(Z) Chapter (134)_ XXOO လုပ္ေနတဲ့ လင္လင္ကို အေဖနဲ႔ မွားတဲ့ နင္နင္
တံခါးဖြင့္လိုက္ေသာအခါ အသံတစ္ခုထြက္လာသည္။ မင္းသာ နားမပင္းေနရင္ ဒီအသံကိုၾကားလိုက္ရမွာပဲ။
သြားၿပီ..ငါတို႔ေတာ့ ေသၿပီ။ အေဖေတာ့ ငါတို႔ကို မိသြားၿပီ။ အကုန္ ၿပီးပါၿပီ
ရႈနင္၏ရင္ထဲက ေအာ္လိုက္မိသည္။
တံခါးဖြင့္ဝံ့တဲ့သူက ရႈခ်ိန္ကလြဲၿပီး ဘယ္သူမွမရွိႏိုင္ဘူး။ ရႈေယာင္းက အိမ္ေဟာင္း၌ရွိေနေသာေၾကာင့္ သူ မျဖစ္ႏိုင္ေပ၊ အိမ္ေဖာ္မ်ားႏွင့္သက္ေတာ္ေစာင့္မ်ားအတြက္သီးျခားေရခ်ိဳးခန္းတစ္ခုရွိသည္။ မနက္တိုင္း မိုးမလင္းခင္ အိမ္ေဖာ္ေတြက ေရခ်ိဳးခန္း အိမ္သာေတြကိုေသခ်ာသန႔္ရွင္းေရးေသခ်ာလုပ္ၿပီးမွအဲဒီ့ေနာက္ လုံးဝ ၀ င္လာမွာမဟုတ္ဘူး။
ဘာလုပ္ၾကမလဲ?
ရႈဟိန္ ...... အဲဒါအားလုံး မင္းေၾကာင့္ခ်ည္းပဲ...
ရႈနင္က ဒီဟာကို ရႈဟိန္ ေျဖရွင္းႏိုင္လိမ့္မယ္လို စိတ္ထက္သန္စြာေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တယ္၊ သူ ေၾကာက္ေနလို႔ လႈပ္ပင္ မလႈပ္ရဲေပ။
ရႈဟိန္က ဘာေတြေတြးေနတာလဲ...
ရႈနင္ ႏူတ္ခမ္းကိုက္လိုက္စဥ္ ရႈဟိန္က သူ႔နဖူးကို ေလႏွင့္မႈတ္ကာ ႏွင္းလိုျဖဴေသာ နဖူးျပင္ေလးကို အားႏွင့္ဖိကာ လက္ႏွင့္ပြတ္ေပးလိုက္သည္။
ရႈနင္က မသိမသာမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ၿပီး ေတြးေနစဥ္ ထိုျမင္ကြင္းကိုျမင္လိုက္ရတဲ့ ရႈခ်ိန္က ရႈနင္ရဲ႕နဖူးတိုက္မိကာ ဒဏ္ရာရသြားတာျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ေတြးကာ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို သူ႔ဆီကိုအေရးတႀကီးေျပးလာၿပီးေမးလိုက္သည္။
ရႈဟိန္က ရႈခ်ိန္က နင္နင္နဖူးကိုေတြ႕ႏိုင္ရန္ ေဘးကို ကပ္ေပးလိုက္သည္။ ရႈခ်ိန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရႈနင္ရဲ႕ႏူဖူးက နည္းနည္းနီရဲေနသည္။
"ဒီမွာႀကီးႀကီးမားမားတစ္ခုခုျဖစ္ေနလို႔ မင္းတို႔ထြက္မလာဘူးဆိုတာ အေဖ သိေနတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ လိုက္လာခဲ့တာ။ မင္းလက္ကိုေဆးလိုက္ေတာ့ .. မနက္စာ စားရေအာင္"
ရႈဟိန္က ကပ္ကာသီကာ လြတ္သြားလို႔ ေခါင္းမူးသြားသည္။ ရႈနင္က သူ႔နဖူးကိုဆုပ္ကိုင္ရင္း သေဘာေပါက္သြားၿပီး ရႈဟိန္ကို မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထိုးလိုက္သည္။ ရႈခ်ိန္ က သူ႔လက္ေတြကိုေဆးၿပီးတဲ့ေနာက္ သူကသူ႔ရဲ႕အေကာင္းဆုံးသားႏွစ္ေယာက္ကို မနက္စာစားဖို႔တြန္းမထုတ္ခင္ နင္နင္ရဲ႕နဖူးေလးကို ပြတ္သပ္ေပးလိုက္တယ္။ စူးရွတဲ့မ်က္လုံးေတြေၾကာင့္ ရႈခ်ိန္က နင္နင္က သူ႔သားႀကီးကို မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္တာကိုေတြ႕လိုက္သည္။
