Houder van alle consumerende wanhoop

6 2 0
                                    

Ga naar een verlaten gebouw in een stad in de staat Californië, iedereen zal het doen; het doet er niet toe. Ga het gebouw binnen en vind de donkerste hoek van de donkerste kamer, ga in die hoek staan ​​en zeg hardop: "Ik wil spreken met degene die al lang geen tranen meer heeft om te vergieten." Draai je dan om en probeer door de deur te gaan waar je bent binnengekomen.

De deur gaat niet terug zoals je gekomen bent, maar in plaats daarvan naar een kleine kamer. In een hoek zit een stereo-installatie die je favoriete muziek afspeelt, een tv die je favoriete film speelt, een tafel bedekt met je favoriete eten en drinken, en een bank met een jongen die niet ouder is dan zestien.

De jongen zal je begroeten met een droevige glimlach en een beleefde hallo, voordat hij zijn blik laat zakken naar de whiskyfles in zijn hand, met duidelijk verdriet. Hij zal op geen enkele andere manier op je reageren en zal in deze depressieve toestand blijven ondanks het goede eten, de televisie en de muziek om hem heen.

Hij zal slechts op één vraag reageren. "Wat is het dat je zoert?" En hij zal je vertellen wat het is dat hem wanhopig maakt. Elk laatste tragisch moment van zijn verdrietige leven zal voor je worden blootgelegd. Je moet door dit vreselijke verhaal van depressie en verdriet zitten, de meesten zijn niet in staat, de meesten vluchten de kamer in tranen uit, anderen wanhopen ooit gelukkig te zijn en naast hem op de bank te gaan zitten, even onbewust van de vreugdevolle dingen om hen heen als hij is , nooit de kamer verlaten.

Als je dit verhaal van oneindige droefheid kunt doorstaan, zal hij aan het eind zwijgen. Hij zal zijn blik richten op de fles whisky en het gebaar om weg te gaan. Ga niet weg, maar vertel hem in plaats van iets waar je van houdt, het kan van alles zijn, van een grappig verhaal, van een hartverwarmend gedicht, van alles dat je vreugde bracht.

Als je het hart hebt om na het horen van zo'n tragisch verhaal van wanhoop aan iets vreemds te denken, dan word je beloond met een kleine glimlach op het gezicht van de Houder.

Je moet dan zeggen: "Uiteindelijk gaat het niet zo slecht." Hierop zal hij zonder woorden opstaan, en als beloning voor het geven van hem een ​​paar kleine momenten waarin hij de dood niet wenste, zal hij u de fles whisky in zijn hand geven.

Wees gewaarschuwd: de weinigen die uit deze kamer komen hebben beschreven alleen het bovenstaande en niets anders te doen, iets om in gedachten te houden.

De fles is Object 230 van 538, en de inhoud ervan zal je tijdelijk onderdak bieden tegen de komende wanhoop.

Creepy verhalen nederlandsOn viuen les histories. Descobreix ara