Creepy verhalen nederlands

Bloed vlekken

Na de moorden had het huis twee hele jaren leeg gelegen. De kranten zaten vol met misselijkmakende details over de brutale misdaad en wanneer potentiële kopers hoorden wat er achter die grijze betonnen muren was gebeurd, bleven ze ver weg.

Op een dag kwam een ​​jong getrouwd stel met de naam Mr and Mrs Griffin het huis bekijken. Ze hielden van het uiterlijk en de prijs was erg laag, dus besloten ze om het te kopen. Voordat ze naar binnen gingen, lieten ze een paar werklui komen om de bloedvlekken van de muren te verwijderen ... en de badkuip ... en de keukengootsteen.

Ze moesten nieuwe vloerbedekking aanbrengen om de hardnekkige bloedvlekken op de vloerplaten te bedekken en zelfs na een week lang het huis uit te luchten, was er nog steeds een vreemde geur die in de gangkast bleef hangen.

De Griffioenen vonden het het beste om te voorkomen dat ze hun kinderen moesten vertellen over de grimmige geschiedenis van hun nieuwe thuis. Het had geen zin om de kleintjes onnodig van streek te maken en het zou hen slapeloze nachten kunnen bezorgen.

De eerste paar dagen nadat ze waren ingetrokken, ging het geweldig. De kinderen hadden een feest en nodigden al hun vrienden uit school. De heer en mevrouw Griffin liepen rond en ontmoetten hun nieuwe buren. Het leek alsof ze allemaal aardig aan het settelen waren.

Op een avond, toen ze zich klaarmaakten om naar bed te gaan, was mevrouw Griffin in een bedachtzame bui.

"Wist je dat een van de handen van mevrouw Bentley in de keuken werd gevonden?" Vroeg ze.

"Oh", zei haar echtgenoot. "Werkelijk?"

"Ja, maar haar vingers waren in de eetkamer."

"Hoe gruwelijk," antwoordde haar echtgenoot.

'Ik zou het niet erg vinden als hij een pistool had gebruikt,' zei ze, 'maar zoals hij het heeft uitgevoerd ... stukjes hier en stukjes ... nou, hij heeft het hele huis in de war gemaakt.'

"Het was niet alles wat hij deed," zei haar man. "Als mevrouw Bentley er niet op had aangedrongen zich van kamer naar kamer te slepen om te proberen te ontsnappen ..."

"Nou, ze zou zichzelf niet hebben hoeven slepen als hij haar benen niet had afgehakt," zei zijn vrouw.

'Ik neem aan dat je gelijk hebt, lieverd,' antwoordde meneer Griffin. 'Denk je dat we de Talbot-zusters morgen moeten uitnodigen voor het avondeten?'

"Oh die twee zijn een paar oude roddels," zei zijn vrouw. 'De enige reden dat ze eraan komen, is om te zien of we erin geslaagd zijn om alle vlekken kwijt te raken.'

"Hij heeft het niet van tevoren gepland, ziet u," zei haar man. 'Hoe kon hij weten dat haar zus onverwacht langs zou komen? En natuurlijk toen de postbode langs kwam om de brieven af ​​te leveren en zag wat er aan de hand was ... hij moest natuurlijk ook. "

"Het was nogal een puinhoop," zei mevrouw Griffin. "Ik denk dat ik een bad neem voor ik naar bed ga ..."

"In het bad waar hij haar benen afhakte?" Vroeg haar man.

"Ja, die," antwoordde ze. "Het bad beneden lijkt een beetje te vies."

"Nou, in dat geval kom ik gewoon in de badkamer terwijl je je klaarmaakt," zei hij.

Mr Griffin was zichzelf aan het scheren in de badkamer toen hij zich plotseling heel raar voelde. Hij staarde naar zichzelf in de spiegel en wist dat er iets mis was. Hij voelde zichzelf gewoon niet.

En toen hij naar zijn spiegelbeeld staarde, kwam er een vreemd gevoel over hem heen, alsof zijn geest op een of andere manier vertroebeld was en hij niet echt de controle had over zijn eigen acties.

Hij opende stilletjes de deur van de badkamer, liep zwijgend door de gang en ging de trap op naar de zolder. Toen hij daar aankwam, opende hij een kleine kast en zag het daar in de hoek zitten.

Hij had geen idee hoe, maar hij wist dat het er zou zijn.

De bijl.

Mevrouw Griffin zat voor de spiegel van de slaapkamer, haar haar opdoemend, toen ze merkte dat haar man de kamer binnenkwam.

Zijn handen waren achter zijn rug, bijna alsof hij iets verborgen hield en er was een nieuwsgierige blik op zijn gezicht.

"Wat denk je, schat?" Vroeg ze.

"Ik denk dat ik deze keer niet zo'n puinhoop zal maken," antwoordde hij.