ရႈဟိန္က နင္နင္ကို တိုက္မိလို႔ နင္နင္က သူ႔အကိုႀကီးကို ေဒါသထြက္ကာ မ်က္ေစာင္းထိုးသည္ဟုသာ ထင္လိုက္သည္။
သူတို႔ရဲ႕စားေသာက္ပုံက roller coaster စီးတာနဲ႔တူတယ္၊ အဲဒါက စိတ္လႈပ္ရွားဖို႔ေကာင္းတယ္။ သူ၏အျပစ္ကိုသိေသာ ရႈနင္က အျပစ္ရွိစိတ္ကိုဖုံးကြယ္ရန္ သူေျပာသည့္အတိုင္းပုံမွန္လုပ္ရန္လိုသည္ဟု ေတြးေနသည္။ ရႈနင္က အေဖ သူတို႔ကို သံသယမဝင္ေစဖို႔ ပုံမွန္ေနခ်င္ေပမယ့္ အကိုႀကီးက ကဲကိုကဲလြန္းသည္။
ဒါေပမယ့္ အေဖက သူတို႔ကို သံသယ မဝင္လို႔ သူ႔မွာ အမွတ္ေတြအျပည့္ရတယ္လို႔ခံစားရတယ္။ ထက္ျမက္ေသာလူသည္တစ္စုံတစ္ခုကိုျမင္လွ်င္ အခု မေတြးမိေပမယ့္ ထိုအေၾကာင္းကိုေနာက္မွ စဥ္းစားမိလိမ့္မည္၊ ရႈခ်ိန္ သည္ထိုျမင္ကြင္းအတြက္က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္ေသာရွင္းျပခ်က္တစ္ခုကို စဥ္းစားထားၿပီးျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္၊ သူက သူ႔သားေတြရဲ႕ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးမႈအေပၚႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားအေပၚသံသယ ၀ င္ျခင္းလုံးဝမရွိေပ။
သက္ျပင္းခ်ရင္း ရႈနင္ ကစားပြဲေအာက္ရွိ ရႈဟိန္ေျခေထာက္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ သူသည္ ထိုက္ေတာင္တန္းႀကီးလို တည္ၿငိမ္ေသာ စိတ္ထားရွိေသာ္လည္း ရႈနင္က ေသလုနီးပါးေၾကာက္႐ြံ႕ေနခဲ့သည္။ တကယ္ေတာ့ ရႈဟိန္သည္စိတ္ႏွလုံး အရမ္းလည္းမေကာင္းဘူးပဲ၊ သူ႔ေၾကာင့္ ရႈနင္မွာ အၿမဲအရမ္းစိတ္ပူပန္ၿပီး ေသာကေရာက္စရာ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့တယ္ .....
သူက အရာအားလုံးကိုစင္ၾကယ္ေစခ်င္တယ္။ ရႈနင္ ႏွင့္ ဆက္ဆံေရးကို ရႈဟိန္၏လက္ေအာက္ငယ္သားအားလုံး သိေနသည္။ ဒီလိုသိေနမွေတာ့ သူတို႔က ျဖဴစင္ေယာင္ေဆာင္ေနလည္း အလကားပဲေပါ့။ မင္းကိုယ္မင္းလွည့္စားရာမွာ ဘာအက်ိဳးရွိမွာမို႔လဲ။
ဒါေပမယ့္ ရႈဟိန္ကရႈနင္ ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကိုေလးစားတယ္၊ ဒါက သူလုပ္ခ်င္တဲ့အတိုင္းလုပ္ရင္ ရႈနင္က လိုက္ေလ်ာမယ္ဆိုတာ သိေပမယ့္ အခ်စ္ဆိုတာ လူႏွစ္ေယာက္နဲ႔သက္ဆိုင္တယ္၊ သူ႔ဆႏၵနဲ႔သူ သြားလို႔မရဘူး။ ရႈဟိန္က သူ႔ေျခေထာက္ကို ရႈနင္ရဲ႕ေျခေထာက္ေတြဆီကို တို႔ထိလိုက္ေတာ့ ရႈနင္က သူ႔ကို စားပြဲေအာက္ကေန ေျခေထာက္ေတြကို ျပန္ကန္ခဲ့သည္။ သူ႔ မ်က္လုံးေတြေမွးစင္းသြားၿပီး သူက တကယ္ပဲ တန္ျပန္တိုက္ခိုက္တာ ခံရတယ္ေပါ့....။
ရႈနင္က ရႈဟိန္ကို မေကာင္းတဲ့အၾကည့္တစ္ခ်က္နဲ႔ တစ္ခ်က္ ၾကည့္လိုက္တယ္၊
မင္း ခဏေစာင့္ပါ။ ၿပီးမွ သိမယ္.....
