Good girls, do bad things

Ontbijt op een karretje

Ismaïl ijsbeerde wat rond. "Hoe pakken we dit aan? Moet ik nu een vriend gaan spelen van Zakaria om zo meer te weten te komen?"

"Heb jij de gevangenis gemist?" Vraagt Safouane hem bespot. Ik schud mijn hoofd, ik ergerde me dood aan de twee die al sinds gister middag om elkaar heen draaiden. En alsof dat al niet genoeg was gingen ze in de vroege morgen gewoon verder waar ze gister nacht gebleven waren.

Emilio kwam binnen met het ontbijt op een karretje. "Shahira, houd je het nog uit met deze twee?" Ik grijp naar een mok, schud mijn hoofd vermoeid en neem een slok van mijn heette koffie.

"Kom dan met een goed idee, in plaats van elke keer de mijne aftekraken." Roept Ismaïl, Safouane toe. Het was duidelijk te merken dat Safouane zich erg moest beheersen. Zijn wang die lichtelijk beweegt geeft aan dat hij zijn kaken op elkaar klemt.

In alle spanning en stilte werkte we ons ontbijt naar binnen. Mijn telefoon gaat af, iets wat iedereen verbaasde, ook mij.

Tot dat ik zie dat het mijn privé telefoon is. Jaren lang wist ik privé en zaken goed gescheiden te houden, wat had ik toch vandaag?

"Nabil" lees ik op het scherm. Ongemakkelijk neem ik op en loop naar de gang.

Hey. "Goede morgen lieverd, lekker geslapen?" Nabil, ik heb lekker geslapen, ik hoop jij ook. Ik bel je later terug oké? Zonder op zijn reactie te wachten schakel ik het toestel uit. Diep haal ik adem en stap dan weer de ruimte in.

Emilio en Ismaïl zijn druk met elkaar in gesprek, terwijl ik op merk hoe onopvallend Safouane me in de gaten houdt. Een ongemakkelijk gevoel dringt tot me door, ik grijp naar de kan met water en schenk een beker voor mezelf in.

"Wat is nu de bedoeling?" Roept Ismaïl boven de gesprekken uit. "We gaan ze kantelen, weet iemand dat jij vrij zou komen?" Ismaïl kijkt Safouane even bedenkelijk aan maar schudt vervolgens nee. "Oké, mooi. Toch blijf je uit zicht, met alles wat je doet, je bent er wel maar wordt niet gezien."
Ismaïl knikt akkoord.

"Die Faissal, wanneer komt hij vrij? Weet iemand wat over hem?" Vraagt Safouane ons. Ik schud mijn hoofd, Ismaïl en Emilio doen hetzelfde. Even denkt Safouane na, maar komt dan tot een conclusie.

"Emilio, jij zoekt uit hoelang hij nog moet zitten. Je kijkt of er sprake is van verlof etc." Emilio kijkt Safouane strak aan. "Dus iemand moet op bezoek gaan." "Inderdaad." Beantwoord Safouane hem. Emilio kijkt ernstig. "Ismaïl was makkelijker omdat er van hem meer informatie vrij te krijgen was. Voornamelijk omdat Zakaria hem opzocht, enkele keren." Safouane kijkt Emilio verontwaardigd aan. "Toch weet ik binnen nu en een week van jou hoe het zit met Faissal." De toon waarop hij sprak was vastberaden en erg eisend.

Ismaïl ging met Safouane op tour, hij moest meedenken, mee kijken en misschien zou hij iets herkenbaars zien.

Uiteindelijk was Safouane eruit.

"Oké luister, dit is het plan.."