နောက်တခါလက်ထပ်ဖို့ဆိုတာမဖြစ်နိုင်ဘူး

အပိုင်း(၉၈)

စုန့်ထင်ယွီခြေလှမ်းတွေရပ်သွားပြီး လက်သီးတွေလဲဆုပ်ထားလိုက်တယ်။သူ့ဒေါသတွေကိုသူထိန်းချုပ်နေပုံရတယ်။ဒါပေမယ့်သူခပ်မြန်မြန်ဘဲထိန်းချုပ်လိုက်ပြီး လင်ချန်ဟွမ်ဘက်ကိုလှည့်ကာအေးစက်စက်ပြုံးလိုက်ပြီး: 'လင်ချန်ဟွမ် နောက်ကျတယ်ဆိုရင်နောက်ကျသွားတာဘဲ'

လင်ချန်ဟွမ်လဲမတ်တပ်ရပ်ပြီးပြန်ပြောဖို့ကိုမေ့နေတယ်။

စုန့်ထင်ယွီအိပ်ယာပေါ်ကနေစုရန်ကိုချီ‌လိုက်တာကိုထျန်မီတွေ့ပြီးအမြန်တားလိုက်ကာ: 'ရှင်ဘာလုပ်နေတာလဲ?'

'ဘေးဖယ်လိုက်'

ထျန်မီလဲဒေါသထွက်သွားပြီး: 'အခုအပြင်မှာရာသီဥတုကဒီလောက်ဆိုးနေတာကို သူမကိုချီသွားပြီးဘာလုပ်မလို့လဲ?ရှင်သူမကိုတောင်အောက်ကိုချီသွားမလို့လား?သူမအဖျားကြီးနေတယ်ဆိုတာကိုရှင်သိလား?အခြေအနေပိုဆိုးသွားရင်ဘယ်လိုလ်ုမလဲ?ဒီအခြေအနေကိုရှင်သဘောမကျပေမယ့်လဲစုရန်ကိုစဉ်းစားပေးလို့မရဘူးလား?မနက်ဖြန်မနက်ထိစောင့်ပြီးသူမအဖျားလဲကျပြီးရာသီဥတုလဲကောင်းသွားရင် ရှင်သွားလို့ရပြီ။ဟုတ်ပြီလား?'

စုန့်ထင်ယွီလဲသူမနဖူးကိုစမ်းကြည့်လိုက်တော့မှ တော်တော့်ကိုပူနေတာဘဲ။

သူလဲစိတ်ထိန်းလိုက်ပြီး ဘာမှမပြောဘဲသူမကိုအိပ်ယာပေါ်ကိုပြန်ထားလိုက်ပြီးစောင်ခြုံပေးလိုက်တယ်။

ထျန်မီလဲအိမ်ပိုင်ရှင်ဆီကနေငှားလာတဲ့ရေခဲအိတ်ကိုပေးလိုက်ပြီး: 'သူမနဖူးကိုကပ်ပေးလိုက်။အပူကျသွားရအောင်'

စုန့်ထင်ယွီရေခဲအိတ်ကိုယူပြီးစုရန်နဖူးပေါ်မှာကပ်ပေးလိုက်တယ်။ပြီးတော့ထိုင်ခုံကိုယူပြီးကုတင်ဘေးမှာထိုင်ကာအားလုံးကိုလျစ်လျူရှုထားလိုက်တယ်။

ထျန်မီလဲလင်ချန်ဟွမ်ရဲ့သနားစရာကောင်းတဲ့မျက်နှာကကြမ်းပြင်ပေါ်မှာရပ်ပြီးစုရန်ကိုဘဲစိုက်ကြည့်နေတာကိုကြည့်နေလိုက်တယ်။

သူမလဲရင်ထဲမှာသက်ပြင်းချလိုက်မိပြီး သူအနားကိုသွားကာသူ့လက်ကိုဆွဲပြီး: 'သူရန်ရန်ကိုဂရုစိုက်လိမ့်မယ်။နင်ငါနဲ့လိုက်ခဲ့လိုက်'