ရေခဲတုံးအကိုကြီးကို ဆွဲဆောင်သော ဝံပုလွေညီငယ်လေး

Chapter (112-1)-🔞ဒီကလေးကို ငုံထားချင်သည်အထိ မြတ်နိုးသည်

Chapter (112) -

ဒီကလေးကို ငုံထားချင်သည်အထိ မြတ်နိုးသည်

ရှုဟိန်လှမ်းနမ်းတာ ခဏလေးဆိုပေမယ့် ရှုနင်မှာ အဖေနိုးသွားမှာစိုးလို့ တချိန်လုံး ရှုချိန်နှင့် ရှုဟိန်ကို မျက်တောင်မခတ်တမ်း ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ စိုက်ကြည့်နေမိသည်။ အရာရာကို သူက အလွယ်တကူဖြေရှင်နိုင်မယ်လို့ အစ်ကိုကြီးက ထင်နေတာလား..?

သူ့နဖူးပေါ်ကိုကျလာတဲ့အနမ်းကြောင့် ရှုနင် ကြောင်အသွားခဲ့သည်။

နဖူးပေါ်ပဲ နမ်းလိုက်တာလား ( ⊙ o ⊙ )
ရှုနင်က စိတ်သက်သာရာရစွာ သက်ပြင်းရှိုက်ပြီး မျက်လုံးပင့်ကာ သေချာကြည့်လိုက်တော့ သူ့နှလုံးသားလေး တစ်စစီကွဲကြေလွင့် သွားတော့သည်။


အဖေ ဘယ်ကတည်းက နိုးနေတာလဲ..? ပြီးတော့ ငါ့ကို ကြင်ကြင်နာနာနဲ့ စိုက်ကြည့်နေတယ်.. ငါတော့ သွားပါပြီ.. ဒီတစ်ခါတော့ တကယ့်ကိုသွားတာ..
ရှုနင်၏ နဖူးပေါ်မှာ ချက်ချင်း ချွေးတွေစို့တက် လာခဲ့သည်။


ရှုချိန်က နင်နင်၏နဖူးလေးကို နိုးနိုးချင်း ငုံ့နမ်းလိုက်ပေမယ့် သူ့သားလေးက အူထဲအသည်းထဲကနေ ကြောက်သွားပုံရသဖြင့် သူက ရယ်ရင်းမေးလိုက်သည်။


"အရင်တုန်းက သားရဲ့မျက်နှာကို နမ်းတာကို မကြိုက်တာမရှိခဲ့ပါဘူး.."

ကယ်တင်ရှင် ရှုဟိန်က ရောက်လာပြီး ချက်ချင်းဖြေလိုက်သည်။

"သူက ကြီးနေပြီလေ.. နမ်းတာ ဘယ်ကြိုက်တော့ မလဲ.. မပူဘူးလားအဖေ.. Air-con ဖွင့်လိုက်ရအောင်.."

ရှုချိန်က ခေါင်းညိတ်လိုက်ချိန် ရှုနင်က တိုက်ပွဲကျသွားလေပြီ။ နတ်ဘုရား၂ပါးကြား အိပ်ရတာ ဘယ်လာက်စိတ်စွမ်းအားကုန်ပြီး ကြောက်စရာကောင်းတယ်ထင်လဲ။


ရှုချိန်နိုးနေတယ်ဆိုတာ အစကတည်းက ရှုဟိန်က သိနေတာလား၊ နမ်းလိုက်ပြီးမှ သိတာလားဆိုတာ ရှုနင် မသိတော့ဘူး။ ရှုနင်က အရမ်းပျင်းလို့ ဆက်မစဉ်းစားတော့ဘဲ အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။
နောက်နှစ်ရက်အကြာ နေ့လည်စာစားပြီး ရှုနင်နဲ့ ရှုဟိန်က အဖိုးရဲ့ကဗျည်းတိုင်ရှေ့ အမွှေးတိုင်နဲ့ထွန်းညှိပူဇော်ပြီး ကားနဲ့ လေဆိပ်ကိုထွက်လာကြသည်။

