Ne yazık ki bugün Sovieshu ile yemek yiyeceğim gündü. Seyahatimden yeni döndüğüm için yorgun olduğumu bahane ederek erteleyebilirdim ancak bunu yapmak yerine hızla yıkandım, üstümü değiştirdim ve zamanı gelir gelmez doğu sarayına gittim.
"Wilwol nasıldı İmparatoriçe?"
Sovieshu sanki ben yokken odamı aramamış gibi bana gülümsedi.
'Emri Sovieshu vermedi mi acaba?'
Gardımı indiremezdim. Rashta'ya benden nasıl boşanacağını açıklamış ama ertesi gün bana çok iyi davranmıştı. Bu sarayda yüz ifadelerimi nasıl kontrol edeceğini bilen tek kişi ben değilim.
"Akademide dekan ve Evely ile buluştum."
Hazırlanan masaya oturdum.
"Çocuk iyi mi?"
"Güçlerini kaybetmenin üzüntüsünü yaşıyor."
"Ah...hala gücünü kaybediyor mu?"
"Gittiğimde tamamen bitmişti."
Sovieshu şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırdı.
"Ah."
Üzgün bir şekilde başını salladı.
"Çok üzgün olmalı."
"Kendisini değersiz hissettiğini söyledi."
"..."
Sovieshu gerçekten endişeli görünüyordu.
"Manası bittiyse büyü akademisine gidemez... onu normal bir akademiye gönderip ona biraz destek vermeye ne dersiniz?"
Öğrenim ve konaklamanın tamamen ücretsiz olduğu büyü akademisinin aksine, normal akademiler pahalıydı. Sonuç olarak, bu akademilere katılan iki tür topluluk vardı: asil olmayan ama göz ardı edilemeyecek kadar zengin olanlar ve burs alacak kadar akıllı olanlar.
Öte yandan soyluların giriş sınavını geçmeleri koşuluyla herhangi bir okula girmelerine izin veriliyordu. Sonuç olarak soylularla sıradan insanlar arasında büyük bir gerilim oluştu.
Evely'i oraya mı göndereyim şimdi? Neredeyse büyücü olacak çocuğu ?
"Evely'nin istediği buysa yaparım ama ben kesinlikle buna karşı çıkıyorum."
"Fakat büyü akademisine giden bir çocuğu tekrar topluma göndermek kolay olmayacak."
"Dekandan Evely'nin programını gözden geçirmesini istedim. Büyü derslerinin çoğu artık teoriye dayalı. Akademisyenler onun büyü gücünü nasıl geri kazanacağını birlikte araştıracaklar."
"Araştırma mı? Çocuğu bir denek haline mi getireceğiz?
"Evely kabul etti."
Sovieshu bana inanamayarak baktı ve beni eleştirmeye devam etti.
"Zor bir durumda ve o sadece bir çocuk. İmparatoriçe, senin onu bu seçimi yapmaktan alıkoyman gerekmez mi?"
"Çocuğun zihinsel sağlığı için en iyisi buydu."
"Eğer bu onun ilerlemesi gereken yol gibi görünmüyorsa, onu nasıl vazgeçireceğini bilmen gerekir."
"Bunun kendi yolu olup olmadığına karar verecek olan Evely'dir. Siz değil, Majesteleri.''
Sovieshu'nun gözleri titredi. Kadehini sıkıca tuttu ve sonunda arkasını dönene kadar bana baktı. Ani zayıflığını hissederek, bunca zamandır ona sormak istediğim soruyu ağzımdan kaçırdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Remarried Empress (Yeniden Evlenen İmparatoriçe) TÜRKÇE ÇEVİRİ
Historical Fiction''Boşanmayı kabul ediyorum.'' Sovieshu yarı rahatlamış, yarı pişman bir ifadeyle bana baktı. Maskaralık mı yapıyordu, yoksa samimi miydi? Şu ana kadar iyi bir meslektaş ve mükemmel bir imparatoriçeydim. Hiç kavga etmemiştik; ta ki o onu getirene kad...
