ဗျူဟာခင်းတဲ့ အမကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation)

32

၃၂။ လက်သည်းများ၏ ပြောင်းလဲမှု

လင်းချင်းသည် ဖျာကိုယူလိုက်ကာ အိမ်ထဲကထွက်လာပြီးနောက် လှေကားလက်တန်းတွင် ချိတ်ထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမသည် သစ်ရွက်များဖြင့် ခိုင်မာသည့် သစ်ခက်တစ်ခုကို ချိုးလိုက်ကာ ဝါးဖျာရှိဖုန်များကို ရိုက်ပြီးခါလိုက်သည်။

သူမသည် မသိစိတ်အရ နှာခေါင်းကိုပိတ်ထားမိကာ လက်ကိုဆန့်၍ ထပ်ခါထပ်ခါရိုက်ပြီး ဖုန်ခါနေသော်လည်း သူမသည် ဇွန်ဘီဖြစ်နေသောကြောင့် ယားယံခြင်း မရှိပေ။ ဖုန်ထွက်လာတာမရှိတော့မှ သူမသည် ရပ်တန့်လိုက်ကာ အခန်းထဲသို့ ပြန်ဝင်လိုက်သည်။

အနီးအနားတွင်လည်း ဒီအိမ်ကလွဲ၍ အခြားအိမ်မရှိသောကြောင့် သူမသည် လိုအပ်သည်များကို သွားရှာ၍မရပေ။ ဖျာအပြင် သူမသည် အဝတ်ဟောင်းအနည်းငယ်ကို တွေ့သည်။ အများစုမှာ စုတ်ပြဲနေပြီဖြစ်သော်လည်း အနည်းဆုံးတော့ ဝတ်၍ရသေးသည်။ ယောက်ျားဝတ်များ ဖြစ်သော်လည်း သူမသည် အခုအချိန်တွင် သူမ၏ကိုယ်ကို ကာဖို့ဝတ်စရာတစ်ခုခုရှိလျှင် ရပြီဖြစ်သည်။ ဖက်ရှင်အမြင်အရ သင့်တော်မတော်က သူမအတွက် စိတ်ပူစရာမဟုတ်တော့ပေ။ သူမသည် ထိုအဝတ်များကို နောက်ထပ်ဖုန်ခါရတော့သည်။

နောက်ဆုံးတွင် လင်းချင်းသည် အိုး၊ ဒယ်ပြားနှင့် ပန်းကန်အချို့ကို တွေ့သဖြင့် သူမရှာတွေ့သည့် အခြားအသုံးဝင်နိုင်မည့် ပစ္စည်းအချို့နှင့်အတူ သူမ၏နယ်မြေထဲသို့ ပစ်ထည့်လိုက်သည်။ သူမ၏နယ်မြေထဲတွင် ကုတင်၊ စားပွဲ၊ ထိုင်ခုံ၊ ဆိုဖာ၊ ထိုင်ခုံအသေးလေးများနှင့် အခြားပစ္စည်းများ ရောက်ရှိသွားသည်။ သူမသည် တစ်အိမ်လုံးနီးပါးကို ပတ်ရှာပြီး ဘာမှမကျန်လောက်တော့မှ သူမ၏နယ်မြေထဲသို့ ပြန်လာသည်။

သူမ၏နယ်မြေထဲတွင် မြက်တွေကလွဲ၍ အရင်ကဘာမှမရှိခဲ့သော်လည်း သူမသည် တစ်ယောက်တည်း နေခြင်းဖြစ်၍ ဂရုမစိုက်အားပေ။ ဇွန်ဘီများက အိပ်စရာမလိုအပ်သော်လည်း သူမသည် မြေပြင်တွင် လှဲလိုက်ရုံဖြင့် အိပ်ပျော်နိုင်သည်။

အခုတော့ ကလေးတစ်ယောက်ကို စောင့်ရှောက်ရန် တာဝန်ရှိလာပြီဖြစ်သည်။ ကလေးကို မြေကြီးပေါ် ဒီတိုင်းအိပ်ခိုင်းလို့ကတော့ လုံးဝမဖြစ်ပေ။ အရင်က ကလေးတွင် စောင်ရှိသော်လည်း သူမက ဖြဲလိုက်မိပြီ။ ကံကောင်းသည်က အရင်က ဒီစတော်ဘယ်ရီခင်းနားတွင် လူနေခဲ့သဖြင့် သူတို့၏အသုံးအဆောင်အချို့က သုံး၍ရသေးသည်။