ရှုနင်က ရှုဟိန်၏မျက်လုံးတွေထဲ ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့လှိုင်းလုံးတွေကို သတိမထားမိဘဲ အစ်ကိုကြီး၏ပုခုံးကျယ်ကြီးမှာ ခေါင်းမှီရင်း နားနေစဉ် ပြောလိုက်သည်။


"ဂျွန်လမှာ ရာသီဥတုကောင်းတယ်.. စာမေးပွဲပြီးရင် ကျွန်တော် အပန်းဖြေခရီးထွက်ချင်တယ်.."

"မင်းသွားတဲ့နေရာ ကိုယ်လည်းလိုက်မယ်.."

ရှုဟိန်က သူ့ဖုန်းကနေစာပို့ရင်း ဖြေလိုက်သည်။

"သေချာပေါက်လိုက်ရမှာပေါ.. ကျွန်တော့်ကို အားကျမနာလိုတဲ့မိန်းကလေးတွေ ဝိုင်းနေမှာသေချာ တယ်.."

ရှုနင်က ရယ်မောရင်း ပြောလိုက်သည့်စကားကြောင့် ရှုဟိန်က နှလုံးဆောင့်ခုန်သွားခဲ့သည်။

 သူ့ညီလေးက တစ်ခုခုကို သိသွားပြီလား..?

ခုတလော ရှုချိန် သူ့ကိုသွားတွေ့ခိုင်းတဲ့ မိန်းကလေးတွေကို ရှုဟိန်က အားလုံးဖျက်ခိုင်းပေမယ့် သူ့အဖေက ဆက်ပြီးစီစဉ်နေဆဲဖြစ်သည်။  
သူ့အမေ ကွယ်လွန်သွားပြီးကတည်းက အမေ့ဘက်က မော့ဝ်မိသားစုက အကြီးအကဲတွေက သူ့အနာဂတ် အိမ်ထောင်ရေးကို စိတ်ပူပြီး အဖေနဲ့တောက်လျှောက် တိုင်ပင်ကာ သင့်တော်တဲ့ မိန်းကလေးတွေနဲ့တွေ့ဖို့ စီစဉ်နေ ခဲ့ကြတာဖြစ်သည်။


ကလေးလေးစိတ်မပူစေဖို့ ရှုဟိန်က ဒီအကြောင်းတွေကို ဖုံးထားခဲ့သည်။ ရှုဟိန်မှာ အစီစဉ်ရှိပြီးသားဖြစ်သည်။ အရာရာကို သေချာကိုင်တွယ်နိုင်ပြီဆိုမှ သူက ဒါတွေကို အပြတ်ဖြတ်လိုက်မှာဖြစ်သည်။ အခုတော့ သူက ဖုန်းကိုဘေးချကာ လူကြီးလေးဖြစ်လာသော ညီလေးကို ပေါင်ပေါ်ဆွဲတင်ကာ ဟိုဟိုသည်သည် ကစားရင်း ပြောလိုက်သည်။


"ငါက ဘယ်မိန်းမမှ မလိုဘူး.. မင်းတစ်ယောက်ရှိရင် လုံလောက်ပြီ.. ငါ့ရဲ့ဖြူစင်မှုကို သက်သေပြဖို့ နမ်းရမလား.."

"အွန်း.."

မျက်ဝန်းလေးတွေ လခြမ်းကွေးလေးဖြစ်အောင် ပြုံးလိုက်ပြီး ရှုနင်က အစ်ကိုကြီး၏လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ကာ မျက်လုံးမှိတ်ထားလိုက်တော့သည်။
ကားရှေ့ခန်းနှင့်နောက်ခန်းကြား ပိုင်းခြားထားသည့် မှန်ကို ချထားပေမယ့် သူတို့ပတ်သက်မှုကို ကိုယ်ရံတော်တွေ သိပြီးဖြစ်လို့ နှစ်ယောက်သားရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေက ပေါ်တင်ကိုတွယ်ဆက်ကာ နမ်းလိုက်ကြသည်။ အစက ကိုယ်ရံတော်တွေရှိနေချိန် နမ်းတာကို ရှုနင်က ရှက်နေပေမယ့် အခုတော့ ကျင့်သားရနေလေပြီ။ ဒီသက်တော်စောင့်တွေက မောဝ်အိမ်တော်က ပို့ပေးလိုက်တယ်ဆိုတာသိရင် ရှုနင် ဒီလိုဆက်ပြီး ရယ်မောနေဝံ့ဦးမလား..


