''Boşanmayı kabul ediyorum.''
Sovieshu yarı rahatlamış, yarı pişman bir ifadeyle bana baktı. Maskaralık mı yapıyordu, yoksa samimi miydi?
Şu ana kadar iyi bir meslektaş ve mükemmel bir imparatoriçeydim. Hiç kavga etmemiştik; ta ki o onu getirene kad...
Rashta tasarımlardan oluşan bir eskiz defterini bırakırken homurdandı.
"Bu kıyafetlerin hepsi de çok güzel. Neden herkes bu kadar yetenekli?"
Neredeyse sosyeteye takdim balosunun yapılacağı gün olmuştu ve hâlâ Ribetti'nin elbisesini seçmemişti. Vikont Roteschu ona iki gün verdi ama Rashta seçim yapmakta zorlandı.
"Elbise güzel olamamalı ama Rashta da dikkatsiz görünmemeli..."
Başka bir eskiz defterine göz attı. Ancak Rashta'ya gelen tasarımcıların hepsi işleriyle ünlüydü ve sosyeteye takılan balo da güzelliği ve ihtişamıyla tanınıyordu. Güzel olmayan bir şey bulmak zordu.
"Yoksa oradaki birisyle pişti olabileceği bir elbise mi seçmeliyim?"
Benzer elbiseli insanları bir grup halinde bir arada görmek çok güzel olurdu.
'Pişti olabileceği bir elbise mi?'
Rashta'nın aklına ani bir fikir geldi. Kendisi ve İmparatoriçe'nin aynı elbiseyi giymesinin yarattığı kargaşayı hatırladı ve kafasında bir plan oluşmaya başladı.
'Ribetti ile aynı elbiseyi giysem nasıl olur?'
O zaman insanlar bunu konuşurdu. En son bu tarz bir olay gerçekleştiğinde İmparatoriçe'nin yüksek statüsü nedeniyle kendilerini tutmuşlardı ama Ribetti savunmasızdı. Rashta sosyetenin yıldızıydı, Ribetti ise yalnızca küçük bir haneden bir kızdı. Elbiseleri aynı olsaydı kopyalamakla suçlanan kişi Ribetti olurdu. Ne o ne de Vikont Roteschu, Rashta'ya kendilerine bir elbise alması için şantaj yaptıklarını söyleyezdi.
Rashta'nın dudaklarının kenarları kalktı ve hizmetçiyi çağırdı.
"Seçtiğim elbise sende mi?"
"Evet, Leydi Rashta."
"Daha küçük boyutta bir tane daha yaptırın. İşte ölçüler burada..."
Rashta, Vikont Roteschu tarafından kendisine verilen, üzerinde Ribetti'nin vücut ölçülerinin yazılı olduğu bir kağıt parçasını uzattı. Hizmetçi, Rashta'nın şantaja uğradığını bilmiyordu ve Rashta'nın başka birinin sosyeteye takdim elbisesini seçtiğini öğrenince şaşırdı.
"Aynı elbiseyi başka birine mi vereceksin?"
"Evet. Kendisi için neyi seçeceğini bilmiyor."
"Ama... elbiseler aynı olursa fark edilmez mi?"
"Ama Rashta'nın elbisesi partideki en iyi elbise olacak ve ona benimkinden daha az güzel bir şey vermek istemiyorum."
"Leydi Rashta...nasıl bu kadar iyi olabilirsiniz?"
Hizmetçi içten bir iç çekti.
Tıpkı İmparatoriçe'ninki gibi, Rashta'nın dudaklarını hafif bir gülümseme süsledi.
***
Sosyeteye tanıtma balosunun günüydü. Balo, Yeni Yıldaki balo kadar görkemli değildi ama atmosfer, sosyeteye resmi olarak katılan pek çok yeni yüz nedeniyle canlıydı. Gösterişli ve rengarenk kostümlere bakmak başlı başına bir eğlenceydi.
"Bundan sonra tüm balolarda böyle giyineceğim."
