Chapter (56) – မင္းကိုဖက္ခြင့္ေပးရင္ ႐ႈေယာင္ကို ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ဘူး
အတူတူအိပ္ပါတယ္.. ဒီစကားက ဘာမွမမွားဘူးလို႔ ခံစားရေသာေၾကာင့္ ႐ႈနင္ ထူးထူးျခားျခား ဘာမွမခံစားရဘဲ ဆက္ေျပာလိုက္သည္။
"ကၽြန္ေတာ္မႀကိဳက္ဘူးလို႔ ဘယ္သူေျပာလဲ.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ ယုန္အသိုက္လုပ္ရင္ ဘယ္လိုလဲ.. အစ္ကိုႀကီးလည္း ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ဆင္တူ ယုန္႐ုပ္ပါတဲ့ ညအိပ္ဝတ္စံုဝတ္ေလ.. ေခါင္းအံုးေတြက ခါက်က္ဥနီပံုလုပ္မယ္.. ေစာင္ေတြကို ျမက္ခင္းစိမ္းလို ေစာင္ေလးေတြၿခံဳၿပီး အသိုက္ေဆာက္တမ္း ကစားၾကမယ္ေလ.."
႐ႈဟိန္ : "........."
ဟား ဟား ဟား.. အစ္ကိုႀကီး အခု ဆြံ႕အသြားၿပီမဟုတ္လား..။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ၿပိဳင္ၿပီး ဟာသလုပ္ခ်င္ေနတာလား..။ အခု ကၽြန္ေတာ္က ၁၃ ႏွစ္အရြယ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေလး ျဖစ္ေနတာဆိုေတာ့ ဘာလုပ္လုပ္တင့္တယ္တယ္ေလ။ ဒီလို႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ေတြ လုပ္ေပမယ့္ ကေလးတစ္ေယာက္ ကစားတာပဲဆိုၿပီး ဘယ္သူမွ သံသယမဝင္ႏိုင္ဘူး။ ႐ႈနင္က ဒီအေတြးေၾကာင့္ အရမ္းကို ေပ်ာ္ရႊင္တက္ၾကြလို႔ေနသည္ကိုၾကည့္ၿပီး ႐ႈဟိန္က ၿပိဳင္ကားအမိုးကို ျပန္ပိတ္လိုက္ၿပီး air-con ဖြင့္ေပးလိုက္သည္။
႐ႈနင္က အစ္ကိုႀကီးက အျဖဴေရာင္ယုန္နားရြက္ေလးပါေသာ ေခါင္းစြပ္ကိုစြပ္ၿပီး တင္ပါးမွာ အျဖဴေရာင္အေမႊးတို႔ ပြပြေလးပါေသာ ယုန္ပံုညအိပ္ဝတ္စံုဝတ္ထားရင္ ဘယ္လိုေနမလဲဆုိတာ စိတ္ကူယဥ္ၿပီး တစ္ကိုယ္တည္းသေဘာက်ေနသည္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ယုန္အၿမီးတိုတိုေလးက အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းမွာပဲ..။
႐ႈဟိန္က ၿပံဳးရႊင္ေနေသာ ႐ႈနင္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ အေတာ္ေလးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္လို႔ ခံစားရသည္။ ညီေလးသေဘာမက်မွာစိုးလို႔ ယုန္ၿမီးေလးကို ခပ္ေသးေသးဟာေလးပဲ ေရြးဝယ္ခဲ့သည္။ ဒီယုန္အၿမီးတိုေလးက ဆန္ေကာက္ညႇင္းလံုးေလးေလာက္ပဲရွိေသာေၾကာင့္ သူ႔တင္ပါးမွာ အၿမီးေလးရွိေနတာကို ႐ႈနင္ သတိမထားမိျခင္းျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္ခါ အၿမီးရွည္တာေလး ဝယ္ရမည္ဟု ႐ႈဟိန္က ေတြးေနသည္။
သူ႔ညီေလးက ယုန္အသိုက္ေဆာက္တမ္း ကစားခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ ယုန္လိုခုန္တတ္ေအာင္ သင္ေပးရမွာလား။ မုန္လာဥနီေခါင္းအံုးထားတာ ဘာမွမျဖစ္ေပ။ သူ႔ညီေလးသေဘာက်တယ္ဆိုရင္ ယုန္႐ုပ္ဒီဇိုင္းညဝတ္အက်ႌေတြကို ထပ္သြင္းခိုင္းရမည္။ ႐ႈဟိန္က ဒီလိုေတြးၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာထက္က ေအးစက္စက္အရွိန္အဝါတို႔ ေလ်ာ့က်သြားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွာ ေကြးညြတ္ၿပီး ၿပံဳးလာမိသည္။ တကယ္လို႔ ႐ႈနင္သာ သူ႔အေတြးေတြကိုသိလွ်င္ ေသြးအန္သြားမွာေသခ်ာသည္။
ညေနေစာင္းေနေပမယ့္ ေနက ပူျပင္းေတာက္ပလို႔ေနသည္။ ေရခဲမုန္႔ဆိုင္ေရွ႕တြင္ ဝိုင္းအံုကာ ဝယ္ေနေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားက ဆိုင္ေရွ႕ထိုးဆိုက္လာေသာ ၿပိဳင္ကားအေကာင္းစားကို ေငးၾကည့္ေနစဥ္ ႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာခန္႔ညားေသာ လူရြယ္တစ္ဦးဆင္းလာတာ ေတြ႕ရေသာေၾကာင့္ မွန္ပိတ္ထားေသာကားထဲ ဘယ္လိုအလွေလးမ်ား ပါမလဲဆိုၿပီး စိတ္ဝင္စားေနၾကသည္။
႐ႈနင္က ယုန္႐ုပ္ညအိပ္ဝတ္စံု ဝတ္ဆင္ထားေသာေၾကာင့္ လူဝိုင္းရယ္ခံရမည္စိုးသျဖင့္ ေအာက္ကိုမဆင္းရဲေပ။ ခဏၾကာေတာ့ ႐ႈဟိန္က ေရခဲမုန္႔တစ္ခုကိုယူကာ ကားထဲျပန္ဝင္လာသည္။ သူတို႔ညီအစ္ကိုက ကားေမာင္းထြက္လာၿပီး ေရခဲမုန္႔ကို တစ္ေယာက္တစ္ကိုက္စီ စားလိုက္ၾကသည္။ ႐ႈနင္က အစ္ကိုႀကီး ခုလိုစားတာ ဘာမွသံသယမဝင္ေပ။ ႐ႈဟိန္၏ရင္ထဲမွာေတာ့ ကုလားဘုရားပြဲလွည့္သလို ရင္ခုန္သံတဒုန္းဒုန္း ျဖစ္ေနသည္။ ညီေလးကိုက္ထားသည့္ေနရာမွ ေရခဲမုန္႔ကိုစားလိုက္ရေတာ့ ေအးေသာေရခဲမုန္႔က သူ႔ရင္ဘတ္ထဲမွာ ေႏြးေအာင္လုပ္ေနသလိုပင္..။
သူတို႔စားၿပီးေတာ့ ႐ႈဟိန္က တာဝါတစ္ခုႏွင့္ ႐ႈနင္၏လက္ကို သန္႔ရွင္းေပးမည္မျပဳ ႐ႈနင္က ရွက္လာၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာ လုပ္ပါ့မယ္.."
ကၽြန္ေတာ္က မသန္မစြမ္းမွ မဟုတ္ဘဲ ဟု ေတြးေနမိသည္။
"မင္းလက္သုတ္ေပးဖို႔ လက္ထုတ္မေပးေသးဘူးလား.."
"........."
နတ္ဘုရားႀကီးရဲ့ နားလည္မႈကို ငါလိုက္မမွီေတာ့ဘူး..။
"ေကာင္းပါၿပီ.."
႐ႈနင္က ႐ႈဟိန္လက္သုတ္ေပးတာကို အျမန္ခံယူလိုက္သည္။ ႐ႈဟိန္က ေနာက္ထပ္ တာဝါအစိုတစ္ခု ထုတ္လာၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုသုတ္ေပးကာ ေျပာလိုက္သည္။
"ပါးစပ္သုတ္ရဦးမယ္ေလ အ႐ူးေလးရဲ့.."
"........."
ခင္ဗ်ားႀကီးပဲ အ႐ူး.. ႐ႈနင္က ေဒါသထြက္ၿပီး မ်က္ျဖဴလွန္ျပလိုက္သည္။
ကေလးေလးရဲ့ပါးစပ္ကို သုတ္ေပးၿပီးမွ ႐ႈဟိန္က သူ႔ပါးစပ္ကိုသုတ္လိုက္သည္။ ဒါကိုၾကည့္ၿပီး ႐ႈနင္၏ရင္ထဲ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ျပည့္လာခဲ့သည္။ ထိုစဥ္ ႐ႈနင္က နံရံေပၚတြင္ ဂဏန္းေရာင္းသည္ဆိုသည့္ ဆိုင္းဘုတ္ကိုျမင္ေတာ့ လက္ညိႈးထိုးကာ ေျပာလိုက္သည္။
"အစ္ကိုႀကီး.. ကၽြန္ေတာ္ ဂဏန္းလိုခ်င္တယ္.."
"ေကာင္းၿပီ.."
႐ႈဟိန္က ကားေပၚမွဆင္းကာ ပိုက္ဆံေပးၿပီး ဂဏန္းဖမ္းေသာကိရိယာကိုယူကာ ေရပံုး၂ပံုးယူလိုက္သည္။
ပထမ ႐ႈနင္က ဒီဟာေတြကို လက္ထဲမွာကိုင္ထားၿပီး ရွက္ေနသည္။
ရွက္လိုက္တာ.. ငါက အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိေနၿပီလဲ.. ခုထိ ဒီလိုကေလးေတြကစားတတ္တာကို ႀကိဳက္ေနတုန္းလား..။
ဘာျဖစ္ျဖစ္ ငါက အခု 13 ႏွစ္သားပဲ.. ကေလးက ဒီလိုဟာကိုကစားတာ ဘာမွမျဖစ္ဘူးကြ..
"မင္း ဒါကို မႀကိဳက္ဘူးလား.."
"ဟင့္အင္း.. ႀကိဳက္ပါတယ္.. ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အစ္ကိုႀကီး.. ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒါကို ဘယ္လိုကစားရမလဲလို႔ စဥ္းစားေနတာ.."
႐ႈနင္က အျမန္ေျပာလိုက္သည္။
"မင္းေပ်ာ္ရင္ ၿပီးတာပဲ.."
႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္ေပ်ာ္ေနတာကိုၾကည့္ၿပီး အိမ္ကေန ဒီကေလးကို ေခၚထုတ္လာမိတာ မွန္တယ္လို႔ေတြးေနသည္။ အိမ္မွာက အေျခအေနက ထိုင္းမိႈင္းေနၿပီး ေဟာ္ရန္၊ ႐ႈက်ီေဟြ႕တို႔ကိစၥျဖင့္ ႐ႈပ္ေနသည္။ ေဟာ္မိသားစုက အင္အားႀကီးတာမွန္ေပမယ့္ ႐ႈမိသားစုကလည္း သတ္သတ္လြတ္စားတဲ့ တရားသမားေတြမဟုတ္ေပ။ သူတို႔ကိုလာထိလွ်င္ မခံတတ္ၾကေပ။
ပံုမွန္မိသားစုေတြဆိုလွ်င္ ဒီလိုကိစၥျဖစ္လာပါက ၾကားလူမ်ားျဖင့္ ေစ့စပ္ညွိႏႈိင္းကာ ေျပလည္ေအာင္လုပ္ၾကမွာျဖစ္ေပမယ့္ ႐ႈမိသားစုရဲ့ ဒုတိယအိမ္ေတာ္က ေနာက္ခံလည္းေတာင့္သျဖင့္ ႐ႈက်ီေဟြ႕ကိစၥကို ဘယ္လိုမွ ေနာက္မဆုတ္ေပးခ်င္ၾကေပ။ ဒါ့အျပင္ ဒီကိစၥမွာ ႐ႈခ်ိန္လည္းပါဝင္မိၿပီးသားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူငယ္ႏွစ္ဦးအျဖစ္က ဒီအတိုင္းၿပီးသြားေအာင္ လုပ္ဖို႔မလြယ္ကူေတာ့ေပ။ ၿပီးေတာ့ ႐ႈက်ီေဟြ႕က ခ်စ္စရာေကာင္းၿပီး လွပေသာေၾကာင့္ ေဟာ္ရန္ကလည္း လက္ထပ္ခ်င္စိတ္ရွိသျဖင့္ ဒီကိစၥက ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ေတာ့ ျဖစ္မသြားခဲ့ေပ။
ဒါေပမယ့္ ေဟာ္မိသားစုက ႐ႈမိသားစု၏ ဒုတိယအိမ္ေတာ္က သူတို႔မိသားစုထဲ အတင္းတိုးဝင္လာၿပီး အက်ိဳးစီးပြားလိုခ်င္တာကို လက္မခံႏိုင္ေပ။
တေနကုန္ အိမ္ထဲမွာထိုင္ကာ အဆူခံေနရေသာ ႐ႈက်ီေဟြ႕က အသံတစ္ခ်က္မထြက္ဝံ့ဘဲ ၿငိမ္ကုတ္ေနသည္။ ဟန္ယီြသည္ ငိုယိုေနၿပီး သားအႀကီးနဲ႔အလတ္က သူမေဘးတြင္ထိုင္ကာ ႏွစ္သိမ့္ေပးေနသည္။ ေဟာ္ရန္က သူ႔အေဖေဟာ္ခ်ိန္၏ေဘးတြင္ ထိုင္ကာ သစ္သီးစားမပ်က္ေပ။ ေဟာ္ခ်ိန္လည္း ေအးတိေအးစက္ပဲ ရွိေနေသာေၾကာင့္ ဟန္ယီြက ငိုရင္းေျပာလုိက္သည္။
"ေယာက္်ား.. ဘာေၾကာင့္ တစ္ခုခုမေျပာတာလဲ.. မိသားစုထဲ တစ္ေယာက္ဝင္လာမွာက ေပါ့ေသးေသးကိစၥမဟုတ္ဘူး.."
"သူမကို ဝင္ခြင့္ျပဳလိုက္ပါ.."
"ဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္မွာလဲ.. ဒုတိယအိမ္ေတာ္က သမီးက ဘယ္လိုလုပ္ ရန္ရန္နဲ႔ ထိုက္တန္မွာလဲ.."
ေဟာ္ခ်ိန္က ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ကာ မထူးျခားဟန္ေျပာလိုက္သည္။
"သူမကို ပင္မမိသားစုဝင္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခုိင္းလိုက္ေလ.."