ဒါပေမယ့် ရှုဟိန်က သာမန်လူမှမဟုတ်ဘဲ။ သူ့နားပို့ထားသမျှလူတိုင်းကို လွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင်နိုင်ပြီး သူ့ကိုယ်ပိုင်လူဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်ပြီးဖြစ်သည်။ လူတစ်ယောက်ကို ကိုယ့်ဘက်ပါအောင် သိမ်းသွင်းရတာ မလွယ်ပေ။ ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေး၊ ကြွယ်ဝမှု၊ နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းမှုတွေ အကုန်လိုအပ်သည်။


ရှုနင်ကတော့ ရှုဟိန်ရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ကြက်ပေါက်ကလေးလို အဖမ်းခံထားရပြီး တုတ်တုတ်မျှမလှုပ်နိုင်တော့ပေ။ ပြီးတော့ ရှုနင်ထက်ပိုပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ ရှုဟိန်က မချစ်နိုင်တော့ပြီ။

ရှုနင်နှင့်ရှုဟိန်တို့က အပြန်အလှန်ချစ်မြတ်နိုးကြလို့ သက်တော်စောင့်တွေအတွက် ဘာမှကိစ္စမရှိပေ။ အခုဆိုရင် ရှုနင်ကိုပါ သူတို့ ကာကွယ်စောင့်ရှောက် ရမယ့်လူစာရင်းထဲ သွင်းထားပြီးဖြစ်သည်။ သူတို့သခင်လေးရှုဟိန်ကို အကြွင်းမဲ့ယုံကြည်ကာ သခင်လေးလုပ်သမျှကို မှန်သည်ဟု မှတ်ထင်ထားကြသည်။


မြို့တော်ကိုရောက်တော့ ညနေစောင်းနေပြီ။

 အထုပ်ချကာ အပြင်မထွက်တော့ဘဲ အခန်းထဲမှာ တစ်ယောက်တလှည့် ညစာခွံ့ကျွေးပြီး ရေချိုးတော့ ည ၉ နာရီထိုးလို့နေပြီ။ အိပ်ယာပေါ်ရောက်သွားချိန် ရှုနင်က ရင်ခုန်ခြင်းတစ်ဝက် စိတ်လှုပ်ရှားခြင်း တစ်ဝက် ဖြစ်နေသည်။ နာကျင်မည်ကိုစိုးထိတ်ပေမယ့် အနောက်ကကပ်ပါလာမယ့် သာယာမှုကိုလည်း လိုချင်နေသည်။ ဒါကိုဖြတ်ကျော်ပြီးမှ သာယာမှုရမည်ကို သိနေသည်။


ရှုဟိန်က သူ့စိတ်ကို လုံးဝထိန်းချုပ်ထားပြီး ချက်ချင်းမဝင်ပေ။ သူက နင်နင့်ကို ပွေ့ဖက်နမ်းရှုပ်ကာ ကိုယ်လေးကို အသာအယာထိတွေ့ကာ သာယာမှုရစေရန်နှင့် စိတ်သက်သာရာရစေလိုက်သည်။ နင်နင်လည်း စိတ်သက်သာရာရလာပြီး သူ့အလိုလျောက် ခြေထောက်တွေကို ဖွင့်ဟပေးတော့မှ ညင်သာစွာထည့်သွင်းလိုက်သည်။


သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အောက်ပိုင်းက တွယ်ဆက် သွားပြီးတော့မှ ရှုဟိန်က စတင်လှုပ်ရှားတော့သည်။ နှစ်ကြိမ်၊ သုံးကြိမ် နေခဲ့ပြီးပြီ ဆိုပေမယ့် ထွားကျိုင်းသော အစ်ကိုကြီး၏ အသားချောင်း တစ်ချောင်းလုံးက သူ့ကိုယ်ထဲ ခပ်သွက်သွက် ဝင်ထွက်လှုပ်ရှား လာသောအခါ နင်နင်က ဆို့နင့်တင်းကျပ်ခြင်းနှင့်အတူ အပေါက်ဝကြွက်သားလေးတွေက အစွမ်းကုန်ဖွင့်ဟခံလိုက်ရသဖြင့် တင်းကာ နာကျင်သလိုဖြစ်နေသည်။

 အစ်ကိုကြီးက ပထမ ညင်သာပေမယ့် အရှိန်ရလာတော့ သူ့ကိုယ်လေးကို တင်းနေအောင်သိုင်းဖက်ကာ ဆက်တိုက်ထိုးသွင်းနေတော့သည်။

နင်နင်၏မျက်နှာလေးက ဖြူရော်ကာ လက်တွေက အိပ်ယာခင်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ထားရသည်။ နင်နင်၏မျက်နှာလေးက နီမြန်းနေပြီး နဖူးက ချွေးတွေစို့နေရုံသာမက ကျောတလျှောက်မှာလည်း ချွေးပါးပါးတစ်လွှာ ဖုံးလာခဲ့သည်။


 ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်၏ ကျဉ်းမြောင်းသောအပေါက်လေးကို စံချိန်လွန်အသားချောင်းကြီးဖြင့် ဆက်တိုက်ထိုးသွင်းခံနေရသည်က သူ့ကို တကယ် မသက်မသာဖြစ်စေသည်။ ဒါပေမယ့် ချစ်တဲ့အစ်ကိုကြီးနှင့် ချစ်တင်းနှောနေသည် ဆိုသည့်အသိက သူ့ကို မိုးပေါ်ပျံနေရသလို ပျော်ရွှင်စေသည်။


"မင်းက အရမ်းလှတယ်.."


"ကျွန်.. ကျွန်တော်က.. အာ့.. ခန့်ညားတာ.. လှတာ.. မ.. မဟုတ်ဘူး.."


ရှုနင်က အစ်ကိုကြီး၏ခါးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပြင်းထန်သည့်ဆောင့်ချက်များကြောင့် စကားကို ပြတ်တောင်းပြတ်တောင်း ပြောနေရသည်။

ရှုဟိန်၏နှုတ်ခမ်းထက်တွင် အပြုံးတစ်ခုပေါ်လာပြီး ဒါက အရမ်းကိုချောမောခန့်ညားလွန်းလို့ ရှုနင်မှာ မိန်းမောသွားမိသည်။

အသားချင်းရိုက်ခတ်သံ pa..pa..pa တွေ အရှိန်ဖြင့်ထွက်ပေါ်လာသည်နှင့် တဆက်တည်း နင်နင်၏သာယာမှုနှင့် ညည်းသံလေးက ဆက်တိုက်ပေါ်ထွက်လာတော့သည်။ နင်နင်က ရှုဟိန်ပြီးသည်အထိ သုတ်မလွှတ်ဘဲ အောင့်ထားနိုင်ပြီး အတူတူပြီးမြောက်သွားလို့ နှစ်ဦးသား ပျော်နေကြသည်။


အချိန်တိုအတွင်း နင်နင်က တကယ်တိုးတက်လာ ခဲ့သည်ဆိုတော့ သူက ပါရမီပါတယ်ဆိုတာ ရှင်းနေတာပဲ။


