Creepy verhalen nederlands

De houder van verandering

In welke stad, in welk land dan ook, ga naar een willekeurige mentale instelling of huis waar je zelf kunt komen. Wanneer u de receptie bereikt, vraag dan iemand te bezoeken die zichzelf 'The Holder of Change' noemt. De begeleider kijkt je aan met een sinistere grijns op zijn gezicht en zegt je dan: "Ja, maar eerst moet je me een plezier doen ..." Zodra dit gezegd is, spreek geen woord, want als je dat doet, zul je meteen getransporteerd naar een plek met wezens die anders dan ooit deze wereld ooit heeft gezien, vormen die constant veranderen in steeds meer nachtmerrieachtige vormen. Je zou kunnen bidden voor een snelle dood, maar er zal niet iemand luisteren.
Als u echter correct hebt gezwegen, zal de begeleider u nog een keer vragen, deze keer met een vleugje urgentie in hun stem. Negeer hun pleidooi en vraag opnieuw om de houder van verandering.

De begeleider kijkt je teleurgesteld aan, maar al snel zal hij of zij je naar een ongebruikte voorraadkast leiden. Voordat de begeleider vertrekt, sluit u de ogen met hen. Als je oogcontact voor een oogwenk verbreekt, zul je zeker worden verslonden door het schepsel dat je hierheen leidde. Het weet dit, en zal heel, heel langzaam vertrekken.

Als de begeleider eenmaal weg is, ga je naar de kast en sluit je de deur; sluit je ogen precies 5 seconden en open de deur opnieuw. Je ziet een kleine kamer zonder ramen met een jong vrouwelijk kind in het midden ervan. Als er geen kind is, sluit je je ogen terwijl je fluistert: "Angst schudt me niet." Als je klaar bent, zeg je dat je je ogen weer moet openen. Als er nog steeds geen meisje in het midden van de kamer staat, is er geen hoop voor je leven; het meisje dat je zocht, staat achter je.

Zodra je verzekert dat het meisje er is, sluit je de ogen, sluit je de deur nogmaals en wacht je deze keer precies 3 seconden. Heropen je ogen, draai de hendel opnieuw. Deze keer ziet de kamer er vervallen en zwaar verouderd uit, in het midden van de kamer ligt het lijk van een oudere dame, in haar hand een revolver met 5 granaten. Fluister zacht deze nauwkeurige woorden: "Wat waren zij eens?" Als dit verkeerd wordt gezegd, slaat de deur achter je dicht en verdwijnt het pistool uit haar hand. Je hebt verkeerd gedaan en de rest van de eeuwigheid zal je opsluiten in een kamer met een rottend lijk.

Als het goed wordt gezegd, spreekt het lijk verder dan de dood en vertelt het je op de meest walgelijke en vreselijke manieren een verhaal van voor de tijd tot de huidige seconde. Nadat ze klaar is, moet je het pistool uit haar hand pakken en jezelf tussen je ogen schieten. Als alles goed gaat, word je wakker in het gazon van de psychiatrische instelling, en houd je in dezelfde hand de schaal van de kogel waarmee je jezelf hebt geschoten. Zo niet, nou ...

De lege behuizing is Object is 178 van 538. Weet je wat ze ooit eens hadden geprobeerd te proberen het opnieuw te maken?