ဗျူဟာခင်းတဲ့ အမကြီးဇွန်ဘီ (Myanmar Translation)

98

၉၈။ လက်ရှိရုပ်ရည်

နယ်မြေထဲသို့ ဝင်လာသည့်အခါ ချူးလီလီ၏ ပစ္စည်းအချို့နားတွင် ပေါ်လာသည်။ အရင်က ပစ္စည်းဟောင်းများနားတွင် ချူးလီလီနေခဲ့သည့်နေရာမှ ပစ္စည်းအကောင်းစားများဖြင့်သာ ပြည့်နေသည်။ သူမသည် နေရာမခွဲရသေးသဖြင့် ဒီတိုင်းအပုံကြီး ဖြစ်နေတာ ဖြစ်သည်။ လင်းချင်းသည် နည်းနည်းရှာလိုက်သည့်အခါ ဗီဒိုတွေ့သည်။ ဗီဒို၏ အံဆွဲထဲမှ ကတ်ကြေးကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။

တစ်ဖက်တွင် ကျွင်းကျွင်းသည် သူမ၏ရှာဖွေနေသံကြောင့် ထွက်ကြည့်လာသည်။ ရေကန်ထဲတွင် လင်းချင်းရှိတုန်းကလည်း သူမသိလိုက်သော်လည်း ထွက်မကြည့်လို့ မသိတာဖြစ်သည်။ အခုတော့ သူမ၏သားမပါဘဲ တစ်ယောက်တည်းသာ ထွက်လာကြည့်သည်။ နယ်မြေလေးထဲက အထွက်တွင် လင်းချင်းသည် သူမ၏ရှုပ်ပွနေသည့် ဆံပင်များကို ကပ်ကြေးဖြင့် ညှပ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။

'လုပ်သင့်နေတာ ကြာလှပြီ။ အခုဆံပင်ကြီးက သရဲမလိုပဲ အရမ်းရုပ်ဆိုးတာ။ စီးနှောင်ထားရင်တောင် ပိုဆိုးဦးမယ်'
ကျွင်းကျွင်းက တွေးနေမိသည်။

မကြာခင်တွင် လင်းချင်းသည် ဆံပင်တိုညှပ်ပြီးသွားသည့်အခါ သူမ၏ဗိုက်မှ အေးနေမှုကို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူမ၏ခေါင်းသည် အခုတော့ အများကြီးပေါ့သွားရာ အတော်နေလို့ကောင်းသွားသည်။ သို့သော်လည်း ကပ်ကြေးချပြီးသည့်အခါ အဝေးကနေ သူမကို ကျွင်းကျွင်းသည် ထူးဆန်းသည့်ရုပ်ဖြင့် ကြည့်နေသည်။ သူမ၏ရှုပ်ပွနေသည့် ဆံပင်အတိုပုံစံသည် အရမ်းဆိုးဝါးလွန်းသည်။

နောက်ဆုံးတော့ ကြည့်ရတာ ဘယ်လိုမှ သည်းမခံနိုင်တော့သည့် ကျွင်းကျွင်းသည် အနားသို့ လျှောက်လာကာ လင်းချင်းလက်ထဲက ကပ်ကြေးနှင့်ခေါင်းကို လက်ညိုးထိုးပြသည်။ လင်းချင်းသည် သူမပြောချင်သည်ကို နားလည်သည်။ ကျွင်းကျွင်းက သူမ၏ဆံပင်ပုံအသစ်သည် ရုပ်ဆိုးလွန်းသည်ဟု မြင်သဖြင့် ကူညီကာ ပြန်ပုံသွင်းပေးချင်ခြင်း ဖြစ်သည်။

လင်းချင်းသည် မှန်မရှိသဖြင့် သူမဆံပင်က ဘယ်လိုဖြစ်နေမလဲ မသိပေ။ သို့သော်လည်း ကျွင်းကျွင်း၏ မျက်နှာထားအရ အရမ်းဆိုးနေပုံရသည်။ ထို့ကြောင့် ကျွင်းကျွင်းကို ကပ်ကြေးပေးလိုက်ကာ သူမသည် ထိုင်ချလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကျွင်းကျွင်းသည် သူမ၏ဆံပင်ကို ယူကာညှပ်ပေးသည်။ မိနစ်အနည်းငယ်ကြာမှ ကျွင်းကျွင်းသည် သူမအား ပုခုံးပုတ်ကာ ကပ်ကြေးကို ပြန်ပေးသည်။