ဒီနောက်မှာ ရှုဟိန်က ရှုနင် ဆန္ဒရှိသလား၊ မရှိဘူးလား ဆိုတာ မမေးတော့ဘဲ နင်နင်၏ကိုယ်ထဲ ပြည့်အင့်သွားသည် အထိ ပျော်ရွှင်စွာ ဖြည့်ဆည်းပေး လိုက်သည်။ ရှုဟိန်က ရှုနင်၏ မျက်နှာကို အုပ်မိုးကာ ဇိမ်နှင့်နမ်းရှိုက်နေစဉ် သူ့လက်တွေက နင်နင်၏ တစ်ကိုယ်လုံးကို နေရာလပ်မကျန်အောင် ပွတ်သပ်နေ ခဲ့သည်။ ဒီခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးက သူသေချာပြုစု ပျိုးထောင်ပေးခဲ့သည့် ခန္ဓာကိုယ်လေးဖြစ်လို့ အရေပြားတစ်လက်မချင်းကို ရှုဟိန်က အရမ်းသဘောကျကာ မြတ်နိုးသည်။

နင်နင်၏အသားအရေက ဖြူစင်ကြည်လင်ကာ အညစ်အကြေး၊ ချို့ယွင်းချက် တစ်ခုမှမရှိဘဲ ဝင်းမွတ်လှပလို့နေသည်။ နူးညံ့လွန်းသောအသားအရေက ကျောက်စိမ်းဖြူလို ကြည်လင်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်သပ်မိလျှင်ပင် နီမြန်းလာသည်အထိ နုနယ်လှသည်။
ဒီဖြူဖွေးသည့် ကိုယ်လေးပေါ်မှာ ရှုဟိန်က စတော်ဘယ်ရီရောင် အမှတ်များကို တစ်ကိုယ်လုံးချန်ထားခဲ့သည်။


နင်နင်၏ညှပ်ရိုးလေးတွေ၊ ရင်ဘတ်တွေ၊ ခါးတွေ၊ ဝမ်းဗိုက်နဲ့ ကျောရိုးတလျှောက်၊ ပေါင်တံ၊ ပေါင်တွင်းသားတွေပါမကျန် နေရာတိုင်းကို မြတ်နိုးစွာနမ်းခဲ့မိသည်။ မြတ်နိုးသည်။ ဒီကလေးကို ငုံထားချင်သည်အထိ မြတ်နိုးသည်။

ဒါကြောင့် ရှုဟိန်က ကလေးလေးကို ပြင်းပြမွတ်သိပ်စွာ ဆက်လက်နမ်းရှိုက်နေမိသည်။ ရှုနင်က သူ့ကို အမြန်လောလိုက်တော့ ရှုဟိန်က အလန့်တကြားထခုန်ပြီး နင်နင်အတွက် ရေချိုးရန် ပြင်ဆင်ပေးလိုက်သည်။ ဒါပေမယ့် နင်နင်က အိပ်ပျော်သွားနှင့်ပြီဖြစ်လို့ ရှုဟိန်က ညင်သာစွာပွေ့ချီကာ ရေနွေးဖြည့်ထားသောကန်ထဲ ပွေ့ချီယူလာပြီး ရတနာတစ်ပါးလို မြတ်နိုးစွာ ဆေးကြောပေးလိုက်သည်။ ကလေးလေးရဲ့ အနောက်ပေါက်ထဲ လက်ချောင်းရှည်ရှည်နှင့် ထိုးနှိုက်ကာ အစောပိုင်းက သူအပြည့် ပန်းထည့်ထားသော အရည်များအားလုံး ပြန်ထွက်လာအောင် ဆေးကြောပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့မှ ကလေးလေးကို သေချာရေသုတ်ပေးကာ အိပ်ယာထက်မှာပွေ့ဖက်ကာ စောင်ခြုံအောက်မှာ သူလည်း အိပ်မောကျသွားတော့သည်။


နောက်တစ်နေ့ ရှုနင်နိုးလာတော့ မနေ့ညက ပြင်းထန်သည့်လေ့ကျင့်ခန်းကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံးက အရိုးမရှိသလို ပျော့ခွေနေပြီး သူက ကျောင်းမသွားချင်ဘဲ အစ်ကိုကြီးနားမှာပဲ တွယ်ကပ်ကာ လှဲနေချင်သည်။

