေ.......ဘာကြောင့် ကျွန်တော့်အစ်ကိုကြီးဖြစ်နေရတာလဲ။ / (ㄒ o ㄒ) / ~~

"မနက်ဖြန်မနက်ကျ ငါတို့C မြို့ကိုပြန်လာကြမယ်။ ငါ မင်းကိုပြောစရာရှိသေးတယ်။ အဲ့ဒါ မင်းအမေနဲ့ပတ်သတ်နေတယ် "

ရှုဟိန် ၏အသံကပျော့ပျောင်းနေသည်။ သူက ရှုနင် စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားမည်ကို စိုးရိမ်နေပုံရသည်။ ဘိုးဘွားပိုင်အိမ်ကို မပြန်ခင် ရှုနင်ကို အသိပေးသင့်တာကိုတော့ ပေးရမည်ဖြစ်သည်။
ရှုနင် ကသူ့ကိုကြည့်နေစဉ် ရှုဟိန်က ဖြည့်ညှင်းစွာပြောလိုက်သည်။

" မင်းအမေက အချိန်မတန်ဘဲ ကလေး စောမွေးခဲ့ပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်က သိပ်မကောင်းပါဘူး။ သူမအိမ်ပြန်ဖို့ အချိန်အတော်လိုအပ်တယ်။ သူမရဲ့ကျန်းမာရေးကြောင့် နိုင်ငံခြားမှာ နှစ်ချီဆေးကုဖို့ လိုနေတယ်။ မင်းက အခု အထက်တန်းရောက်နေပြီဆိုတော့ ကျောင်းစာက အရေးကြီးတယ်။ အခုချိန် နိုင်ငံခြားကို လိုက်သွားပြီး မင်းအမေနဲ့တွေ့ရင် မင်းစာသင်တာကို အနှောက်ယှက်ဖြစ်လိမ့်မယ်။"
 
"...... "

" ငါ M နိုင်ငံကို ၂ နှစ် ကျောင်းဆက်တက်ဖို့ သွားရတော့မယ်၊ မင်းရဲ့အမေကိုလည်း ငါဂရုစိုက်ပေးလိုက်ပါ့မယ် မင်း စိတ်မပူနဲ့။ စာကိုပဲ သေချာလုပ်ဖို့ ငါ့ကို ကတိပေးပါ "

ဘာ? နှစ်နှစ် တောင် M နိုင်ငံမှာ ကျောင်းဆက်တက်မယ် ဟုတ်လား။   ရှုဟိန်က ဘွဲ့ဘယ်နှစ်ခု ယူဖို့ စဉ်းစားနေတာလဲ။ ရှုနင် ပါးစပ်ဟကာ သူ့ကိုမေးလိုက်ချင်သည်။ သူ့ကို အကိုကြီးက ဘယ်လောက်ကြာအောင် ခွဲထားဖို့ ရည်ရွယ်တာလဲ...

ရှုဟိန်က ဘယ်သူမို့လဲ။ ရှုနင်ပါးစပ်ဟလိုက်တာနဲ့ ဘာမေးချင်သည်ကို တန်းသိလိုက်သည်။
တလလောက်ခွဲရတာနဲ့တောင် သူက ရူးမတတ် လွမ်းနေတာ။ ၂ နှစ်တောင်ခွဲရမည်ကိုတွေးမိပြီး ရှုဟိန်က နင်နင်၏ နူတ်ခမ်းလေးကို စကားမဆိုနိုင်အောင် အရူးအမူးနမ်းတော့သည်။ ရှုနင်လည်း သူ့အကိုကြီး၏လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ကာ ငြိမ်နေလိုက်တော့သည်။
 
" အိုကေ! ကျွန်တော် အကိုကြီးကို ကတိပေးပါတယ်"
ဟူး...... ရှုနင် စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
 
"အမေကျန်းမာရေးပြန်ကောင်းဖို့က အရေးကြီးဆုံးပါ။ ဘယ်လောက်ကြာကြာ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး။ ကျွန်တော် နားလည်ပါတယ် "

 ငရဲပဲ.... သူမကို ဘယ်တော့မှ ထပ်မမြင်ရရင် အကောင်းဆုံးပေါ့'...
 