"........."
ခဏၾကာေတာ့ ဟန္ယီြက ရယ္လိုက္ၿပီး ေမးလိုက္သည္။
"႐ႈခ်ိန္ရဲ့ဆႏၵက ဘယ္လိုရွိမလဲ.."
သူတို႔မိသားစုက ေက်နပ္စြာ ရယ္ေမာလိုက္ၾကသည္။ ဒီအ႐ႈပ္ထုပ္ကို ႐ႈခ်ိန္ေခါင္းေပၚ ျပန္တင္ေပးလိုက္ရလို႔ ေက်နပ္ေနၾကသည္။
႐ႈေကာင္းသည္ သစ္ကိုင္းမ်ားကို ညိႇေနၿပီး ႐ႈခ်ိန္က ေဘးကေန ေပါင္းျမက္တခ်ိဳ႕ကို ႏႈတ္သင္ေပးေနစဥ္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက သူမဝတ္စံုကို လက္သည္းႏွင့္အသာျခစ္ကာ ခ်ိဳသာစြာေျပာလိုက္သည္။
"က်ီေဟြ႕ေလးက အရမ္းလိမၼာပါတယ္.. ေဟာ္မိသားစုနဲ႔ ႐ႈမိသားစုက ေျမယာကိစၥေၾကာင့္ အဖုအထစ္ျဖစ္သြားခဲ့တာ ခုကိစၥမွာ သူတို႔ဆႏၵကိုျဖည့္ေပးၿပီး ျပန္ေျပလည္မႈရႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးပါပဲ.. ဒါ့အျပင္ အစ္ကိုခ်ိန္က သူ႔ညီဝမ္းကြဲကို မဆံုး႐ံႈးခ်င္ဘူး.. ဒါေၾကာင့္ က်ီေဟြ႕ကို ႐ႈနင္လိုပဲ ကၽြန္မနာမည္ေအာက္ထားၿပီး ႐ႈအိမ္ေထာင္စုစာရင္းထဲ ထည့္ရင္ ေကာင္းမလား အေဖ.."
႐ႈခ်ိန္က ခ်င္ယြိက်ိဳး၏ ဝင္ေရာက္ေျပာေပးမႈေၾကာင့္ ေက်းဇူးတင္ေနသည္။ ဒါေပမယ့္ ႐ႈေကာင္းက ေခါင္းမာလြန္းလွသည္။
သူမေျပာတဲ့ ေနာက္ဆံုးစကားက ဘာကိုဆိုလိုခ်င္တာလဲ..။ ႐ႈက်ီေဟြ႕က ႐ႈနင္နဲ႔ အတူတူလား..။
႐ႈခ်ိန္က ႐ႈေကာင္းကို လွမ္းၾကည့္ကာ သက္ျပင္း႐ိႈက္လိုက္မိသည္။
႐ႈေကာင္းက စိတ္မၾကည္ေသာေၾကာင့္ ႐ႈခ်ိန္၏ေခါင္းကို တစ္ခ်က္ပုတ္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"ေသခ်ာၾကည့္စမ္းပါ.. ပန္းမ်ိဳးေစ့ေတြ ပါသြားၿပီကြ.."
႐ႈခ်ိန္ : "........."
ခ်င္ယြိက်ိဳး၏မ်က္ဝန္းတို႔ က်ဥ္းေျမာင္းသြားခဲ့သည္။ ႐ႈေကာင္း၏လက္ေတြက ဖုန္ေတြေပေနၿပီး သူမေယာက္်ားေခါင္းကို မညႇာမတာပုတ္လိုက္တာကိုး..။
အေဖ.. အေဖ့လက္က ဖုန္ေတြ သဲေတြနဲ႔..
ခ်င္ယြိက်ိဳးက ႐ႈက်ီေဟြ႕၏အေမ ကူယာႏွင့္ သီးသန္႔စကားေျပာၿပီးျဖစ္သည္။ ကူယာသည္ၿမိဳ႕ေတာ္မွ C ၿမိဳ႕ကိုေျပာင္းေရႊ႕လာသည့္ ကူမိသားစုထဲကျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိန္က ကူမိသားစုက ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ အင္အားႀကီးေပမယ့္ ရန္သူတခ်ိဳ႕၏တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ ႐ံႈးနိမ့္ခဲ့ၿပီး C ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ေျပာင္းေရႊ႕လာၾကျခင္းျဖစ္ေပမယ့္ ကူမိသားစုက အခ်ိန္မေရြး အထက္ကိုျပန္တက္ႏိုင္စြမ္းရွိသည္ကို အတြင္းသတင္းမ်ားေၾကာင့္ ကူမိသားစုကို အထင္မေသးရဲၾကေပ။
ဒုတိယအိမ္ေတာ္ကို ကူယာက ဦးေဆာင္ေနေသာေၾကာင့္ သူမက အရည္အခ်င္းရွိေသာ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္သည္။ ႐ႈလင္းယြင္က သူ႔မိသားစုကို ဂ႐ုမစိုက္ေပ။ သူက တစ္ႏိုင္ငံလံုးကို လွည့္ပတ္သြားကာ ေခ်ာေမာလွပေသာ မိတ္ေဆြအေပါင္းကို ပန္းခ်ီဆြဲရာတြင္ ကိုယ္ဟန္ျပေပးဖို႔ ေခၚလာခဲ့သည္။ ဒီလိုနဲ႔ ခ်စ္စရာမိန္းကေလးနဲ႔ ၿငိစြန္းခဲ့ၿပီး ေနရာအႏွံ႔ ပန္းခ်ီျပပြဲမ်ား လိုက္လံဖြင့္လွစ္ကာ အခ်စ္တိုင္းျပည္ကို ထူေထာင္ခဲ့ၾကသည္။ သူ႔မယားႀကီး ရွာေဖြခဲ့သည့္ ပိုက္ဆံမ်ားကိုသံုးျဖဳန္းကာ ေနေပမယ့္ သူက ကုက်န္းေစာင္းမ်ားတီးခတ္ရာတြင္လည္း ေတာ္သျဖင့္ ပါရမီရွိေသာမင္းသားေလးလို႔ နာမည္ေက်ာ္ခဲ့သည္။ ဒါေၾကာင့္ သူက မိန္းမလွေလးေတြရဲ့ စကက္ၾကားမွာပဲ ေခါင္းစိုက္ကာ ေနခဲ့ေတာ့သည္။
ဒါ့အျပင္ သူက မယားႀကီးႏွင့္ ကေလးသံုးေယာက္ကိုသာမက သူ႔ခ်စ္သူက ေမြးခဲ့သည့္ ကေလးကိုပါ ပစ္ထားၿပီး ေပ်ာ္သလိုေနထိုင္ခဲ့သည္။
ဒီလိုတာဝန္မဲ့သည့္ အစြမ္းအစမရွိသည့္ေယာက္်ားမ်ိဳးကို ခ်င္ယြိက်ိဳး အရြံဆံုးျဖစ္သည္။ ဒီလိုလူက ၾကြက္တစ္ေကာင္လို တန္ဖိုးမရွိသည့္ အမိႈက္ျဖစ္သည္။
အခု ေရွာင္ယာက သူမဆီကို ဖုန္းဆက္လာေသာေၾကာင့္ ခ်င္ယြိက်ိဳး ေပ်ာ္ေနသည္။ ႐ႈေကာင္းႏွင့္ ႐ႈယီြတို႔၏ ဇနီးမ်ားက ဆံုးပါးသြားၿပီျဖစ္ၿပီး ႐ႈခ်ိန္က လတ္တေလာ မိသားစု၏ ဦးစီးျဖစ္ကာ အစ္ကုိႀကီးအဖအရာဆိုေတာ့ ခ်င္ယြိက်ိဳးက အလိုလို အမိအရာေရာက္သြားခဲ့ေလၿပီ။ ကူယာက ခ်င္ယြိက်ိဳးကို အဖက္မလုပ္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီတစ္ခါ ခ်င္ယြိက်ိဳး၏အကူအညီကို လိုအပ္ေနေသာေၾကာင့္ သူမဆီကိုဖုန္းဆက္ၿပီး ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကြဲကြာေနရေသာ ညီအစ္မလို ဆက္ဆံေခၚေျပာလိုက္ရသည္။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အက်ိဳးရွိမယ့္ကိစၥျဖစ္ေသာေၾကာင့္ က်ည္ဆန္ကိုက္ရမည္ဆိုလွ်င္ေတာင္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ျပဳလုပ္မည္ျဖစ္သည္။
႐ႈခ်ိန္က ႏႈတ္ဆိတ္ေနေပမယ့္ မ်က္ႏွာေတာ့မေကာင္းေပ။ သူ႔ညီဝမ္းကြဲကိစၥကို ေျဖရွင္းေပးႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္ သူ႔အေဖက တင္းမာေနသည့္ပံုစံက ေလ်ာ့မသြားေပ။ ခ်င္ယြိက်ိဳး ထပ္ေျပာလာခ်ိန္မွာ ႐ႈေကာင္း၏အမူအယာက ပိုဆိုးလာခဲ့သည္။
"တကယ္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔က ႐ႈက်ီေဟြ႕ကို အိမ္ေထာင္ထဲေျပာင္းထည့္တာ သေဘာတူညီေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုးရမွာ.. ဒီလိုကိစၥကို ေယာက္်ားခ်င္းထက္ မိန္းမခ်င္းေျပာတာက ပိုေကာင္းပါတယ္... ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မက လင္ညီအစ္မနဲ႔ စကားေျပာၿပီးပါၿပီ.."
တကယ္လို႔ ႐ႈက်ီေဟြ႕က ဒီသေဘာတူညီခ်က္ကို လက္မွတ္ထိုးလိုက္ရင္ သူမမိဘေတြရဲ့ အေမြအႏွစ္နဲ႔ ပိုင္ဆိုင္မႈကို စြန္႔လႊတ္ရမွာျဖစ္သည္။
႐ႈေကာင္းက သစ္ကိုင္းကိုဆက္ျဖတ္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။
"ပင္မအိမ္ေတာ္က ပင္မအိမ္ေတာ္ပါပဲ.. ဒုတိယအိမ္ေတာ္က ဒုတိယအိမ္ေတာ္ပါပဲ.. ေဟာ္မိသားစုကို ငါတို႔က ေၾကာက္ေနရမွာလား.."
"ေဟာ္မိသားစုကို ျဖဳတ္မခ်ႏိုင္ေသးခင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတိထားမွျဖစ္မယ္.."
႐ႈခ်ိန္က ေျပာလိုက္သည္။
"အေဖ.. အေဖပဲ ေျမးမိန္းကေလး လိုခ်င္ေနတယ္မလား.. တကယ္ဆိုရင္ ႐ႈက်ီေဟြ႕က နင္နင္ထက္ တစ္ႏွစ္ေတာင္ငယ္ေသးတယ္.. ၿပီးေတာ့ သူတို႔က ဘိုးဘြားပိုင္အိမ္ကိုလာလည္ရင္း ဒီလိုျဖစ္သြားတယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို႔လည္း တာဝန္ရွိတယ္.. သူမက ကၽြန္မရဲ့နာမည္ေအာက္မွာရွိေနေပမယ့္ သူမရဲ့မ်ိဳး႐ိုးနာမည္က ႐ႈျဖစ္ေနတုန္းပါပဲ.."
သူတို႔က မိသားစုေတြျဖစ္ၿပီး ဆိုးအတူ၊ ေကာင္းအတူပဲဆုိတဲ့သေဘာ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ေျပာလိုက္သည္။ ဒါေပမယ့္ သူမရဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္က ထင္ရွားေနသည္။
"မိုက္မဲလိုက္တာ.."
႐ႈေကာင္းက တစ္ဖက္လွည့္ကာ ပန္းပင္ကို အကိုင္းဆက္ျဖတ္ေနသည္။ သူက ေျမးမလိုခ်င္တယ္ဆုိတာ ႐ႈခ်ိန္ရဲ့ကေလးကို ေျပာတာျဖစ္သည္။
"အေဖ.."
႐ႈခ်ိန္က ေပါင္းသင္ရာမွ ရပ္လိုက္ၿပီး ဖခင္ႀကီးကို ေျပာလိုက္သည္။
"အေဖ.. ခုကိစၥက လင္ယြင္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ပထမဆံုး အကူအညီေတာင္းတာျဖစ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ မကူညီေပးလို႔မရဘူး.. ဒါေၾကာင့္ ခ်င္ယြိက်ိဳးေျပာသလို ႐ႈက်ီေဟြ႕ကို လက္မွတ္ထိုးခိုင္းၿပီး ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ေအာက္မွာ ထည့္လိုက္ရင္ေရာ မေကာင္းဘူးလား.."
"မလိုဘူး.. သူမကို ငါ့နာမည္ေအာက္မွာပဲ ထည့္လိုက္.."
႐ႈေကာင္းက ကက္ေၾကးကိုခ်ကာ အရာအားလံုးကို ႀကိဳတင္သိျမင္ေသာမ်က္ဝန္းျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။
"အေဖ.. ဒါက.."
ခ်င္ယြိက်ိဳးက အံ့ၾသသြားခဲ့သည္။
"ေကာင္းပါၿပီ.. ကၽြန္ေတာ္ စီစဥ္လိုက္ပါ့မယ္.."