ဒါပေမယ့် ရှုဟိန်က ပညာကို ဦးစားပေးသူဖြစ်လို့ နင်နင်ကို ကျောင်းသွားရမည်ဟု အမိန့်ပေးလိုက်သည်။ ဒါကြောင့် ရှုနင်က စာသင်ခန်းထဲ အားမရှိသလို ထိုင်နေရတော့သည်။

နင်နင်ကို ကျောင်းလွှတ်လိုက်ရပေမယ့် သာမန်လူထက် နင်နင်ပိုခင်ရတဲ့ ကျောက်တုန်းဆိုတဲ့ကောင်လေးကို သတိရလိုက်ပြီး ရှုဟိန်ရဲ့မျက်ဝန်းတွေက သဝန်တိုမှုဖြင့် မည်းမှောင်လာခဲ့သည်။

ဒီလူငယ်လေးက ရှုဟိန်ကို စိတ်အနှောင့်အယှက် ပေးနေခဲ့သည်။ ရှုနင်ကိုကျောင်းပို့ပြီး ရှုဟိန်က A တက္ကသိုလ်ကိုသွားကာ အစီရင်ခံခဲ့သည်။ မကြာခင် သူဘွဲ့ရတော့မည်။

နေ့လည်စာစားချိန်မှာ ကျောက်တုန်းရောက်မလာခင် ထျန်းကျားဟွေ့ရောက်လာသည်။

"ရှုနင်.. မင်း ကျန်းချီကိစ္စကြီးဖြစ်သွားခဲ့တာကို ကြားပြီးပြီလား.."

ထျန်းကျားဟွေ့ရဲ့မျက်နှာက မည်းမှောင်ပြီး စိုးရိမ်သောကတွေနဲ့ ပြည့်နေသည်။ ဘာတွေဖြစ်တယ်ဆိုတာ သူ့ချစ်သူငယ်ချင်း ကော်ကျိပြောပြလို့ ရှုနင် နည်းနည်းသိပြီးဖြစ်သည်။

 ထျန်းကျားဟွေ့လွတ်သွားတာ စိတ်မကောင်းစရာပဲ။
ရှုနင်က အမူအယာမပျက်ဘဲ ထျန်းကျားဟွေ့ဆက်ပြောမည်ကို စောင့်နေသဖြင့် ထျန်းကျားဟွေ့ စိတ်ပျက်သွားသည်။ ရှုနင်ကို ဖြစ်သမျှအကုန်ပြောပြလိုက်ရတော့သည်။

ဒီကိစ္စတစ်ခုလုံး ရှုနင်ပါသလားဆိုတာ ဆုံးဖြတ်ရခက်နေသည်။

ရှုနင် စိတ်ထဲကနေ သက်ပြင်းချကာ ခေါင်းယမ်းနေမိသည်။ မင်းသာပွဲမတက်ချင်ရင် ဘယ်သူမှ မင်းကို ဆွဲခေါ်သွားလို့မရဘူးလေ..


ထျန်းကျားဟွေ့ပြောပြီး ရေသောက်နေစဉ် ရှုနင်က သိချင်တာကိုမေးလိုက်သည်။


"ကော်ကျိက ဘာပြောခဲ့သလဲ.."

"........."

ထျန်းကျားဟွေ့၏မျက်နှာပေါ်တွင် အနက်ရောင်လှိုင်းတွေပေါ်လာသည်။

"မင်း သူ့ကို မမေးကြည့်ခဲ့ဘူးလား.."

ငါသူ့ကို ဘယ်လိုမေးရဲပါ့မလဲ.. ထျန်းကျားဟွေ့က မျက်စိမျက်နှာပျက်စွာဖြင့် ရှုနင်ကိုကြည့်ကာ တွန့်ဆုတ်စွာမေးလိုက်သည်။

"ငါတို့က သူငယ်ချင်းတွေမလား.. ငါ့အစား ကော်ကျိကို မင်း မေးပေးလို့ရမလား.."

