ဗျူဟာခင်းတဲ့ အမကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation)

66

၆၆။ မြို့လေးကို ဖြတ်သွားခြင်း

လင်းချင်းသည် ရှဲ့တုန်းဘယ်ရောက်နေသလဲ မသိပေ။ သို့သော်လည်း သူမတွင် သူ့ကိုလိုက်ရှာနေဖို့ အချိန်မရှိ။ သို့သော်လည်း သူမစိတ်တော့မပူပေ။ တောင်ဘက်သို့ တည့်တည့်ကြီးပြေးခိုင်းထားသဖြင့် သူတို့ပြန်တော့တွေ့မှာ ဖြစ်သည်။

ရှဲ့တုန်းကို သူမပြေးခိုင်းသည့်ဘက်သို့ ကားကိုဦးတည်ကာ မောင်းသွားမည်။ အစတုန်းက တံတားကျိုးကိုပတ်ရှောင်မည့်လမ်းကို ရှဲ့တုန်းက မောင်းမှာဖြစ်သော်လည်း မရှိတော့သည့်အခါ လင်းချင်းသည် မြေပုံကိုအရင်ကြည့်လိုက်သည်။ အနားတွင် မိုင်သုံးဆယ်လောက်အကွာမှာ မြို့ငယ်လေးတစ်ခုကို ဖြတ်သွားရမည် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူမသည် ထိုမြို့လေးသို့ ဦးတည်ကာ မောင်းလိုက်သည်။

နာရီဝက်လောက်ကြာသည့်အခါ မြို့ဝင်ပေါက်သို့ ရောက်လာသည်။ မြို့နှင့်နီးလာလေလေ ဇွန်ဘီများက လမ်းပေါ်တွင် များလာလေလေဖြစ်သည်. ထိုဇွန်ဘီများသည် ကားထဲက ဝူယွဲ့လင်းအနံ့ကိုရသဖြင့် ဆူဆူညံ့ညံ့လုပ်လာကြတော့သည်။ သို့သော်လည်း လင်းချင်းပါနေသဖြင့် အနားသို့တော့ မလာရဲကြပေ။

နာရီဝက်လောက်ကြာသည့်အခါ ဝူယွဲ့လင်းသည် တည်ငြိမ်သွားပြီ။ သူမ၏ကိုယ်သည် တောင့်မနေတော့ဘဲ ခုံကိုမှီထိုင်ရင်း ပြတင်းပေါက်မှနေ အပြင်ရှုခင်းများကို ကြည့်လာသည်။ သူမ၏ပေါင်ပေါ်တွင်ထိုင်နေသည့် မီးခိုးရောင်ယုန်၏ အမွေးများကို လက်ဖြင့်ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။

လင်းချင်းသည် မြို့ထဲသို့ မောင်းလာသည်။ မောင်းလာစဉ်တွင် လမ်းအမှတ်အသားများကိုကြည့်ရင်း စတီရာတိုင်ပေါ်တွင် မြေပုံကြီးကို ဖြန့်ထားသေးသည်။ လမ်းအနည်းငယ်ကွေ့ပြီးသည့်အခါ မြို့လေး၏ စည်ကားခဲ့သည့်အပိုင်းသို့ ရောက်လာသည်။ အဆောက်အအုံ၊ ပန်းခြံများနှင့် လမ်းတို့သာ သိသာလှသည်။ မြေပုံအရဆိုလျှင် ဒီနေရာကိုဖြတ်ပြီးနောက် အရှေ့မှာလမ်းတစ်ခုတွေ့လိမ့်မည်။ ထိုလမ်းပေါ်မှ ခုနစ်မိုင် ရှစ်မိုင်လောက် မောင်းပြီးလျှင် အဝေးပြေးလမ်းမပေါ်သို့ ပြန်ရောက်သွားမှာ ဖြစ်သည်။