ရႈခ်ိန္ကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ၿပီး သူ႔ကေလးေတြတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အရမ္းရင္းႏွီးၿပီး အျပန္အလွန္ဆက္ဆံေရး ေကာင္းတယ္လို႔ခံစားရတယ္။ ကံမေကာင္းစြာနဲ႔ ရႈေယာင္း က အသက္ငယ္လြန္းတဲ့အတြက္ သူ႔အကိုႏွစ္ေယာက္ၾကား ပါဝင္ခ်င္ရင္ေတာင္မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ခ်င္ယြိက်ိဳး ရဲ႕မလိုမုန္းထားမႈေၾကာင့္ ရႈနင္က ရႈေယာင္းကို မုန္းခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ ရႈေယာင္းရဲ႕တည္ရွိမႈက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား လက္ခံဖို႔ ေနရာလုံးဝမရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
အ႐ြယ္လည္းကြာလြန္းတာက ထိုကေလးကို ေဘးေရာက္သြားေစသည္။ ၿပီးေတာ့ ဒီကေလးရဲ႕စ႐ိုက္က ဆိုးသြမ္းလြန္းလွသည္။ ရႈနင္မေျပာနဲ႔.. သူေတာင္ အေဖျဖစ္လို႔ သူ႔သားငယ္ေလးဆိုးတာကို သည္းခံႏိုင္တာျဖစ္သည္။ ဒီလိုဆိုးသြမ္းမွေတာ့ ရႈဟိန္က လုံးဝ လက္ခံႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။
ရႈေကာင္းေျပာခဲ့သလိုပဲ အေဖက မင္းနဲ႔အတူ အၿမဲေနႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး ရႈေယာင္းေရ... မင္းက လိမ္မာမွ မင္းအကိုႏွစ္ေယာက္က မင္းကို ခ်စ္လိမ့္မယ္။
ရႈခ်ိန္က အရင္က ဒါမ်ိဳး တစ္ခါမွမေတြးခဲ့ဖူးေပမဲ့ အခုေတာ့ အတူတူခံစားခဲ့ရတယ္၊ သူက သူတို႔နဲ႔တစ္ခ်ိန္လုံး အတူေနႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ခံစားခဲ့ရတယ္။ သူ႔ေရွ႕မွ လိုက္ဖက္ညီေသာ သားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္းႏွီးေသာျမင္ကြင္းသည္သူ႔ထံမွ တျဖည္းျဖည္းပိုေဝးသြားပုံရသည္၊ သူလည္း ပါ ၀ င္ခ်င္သည္၊ ဒါေပမယ့္ သူ ပါးစပ္မွဖြင့္ႏိုင္ျခင္းမရွိတာကို သူေတြ႕လိုက္ရလို႔ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။
သူ အလုပ္ကို ကားႏွင့္ မထြက္သြားခင္ အိမ္ေတာ္ထိန္းကို တိတ္တိတ္ေလးမွာလိုက္သည္။ ရႈေယာင္းကို ရႈနင္ေရွ႕တြင္ မသိမသာ ပို႔လိုက္ၿပီး သဲလြန္စ မရွိေအာင္ လုပ္ဖို႔ မွာထားလိုက္သည္။ သူ႔သားငယ္ေလးကို ေနာင္အနာဂါတ္မွာ အားကိုးရေစဖို႔ အကိုေတြနဲ႔ရင္းႏွီးေအာင္ ဖန္တီးေပးရမည္။
အိမ္ေတာ္ထိန္းက ရႈဟိန္ ၏လူမ်ားထဲမွတစ္ ဦး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူ က သေဘာတူရန္ဟန္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး ဒီဟာကို အေကာင္ထည္ေဖာ္ရန္ မည္သည့္အစီစဥ္မွမလုပ္ခဲ့ေပ။
ရႈခ်ိန္သည္ ရႈဟိန္ကို တစ္သက္လုံးေယာက္်ားေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္လာေအာင္ဆိုတဲ့ အခ်က္ေၾကာင့္မဟုတ္ရင္ ရႈဟိန္ ကို သူ ဘယ္တုန္းကမွသံသယမ ၀ င္ခဲ့ဘူး၊ သူက ဒီလိုအေဖအခ်စ္မ်ိဳးကို ဘယ္ေတာ့မွရခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔မ်က္လုံးမ်ားတြင္ကုမၸဏီ၏အေမြခံသည္ ရႈဟိန္သာ အၿမဲျဖစ္ေနၿပီး ရႈနင္က ဆက္ခံရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ရႈခ်ိန္က ရႈနင္ တြင္မိသားစုအျပင္ဘက္မွာ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးမ်ားရွိေနေသာေၾကာင့္ သူ႔ကိုေထာက္ခံလိမ့္မည္။ အကယ္၍ ရႈနင္သည္ကုမၸဏီအားလုယူရန္စိတ္ ၀ င္စားလွ်င္ ရႈခ်ိန္ မည္သို႔တုံ႔ျပန္မည္နည္း။
ဒါဟာ အလြန္သိသာထင္ရွားပါတယ္။
