''Boşanmayı kabul ediyorum.''
Sovieshu yarı rahatlamış, yarı pişman bir ifadeyle bana baktı. Maskaralık mı yapıyordu, yoksa samimi miydi?
Şu ana kadar iyi bir meslektaş ve mükemmel bir imparatoriçeydim. Hiç kavga etmemiştik; ta ki o onu getirene kad...
Prens Heinley'den ayrıldıktan sonra kütüphaneye uğradım, Rwibt ülkesi ve Hwa kıtası hakkında elimden geldiğince araştırma yaptım. Her ne kadar Büyük Dük Kaufman Seyahat Günlüğü'nü hayal ürünü bir anlatım olarak tanımlamış olsa da hâlâ ülkenin en bilinen kitabıydı. Büyük Dük'ün bir sonraki toplantıya neden katılmamı istediğini bilmiyorum ama Rwibt kültürü hakkındaki bilgimi mümkün olduğunca genişletmek istedim.
'Keşke daha ayrıntılı bir kitabım olsaydı...'
Pencereden bir tık sesi geldiğinde Seyahat Günlüğü'nü diğer kitaplarla karşılaştırarak bir koltukta oturuyordum.
Gelen Queen'di. Pencereyi açtım ve o pervazın üzerine atlayıp kanatlarını gösterdi. Boynuna bir mendil taktığını fark ettim.
"Bunu boynuna Prens Heinley mi bağladı?"
Mendil benimdi. Gülümsedim ve Queen başını eğdi. Queen'i bir kolumla tuttum, diğer elimle gagasını okşadım ve bir not var mı diye bacaklarını kontrol ettim. Bu sefer not yoktu.
"Nasıl güzel uçtuğunu göstermek için mi buradasın?"
Ya da belki buraya mendili iade etmek için gelmiştir? Elbette bana cevap veremedi ve sadece muhteşem mor gözleriyle bana göz kırptı. Dayanamadım ve başını ardı ardına öpücüklere boğdum.
"Queen çok güzelsin, özellikle de boynundaki mendille."
O kadar beğenmişe benziyordu ki, onu çıkarmak istemedim. Sırtını okşadığımda Queen'in güzel koktuğunu düşündüm. Bu nasıl bir düşünceydi? Burnumu omzuna dayadım ve kokusunu kokladım.
Koku bana Prens Heinley'i hatırlattı. Mendili yıkayıp üzerine parfümünü mü sıktı? Bir kuşun böyle kokmasını o kadar büyüleyici buldum ki, eğilip kulağına fısıldadım.
"Prens Heinley gibi kokuyorsun, Queen."
Queen şaşkınlıkla kanatlarını açtı. Sonra gagasını kanatlarıyla kapattı ve gözlerini kocaman açtı.
"Queen?"
Şakacı bir şekilde ona seslendim ama Queen titredi ve pencereye doğru atladı.
"Hemen gidiyor musun?"
O kadar tatlı görünüyordu ki uçup gitmeden önce kollarımı ona açtım. Ancak buz gibi katılaştı ve başını salladı.
*
*
*
"Kraliçem bazen çok müsthecen şeyler söylüyor..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
