Creepy verhalen nederlands

Gat in de muur

The Hole in the Wall is een griezelig spookverhaal over een jongeman die zijn buurman door een kijkgaatje kan bespioneren.

Gat in de muur

Er was een jongeman die in een grote stad ging studeren. Hij had niet veel geld, dus de enige plaats die hij zich kon veroorloven was in een oud, vervallen flatgebouw dat zich in een slecht deel van de stad bevond. Toen hij naar binnen ging, ontdekte hij dat het appartement in slechte staat van onderhoud verkeerde. De vloer was stoffig en bevlekt, het meubilair viel uit elkaar en het behang pelde los van de muren.

Na het uitpakken van zijn spullen, besloot hij om het appartement een beetje op te ruimen. Terwijl hij een stuk afbladderend behang afdeed, ontdekte hij toevallig een klein gat in de muur. Toen hij door het gat gluurde, ontdekte hij dat hij in het appartement van zijn buurman kon kijken. Er was niemand thuis, dus stopte hij het gat gewoon in met wat papieren zakdoekje en begon het stof af te stoffen en schoon te maken.

De volgende avond, toen hij thuiskwam van de universiteit, stapte hij in de lift en een mooie vrouw stapte achter hem binnen. Terwijl ze opsteeg, kon de man zijn ogen niet afhouden van de welgevormde benen en de royale rondingen van de jonge vrouw.

De lift stopte op zijn vloer en hij stapte uit. Hij was verrast toen hij zag dat de vrouw hem volgde. Hij liep de gang door en toen hij zijn appartement bereikte, keek hij over zijn schouder. De jonge vrouw deed de deur van het appartement naast hem open. Hij besefte dat zij zijn buurman was.

Eenmaal in zijn appartement kon de jongeman niet stoppen met denken aan de mooie buurvrouw. Omdat hij de verleiding niet kon weerstaan, besloot hij om door het gat in de muur te gluren.

Toen hij zijn oog op het gat legde en naar binnen gluurde, had hij een perfect zicht op het hele appartement. Hij was geschokt toen hij zag dat de vrouw haar kleren uittrok en zich klaarmaakte om te douchen. De vrouw was blijkbaar niet op de hoogte van het kijkgaatje, dus de jongeman hield zich stil en keek haar uitkijkend aan. Hij kon zijn geluk niet geloven en was teleurgesteld toen ze het licht uitdeed en naar bed ging.

Midden in de nacht werd de jongeman wakker met het geluid van gekreun vanuit het appartement ernaast. Hij vroeg zich af wat het was en besloot door het gat in de muur te kijken. Hij was geschokt door wat hij zag.

Er stond een lange man boven de jonge vrouw. Hij hield een lang, dun mes in zijn hand en bleef haar steken, steeds maar weer. De jonge vrouw kreunde van de pijn en lag in een plas bloed.

De jongeman was zo geschrokken van het tafereel voor hem dat hij geen spier kon bewegen. Zijn knieën waren slap en zijn maag draaide zich om. Voordat de student de kans kreeg om na te denken, gaf de lange man een laatste slag en stopte het gekreun. De vrouw was dood.

De moordenaar greep een paar dingen en liep het appartement uit. Terwijl hij de deur van het appartement achter zich dichtdeed, draaide de moordenaar zich om en de jongeman keek goed naar zijn gezicht. Hij had een dunne neus, een donkere baard en een lang litteken aan de zijkant van zijn wang. Hij zou gemakkelijk te identificeren zijn.

De jongeman kwam zijn slaapkamer binnen en greep zijn mobiele telefoon. Hij stond op het punt om de politie te bellen, toen hij plotseling in zijn spoor stopte. Hij hield de telefoon in zijn trillende handen terwijl zijn geest begon te racen.

Als hij dit aan de politie zou melden, zouden ze erachter komen dat hij de vrouw bespioneerd had door het gat in de muur. Zijn buren zouden erachter komen. Zijn vrienden en familie zouden erachter komen. Wat zouden ze zeggen? Wat zouden ze van hem vinden? hij zou zich ongelofelijk schamen.

Langzaam zette hij de telefoon op zijn nachtkastje en ging zitten. Hij heeft de politie nooit gebeld.

De volgende avond, toen de jongeman terugkeerde van het college, stond de politie aan zijn deur te wachten. Ze vertelden hem dat zijn buurman 's nachts was vermoord en zei dat ze hem wat vragen moesten stellen. Hij probeerde ze in de gang te laten praten, maar ze nodigden zichzelf uit in zijn appartement.

Zittend aan de keukentafel vroegen de politieagenten hem of hij de avond tevoren iets ongewoons had gezien of gehoord. De jonge man begon te zweten. Hij vertelde hen dat hij vroeg naar bed was gegaan en waarschijnlijk door het hele huis heen had geslapen. Ze stelden hem nog een paar vragen, maar hij ontkende iets over de moord te weten.

Op dat moment zag een politieagent het gat in de muur. hij stond op van de tafel en tuurde er doorheen.

"Weet je zeker dat je niets hebt gezien?" Vroeg hij achterdochtig.

'Ik ben net twee dagen geleden naar dit appartement verhuisd,' zei de jongeman, zijn stem trilde. "Ik wist niet eens dat er een gat in de muur was. Ik zweer het je, ik heb niets gezien of gehoord. Als ik dat deed, zou ik het je vertellen. '

De politieagenten werden het beu om hem te ondervragen en toen ze afscheid namen en vertrokken, leek het alsof ze zijn verhaal geloofden. De jongeman kon niet vergeten dat hij getuige was geweest van de vreselijke moord, maar de schuld van het niet melden aan de politie verdween snel en hij probeerde zijn leven voort te zetten.

Een week verstreek en de jongeman vergat de moord geleidelijk. Hij blokkeerde het gat in de muur met papier en wilde niet herinnerd worden aan de vreselijke misdaad. Hij installeerde ook nieuwe sloten en een nachtslot op de deur van zijn appartement.

Op een dag pakte hij de krant en zag een verhaal over de moord op het buurmeisje. Er stond dat de politie nog aan het onderzoeken was en dat de moordenaar nog steeds op vrije voeten was.

Die nacht werd de jongeman wakker met het geluid van gekreun. Het leek vanuit het appartement ernaast te komen. Hij was verbaasd. Het appartement was leeg sinds de moord. Er zat nog steeds politieband op de deur van het appartement.

Probeer als hij zou kunnen overtuigen zelf dat het niet zo was, het geluid kwam zeker van naast de deur. Nieuwsgierigheid kreeg de overhand en hij kon het niet laten. Hij moest een kijkje nemen.

Met trillende handen haalde hij het papier uit het gat in de muur en keek door het kijkgaatje.

Eerst zag hij niets. Hij wachtte op zijn ogen om zich aan te passen aan de duisternis, maar hij kon nog steeds niets onderscheiden. Hij kon het vreemde, kreunende geluid zelfs niet meer horen. Alleen een griezelige stilte.

Toen hij net van het gat in de muur wegging, zag hij iets.

Naar hem starend, door het kleine gaatje was een open bloeddoorlopen oog.

De jongeman terugdeinsde van afschuw. Het afschuwelijke, niet-knipperende oog staarde hem aan terwijl hij op de grond hurkte, bevend van angst.

Toen werd de stilte verbroken door de schorre stem van een vrouw die siste: "Ik weet dat je het zag!"