ရႈမိသားစုႀကီးကဲ့သို႔မိသားစုႀကီးတစ္ခုအတြက္ ေန႔စဥ္လုပ္ရမည့္အရာမ်ားစြာရွိခဲ့ၿပီး ၎တို႔အားလုံးကို ယုံၾကည္ခ်က္ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ၿပီးေျမာက္ရန္မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ တျဖည္းျဖည္း၊ တေန႔ၿပီးတေန႔၊ တႏွစ္ၿပီးတႏွစ္၊ သူ႔ႏွလုံးသားဟာ ေနာက္ဆုံးမွာ အနက္ေရာင္ျဖစ္သြားတယ္။ တ႐ုတ္ျပည္၏တစ္ဦးတည္းေသာ ဘုရင္မ ဝူမိန႔္န်ဥ္ကိုၾကည့္လိုက္ေလ။ သူမက သူမရဲ႕ ကေလးမ်ားကို မည္သို႔ဆက္ဆံသည္ကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္ မင္း သိလာလိမ့္မယ္။
အဲဒီမွာ ခ်င္ယြိက်ိဳးသာဆိုရင္ ရႈေယာင္းတစ္ေယာက္သာ သူမရဲ႕သားျဖစ္ၿပီး ရႈနင္ကို သားအျဖစ္ သူမ မ်က္လုံးထဲ လုံးဝမျမင္ခဲ့ေပ။ သူမက စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ေဇာနဲ႔ မ်က္စိေရွ႕က တန္ဖိုးရွိတဲ့အရာကို လြဲေခ်ာ္ခဲ့တယ္။
ရႈနင္က ရႈခ်ိန္ရဲ႕ သည္းခံႏိုင္တဲ့ ကန႔္သတ္ခ်က္ေတြ ဘယ္မွာရွိတယ္ဆိုတာသိတာေၾကာင့ ္အဲဒါကိုရွင္းဖို႔ အတတ္ႏိုင္ဆုံးႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ အသက္သုံးဆယ္မွာ ၀ ိညာဥ္ဘဝကိျ ေရာက္ခဲ့တဲံ သားတစ္ေယာက္က သူ႔အေဖရဲ႕ေမတၱာကိုမလိုအပ္ဘူးလို႔ မေျပာႏိုင္ဘူး၊ သူ႔အေဖက လူေကာင္းျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ေစာေစာ မေသေစခ်င္ေသးလို႔ ရႈနင္က စိတ္ညစ္ေနသည္။
ဒါေၾကာင့္ဒီတသက္တာမွာ ဒီေလာက္ဂ႐ုစိုက္မႈေတြနဲ႔ အေဖ့ကို လုပ္ေပးေနခဲ့ရတယ္။ သူက အေဖ့ကိုအမ်ားႀကီး ဂ႐ုမစိုက္သလိုပဲထင္ရေပမယ့္ သူက အရာအားလုံးကို တကယ္လိုခ်င္ခဲ့တယ္။ အေဖ့အခ်စ္ေကာ၊ အကိုႀကီး အခ်စ္ကိုေကာ လိုခ်င္ခဲ့သည္။
ခုခ်ိန္မွာ မင္း သူ႔ရဲ႕မေ႐ႊ႕မေျပာင္းႏိုင္တဲ့ပိုင္ဆိုင္မႈအားလုံးကို ထည့္မတြက္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ ရႈနင္ရဲ႕ ခ်မ္းသာမႈကက ဂဏန္းကိုးလုံးအထိေရာက္သြားၿပီျဖစ္တယ္။ သူက သူ႔အေဖကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးၿပီး ရႈ မ်ိဳး႐ိုး၏ဘိုးဘြားပိုင္အိမ္ႀကီးကို သာယာေအာင္ ထိန္းသိမ္းႏိုင္တဲ့အ အဓိက အသက္ေသြးေၾကာေလးျဖစ္ေနသည္။
ရႈခ်ိန္သည္ခဏအၾကာတြင္ ရႈဟိန္ ေရာက္လာသည္ကိုျမင္သည္ႏွင့ ္သူၿပဳံးလိုက္သည္။ သူ႔သားက အရမ္းထူးခြၽန္တဲ့အတြက္ သူ အရမ္းေပ်ာ္တယ္။
ရႈနင္သည္ဧည့္ခန္းသို႔မသြားမီ ကားသုံးစီးကိုၾကည့္ေနသည္။ သူေဌးႀကီးက အလုပ္ကို ထြက္သြားၿပီးေနာက္ အိမ္ေတာ္ထိန္းက ရႈနင္ေနာက္က လိုက္သြားၿပီး ရႈခ်ိန္ ရဲ႕စိတ္ကူးကို ရႈနင္ကို တီးတိုးေျပာလိုက္ပါတယ္။ ရႈနင္ ကၿပဳံးလိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"အဲ့လိုဆိုရင္လည္း အေဖ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေျပာသလို လိုက္လုပ္လိုက္ပါ။ ရႈေယာင္းရဲ႕ က်ဴရွင္ဆရာက အလုပ္အရမ္းႀကိဳးစားတယ္မဟုတ္လား။ မဟုတ္ရင္ သူ႔ကိုေျပာင္းေပးလိုက္ပါ။ "
"ပုံမွန္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဌားသမွ် ဆရာတိုင္းက အေကာင္းဆုံးေတြထဲက တစ္ေယာက္ပါ"
"ဒါဆိုရင္ ရႈေယာင္း ေခါင္းမမာပဲ ဆရာေတြေျပာသလို လိုက္လုပ္သင့္ၿပီေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား... "
"ပုံမွန္ဆိုရင္ေတာ့ သခင္ေလးေတြက ေမြးကတည္းက အလိုလိုက္ခံခဲ့ရေတာ့ ဆိုးၾကတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ သခင္ငယ္ေလးက အခု ၆ ႏွစ္ထဲ ဝင္လာၿပီဆိုေတာ့ သူက စဥ္းစားဉာဏ္ရွိၿပီး ေသခ်ာ သင္ယူသင့္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အခုထိ အျပဳမူေတြက ဆတ္ဆတ္ထိမခံျဖစ္ေနတုန္းပဲ "