"Ancak bir veya iki yıl sonra dantel ve mücevher miktarının azalacağı kesin."
Nedimelerim kendi aralarında kıkırdadı ve çeşitli misafirleri işaret etti. İmparator Sovieshu kendisini katılamayacak kadar meşgul bulduğundan, ruh hali her zamankinden daha hafifti.
"Leydi Ribetti orada."
Laura artık Ribetti'ye aşina oldukları için mutlu bir şekilde Ribetti'yi işaret etti. Genç bayan, yeni çıkış yapan diğer genç erkek ve kadınların arasına karışıyordu. Kısa kıvırcık saçları ve sarı elbisesiyle bir yavru civciv kadar tatlıydı. Ona gelişigüzel el salladım, gözleri büyüdü ve kızardı.
"Sizi gerçekten seviyor, Majesteleri."
Kontes Eliza sıcak bir gülümsemeyle konuştu. Bana hayran olan genç bir leydinin geçmişini araştırdığım için duyduğum suçluluk duygusuna rağmen başımı salladım.
Müzik başladı ve konuklar dans etmek için eşleşmeye başladı. Şarkı havada süzülürken salonu izledim. Baloya katılanların çoğu sosyeteye yeni tanıtılanlar, onların akrabaları, tanıdıkları ve sosyetedeki yeni yüzlere bakmak isteyen diğer kişilerdi. Sosyetik ve kadın avcısı olarak tanınan Dük Elgy gelmedi. İlk kez sosyeteye çıkanlar muhtemelen onun için çok gençti.
Ancak şaşırtıcı olan Rashta'nın da hiçbir yerde görülmemesiydi.
'Ribetti yüzünden gelmedi mi?'
Bir hizmetçinin bana getirdiği pastadan küçük bir lokma alıp dilimde tatlı krem şanti ve fıstık tadının tadını çıkarırken kendi kendime merak ettim.
Tatlımı yerken odadan konuşma uğultularının yükseldiğini duydum. Yukarı baktım ve Rashta'nın gelişini gördüm. Giydiği elbise...
Gözlerim Ribetti'ye döndü. Rashta'nın giydiği elbisenin aynısını giyiyordu. Ribetti, olup bitenlerden habersiz başka bir genç adamla mutlulukla dans ediyordu.
"Yine bu kadın-!"
Laura dişlerini gıcırdattı.
"O kadın bu sefer Ribetti'yi kopyacı gibi gösteriyor!"
Ribetti ancak müzik bittikten sonra Rashta'nın giydiği elbiseyi fark etti. Ribetti'nin gözleri büyüdü. Konukların birbirleriyle dedikodu yaptığını duyunca yüzü utançtan kızardı. Onun adına kendimi çok kötü hissettim. Rashta'nın şaşkınlık dolu bakışını iyi tanıdığımdan bunu kasıtlı olarak yaptığını biliyordum.
Soylular ona bakıp mırıldanmaya devam ederken Ribetti gözyaşlarına boğulmaya hazır görünüyordu. Bunu daha fazla izleyemeyeceğim için ayağa kalkıp ona yaklaştım ve misafirler yüzlerinde şaşkınlıkla ayrıldılar. Pelerinimi çıkarıp Ribetti'nin omuzlarına koydum ve o bana iri gözlerle baktı.
"Sanırım üstündeki elbiseler bu günlerde moda. Belki pelerinim biraz farklı görünmene yardımcı olur?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ona gülümsedim ve Ribetti'nin gözleri yuvarlandı. Rahatlayarak nefesini verdi ve övgüler yağdırdı, ben de omzunu okşadım ve onu kendi oturduğum masaya götürdüm.
Tekrar Rashta'ya baktım. Aynı elbiseyi giyerken ne düşünüyordu? O kadının aklından neler geçtiğini merak ediyordum.
Şaşırtıcı bir şekilde Rashta, Ribetti'ye bakmıyordu. Onun yerine bana bakıyordu ve küçük bir not defterine meşgul bir şekilde bir şeyler yazıyordu.
