ဗျူဟာခင်းတဲ့ အမကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation)

105

၁၀၅။ လူကယ်ဖို့ ရည်ရွယ်ချက်

လင်းချင်းသည် ချူးလီလီညွှန်ပြရာကို သွားလိုက်သည်။

နှစ်လမ်းလောက်သွားပြီးသည့်အခါ ဟိုတယ်ကြီးဖြစ်ပုံရသည့် အဆောက်ဦးတစ်ခုကို တွေ့ရသည်။ ပြတင်းပေါက်မှန်များကွဲနေကာ တံခါးများမရှိတော့သော်လည်း ကောင်းသည်က အဆောက်အဦးသည် မပျက်စီးသေးပေ။

ဟိုတယ်၏အပေါက်ဝမှ သူမဝင်လာလိုက်သည်။ ကမ္ဘာပျက်ခေတ်ဖြစ်သောကြောင့် ဧည့်ကြိုနေရာသည် ညစ်ပတ်ရှုပ်ပွနေသည်။ ဆိုဖာများသည် အချို့အကောင်များကြောင့် ပြဲနေကာ စပရိန်ပေါ်နေတာများတောင် ရှိသည်။ အများစုကတော့ ခြောက်ကပ်နေသည့် သွေးများဖြင့် ညစ်ပတ်နေကြသည်။

လင်းချင်းသည် တစ်ချက်လောက်ကြည့်ပြီးနောက် အပေါ်သို့ တက်လာသည်။ ဒီနေရာက ဇွန်ဘီများကို လေစွမ်းအားဇွန်ဘီက မောင်းထုတ်ထားသောကြောင့်လား ခေါင်းကြီးဇွန်ဘီက ခေါ်၍လားတော့မသိ အခုဒီနေရာတွင် ဇွန်ဘီတစ်ကောင်မှ လင်းချင်းမမြင်ရပေ။

ဒီနေရာတွင် သက်ရှိမရှိသဖြင့် တိတ်ဆိတ်နေသည်။ အရာအားလုံးသည် ဖုန်များဖြင့်ဖြစ်သည်။ လင်းချင်းမလာခင် အရင်တည်းက ဘယ်သူမှ ဒီနေရာသို့ ရောက်ခဲ့ပုံမရပေ။ လင်းချင်းသည် လှေကားပေါ်တက်လာစဉ် လှေကားကို ကြည့်သည့်အခါ ခြောက်ကပ်နေသည့် သွေးများစွန်းနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ ကမ္ဘာပျက်တုန်းက ဒီနေရာသည် ဘယ်လောက်တောင် ကြောက်ဖို့ကောင်းပြီး ဆိုးဝါးခဲ့မလဲ ဆိုသည်ကို ခြောက်ကပ်နေသည့်သွေးများက ရှင်းပြနေသည်။

လင်းချင်းသည် ဒုတိယထပ်သို့ရောက်သည့်အခါ ကြမ်းပြင်မှာ ညစ်ပတ်နေသည်။ တတိယထပ်လည်း မထူးပေ။ လင်းချင်းသည် အခန်းများစွာကို ကြည့်ပြီးနောက် နောက်ဆုံးတွင် အခန်းကြီးတစ်ခုကို တွေ့လိုက်သည်။

ဒီအခန်းတွင် ကုတင်ကြီးနှစ်လုံး၊ ဆိုဖာများနှင့် ဧည့်ခန်းတို့ပါသည်။ ဒီအခန်းသည် ရှုပ်မနေသော်လည်း ဖုန်တော့ထူသည်။ လင်းချင်းက ဝင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ပြတင်းပေါက်များကို ဖွင့်လိုက်ပြီးနောက် ရေချိုးခန်းကို ဝင်ကြည့်သည်။ ထို့နောက် အိပ်ခန်းသို့ ပြန်လာသည်။ နောက်ဆုံးမှ နယ်မြေထဲကနေ တူယွမ်ရှင်းတို့ အဖွဲ့သားတိုင်းကို တစ်ယောက်စီ ထုတ်လိုက်သည်။