"မွန္တယ္၊ သူႀကီးလာရင္ေကာင္းသြားလိမ့္မယ္။ "
ရႈနင္က မ်က္ခုံးကိုပင့္လိုက္ၿပီးအိမ္ေတာ္ထိန္းကို ၾကည့္လိုက္တယ္။
"ဘယ္အခ်ိန္ဆိုရင္ ေယာက်ာ္းေလးေတြက ပုံမွန္အျပဳမႈမ်ိဳးျဖစ္လာသင့္သလဲ"
"အဲဒါ က လူတစ္ ဦး နဲ႔တစ္ ဦး မတူပါဘူး၊ မိန္းကေလးေတြက ငယ္႐ြယ္စဥ္က ဆိုးတတ္ေပမယ့္ ႀကီးလာရင္ လိမ္မာလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ဦးေလးမွာ သားတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူ႔အသက္ 5 ႏွစ္အ႐ြယ္မွာ သူ႔အေမရဲ႕ အလွကုန္ပစၥည္းကို မထိဖို႔ေတာင္းဆိုတဲ့အခါ ကေလးက အရမ္းကို ဆိုးသြမ္းၿပီး ပိုလို႔ ထိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကေလးက အသက္ ၆ ႏွစ္ကိုေရာက္တဲ့အခါ မထိနဲ႔ ဆိုရင္ မထိေတာ့ဘူး။ စကားနားေထာင္ၿပီး လိမ္မာလာတယ္ ။ အခု သူကအရမ္းေတာ္တဲ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနၿပီ။ "
ရႈနင္ သည္အရာမ်ားကိုစဥ္းစားရင္းမ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္။ ရႈေယာင္းသည္ အသက္ခုနစ္ႏွစ္သို႔ေ ေရာက္သည္အထိ ထိုသို႔ ဆိုးသြမ္းကာ ထင္ရာစိုင္းသလို ျပဳမူပုံရသည္။ ဆယ္ႏွစ္တြင္သူသည္နတ္သမီးတစ္ပါးကဲ့သို႔ ပို၍ ပင္နာခံမႈ ရွိပုံရသည္။ ရႈနင္ ကၿပဳံးလိုက္ေပမယ့ ္သူ႔မ်က္လုံးေတြကနက္ရႈိင္းလာတယ္၊
"အဲဒါမွန္တယ္၊ မင္းကကေလးဆိုးတစ္ေယာက္နဲ႔ဆက္ဆံတဲ့အခါ မင္း တပ္မႉးတစ္ေယာက္ေခၚလာရင္ေတာင္ အသုံးမဝင္ဘူး"
အိမ္ေတာ္ထိန္းက ရယ္ရယ္ေမာေမာႏွင့္ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ၿပီး ရႈနင္ကို ထိုေနရာတြင္ ထားကာ လုပ္စရာရွိတာ သြားလုပ္ေတာ့သည္။
ရႈနင္ ၏မ်က္လုံးထဲတြင္ဆိုးဝါးသည့္ အရိပ္အေယာင္တစ္ခုေပၚထြက္လာသည္။
ရႈေယာင္း...မင္း ဘယ္ေလာက္ကံဆိုးလိုက္လဲ၊ မင္း အမူအက်င့္ေတြကို စတင္ သင္ယူတဲ့အခါ မင္း အေဖဆုံးသြားၿပီ၊ တကယ္သနားစရာေကာင္းလိုက္တာ...
အေၾကာင္းရာမ်ားစြာ၏လမ္းေၾကာင္းမ်ားေျပာင္းသြားၿပီး ရႈနင္က ရႈခ်ိန္က ဘာျဖစ္သြားမည္ကို သိေနသည္။ အတတ္ႏိုင္ဆုံးသူက သူ႔အေဖကို ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာနဲ႔ဂ႐ုစိုက္မႈျပၿပီး အေဖ အသက္ရွည္ရွည္ေနႏိုင္မယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတယ္။
ရႈခ်ိန္ မေသဆုံးမီတစ္ရက္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ရႈနင္က အေတာ္ေလး စိတ္မသက္မသာျဖစ္ေနသည္။ ညဘက္တြင္ ရႈဟိန္ႏွင့္ သူက အႀကိမ္ႀကိမ္ ခ်စ္တင္းေႏွာၿပီးေပမယ့္ ရႈနင္က ရႈဟိန္ကို တင္းတင္းဖက္ထားကာ ငိုရလြန္းလို႔ မ်က္လုံးမ်ားေယာင္လို႔ေနသည္။
ရႈဟိန္က ရႈနင္ တခုခုျဖစ္ေနသည္ကို သိေပမယ့္ ေမးေသာ္လည္း ရႈနင္က လုံးဝမေျပာသျဖင့္ အခက္ေတြ႕ေနသည္။ ထိုအရာမ်ားျပန္စဥ္းစားေတာ့ ရႈနင္ စိတ္ပူေနတာ ရက္အေတာ္ၾကာေနၿပီျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္သူသည္ ယခုကဲ့သို႔စိတ္မသက္မသာျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္သူက ဒီအတိုင္း ၾကည့္မေနႏိုင္ေတာ့ေပ။
"မင္းကိုစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစတာ တစ္ခုခုရွိေနလား... "
"ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ "
"ေကာင္းၿပီ"
ရႈဟိန္ကသူ႔ေခါင္းထိပ္ကိုနမ္းလိုက္တယ္၊ သူ အရမ္းစိတ္ပူေနတယ္၊
"အိပ္ေတာ့၊ ငါ မင္းေဘးမွာလုံၿခဳံေအာင္ ေစာင့္ေပးမယ္"
"အမ္း "
