Rashta yatağa uzandı, bir yastığa sarıldı ve ince lavanta rengi gecelikteki narin güzelliğinin resmine baktı. Yanında parmaklarını yumuşak gümüş rengi saçlarının arasında gezdiren Sovieshu yatıyordu.
"Prens Heinley zalimliği ve çapkınlığıyla tanınır. Artık insanlara bu kadar körü körüne güvenme."
"Rashta bilmiyordu..."
"Önemli değil, herkes hata yapabilir. Gelecekte aynı hatayı yapmayın."
"Ama bu Rashta'nın hatası değil, değil mi?"
"Elbette, rahatsızlığı yaratan o adamdı."
Rashta başını Sovieshu'nun omzuna yasladı.
"Ama Majestelerinin Rashta'yı korumasına sevindim."
"Ben de memnunum. Umarım daha iyi hissedersin."
"Yarın özel ziyafet var! Rahatlayalım ve insanlarla sosyalleşelim! Prenses Soju ile arkadaş olmak istiyorum."
Rashta gülümsedi ve yastığa davul gibi vurdu. Normalde onun sevimli davranışına gülümseyecek olan Sovieshu'nun yüzü taş gibiydi.
"Sorun nedir Majesteleri?"
"Sen..."
"Majesteleri?"
"Rashta, yarın ki özel ziyafete katılamayacaksın."
Rashta geniş gözlerle Sovieshu'ya baktı. Ona beklenmedik haberi verdikten sonra kendini utanmış hissetti, ama olması gereken bu değildi.
"Ne? Neden Majesteleri?"
"Ziyafete yalnızca yirmi özel misafir katılabilir."
"Onlardan biri olamaz mıyım?"
"İmparatoriçe on kişiyi ve ben on kişiyi davet ediyorum ve davetiyeleri zaten gönderdik..."
"Belki bir istisna yapıp bir tane daha ekleyebilirsiniz..."
"Ama Rashta istisna yaparsak özel ziyafetin bir özelliği kalmaz."
Rashta onun reddi karşısında şok olmuştu, gözünü kırpmadan bir ifade takındı ve Sovieshu kendini açıklamak zorunda hissetti.
"Dediğim gibi, bu sadece davetliler için. Neden aniden değişeceğini düşündüğünü bilmiyorum.
"Rashta senin cariyen, senin kadının. Rashta davet edilmeden gidebileceğini düşündü... Beni de davet etmeliydin."
Rashta'nın sızlanırken yüzü kızarmıştı.
"Aman Tanrım, Rashta."
Sovieshu bir mendil çıkardı ve gözlerinde biriken yaşları sildi. Ancak gözyaşları yeniden daha şiddetli ve mendil işe yaramaz hale geldi.
"Gerçekten gitmeyi istiyor musun?"
"Akşam yemeğinde herkese özel ziyafete gideceğimi söyledim."
"..."
Sovieshu kaşlarını çattı.
"Bana sormalıydın."
"Sormak tuhaf olurdu. Ayrıca Majesteleri Rashta'yı özel konuklarla akşam yemeğine götürdü, tabii ki Rashta bu şekilde düşündü..."
"Bu benim hatam."
Sovieshu içini çekti ve Rashta'nın omzunu ovuşturdu ama Rashta ağlamaya devam etti ve Sovieshu'nun sözlerini değiştirmesini bekledi. Ancak ne kadar beklese de gerçekleşmedi.
"Yani sonuç olarak beni ziyafete almıyorsun."
Rashta bir çocuk gibi ağladı ve Sovieshu bunun masumiyeti karşısında çenesini sıktı. Sadece saray soylularının sessizce ağladığını gören Rashta, gerçek duygularını dürüstçe ifade ettiğinde hayrete düşüyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Remarried Empress (Yeniden Evlenen İmparatoriçe) TÜRKÇE ÇEVİRİ
Historical Fiction''Boşanmayı kabul ediyorum.'' Sovieshu yarı rahatlamış, yarı pişman bir ifadeyle bana baktı. Maskaralık mı yapıyordu, yoksa samimi miydi? Şu ana kadar iyi bir meslektaş ve mükemmel bir imparatoriçeydim. Hiç kavga etmemiştik; ta ki o onu getirene kad...
