နောက်တခါလက်ထပ်ဖို့ဆိုတာမဖြစ်နိုင်ဘူး

အပိုင်း(၃)

နောက်ဆုံးနည်းလမ်းကိုသုံးပြီးကုမယ်လို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တဲ့အတွက်စုန့်ဝမ်ရှီကဆေးရုံမှာနေစရာမလိုတော့ဘဲ သူမကိုယ်ဝန်ရှိပြီးကလေးမွေးတဲ့အထိစောင့်ရမှာ။

'ဟုတ်တယ် ဒီနေ့ဆင်းရမှာ'

သူမစုန့်ဝမ်ရှီပါးလေးကိုပွတ်ပြီး: 'မနက်စာစားကြရအောင်နော်'

စုရန်သူ့အတွက်စွပ်ပြုတ်သွားထည့်ပေးဖို့လုပ်လိုက်ပေမယ့်စုန့်ဝမ်ရှီကသူ့လက်သေးသေးလေးတွေနဲ့သူမကိုပြန်ဆွဲထားပြီးတံခါးမှာရပ်နေတဲ့လူကိုလှမ်းပြတော့သူမလဲလှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။စုန့်ဝမ်ရှီကနဂိုထဲကဉာဏ်ကောင်းတဲ့ကလေးဖြစ်ပြီးမနေ့ကမဒမ်စုန့်ကလဲသူ့အဖေပြန်လာမယ်လို့ပြောထားခဲ့တော့ ခုတံခါးဝမှာရပ်နေတဲ့လူစိမ်းရဲ့အသွင်အပြင်ကိုကြည့်ပြီးသူ့အဖေဆိုတာကိုသူခန့်မှန်းနိုင်တယ်။

စုန့်ထင်ယွီကလဲစုန့်ဝမ်ရှီပုံကိုစုန့်မိသားစုထဲကတစ်ယောက်ကပြထားလို့တွေ့ဖူးနေတယ်။အဲ့ဒီအချိန်တုန်းကသူဒီကလေးကိုစုရန်ရဲ့လှည့်စားမှုကြောင့်ရလာတာဖြစ်တယ်လို့တွေးပြီးဘာမှမခံစားခဲ့ရဘူး။ဒီနေ့မျက်စိရှေ့မှာတွေ့တော့မှငါ့သားပါလားဆိုတဲ့ခံစားချက်ရှိနေတာကိုသိလိုက်ရတယ်။ဘာဘဲပြောပြောသွေးကတော့စကားပြောတာဘဲလေ။စုန့်ထင်ယွီသူ့ရှေ့ကိုသွားလိုက်တော့စုန့်ဝမ်ရှီရဲ့မျက်နှာသေးသေးလေးကသူ့ကိုမော့ကြည့်ပြီးမေးလိုက်တယ်။

'ဦးလေးကသားအဖေလား'

စုန့်ထင်ယွီခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ပြီး: 'ဟုတ်တယ် ငါကမင်းအဖေဘဲ'

စုန့်ဝမ်ရှီအတွက်ကတော့မွေးကတည်းကသူ့အဖေကိုဒါပထမဆုံးတွေ့ဖူးခြင်းဘဲ။ပထမဆုံးအနေနဲ့သူ့အဖေကိုအပြစ်တင်စ‌ကားပြောလိုက်တယ်: 'ဒီလေးနှစ်လုံးမေမေနဲ့ကျွန်တော့ကိုဘာလို့လာမတွေ့ရတာလဲ'

စုရန်လဲစုန့်ဝမ်ရှီဒီလိုပြောလိမ့်မယ်လို့မထင်ထားတော့သူမစုန့်ဝမ်ရှီကိုဖက်ပြီးတားလိုက်တယ်: 'ဝမ်ရှီ ဒါကလူကြီးတွေရဲ့ကိစ္စပါ.....သားထင်သလိုမျိုးမဟုတ်ပါဘူး'

စုရန်စကားကိုကြားတော့စုန့်ထင်ယွီသူမရဲ့မျက်နှာလှလှလေးကိုကြည့်ပြီးသူ့အရှေ့မှာမို့သူမကိုအကောင်းမြင်ရအောင်ပြောနေတာလို့ထင်လိုက်တယ်။စုန့်ဝမ်ရှီ....ဒီကလေး ဘယ်လိုဖြစ်လို့သူ့ကိုတွေ့တွေ့ချင်းဒီစကားပြောရတာလဲ။သေချာတာကတော့စုရန်ဒီစကားတွေပြောနေတာကိုကြားဖူးလို့နေမှာ။အရင်ကစုရန်ကဒီစကားတွေကိုပြောခဲ့ရင်ခုကျမှဘာလို့ဟန်ဆောင်နေရတာလဲ။သူမရဲ့ရည်ရွယ်ချက်ကဘာလဲ။