သူ သေဘာတူေပမယ့္ သူ႔မ်က္လုံးေတြကဘယ္ေတာ့မွ မပိတ္ဘူး။ ရႈဟိန္က သက္ျပင္းခ်ၿပီးေရခ်ိဳးထဲ ဝင္ကာ ခ်ိဳးေရကို ျပင္ဆင္ရန္ထလိုက္ၿပီး ရႈနင္ကိုေရခ်ိဳးဖို႔ေခၚလိုက္သည္။ ရႈနင္ ၏မ်က္လုံးမ်ားကိုၾကည့္လိုက္ေသာအခါ သူ၏စိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ားေၾကာင့္ မ်က္ကြင္းမ်ား မည္းေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
ရင္ထဲက နာက်င္မႈေၾကာင့္ ရႈဟိန္က ရႈနင္ကို ေခၚလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ရႈနင္ လုံးဝ ေျခကုန္လက္ပမ္းက်ေစေအာင္ ခ်စ္ခရီးကို ဆက္ေပးလိုက္သည္။ ဒါမွ သူ ေမာၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားလိမ့္မည္။
ေနာက္ထပ္တစ္ေခါက္ ထပ္ခ်စ္ၿပီးေနာက္ ရႈနင္က အရမ္းကို ေမာပန္းကာ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေမာက်သြားခဲ့သည္။
ဤနည္းအားျဖင့္ သူက အေတာ္ေလးကို ေကာင္းမြန္စြာ အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔ သူ႔ဖာသာ အံ့ၾသေနမိသည္။
ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ႏႈိးစက္သည္က်ယ္ေလာင္စြာျမည္လာသည္။ ရႈနင္သည္ထိတ္လန႔္စြာထိုင္လိုက္လို႔ ရႈဟိန္က အလန႔္တၾကား အိပ္ယာထက္က ခုန္ထလိုက္သည္။ ရႈနင္က အကိုႀကီးက သူ႔မ်က္ဝန္းထဲက ခံစားခ်က္ကိုမျမင္ေအာင္ ဖုံးကြယ္ခဲ့သည္။
ရႈဟိန္က ရႈနင္ကို ပိုၿပီးအနားယူေစဖို႔ဆႏၵရွိတာေၾကာင့ ္သူက သူ႔ဖုန္းက ႏႈိးစက္ကိုပိတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ရႈဟိန္သည္ ရႈနင္ ၏အက်င့္စ႐ိုက္မ်ားကိုနားလည္ေသာေၾကာင့္ သူက အမ်ားႀကီးစဥ္းစား မေနခဲ့သလို ရႈနင္သည္လည္း သူဘာေၾကာင့္ လုပ္သည္ကို နားလည္ခဲ့သည္။ ဒီေန႔က အေရးႀကီးတဲ့ေန႔ဆိုတာ သူတို႔သိတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ပုံမွန္လုပ္မယ့္အရာေတြကို ဆန႔္က်င္ၿပီး လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။
"မင္း ...... "
"ကြၽန္ေတာ္ အကိုႀကီးနဲ႔ အလုပ္ကို လိုက္ခဲ့မယ္... "
ရႈနင္က အိပ္ရာမွအျမန္ထလိုက္သည္၊ သူ ႐ုတ္တရက္အရမ္းလႈပ္ရွားသြားေသာေၾကာင့္ သူအနည္းငယ္မူးေဝလာကာ လဲက်သြားခဲ့သည္။ ရႈနင္က မ်က္လုံးဖြင့္လိုက္ေသာအခါ ရႈဟိန္ရဲ႕ လက္ေမာင္းၾကားထဲ ေရာက္ေနၿပီ။
"ဒီေလာက္ေခါင္းမာ မေနပါနဲ႔။ "
"အင္း"
ရႈနင္က ဒါပဲျပန္ေျပာႏိုင္သည္၊ သူက တည္ၿငိမ္ဖို႔ဟန္ေဆာင္ရန္ ဘယ္ေလာက္ပဲႀကိဳးစားႀကိဳးစား၊ သူ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး၊ ရႈဟိန္က ေသခ်ာေပါက္သတိထားမိတဲ့အတိုင္း ရႈနင္ကို ေခ်ာ့လိုက္သည္။
ရႈနင္က သူ႔ကိုဘာလုပ္သင့္တယ္ေျပာေပမယ့္ ဂ႐ုမစိုက္ပဲ သူ႔ခင္ပြန္းကို မ်က္ႏွာသစ္ရန္ ဆြဲထူလိုက္သည္။
ရႈခ်ိန္က ညနက္တဲ့အထိ အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး။ ရႈနင္က ရႈေယာင္းကို ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္မုန္းတယ္ဆိုတာ ေတြးေနမိသည္။ ရႈနင္က ရႈေယာင္းကို ၂ ရက္တိတိ သြားမၾကည့္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ရႈခ်ိန္က သူ႔သားငယ္ေလးေနတဲ့ အိမ္ေဟာင္းကို ထြက္လာခဲ့ေတာ့ ရႈေယာင္းက ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေမာက်ေနသည္။ ရႈေယာင္းက ရႈနင္ႏွင့္ 20% တူၿပီး သူႏွင့္ 50% တူသည္။
ေနထြက္လာတဲ့အခ်ိန္မွ ရႈခ်ိန္က ဘိုးဘႊားပိုင္ အိမ္ႀကီးဆီကို ျပန္လာခဲ့သည္။
သူက ရႈနင္ ပုံမွန္ေသာက္မယ့္ႏို႔တစ္ခြက္ကို သြားယူကာ စပ္စုစြာေသာက္ၾကည့္လိုက္သည္.
