Creepy verhalen nederlands

Houder van Catastrofe

Ga in een willekeurige stad, in welk land dan ook, naar een verlaten pretpark dat je kunt betreden. Vind de grootste achtbaan in het park, ongeacht de staat waarin hij verkeert. Neem plaats aan de uiterst linkse kant van de eerste kar, sluit dan je ogen en fluister: "Ik wens de houder van een catastrofe te zien."

Je zult voelen dat de achtbaan begint te bewegen, maar doe je ogen niet open, anders zul je merken dat je door een eindeloze leegte beweegt die je nooit kunt ontvluchten. De achtbaan begint dan langzaam op te lopen naar wat lijkt op leeftijden als je luistert naar het gerommel van de nummers. Je zult dan stemmen horen fluisteren en je vragen om ze te redden. Je moet op geen enkele manier op hen reageren, anders nemen ze je mee naar dezelfde leegte waartoe ze behoren.

De stemmen stoppen met tot u te spreken en het wagentje stopt. Met je ogen nog steeds gesloten, moet je de balk in de kar zo stevig vastpakken als je zou kunnen, anders blijf je voor altijd achter. Nadat je dat gedaan hebt, voel je jezelf met een onmogelijke snelheid recht naar beneden vallen. De ruisende wind zal de snel afkoelende lucht alleen maar versterken. De kar gaat verder op zijn pad, ondanks de koude temperatuur die je voelt om je kern te bevriezen. Terwijl je voelt dat de wagen om je heen verdwijnt, moet je de balk vasthouden, omdat dit het enige is dat je aan de realiteit houdt.

Abrupt stop je. Laat de lat vallen en blijf stil zitten met je ogen dicht tot je het geluid van een carnavalsfanfare in de verte hoort. Alleen dan kun je je ogen openen. Je wordt begroet door een grote pinstriped circustent een paar meter voor je, omringd door weilanden en gelukkige mensen, jong en oud. Je moet naar de tent lopen, starend naar de kleine ingang die is gehuld in de duisternis. Terwijl je doorgaat met lopen, zal het landschap om je heen beginnen te morphen. Langzaam verdwijnt het weiland, de carnavalsmuziek vertraagt ​​en buigt in toonhoogte totdat het nauwelijks lijkt op een door de mens gecomponeerd deuntje. De mensen zullen vervallen op de plekken waar ze staan. Ze zullen schreeuwen van de pijn en je vragen om hen te helpen, maar je kunt niet rechtstreeks naar hen kijken, of je zult hetzelfde lot ondergaan als deze illusies.

Je moet doorgaan totdat je eindelijk de donkere ingang bereikt. Loop naar voren en sta toe dat je wordt opgeslokt door de duisternis. Stop niet en kijk niet om, als je het doet, je zult nooit een exit vinden. Ga verder met je wandeling in de leegte totdat je een vaag licht ziet in de verte en begin het snikken van een man te horen. Volg deze twee tekens terwijl je het gehuil hoort van de man die luider wordt. Je zult ontdekken dat het licht uit een deuropening in de duisternis komt.

Wanneer je door de deur loopt, word je begroet door een koude, cementcel. In de uiterste linkerhoek, zie je de huilende man gekleed als een circus-clown, die zijn gezicht bedekt met een klein dagboek. Je moet hem langzaam naderen om hem niet te verergeren, totdat hij vlak bij je is. Ga naast hem zitten en vraag: "Wat moeten we verliezen?"

De clown zal je dan een uittreksel uit het dagboek voorlezen door zijn snikken. De geschriften die voor u worden voorgelezen, beschrijven de ondergang van miljoenen onschuldigen en de krachten die zo wreed en koud deze daad uitvoerden. Terwijl hij leest, verschijnen er illusies om je heen en in de periferie van je visie zie je elke dood van elke persoon in het verhaal, waarvan er veel werden afgemaakt, waarvan er veel door een ziekte werden meegenomen. Je moet echter blijven kijken naar de clown, alsof je hem uit het oog verliest, je zult vastzitten in deze illusie en je zult zelf deel gaan uitmaken van het verhaal.

Nadat hij klaar is, stopt hij met huilen. Hij zal het boek voor zijn gezicht laten zakken en onthullen dat hij hetzelfde verval heeft geleden als de illusies die je eerder had gezien. Hij zal het boek aan u overhandigen, wat u moet accepteren. Hij waarschuwt dat je het dagboek niet zelf kunt lezen, anders word je boos.

Hij zal dan fluisteren: "Wanneer de inzet groot is, het is het beste om de clown te spelen", terwijl de rest van zijn lichaam begint te vergaan. De kamer valt om je heen weg. Je moet je ogen nog een keer sluiten, het boek vasthouden en tellen tot precies twaalf seconden voordat je ze opent. Wanneer u dat doet, bevindt u zich in dezelfde stoel van de achtbaan waarin u bent begonnen.

Het dagboek is Object 12 van 538. Deze gebeurtenissen mogen nooit meer plaatsvinden.