 သူမက အခု ပြန်နှင့်ဒဏ်ပေးခံရတဲ့သဘောပေါ့။ ဟား...ဟား... အဲ့ဒါ အရမ်းကောင်းတာပဲ။ သူမက  သမုဒ္ဒရာရဲ့အခြားတစ်ဖက်မှာနေပြီး မစားမသောက်နဲ့ သူမ ကလေးတွေနဲ့ ရှုမိသားစုစီးပွားရေးလုပ်ငန်း အကြောင်းကို စဉ်းစားတွေးနေလို့ပဲရတော့မယ်။ ဒါဆို သူမ သေချာပေါက် ရူးသွပ်ပြီး အကုန်ဆုံးရှုံးရတော့မယ်။
 
ရှုနင် အတွေးနက်နေသည်ကို ရှုဟိန်က နားလည်မှုလွဲပြီး ရှုနင်ကို ဖက်ကာ နှစ်သိမ့်လိုက်သည်။

 "ငါ မင်းအတွက် အမမြဲရှိနေပါတယ် "
ရှုဟိန်က နင်နင်ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ထားလိုက်သည်။

"သူတို့က ငါတို့ကို နှစ်နှစ်ခွဲထားနိုင်မယ်လို့ ဘယ်သူပြောတာလဲ"

"...... "
ရှုဟိန် ၏အကြည့်က ပိုနက်ရှိုင်းလာပြီး လေးနက်စွာပြောလိုက်သည်။
" ငါစောစောပြန်လာမယ်။ "

"အိုကေ က၊ွန်တော် အကိုကြီးကိုယုံပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အကိုကြီး  ဘယ်လောက်ပဲ အလုပ်များနေပါစေ ကျွန်တော့်ကို 2 ရက်တစ်ခါဖုန်းခေါ်ပါ။ ကျွန်တော် အကိုကြီးဆီက ဖုန်းကိုစောင့်နေမယ်။ ဒါဆို အကိုကြီးကို ကျေးဇူးတင်မိမှာပဲ "
 
"ငါ့အခန်းထဲမှာ မင်းရဲ့ကျေးဇူးတင်မှုကို လက်ခံမယ်လေ  "

ရှုဟိန်က ရှုနင်ကို ဧည့်ခန်းမှာ ထည့်ထားသည့် နူးညံ့လွန်းသည် ဆိုဖာပေါ် လှဲချကာ အပေါ်မှ ဖိမိုးထားလိုက်သည်။ ဆိုဖာက နူးညံ့သဖြင့် ရှုဟိန်၏ကိုယ်က သူ့ကို ဖိလာသည့်တိုင် သူက နာကျင်မှုကို မခံရပေ။ အကိုကြီးက သူ့ကို ခုလို ဖိမိုးကာ ဖက်ထားသည်ကို ရှုနင် အရမ်းကြိုက်သည်။  သူ့အကိုကြီးရဲ့ ဆံပင်တွေကြားကို လက်ဖြင့် ထိုးဖွကစားကာ အကိုကြီးလည်ပင်းကို လည်နှင့် ထိလိုက်၊ နောက်ကျောကို ပွတ်လိုက်၊ မျက်နှာကို ပွတ်လိုက်နှင့် လွတ်လပ်စွာ ကစားနေသည်။
   
သူဟာ တကယ့်ကို ဘေးမှာရောက်နေတာပဲ။ ဒါက အိပ်မက်နဲ့ တူနေသည်။

ရှုဟိန်က နင်နင်၏အဝတ်ထဲ သူ့ရဲ့ပူနွေးကြီးမားသည့် လက်ကြီးကို ထိုးသွင်းကာ နယ်ချဲ့ပွတ်သပ်ချိန်တွင် ရှုနင်၏ မျက်နှာက ပူရှိန်းလာပြီး မျက်သားတွေကျုံ့ကာ အသက်ရှုရပ်မတတ်ခံစားလိုက်ရသည်။

"အစ်ကိုကြီး!"

"မင်းဘက်က အရင် စတာလေ "

"ကျွန်တော် မှားပါတယ်။"

"သိပ်နောက်ကျသွားပြီ။"

"အာ.... ယားတယ်.... ဟား...ဟား.... အကိုကြီး ကျွန်တော် မှားပါတယ်။...မှားသွားပါတယ်... "

ရှုဟိန်၏ဘဝတွင် သူ့ညီလေးနှင့် ခုလို ကစားရသည်ကို အရမ်း သဘောကျကာ ပျော်ရွှင်နေမိသည်။ သူ့ညီလေးနှင့် ကစားတာ မဝသေးပေမယ့် နင်နင်က ချွေးများ ထွက်လာသည်ကို သူမြင်ပြီးမှသာ ရပ်တန့်လိုက်တော့သည်။ သူက ကလေးလေးကို ပွေ့ချီကာ အပေါ်ထပ်ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်လာခဲ့သည်။ သူသည် ကလေးလေး၏အဝတ်မပါသည့် ကိုယ်ခန္ဓာကိုတွေ့မြင်ပြီးကတည်းက မကြာခဏတွေ့မြင်နိုင်ပြီး နင်နင် ၏ခန္ဓာကိုယ်တစ်လျှောက်လုံးကို ထိတွေ့နိုင်သည့်အပြင် အချိန်ကြာမြင့်စွာ အတူတကွရေချိုးခြင်းဖြင့် သူတို့အကြားရှိ ရင်းနှီးမှုတွေ ပိုတိုးလာသဖြင့် ရှုဟိန် အရမ်းဝမ်းသာနေမိပြီး မကြာခင် ၂ နှစ်ကြာ ခွဲရတော့မယ်ဆိုတော့  ဝမ်းနည်းမိသည်။

