Karşılama salonunda vatandaşların problemlerini dinledikten sonra ihtiyacım olduğu kadar kaldım ve biter bitmez yerimden kalktım. Dük Tuania, Düşes Tuania'dan boşanmasını iptal edip onunla yeniden bir araya gelmek ve gerekli belgeleri görmek istemişti.
"Eğer meşgul değilsen sana söyleyecek bir şeyim var."
Ancak ayrılmadan önce ilk olarak Sovieshu beni çağırdı. Arkamı döndüğümde tahtından kalkıp bana yaklaştı. Karşılama odasının dışında iki koruma vardıama onun dışında salonda yalnızdık. Sovieshu rahatsız bir ses tonuyla konuştu.
"Ağabeyinin herhangi bir mantık duygusu var mı?"
Sözleri boş dinleyici odasında yüksek sesle yankılandı ve hemen sesini alçalttı.
"Düşük ilacı olayından sonra başka bir şey yapıyor."
"Başka bir şey mi?"
"Bilmiyor musun?"
"Bilsem de bilmesem de bana bunun ne olduğunu söylemelisin ki karar verebileyim."
"Bilmiyorsun."
Kaşlarını kaldırdı ve sesi mırıldanmaya dönüştü.
"Hayır senin bu olayla hiçbir ilgin yok. Eğer işin içinde olsaydın, aynı şeyi yapmazdın."
Aynı şey...?
"Lord Kosair, Vikont Roteschu'yu araştırıyor."
Ah, kardeşim de mi? İçten içe şaşırdım ama yüzümü ifadesiz tuttum. Bu sırada Sovieshu suçlamayla gözlerini kıstı.
"Eminim o da Rashta'yı araştırıyor."
"Derken?"
"Tıpkı İmparatoriçe gibi."
Ona cevap vermek yerine sessizce Sovieshu'nun siyah gözlerine baktım. Odadaki mücevherlerle süslü saatin sesi, odada son derece yüksek ses çıkarıyordu. Sovieshu bana baktı, sonra arkasını döndü.
"İmparatoriçe olarak onurunu koru."
Zaten koruyorum. Şerefimi bir kenara atmaya karar vermiş olsaydım şimdiye kadar Sovieshu'nun saçını bir kaç kez yolmuştum. Bir süreliğine kendimi daha iyi hissetmemi sağlayabilirdi ama bunun yalnızca daha büyük bir fırtınaya yol açacağını biliyordum.
"Koruyacağım, her zaman olduğu gibi."
Onunla tartışmak istemedim o yüzden kabul ettim. Tekrar arkama döndüğümde Sovieshu konuştu.
"Neden bu kadar mutsuzsun?"
Ona dönüp baktım, o da içten bir merakla devam etti.
"O kızın hiçbir şeyi yok ama senin her şeyin var."
"Majestelerini, İmparatoru benden aldı."
Seni, kocamı. Sovieshu boş bir kahkaha attı.
"Ben zaten seninim. Saçma sapan konuşma."
İnanamadığımı belirten bir ses çıkardım. Sovieshu benim miydi?
"Majestelerini, Rashta'ya ödünç mü verdim?"
"Ne?"
"Ben böyle bir şey yapmadım, yani Majesteleri benim değil."
Sovieshu bana tuhaf bir bakışla baktı.
"...Rashta'yı kıskanıyorsun."
"Seni sevsem de sevmesem de, biz zaten yasal olarak evliyiz."
"Beni sevdiğin için kıskandığını duymak güzel olurdu."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Remarried Empress (Yeniden Evlenen İmparatoriçe) TÜRKÇE ÇEVİRİ
Historical Fiction''Boşanmayı kabul ediyorum.'' Sovieshu yarı rahatlamış, yarı pişman bir ifadeyle bana baktı. Maskaralık mı yapıyordu, yoksa samimi miydi? Şu ana kadar iyi bir meslektaş ve mükemmel bir imparatoriçeydim. Hiç kavga etmemiştik; ta ki o onu getirene kad...
