Good girls, do bad things

De eerste opdracht

Zijn ogen gleden enkelen keren van top tot teen over me heen. Nonchalant schudde ik hem de hand, vriendelijk zei ik Rosa gedag. Bij de auto aangekomen houdt hij het portier voor me open, "na u mevrouw." Zegt hij op een zeer charmante toon. Met een knik en zwakke glimlach bedank ik hem en neem plaats. Voorzichtig trok ik de gordel over mijn middel heen, even nam ik diep adem en probeerde mezelf voor te bereiden op wat er komen ging. Ook Ismaïl was nu de auto in gestapt, hij startte de motor en keek me aan. Ik daarin tegen negeerde zijn blik en bleef strak voor me uit kijken. "Je ziet er oogverblindend uit, mijn complimenten." Klant is koning isn't? "Je bent zo te horen niet nerveus." Zou ik nerveus moeten klinken dan? Vroeg ik bijdehand. Ik voelde hoe zijn kijkers op mijn boezem rustte, het was een zeer onaangename situatie. "Begrijp me niet verkeerd, dit is geen broodbanket zaakje. Dit zijn best grote mannen die van gevaarlijke spelletjes houden." Deze hele situatie is in elkaar gezet om uiteindelijk broodbanket zaken te kunnen doen. Ik doe dit om brood te kunnen kopen, net zoals jullie dat doen. En geloof me, ik speel graag rof en ruig mee. Aan angstige spelers hebben we niks, het zijn spelbrekers. Een instelling als die van jou, ik noem het een verliezer. "Je laat een behoorlijk aangename indruk achter moet ik zeggen." Ik vraag me af op welke manier, komt dat door hoe ik eruit zie of om degene wie ik ben? Vraag ik sarcastisch. Dit maal richt ik mijn blik wel op hem, hij blijft strak naar de weg kijken. Maar als hij merkt dat ik hem aankijk wend hij zijn blik op me en kijkt me lachend aan. "Je bent een slimme en aantrekkelijke vrouw."

Eindelijk arriveerde we op de desbetreffende locatie. Hij parkeerde niet zo heel erg ver van het restaurant waar ik de klant zou ontmoeten. "Luister, voordat ik je kan laten gaan moet ik de volgende punten met je bespreken." Voor hij de punten kon opnoemen onderbrak ik hem, het gaat hier puur om zaken, op een aantrekkelijke manier mijn verkooppraatje doen en ervoor zorgen dat hij een klant wordt. Ik neem aan dat ik je punten kort maar krachtig heb kunnen samenvatten? Met gespleten ogen keek hij me aan, "je bent een apart geval." Geloof me dat zijn we allemaal. "Toch heb jij iets speciaals." Ismaïl doe me een plezier en werk aan die versiertrucjes van je. Zelfs de hopeloze junks aan wie ik verkoop lijken met betere trucs te komen. En dat nog te bedenken dat deze lam zijn van hun drugsgebruik. Bracht ik geïrriteerd uit. Hij beet bedachtzaam in zijn onderlip terwijl zijn vingers tegen het stuur tikken. Hij maakte aanstalten tot praten maar voor de tweede keer viel ik hem in de reden. De klant is er zo, geef me dekking. Je kent de noodsignalen. Een goede versierder ben je niet, nu hopen dat je me wel goed dekken kunt. Zonder op enige reactie te wachten stapte ik uit de auto en liep naar het restaurant. Hij was me van achter aan het bekijken, ik voelde het. Ondanks de mantel van bont vond ik het erg onaangenaam een korte jurk in de winter te dragen.

Als ik het restaurant binnen stap wordt ik warm ontvangen. Mijn mantel wordt overgenomen en een ober loopt met me mee naar de gereserveerde tafel. Niet veel later komt ook de klant binnen gewandeld. "Goede avond schoonheid." Goede avond meneer. Onze handen liggen in die van elkaar, voorzichtig brengt hij mijn hand naar zijn mond en drukt hier een zacht kusje op.

Wanneer het eten dan eindelijk is besteld wordt het tijd om ter zaken te komen. "Vertel schoonheid, wat heb je allemaal in huis?" Kort en krachtig leg ik hem alles rond de deal uit. "Laten we gaan eten, eet smakelijk." Moeizaam begin ik met mijn vork op het eten te prikken. Ik moet hem binnen halen, kosten wat het kost!