ကလေးငယ်ကတော်တော်လေးကြီးပြင်းလာပြီး ရှုဟိန်က သူ့အဝတ်ကို ချွတ်သည်ကို နာခံစွာ ခွင့်ပြုထားလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ်လုံးတီးဖြင့် ရေကန်ထဲ ထိုင်လိုက်စဉ်   ရေချိုး ဆပ်ပြာပူဖောင်းတွေ ရဲ့အနံ့ကလေထဲပျံ့နှံ့သွားကာ သူတို့ က သုခဘုံလေးထဲ ရောက်နေသလိုပင်။ ရှုနင်က အကိုကြီးရဲ့ ခြေထော က်ကြားထဲမှာ ကျောခိုင်းထိုင်ထားပြီး သူ့လက်လေးက ကြွက်သားများဖြင့် တောင့်တင်းနေသော သူ့ပေါင်ကို ကိုင်ကာ ညစ်လိုက်သည်။
  ဘုရားရေ..... ဒီအမျိုးသားက တကယ့် နတ်ဘုရားကြီးပဲ... ဒီကြွက်သားတွေက တောင့်တင်းနေတာပဲ..... မိုက်တယ်...

"မင်းလည်း နောက်ပိုင်းမှာ ဒီလိုကြွက်သားတွေရလာမှာပါ "

ရှုနင် က သူ့ကိုကြည့်ဖို့နောက်ပြန်လှည့်လိုက်ပြီး သူ့လက်တွေက သူ့အစ်ကိုရဲ့ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားတွေကို ထိသွားတယ်။ သူ့ ဗိုက်က ချောကလက် ရှစ်တုံးပဲ...
ရှုဟိန်ရဲ့ ကိုယ်လက်သုတ်သင်ပေးနေသည် လက် အဓိကနေရာကိုရောက်လာခဲ့သည်။ နင်နင်၏ ခြေထောက်လေးကို ချဲကားကာ ပန်းငုံလေးလိုသာဖြစ်နေသေးသည့် ပန်းရောင်သမ်းနေသည့် နောက်ပေါက်လေးကို  လျင်မြန်စွာသန့်ရှင်းရေး လုပ်၍ အသက်အောင့်ထားသည် ရှိုက်ထုတ်လိုက်သည်၊ ဒီနေရာလေးက မဖွံ့ဖြိုးသေးသောဘေကာင့် ဘယ်အချိန်မှ သူ ဆွတ်ယူနိုင်မှာလဲ......

 ဒီလိုလုပ်ပေးနေသည့်အချိန်အတွင်း ရှုနင်က သူ့အကိုကြီးက အကောင်းဆုံးဟု တွေးနေသည်။ သူအနေရခက်မည်စိုးသောကြောင့် အကိုကြီးက ထိုနေရာကိုလျှင်မြန်စွာ သန့်ရှင်းပေးခဲ့သည်။ အခြားနေရာကို သန့်ရှင်းတာတော့ သူ အချိန်ယူချင်သလောက်ယူပါစေ...
သူ့အစ်ကိုကမေ့နေသလိုပဲ... သူ့ရင်ဘတ်ကို ပွတ်ဆေးနေတာ 3 ခါတောင် ရှိနေပြီမဟုတ်လား။  ╮ (╯▽╰) ╭

ရှုဟိန်က သူ့ကို ကိုယ်သုတ်ပဝါအကြီးဖြင့် ထုပ်ပေးပြီး သူ့ခါးအောက်ပိုင်းကို ပုဝါပိုင်းတစ်ခုနှင့် ပတ်ကာ ရှုနင်ကို ပွေ့ကာ အိပ်ခန်းထဲသယ်လာခဲ့သည်။
ရှုနင်၏ခေါင်းက ဘေးကို စောင်းကျနေပြီး  x-ray လိုစူးရှသည့် နင်နင်ရဲ့မျက်လုံးတွေက အကိုကြီး၏အဝတ်ဖုံးနေသည့် အပိုင်းကို တိတ်တခိုးကြည့်နေသည်။ ခုလို အဝတ်လေးပတ်ထားတာတောင် အကိုကြီးက အရမ်းကြည့်ကောင်းတာပဲ။
  "အကိုကြီး အရပ်ဘယ်လောက်မြင့်နေပြီလဲ... "

