93

2.8K 346 0
                                    

အခန္း [ ၉၃ ]

ရွခ်င္းေဝ ၿပံဳးလိုက္မိသည္။
" လီက်ဲကို ဒုကၡမေပးတာအေကာင္းဆံုးေပါ့ရွင္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လုမန္က အလုပ္ရသြားတာပဲေလ၊ မေကာင္းဘူးလား "

" ေကာင္းပါတယ္.. လုမန္ကိုယ္တိုင္က တကယ္ထူးခြၽန္တာပါ .. ဘယ္သူ႔အကူအညီမွ မပါလည္း သူ႔ဟာနဲ႔သူ အလုပ္ရမွာပါပဲ "
ဝူလီက်ဲက ၿပံဳးေနသည္။

လုမန္ လုခ်ီယြမ္ရဲ့သမီးျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို သူ ခုထိ မယံုၾကည္ႏိုင္ေသးေပ။

ႏွစ္ေယာက္က မိုးႏွင့္ေျမလို ကြာျခားေနတာလည္း ပါသည္။

ၿပီးေတာ့ လုမန္ကို ဘယ္လိုၾကည့္ၾကည့္ လုခ်ီနဲ႔လုခ်ီယြမ္ေျပာသြားတာေတြနဲ႔ နည္းနည္းမွ မတူ..

" ေဆးရံုက အခန္းေဖာ္ရဲ့သမီးက တအားသနားစရာေကာင္းတာ သားရယ္ .. ဖေအရင္းက ပေထြးႀကီးက်လို႔ .. မိေထြးနဲ႔ မိေထြးပါသမီးကလည္း အဲ့မိန္းကေလးကို ႏိုင္စားၾကတယ္ " တဲ့။
ဟိုတုန္းက အေမ တစ္ခါ ေျပာဖူးသည္။

အဲ့ဒါ လုမန္မ်ားလား ...

ဟုတ္ေနရင္ အားလံုး အဓိပၸာယ္ေတာ့ရိွေနၿပီ..

" အဲ့ဒါဆိုလည္း လုမန္ အလုပ္စဆင္းတဲ့အခါ သားက ေသခ်ာ ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ေပးပါ "
ဝူက်ိေကာ္က နည္းနည္းေတာင္ မစဥ္းစားဘဲ ခ်က္ခ်င္းကို ေျပာသည္။

" ဟုတ္ကဲ့ပါ "
ဝူလီက်ဲက ၿပံဳးၿပီး ေခါင္းညိတ္သည္။

အန္တီခ်ိဳင္က ဘာတစ္ခြန္းမွဝင္မေျပာေပမယ့္ ဖ်စ္ၫွစ္ၿပံဳးထားရသလို မ်က္ႏွာႀကီးႏွင့္။

ဝူက်ိေကာ္က အထုပ္ေတြသိမ္းဆည္းၿပီးသြားလို႔ ရွခ်င္းေဝႏွင့္ လုမန္ကို ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာၿပီးေနာက္တြင္ ဝူလီက်ဲတို႔ အန္တီခ်ိဳင္တို႔ႏွင့္အတူ အိမ္ကိုျပန္ဖို႔ ခရီးဆက္ေလသည္။

ရုတ္တရက္ ရွခ်င္းေဝ အမွတ္ရသြားကာ..
" ေအာင္မယ္ေလးေတာ္! အန္တီခ်ိဳင္အတြက္ သမီးလုပ္ထားတဲ့ မုန္႔ေလ အဲ့ဒါ ေပးၿပီးၿပီလား "

" အာ .. မန္ေနဂ်ာဝူကိုျမင္ၿပီး လန္႔သြားတာ .. လံုးလံုးကို သတိမရဘူး၊ ခုထိ လက္ထဲမွာပဲ "
လုမန္က လက္ကေလးေျမာက္ၿပီး ၾကည့္သည္။

ထိုမှစခဲ့သော အချစ်များစွာသည် Where stories live. Discover now