Flashbacks

802 48 0
                                    

De flashbacks schieten me te binnen, ik hoor heel vaag hun gesprekken aan terwijl er in mijn gedachtes terugblikken afspelen. Toen ik nog niet zo lang werkte voor Benito zag ik ooit twee dames enkele meters van het pand staan.

Ik lijk te vechten met mezelf, de flashbacks waren niet helder genoeg. Ik schud de gedachtes van me af en observeer de dames zoals voorheen. De lange dame kijkt geschrokken van iets wat ze leest op haar telefoon. Die geschrokkenblik, hij zorgde voor verheldering.

Zij waren er toen ik van Rosa dat wapen in mijn handen gedrukt kreeg, ze werden beetgehouden door Faissal en Safouane.

Ik zit op een bankje in het park terwijl Khalid druk aan het spelen is. "Nora kijk, kijk wat ik kan!" Roept het kleine mannetje enthousiast terwijl hij naar de rekken rent en helemaal naar boven klimt. Met een kleine glimlach kijk ik naar hem, zo klein dat mijn glimlach niet eens te zien is. Maar dat maakt mijn glimlach nog niet minderwaar. Hij zwaait me toe terwijl hij bovenop de rekkenstelling zit. Uit het niets loop ook ik de rekken op en neem helemaal bovenaan plaats, naast Khalid. Hij klapt erg trots in zijn kleine handjes. "Nora, heel knap van Nora!" Zijn enthousiasme zorgt ervoor dat zijn stem overslaat, hartverwarmend.
Je vindt dit echt leuk he? Merk ik op. Hij kijkt me met een glimlach aan, de kuiltjes die in zijn wangen ontstaan en zijn ogen die glinsteren geven me een gevoel dat ik niet omschrijven kan. "Ik vind dit heel leuk, kijk zo kan ik alles zien. Ik ben nu de baas van de speeltuin." Zegt hij op een dominante toon. Ditmaal weet hij mijn tanden te bloten. Hij was nog niets wetend, zonder zorgen en leefde in een volkomen vredig gedachtegang. Hij bekeek de wereld als een speeltuin en geloofde er werkelijk in dat als hij hoog zat hij de baas van de speeltuin was. En ergens klopte dat volkomen, overal waar je kwam was hoogzitten letterlijk baas zijn. Hij had gelijk.

In mijn kamer zit ik achter het bureau, hoe hard ik mijn best ook doe om me te concentreren wilt dit me maar niet lukken. Ik besluit een rondje te gaan rijden.

Uiteraard kon ik het niet laten de dames op te zoeken, maar als ik er achter kom dat ze rijden richting het pand weet ik het zeker. Zij zijn de onuitgenodigde gasten en ook zij zijn de dames waar ik een wapen oprichtte toen ik in lingerie en op hakken stond.

Good girls, do bad things Where stories live. Discover now