႐ႈခ်ိန္က ေပ်ာ္ရႊင္စြာေျပာလိုက္သည္။
သူတုိ႔က အိမ္ေထာင္စုစာရင္းကို ၂ခုခြဲလိုက္သည္။ တစ္ခုက ႐ႈခ်ိန္က အိမ္ေထာင္ဦးစီးျဖစ္ၿပီး ဒီေအာက္မွာ ႐ႈဟိန္၊ ႐ႈနင္တို႔ ပါဝင္သည္။ ေနာက္တစ္ခုက ႐ႈေကာင္းက အိမ္ေထာင္ဦးစီးျဖစ္ၿပီး သူ႔ေအာက္မွာ ေျမးမ ႐ႈက်ီေဟြ႕နဲ႔ ၂ဦးတည္းသာရွိသည္။ ႐ႈေကာင္းက ဒီေျမးအားလံုးရဲ့ အဖိုးျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔ပိုင္ဆိုင္မႈအကုန္က ႐ႈခ်ိန္ကိုလႊဲထားၿပီးျဖစ္လို႔ သူေသသြားရင္ေတာင္ ႐ႈက်ီေဟြ႕က ဘာမွပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရွိေပ။ ယခင္ကေတာ့ ႐ႈဟိန္က ပိုင္ဆုိင္မႈအားလံုးကို ဆက္ခံဖို႔လႊဲေပးထားဖို႔ စီစဥ္ထားေပမယ့္ အခုေတာ့ သူ႔ဆီမွာ ေျမးအရင္း ႐ႈနင္နဲ႔ ႐ႈေယာင္တို႔ရွိေနၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အခုေတာ့ ပိုင္ဆိုင္မႈကို ေျပာင္းလဲလိုက္တာျဖစ္သည္။
႐ႈဟိန္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ႐ႈေကာင္း သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။ ႐ႈခ်ိန္လက္ထဲမွာ share 50% ရွိၿပီး သူက ႐ႈခ်ိန္ကို ေသခ်ာေပါက္ 20% ေပးမွာျဖစ္ၿပီး ခ်င္ယြိက်ိဳးအတြက္ 10% ေပးႏိုင္ေလာက္သည္။ တကယ္လို႔ ခ်င္ယြိက်ိဳးသာ အရွက္မမဲ့ရင္၊ ႐ႈဟိန္ကို ထိခိုက္ေအာင္မလုပ္ဘူးဆိုရင္ မေျပာင္းေရႊ႕ႏိုင္ေသာ အိမ္ၿခံေျမမ်ားစြာကို ခ်င္ယြိက်ိဳးအတြက္ ခ်န္ထားေပးႏိုင္ေလာက္သည္။
ခ်င္ယြိက်ိဳးက ႐ႈက်ီေဟြ႕ကို သူမ၏ေမြးစားသမီးအျဖစ္ ထားခ်င္ေပမယ့္ ႐ႈေကာင္းလုပ္လိုက္သည့္ကိစၥေၾကာင့္ သူမ ဘာမွနာမည္ေကာင္းဝင္ယူလို႔မရေတာ့ေပ။ ဒါေၾကာင့္ သူမရွိေစမည့္ကိစၥကို အသည္းအသန္ စဥ္းစားေနသည္။ ႐ႈက်ီေဟြ႕က ႐ႈေကာင္း၏အိမ္ေထာင္စုေအာက္ ေရာက္သြားေပမယ့္ လက္ရွိ ႐ႈပင္မအိမ္ေတာ္၏ အိမ္ေထာင္ဦးစီးက ႐ႈခ်ိန္ျဖစ္သျဖင့္ ႐ႈက်ီေဟြ႕က ဘာအေမြမွ ဆက္ခံခြင့္မရွိေတာ့ေပ။ ဒီအေၾကာင္းကို အျပင္လူေတြမသိသမွ် ဘာမွမျဖစ္ေပ။ ႐ႈက်ီေဟြ႕က ပင္မအိမ္ေတာ္၏ ေမြးစားေျမးမဟုသာ သိကာ ဂုဏ္ရွိႏိုင္သည္။
ညစာစားၿပီးခ်ိန္တြင္ ခ်င္ယြိက်ိဳးသည္ ကူယာကို တမင္ေခၚလိုက္ၿပီး ႐ႈခ်ိန္ေရွ႕တြင္ တကယ့္ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးေသာ လင္ညီအစ္မကဲ့သို႔ စကားေျပာဆိုေနသျဖင့္ ႐ႈခ်ိန္က ပီတိျဖစ္ေနသည္။ သူ႔မယားေလးက ခုလို မိသားစုကိစၥတြင္ ပါဝင္ကူညီအုပ္ခ်ဳပ္ေပးေသာ ျမင္ကြင္းက သူ႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးျမင္ကြင္းျဖစ္သည္။ ကူယာကလည္း ခ်င္ယြိက်ိဳးကို ေက်းဇူးတင္ေနသည္။
႐ႈလင္းယြင္သည္ မိသားစု၏စီးပြားေရးကို ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ သူဝါသနာပါရာ အႏုပညာကိစၥႏွင့္ မိန္းမလွေလးမ်ားႏွင့္ ေရာေထြးေနေပမယ့္ ကူယာက ၾကည္ျဖဴစြာပဲ ဒုတိယအိမ္ေတာ္၏စီးပြားေရးကို ဝင္ေရာက္ထမ္းေဆာင္ေပးေနသည္။ ႐ႈက်ီေဟြ႕ကိစၥေပၚလာေတာ့ ႐ႈလင္းယြင္က အစ္ကိုႏွင့္မရီးကို ေျပာဖို႔ခက္ခဲေနစဥ္ ခ်င္ယြိက်ိဳးက ၾကားဝင္ကာ ႀကိဳးစားပမ္းစား ကူညီေပးလိုက္သည္။ ဒီလိုနဲ႔ ဒုတိယအိမ္ေတာ္၏အင္အားကို ရလိုက္ၿပီး ႐ႈဟိန္ကို ႐ိုက္ခ်ႏိုင္မည္ျဖစ္လို႔ သူမက အပင္ပန္းခံေနတာျဖစ္သည္။
အျခားတစ္ဖက္တြင္ ႐ႈဟိန္ႏွင့္ ႐ႈနင္တို႔သည္ အျပင္ထြက္ကစားၾကၿပီးေနာက္ ကားျဖင့္ ျပန္လာခဲ့သည္။ ႐ႈနင္က ေလွကားေပၚကို တက္သြားစဥ္ ႐ႈဟိန္က ေနာက္ကလိုက္ၿပီး ႐ႈနင္၏တင္ပါးေနာက္က ယုန္ၿမီးတို အေမႊးဖြားဖြားေလးကို လက္ေလးႏွင့္ မထိတထိ ပြတ္သပ္ကစားေနသည္။ ထိုျမင္ကြင္းကို အိမ္အျပင္ဘက္ရွိ အသားကင္စက္ျဖင့္ အသားကင္ရန္ျပင္ဆင္ေနေသာ ကိုယ္ရံေတာ္ႏွစ္ေယာက္က ျမင္လိုက္ရစဥ္ အံ့အားသင့္သြားၾကသည္။
သခင္ေလးဟိန္က သခင္ေလးနင္ရဲ့အၿမီးကို လက္ႏွင့္ပြတ္သပ္ကစားေနတာလား.. (Σ( ° △°|||)︴)
ဒါေပမယ့္ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ေလး အသာပြတ္သပ္ေနရင္း ေပ်ာ္ေနတာလား..
သူတို႔က ဒီျမင္ကြင္းကို စကၠန္႔အနည္းငယ္ေလာက္ ေတြ႕လိုက္တာျဖစ္ေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္း တစ္ဖက္လွည့္ကာ အေျပးအလႊားထြက္ေျပးဖို႔ လုပ္လိုက္ၾကသည္။ သူတို႔သခင္ေလး မဟုတ္တာလုပ္ေနတာကို ၾကည့္လိုက္မိသလို ခံစားလိုက္ရၿပီး မလံုမလဲျဖစ္ေနၾကသည္။ သူတို႔အျမန္လွည့္ေျပးၾကလို႔ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ဝင္တိုးမိၿပီး လဲက်မလိုျဖစ္သြားသည္။
ဒါကို အျပင္ကေန လိုအပ္တာဝယ္ျခမ္းၿပီး ျပန္လာေသာ ကိုယ္ရံေတာ္ႏွစ္ဦးကေတြ႕ၿပီး ဘာျဖစ္တာလဲဟု ေမးေပမယ့္ သူတုိ႔ပါးစပ္က ဘာမွမေျဖရဲဘဲ ေခါင္းသာယမ္းေနၾကသည္။ သခင္ေလးဟိန္၏ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကို သူတို႔ ဘယ္လိုထုတ္ေျပာရဲမွာတဲ့လဲ။
သခင္ေလးဟိန္မွာ ဒီလိုကေလးဆန္ဆန္အက်င့္ရွိမယ္လို႔ ဘယ္သူထင္မွာတဲ့လဲ.. (→_→)
ၿခံထဲမွာ အသားကင္ေနသည့္ရနံ႔က ေမႊးႀကိဳင္ၿပီး အေပၚထက္ထိေရာက္လာလို႔ ႐ႈနင္က ျပတင္းေပါက္ကေန ေအာက္ကိုကုန္းၾကည့္လိုက္ၿပီး ေအာက္ကိုဆင္းသြားခ်င္ေပမယ့္ ႐ႈဟိန္က တားလိုက္သည္။
"သူတို႔ကင္ၿပီးရင္ အေပၚထပ္ကို လာပို႔ေပးလိမ့္မယ္.."
"ဒါဆုိ ဘယ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာလဲ.. ကိုယ့္ဘာသာ လုပ္ခ်င္တယ္.."
"လူႀကီးေျပာတဲ့စကားကို နားေထာင္ေလ.. မင္း မီးနဲ႔ကစားရင္ အိပ္ယာထဲ ႐ွဴး႐ွဴးေပါက္ခ်လိမ့္မယ္.."
"........."
႐ႈနင္၏မ်က္ႏွာ မည္းသြားသည္။ သူက ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကာ မၾကည္မသာျပန္ေျပာလိုက္သည္။
"ေကာင္းၿပီ.. အစ္ကိုႀကီးစကားကို နားေထာင္ပါ့မယ္.."
"ဒီကိုလာ.. အဲ့ဒီနားက အႏၱရာယ္ရွိတယ္.."
႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္ကို ေပါင္ေပၚဆြဲတင္ကာ ထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။
"အစ္ကိုႀကီး.. ပူတယ္လို႔ မထင္ဘူးလား.."
"ဒါဆို ငါတို႔ air-con ဖြင့္ၾကမလား.."
"ဟင့္အင္း.. ျပတင္းေပါက္ဖြင့္ရင္ ရၿပီ.. ေလေတြဝင္လာရင္ ေအးသြားလိမ့္မယ္.."
႐ႈဟိန္က ျပတင္းေပါက္ဖြင့္ေပးၿပီး ႐ႈနင္ကို ခပ္တင္းတင္းေလး ဖက္ထားလိုက္သည္။ ႐ႈနင္က ႏႈတ္ခမ္းကုိကိုက္ကာ ေမးလိုက္သည္။
"အစ္ကိုႀကီး.. ႐ႈေယာင္ေမြးလာရင္ေကာ အခုလို ေပြ႕ထားမွာလားဟင္.."
"အင္း.."
႐ႈနင္က ရင္ထဲ မသက္မသာ ခံစားလိုက္ရသည္။ တစ္ေယာက္လာလည္း ႐ႈေယာင္.. တစ္ေယာက္လာလည္း ႐ႈေယာင္..။ သူက အၿမဲ တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနရေတာ့မွာလား..။
႐ႈနင္ ဘာျဖစ္လို႔ မေပ်ာ္တာလဲ..။ သူ ဘာေျပာမွားသြားလို႔လဲ..။ နင္နင္က မနာလိုျဖစ္ေနတာလား..။ ႐ႈေယာင္က သူတို႔ညီေလးမဟုတ္ဘူးလား..။
ထိုစဥ္ သူ႔ရင္ထဲ ထူးဆန္းေသာခံစားခ်က္ ဝင္လာၿပီး ႐ႈဟိန္က ေျပာလိုက္သည္။
"နင္နင္.. တကယ္လို႔ သူေမြးလာခဲ့ရင္လည္း မင္းေနရာမွာ သူ႔ကို အစားမထုိးႏိုင္ဘူး.. မင္းက ဒီကမာၻေပၚမွာ တစ္ေယာက္တည္းေသာသူပဲ.. ဒါကို သေဘာေပါက္ရဲ့လား.."
"ဒါေပမယ့္ ဒီလိုမဟုတ္တဲ့ပံုပဲ.."
႐ႈနင္၏မ်က္ႏွာေလးက ျဖဴေရာ္ၿပီး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္သြားသည္။ သူ႔အစ္ကိုႀကီး၏ရင္ဘတ္ကို တြန္းကာ ေပါင္ေပၚက ဆင္းခ်င္သည္။ ႐ႈေယာင္ေမြးလာရင္ သူက ဘာေၾကာင့္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးရမွာလဲ။ ဒီလိုမလုပ္ရင္ အစ္ကိုႀကီးက ေနလို႔မေကာင္းျဖစ္မွာမို႔လား..။
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ၿပီး ႐ႈနင္ သက္ျပင္းခ်ကာ ႐ႈဟိန္ကိုယ္ေပၚက ဖက္ထားရာမွ႐ုန္းကာ ေျပာလိုက္သည္။
"အစ္ကိုႀကီး.. ကၽြန္ေတာ္ ခဏ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ေနခ်င္ေသးတယ္.."
"ဘယ္သူက တိတ္ဖို႔လိုတာလဲ.."
႐ႈဟိန္က စေနာက္လိုက္သည္။
႐ႈနင္ : "........."
"မင္းက အရမ္းငယ္ေသးေပမယ့္ အရမ္းကို စိတ္ပူေနရတယ္.."
႐ႈဟိန္က ေျပာၿပီး ႐ႈနင္၏မ်က္ႏွာေလးကို ငံု႔နမ္းလိုက္သည္။ ႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္၏ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စိုက္ၾကည့္မိစဥ္ လည္ေခ်ာင္းေတြေျခာက္လာသည္။ သူက ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းဖို႔ငံု႔လိုက္သည္။ ဒါေပမယ့္ ႐ႈနင္က ႐ႈဟိန္၏အေျဖစကားကို မေက်နပ္သျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းကိုမနမ္းမိေစရန္ ေခါင္းကိုေစာင္းခ်လိုက္သည္။ သူ႔တံု႔ျပန္မႈက လိုတာထက္ျပင္းထန္သြားေသာေၾကာင့္ ႐ႈဟိန္က ေမးလိုက္သည္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ.."
"........."
႐ႈနင္က စိတ္ဓာတ္က်လို႔ေနသည္။
"ငါ့ကို အေၾကာင္းအရင္းေျပာျပ.."
"........."
႐ႈနင္က မ်က္ႏွာလႊဲကာ ႐ႈဟိန္ကို လ်စ္လွ်ဴ႐ႈထားလိုက္သည္။
"႐ႈေယာင္ကို အစ္ကိုႀကီးဖက္မွာကို မင္း မလိုလားဘူးလား.."
႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္၏ေမးေစ့ေလးကို ပင့္မကာ အၾကည့္ခ်င္းဆံုၿပီး ေမးလိုက္သည္။
႐ႈနင္က အစ္ကိုႀကီး ဘာေၾကာင့္ သေဘာမေပါက္ႏိုင္ေသးတာလဲဆိုတာ ေတြးၿပီး နက္႐ိႈ္င္းစြာ စိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
"တကယ္လို႔ အစ္ကိုႀကီးက ႐ႈေယာင္းကို မေပြ႕မဖက္ရဘူးဆိုရင္.. မင္းကိုဖက္တာကို ခြင့္ျပဳေပးရမယ္.."
"အြန္း.."
"ကတိေပးၿပီးရင္ ျပန္႐ုပ္သိမ္းလို႔မရေတာ့ဘူးေနာ္.."
