Handkus

620 39 6
                                    

Zijn lippen voel ik op de mijne, onze tongen vinden elkaar en beginnen een gevecht met elkaar. De zoen wordt alsmaar heftiger, intiemer en vol passie. Hij tilt mij op en haalt zijn lippen van de mijne, ik voel zijn lippen in mijn hals en op dat moment schud ik wakker.

Laat me los, roep ik. Hij kijkt me geschrokken aan. Buitenadem blijven we elkaar aankijken.

"Nora.." Dit is niet wat je denkt, het was nooit de bedoeling om dit te laten gebeuren. "Die dingen gebeuren alleen als er genoeg aantrekkingskracht is, dan is de kracht sterker dan het verstand."

Safouane, dit had nooit mogen gebeuren! Schreeuw ik nu. "Je hoeft niet boos te worden." Hij glimlacht en strijkt met zijn hand langs mijn wang, hij zet mijn haar aan de kant en glijdt vervolgens door naar mijn nek. Ik sluit mijn ogen en grijp stevig naar zijn hand.

Ik meen het. Sis ik nu een tikkeltje geïrriteerd. Maar hij negeert me volkomen. Hij drukt me tegen zich aan en kust me op mijn kruin. Ik duw hem ditmaal ruw weg. Blijf van me af verdomme! Als ik zie dat hij zijn hand naar me uitreikt geef ik hem een stomp op zijn borstkast. Hij schiet in de lach, en ook ik geef toe en begin te lachen.

"Kom zitten, ik pak even wat te drinken." Nee, ik vertrouw je niet, straks doe je wat in me drankje. Zeg ik spottend. "Ik zou niet durven." Nee, jij niet nee. Hij begint te lachen, "misschien is het beter dat je gaat. Het kan inderdaad uit de hand lopen."

Met een frons kijk ik hem aan, you wish! Hij kijkt me uitdagend aan. "Is dit een uitdaging?" Weer is mijn lach me de baas. "Dat was dus een uitdaging." Nee hoor. Zeg ik nog steeds lachend. "Je bent te leuk." Jij valt anders best tegen, zeg ik grappend. "Noor, kijk uit met dingen die je zegt." Ben jij me nu aan het uitdagen? Zeg ik terwijl ik een rondje om hem heen loop, terwjil ik dat rondje om hem heen loop achtervolgt hij me met zijn ogen.

Ik ga naar huis, tot morgen. Zeg ik terwijl ik mijn jasje aantrek. Als ik naar de deur loop hoor ik hem tegen me praten. "Krijg ik geen afscheidskusje, of een kus voor het slapen gaan?" In een ruk draai ik me naar hem om en geef hem een handkus.

Thuis aangekomen schop ik mijn schoenen uit en gooi mijn jas over de trapleuning. In de woonkamer tref ik niemand, wat vrij logisch is aangezien het laat was. Zachtjes sluip ik de trap op naar mijn kamer.

De afgelopen dagen spelen zich af als een film in eigen gedachte. Terwijl ik mezelf bekijk in de spiegel kleed ik me uit en merk dan op dat ik een zuigzoen heb ontvangen, hij is duidelijk te zien. Met mijn vinger glijd ik langs de vlek. Ik leg mijn lokken in een knot en besluit te gaan slapen.

Het getring van de wekker klinkt me in de oren, ik laat uit vermoeidheid een kreun. Mijn moeder die blijkbaar langs mijn kamer liep komt verontwaardigd binnen vallen. "Oh, dus je bent weer thuis?" Zonder op mijn reactie te wachten loopt ze naar het raam en schuift de gordijnen open.

Op dat moment gaat mijn telefoon over die op mijn bureau ligt. Mijn moeder neemt het toestel in handen. "Hier, Nabil belt."

Good girls, do bad things Where stories live. Discover now