ၾသ ႏြားႏို႔ထဲ သၾကားပါၿပီး အရသာကမဆိုးပါဘူး။
ထိုအခ်ိန္ ရႈနင္ႏွင့္ ရႈဟိန္တို႔က ေအာက္ထပ္ကိုေရာက္ႏွင့္ေနေလၿပီ။ ရႈနင္က ႏြားႏို႔ကိုေသာက္ေနၿပီး သူ႔သားႏွစ္ေယာက္ အတူ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးစြာရွိေနသည္ကိုျမင္ၿပီး ဒီျမင္ကြင္းက သူ ျမင္ဖူးေနသလို ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ေနမိသည္။ ယေန႔သည္ေနသာေသာေန႔၊ ေကာင္းေသာေန႔ျဖစ္သည္။
ရႈနင္ ကၿပဳံးခ်ိဳစြာျဖင့္ေျပာလိုက္သည္။
"ေဖေဖ၊ ကြၽန္ေတာ္ ဒီေန႔ အေဖတို႔နဲ႔အတူ ႐ုံးကို လိုက္လာမယ္"
"တကယ္လား..ေကာင္းတာေပါ့...!"
ရႈနင္က ဒီေန႔ ရႈခ်ိန္ေျပာတာကို အထူးနာခံေနသည္ ။ သူတို႔ကုမၸဏီကိုေရာက္တဲ့အခါ သူကဥကၠဌရဲ႕႐ုံးခန္းထဲကို လိုက္သြားၿပီး ရႈခ်ိန္ ေနာက္ကို တခ်ိန္လုံးလိုက္ေနသည္။ ရႈခ်ိန္ႏွင့္ ခပ္ေဝးေဝးမေနေပ။
ရႈဟိန္က ေန႔လယ္စာစားရန္ေရာက္လာေသာအခါ ရႈနင္ အခုလို ျပဳမူေနသည္ကို အနည္းငယ္စိတ္ပူေနပုံရသည္။ ဒါေပမယ့္ ရႈခ်ိန္ ကသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ဆက္ဆံေရးကို သတိထားမိခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။
အခ်ိန္မ်ားသည္တစ္မိနစ္ၿပီးတစ္မိနစ္ကုန္ဆုံးသြားၿပီး ရႈနင္ ၏အာ႐ုံေၾကာခံစားခ်က္သည္ ေနာက္ဆုံးတြင္သက္သာသြားသည္။ ရႈခ်ိန္ ေနေကာင္းေနတယ္၊ သူတို႔ျပန္လာၿပီးတာေတာင္ ေကာင္းေနေသးတယ္၊ ညဘက္မအိပ္ခင္မွာလည္း သူ ေနေကာင္းပါတယ္။
ရႈနင္ က ညဘက္လည္း အေဖနဲ႔သြားအိပ္သည္။ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၿပီး သူ႔အေဖ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့ တညလုံး မအိပ္ႏိုင္ပဲ အေဖ အသက္ရႈေနသည္ကို ထိုင္ၾကည့္ေနမိသည္။
ထို႔ေနာက္ေနထြက္လာၿပီးေတာက္ပေသာေနေရာင္ျခည္သည္က အခန္းထဲ ဝင္လာခဲ့သည္။ ဒီေန႔လည္း ေနသာတယ္။ ေနလို႔ေကာင္းတဲ့ေန႔ေလးတေန႔ပဲ။
ရႈခ်ိန္ ၏မ်က္လုံးမ်ားလႈပ္သြားၿပီး သူႏိုးလာသည္။ ရႈနင္ သည္အလ်င္အျမန္လွဲခ်လိုက္ၿပီး မ်က္လုံးမ်ားကိုမွိတ္ကာ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနခဲ့သည္။
ရႈခ်ိန္ မေသဘူး။
ရႈနင္က ေနာက္ဆုံးေတာ့စိတ္သက္သာရာရသြားသည္။ မြန္းလြဲပိုင္းအထိ သူ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ ႐ုတ္တရက္ထထိုင္လိုက္ၿပီး ရႈနင္က ခ်က္ခ်င္း ရႈခ်ိန္ ကိုဖုန္းေခၚလိုက္သည္။ ေခၚဆိုမႈၿပီးသြားေသာအခါ သူက ဘာ့ေၾကာင့ ္သူ႔ကိုမႏႈိးဘဲ ထြက္သြားသလဲဆိုၿပီး ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ကေလးလို အေဖကို ေမးလိုက္သည္။
ရႈခ်န္က သားလတ္ေလးႏွင့္ ဖုန္းေျပာၿပီး မခ်ခင္မွာ စေနာက္လိုက္သည္။
"မင္းက ငါ့ရဲ႕ဇနီးေလးနဲ႔တူတယ္..."