႐ႈဟိန္က သူလိုခ်င္သည့္အေနအထားေရာက္ေအာင္ စကားလံုးျဖင့္ ဆြဲေခၚသိမ္းသြင္းလိုက္သည္။ နတ္ဘုရားႀကီး၏စကားကိုၾကားေတာ့ ႐ႈနင္က ေတာင့္မခံႏိုင္ေတာ့ဘဲ အစ္ကိုႀကီးရင္ခြင္ထဲ ကိုယ္ေလးက ေပ်ာ့ေပ်ာင္းစြာမွီလိုက္ၿပီး ခါးကို လက္ေလးႏွင့္သိုင္းဖက္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"အစ္ကိုႀကီးလည္း ေျပာၿပီးတဲ့စကား မ႐ုပ္သိမ္းရဘူးေနာ္.."
အစ္ကိုႀကီးက ႐ႈေယာင္းကိုေတြ႕ရင္ သေဘာက်သြားႏုိင္ေလာက္မလား..။ ႐ႈဟိန္က ကေလးခ်စ္တတ္ၿပီး ႐ႈေယာင္က ငယ္စဥ္တုန္းက အရမ္းကိုခ်စ္စရာေကာင္းတယ္လို႔ ေက်ာ္ၾကားသည္။ ႐ႈေယာင္က ေက်ာက္စိမ္း႐ုပ္တုေလးလို ခ်စ္စရာေကာင္းလွၿပီး တစ္ဖက္သားကို သေဘာက်လာေအာင္ လုပ္တတ္သည္။ ဒါေပမယ့္ ႐ႈေယာင္က အတြင္းစိတ္က ငယ္ကတည္းက ဥာဏ္မ်ားၿပီး ေကာက္က်စ္တာကို ဘယ္သူမွသတိမထားမိၾကေပ။ ႐ႈေယာင္ငယ္စဥ္က ကစားစရာမ်ားကို ခ်ိဳးဖဲ့ပစ္ၿပီး တျခားကေလးေတြေပၚ ပံုခ်ကာ ဦးေအာင္အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ ငိုယို္တတ္သည္။ သူက တကယ့္ခ်င္ယြိက်ိဳးနဲ႔ စိတ္ဓာတ္တစ္ထပ္တည္းတူညီလွသူျဖစ္သည္။
႐ႈနင္က ႐ႈဟိန္ကို အေလးအနက္ထားၾကည့္ကာ ေျပာလုိက္သည္။
"အစ္ကိုႀကီး.. ကၽြန္ေတာ္က အတည္ေျပာေနတာ.. ဟာသမလုပ္ပါနဲ႔.."
"ငါ့ကို အေၾကာင္းအရင္း ေျပာျပေလ.."
႐ႈဟိန္က မ်က္ခံုးပင့္ကာ ေမးလိုက္သည္။
"........."
႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္ကို အတင္းတြန္းအားမေပးဘဲ ပန္းေရာင္ႏႈတ္ခမ္းအိအိေလးကို လက္ညိႈးႏွင့္ အသာအယာပြတ္သပ္ကစားရင္း ဒီကေလးကို သူအႀကိဳက္ဆံုးပဲဆိုတာ ေတြးေနသည္။
႐ႈနင္က စဥ္းစားၿပီး အေၾကာင္းျပခ်က္တစ္ခု ေျပာလိုက္သည္။
"ကၽြန္ေတာ့္ညီေလးထက္စာရင္ ကၽြန္ေတာ္က အစ္ကိုႀကီးကို ပိုႀကိဳက္တယ္.."
ႀကိဳက္တယ္တဲ့လား..။ ဒီစကားကိုၾကားေတာ့ ႐ႈဟိန္၏ကိုယ္ထဲက ေသြးေတြက ဆူေဝလာၿပီး သူ႔မ်က္လံုးေတြက မည္းနက္ကာ ႐ႈနင္၏မ်က္လံုးကို စူးရွစြာစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။
ငါေျပာတာ ဘာမွားသြားလို႔လဲ.. အစ္ကိုႀကီးက ဘာေၾကာင့္ ငါ့ကို ခုလိုၾကည့္ေနတာလဲ..။
႐ႈနင္က အစ္ကိုႀကီး၏မ်က္လံုးကို ဆက္မၾကည့္ရဲေသာေၾကာင့္ ေခါင္းေလးငံု႔သြားခဲ့သည္။ သူတစ္ခုေမ့သြားတာက အစ္ကိုႀကီးက ႐ႈေယာင္ကို ဂ႐ုစိုက္ေပးဖို႔ သေဘာက်ရင္ေတာင္မွ သူ႔ကို အမ်ားႀကီးပိုဂ႐ုစိုက္ေပးေနတယ္ဆိုတာပဲ။
ငါ ႐ံႈးသြားၿပီလား..။
တကယ္လို႔ ႐ႈေယာင္ကို ငါ႐ံႈးနိမ့္သြားၿပီဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔နဲ႔ယွဥ္ၿပိဳင္တိုက္ခိုက္မေနေတာ့ဘဲ ေဝးရာကို ထြက္သြားတာပဲေကာင္းပါတယ္..။
႐ႈနင္က ဒီအေတြးေၾကာင့္ စိတ္ဓာတ္ပိုက်သြားခဲ့ကာ အစ္ကိုႀကီးကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လန္႔သြားခဲ့သည္။ အစ္ကိုႀကီးရဲ့အၾကည့္ေတြက ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ေၾကာက္စရာေကာင္းေနရတာလဲ..။ သူ ငါ့ကို ဘာလုပ္ခ်င္လို႔လဲ..။
႐ႈဟိန္၏မ်က္လံုးေတြက ပိုပိုနက္ေမွာင္လာၿပီး ကေလးေလးကို နက္႐ိႈင္းစြာၾကည့္ကာ လိႈက္ေမာစြာေျပာလိုက္သည္။
"ငါ မင္းကို ကတိေပးတယ္.."
ဘာ.. တကယ္လား..
႐ႈနင္က အေပ်ာ္လြန္သြားခဲ့သည္။ အစ္ကိုႀကီးက လူႀကီးပဲ..။ သူကတိေပးၿပီးရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ပ်က္မွာမဟုတ္ဘူး။ ငါက မလိုအပ္ဘဲ စိတ္ပူေနခဲ့တာကိုး..။
ထိုစဥ္ ႐ႈဟိန္က သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို လက္ညိႈးႏွင့္ထိုးျပကာ သက္ေသေတာင္းလိုက္သည္။ ႐ႈနင္က ခဏတံု႔ဆိုင္းသြားခဲ့ၿပီး အနမ္းတစ္ခုႏွင့္ ႐ႈေယာင္ကို ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ပါဘူးဆိုတာကို ယွဥ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အနမ္းေပးဖို႔ထိုက္တန္သည္ဟု ေတြးလိုက္သည္။ ဒါေၾကာင့္ ႐ႈနင္က ႐ႈဟိန္၏ ၿပိဳင္ဖက္ကင္းေခ်ာေမာလွပေသာ မ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္ကာ ျဖည္းညႇင္းစြာ ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္သည္။
ထိုခဏက အရမ္းကို အံ့အားသင့္ဖြယ္ေကာင္းလွသည္။
အသားကင္စားသည့္အခ်ိန္ ေရာက္သည္အထိ ႐ႈဟိန္က အိပ္မက္မက္ေနသလို ခံစားေနရသည္။ ႐ႈနင္ သူ႔ကို စကားေျပာေနသည္ကို နားေထာင္ေနေပမယ့္ သူ႔အေတြးထဲမွာ ကေလးေလးက ၾကည္ျဖဴစြာ သူ႔ကိုနမ္းလိုက္သည္ကိုပဲ ျမင္ေယာင္ေနသည္။
႐ႈနင္က အသားကင္စားရင္း အစ္ကိုႀကီးက ဘာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာနီေနတာလဲ..။ ဘာေၾကာင့္ သူ႔ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသလဲဆိုတာ ေတြးေနသည္။ သူက ငါ အရွက္မရွိဘူးလို႔မ်ား ေတြးေနလို႔လား..။ ခုနကနမ္းလိုက္တာ တကယ့္စံုတြဲေတြနမ္းသလို အၾကာႀကီးနမ္းလိုက္မိလို႔လား..။ ဒီအေတြးေၾကာင့္ ႐ႈနင္ ႏွလံုးခုန္ျမန္လာၿပီး အသက္႐ွဴၾကပ္လာသျဖင့္ ေရတစ္ခြက္အျမန္ယူေသာက္လိုက္ရသည္။
ေကာင္းၿပီ.. ဒီအေၾကာင္း မစဥ္းစားေတာ့ဘူး..။ ႐ႈဟိန္က ေကာင္မေလးရသြားရင္ ဘယ္လိုနမ္းရမလဲဆုိတာ အခုသင္ေပးလိုက္တယ္ပဲ သေဘာထားလိုက္မယ္.. ဟီး ဟီး.. ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုမိန္းကေလးက ႐ႈဟိန္ကို လာႀကိဳက္ရဲမွာလဲ..။
ကို္ယ္ရံေတာ္ေတြက ပင္လယ္စာ၊ မိႈ၊ ဝက္အူေခ်ာင္းကင္ႏွင့္ အျခားအသုပ္မ်ားထည့္ထားသည့္ ပန္းကန္ျပားကို ထပ္လာပို႔ေပးသည္။ ႐ႈနင္က သူႀကိဳက္တာေရြးၿပီး ဗိုက္ဝေအာင္စားၿပီးေတာ့မွ ကမ္းေျခကိုဆင္းၿပီး မကစားရေသးဘူးဆိုတာ သတိရသြားသည္။ ဒါေပမယ့္ ႐ႈဟိန္က အားလံုးစီစဥ္ထားမွာျဖစ္လို႔ သူဘာမွမေလာေပ။
ေကာင္းကင္က ေမွာင္ေနၿပီ ေသာင္ျပင္မွာ လူသိပ္မရွိေတာ့ေပမယ့္ သူတို႔ တစ္နာရီေလာက္ေတာ့ ကစားလို႔ရေသးသည္။ ဒါေပမယ့္ ႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္ကို အေအးမိသြားမွာကိုပဲ စိုးရိမ္ေနခဲ့သည္။
ကမ္းေျခမွာ အျပာေရာင္ပင္လယ္၊ သမုဒၵရာႀကီးက မ်က္စိတဆံုး လွပစြာတည္ရွိေနသည္။ ပင္လယ္ျပင္၏အဆံုးကို မ်က္စိျဖင့္မျမင္ႏိုင္ေပ။ က်ယ္ေျပာေသာပင္လယ္ျပင္႐ႈခင္း၊ ကမ္းစပ္ကို ဆက္တုိက္႐ိုက္ခတ္ေနေသာ လိႈင္းလံုးက ၾကည့္႐ႈသူရင္ကို သိမ္ငယ္သြားသလို ခံစားရေစသည္။ ပင္လယ္၏ရနံ႔တို႔ ထံုလႊမ္းေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ေၾကာင့္ ႐ႈနင္၏စိတ္တို႔ ေအးခ်မ္းေနၿပီး ကမ္းစပ္ကို ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။
႐ႈဟိန္က ဂဏန္းဖမ္းဖို႔ ေရပံုးေလးကိုကိုင္ကာ ႐ႈနင္ေနာက္က မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္းၾကည့္ကာ ေနာက္မွ ၿပံဳးၿပီးလိုက္လာသည္။ ကိုယ္ရံေတာ္မ်ားက ေနာက္မွ သခင္ေလးေတြရဲ့လံုၿခံဳေရးအတြက္ ဂ႐ုတစိုက္ ေစာင့္ၾကပ္ေနၾကသည္။
ကမ္းေျခမွာ ဖမ္းစရာသိပ္မရွိေပ။ ဂဏန္းတစ္ေကာင္တစ္ေလ ထြက္လာေတာ့ ႐ႈနင္က ထိုဂဏန္းကိုဖမ္းကာ ပံုးထဲလာထည့္သည္။ ႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္၏လက္ေလးကို ဆုပ္ကာ 'ဂ႐ုစိုက္' ဟု မွာလိုက္သည္။
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး.."
"လိမ္မာတယ္.."
႐ႈဟိန္က မိဘေကာင္းကဲ့သို႔ လက္ကိုမညႇပ္မိေစဘဲ ဂဏန္းဘယ္လိုဖမ္းရမယ္ဆိုတာ ႐ႈနင္ကို သင္ေပးေနသည္။ ကိုယ္ရံေတာ္တစ္ေယာက္က ဒီျမင္ကြင္းကို မွတ္တမ္းတင္ရင္း အလုပ္႐ႈပ္ေနသည္။ ႐ႈနင္က ကမ္းစပ္ကေရေတြဆီ ေျပးသြားခဲ့သည္။ သူက ေဘာင္းဘီတိုဝတ္ထားေသာေၾကာင့္ ေရစိုမွာမေၾကာက္ေပ။ သူက ေရစပ္မွာရပ္ရင္း ႐ႈဟိန္ကိုလက္ယမ္းကာ ေအာ္ေခၚလိုက္သည္။ သူ႔ညီေလးေပ်ာ္သေရြ႕ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ႐ႈဟိန္က ခြင့္ျပဳထားသည္။ ႐ႈဟိန္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာၿပံဳးကာ ႐ႈနင္က လက္ျပန္ယမ္းျပလိုက္သည္။ ႐ႈနင္၏ ပြင့္လင္းေပ်ာ္ရႊင္ေသာ အၿပံဳးေလးကိုေတြ႕လိုက္ရစဥ္ ႐ႈဟိန္၏ႏွလံုးသားေလး ဗရမ္းပတာ ခုန္သြားခဲ့သည္။
႐ႈနင္က ႐ႈဟိန္၏ ေျခတံရွည္ရွည္သြယ္သြယ္မ်ားက ေမာ္ဒယ္တစ္ေယာက္လို ၾကည့္ေကာင္းလြန္းလွသည္ဟုေတြးၿပီး သူလည္း ဒီလိုျဖစ္ခ်င္စိတ္ေပါက္ေနမိသည္။
ေကာင္းကင္က ပိုပိုေမွာင္လာေတာ့ ႐ႈနင္လည္း ကစားရတာေက်နပ္ၿပီး ပင္ပန္းလို႔ေနေလၿပီ။ ဘာေျပာေျပာ သူက ကေလးပဲရွိေသးေတာ့ တေနကုန္ကစားၿပီး အိပ္ခ်င္လာသည္။ ႐ႈဟိန္က သူ႔ေခါင္းေလးကို အသာပုတ္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"တက္ေတာ့.. ညပိုင္း ေအးလာၿပီ.. ငါတို႔ အိမ္ျပန္သင့္ၿပီ.."