"ကိုယ့်ဖာသာ တိုင်းကြည့်လေ  "

"...... "
ငါ ... ဘယ်လိုလုပ် တိုင်းရမလဲ။
ရှုဟိန်သည်အိပ်ယာပေါ်၌လဲလျောင်းလိုက်သောကြောင့် ရှုနင် အံ့အားသင့်ကာ ပါးစပ်က တွန့်သွားခဲ့သည်။ ဒါက ကလေးဆန်တာ မဟုတ်ဘူးလား။ ခုလို အိပ်ယာပေါ်မှာ လှဲနေတော့ သူ ဘယ်လို တိုင်းရမှာလဲ။ ဘုရားရေ... သူ့ခြေထောက်တွေက အရမ်းရှည်တာပဲ။

"190 ဆယ်စင်တီမီတာကျော်တယ်မဟုတ်လား? "

"အင်း။ "

"အကိုကြီး က အရပ် အရမ်းမြင့်တယ်!"

"မင်းသဘောကျလား "

"တကယ်လို့ ကျွန်တော်သာ   190  စင်တီမီတာအထိ အရပ်မြင့်လာနိုင်မယ်ဆိုရင်... အခုတော့ 180 စင်တီမီတာတောင် မရှိဘူး....  wu wu wu   "
မင်းက ဘာကြောင့် ငါ့ပါးစပ်ကို လာပိတ်တာလဲ...
ရှုဟိန်က သူ့ပါးစပ်ကို ပိတ်ကာ မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်ကာ တုန်လှုပ်စွာ ပြောလိုက်သည်။

 " ကံမကောင်းတဲ့ကိစ္စတွေကို မင်းမပြောနဲ့...မင်းကို ပြောခွင့်မပြုဘူး "  

ရှုနင် မျက်ရည်မကျပဲ ငိုကြွေးခဲ့သည်။ သူက ခေါင်းညိမ့်လိုက်တော့ ရှုဟိန်က ပဝါလေးတခုကိုယူကာ နင်နင်ရဲ့ရေစိုနေသော ဆံပင်ကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။ နင်နင်က ဘာမှမပြောပေမယ့် နူတ်ခမ်းကို စူထော်ထားသဖြင့် ညီလေး စိတ်မကျေနပ်သည်ကို သိလိုက်သည်။
 " ငါတို့ မနက်ဖြန်ည အိမ်ပြန်ကြတာပေါ့"
ဟမ်.... မနက်ပိုင်းမထွက်ဘူးလား...ရှုနင်က ချက်ချင်း စိတ်ဝင်စားသွားသည်။
"အကိုကြီး ကျွန်တော်တို့ ဘယ်ကို သွားကြဦးမလဲ"


ရှုဟိန်ရဲ့မျက်ဝန်းတွေက နက်မှောင်သွားသည်။ သူ့ညီလေးက တကယ့် ငတုံးလေးပဲ.. သူ့ကို အာရုံလွှဲရတာ အရမ်းလွယ်တာပဲ..
  " မင်းကို အဝတ်အစားတွေ ၀ ယ်ပေးရဦးမယ်။ မင်းရဲ့အဝတ်တွေက  သေးကုန်ပြီ။ "
အဝတ်တွေသေးကုန်တာလား။ ရှုနင်က ထွေထွေထူးထူးမတွေ့လိုက်ပေမယ့် ဝံပုလွေဆိုးကြီး ရှုဟိန်က အကြံဆိုးကြီးရှိနေသည်။ သူက ချစ်စရာ တိရစ္ဆာန်ပုံ ပြုလုပ်ထားသည့် အ ၀ တ်အစားတွေကို ဝယ်ပေးချင်တာဖြစ်သည်။

"ငါ လေအေးပေးစက်ကို လျှော့ပေးထားတယ်။ ဒီအတိုင်း အိပ်ရအောင် "
တကယ်လို့ ရှုယောင်းသာ မွေးမလာသေးဘူးဆိုရင် သူ့အကိုကြီးပြောတာကို ကလန်ကဆန်လုပ်နေမိဦးမည်ဖြစ်သည်။ အခုတော့ ရှုဟိန်ဝတ်ပေးသမျှကို ရုန်းကန်ဖို့တောင် မလုပ်နိုင်ပဲ အသာတကြည်ဝတ်နေရသည်။

"လက်နက်မြှောက်!"