"ငါ ဒါကိုမေးဖို့ အဆင်မပြေလောက်ဘူး.. လူတိုင်းအဖမ်းခံရပြီး သူဘာကြောင့် အဖမ်းမခံရဘဲ လွတ်လာသလဲဆိုတာ မေးလို့မကောင်းဘူးမလား.. ပြီးတော့ အဲ့တာဖြစ်တဲ့အချိန် ဒီမှာ ငါကမရှိဘူးလေ.. မင်းက အဲ့ဒီအဖြစ်အပျက်ဖြစ်နေတုန်းက ဒီမှာရှိတယ်မလား.. ဘာကြောင့် ဒီကိစ္စပြီးတော့ ကော်ကျိကို သွားမမေးတာလဲ.."

ရှုနင်က ထက်ရှစွာကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်။

"ငါ လုပ်စရာရှိလို့ အဲ့အချိန်က သွားမေးဖို့ အဆင်မပြေဖြစ်သွားတာ.."

"ရိုးသားတဲ့လူဆိုတာ တွန့်ဆုတ်ဖို့မလိုဘူးလေ.. မင်းကတော့ ရှောင်ထွက်နေပြီး ငါ့ကိုတော့ သွားမေးခိုင်းတယ်.. မင်းက ဘာကိုကောက်ချက်ချဖို့ ကြိုးစားနေတာလဲ.."


"ရှုနင်.. မင်း ဘယ်လိုကြောင့် ဒီလိုပြောရတာလဲကွာ.."

"အဲ့ဒီနေ့က ပါတီကို မင်းမသွားခဲ့ဘူးဆိုတာက မင်းတစ်ခုခုကိုသတိထားခဲ့မိလို့လား၊ ဒါမှမဟုတ် မင်း အားလုံးကို သိနေလို့လား.. မင်းက အခု အဲ့ဒီကိစ္စထဲမပါပဲ လွတ်နေလို့ မင်းသွားမေးချိန်မှာ ပြဿနာထပ်တက်မှာစိုးလို့လား.. ကျန်းချီအဖမ်းခံလိုက်ရလို့ မင်း မျက်လုံးပြူးသွားခဲ့တယ်.. သူ့အတွက် တစ်ခုခုလုပ်ပေးရမယ့်အစား ငါ့ကို မင်းက မေးခွန်းတွေလာမေးဖို့ လုပ်နေတယ်.. မင်း ဘာပြောဖို့ကြိုးစားနေတာလဲ.."

"ဟင့်အင်း.. မဟုတ်ဘူး.. ငါက ဘာမှလုပ်ဖို့ မကြိုးစားပါဘူး.. ရှုနင် ငါတို့ခင်လာတာ ကာလတစ်ခုရှိနေပြီ.. မင်း အတွေးမခေါင်ပါနဲ့.. ငါဘယ်လိုလူဆိုတာ မင်း ကောင်းကောင်းသိပါတယ်.."

"ငါမသိတော့ဘူး.. ငါသိတာကတော့ လူတိုင်း ပါတီကိုသွားပြီး တစ်ခုခုဖြစ်သွားတယ်.. မင်းက မသွားခဲ့ဘူး.. ပြီးတော့ အခု မင်းက ကော်ကျိကို သံသယဝင်နေတယ်.."

"ငါ သံသယမဝင်ပါဘူး.."

ထျန်းကျားဟွေ့က အလန့်တကြားထရပ်လိုက်စဉ် ထိုင်ခုံက နောက်ကိုရွေ့ကာ ဗိုင်းခနဲလဲကျသွားလို့ လူတွေရဲ့အာရုံကို ဆွဲယူသလိုဖြစ်နေသည်။
ကျောက်တုန်းက သူ့လူတွေနဲ့ရောက်လာချိန် ဒါကိုမြင်တော့ စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်သွားကာ မေးလိုက်သည်။

**-***