အစ္ကိုႀကီးက ငါ့ကို ေက်ာပိုးသြားမွာလား..။ အရမ္းေကာင္းတာပဲ.. ႐ႈနင္က ၿပံဳးလိုက္သည္။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အစ္ကိုႀကီး.."
႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္ကို ေက်ာေပၚတက္ေစၿပီး ထရပ္လိုက္ေတာ့ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္အေလးခ်ိန္ေၾကာင့္ သဲထဲနစ္ဝင္သြားေတာ့ ႐ႈနင္က လန္႔ၿပီး အစ္ကိုႀကီး၏လည္ပင္းကို တင္းတင္းဖက္လိုက္သည္။ ႐ႈဟိန္က ႐ႈနင္ကို ေက်ာပိုးကာ ဗီလာဆီေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ ဗီလာဆီေရာက္ေတာ့ ကိုယ္ရံေတာ္မ်ားက အေပၚထပ္ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေရေႏြးစပ္ကာ ျဖည့္ေပးၿပီး ထြက္သြားၾကသည္။ သူတို႔မထြက္ခင္ အိပ္ခန္းတံခါးကို ပိတ္ေပးသြားၾကသည္။
"ညီေလးက အိပ္ငိုက္ေနၿပီ.. ငါဖာသာပဲ သူ႔အဝတ္ကို ခၽြတ္ေပးလိုက္ေတာ့မယ္.."
========================
Chapter (56) – မင်းကိုဖက်ခွင့်ပေးရင် ရှုယောင်ကို ဂရုမစိုက်တော့ဘူး
အတူတူအိပ်ပါတယ်.. ဒီစကားက ဘာမှမမှားဘူးလို့ ခံစားရသောကြောင့် ရှုနင် ထူးထူးခြားခြား ဘာမှမခံစားရဘဲ ဆက်ပြောလိုက်သည်။
"ကျွန်တော်မကြိုက်ဘူးလို့ ဘယ်သူပြောလဲ.. ကျွန်တော်တို့ ယုန်အသိုက်လုပ်ရင် ဘယ်လိုလဲ.. အစ်ကိုကြီးလည်း ကျွန်တော်နဲ့ဆင်တူ ယုန်ရုပ်ပါတဲ့ ညအိပ်ဝတ်စုံဝတ်လေ.. ခေါင်းအုံးတွေက ခါကျက်ဥနီပုံလုပ်မယ်.. စောင်တွေကို မြက်ခင်းစိမ်းလို စောင်လေးတွေခြုံပြီး အသိုက်ဆောက်တမ်း ကစားကြမယ်လေ.."
ရှုဟိန် : "........."
ဟား ဟား ဟား.. အစ်ကိုကြီး အခု ဆွံ့အသွားပြီမဟုတ်လား..။ ကျွန်တော်နဲ့ပြိုင်ပြီး ဟာသလုပ်ချင်နေတာလား..။ အခု ကျွန်တော်က ၁၃ နှစ်အရွယ် ဆယ်ကျော်သက်လေး ဖြစ်နေတာဆိုတော့ ဘာလုပ်လုပ်တင့်တယ်တယ်လေ။ ဒီလိုရူးကြောင်ကြောင်တွေ လုပ်ပေမယ့် ကလေးတစ်ယောက် ကစားတာပဲဆိုပြီး ဘယ်သူမှ သံသယမဝင်နိုင်ဘူး။ ရှုနင်က ဒီအတွေးကြောင့် အရမ်းကို ပျော်ရွှင်တက်ကြွလို့နေသည်ကိုကြည့်ပြီး ရှုဟိန်က ပြိုင်ကားအမိုးကို ပြန်ပိတ်လိုက်ပြီး air-con ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။
ရှုနင်က အစ်ကိုကြီးက အဖြူရောင်ယုန်နားရွက်လေးပါသော ခေါင်းစွပ်ကိုစွပ်ပြီး တင်ပါးမှာ အဖြူရောင်အမွှေးတို့ ပွပွလေးပါသော ယုန်ပုံညအိပ်ဝတ်စုံဝတ်ထားရင် ဘယ်လိုနေမလဲဆိုတာ စိတ်ကူယဉ်ပြီး တစ်ကိုယ်တည်းသဘောကျနေသည်။ သေချာတာကတော့ ယုန်အမြီးတိုတိုလေးက အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းမှာပဲ..။
ရှုဟိန်က ပြုံးရွှင်နေသော ရှုနင်ကို တစ်ချက်ကြည့်ကာ အတော်လေးချစ်ဖို့ကောင်းတယ်လို့ ခံစားရသည်။ ညီလေးသဘောမကျမှာစိုးလို့ ယုန်မြီးလေးကို ခပ်သေးသေးဟာလေးပဲ ရွေးဝယ်ခဲ့သည်။ ဒီယုန်အမြီးတိုလေးက ဆန်ကောက်ညှင်းလုံးလေးလောက်ပဲရှိသောကြောင့် သူ့တင်ပါးမှာ အမြီးလေးရှိနေတာကို ရှုနင် သတိမထားမိခြင်းဖြစ်သည်။ နောက်တစ်ခါ အမြီးရှည်တာလေး ဝယ်ရမည်ဟု ရှုဟိန်က တွေးနေသည်။
သူ့ညီလေးက ယုန်အသိုက်ဆောက်တမ်း ကစားချင်တယ်ဆိုတော့ ယုန်လိုခုန်တတ်အောင် သင်ပေးရမှာလား။ မုန်လာဥနီခေါင်းအုံးထားတာ ဘာမှမဖြစ်ပေ။ သူ့ညီလေးသဘောကျတယ်ဆိုရင် ယုန်ရုပ်ဒီဇိုင်းညဝတ်အင်္ကျီတွေကို ထပ်သွင်းခိုင်းရမည်။ ရှုဟိန်က ဒီလိုတွေးပြီး သူ့မျက်နှာထက်က အေးစက်စက်အရှိန်အဝါတို့ လျော့ကျသွားပြီး နှုတ်ခမ်းထောင့်မှာ ကွေးညွတ်ပြီး ပြုံးလာမိသည်။ တကယ်လို့ ရှုနင်သာ သူ့အတွေးတွေကိုသိလျှင် သွေးအန်သွားမှာသေချာသည်။
ညနေစောင်းနေပေမယ့် နေက ပူပြင်းတောက်ပလို့နေသည်။ ရေခဲမုန့်ဆိုင်ရှေ့တွင် ဝိုင်းအုံကာ ဝယ်နေသော ကျောင်းသားများက ဆိုင်ရှေ့ထိုးဆိုက်လာသော ပြိုင်ကားအကောင်းစားကို ငေးကြည့်နေစဉ် ရုပ်ရည်ချောမောခန့်ညားသော လူရွယ်တစ်ဦးဆင်းလာတာ တွေ့ရသောကြောင့် မှန်ပိတ်ထားသောကားထဲ ဘယ်လိုအလှလေးများ ပါမလဲဆိုပြီး စိတ်ဝင်စားနေကြသည်။
ရှုနင်က ယုန်ရုပ်ညအိပ်ဝတ်စုံ ဝတ်ဆင်ထားသောကြောင့် လူဝိုင်းရယ်ခံရမည်စိုးသဖြင့် အောက်ကိုမဆင်းရဲပေ။ ခဏကြာတော့ ရှုဟိန်က ရေခဲမုန့်တစ်ခုကိုယူကာ ကားထဲပြန်ဝင်လာသည်။ သူတို့ညီအစ်ကိုက ကားမောင်းထွက်လာပြီး ရေခဲမုန့်ကို တစ်ယောက်တစ်ကိုက်စီ စားလိုက်ကြသည်။ ရှုနင်က အစ်ကိုကြီး ခုလိုစားတာ ဘာမှသံသယမဝင်ပေ။ ရှုဟိန်၏ရင်ထဲမှာတော့ ကုလားဘုရားပွဲလှည့်သလို ရင်ခုန်သံတဒုန်းဒုန်း ဖြစ်နေသည်။ ညီလေးကိုက်ထားသည့်နေရာမှ ရေခဲမုန့်ကိုစားလိုက်ရတော့ အေးသောရေခဲမုန့်က သူ့ရင်ဘတ်ထဲမှာ နွေးအောင်လုပ်နေသလိုပင်..။
သူတို့စားပြီးတော့ ရှုဟိန်က တာဝါတစ်ခုနှင့် ရှုနင်၏လက်ကို သန့်ရှင်းပေးမည်မပြု ရှုနင်က ရှက်လာပြီး ပြောလိုက်သည်။
"ကျွန်တော့်ဘာသာ လုပ်ပါ့မယ်.."
ကျွန်တော်က မသန်မစွမ်းမှ မဟုတ်ဘဲ ဟု တွေးနေမိသည်။
"မင်းလက်သုတ်ပေးဖို့ လက်ထုတ်မပေးသေးဘူးလား.."
"........."
နတ်ဘုရားကြီးရဲ့ နားလည်မှုကို ငါလိုက်မမှီတော့ဘူး..။
"ကောင်းပါပြီ.."
ရှုနင်က ရှုဟိန်လက်သုတ်ပေးတာကို အမြန်ခံယူလိုက်သည်။ ရှုဟိန်က နောက်ထပ် တာဝါအစိုတစ်ခု ထုတ်လာပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကိုသုတ်ပေးကာ ပြောလိုက်သည်။
"ပါးစပ်သုတ်ရဦးမယ်လေ အရူးလေးရဲ့.."
"........."
ခင်ဗျားကြီးပဲ အရူး.. ရှုနင်က ဒေါသထွက်ပြီး မျက်ဖြူလှန်ပြလိုက်သည်။
ကလေးလေးရဲ့ပါးစပ်ကို သုတ်ပေးပြီးမှ ရှုဟိန်က သူ့ပါးစပ်ကိုသုတ်လိုက်သည်။ ဒါကိုကြည့်ပြီး ရှုနင်၏ရင်ထဲ ပျော်ရွှင်မှုတွေ ပြည့်လာခဲ့သည်။ ထိုစဉ် ရှုနင်က နံရံပေါ်တွင် ဂဏန်းရောင်းသည်ဆိုသည့် ဆိုင်းဘုတ်ကိုမြင်တော့ လက်ညှိုးထိုးကာ ပြောလိုက်သည်။
"အစ်ကိုကြီး.. ကျွန်တော် ဂဏန်းလိုချင်တယ်.."
"ကောင်းပြီ.."
ရှုဟိန်က ကားပေါ်မှဆင်းကာ ပိုက်ဆံပေးပြီး ဂဏန်းဖမ်းသောကိရိယာကိုယူကာ ရေပုံး၂ပုံးယူလိုက်သည်။
ပထမ ရှုနင်က ဒီဟာတွေကို လက်ထဲမှာကိုင်ထားပြီး ရှက်နေသည်။
ရှက်လိုက်တာ.. ငါက အသက်ဘယ်လောက်ရှိနေပြီလဲ.. ခုထိ ဒီလိုကလေးတွေကစားတတ်တာကို ကြိုက်နေတုန်းလား..။
ဘာဖြစ်ဖြစ် ငါက အခု 13 နှစ်သားပဲ.. ကလေးက ဒီလိုဟာကိုကစားတာ ဘာမှမဖြစ်ဘူးကွ..
"မင်း ဒါကို မကြိုက်ဘူးလား.."
"ဟင့်အင်း.. ကြိုက်ပါတယ်.. ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အစ်ကိုကြီး.. ကျွန်တော်တို့ ဒါကို ဘယ်လိုကစားရမလဲလို့ စဉ်းစားနေတာ.."
ရှုနင်က အမြန်ပြောလိုက်သည်။
"မင်းပျော်ရင် ပြီးတာပဲ.."
ရှုဟိန်က ရှုနင်ပျော်နေတာကိုကြည့်ပြီး အိမ်ကနေ ဒီကလေးကို ခေါ်ထုတ်လာမိတာ မှန်တယ်လို့တွေးနေသည်။ အိမ်မှာက အခြေအနေက ထိုင်းမှိုင်းနေပြီး ဟော်ရန်၊ ရှုကျီဟွေ့တို့ကိစ္စဖြင့် ရှုပ်နေသည်။ ဟော်မိသားစုက အင်အားကြီးတာမှန်ပေမယ့် ရှုမိသားစုကလည်း သတ်သတ်လွတ်စားတဲ့ တရားသမားတွေမဟုတ်ပေ။ သူတို့ကိုလာထိလျှင် မခံတတ်ကြပေ။
ပုံမှန်မိသားစုတွေဆိုလျှင် ဒီလိုကိစ္စဖြစ်လာပါက ကြားလူများဖြင့် စေ့စပ်ညှိနှိုင်းကာ ပြေလည်အောင်လုပ်ကြမှာဖြစ်ပေမယ့် ရှုမိသားစုရဲ့ ဒုတိယအိမ်တော်က နောက်ခံလည်းတောင့်သဖြင့် ရှုကျီဟွေ့ကိစ္စကို ဘယ်လိုမှ နောက်မဆုတ်ပေးချင်ကြပေ။ ဒါ့အပြင် ဒီကိစ္စမှာ ရှုချိန်လည်းပါဝင်မိပြီးသားဖြစ်သောကြောင့် လူငယ်နှစ်ဦးအဖြစ်က ဒီအတိုင်းပြီးသွားအောင် လုပ်ဖို့မလွယ်ကူတော့ပေ။ ပြီးတော့ ရှုကျီဟွေ့က ချစ်စရာကောင်းပြီး လှပသောကြောင့် ဟော်ရန်ကလည်း လက်ထပ်ချင်စိတ်ရှိသဖြင့် ဒီကိစ္စက ရေးကြီးခွင်ကျယ်တော့ ဖြစ်မသွားခဲ့ပေ။
ဒါပေမယ့် ဟော်မိသားစုက ရှုမိသားစု၏ ဒုတိယအိမ်တော်က သူတို့မိသားစုထဲ အတင်းတိုးဝင်လာပြီး အကျိုးစီးပွားလိုချင်တာကို လက်မခံနိုင်ပေ။
တနေကုန် အိမ်ထဲမှာထိုင်ကာ အဆူခံနေရသော ရှုကျီဟွေ့က အသံတစ်ချက်မထွက်ဝံ့ဘဲ ငြိမ်ကုတ်နေသည်။ ဟန်ယွီသည် ငိုယိုနေပြီး သားအကြီးနဲ့အလတ်က သူမဘေးတွင်ထိုင်ကာ နှစ်သိမ့်ပေးနေသည်။ ဟော်ရန်က သူ့အဖေဟော်ချိန်၏ဘေးတွင် ထိုင်ကာ သစ်သီးစားမပျက်ပေ။ ဟော်ချိန်လည်း အေးတိအေးစက်ပဲ ရှိနေသောကြောင့် ဟန်ယွီက ငိုရင်းပြောလိုက်သည်။
"ယောက်ျား.. ဘာကြောင့် တစ်ခုခုမပြောတာလဲ.. မိသားစုထဲ တစ်ယောက်ဝင်လာမှာက ပေါ့သေးသေးကိစ္စမဟုတ်ဘူး.."