ရှုနင် အရမ်းအံ့သြသွားသည်။ ရှုဟိန်ရဲ့လက်ထဲတွင်  အလွန်တရာပါးလွှာသော ချစ်စရာကောင်းသောကြောင်ပုံ ညဝတ်အင်္ကျီတစ်ထည်ကို သူ့အပေါ်သို့တင်လိုက်သည်။ ပခုံးကြိုးတွင်ဖဲကြိုးများရှိနေသည်။ အောက်တွင် သဘာဝကျကျ အမြီးလေးရှိနေသည်။ အောက်ပိုင်းမှာ လက်သည်းသေးသေးလေးပုံလုပ်ဆောင်ထားပြီး သူ့ကို ခုလုခုလု မဖြစ်စေပဲ ဝတ်ရတာ သက်တောင့် သက်သာ ဖြစ်လှသည်။   အဝတ်၏အနားအောက်၌ကြောင်ခြေနှစ်ချောင်းပါရှိသည်။  

"လေးဘက်ထောက်ပြီး တွားသွားကြည့်လိုက်စမ်းပါ။ "

သူ၏မျက်နှာတွင် အနက်ရောင်လိုင်းများ ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့သည်။ မလုပ်နိုင်ဘူးလို့ ရှုနင်က သူ့စိတ်ထဲမှာ တိုးတိုးတိတ်တိတ် ငြင်းနေပေမယ့် ရှုဟိန်ရဲ့လေသံက နွေးထွေးကာ ဆွဲငင်နေသလိုပင်။ ရှုနင်က ငြိမ်သက်နေပြီးနောက် ခါးသီးစွာပြုံးကာ အသက်ပြင်းပြင်းရှုှုလိုက်ပြီး မွေ့ယာထက်တွင် ကြောင်ကလေး လေးဘက်ထောက်သွားသလို လှည့်ပတ်သွားလိုက်သည်။ သူ့ရဲ့ သွားလာမှုက မြန်ဆန်လာပြီး ခေါင်းငိုက်စိုက်ကြကာ  သူ့စိတ်နှလုံးထဲမှာလေဆင်နှာမောင်းတိုက်ခတ်နေသည်ဟု ခံစားရပြီးနောက် လူတစ် ဦး ၏တန်ဖိုးတော့ လုံးလုံးကို ကုန်ပါပြီ။  သူ၏ဂုဏ်သိက္ခာအားလုံးကို စွန့်ပစ်ကာ ရှုဟိန်ရဲ့ ရွှေပေါင်ကြီးကို ဖက်ဖို့ ရှုနင်က ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။
ရှုဟိန် ၏အကြည့်မှာ အလွန်လျှို့ဝှက်နေသည်။ လျှို့ဝှက်မီးလျှံတစ်ခုနှင့် တူနေသည်။ ရှုနင်သည်ရှက်ရွံ့နေသဖြင့်သူ၏ ဦး ခေါင်းကို ငုံ့ထားလိုက်သဖြင့ ်သူ မမြင်ခဲ့ပေ။ ယခုအချိန်တွင် ရှုဟိန်ကို သူ တကယ် တိုက်ခိုက်ချင်သည်။ သူသည်လက်သီးဆုပ်ကို တင်းတင်းဆုပ်ကာ အောင့်အီးထားရသည်။  ရှုနင်က ရှုဟိန်ဘက်ကို တွားသွားပြီး သူ၏မျက်နှာပေါ်တွင်အကူအညီမဲ့စွာမော့ ကြည့်လိုက်သည်။

"အမ်၊ အရမ်းချစ်စရာကောင်းတယ်၊ အမြီးလည်း မလှုပ်ရှားဘူး၊ နည်းနည်း ထပ်သွားကြည့်လိုက်ပါလား။ ငါ တကယ်ကို သိချင်တယ်"  

မင်းကို မျက်နှာရအောင်ငါ လုပ်ပေးပြီးပြီလေ။  ရှုနင် စိတ်ဆိုးနေသည်။ သူ့ဆံပင်ခြောက်အောင်သုတ်ပေးသည့် ပုဝါဖြင့် ရှုဟိန်  ရဲ့မျက်နှာကိုပစ်လိုက်သည်!
သူက သတ္တိရှိရှိနဲ့ထိုးနှက်ခဲ့တာပဲ... ဒီအခွင့်အရေးကို ငါ ဆုံးရှုံးသွားမယ်လို့ မယုံဘူး။

ဟာ သေပါပြီ!

ကမ္ဘာကြီးချာချာလည်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီး ရှုနင်က အိပ်ယာထက်တွင် လဲကျကာ သူ့အကိုကြီးက သူ့အပေါ်ကနေ ဖိထားလိုက်သည်။
"တော်ပြီလား...."

