ဗီလိန်ရဲ့ လမ်းပြကြယ်

အပိုင်း(၇၈)

Unicode
အသက်၁၅နှစ် ၁၆နှစ်အရွယ်တွေက ကောင်လေးပဲဖြစ်ဖြစ် ကောင်မလေးပဲဖြစ်ဖြစ် သူတို့စိတ်ထားလေးတွေက သိပ်မဆိုးကြသေးပါဘူးလို့ ချောင်လန်ကထင်တယ်။ အဲ့တာကြောင့် အခန်း၁၃ရဲ့ အခြေအနေက ကျောင်းတစ်ကျောင်းလုံးနဲ့ တစ်ခြားသူတွေကို ကိုယ်စားပြုမယ်လို့ သူမမတွေးဘူး။ အဲ့တာကြောင့်လဲ ချောင်လန်က သူမရဲ့အထက်တန်းသူငယ်ချင်းအသစ်လေးတွေကို အနည်းငယ်စောင့်မျှော်နေသေးတယ်။

ပတ်ဝန်းကျင်အသစ်ကို ဝင်လာပြီးတော့ နောက်ဆုံးမှ ချောင်လန်ခံစားလိုက်ရတယ်။ ဒီလိုအခြေအနေက သူမစိတ်ကူးထဲက ပုံမန်အထက်တန်းကျောင်းသူဘဝနဲ့ လုံးဝကိုက်ညီတာပဲလို့ပေါ့။

အထက်တန်းဒုတိယနှစ်မှာ ကျောင်းသူကျောင်းသားတွေက ညနေပိုင်း self study စလုပ်ရတော့မှာ ဖြစ်တယ်။ အိမ်နဲ့ဝေးတဲ့ ကျောင်းသားကျောင်းသူ အတော်များများက အထက်တန်းဒုတိယနှစ်ဆိုရင် ကျောင်းမှာအဆောင်လာနေကြတာများတယ်။ အဲ့တာကြောင့် အဆောင်မှာနေတဲ့ ကျောင်းသားအရေအတွက်က ရုတ်တရက်ကြီး မြင့်တက်လာခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ အဆောင်အခန်းတွေကို ပြန်ခွဲပေးထားခဲ့တယ်။ ဒီတစ်ခေါက်တော့ ချောင်လန်နဲ့ အခန်းတူတဲ့ ကျောင်းသူ၇ဦးက အဆောင်ခန်းမှာ တူတူနေရမှာဖြစ်တယ်။ တစ်ကယ်လို့ ဘာပြဿနာမှမဖြစ်ခဲ့ဘူးဆိုရင် ဒီအဆောင်ခန်းက နောက်၂နှစ်အတွင်းမှာ အပြောင်းအလဲရှိမှာ မဟုတ်လောက်တော့ဘူး။

သူမရဲ့အခန်းဖော်အသစ်တွေက အရမ်းပေါင်းရသင်းရလွယ်ကူတယ်။ အထူးသဖြင့် ချောင်လန်နဲ့ ခုတင်အပေါ်အောက်နေတဲ့ ဆံပင်တိုတိုနဲ့ ပိုင်ယွီဆိုတဲ့ ကောင်မလေးပေါ့။ သူမတို့၂ယောက်က အကျင့်စရိုက်လဲတူကြတယ်။ ဝါသနာတွေလဲ ဆင်တူကြတယ်။ အခုတလော ချောင်လန်က နေ့လည်စာကို ပိုင်ယွီနဲ့စားပြီး ညစာကို ထန်းမော့နဲ့စားတယ်။ ထန်းမော့က ညပိုင်း study ချိန်ကို မလာတဲ့အချိန်ကျရင် ပိုင်ယွီက ထိုင်ခုံတစ်ခုံကို ရွှေ့လာပြီး ထန်းမော့နေရာမှာ လာထိုင်တယ်။

စာသင်ခန်းထဲက ထိုင်ခုံနေရာတွေက ကျောင်းအပ်တဲ့နေ့တုန်းက ရွေးထားတဲ့ အတိုင်းထိုင်ရတာဖြစ်တယ်။ အတန်းပိုင်အသစ်ကလဲ ဒီအပိုင်းမှာ အတော်လေး ဂရုစိုက်တဲ့ပုံပဲ။ အတန်းပိုင်ဆရာက စိတ္တဇရောဂါရှိတဲ့အတိုင်းပဲ။ သူက သင်္ချာပုစ္ဆာတွေအကြောင်းပြောပြီဆိုရင် တစ်ခန်းလုံးက အချိန်ကိုလုပြီး အပြေးပြိုင်နေရသလိုပဲ။