"သူမကို ဝင်ခွင့်ပြုလိုက်ပါ.."
"ဘယ်လိုလုပ်နိုင်မှာလဲ.. ဒုတိယအိမ်တော်က သမီးက ဘယ်လိုလုပ် ရန်ရန်နဲ့ ထိုက်တန်မှာလဲ.."
ဟော်ချိန်က ရေနွေးကြမ်းသောက်ကာ မထူးခြားဟန်ပြောလိုက်သည်။
"သူမကို ပင်မမိသားစုဝင်ဖြစ်အောင် လုပ်ခိုင်းလိုက်လေ.."
"........."
ခဏကြာတော့ ဟန်ယွီက ရယ်လိုက်ပြီး မေးလိုက်သည်။
"ရှုချိန်ရဲ့ဆန္ဒက ဘယ်လိုရှိမလဲ.."
သူတို့မိသားစုက ကျေနပ်စွာ ရယ်မောလိုက်ကြသည်။ ဒီအရှုပ်ထုပ်ကို ရှုချိန်ခေါင်းပေါ် ပြန်တင်ပေးလိုက်ရလို့ ကျေနပ်နေကြသည်။
ရှုကောင်းသည် သစ်ကိုင်းများကို ညှိနေပြီး ရှုချိန်က ဘေးကနေ ပေါင်းမြက်တချို့ကို နှုတ်သင်ပေးနေစဉ် ချင်ယွိကျိုးက သူမဝတ်စုံကို လက်သည်းနှင့်အသာခြစ်ကာ ချိုသာစွာပြောလိုက်သည်။
"ကျီဟွေ့လေးက အရမ်းလိမ္မာပါတယ်.. ဟော်မိသားစုနဲ့ ရှုမိသားစုက မြေယာကိစ္စကြောင့် အဖုအထစ်ဖြစ်သွားခဲ့တာ ခုကိစ္စမှာ သူတို့ဆန္ဒကိုဖြည့်ပေးပြီး ပြန်ပြေလည်မှုရနိုင်တဲ့ အခွင့်အရေးပါပဲ.. ဒါ့အပြင် အစ်ကိုချိန်က သူ့ညီဝမ်းကွဲကို မဆုံးရှုံးချင်ဘူး.. ဒါကြောင့် ကျီဟွေ့ကို ရှုနင်လိုပဲ ကျွန်မနာမည်အောက်ထားပြီး ရှုအိမ်ထောင်စုစာရင်းထဲ ထည့်ရင် ကောင်းမလား အဖေ.."
ရှုချိန်က ချင်ယွိကျိုး၏ ဝင်ရောက်ပြောပေးမှုကြောင့် ကျေးဇူးတင်နေသည်။ ဒါပေမယ့် ရှုကောင်းက ခေါင်းမာလွန်းလှသည်။
သူမပြောတဲ့ နောက်ဆုံးစကားက ဘာကိုဆိုလိုချင်တာလဲ..။ ရှုကျီဟွေ့က ရှုနင်နဲ့ အတူတူလား..။
ရှုချိန်က ရှုကောင်းကို လှမ်းကြည့်ကာ သက်ပြင်းရှိုက်လိုက်မိသည်။
ရှုကောင်းက စိတ်မကြည်သောကြောင့် ရှုချိန်၏ခေါင်းကို တစ်ချက်ပုတ်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"သေချာကြည့်စမ်းပါ.. ပန်းမျိုးစေ့တွေ ပါသွားပြီကွ.."
ရှုချိန် : "........."
ချင်ယွိကျိုး၏မျက်ဝန်းတို့ ကျဉ်းမြောင်းသွားခဲ့သည်။ ရှုကောင်း၏လက်တွေက ဖုန်တွေပေနေပြီး သူမယောက်ျားခေါင်းကို မညှာမတာပုတ်လိုက်တာကိုး..။
အဖေ.. အဖေ့လက်က ဖုန်တွေ သဲတွေနဲ့..
ချင်ယွိကျိုးက ရှုကျီဟွေ့၏အမေ ကူယာနှင့် သီးသန့်စကားပြောပြီးဖြစ်သည်။ ကူယာသည်မြို့တော်မှ C မြို့ကိုပြောင်းရွှေ့လာသည့် ကူမိသားစုထဲကဖြစ်သည်။ တစ်ချိန်က ကူမိသားစုက မြို့တော်မှာ အင်အားကြီးပေမယ့် ရန်သူတချို့၏တိုက်ခိုက်မှုကြောင့် ရှုံးနိမ့်ခဲ့ပြီး C မြို့တော်ကို ပြောင်းရွှေ့လာကြခြင်းဖြစ်ပေမယ့် ကူမိသားစုက အချိန်မရွေး အထက်ကိုပြန်တက်နိုင်စွမ်းရှိသည်ကို အတွင်းသတင်းများကြောင့် ကူမိသားစုကို အထင်မသေးရဲကြပေ။
ဒုတိယအိမ်တော်ကို ကူယာက ဦးဆောင်နေသောကြောင့် သူမက အရည်အချင်းရှိသော အမျိုးသမီးဖြစ်သည်။ ရှုလင်းယွင်က သူ့မိသားစုကို ဂရုမစိုက်ပေ။ သူက တစ်နိုင်ငံလုံးကို လှည့်ပတ်သွားကာ ချောမောလှပသော မိတ်ဆွေအပေါင်းကို ပန်းချီဆွဲရာတွင် ကိုယ်ဟန်ပြပေးဖို့ ခေါ်လာခဲ့သည်။ ဒီလိုနဲ့ ချစ်စရာမိန်းကလေးနဲ့ ငြိစွန်းခဲ့ပြီး နေရာအနှံ့ ပန်းချီပြပွဲများ လိုက်လံဖွင့်လှစ်ကာ အချစ်တိုင်းပြည်ကို ထူထောင်ခဲ့ကြသည်။ သူ့မယားကြီး ရှာဖွေခဲ့သည့် ပိုက်ဆံများကိုသုံးဖြုန်းကာ နေပေမယ့် သူက ကုကျန်းစောင်းများတီးခတ်ရာတွင်လည်း တော်သဖြင့် ပါရမီရှိသောမင်းသားလေးလို့ နာမည်ကျော်ခဲ့သည်။ ဒါကြောင့် သူက မိန်းမလှလေးတွေရဲ့ စကက်ကြားမှာပဲ ခေါင်းစိုက်ကာ နေခဲ့တော့သည်။
ဒါ့အပြင် သူက မယားကြီးနှင့် ကလေးသုံးယောက်ကိုသာမက သူ့ချစ်သူက မွေးခဲ့သည့် ကလေးကိုပါ ပစ်ထားပြီး ပျော်သလိုနေထိုင်ခဲ့သည်။
ဒီလိုတာဝန်မဲ့သည့် အစွမ်းအစမရှိသည့်ယောက်ျားမျိုးကို ချင်ယွိကျိုး အရွံဆုံးဖြစ်သည်။ ဒီလိုလူက ကြွက်တစ်ကောင်လို တန်ဖိုးမရှိသည့် အမှိုက်ဖြစ်သည်။
အခု ရှောင်ယာက သူမဆီကို ဖုန်းဆက်လာသောကြောင့် ချင်ယွိကျိုး ပျော်နေသည်။ ရှုကောင်းနှင့် ရှုယွီတို့၏ ဇနီးများက ဆုံးပါးသွားပြီဖြစ်ပြီး ရှုချိန်က လတ်တလော မိသားစု၏ ဦးစီးဖြစ်ကာ အစ်ကိုကြီးအဖအရာဆိုတော့ ချင်ယွိကျိုးက အလိုလို အမိအရာရောက်သွားခဲ့လေပြီ။ ကူယာက ချင်ယွိကျိုးကို အဖက်မလုပ်ခဲ့ပေမယ့် ဒီတစ်ခါ ချင်ယွိကျိုး၏အကူအညီကို လိုအပ်နေသောကြောင့် သူမဆီကိုဖုန်းဆက်ပြီး နှစ်ပေါင်းများစွာကွဲကွာနေရသော ညီအစ်မလို ဆက်ဆံခေါ်ပြောလိုက်ရသည်။ နှစ်ဦးနှစ်ဖက် အကျိုးရှိမယ့်ကိစ္စဖြစ်သောကြောင့် ကျည်ဆန်ကိုက်ရမည်ဆိုလျှင်တောင် ချင်ယွိကျိုးက ပြုလုပ်မည်ဖြစ်သည်။
ရှုချိန်က နှုတ်ဆိတ်နေပေမယ့် မျက်နှာတော့မကောင်းပေ။ သူ့ညီဝမ်းကွဲကိစ္စကို ဖြေရှင်းပေးနိုင်ခဲ့ပေမယ့် သူ့အဖေက တင်းမာနေသည့်ပုံစံက လျော့မသွားပေ။ ချင်ယွိကျိုး ထပ်ပြောလာချိန်မှာ ရှုကောင်း၏အမူအယာက ပိုဆိုးလာခဲ့သည်။
"တကယ်တော့ ကျွန်မတို့က ရှုကျီဟွေ့ကို အိမ်ထောင်ထဲပြောင်းထည့်တာ သဘောတူညီကြောင်း လက်မှတ်ထိုးရမှာ.. ဒီလိုကိစ္စကို ယောက်ျားချင်းထက် မိန်းမချင်းပြောတာက ပိုကောင်းပါတယ်... ဒါကြောင့် ကျွန်မက လင်ညီအစ်မနဲ့ စကားပြောပြီးပါပြီ.."
တကယ်လို့ ရှုကျီဟွေ့က ဒီသဘောတူညီချက်ကို လက်မှတ်ထိုးလိုက်ရင် သူမမိဘတွေရဲ့ အမွေအနှစ်နဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှုကို စွန့်လွှတ်ရမှာဖြစ်သည်။
ရှုကောင်းက သစ်ကိုင်းကိုဆက်ဖြတ်ရင်း ပြောလိုက်သည်။
"ပင်မအိမ်တော်က ပင်မအိမ်တော်ပါပဲ.. ဒုတိယအိမ်တော်က ဒုတိယအိမ်တော်ပါပဲ.. ဟော်မိသားစုကို ငါတို့က ကြောက်နေရမှာလား.."
"ဟော်မိသားစုကို ဖြုတ်မချနိုင်သေးခင် ကျွန်တော်တို့ သတိထားမှဖြစ်မယ်.."
ရှုချိန်က ပြောလိုက်သည်။
"အဖေ.. အဖေပဲ မြေးမိန်းကလေး လိုချင်နေတယ်မလား.. တကယ်ဆိုရင် ရှုကျီဟွေ့က နင်နင်ထက် တစ်နှစ်တောင်ငယ်သေးတယ်.. ပြီးတော့ သူတို့က ဘိုးဘွားပိုင်အိမ်ကိုလာလည်ရင်း ဒီလိုဖြစ်သွားတယ်ဆိုတော့ ကျွန်မတို့လည်း တာဝန်ရှိတယ်.. သူမက ကျွန်မရဲ့နာမည်အောက်မှာရှိနေပေမယ့် သူမရဲ့မျိုးရိုးနာမည်က ရှုဖြစ်နေတုန်းပါပဲ.."
သူတို့က မိသားစုတွေဖြစ်ပြီး ဆိုးအတူ၊ ကောင်းအတူပဲဆိုတဲ့သဘော ချင်ယွိကျိုးက ပြောလိုက်သည်။ ဒါပေမယ့် သူမရဲ့ရည်ရွယ်ချက်က ထင်ရှားနေသည်။
"မိုက်မဲလိုက်တာ.."
ရှုကောင်းက တစ်ဖက်လှည့်ကာ ပန်းပင်ကို အကိုင်းဆက်ဖြတ်နေသည်။ သူက မြေးမလိုချင်တယ်ဆိုတာ ရှုချိန်ရဲ့ကလေးကို ပြောတာဖြစ်သည်။
"အဖေ.."
ရှုချိန်က ပေါင်းသင်ရာမှ ရပ်လိုက်ပြီး ဖခင်ကြီးကို ပြောလိုက်သည်။
"အဖေ.. ခုကိစ္စက လင်ယွင်က ကျွန်တော့်ကို ပထမဆုံး အကူအညီတောင်းတာဖြစ်လို့ ကျွန်တော် မကူညီပေးလို့မရဘူး.. ဒါကြောင့် ချင်ယွိကျိုးပြောသလို ရှုကျီဟွေ့ကို လက်မှတ်ထိုးခိုင်းပြီး ကျွန်တော့်နာမည်အောက်မှာ ထည့်လိုက်ရင်ရော မကောင်းဘူးလား.."
"မလိုဘူး.. သူမကို ငါ့နာမည်အောက်မှာပဲ ထည့်လိုက်.."
ရှုကောင်းက ကက်ကြေးကိုချကာ အရာအားလုံးကို ကြိုတင်သိမြင်သောမျက်ဝန်းဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
"အဖေ.. ဒါက.."
ချင်ယွိကျိုးက အံ့သြသွားခဲ့သည်။
"ကောင်းပါပြီ.. ကျွန်တော် စီစဉ်လိုက်ပါ့မယ်.."
