ဗျူဟာခင်းတဲ့ အမကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation)

77

၇၇။ စာရေးတဲ့ဇွန်ဘီ

ဝူချန်းယွဲ့နှင့် မုန့်ယွဲ့တို့သည် အခုမှရောက်လာတာ ဖြစ်သည်။ သူတို့ဒီရောက်သည်နှင့် သူတို့သိသည့် ဇွန်ဘီမသည် မြွေသွေးကို လက်သည်းဖြင့်နှစ်လိုက်ကာ ပါးစပ်ထဲသို့ ထည့်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ ဒါကလှပသည့် မြင်ကွင်းတစ်ခုမဟုတ်သော်လည်း အနည်းငယ်ထူးဆန်းနေသည်။

သူတို့နှစ်ယောက်လုံးသည် အရှိန်အဝါများကို ဖုံးကွယ်ကာ တိတ်တဆိတ်ကြည့်နေကြသည်။ ဝူချန်းယွဲ့သည် အစွမ်းကောင်းသဖြင့် သူ့ထက်အဆင့်နိမ့်သည့် ဇွန်ဘီများနှင့်လူများအပေါ်တွင် သူ့တည်ရှိမှုကို ဖျောက်ထား၍ရသည်။ မု့န်ယွဲ့ကတော့ သူ့လိုမဟုတ်ဘဲ သူမ၏အထူးခြားဆုံးနည်းသည် အစွမ်းကိုဖျောက်ထားခြင်းသာ။ သူမသည် အရှိန်အဝါကို ပတ်ဝန်းကျင်က အပင်များဖြင့် ရောနှောစေကာ သူမ၏တည်ရှိမှုကို ဖျောက်ထားနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် အခုဆိုလျှင် သူမအတွက် ခက်ခဲတာ မဟုတ်ပေ။ အဆင့်ခြောက်ဇွန်ဘီနှင့် သဘာဝလွန်စွမ်းအားရှင်တို့တောင်မှ မုန့်ယွဲ့၏အရှိန်အဝါကို အာရုံခံနိုင်မှာ မဟုတ်ပေ။

လင်းချင်းမှာ ဒီနှစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်သည်နှင့် သတိအပြည့်ဖြင့် ဖြစ်သွားသည်။ သူမသည် ဝူချန်းယွဲ့အား မုန်းတီးကာ ရန်လိုသည့် မျက်လုံးများဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ဒီလူက ဘာမှမပြောဘဲနှင့် သူမကို မိုးကြိုးဖြင့် ထပ်ပစ်ချဦးမှာကို အနည်းငယ်တော့ စိုးရိမ်မိသည်။

လင်းချင်း၏မျက်လုံးများသည် လုံးဝအနက်သက်သက်သာ ဖြစ်သော်လည်း ဝူချန်းယွဲ့သည် သူမ၏တည်ငြိမ်နေမှုအောက်တွင် သူ့အားမုန်းတီးနေမှုကို ခံစားမိသည်။

မုန့်ယွဲ့သည် ဝူချန်းယွဲ့အား ကြည့်ပြီးနောက် လင်းချင်းကို စိတ်ရှုပ်စွာ ကြည့်လိုက်သည်။ လင်းချင်းသည် အခြားဇွန်ဘီများလို သူတို့ကိုတွေ့သည်နှင့် သိသာသည့်ရန်လိုမှုမပြသည်ကို တွေ့ရသည့်အခါ သူမပိုစိတ်ဝင်စားမိသွားသည်။ အရင်တစ်ခါက သူမမျက်နှာကို သေချာမမြင်လိုက်ရခင် ပျောက်သွားတာဖြစ်သော်လည်း အခုသေချာမြင်ရသည့်အခါ ဒီဇွန်ဘီမသည် အရမ်းရုပ်ဆိုးလွန်းသည်။