ဗီလိန်ရဲ့ လမ်းပြကြယ်

အပိုင်း(၄၀)

Unicode
ချောင်လုက 'မိန်းမကောင်းလေး' (ရွဲ့ပြောတဲ့သဘော) ဆိုတော့ သူမက ဘယ်လို ရန်ပြန်ဖြစ်ရမလဲဆိုတာ မသိဘူး။ ချောင်လန့်ဆီကနေ စကားပိတ်ပြောခံလိုက်ရတော့ သူမက အေးစက်စွာနဲ့ နှာပဲ ပြန်ရှုံ့ပြနိုင်တယ်။ " နင် အခုတော့ ဘဝင်မြင့်နေလိုက်ဦးပေါ့။ ဒါပေမဲ့ စာမေးပွဲအမှတ်တွေထွက်လာရင် နင်ဘယ်လို ဘဝင်မြင့်ဦးမလဲဆိုတာ စောင့်ကြည့်တာပေါ့။ "

ချောင်လန်က မျက်လုံးတွေကို ပြူးလိုက်ပြီး လှောင်တဲ့အသံကြီးနဲ့ အံ့ဩတဲ့ပုံလုပ်လိုက်တယ်။ " ဘာလဲ။ နင်က အဆင့်၁နေရာကို challenge လုပ်တော့မလို့လား?? "

" နင်!! "

တစ်တန်းလုံးမှာ အဆင့်၁ရတာလေးနဲ့ လာပြီး ဘဝင်မြင့်ပြနေတယ်။

သူမက အဲ့အဆင့်၁ကို ကူးချခဲ့ပြီးမှ ရခဲ့တာကိုများ တစ်ကယ်ကြီး ပထမများ ဖြစ်သွားတယ်လို့ ထင်နေတာလားမသိဘူး။

ဒီတစ်ခေါက် စာမေးပွဲမေးခွန်းက XXအထက်တန်းကျောင်းကနေ ဝယ်ထားတာ။ ပြီးတော့ မေးခွန်းက လုံးဝ အသစ်ကြီး။ ဒီတစ်ခေါက်တော့ ချောင်လန် ကူးချနိုင်ဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်တော့ဘူး။

ဒီတစ်ခေါက် ချောင်လန် အဆင့်ဘယ်လောက်ထိ ပြုတ်ကျသွားမလဲ ဆိုတာ မြင်ရဖို့ သူမ မစောင့်နိုင်တော့ဘူး။

ဒါကိုတွေးမိတော့ ချောင်လုက သူမရဲ့ ponytail လေးကို ယမ်းကာ အိမ်ကို ပြန်သွားခဲ့တယ်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ချောင်လန်က revision အကျဥ်းချုပ်လုပ်ပြီး ၁၀နာရီမှာပဲ အိပ်ယာဝင်ခဲ့တယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စာမေးပွဲရဲ့ အခက်ဆုံးအပိုင်းက ပြီးသွားပြီပဲ။ မနက်ဖြန်က ဒီနေ့ထက်ပိုပြီး ခက်မယ်ဆိုတာ လုံးဝမဖြစ်နိုင်ဘူး။

ဒုတိယနေ့မှာ ချောင်လန်က အားမနည်းတော့ဘူး။ အထူးသဖြင့် ပထဝီ၊ တရုတ်စာ၊ ပြီးတော့ အင်္ဂလိပ်စာလို ဘာသာတွေမှာ ချောင်လန်က အကုန်ပိုင်နေတယ်လေ။

နေ့လည်ခင်း နောက်ဆုံးစာမေးပွဲက တရုတ်စာပဲဖြစ်တယ်။ စာမေးပွဲချိန်က ၂နာရီခွဲတောင် ပေးထားတာဆိုတော့ စာမေးပွဲပြီးတော့ ညနေ ၆နာရီတောင် ရောက်သွားတယ်။