ရှုချိန်က ပျော်ရွှင်စွာပြောလိုက်သည်။
သူတို့က အိမ်ထောင်စုစာရင်းကို ၂ခုခွဲလိုက်သည်။ တစ်ခုက ရှုချိန်က အိမ်ထောင်ဦးစီးဖြစ်ပြီး ဒီအောက်မှာ ရှုဟိန်၊ ရှုနင်တို့ ပါဝင်သည်။ နောက်တစ်ခုက ရှုကောင်းက အိမ်ထောင်ဦးစီးဖြစ်ပြီး သူ့အောက်မှာ မြေးမ ရှုကျီဟွေ့နဲ့ ၂ဦးတည်းသာရှိသည်။ ရှုကောင်းက ဒီမြေးအားလုံးရဲ့ အဖိုးဖြစ်ပေမယ့် သူ့ပိုင်ဆိုင်မှုအကုန်က ရှုချိန်ကိုလွှဲထားပြီးဖြစ်လို့ သူသေသွားရင်တောင် ရှုကျီဟွေ့က ဘာမှပိုင်ဆိုင်ခွင့်မရှိပေ။ ယခင်ကတော့ ရှုဟိန်က ပိုင်ဆိုင်မှုအားလုံးကို ဆက်ခံဖို့လွှဲပေးထားဖို့ စီစဉ်ထားပေမယ့် အခုတော့ သူ့ဆီမှာ မြေးအရင်း ရှုနင်နဲ့ ရှုယောင်တို့ရှိနေပြီဖြစ်သောကြောင့် အခုတော့ ပိုင်ဆိုင်မှုကို ပြောင်းလဲလိုက်တာဖြစ်သည်။
ရှုဟိန်နဲ့ပတ်သက်ပြီး ရှုကောင်း သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။ ရှုချိန်လက်ထဲမှာ share 50% ရှိပြီး သူက ရှုချိန်ကို သေချာပေါက် 20% ပေးမှာဖြစ်ပြီး ချင်ယွိကျိုးအတွက် 10% ပေးနိုင်လောက်သည်။ တကယ်လို့ ချင်ယွိကျိုးသာ အရှက်မမဲ့ရင်၊ ရှုဟိန်ကို ထိခိုက်အောင်မလုပ်ဘူးဆိုရင် မပြောင်းရွှေ့နိုင်သော အိမ်ခြံမြေများစွာကို ချင်ယွိကျိုးအတွက် ချန်ထားပေးနိုင်လောက်သည်။
ချင်ယွိကျိုးက ရှုကျီဟွေ့ကို သူမ၏မွေးစားသမီးအဖြစ် ထားချင်ပေမယ့် ရှုကောင်းလုပ်လိုက်သည့်ကိစ္စကြောင့် သူမ ဘာမှနာမည်ကောင်းဝင်ယူလို့မရတော့ပေ။ ဒါကြောင့် သူမရှိစေမည့်ကိစ္စကို အသည်းအသန် စဉ်းစားနေသည်။ ရှုကျီဟွေ့က ရှုကောင်း၏အိမ်ထောင်စုအောက် ရောက်သွားပေမယ့် လက်ရှိ ရှုပင်မအိမ်တော်၏ အိမ်ထောင်ဦးစီးက ရှုချိန်ဖြစ်သဖြင့် ရှုကျီဟွေ့က ဘာအမွေမှ ဆက်ခံခွင့်မရှိတော့ပေ။ ဒီအကြောင်းကို အပြင်လူတွေမသိသမျှ ဘာမှမဖြစ်ပေ။ ရှုကျီဟွေ့က ပင်မအိမ်တော်၏ မွေးစားမြေးမဟုသာ သိကာ ဂုဏ်ရှိနိုင်သည်။
ညစာစားပြီးချိန်တွင် ချင်ယွိကျိုးသည် ကူယာကို တမင်ခေါ်လိုက်ပြီး ရှုချိန်ရှေ့တွင် တကယ့်ချစ်ခင်ရင်းနှီးသော လင်ညီအစ်မကဲ့သို့ စကားပြောဆိုနေသဖြင့် ရှုချိန်က ပီတိဖြစ်နေသည်။ သူ့မယားလေးက ခုလို မိသားစုကိစ္စတွင် ပါဝင်ကူညီအုပ်ချုပ်ပေးသော မြင်ကွင်းက သူ့အတွက် အကောင်းဆုံးမြင်ကွင်းဖြစ်သည်။ ကူယာကလည်း ချင်ယွိကျိုးကို ကျေးဇူးတင်နေသည်။
ရှုလင်းယွင်သည် မိသားစု၏စီးပွားရေးကို ဂရုမစိုက်ဘဲ သူဝါသနာပါရာ အနုပညာကိစ္စနှင့် မိန်းမလှလေးများနှင့် ရောထွေးနေပေမယ့် ကူယာက ကြည်ဖြူစွာပဲ ဒုတိယအိမ်တော်၏စီးပွားရေးကို ဝင်ရောက်ထမ်းဆောင်ပေးနေသည်။ ရှုကျီဟွေ့ကိစ္စပေါ်လာတော့ ရှုလင်းယွင်က အစ်ကိုနှင့်မရီးကို ပြောဖို့ခက်ခဲနေစဉ် ချင်ယွိကျိုးက ကြားဝင်ကာ ကြိုးစားပမ်းစား ကူညီပေးလိုက်သည်။ ဒီလိုနဲ့ ဒုတိယအိမ်တော်၏အင်အားကို ရလိုက်ပြီး ရှုဟိန်ကို ရိုက်ချနိုင်မည်ဖြစ်လို့ သူမက အပင်ပန်းခံနေတာဖြစ်သည်။
အခြားတစ်ဖက်တွင် ရှုဟိန်နှင့် ရှုနင်တို့သည် အပြင်ထွက်ကစားကြပြီးနောက် ကားဖြင့် ပြန်လာခဲ့သည်။ ရှုနင်က လှေကားပေါ်ကို တက်သွားစဉ် ရှုဟိန်က နောက်ကလိုက်ပြီး ရှုနင်၏တင်ပါးနောက်က ယုန်မြီးတို အမွှေးဖွားဖွားလေးကို လက်လေးနှင့် မထိတထိ ပွတ်သပ်ကစားနေသည်။ ထိုမြင်ကွင်းကို အိမ်အပြင်ဘက်ရှိ အသားကင်စက်ဖြင့် အသားကင်ရန်ပြင်ဆင်နေသော ကိုယ်ရံတော်နှစ်ယောက်က မြင်လိုက်ရစဉ် အံ့အားသင့်သွားကြသည်။
သခင်လေးဟိန်က သခင်လေးနင်ရဲ့အမြီးကို လက်နှင့်ပွတ်သပ်ကစားနေတာလား.. (Σ( ° △°|||)︴)
ဒါပေမယ့် သူ့လက်ချောင်းတွေက ချောချောမွေ့မွေ့လေး အသာပွတ်သပ်နေရင်း ပျော်နေတာလား..
သူတို့က ဒီမြင်ကွင်းကို စက္ကန့်အနည်းငယ်လောက် တွေ့လိုက်တာဖြစ်ပေမယ့် ချက်ချင်း တစ်ဖက်လှည့်ကာ အပြေးအလွှားထွက်ပြေးဖို့ လုပ်လိုက်ကြသည်။ သူတို့သခင်လေး မဟုတ်တာလုပ်နေတာကို ကြည့်လိုက်မိသလို ခံစားလိုက်ရပြီး မလုံမလဲဖြစ်နေကြသည်။ သူတို့အမြန်လှည့်ပြေးကြလို့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ဝင်တိုးမိပြီး လဲကျမလိုဖြစ်သွားသည်။
ဒါကို အပြင်ကနေ လိုအပ်တာဝယ်ခြမ်းပြီး ပြန်လာသော ကိုယ်ရံတော်နှစ်ဦးကတွေ့ပြီး ဘာဖြစ်တာလဲဟု မေးပေမယ့် သူတို့ပါးစပ်က ဘာမှမဖြေရဲဘဲ ခေါင်းသာယမ်းနေကြသည်။ သခင်လေးဟိန်၏ လျှို့ဝှက်ချက်ကို သူတို့ ဘယ်လိုထုတ်ပြောရဲမှာတဲ့လဲ။
သခင်လေးဟိန်မှာ ဒီလိုကလေးဆန်ဆန်အကျင့်ရှိမယ်လို့ ဘယ်သူထင်မှာတဲ့လဲ.. (→_→)
ခြံထဲမှာ အသားကင်နေသည့်ရနံ့က မွှေးကြိုင်ပြီး အပေါ်ထက်ထိရောက်လာလို့ ရှုနင်က ပြတင်းပေါက်ကနေ အောက်ကိုကုန်းကြည့်လိုက်ပြီး အောက်ကိုဆင်းသွားချင်ပေမယ့် ရှုဟိန်က တားလိုက်သည်။
"သူတို့ကင်ပြီးရင် အပေါ်ထပ်ကို လာပို့ပေးလိမ့်မယ်.."
"ဒါဆို ဘယ်ပျော်စရာကောင်းမှာလဲ.. ကိုယ့်ဘာသာ လုပ်ချင်တယ်.."
"လူကြီးပြောတဲ့စကားကို နားထောင်လေ.. မင်း မီးနဲ့ကစားရင် အိပ်ယာထဲ ရှူးရှူးပေါက်ချလိမ့်မယ်.."
"........."
ရှုနင်၏မျက်နှာ မည်းသွားသည်။ သူက ခြေနှစ်ချောင်းပူးကာ မကြည်မသာပြန်ပြောလိုက်သည်။
"ကောင်းပြီ.. အစ်ကိုကြီးစကားကို နားထောင်ပါ့မယ်.."
"ဒီကိုလာ.. အဲ့ဒီနားက အန္တရာယ်ရှိတယ်.."
ရှုဟိန်က ရှုနင်ကို ပေါင်ပေါ်ဆွဲတင်ကာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။
"အစ်ကိုကြီး.. ပူတယ်လို့ မထင်ဘူးလား.."
"ဒါဆို ငါတို့ air-con ဖွင့်ကြမလား.."
"ဟင့်အင်း.. ပြတင်းပေါက်ဖွင့်ရင် ရပြီ.. လေတွေဝင်လာရင် အေးသွားလိမ့်မယ်.."
ရှုဟိန်က ပြတင်းပေါက်ဖွင့်ပေးပြီး ရှုနင်ကို ခပ်တင်းတင်းလေး ဖက်ထားလိုက်သည်။ ရှုနင်က နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ မေးလိုက်သည်။
"အစ်ကိုကြီး.. ရှုယောင်မွေးလာရင်ကော အခုလို ပွေ့ထားမှာလားဟင်.."
"အင်း.."
ရှုနင်က ရင်ထဲ မသက်မသာ ခံစားလိုက်ရသည်။ တစ်ယောက်လာလည်း ရှုယောင်.. တစ်ယောက်လာလည်း ရှုယောင်..။ သူက အမြဲ တစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေရတော့မှာလား..။
ရှုနင် ဘာဖြစ်လို့ မပျော်တာလဲ..။ သူ ဘာပြောမှားသွားလို့လဲ..။ နင်နင်က မနာလိုဖြစ်နေတာလား..။ ရှုယောင်က သူတို့ညီလေးမဟုတ်ဘူးလား..။
ထိုစဉ် သူ့ရင်ထဲ ထူးဆန်းသောခံစားချက် ဝင်လာပြီး ရှုဟိန်က ပြောလိုက်သည်။
"နင်နင်.. တကယ်လို့ သူမွေးလာခဲ့ရင်လည်း မင်းနေရာမှာ သူ့ကို အစားမထိုးနိုင်ဘူး.. မင်းက ဒီကမ္ဘာပေါ်မှာ တစ်ယောက်တည်းသောသူပဲ.. ဒါကို သဘောပေါက်ရဲ့လား.."
"ဒါပေမယ့် ဒီလိုမဟုတ်တဲ့ပုံပဲ.."
ရှုနင်၏မျက်နှာလေးက ဖြူရော်ပြီး စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်သွားသည်။ သူ့အစ်ကိုကြီး၏ရင်ဘတ်ကို တွန်းကာ ပေါင်ပေါ်က ဆင်းချင်သည်။ ရှုယောင်မွေးလာရင် သူက ဘာကြောင့် ပြုစုပျိုးထောင်ပေးရမှာလဲ။ ဒီလိုမလုပ်ရင် အစ်ကိုကြီးက နေလို့မကောင်းဖြစ်မှာမို့လား..။
စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြစ်ပြီး ရှုနင် သက်ပြင်းချကာ ရှုဟိန်ကိုယ်ပေါ်က ဖက်ထားရာမှရုန်းကာ ပြောလိုက်သည်။
"အစ်ကိုကြီး.. ကျွန်တော် ခဏ တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ် နေချင်သေးတယ်.."
"ဘယ်သူက တိတ်ဖို့လိုတာလဲ.."
ရှုဟိန်က စနောက်လိုက်သည်။
ရှုနင် : "........."
"မင်းက အရမ်းငယ်သေးပေမယ့် အရမ်းကို စိတ်ပူနေရတယ်.."
ရှုဟိန်က ပြောပြီး ရှုနင်၏မျက်နှာလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်သည်။ ရှုဟိန်က ရှုနင်၏နှုတ်ခမ်းလေးကို စိုက်ကြည့်မိစဉ် လည်ချောင်းတွေခြောက်လာသည်။ သူက နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းဖို့ငုံ့လိုက်သည်။ ဒါပေမယ့် ရှုနင်က ရှုဟိန်၏အဖြေစကားကို မကျေနပ်သဖြင့် နှုတ်ခမ်းကိုမနမ်းမိစေရန် ခေါင်းကိုစောင်းချလိုက်သည်။ သူ့တုံ့ပြန်မှုက လိုတာထက်ပြင်းထန်သွားသောကြောင့် ရှုဟိန်က မေးလိုက်သည်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ.."
"........."
ရှုနင်က စိတ်ဓာတ်ကျလို့နေသည်။
"ငါ့ကို အကြောင်းအရင်းပြောပြ.."
"........."
ရှုနင်က မျက်နှာလွှဲကာ ရှုဟိန်ကို လျစ်လျှူရှုထားလိုက်သည်။
"ရှုယောင်ကို အစ်ကိုကြီးဖက်မှာကို မင်း မလိုလားဘူးလား.."
ရှုဟိန်က ရှုနင်၏မေးစေ့လေးကို ပင့်မကာ အကြည့်ချင်းဆုံပြီး မေးလိုက်သည်။
ရှုနင်က အစ်ကိုကြီး ဘာကြောင့် သဘောမပေါက်နိုင်သေးတာလဲဆိုတာ တွေးပြီး နက်ရှိုင်းစွာ စိုက်ကြည့်နေလိုက်သည်။
"တကယ်လို့ အစ်ကိုကြီးက ရှုယောင်းကို မပွေ့မဖက်ရဘူးဆိုရင်.. မင်းကိုဖက်တာကို ခွင့်ပြုပေးရမယ်.."
"အွန်း.."
"ကတိပေးပြီးရင် ပြန်ရုပ်သိမ်းလို့မရတော့ဘူးနော်.."
ရှုဟိန်က သူလိုချင်သည့်အနေအထားရောက်အောင် စကားလုံးဖြင့် ဆွဲခေါ်သိမ်းသွင်းလိုက်သည်။ နတ်ဘုရားကြီး၏စကားကိုကြားတော့ ရှုနင်က တောင့်မခံနိုင်တော့ဘဲ အစ်ကိုကြီးရင်ခွင်ထဲ ကိုယ်လေးက ပျော့ပျောင်းစွာမှီလိုက်ပြီး ခါးကို လက်လေးနှင့်သိုင်းဖက်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"အစ်ကိုကြီးလည်း ပြောပြီးတဲ့စကား မရုပ်သိမ်းရဘူးနော်.."
