နောက်တခါလက်ထပ်ဖို့ဆိုတာမဖြစ်နိုင်ဘူး

အပိုင်း(၁၀၃)

စုန့်ထင်ယွီဘယ်လိုလုပ်ပြီးစုအိမ်ကိုရောက်လာတာလဲဆိုတာကိုစုရန်မသိဘူး။ဒါပေမယ့်လဲသူမအများကြီးမတွေးချင်တော့တာနဲ့ထွက်သွားဖို့လုပ်လိုက်ပေမယ့် ချောင်ချောင်သူမလက်ကိုဆွဲပြီးအထဲကိုပြန်ခေါ်သွားလိုက်တယ်။ချောင်ချောင်လူမသိအောင်ခေါင်းလေးခါပြလိုက်ပြီးသူမကိုမသွားဖို့တောင်းဆိုနေတယ်။အကယ်၍သူမတို့နှစ်ယောက်တည်းသာရှိနေရင်ချောင်ချောင်ဒူးထောက်ပြီးတော့တောင်သူမမသွားဖို့တောင်းပန်ရင်တောင်းပန်နေမှာ။ချောင်ချောင်အားအကုန်သုံးပြီးစုရန်ကိုထမင်းစားခန်းထဲ‌ကိုဆွဲခေါ်သွားပြီးစုန့်ထင်ယွီဘေးမှာပေးထိုင်လိုက်တယ်။ပြီးတော့စုရန်နားနားကိုကပ်ပြီးပြောလိုက်တယ်: 'ရန်ရန် အမေတောင်းပန်ပါတယ်။ပြဿနာမရှာပါနဲ့နော်။ထမင်းကောင်းကောင်းစားကြရအောင်နော်...'

သူမပြောပြီးတာနဲ့ခေါင်းပြန်မော့လိုက်ပြီးပြုံးပြလိုက်ကာ: 'သမီးတို့အရင်ထိုင်ကြလေ။ပန်းကန်တစ်ချပ်လိုသေးတယ်။ကျွန်မအထဲမှာသွားယူလိုက်ဦးမယ်။ထင်ယွီအားမနာနဲ့နော်။ကိုယ့်အိမ်လိုဘဲသဘောထား'

စုလိုင်နဲ့စုဟုန်တို့လဲအောက်ထပ်ကိုဆင်းလာကြပြီး စုန့်ထင်ယွီဘေးမှာစုလိုင်ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။စုလိုင်သိမ်မွေ့တဲ့ပုံစံအဝတ်အစားကိုဝတ်ထားပြီးမိတ်ကပ်လဲပြန်ပြင်ထားပုံရတယ်။သူမစုန့်ထင်ယွီကိုပြုံးပြလိုက်ပြီး: 'ထင်ယွီ ရှင်လာလို့ကျွန်မအရမ်းဝမ်းသာနေတာ'

စုန့်ထင်ယွီကတော့ဘာမှပြန်မပြောဘူး။သူစုရန်ကိုရောစုလိုင်ကိုရောလှည့်တောင်မကြည့်ဘူး။

စုဟုန်နဲ့ချောင်ချောင်တို့လဲသူတို့နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံမှာဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။

စုဟုန်ဝိုင်ခွက်ကိုမြှောက်ပြီး မျက်နှာမှာအပြုံးအပြည့်နဲ့ပြောလိုက်တယ်: 'လာထင်ယွီ ချီးယားစ်လုပ်ရအောင်'

'ဒီညကျွန်တော်အရက်မသောက်ချင်ဘူး' စုန့်ထင်ယွီသူ့ကိုအေးစက်တဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့စွေကြည့်လိုက်ပြီး တစ်စက်မှကိုယှဉ်ကျေးမှုမရှိဘဲငြင်းလိုက်တယ်။

စုဟုန်မျက်နှာကြီးအီးမှန်သလိုဖြစ်သွားတယ်။စုန့်ထင်ယွီသူနဲ့မရင်းနှီးဘူးဆိုတာကိုသူသိတယ်။ဒါပေမယ့်နေ့လည်တုန်းကသူ့ကိုညစာစားဖို့စုဟုန်ဖုန်းဆက်ခဲ့တာကိုသူအရင်ကဆိုရင်ငြင်းခဲ့ပေမယ့် အခုတော့
‌ဘာလို့လာဖို့သဘောတူလိုက်တာလဲမသိဘူး။အဲ့ဒါကြောင့်သူလဲအရင်တုန်းကလိုမျိုးသူ့ကိုမဆက်ဆံတော့ဘူးလို့ထင်နေတာ။