အေဖက ဒီလိုေျပာလိုက္ေတာ့ ရႈနင္ရဲ႕ ပါးျပင္ေတြနီရဲလာတယ္။
ရႈဟိန္က သူ႔အနားမွာရွိေနၿပီး အေဖ့စကားကိုၾကားေတာ့ သူ႔နဖူးေပၚကအာ႐ုံေၾကာေတြ ေထာင္ထလာခဲ့သည္။
အေဖ! ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမနဲ႔အိပ္ရင္လုံေလာက္ၿပီေလ၊ အေဖက ကြၽန္ေတာ့္ မိန္းမ နင္နင္ကို ဘာေၾကာင့္ ဇနီးေလးလို႔ ေခၚရတာလဲ...
ရႈနင္က ဖိအားမ်ားစြာျဖင့္ ရႈဟိန္ကို တပတ္တိတိ အေလးထားေစာင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ရႈခ်ိန္က အလုပ္ေကာင္းေကာင္းလုပ္သလို က်န္းမာေရးေကာင္းကာ ပုံမွန္စားသည္ကို သိလိုက္ရမွ စိတ္ေအးသြားခဲ့သည္။
ရႈနင္က ရႈခ်ိန္ ေဘးတြင္ညဘက္အိပ္ေပ်ာ္သြားစဥ္ အေဖ့ အိပ္ခန္း တံခါးပြင့္လာသည္။ ရႈဟိန္ ေရာက္လာသည္ကိုျမင္ေသာအခါ ရႈခ်ိန္ က သူႏွင့္အတူတူအိပ္ခ်င္သည္ဟု ထင္ခဲ့ေသာ္လည္းေနာက္ဆုံးတြင္ ရႈဟိန္က ရႈခ်ိန္ကို ႏူတ္ခမ္းေပၚ လက္တင္ကာ တိုးတိုးေနရန္ အခ်က္ျပၿပီး အိပ္ေမာက်ေနသည့္ ရႈနင္ကို ေပြ႕ခ်ီကာ ထြက္သြားခဲ့သည္။
ရႈခ်ိန္ သည္အံ့သြားၿပီး႐ုတ္တရက္ထထိုင္လိုက္သည္။ သူ ပါးစပ္ကိုဟကာ ေမးလိုက္သည္။ ထိုအေမးကို ၾကားေတာ့ ရႈဟိန္၏မ်က္ႏွာ မည္းေမွာင္သြားေပမယ့္ ကံေကာင္းၿပီး အခန္းမီးပိတ္ထားလို႔ သူ႔အေဖက မျမင္လိုက္ေပ။
ရႈခ်ိန္ေမးလိုက္သည့္ ေမးခြးန္ကလည္းၾကည့္ပါဦး။
သူ႔အေဖက တကယ္ေမးခဲ့တယ္၊ မင္း ငါ့မိန္းမကို ဘယ္ကိုေခၚသြားမလို႔လဲ...တဲ့။
သူ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး! ရႈနင္ က သူ႔ခင္ပြန္းအေပၚသစၥာမဲ့တဲ့အတြက္ ရႈဟိန္ က ခင္ပြန္းအျဖစ္သူ႔အခြင့္အေရးကို အရယူကာ က်င့္သုံးခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ~ ေနာက္တစ္ခုက ဘာျဖစ္မလဲဆိုတာ ခန႔္မွန္းႏိုင္မယ္။
ရႈနင္ကို သူ႔အိပ္ခန္းထဲကို ေခၚလာကာ ခုတင္ေပၚတင္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ရႈနင္ကိုယ္ထဲကို ညင္သာစြာျဖင့္ သူ႔အသားေခ်ာင္းကို ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ ဘယ္ေလာက္ျငင္သာပါေစ..စံခ်ိန္လြန္အသားေခ်ာင္းဝင္သြားလို႔ ရႈနင္က နာက်င္မႈျဖင့္ ႏိုးလာခဲ့သည္။
သူဘယ္ေလာက္ပဲ သတိထားေနပါေစ၊ အထဲကို ၀ င္လိုက္တာ နည္းနည္းနာက်င္ေနလိမ့္မယ္။
ရႈနင္က အိပ္ယာႏိုးစျဖစ္လို႔ မႈန္ဝါးဝါးမ်က္လုံးမ်ားျဖင့္သူ႔အထက္ရွိလူအား အံ့ၾသကာ ေမးလိုက္သည္။
"အေဖလား?"
(ရႈဟိန္ ဂြမ္းတာပဲ..ဟား..ဟား..ဟား... မယားေလးက XXOO လုပ္ေနတဲ့သူ႔ကို သူ႔ကို အေဖနဲ႔မွားတယ္တဲ့...)
**-**
ВЫ ЧИТАЕТЕ
ရေခဲတုံးအကိုကြီးကို ဆွဲဆောင်သော ဝံပုလွေညီငယ်လေး
Любовные романыMyanmar Translator _ May King Start date _ August 12, 2020 End date _ October 25, 2021 (completed)