ရှုဟိန်က စိတ်မဆိုးပဲ သူ့ကို ခုလိုပြောလိုက်တော့ ရှုနင်က ရုန်းကန်ရင်း သူ့အကိုကြီးကို ခြေလက်နှင့် ထုရိုက်ရုန်းကန်ရင်း လုပ်ပေမယ့် သူပဲ ရှုံးလိုက်ရသည်။ရှုဟိန်ပဲ အနိုင်ရနေသည်။
  တစ်ကြိမ်၊ နှစ်ကြိမ်၊ သုံးကြိမ် ...... ဆယ်ကြိမ်လောက်အကြာတွင် ရှုနင်က တိုက်ခိုက်ရန် အားမရှိတော့ဘဲ ရှုဟိန်နှင့် ဆက်ကစားချင်စိတ်မရှိတော့ပေ။
 ဒါက တကယ်မမျှတဘူး။

"အစ်ကိုကြီး ~"

"အမ်?"
ရှုဟိန်က ရှုနင်ရဲ့ ခြေလက်တွေကို အသာယာနှိပ်ကာ မေးလိုက်သည်။
  "မင်း ကိုနှစ်သိမ့်ပေးစေချင်တာလား"

နှစ်သိမ့်မှုဆိုတာနမ်းခြင်းလို့အဓိပ္ပာယ်ရပါတယ်။ ဒါကြောင့်မေ့လိုက်တော့...
ရှုနင်ရဲ့ မျက်နှာက မှောင်မိုက်နေပြီး မေးလိုက်သည်။
   " အစ်ကိုကြီး..အကိုကြီးက ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ဒီလောက်ထွားကျိုင်းရတာလဲ...  "
မင်းကအရမ်းအားကောင်းတယ်၊ တခြားသူတွေအတွက်လည်း တိုက်ခိုက်ရ ခက်စေတယ်။

"ငါ က ထမင်းစားပြီး မင်းက ဆန်ပြုတ်ပဲ သောက်တယ်လေ...."

"...... "

"အကိုကြီး နောက်ထပ် ချချင်သေးလား။ ကျွန်တော် အကိုကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ပဲ တိုက်မယ်လေ   !"

"ဒီမှာလှဲလိုက်.......!"

အိုး, အကိုကြီးက ငါ့ကို နှိပ်ပေးမလို့လား။ ရှုနင် လည်းအံ့အားသင့်သွားပြီး  သူ၏နှလုံးသားကို မည်သို့ထုတ်ဖော်ပြောဆို ရမည် မသိဖြစ်နေသည်။ အို ဘုရားရေ...ရှုဟိန်က စိတ်ကို အမြန်ပြန်ထိန်းလိုက်ရသည်။ ရှုနင်က စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ချွေးတောင်ပြန်လာပြီ။ ရှုဟိန်က ရှုနင်ရဲ့ကိုယ်လေးကို ညင်ညင်သာသာ နှိပ်ပေးလိုက်သည်။ သူ့ရဲ့ တောင်ပူစာလေးကို စက်ဝိုင်းလို ညင်သာစွာ နှစ်ခါ၊ သုံးခါ လှည့်ပတ်ပွတ်သပ်ရင်း ဖွဖွနှိပ်ပေးနေသဖြင့် ရှုနင် အူယားလာသည်။
What the fuck.
"အကိုကြီး...ဘာလို့ အဲ့ဒီနေရာမှာချည်းပဲ နှိပ်နေတာလဲ... "

"ငါ ဒီလိုနှိပ်ပေးတာ ကောင်းတယ်မဟုတ်လား . "
" အင်း..အကိုကြီး ကျွန်တော် အိပ်ချင်နေပြီ "
တော်ပါတော့... အကိုကြီး က ကောင်းကင်ထက်က နေ၊လနဲ့ ကြယ်စင်ကြီးပါ.. ကျွန်တော် မှားသွားပါတယ်..
  (ㄒ o ㄒ) / ~~  

"ကောင်းပြီ"
ရှုဟိန်သည် ရေချိုးခန်းထဲ သွားကာ တဘတ်ကို ရေဆွတ်ပြီး ရှုနင်ရဲ့ ကိုယ်ကို သုတ်ပေးကာ ခြေလက်များကို သန့်ရှင်းရေးပြန်လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ကလေးလေးက အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့် သူလုပ်ပေးသည်ကို နာခံစွာနေသဖြင့် ရှုဟိန်ရဲ့ ရင်ထဲ ကြည်နူးလို့နေသည်။
သူ့အကိုကြီးက တကယ်ကို ကြင်နာနူးညံ့ပြီး အရမ်းကောင်းတာပဲ...
ရှုနင်ရဲ့ မျက်လုံးတွေ ဝါးလာခဲ့သည်။ ငါ့ရည်းစားသာ ခုလို ကြင်နာတတ်ရင် ဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်မလဲ။ ငါသေသွားမယ်ဆိုရင်တောင် နောင်တရမှာမဟုတ်ဘူး။
   ရှုဟိန်က သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ညီလေးဘေးတွင် လာလှဲလိုက်သည်။ သူ မအိပ်ချင်သေးပေ။ ချစ်ရသော ညီလေးကို ထွေးပွေ့ကာ လည်ပင်းနားတွင် သူ့မျက်နှာအပ်ကာ မွှေးပျံ့သော ကိုယ်သင်းနံ့လေးကို ရှုသွင်းနေသည်။ ဖြစ်နိုင်ရင် အချိန်တွေကို ရပ်တန့်ပြီး ခုလို တသက်လုံးနေသွားလိုက်ချင်သည်။

