system 091

(7.18)

Unicode

"အ...အရှင်မင်းမြတ်နဲ့ ဧကရီကို ကြိုဆိုပါတယ်....."

ကျီအိမ်တော်သခင်ဟာ မနက်စောစော ဆိုင်းမဆင့်ဘုံမဆင့် မည်သည့်အစောင့်အရှောက်မှမပါပဲ ရောက်ချလာသည့် ဧကရာဇ်နဲ့ဧကရီကိုဒူးထောက်အရိုအသေပေးရင်း အသံတွေတောင်တုန်ရီချင်လာသည်။ ပြောတော့ ဧကရီက အပြင်းအထန်ဖျားနာနေလို့ ဝမ်ဧကရဇာ်ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ပြုစုပေးနေပါတယ်ဆို။

ဘာကြောင့်များ သူတို့ကိုသေးနုတ်တဲ့ ကျီအိမ်တော်ဆီကို မနက်စောစောစီးစီးအကြောင်းအရင်းမသိရောက်ချလာရတာလဲ။ပြီးတော့ အစောင့်တွေ၊အခြွေအရံတွေတစ်ယောက်မှမပါပဲနဲ့လေ။

ဝမ်ရိပေါ်က သူ့ရဲ့ချောမောလွန်းတဲ့မျက်နှာကိုမော်ချီလိုက်ရင်း နည်းလမ်းကျသည့်အသံဖြင့် သူ့လက်ကိုဝှေ့ယမ်းလိုက်သည်။

"ကိုယ်တော့်ဧကရီရဲ့ ဖျားနာမှုက စုထျန်းချီကျေးဇူးကြောင့်ပျောက်ကွယ်သွားပြီ....ဧကရီက နတ်ဆေးသမားတော်ကိုကျေးဇူးတင်ချင်လို့တဲ့....ပြီးရင် စုထျန်းချီက အိမ်တော်သခင်ဟောင်းကို ကုပေးနေတာမဟုတ်လား.....ငါကိုယ်တော်လည်း သတင်းဝင်မေးလို့ရတာပေါ့....."

ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့စကားကကျိုးကြောင်းညီညွှတ်သော်လည်း ကျီအိမ်တောသခင်ဟာ တစ်ခုခုတော့အကြီးကြီးလွဲမှားနေသလိုခံစားရသည်။ ဒါပေမယ့် ဧကရာဇ်မင်းတို့အတွေး သာမန်လူလိုက်မမှီနိုင်ဆိုတဲ့ဆိုရိုးစကားအတိုင်း ဆက်ပြီးထွေထွေထူးထူးမေးမြန်းတွေးတော မနေပဲ ဧကရာဇ်နှင့်ဧကရီကို အနားယူဖို့ရန် လမ်းပြလိုက်သည်။

"နေ....နေ....ဒီဧကရီ ကိုယ်တိုင် နတ်ဆေးသမားတော်ကို လိုက်ခေါ်ချင်တယ်....ရှေ့ကနေသာလမ်းပြပါ....ကိုယ့်ကျေးဇူးရှင်ကိုစောင့်ဆိုင်း နေတာထက်ကိုယ်တိုင်သွားတွေ့တာက ပိုပြီးယဥ်ကျေးရာကျတယ်...."

ရှောင်ကျန့်ကပြုံးသည်။ သူ့အပြုံးမှာအတော်လေးလှပပြီးအကြောင်းအရင်းမသိသည့် လူတွေကို ကြင်နာတတ်လိုက်တာဟုတွေးတောမိသွားစေသည်။ ဒါပေမယ့်ဝမ်ရိပေါ်လို အဆင်းသိ၊အရင်းသိတွေအနေနဲ့ ဖယောင်းတိုင်လေးကြိုထွန်းထားဖို့ရန်သာတတ်နိုင်၏။