အစ်ကိုကြီးက ရှုယောင်းကိုတွေ့ရင် သဘောကျသွားနိုင်လောက်မလား..။ ရှုဟိန်က ကလေးချစ်တတ်ပြီး ရှုယောင်က ငယ်စဉ်တုန်းက အရမ်းကိုချစ်စရာကောင်းတယ်လို့ ကျော်ကြားသည်။ ရှုယောင်က ကျောက်စိမ်းရုပ်တုလေးလို ချစ်စရာကောင်းလှပြီး တစ်ဖက်သားကို သဘောကျလာအောင် လုပ်တတ်သည်။ ဒါပေမယ့် ရှုယောင်က အတွင်းစိတ်က ငယ်ကတည်းက ဉာဏ်များပြီး ကောက်ကျစ်တာကို ဘယ်သူမှသတိမထားမိကြပေ။ ရှုယောင်ငယ်စဉ်က ကစားစရာများကို ချိုးဖဲ့ပစ်ပြီး တခြားကလေးတွေပေါ် ပုံချကာ ဦးအောင်အသံကျယ်ကျယ်နဲ့ ငိုယိုတတ်သည်။ သူက တကယ့်ချင်ယွိကျိုးနဲ့ စိတ်ဓာတ်တစ်ထပ်တည်းတူညီလှသူဖြစ်သည်။
ရှုနင်က ရှုဟိန်ကို အလေးအနက်ထားကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"အစ်ကိုကြီး.. ကျွန်တော်က အတည်ပြောနေတာ.. ဟာသမလုပ်ပါနဲ့.."
"ငါ့ကို အကြောင်းအရင်း ပြောပြလေ.."
ရှုဟိန်က မျက်ခုံးပင့်ကာ မေးလိုက်သည်။
"........."
ရှုဟိန်က ရှုနင်ကို အတင်းတွန်းအားမပေးဘဲ ပန်းရောင်နှုတ်ခမ်းအိအိလေးကို လက်ညှိုးနှင့် အသာအယာပွတ်သပ်ကစားရင်း ဒီကလေးကို သူအကြိုက်ဆုံးပဲဆိုတာ တွေးနေသည်။
ရှုနင်က စဉ်းစားပြီး အကြောင်းပြချက်တစ်ခု ပြောလိုက်သည်။
"ကျွန်တော့်ညီလေးထက်စာရင် ကျွန်တော်က အစ်ကိုကြီးကို ပိုကြိုက်တယ်.."
ကြိုက်တယ်တဲ့လား..။ ဒီစကားကိုကြားတော့ ရှုဟိန်၏ကိုယ်ထဲက သွေးတွေက ဆူဝေလာပြီး သူ့မျက်လုံးတွေက မည်းနက်ကာ ရှုနင်၏မျက်လုံးကို စူးရှစွာစိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
ငါပြောတာ ဘာမှားသွားလို့လဲ.. အစ်ကိုကြီးက ဘာကြောင့် ငါ့ကို ခုလိုကြည့်နေတာလဲ..။
ရှုနင်က အစ်ကိုကြီး၏မျက်လုံးကို ဆက်မကြည့်ရဲသောကြောင့် ခေါင်းလေးငုံ့သွားခဲ့သည်။ သူတစ်ခုမေ့သွားတာက အစ်ကိုကြီးက ရှုယောင်ကို ဂရုစိုက်ပေးဖို့ သဘောကျရင်တောင်မှ သူ့ကို အများကြီးပိုဂရုစိုက်ပေးနေတယ်ဆိုတာပဲ။
ငါ ရှုံးသွားပြီလား..။
တကယ်လို့ ရှုယောင်ကို ငါရှုံးနိမ့်သွားပြီဆိုရင်တော့ သူတို့နဲ့ယှဉ်ပြိုင်တိုက်ခိုက်မနေတော့ဘဲ ဝေးရာကို ထွက်သွားတာပဲကောင်းပါတယ်..။
ရှုနင်က ဒီအတွေးကြောင့် စိတ်ဓာတ်ပိုကျသွားခဲ့ကာ အစ်ကိုကြီးကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့ လန့်သွားခဲ့သည်။ အစ်ကိုကြီးရဲ့အကြည့်တွေက ဘာကြောင့် ဒီလောက်ကြောက်စရာကောင်းနေရတာလဲ..။ သူ ငါ့ကို ဘာလုပ်ချင်လို့လဲ..။
ရှုဟိန်၏မျက်လုံးတွေက ပိုပိုနက်မှောင်လာပြီး ကလေးလေးကို နက်ရှိုင်းစွာကြည့်ကာ လှိုက်မောစွာပြောလိုက်သည်။
"ငါ မင်းကို ကတိပေးတယ်.."
ဘာ.. တကယ်လား..
ရှုနင်က အပျော်လွန်သွားခဲ့သည်။ အစ်ကိုကြီးက လူကြီးပဲ..။ သူကတိပေးပြီးရင် ဘယ်တော့မှ ပျက်မှာမဟုတ်ဘူး။ ငါက မလိုအပ်ဘဲ စိတ်ပူနေခဲ့တာကိုး..။
ထိုစဉ် ရှုဟိန်က သူ့နှုတ်ခမ်းကို လက်ညှိုးနှင့်ထိုးပြကာ သက်သေတောင်းလိုက်သည်။ ရှုနင်က ခဏတုံ့ဆိုင်းသွားခဲ့ပြီး အနမ်းတစ်ခုနှင့် ရှုယောင်ကို ဂရုမစိုက်တော့ပါဘူးဆိုတာကို ယှဉ်ကြည့်လိုက်တော့ အနမ်းပေးဖို့ထိုက်တန်သည်ဟု တွေးလိုက်သည်။ ဒါကြောင့် ရှုနင်က ရှုဟိန်၏ ပြိုင်ဖက်ကင်းချောမောလှပသော မျက်နှာကို စိုက်ကြည့်ကာ ဖြည်းညှင်းစွာ နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်သည်။
ထိုခဏက အရမ်းကို အံ့အားသင့်ဖွယ်ကောင်းလှသည်။
အသားကင်စားသည့်အချိန် ရောက်သည်အထိ ရှုဟိန်က အိပ်မက်မက်နေသလို ခံစားနေရသည်။ ရှုနင် သူ့ကို စကားပြောနေသည်ကို နားထောင်နေပေမယ့် သူ့အတွေးထဲမှာ ကလေးလေးက ကြည်ဖြူစွာ သူ့ကိုနမ်းလိုက်သည်ကိုပဲ မြင်ယောင်နေသည်။
ရှုနင်က အသားကင်စားရင်း အစ်ကိုကြီးက ဘာကြောင့် မျက်နှာနီနေတာလဲ..။ ဘာကြောင့် သူ့ကို ချောင်းကြည့်နေသလဲဆိုတာ တွေးနေသည်။ သူက ငါ အရှက်မရှိဘူးလို့များ တွေးနေလို့လား..။ ခုနကနမ်းလိုက်တာ တကယ့်စုံတွဲတွေနမ်းသလို အကြာကြီးနမ်းလိုက်မိလို့လား..။ ဒီအတွေးကြောင့် ရှုနင် နှလုံးခုန်မြန်လာပြီး အသက်ရှူကြပ်လာသဖြင့် ရေတစ်ခွက်အမြန်ယူသောက်လိုက်ရသည်။
ကောင်းပြီ.. ဒီအကြောင်း မစဉ်းစားတော့ဘူး..။ ရှုဟိန်က ကောင်မလေးရသွားရင် ဘယ်လိုနမ်းရမလဲဆိုတာ အခုသင်ပေးလိုက်တယ်ပဲ သဘောထားလိုက်မယ်.. ဟီး ဟီး.. ဒါပေမယ့် ဘယ်လိုမိန်းကလေးက ရှုဟိန်ကို လာကြိုက်ရဲမှာလဲ..။
ကိုယ်ရံတော်တွေက ပင်လယ်စာ၊ မှို၊ ဝက်အူချောင်းကင်နှင့် အခြားအသုပ်များထည့်ထားသည့် ပန်းကန်ပြားကို ထပ်လာပို့ပေးသည်။ ရှုနင်က သူကြိုက်တာရွေးပြီး ဗိုက်ဝအောင်စားပြီးတော့မှ ကမ်းခြေကိုဆင်းပြီး မကစားရသေးဘူးဆိုတာ သတိရသွားသည်။ ဒါပေမယ့် ရှုဟိန်က အားလုံးစီစဉ်ထားမှာဖြစ်လို့ သူဘာမှမလောပေ။
ကောင်းကင်က မှောင်နေပြီ သောင်ပြင်မှာ လူသိပ်မရှိတော့ပေမယ့် သူတို့ တစ်နာရီလောက်တော့ ကစားလို့ရသေးသည်။ ဒါပေမယ့် ရှုဟိန်က ရှုနင်ကို အအေးမိသွားမှာကိုပဲ စိုးရိမ်နေခဲ့သည်။
ကမ်းခြေမှာ အပြာရောင်ပင်လယ်၊ သမုဒ္ဒရာကြီးက မျက်စိတဆုံး လှပစွာတည်ရှိနေသည်။ ပင်လယ်ပြင်၏အဆုံးကို မျက်စိဖြင့်မမြင်နိုင်ပေ။ ကျယ်ပြောသောပင်လယ်ပြင်ရှုခင်း၊ ကမ်းစပ်ကို ဆက်တိုက်ရိုက်ခတ်နေသော လှိုင်းလုံးက ကြည့်ရှုသူရင်ကို သိမ်ငယ်သွားသလို ခံစားရစေသည်။ ပင်လယ်၏ရနံ့တို့ ထုံလွှမ်းနေသော ပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့် ရှုနင်၏စိတ်တို့ အေးချမ်းနေပြီး ကမ်းစပ်ကို လျှောက်လာခဲ့သည်။
ရှုဟိန်က ဂဏန်းဖမ်းဖို့ ရေပုံးလေးကိုကိုင်ကာ ရှုနင်နောက်က မျက်တောင်မခတ်တမ်းကြည့်ကာ နောက်မှ ပြုံးပြီးလိုက်လာသည်။ ကိုယ်ရံတော်များက နောက်မှ သခင်လေးတွေရဲ့လုံခြုံရေးအတွက် ဂရုတစိုက် စောင့်ကြပ်နေကြသည်။
ကမ်းခြေမှာ ဖမ်းစရာသိပ်မရှိပေ။ ဂဏန်းတစ်ကောင်တစ်လေ ထွက်လာတော့ ရှုနင်က ထိုဂဏန်းကိုဖမ်းကာ ပုံးထဲလာထည့်သည်။ ရှုဟိန်က ရှုနင်၏လက်လေးကို ဆုပ်ကာ 'ဂရုစိုက်' ဟု မှာလိုက်သည်။
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး.."
"လိမ်မာတယ်.."
ရှုဟိန်က မိဘကောင်းကဲ့သို့ လက်ကိုမညှပ်မိစေဘဲ ဂဏန်းဘယ်လိုဖမ်းရမယ်ဆိုတာ ရှုနင်ကို သင်ပေးနေသည်။ ကိုယ်ရံတော်တစ်ယောက်က ဒီမြင်ကွင်းကို မှတ်တမ်းတင်ရင်း အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ ရှုနင်က ကမ်းစပ်ကရေတွေဆီ ပြေးသွားခဲ့သည်။ သူက ဘောင်းဘီတိုဝတ်ထားသောကြောင့် ရေစိုမှာမကြောက်ပေ။ သူက ရေစပ်မှာရပ်ရင်း ရှုဟိန်ကိုလက်ယမ်းကာ အော်ခေါ်လိုက်သည်။ သူ့ညီလေးပျော်သရွေ့ ဘာဖြစ်ဖြစ် ရှုဟိန်က ခွင့်ပြုထားသည်။ ရှုဟိန်လည်း ပျော်ရွှင်စွာပြုံးကာ ရှုနင်က လက်ပြန်ယမ်းပြလိုက်သည်။ ရှုနင်၏ ပွင့်လင်းပျော်ရွှင်သော အပြုံးလေးကိုတွေ့လိုက်ရစဉ် ရှုဟိန်၏နှလုံးသားလေး ဗရမ်းပတာ ခုန်သွားခဲ့သည်။
ရှုနင်က ရှုဟိန်၏ ခြေတံရှည်ရှည်သွယ်သွယ်များက မော်ဒယ်တစ်ယောက်လို ကြည့်ကောင်းလွန်းလှသည်ဟုတွေးပြီး သူလည်း ဒီလိုဖြစ်ချင်စိတ်ပေါက်နေမိသည်။
ကောင်းကင်က ပိုပိုမှောင်လာတော့ ရှုနင်လည်း ကစားရတာကျေနပ်ပြီး ပင်ပန်းလို့နေလေပြီ။ ဘာပြောပြော သူက ကလေးပဲရှိသေးတော့ တနေကုန်ကစားပြီး အိပ်ချင်လာသည်။ ရှုဟိန်က သူ့ခေါင်းလေးကို အသာပုတ်ကာ ပြောလိုက်သည်။
"တက်တော့.. ညပိုင်း အေးလာပြီ.. ငါတို့ အိမ်ပြန်သင့်ပြီ.."
အစ်ကိုကြီးက ငါ့ကို ကျောပိုးသွားမှာလား..။ အရမ်းကောင်းတာပဲ.. ရှုနင်က ပြုံးလိုက်သည်။
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အစ်ကိုကြီး.."
ရှုဟိန်က ရှုနင်ကို ကျောပေါ်တက်စေပြီး ထရပ်လိုက်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်အလေးချိန်ကြောင့် သဲထဲနစ်ဝင်သွားတော့ ရှုနင်က လန့်ပြီး အစ်ကိုကြီး၏လည်ပင်းကို တင်းတင်းဖက်လိုက်သည်။ ရှုဟိန်က ရှုနင်ကို ကျောပိုးကာ ဗီလာဆီလျှောက်လာခဲ့သည်။ ဗီလာဆီရောက်တော့ ကိုယ်ရံတော်များက အပေါ်ထပ်ရေချိုးခန်းထဲ ရေနွေးစပ်ကာ ဖြည့်ပေးပြီး ထွက်သွားကြသည်။ သူတို့မထွက်ခင် အိပ်ခန်းတံခါးကို ပိတ်ပေးသွားကြသည်။
"ညီလေးက အိပ်ငိုက်နေပြီ.. ငါဖာသာပဲ သူ့အဝတ်ကို ချွတ်ပေးလိုက်တော့မယ်.."
========================
YOU ARE READING
ရေခဲတုံးအကိုကြီးကို ဆွဲဆောင်သော ဝံပုလွေညီငယ်လေး
RomanceMyanmar Translator _ May King Start date _ August 12, 2020 End date _ October 25, 2021 (completed)