သူ့လည်ပင်းတွင် အကိုကြီး၏ထွက်သက်တွေးတို့ကို ရလိုက်သောကြောင့် ရှုနင်က အိပ်ချင်မူးတူး မျက်လုံးဖွင့်ကာ မေးလိုက်သည်။
"အကိုကြီး ဘာလုပ်နေတာလဲ"


  အစ်ကိုကြီး၏ဆံပင်သည်အလွန်ပျော့ပျောင်းလွန်းပြီး အလွန်တောက်ပနေသည်။

Shu Heng စကားမပြောပဲ ကလေးလေးပြောတာကို တိတ်ဆိတ်စွာနားထောင်ခဲ့သည်။ ကလေးလေးက သူ့ရင်ဘတ်ကို ခုလို နားရွက်ဖြင့် ကပ်ထားခြင်းကိုနှစ်သက်သည်မှာ အံ့သြစရာမဟုတ်ပေ၊

သေးငယ်တဲ့အသားကပ်သာသာ ပါးလွှာသည့် အင်္ကျီကိုဝတ်ဆင်ထားရသော ရှုနင်က အတွင်းခံလေးသာဝတ်ထားသည့် အကိုကြီးနှင့် ခြေလက်ခြင်း ယှက်နေပြီး အသားချင်းထိနေသည်ကို အတိုင်းသားခံစားနေရသည်။ သူတို့က တသားတည်းလို ဖြစ်နေသည်။ သူ့အကိုကြီးက သူ့ကို ဘယ်တော့မှ မချစ်လျော့မည်မဟုတ်ပေ။ အရင်ဘဝတုန်းက သူ့အကိုကြီးက သူ့ကိုမုန်းတယ်ထင်ခဲ့ပေမယ့် ထွက်သက်ဆုံးအထိ အကိုကြီးတစ်ယောက်တည်းက ပဲ ချစ်ပေးခဲ့မည်ဟု မထင်ခဲ့မိပေ။

ဒီလို စဉ်းစားလိုက်တာ ရှက်စရာပဲ၊ သူဟာ အစ်ကိုအရင်းကြီး မဟုတ်လား။  အနာဂတ်မှာ ငါက လိင်တူချစ်သူဖြစ်တယ်ဆိုတာ သူ သိရင် အကိုကြီး ကြေကွဲသွားမှာလား။

အကိုကြီးက သူ့အကြောင်းကို အနှေးနှင့်အမြန်တွေ့သွားလိမ့်မည်။ သူကြီးပြင်းလာသည်နှင့်တပြိုင်နက်တဖြည်းဖြည်းချင်း အသိပေးပြီး သူ ရည်းစားကိုအိမ်သို့ခေါ်လာလျှင် အကိုကြီးက သဘောမတူပဲ ကန့်ကွက်မလား။ နောင် အနာဂါတ် သူ့ပါတနာအကြောင်းကို စဉ်းစားလိုက်ချိန်တွင် ရှုနင်က မပျော်တော့ပဲ စိတ်ထဲ တင်းကြပ်လာခဲ့သည်။
 "ဘာမှားလို့လဲ?"

ရုတ်တရက်သူ ပြန်သတိရလာသည့်အခါ ရှုနင် ၏မျက်လုံးများက ဝမ်းနည်းရိပ်တို့ အမြန်ဖုံးကွယ်လိုက်ပြီး ငြင်းလိုက်သည်။
 '' ဟင့်အင်း ... ဘာမှ မရှိဘူး  ~"

နင်နင်၏နှလုံးခုန်နှုန်းသည် သူ လိမ်နေကြောင်းဖော်ပြနေသည်။ ရှုဟိန်က ရှုနင်ရဲ့မျက်နှာနားကို တိုးကပ်ကာ မေးလိုက်သည်။ ရင်ထဲတွင် နင်နင်က စိတ်ဝင်စားနေသည့် မိန်းကလေးရှိနေပြီလားဟု တွေးကာ မျက်လုံးအရောင်တွေ နက်မှောင်လာသည်။

သူ ဘယ်တော့မှ နင်နင်ကို အခြားမိန်းကလေးနှင့် တွဲသည်ကို ခွင့်ပြုမည်မဟုတ်ပေ။ ရှုဟိန်၏မျက်လုံးများက ကြောက်စရာကောင်းလာပြီး စိုက်ကြည်နေသဖြင့် ရှုနင်က အမှန်တိုင်းဖွင့်ပြောလိုက်သည်။

  -" မင်းဘယ်သူ့ကိုစဉ်းစားနေလဲလို့ငါ့ကိုပြောပြပါ"

"အကိုကြီးအကြောင်းကိုပါ။ ကျွန်တော် ကျိန်ရဲတယ်"
ဒါဟာတကယ်ပဲအမှန်တရားပဲ။ ရှုနင် သည်အပြစ်မဲ့သူဖြစ်ပြီး မျက်လုံးပေကလပ် ပေကလပ်ဖြင့် ကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
 ရှုဟိန်က ရှုနင်၏လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ သူ့မျက်နှာကို ထိကိုင်စေပြီး ပြောလိုက်သည်။

"တကယ်ပဲလား"
"အမ်း "

"ငါ့ကိုသက်သေပြတဲ့ အနေနဲ့ နမ်းပါ။ "

"...... "

" မင်းငါ့အကြောင်းကိုစဉ်းစားနေတယ်လို့ထင်စေချင်တာလား၊"

နတ်ဘုရားကြီးရေ....ဘယ်လိုတောင် ပြောနေတာလဲ..
ရှုနင်က မတတ်သာပဲ အရမ်းကို အနမ်းခံချင်နေသည့် အကိုကြီးမျက်နှာကို မွ မွ မွ ဆိုပြီး အသံထွက်အောင် သုံးကြိမ်တိတိ နမ်းပေးလိုက်သည်။

  သုံးကြိမ်တောင်လား။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတာ သူ မသိပေမယ့်သူ့နှလုံးက ပျားရည်လိုချိုမြိန်နေသည်။ ရှုနင်က    အသက်ရှူနှုန်း မမှန်ဖြစ်လာပြီး သူ၏လက်ကလေးသည်ရင်ဘတ်တွင်ကိုင်ထားသည်။

ရှုဟိန်သည်သူ၏လှုပ်ရှားမှုများကိုကြည့်ပြီး ရင်ထဲကနေ အလွန်အမင်းစိတ်ရှုပ်နေသည်။ သူက နင်နင်၏လက်လေးကို အနည်းငယ်ညစ်ကာ ကလေးလေးရဲ့ရင်ဘတ်ပေါ် ခေါင်းတင်ကာ နှလုံးခုန်သံကို နားထောင်တော့ ရင်ခုန်သံမြန်နေသည်ကို သိလိုက်သည်။
 သူက ဒါ ဘာကိုဆိုလိုတယ်ဆိုတာ နားလည်လို့လား။ အချစ်အကြောင်းကို နင်နင်သိနေပြီလား။ ကိစ္စမရှိပါဘူး။ မင်းကိုငါစောင့်နေမယ်။
ရှုဟိန်၏ မျက်လုံးများကိုပိတ်လိုက်ကာနောက်ဆုံးတွင်အိပ်စက်အနားယူတော့သည်။ သူ့လက်ထဲတွင် ဖက်ထားသည့် သူ့ တစ်သက်တာလုံး ချစ်မြတ်နိုးမည့် ကောင်လေးကို ဖက်ထားလိုက်ရသဖြင့် ငြိမ်းချမ်းမှုကို ခံစားလိုက်ရသည်။

ရှုနင်က သူ့ကိုယ်ကို အကိုကြီးလက်မောင်းထဲ တိုးဝင်ကာ သက်တောင့်သက်သာရှိမည့်အနေထားကို ရှာလိုက်သည်။ ညနက်နေပြီ။ သူ့အကိုကြီးက သူကအတွက် ဘယ်လို အဝတ်မျိုးကို ဝယ်ပေးမှာလဲ။ အခု သူဝတ်ထားတဲ့ ညအိပ်ဝတ်စုံက မိန်းကလေးဆန်နေသည်။ ဈေးကွက်ထဲတွင် မိန်းကလေးဆန်ဆန် ညအိပ်ဝတ်စုံတွေ ခေတ်စားနေတာများလား။
 သံသယများဖြင့် ရှုနင်က သူ့အကိုကြီး၏ခြေလက်ထဲတွင် သိုင်းဖက်ခံထားရပြီး အိပ်မောကျသွားခဲ့သည်။
****************-**************